Şarkı ile okuyabilirsiniz~ ✨ H:benimle ne konuşacaksın arin? Acil bir işim var. Ar:hemen konuya gireceğim. Ben…ben senden hoşlanıyorum. Biraz durup algılamaya çalıştı. Ardından büyük bir kahkaha. H:arin-ah cidden beni bu yüzden mi oyaladın? Ar:ne demek istiyorsun? H:bana bak benim bu aptal şeylere ayıracak vaktim yok! Şimdi çekil önümden! Ar:yapma ama! Hiç mi? H:hiç diyorum! Hiç! Beni kenara ittirip uzaklaşmaya başlamıştı. Yanağımdan süzülen göz yaşını elimin tersi ile silerek çantamı daha da sıkı tutup kayalıkların oradan ayrılmıştım. … Kapıyı bir kaç kere çalarak kapı pervazına yaslanmıştım. Kapıyı açan jeon’un gülen suratı beni görünce anında solmuştu. Jk:arin?! Ne oldu?! Ar:ben biraz kötüyüm de… Jk:geç içeri hadi. Beni bileğimden kavrayıp içeri çekmişti. Jk:otur ve anlatmaya başla ben hemen dönerim. Seni duyacağım. Ar:peki. Çantamı omzumdan düşürüp kendimi kanepeye atmıştım. Ar:bugün han’ı kayalıklara çağırdım. Jk:NE?! Ar:ondan hoşlandığımı itiraf etmek için… Jk:O AHMAK HERİF SANA NE SÖYLEDİ?! Mutfaktan seslenen jungkook elinde atıştırmalıklar ve dondurma ile döndüğünde hafifçe gülmüştüm. Ar:ondan hoşlandığımı söyledim fakat…duygularımı küçümsedi. Jk:o hep böyleydi arin. Etrafında ki herkesi kaybetmesinin sebebi de bu. Ar:ben o an hiçbir şey hissedemedim. Belki benden etkilenmiştir diye düşündüm. Jk:üzgünüm arin ama han kendinden başkasından etkilenmeyen burnu havada bir insan. Ar:sadece… Yutkunmaya çalışsamda bir yumru vardı ve konuşmama izin vermiyordu. Göz yaşlarım o an daha da hızlanırken jungkook elini yanağıma yerleştirmişti. Jk:tamam ben buradayım…ne olursa olsun daima seni seveceğim. Beni göğüsüne bastırıp saçlarımı okşamaya başlamıştı. Ar:kalbim çok kırıldı jeon… Jk:biliyorum…biliyorum güzelim. Aynı duyguları han’dan hoşlandığını duyduğumda yaşadım. Kafamı yavaşça kaldırıp sulu gözlerimle ona bakmıştım. Jk:şimdi o ahmak için ağlaman benim onu dövme isteğimi azdırıyor. Ar:ne..? Jk:seni seviyorum arin. Bu yüzden onun için ağlama, üzülme, bir şey kaybettiğini düşünme. Asıl o senin saf temiz duygularını kaybetti. Çünkü etrafında ki herkes onu parası için, zengin olduğu için seviyorlar. Bir şey demeden tekrar başımı göğüsüne yaslamıştım. Hafif kıkırtılar bırakıp saçlarımı okşamaya devam etmişti. … Akşam yemeğine jungkook ile yapmış bütün günümü onunla geçirmiştim. Ar:gitsem iyi olacak. Bugün yeterince rahatsızlık verdim. Jk:saçmalama ne rahatsızlığı…ayrıca ben çoktan odanı hazırladım. Ar:jeon… Jk:shhh sadece çantanı ve paltonu bırak ve benimle gel. Dediklerini yaparak ona yaklaşmış galaksileri sakladığı gözlerine dikmiştim gözlerimi. Jk:gidebiliriz… Kolunu açarak kırmızı halıda yürüyor gibi bana uzanmıştı. Koluna girerek odaya doğru yürümeye başladık. Odaya geldiğimizde basit ama kahvenin tüm tonlarını taşıyan bir dekorla karşılaşmıştım. Ar:en sevdiğim renk…sanırım ömür boyu burada kalabilirim. Jk:güzel olabilir…burada kullana bileceğin şeyler olabilir. Daha önce kuzenim burada kalmıştı. Ar:teşekkürler jeon…sayende daha iyiyim. Kollarımı boynuna dolayıp sıkıca sarılmıştım. Jk:önemli değil…arkadaşlar bugünler için var. Hafifçe gülümseyip odadan çıkmış gür sesi duyulmuştu. Jk:EĞER GECE KORKARSAN BENİMLE UYUYABİLİRSİN! Ar:ahh şapşal! The end~
Şarkı ile okuyabilirsiniz~
✨
H:benimle ne konuşacaksın arin? Acil bir işim var.
Ar:hemen konuya gireceğim. Ben…ben senden hoşlanıyorum.
Biraz durup algılamaya çalıştı. Ardından büyük bir kahkaha.
H:arin-ah cidden beni bu yüzden mi oyaladın?
Ar:ne demek istiyorsun?
H:bana bak benim bu aptal şeylere ayıracak vaktim yok! Şimdi çekil önümden!
Ar:yapma ama! Hiç mi?
H:hiç diyorum! Hiç!
Beni kenara ittirip uzaklaşmaya başlamıştı.
Yanağımdan süzülen göz yaşını elimin tersi ile silerek çantamı daha da sıkı tutup kayalıkların oradan ayrılmıştım.
…
Kapıyı bir kaç kere çalarak kapı pervazına yaslanmıştım. Kapıyı açan jeon’un gülen suratı beni görünce anında solmuştu.
Jk:arin?! Ne oldu?!
Ar:ben biraz kötüyüm de…
Jk:geç içeri hadi.
Beni bileğimden kavrayıp içeri çekmişti.
Jk:otur ve anlatmaya başla ben hemen dönerim. Seni duyacağım.
Ar:peki.
Çantamı omzumdan düşürüp kendimi kanepeye atmıştım.
Ar:bugün han’ı kayalıklara çağırdım.
Jk:NE?!
Ar:ondan hoşlandığımı itiraf etmek için…
Jk:O AHMAK HERİF SANA NE SÖYLEDİ?!
Mutfaktan seslenen jungkook elinde atıştırmalıklar ve dondurma ile döndüğünde hafifçe gülmüştüm.
Ar:ondan hoşlandığımı söyledim fakat…duygularımı küçümsedi.
Jk:o hep böyleydi arin. Etrafında ki herkesi kaybetmesinin sebebi de bu.
Ar:ben o an hiçbir şey hissedemedim. Belki benden etkilenmiştir diye düşündüm.
Jk:üzgünüm arin ama han kendinden başkasından etkilenmeyen burnu havada bir insan.
Ar:sadece…
Yutkunmaya çalışsamda bir yumru vardı ve konuşmama izin vermiyordu. Göz yaşlarım o an daha da hızlanırken jungkook elini yanağıma yerleştirmişti.
Jk:tamam ben buradayım…ne olursa olsun daima seni seveceğim.
Beni göğüsüne bastırıp saçlarımı okşamaya başlamıştı.
Ar:kalbim çok kırıldı jeon…
Jk:biliyorum…biliyorum güzelim. Aynı duyguları han’dan hoşlandığını duyduğumda yaşadım.
Kafamı yavaşça kaldırıp sulu gözlerimle ona bakmıştım.
Jk:şimdi o ahmak için ağlaman benim onu dövme isteğimi azdırıyor.
Ar:ne..?
Jk:seni seviyorum arin. Bu yüzden onun için ağlama, üzülme, bir şey kaybettiğini düşünme.
Asıl o senin saf temiz duygularını kaybetti.
Çünkü etrafında ki herkes onu parası için, zengin olduğu için seviyorlar.
Bir şey demeden tekrar başımı göğüsüne yaslamıştım. Hafif kıkırtılar bırakıp saçlarımı okşamaya devam etmişti.
…
Akşam yemeğine jungkook ile yapmış bütün günümü onunla geçirmiştim.
Ar:gitsem iyi olacak. Bugün yeterince rahatsızlık verdim.
Jk:saçmalama ne rahatsızlığı…ayrıca ben çoktan odanı hazırladım.
Ar:jeon…
Jk:shhh sadece çantanı ve paltonu bırak ve benimle gel.
Dediklerini yaparak ona yaklaşmış galaksileri sakladığı gözlerine dikmiştim gözlerimi.
Jk:gidebiliriz…
Kolunu açarak kırmızı halıda yürüyor gibi bana uzanmıştı. Koluna girerek odaya doğru yürümeye başladık.
Odaya geldiğimizde basit ama kahvenin tüm tonlarını taşıyan bir dekorla karşılaşmıştım.
Ar:en sevdiğim renk…sanırım ömür boyu burada kalabilirim.
Jk:güzel olabilir…burada kullana bileceğin şeyler olabilir. Daha önce kuzenim burada kalmıştı.
Ar:teşekkürler jeon…sayende daha iyiyim.
Kollarımı boynuna dolayıp sıkıca sarılmıştım.
Jk:önemli değil…arkadaşlar bugünler için var.
Hafifçe gülümseyip odadan çıkmış gür sesi duyulmuştu.
Jk:EĞER GECE KORKARSAN BENİMLE UYUYABİLİRSİN!
Ar:ahh şapşal!
The end~
Çok güzel olmuşş
Yine mükemmel bir sey yapmissın cok güzel olmus sonuna kadar hakediyorsun aşk♥︎❥︎
Çok güzel