21 yaşındayım ve aslında hiçbir zaman buradaki gibi anlaşıldığımı hissetmemiştim. İyi ki varsın Sıla, kendimi daha az yalnız hissediyorum. İyi ki varsın, iyi ki böylesine iyi bir insansın ve iyi ki seni tanımışım.
21 yaşındayım. İlkokuldan ortaokulun sonuna kadar zorbalığa uğradım. Ve sonuç olarak bu bana anksiyete ve sosyal konuda yetersiz biri haline getirdi. O kadar sıkıntılıydı ki neden sınıfın en eziği olduğumu, neden alay konusu olduğumu unutacak kadar hafızam silindi. Ama bana en acı veren olayı anlatayım. 6. Sınıfta dolabımda aşk mektubu buldum, ilk defa değerli hissettim çünkü 1 tane arkadaşım dahi yokken ilgi görmeye başladığımı sandım. Hocaya bile gösterdim hoca “boşver sen” dedi ama ben küçük olduğum için meraklıydım. Ve mektuplar geldikçe bana yazan kişiyi görüp reddetmek istiyordum kibarca. Küçük olduğumuzu söylemek için :) ama en çok da kim olduğunu merak ettiğim için. Sonuç olarak her yere gitsem de hiç orda değildi ve arkadaşım olmayan insanlar “nr yazmış” diye yanıma gelip beni teşvik etmeye çalışıyordu yanımdalarmış gibi. Sonunda biri hırkasını giyip kaçıyormuş gibi yaptı meğersem tabii ki bu bizim sınıfın bana ayarladığı bir “şakaydı”. Hayatımda bu kadar utanmadım. Kendimi en değersiz ve sevilmeyen biri olarak hissettim. Kendimden çok fazla utandım. Hocalara kadar gitmesi daha kötü etti ama en azından benim için tüm sınıfı disipline kadar götürdüler. Tabii bir şey olmadı çünkü ailemden af dilediler ve kabul etti ailem:) sonuç olarak ayrıldım ordan 6 yıl sonra ama travmalarımla beraber orda da kimdeyle anlaşamaz oldum. Terapiye başladım. Ben hiç devamsızlık yapmam (annemden şiddet gören bir çocuktum ve kızmasından korkardım ondan 1 saat bile gecikmem okula) ama terapi için geç gittim okula. Müdür merak etti ben de söyledim. “Senin ne gibi bir sıkıntın olabilir ki” deyip güldü suratıma. Yine kendimden çok utandım. Şimdi depresyon haplarıyla geçiniyorum ama ailem de benim dertlerimi küçümsüyor. Bunları kendi başıma aşabileceğimi, aç değilim açıkta değilim diye şükretmem gerektiğini söylüyorlar. Kendimi sevmeyi hala öğrenemedim. En ufak başarsızlığımda anksiyete krizleri geçiriyorum artık. Yine de daha sosyal biriyim, arkadaşlarım var. Değişeceğim günler gelir umarım çünkü iş hayatımda özgüvensizliğe yer yok ve bu sefer alanımda başarılı olmak istiyorum.
her ne kadar ailem israrlarima hatta rehber hocamin soylemesine ragmen beni psikiyatriste goturmese de sosyal anksiyetem oldugunun farkindayim ve nerdeyse hicbir zaman ozellikle derslerde konusamiyorum ve bu sene kuran hocasi soyledigim bir seyle “x`in dili varmis” falan gibisinden herkesin icinde dalga gecti benimle bir de hala unutmadigim 6.sinifta sinav oldugu gun ve sonraki gun cok hastalanip gelmedigim icin siniftaki herkes uzerime yuruyup sinav vardi diye okula gelmedi falan demislerdi ustelik koronanin ilk oldugu donemlerdi ve 6.sinifta karne gunu sinif hocasi ve ingilizce hocam olan kadin ben ve baska bir cocugu gosterip ingilizcemiz dusuk oldugu icin dalga gectiydi bunlar gibi olmayin falan dediydi zaten 6.sinifta sinavlara hazirlanirken ailem aslaha koleji kazanamaz bu falan diyorlardi bide ayni sinava giricegim bir tanidik vardi o sinavi gecemeyip ben gecince baya sasirmislardi 6.sinifin basinda ailemle aram kotulesmeye basladi zaten 7.sinifa gecince arapca dersinde yapamiyicagimi ve sessiz biri oldugumu bile bile siniftakilerden biri bana soz hakki verdiydi konusamamistim bile ve herkes bana gulmustu ve hoca bagitdiydi ben de ders bitince tenefus var sanip tuvalette agladiydim meger biyoloji dersi varmis 40 dakika + tenefus boyu tuvalette agladim sadece arkadasim merak etti kiz butun tenefus beni aramis sonra konustuk biraz suan lise 1im bir cocuk var tam bir dallama dusuncelerinin insanlar uzerindeki etkilerini hic dusunmeden konusuyor benim bisex oldugumu ogrendiginden beri bana ve bahsettigim kiza satasip duruyor ben takmiyorum cok fazla ama arkadasim guven problemleri olan biri kiz bana bile tamamen guvenmiyor ve kizi uzmesi beni asiei sinir ediyor neyse ki 7.sinifta ingilizcecimiz yani sinif hocamiz baska biri oldu o kadin olmasa gercekten kendimi bu kadar gelistiremezdim 7.siniftan beri sinif ogretmenim gercekten her seyin en iyisini hak ediyor onun sayesinde suan sinifta ingilizcesi en iyi kisi benim ve kadin ogrencilerine o kadar deger veriyor ve onemsiyor ki o yuzden arkadasimdan izin aldim ve o dallama dedigim cocugu soyliyicem bu arada o dallama cocuk kismina kadar yasadigim her seyi aileme anlattim beni zorladiklari icin ve bana gulduler ve bu mu uzuldugun sey falan dediler o kadar uzulmustum ki o gun bir de o dallama dedigim cocugun soyledigi son sey beni gercekten incitmisti ben zaten kilolarimdan dolayi kendi vucudumdan nefret eden biriyim ve ailem benim kilolarima laf edip duruyor ustune cuma gunu bu cocuk o kadar kilolu olmama ragmen bana yolu kapatiyorsun falan diyince moralim baya bozulduydu Gunay hocama selam olsun cok seviyorum onu Duzenleme 3:24 deki kisiye biz mi o mu demeleri aklima ilkokulu getirdi bir kiz vardi kiosu yuzunden dalga geciyordu sinifin populerleri ben bilmiyordum o populerlerle baya yakindim ama aralarinin iyi olmadigini biliyordum o yuzden kizla her tenefus gizlice bulusuyordum falan o sayede kiza yaptiklarini ogrendim bir gun populerlerin lideri gibi bir sey ayrica hoslandigim en yakin arkadasim olan cocuk bizi gorup ben mi o mu dediydi hic tereddut etmeden kizi sectiydim sonra kizin ozguveni artti ve zorbalara karsilik vermeye ve onlari takmamaya basladi iste bu olanlardan sonra zorbaliktan arkadasliga dogru ilerledik o cocukla falan 2.duzeltme 7:03 bunlarin gercekte olmadigini dusunenler The Glory dizisini izlemeli dizide olan olaylar hikayenin alindigi orjinalinin cok daha hafifletilmis hali birde
Hayatımda birçok kez zorbalığa uğradım nedenini bende bilmiyorum. Ama kimseyi suçlamıyorum sonuçta çocuklardı. Suçlamasam bile bu zorbalıklar bende ağır yaralar bıraktı. Lütfen birşey söylemeden veya yapmadan önce acaba karşımdaki bundan nasıl etkilenir diye düşünün. Siz sorun olmadığını düşünseniz bile bu onun için sorun olabilir o gün kötü bir ruh halindeydir söyeldiğiniz şeyi yanlış anlayabilir. Ve lütfen kendi çıkarlarınız için kimseyi kullanmayın. Umarım hep mutlu olursunuz bi yanlış yapsanız bile bunun farkına varıp telafi edersiniz.
Ben azerbaycanlıyım ve okula köyde başladım. 1.sınıfta Yeni insanlarla tanışınca sessiz kalırdım hep. Birileri ile konuşamıyordum, utanıyordum. Bunun üstüne yanımda oturan bir kız vardı. İlk kez onunla oturmuştum ve bu onunla yakın zamanda arkadaş olacağım anlamına gelirdi. Ama bir kaç saniye içinde elim onun yüzüne değdi ve o ağlamaya başladı. Öğretmene ise ' o bana vurdu' dedi. Sonuç olarak bir erkekle en arka sıralara oturmaya mecbur oldum. Dediğim gibi yeni insanlarla zon anlaştığım için arkadaş çevrem yoktu o zamanları tam hatırlamıyorum ama yeni bir kız okula başlamıştı ben de onunla arkadaş olmuştum kalp diyelim ona. bu 7. Sınıfa kadar devam etmişti sınıfta dışlanmaya alışmıştım nede olsa kalp benimleydi onunla birlikte okadar çok dedikodu yapardık ki. Tabiki dışlanmamın bir sebebi de çirkin olmamdı. Yüzümde çok sivilce vardı ama kalp yinede benimleydi. Bir gün sınıfa bir kız transfer edildi ve bizim sınıf kızları onu sevmiyordu banada o kızla dost olma demişlerdi yaprak diyelim ona da. Ben yaprak lâ yakınlaçmaya başladığımda bizim sınıf arkamdan konuşmaya başlamıştı bizi sattın diye. Bunun üstüne bir güz basketbol oynarken kalp'in elini çizdim tırnaklarımla. Bana omuz atıp bağırmaya başlıyordu. Bunun üstüne arkadaşlığımızı bitirdik. Yaprak ve sınıftan 3 kız daha 5 kişi takılıyorduk. Şu anda şehirde yaşıyorum ve 10 sınıfa burada başlayacağım. Test yapmak için köye gittiğimde ise herkes benimle süper geçiniyordu tabiki arkadaş grupumdan 2 kişi ayrılmıştı. Güzel ve çıtır olduğum için erkekler kızlar bana çok iyi davranıyordu. Bu güne kadar böyle bir ortam görmemiştim ama şehire geri döndüğümde yaprak ve çilek( grubumdaki diğer kız) kusmüş ve arkadaşlıklarını bitirmişti. Ama yinede her ikisi ile her gün konuşuyorum ve eski günlerin aksine çok özgüvenliyim. Siyahtan ve beyazdan başka bir şey giydiğimde kençimi çirkin hissediyorum ama. Yani böyle travmalar hala var. Ne olursa olsun özgüvenli olun yeter
5.sınıf bitmişti yaz tatilinde babamın işi yüzünden doğduğum büyüdüğüm yerden ayrıldık benim için yeni bir başlangıç olcak sandım ama Bir cehennem gibi oldu. Sınıfta bir çocuk var bana maymun diyordu çok zoruma gidiyordu. Kendimden nefret ediyordum bir tane daha çocuk vardı bana yuvarlak diyordu herkes dışgörünüşümle dalga geçiyordu bu yüzden kendimi çok yıprattım hayatım bk yolunda ilerliyordu.#nt#har etmek istedim acıdım kendime vazgeçtim ama şuan kendimi seviyorum güzelim geçmişe dönüp bakıyorum boşuna yıprattım kendimi dedim şuan zorbalık görsem bile sesiz kalmıyorum karşılık verebiliyorum bu kendimi daha iyi hissettiriyor küçücük deprem kimseyi yıkmamalı yıkılınca çok zor toparlıyorsun bence kendimizi her halimizle sevmeliyiz diğer insanların düşüncesi sadece insanların öz güvenini düşürüp bakın ben özgüvenliyim ben güçlüyüm demek için böyle şeyler diyorlar seni çok seviyorum abla💜💜
Herkes yazıyor ben de yazayım dedim. 10 cu sınıfım ve geçen yıl sınıfımı değişfirdikten sonra her şey berbatlaşdı. Ortama uyum sağlayamadım sınıfta quruplaşma çoktu ve ben bir kenara itildim. Bu sebepten kilo almaya ve derslerimde zayıflamaya başladım. Sonradan yani şimdi kilom yüzünden bütün etrafım sınıfım ailem arkadaşlarım akrabalarım benimle dalqa geçiyor. Belkide çok abartılıcak bir şey değil ama geçen sefer ilkokul çocuklarının önünde şiir söylemem gerekti fakat dilim tökezledi ve en yakın arkadaşım, hoşlandığım çocuk , kısaca sınıftaki herkes benimle dalqa geçti ve o an her şeyin benim için ne kadar berbat gittiğini aslında bu hayatta hiç bir işe yaramadığımı insanların umrunda bile olmadığımı anladım. Her derdini dinlediğim ve anlamasam bile anlamaya çalıştığım en iyi arkadaşım nefret etdiğim kızla birlikte benimle alay etmeleri bana çok koydu. Dediğim gibi çokta bir şey değil amma beni çok kötü hiss etdirdi
10 ay olmuş olsun yine de yazayım yorumumu. Aslında çok fazla zorbalık hikayem var şimdiye kadar, ama bu yorumdaki daha çok dertleşme değil onun yerine insanları bilinçlendirme çabası olacak. Bizim okulumuz gerçekten Türkiye'nin sayılı ve çok iyi okullarındandır. Bu egoistlik için değil içindeki zihniyetin okullar ne kadar iyi olursa olsun değişmediğini göstermek için belirttiğim bir şey. Bizim sınıfta da bir arkadaşımın sesi normalde olması gerekenden daha kalın. Biz ona x diyelim. Ve kendini komik sanan hocalar da bu özelliği ile çok dalga geçtiler x'in. Örneğin ''Ooo x yine borozan gibisin. azıcık sus başımızı dinleyelim.'' ya da ''yeter x başımız ağrıdı sus aggh agggh ne konuşuyorsun'' tarzında gerçekten çok sinir bozucu sözde espriler yaptılar. Bu hocalar gerçekten zorba hocalar ve tek dalga geçtikleri şey de x'in sesi değil. Örneğin ben 2. yabancı dil olarak almanca görüyorum ve asla sevdiiğim bir dil değil. Bu zorba hocalardan birinin ilk dersinde ise kadın almancayı sevmeyen var mı diye sormuştu. Ben parmak kaldırdım nedenini açıkladım eğlenmiyorum, kaba geliyor gibi nedenlerimi söyledim. Ardından hoca bana peki hangi dil güzel sence dedi. Ben de çoğu insan için en azından Türkiye'de sıra dışı olan bir dili yani Japoncayı söyledim. Bu arada sadece animelerle alakası yok profesyonel bir şekilde eğitim alıp ileride iş için düşünüyorum ve kültürlerini çok seviyorum. Yani dalga geçilmesi daha fazla acıtır bu kadar ciddi olunca. Zaten acıttı. Hoca Japonca dediğim anda tüm sınıfın önünde ''aaaa o çin çan çonları mı öğreniyosun bir de almanca varken'' dedi ve ardından tüm sınıfı bana güldürttü. O gün bu gündür ne zaman uzak doğuyla alakalı bir şey olsa anında dalga geçmeye başlar. Zaten kötü olan Almancam ise artık daha kötü ve hem hocadan hem de Almanca'dan daha çok sevmem gerekirken, bir öğretmenin bunu sağlaması gerekirken daha çok nefret ediyorum artık. Bu arada bu İngilizce için de geçerli. Aslında İngilizcem iyidir. Sadece sınavları yapamıyorum. Ama buna rağmen bir gün (okulun ilk günleri) sormak istediğim bir gramer sorusu oldu ve hocanın yanına gittim. Ama soruyu sorduğumda tekrar açıklamak ya da yardımcı olmaya çalışmak yerine tam anlamıyla bu kadar basit bir konuyu bir haftadır işlememize rağmen nasıl yapamazsın dedi daha doğrusu azarladı. O olaydan beri İngilizce dersinde ağzımı bile açmıyorum tekrar azarlanırım diye. Bildiğim soruları bile cevaplamıyorum ve şimdi de hoca bana çok suskunum diye kızıyor. Bilmiyor ki derse katılmamamın suçlusu o. Sonuç olarak bu 3 olaydan çıkartmamız gereken ders lütfen özellikle de bir öğretmen olarak ZORBALIĞI KOMİK SANMAYALIM VE ZORBA OLMAYALIM.
Ben bunun zorbalık olduğunu düşünmüyorum ama bu dışlama beni bitirdi; Benim 7. Sınıf'ın 1. döneminde çok değer verdiğim bir arkadaş grubum vardı. Ama çok değer verdiğim ve bu kişiler olmasa benim yanımda kimse kalmaz. Ve ben bir gün o grupta hiçbir yerim olmadığını farketmem beni bitirdi. Ve bunu gruptan biraz uzaklaşarak fark ettim. Bizim bir seçmeli dersimiz de öğretmen bizi boş bırakırdı. Ben o zamanlar onlardan uzak olduğum için sıraya başımı koyup uyumaktan başka bir işim yoktu. Ben bu zamanı "bitkisel hayat " olarak adlandırıyorum. Çünkü o zaman hiçbir şey yapıcak gücüm yoktu. İşte bu zamandan beri insanlara güvenmiyor beni her an ansızın bırakabileceklerine inanıyorum. ▪︎Sıla umarım bir sonraki videona alırsın. Çünkü bu konuda senin düşünceni almak istiyorum.
Ben 8.sınıftayken çeşit çeşit zorbalığa uğradım.Stresten dolayı yüzümde sivilceler çıkıyordu,genelde yanak bölgemde olduğundan dolayı daha belirgindi.Ergenlikten ve yapımdan denen her şeye çok alınıyordum.Bir gün anne tarafı bize öğle yemeğine geldi,benden bir yaş küçük 2 tane de kuzenlerim vardı.Birisi ile çok iyi,diğeri ile anlaşamıyorduk.Biz 3 kişi AVM’ye gittik orda fotoğraf kabini vardı,ben çekinmek istemedim ama zorla çektirdiler ve fotoğraf o kadar kötüydü ki,ben kötü çıkmıştım.Kuzenimde bunu koz olarak kullanıp İnstagram’a atıp benle dalga geçti,çok üzüldüm ve benle dalga geçen kuzenimin annesinde eve gidince benim yüzüm hakkında durmadan bir şey söyledi,gerçekten o kadar üzülmüştüm ki bende travma olarak kaldı.
Esmer olduğum için Gözlük kullandığım için Kısa saçl kullandığımda Zayıf olduğum için İyi voleybol oynamadığım için Güzel giyinmediğim için Babam yüzünden... Bir sürü zorbalığa uğradım. Belki videodakilar kadar ağır değil ama ben dert yarıştırmayı sevmem. Her neyse demem o ki, ne kadar mükemmel olursanız olun,yine eleştirirler. Psikolojinizi sağlam tutmaya çalışın. Umarım başa çıka bilirsiniz. ❤
Gözlük kullandığım için bende ilkokul yılında zorbalığa uğramıştım seni çok iyi anlıyorum. Tam o olayları hayal meyal hatırlasam da şunu çok net hatırlıyorum bir arkadaşım bana iftira atmıştı sonra tüm sınıftaki kızlar benim yanıma gelip gerçekten acınası biri olduğumu, ailemin bana verdiği sevgiyi asla haketmediğimi, sevilmediğimi,girdiğim hiçbir ortamda istenmediğimi söyledi sonra başka bir kız gelip gözlüklü olduğum için ağıza alınmayacak hakaretler etti bende sınıftan çekip gittim. Tuvalette 1 ders boyunca hıçkıra hıçkıra ağladım sonra teneffüste beni bulamasınlar diye kendimi tuvalete gilitledim ve ders başlayınca geri kiliti açıp ağlamaya devam ettim sonra öğretmenim geldi ve ağlamamım salakça olduğunu söyledi. Bende gözlüğü takmak istemediğimi zaten çokta gerek olmadığını göz numaramın 1,25 olduğunu söyleyip gözlüğü fırlatıp attım ve o zaman 4. sınıftım ortaokula gidip yabancı dil bölümünde okumak istiyordum. Her neyse öğretmenim de gözlük takmazsan bana karne vermeyeceğini ve korkak biri olduğumu söyledi bende daha okula gitmedim ve karnemi ailem aldı, 5. sınıfa geçtiğimde bile zorbalığa uğrayacağım düşünüp asla gözlük takmadım ve göz doktoruna gitmem gerekti işte o zaman göz numaramın bayağı bir arttığını öğrendim ve 6. sınıfta düzenli gözlük takmaya başladım şuan 8. sınıfım ve sırf bazı aptallar yüzünden kendimden nefret ettiğim için kendime çok kızıyorum. Gözlük artık benim için hayat arkadaşım gibi bir şey oldu hep takarım asla da gözlük taktığım için kendimden utanmıyorum veya kendimi cezalandırmıyorum ama şu da bir gerçek ki o günleri geriye alıp güçlü bir şekilde duramayacağım şu an durduğum gibi ve kendime zarar vermeye çalışmam intih@r@ kalkışmam asla değişmeyecek.
İlkokuldayken esmerdim, gözlüklüydüm ve kiloluydum. O zamanlarda verdiğim kararsa madem güzel değilsin o zaman sen de zeki ol oldu. Dış görünüşümü umursamamaya çalışarak geçti yıllarım. Sağlıklı beslenme adı altında 11 yaşında tatlı yemeyi bıraktım. Zamanla kilo verdim ve kendimi yavaş yavaş sevmeye başladım. Şimdi 16 yaşındayım kendimi eskiye göre daha çok seviyorum ama hala da ya tekrar kilo alırsam korkusu var.
@@Gandalf_Olorin ben de 17 yaşındayım ve senle benzer metod kullandım. Hep derslerime çok önem verdim. İyi ki de öyle yapmışım. Hala çok zayıf olduğum iddia olunuyor ,ama ben kendimi daha çok güzel bulmaya başladım:)
@@aysuyusifova3109 buna sevindim işte. İnsan kendisini güzel bulmaya başladığında diğerlerinin ne dediği de önemini yitiriyor. Sadece hatırlayınca insanı üzen bazı anılar kalıyor işte. Derslere odaklanmak da gerçekten iyi oluyor.
Esmer oldugum icin kilolu oldugum icin ve gozluk kullandigim icin ilk okulda turlu zorbaliklara ugradim 4 sene boyunca ortaokulda bu zorbaliklarin surecegini dusundugum icin gitmek istememistim okula ama pirlanta gibi sinifim var gercekten o kadar iyiler ki ben asosyal ve sosyal anksiyetesi olan biriydim haliyle ugradigim zorbaliklardan oturu ama su anki sinifim sayesinde asosyalligi astim anksiyetem hala var ama gecmisteki kadar cok degil burdan sinifima cok tesekkur ediyorum ugradigim zorbaliklari bi kac arkadasima anlattigimda destek oldular hep zamanla siniftaki diger arkadaslarimin da haberi oldu ve hepsi beni kiz erkek farketmeksizin desteklediler teselli ettiler o kadar iyi geldi ki anlatamam simdi 8. sinifim aklima ne zaman vaktin azaldigi gelse ben bu sinifi nasil birakicam diye aglarim bu arada seni cok seviyorum sila abla❤
11 ay keçmiş amma olsun yine de yazayım.Merhaba ben azerbaycandanım.Ben ilkokuldan beri zorbalıklara uğradım.Amma beni en çok etkileyen olay 3 ve ya 4 sınıfdaydı.Doğum günümdü. 25 nisan.Ögretmenimiz bizi ormanlık gibi bir yere götürmüşdü.Neyse.Ben biraz önde gidiyordum .O zamanlarda aşırı kiloluydum.İşte kullandıyım aslım ilaçları yüzünden falan.Arkadan bana bakıp gülen sınıf ardaşlarımı fark etmişdim. Umursamadım .Çünki sözlü olarak zorbalığa uğramaya alışmışdım.Ve bu tür zorbalık yapanların ne kadar salak olduğunun fark edecek kadar olgundum. İsmini ağzına almak istemediyim çoçuk arkadan bana yaklaşmaya başladı.Ben de etrafa bakmaya o kadar dalmışdım ki onu fark etmemişdim . Çoçuk arkadan bana yaklaşıb eteyimi yukarı kaldırmışdış O an.. O kadar utanmışdım ki.Hiç bir şey diyemedim.Ögretmen de o çoçuğa tokat atmışdı.Tuhafdı .O an kendimi tacize uğramış gibi his ediyordum.O çoçuğun tek tokatla kurtlması istemsizce sinirimi bozuyor.Ne müdürün yanına ne de ebebeyine şikayet edildi.Ailemle de samimi bir ilişkimiz yoktu.Aileme de söleye de bilmedim.Sadece ablam biliyor. O bana destek moral olmasaydı depresyona falan girerdim herhalde.Şimdi iyiyim. Hala o çoçukla aynı sınıfda olsak da eskisi kadar bana zorbalık yapmıyor . Normalde hassas biri deyilimdir. Hatta yaşıma göre çok soyukkanlısın derler.Amma şimdi sebebsiz yere ağlayasım geliyor.Bunları yazarken bile içim daralıyor midem bulanıyor içime bir hüzün kaplıyor . bilmem. Belki de ben bu anıyı fazla abarttım.Aslında daha çok var amma bu kadar anıyı bura yazmam imkansız.Şimdi 13 yaşındayım.Henüz kendimi tam torpalıya bilmedim.
Ne kadar zorbalıktır veya diğerlerine oranla ne kadar kötüdür bilemem ama bende içimi dökmek istedim. Kardeşim doğduğu günden beri her zaman ikinci plana atıldım evet çok klasik bir problem gibi ama yinede insanı yaralıyor işte. 4 yaşımdayken kardeş sahibi oldum hiç kıskandığımı hatırlamıyorum. Babam yobaz denilebilecek bir adamdı giydiklerimden söylediklerime kadar herşeye karışırdı. 10 yaşımda başladı bu kısıtlama. Tayt giymen yasak giydiğin tişört içini gösteriyo vs.vs. hiçbir zaman karşı çıkamadım hep korktum hep dediklerini yaptım. Kardeşime vurdum diye yakama yapıştı yine affettim babamdır dedim. İnsanlar genelde arkadaşları zorbaladı diye şikayet eder fakat benim babam gülüşüme bile laf ederdi. "Bir kere de normal gül normal davran" şeklinde kendisinin uyarı diye tabir ettiği çok laf yedim. Çok kişiye söylemesem de şimdi söyleyeceğim ki bebekken çok ateşlenme problemim olduğu için kalıcı hasar bıraktı ve sağ kulağım duymuyor. Genelde bu nedenle konuşurken kendimi duyamadığım için karşımdakinin de beni duyamadığını düşünürdüm ve genelde hep yüksek sesli konuşurum istemsizce. Babam hararetli konuşmalarımın arasında "tamam sakin ol duyuyoruz biz seni bağırma hanımefendi ol biraz" şeklinde beni"uyarırdı". Zaman geçti karşı çıkmadıkça daha da ileri gitti "istanbul dışında üniversiteye gidemezsin ben yaşadığım sürece göndermem" dedi. Okul çıkışı bir erkekle gördü tamamiyle mesafeli bir şekildeydik oysa o gece uzun uzun konuştu "ben kızım erkeklerden uzzak duruyor diye rahat rahat okula gönderiyordum meğersem neler yapıyormuş. Dinimizde bir kadının bir erkekle konuşması haramdır. Sen bu gün beni mahvettin hayal kırıklığına uğrattın" tarzında sanki çok afedersiniz fahişelik yapıyormuşumcasına tepkiler gösterdi. İkinci kardeşim dünyaya geldi babam tatillerde her fırsat bulduğunda kardeşini getirdim bahanesiyle odama gelirdi. Elime geçen her türlü eşyayı boyamayı çok severim ve özellikle ben işlerle uğraşırken kardeşimi masama yaklaştırıp herşeyi dağıttırırdı. Yapmasın dediğimde "siz de zamanında yapıyordunuz biz sizi hiç durdurmadık" deyip devam ediyordu. Geçenlerde "al kardeşini odana çıkar ilgilen" dedi ben de işim var ilgilenemem dedim. "Ne işin var allah aşkına bir halt ettiğin yok anca boş boş duruyosun dedi. Dayanamadım iş yapıyorum diyosam iş yapıyorum bir kere de yaptığım işe saygı duy dedim. Üstüme yürüdü bıraksaydım neler yapardı bilmiyorum. 16 yaşımdayım 11. Sınıfa başlayacağım tatil başlamadan bir hafta önce arkadaşlarım onlarla son hafta okula gelmediğim için benimle yollarını ayırdılar çok ağladım çok üzüldüm çünkü sosyal bir insan değilim hala aynı problemleri yaşıyorum. Evde her zaman en çok işi ben yapıyorum sofra kaldır bulaşık yıka makine doldur boşalt çamaşır as ütü yap evi süpür her zaman bende. Bir iki kere kardeşim yapsın dedim diye hayırsız asla odasından çıkmayan insan ilan edildim. Annemin "ama ben bunu unutmam sen birşey istersen bende yapmam" şeklinde laflarına maruz kaldım. Yeri geldi anneme küstüm asla duygularıma saygı duyulmadı "üçe kadar sayıyorum barışmazsan ben sana bir küserim seni süründürürüm" dendi. Bugünlerde duygularımı insanlara gösteremiyorum yalnız kalırım korkusuyla onların yoktan yere anlamalarını bekliyorum. kırılma noktam olur mu bir gün kurtulabilir miyim bilmiyorum umarım biter bu işkence umarım mutlu olabilirim okuduğunuz vakit harcadığınız için çok çok teşekkür ederim
Serviste kitap okurken bir tane kız vardı. Yaralasar 3 almıştım ama nasıl merak ediyordum. Servisdeyken birden elimden aldı camı açtı dediki "ben servisimde ve okulumda böyle kitaplar okunmasını istemiyorum" Asklasın atıcaktı. okadar sinirlenmiştim ki anlatamam ya sizene ne hakla benim kitabımı elimden alıp atmakla tehdit ediyorsunuz? Sonra geri verdi ama böyle yapmak zorunda değildi.
Lise son sınıfım. En son bu hale 9.sınıfta girmiştim. Çok iyi bir sınıfım vardı ama ortaokuldan kalan arkadaşlarım olmadığı için pekte mutlu değildim. Ama onlar çok mutluydı ve bir çok sözü tutmadılar. Sonrasında pandemi oluştu ve ben bu olayı üzerine de ortaokul ve ilkokulda yaşadığım tüm zorbalıkları iyice düşündüm. Aslında lise hayatım mükemmel başlamıştı. Çok mutluydum anlatamam. Pandemiye rağmen aralarda sınıfça görüşüyorduk falan ama bu evde durdukça düşünmeme engel değil. Ben her zaman bir karar vereceksem insanların düşüncelerini dinlerim ve kenara çekilirim bu hep böyleydi. Bu seferde aynısını yapmıştım ama çok uzun bir süre kenara çekildim ve herkesi kendimden soyutladım. Kimseyle hayatımdaki herkesi de kaybettim. Sadece sanal arkadaşlarım vardı. Hatta arkadaşım. O beni iyileştirdi hayatımın gerçekten bir parçası oldu. Hala daha da hayatımda ve en yakınım dediğim insanlardan biri. Her şeyimi çekinmeden anlatırdım.Tek sorun bu yıl yine aynı döneme girdim ve bu yaşadığım sıkıntıları ona anlattığımda olayda olan insanları yargılıyor ya da ne bileyim anlattığım şeyi küçümsüyor gibi hissediyorum. Bunu ona söylediğimde de ben yakın olduğumuzu düşünüp gerçek düşüncemi aktardım özür dilerim oluyor. Bu şekilde de gerçekten onu da düşünmekten anlatamıyorum. Aynı zamanda o da zor bir dönemden geçiyor. Her neyse işte. Ona anlatamıyorum burada olan arkadaşlarıma da güvenim sonsuz aöa bilmiyorum anlatmak istemiyorum. Tekrardan kendimi soyutlayacak gibiyim insanlardan ama bunu asla istemiyorum. Sınavıma bir ay kaldı. Hem bunun verdiği stres hem içimdekileri anlatamayıp koca bir yığıntı oluşturmak artık nefes almamı zorlaştırıyor. Kendimi zorbalamaya başlıyorum. Gerçekten yıldım ve tek istediğim sınavı iyi geçirip şehri terk etmek. Videoda da dedin ya mekan değişikleri iyi gelir diye. Ben buna çok inanıyorum ve bu yüzden bunu yapmak istiyorum. Öyle işte...
Bu yorumun biraz linclenebilir ama ben asla z kusaginin iyi oldugunu dusunmuyorum asla. Bende z kusagiyim ama yasitlarima bakinca cogu bir neden yokken bile dalga gecmek icin bir seyler ariyor. Ben yaslilar hadlerini asmadigi surece saygiya cok onem veririm ama asla bunu gormuyorum. Ozellikle insanlarin memleketleriyle basortuleriyle fiziksel ozellikleriyle dalga gecenler benim gozumde insan bile degil acikcasi
Bunun aynısını bende düşünüyorum ben z kuşağı değilim tabi x kuşağı sayılabilirm belki 😊 neyse kuzenlerim var onlara baktığımda hep bunu düşünüyorum zorbalık yapmıyorlar ana yetişme tarzları özendikleri şeyler faln çok kötü ya nasihat veriyorum bi abla olarak ama artık ne kadar dinliyorlar orasıda bir muamma yani
Bende anlatıyorum abla:Ben 5.sınıfın 1.döneminde zorbalığa uğramıştım.Ders bitmişti ben tenefüse çıkmıştım koridorda geziniyordum bizim sınıftaki kimseyle arkadaş olmayan kız bizim sınıftan kendisinide sayarsam 4 kişi benim sınıfımdan 4 kız B şubesinden bir tane kızıda aralarına alarak plan yapmışlardı hepsi geldiler ve benim kolumu sıkıca tutmuşlardı ve tutarak beni zorla tuvalete götürmüşlerdi beni götürürken kendimi kötü hissettim.Ben o sırada bağırarak yardım istiyordum benim olduğum koridorda öğretmen olmadığı için kimse bana yardım etmemişti tuvalete götürdüklerinde 2 kişi kapıyı kontrol ediyordu 2 ise bana zorbalık yapıyordu benim saçımı çekmişlerdi ve beni aşağılamışlardılar o sırada bende kendimi korumaya çalıştım eğer laf etseydim veni daha fazla dövceklerini düşünmüstüm ondan dolayı kızın saçını çekmeye başladım arkadaşı benim saçımı sıkıca tutarak bana nasıl böylebirşey yaparsin dedi ve beni tutarak kullanılmayan eski bir tuvalete kilitlediler benin klosoro fobim olduğu için bağırarak açın kapıyı klosoro fobim var diyerek bağırdım ve açmışlardı sonra beni ıslatarak zorla beni bahçeye götürdüler bahçedeyken kaçmayı bacardım ama benden daha hızlı bir kız beni yakaladı ve benim saçımı çekmeye başladı ve bahçede beni göremiycekleri yere götürdüler ve benim saçımı çektiler ve bana hakaret ettiler zil çalınca beni sınıfa götürdüler ve beni duvara sıkıştırıp beni tehdit etmişlerdi ben ise gaza gelip yeter artık diyerek kıza duvara sıkıştırıp sen nasıl bana zorbalık yaparsın demiştim ve kızı dövmüştüm o anki sinirimle bende ne yaptığımı bilmiyordum ama çok sinirlenmiştim.
Zorbalık gördüğümü yeni fark etim...Videoyu gördüm, düşündüm. Bunlar gerçekten zorbalık dedim. Ama o kadar korkağım ki, sabahtan beri yazdiğım satırlarca şeyi yayınlayamam. Kendimden özür dilerim.
Benim çevremdekiler sürekli bana baskı uyguladığı için günün çoğu aynı şeyleri kafaya takıyorum. Zayıf bir insanım ama sürekli bunu yüzüme vurarak yemek yemediğimi düşünüyorlar. "Çok zayıfsın, hiç yemek yemiyorsun" tarzında laf söylüyorlar ve bir ara nenem çok sevdiğim yemekleri hiç yemediğimi söyledi ama ne kadar inkar etsemde çevremdekiler neneme inandı. Çok yemek yesemde kilo alamayan kişilerdenim ve sürekli kiloma takıyorum kafamı. Aynı zamanda yemekte annem "şunu ye, bunu ye" tarzında tüm yemekleri kendi önüme koyuyor ve bu durumdan artık rahatsız olmaya başladım.
Bunun aynısını yaşıyorum tek yapman gereken şu aynaya baktığında mutluysan sorun yok diğer insanları hiç takma onlar kafalarında belli bir profil çizip ona göre sana yorum yapıyorlar sonra sende buna inanıyorsın tabi annende önüne koyuyosa boşver ye yiyebildiğin kadar sonrada laf etmeye devam ederse hiç bıkmadan her seferinde herkese ben halimden memnunum diyebilmelisn
Benim babam bir subaydı. Sürekli görevde olurdu. 6 yaşındayken bigün polisler geldi ve evimizi arayıp gittiler. Şüpheli eşya ne varsa ( CD gibi ) aldılar götürdüler. Sonra babamı bir suçu yüzünden içeri attılar. Ne yaptıysa artık Allah bilir ama nedenini anlatmak istemiyorum. Sonra 2 yıl boyunca ailem bana ve kardeşime yalan söyledi. Babanız yurt dışında görevde, gelcekmiş fln fln. Sonra annem bizi karşına aldı ve artık büyüdüğümüzü ve bizimde bilmemiz gerektiğini söyledi. Babamın içerde olduğunu anlattı. Çok ağladım, onu bir katil sandım bir süre. Sonra babamdan nefret etmeye başladım. Sonra alıştım durumuma. Sonra 1 yıl geçti, 9 yaşıma geldim. Okuldan bir kız yanıma gelip bana bi anda sen babasız bir köpeksin diye bağırıp herkese anlattı. Herkes üzerime gelip gülmeye başladı. Bana zorbalık uğrattılar. Koşarak tuvalete gittim ve saatlerce orda durdum, ağladım. Öğretmenim aldı beni en sonunda ve annem okula gelip beni teselli etmeye başladı. Hala zorbalığa uğruyorum zaaflarıma karşı yargılar oluyor. Dış görünüşümle ve babam subay olduğu icin surekli dalga gecen var ve nedenini bilmiyorum. Ve tekrar bi anım oldu. Ortaokula ilk başladığım sıralardı, suan ortaokul son sınıfım. Okulda bi cocuk vardı ve sınıfta benle dalga geçti ve cok sinirlenip kavga ettiğimizde benim göğüslerime dokunmuştu. Cok sinirlenip çocuğu patakladım ama o sırada sınıftakilerin bu olay hoşlarina gitti ve o cocugun arkasinda durdu herkes. Sonra hoca geldi bana kızdı çocuğu dovdum diye. Anlattım ama bana hak vermedi ve gitti o cocugun arkasinda durdu. Sinifta herkes hocayi alkışlıyor. Benim aklim ermediği icin kendimi suçlu hissediyorum. Eve gelip anneme anlattım ve annem doğru okuluma gitti. Hocayla konusup eve geldi ve o konu kapandı. Ama dedigim gibi hala zorbalığa uğruyorum.
Geçmiş olsun. Hiçbirimiz altın tepside sunulan bir hayat yaşamıyoruz. Ama sanırım ben yaşasam bunları ölmek isterdim fakat annemde yalnız kalacağı için yapamazdım. Hassas olduğunu anlıyorum. Şimdi gelsem kafana takma desem bişi yaramayacak. Ama şunu bil o hayatın güzel olacak. Birgün kurtulacaksın. Bunu aklına getir. Birgün de. Ben böyle dayandım.
@@Defne_1907-fgj teşekkür ederim. Boyle insanları gormeyi cok cok istiyorum ama maalesef sadece sosyal medyada oluyor. Seni tanımıyor olabilirim ama belli oluyor ki cok güzel bir insansin insallah bigun karsilasiriz ❤❤
Merhaba Ben 12 yaşındayım bu olayı hâla yaşıyorum sınıfta bir çocuk var derste benim eşyalarımı izinsiz alıyor sonra zaten bakmış olduğum yerlere bırakıp bana DELİ muamelesi yapıyor aslında bu en basiti. Bazen beni gördüğü halde bana bilerek çarpıyor .Eğer ben ona bunu yapmamasını söylediğim zaman sırf benden uzun ve güçlü olduğu için benim üstüme küfürler yağdıra yağdıra yürüyüp benim canımı daha çok yakıyor.Ben onu öğretmene söylediğimde ya yapmadığını,ya da şaka amaçlı yaptığını ve bir daha yapmayacağını söylüyor.tabii sonra yine yapıyor. Bazen arkadaşlarım beni savunmaya çalışıyor,ama bu sadece beni daha değersiz hissettiriyor.Sanki kendimi asla savunamayacak,yardım olmadan kendi başımın çaresine bakamayacağım. Bunları anlatınca biraz rahatladım. Neyseki sadece bu dönem bittikten sonra bir senem kalıyor. Gerçi iki senedir bunlara istisnasız her okul günü katlanıyorum.Bir sene daha dayanabileceğimden emin değilim.
13 yaşındayım ve bu 13 yıllık hayatımda son 3 senedir en büyük problemim kilo konusuydu aile baskası,özenme,zorla kapalılık ve dış görünüşü beğenmeme beni iyice yemek yemeğe itti. Normalde çok yemek yiyen biri değilim çok kızardı ailem yemek yemiyorum diye fakat pandemiye girdiğimizde bir takim değişiklikler oldu ve düşünmekten kilo aldım yaşıtlarım o benimle neden konuşmuyor diye düşünürken ben marketten her aldigim yiyeceğin arkasını çevirip kalorinine bakardım bunu yesem çok alır mıyım bu bana bir şey yapar mı diye düşünüyordum neyse 7. Sınıftayken iki tane arkadaşım vardı ( bunlara S ile E diyelim) S ve E ye bu durumumdan bahsettim E pek bir sey demesede S sınıfta her kilo konusu açıldığında ilk once kendi kilosunu sonrada benim kilomu Söyler gülerdi. Okulun ilk gunu yeni ingilizce dersinde arkamda oturuyorlardı ve hoca sorunun Türkçesini çevirebilmem için beni tahtaya kaldırdı soruda "keşke bu kadar yemeseydimde kilo problemi yaşamadım" yazıyordu bunu sesli bir şekilde söyledim ve S de ismimi söyleyip " tamda senlik bir soru " deyip güldü utanmak yerine cok sinirlenmiştim. Su an ise ne kadar boş yaptığını kendi fiziğinin kapıya benzediğini anladim
Video 9 ay önce çekilmiş kimse görmez Ben kolejde okumama rağmen ilkokulda kilomla yazımla ortaokulda boyumla (boyum çok uzun) Dalga geçildi artık kendimi çirkin görüyorum sanırım amaçlarına kavuştular😢😭
Bende ortaokula geçince erkeklerden uzun olduğum için dalga geçiyorlardı şimdi kısa oldukları için bana laf etmiyorlar boyumda uzun değil 1.63 şuan o zaman 1.50 lerdeydim onlar çok kısa
zamanında arkadaş olduğum birisi insanın dışlanmasının nedeni aslında kendisidir demişti orada hiç bir şey diyemedim kelimeler boğazımda düğümlendi ne diyeceğimi bilemedim keşke konuşsaydım kendisi de zaten egolu üstten bakan kendini iyi gibi gösteren aslında zorba birisi hayatında hiç dışlanmamış birinin bunu rahatça söylemesi aşırı zoruma gitmişti susmayın arkadaşlar böyle insanlardan hemen uzaklaşın korkmayın konuşun o kişi benle dalga geçmişti yine susmuştum pişmanım böyle insanlar okulda çok seviliyor ve mutlular umarım hakettiklerini bulurlar unutmat-yın azınlıkta bile olsa iyi insanlar var o insanlara o ortamlara o arkadaşlıklara ihtiyacımız yok bizde kendi seviyemizde değerli insanlarda tanışabilir konuşabiliriz çok olmasına gerek yok güvenin :)
Ben de size bir zorbalık anımı anlatmak istiyorum. Doğduğumdan beri fiziksel zorbalığa uğruyorum. Ama size benim için tamamen bir çöküş olanını anlatacağım. Şu anda on bir yaşındayım. Bir gün babam yine hem dış görünüşüm ile dalga geçmiş hem de psikolojik olarak beni çok etkileyen bir konuşma yapmıştı. Akşam yemeğinde hiçbir şey yokken annemden sadece bir dilim ekmek istedim. Babam bir anda bağırmaya başladı. Bırak şu ekmeği ekmek yiye yiye ekmek gibi oldun. Çok şişkosun zayıfla biraz. Dedi. Ve ardından psikolojik kısma geçti. Anlamıyor musun şişko! Kimse seni sevmiyor ve sevmeyecek. Hiçbir zaman sevilmeyeceksin. Nefret ediyorum senden. Ve şu an söylemek istemediğim bir şekilde bağırdı. Ben odama gidip saatlerce sessiz bir şekilde ağladım. Artık gözlerim yanmaya başlamıştı. Yatarak ağlıyordum ve gözyaşım ağzıma girdi ama tadı gözyaşı gibi değildi. Kalkıp aynaya baktığımda gözümden kan akmaya başladığını gördüm. Normalde korkmam gerekse de sakince araştırdım vücud çok fazla gözyaşı ürettiğinde yani üretecek gözyaşı kalmadığında vücudun kan ağlamaya başladığını öğrendim. O hafta boyunca bu zorbalıklar devam etti. Öğretmenlerim benimle sürekli dalga geçiyordu arkadaşlarım ise zaten tahmin ediyosunuzdur. O hafta artık dayanamadığımı fark ettim. Akşam okuldan eve geldiğimde ailem evde yoktu ve geç saatlere kadar gelmeyeceklerdi. Salya sümük ağlıyordum ve düşünmeden Google ye girip "en acısız intihar etme yöntemleri" başlığını arattım. Asla unutmuyorum bir gün ihtiyacım olacağını düşündüğüm için beynim unutmama izin vermiyor. Bileklerimi kesersem yaklaşık on dakika içinde yüzde yirmi acıyla öleceğimi öğrendim. Gözlerimden yaşlar akarken mutfağa gittim ve et bıçağını aldım. Bıçağı bileğime yasladım ve acaba ölüm çok canımı acıtır mı diye düşünsem de kararımdan vazgeçmedim ve bıçağım sol bileğime bastırdım ben bileğimi çok derin olmasa da keserken kapı çaldı ve ailem işleri erken bittiği için eve erken geldiler. Kapıyı açtım ve koşarak lavaboya gittim ve kesik bileğime pansuman yapıp bileğimi sardım uzun kollu giydiğim için kimse fark etmedi. Bu zamanın üzerinden 2 ay kadar geçti. Ne yalan söyleyeyim hala bu zorbalık devam ediyor ve benim intihar düşüncem devam ediyor. Bir dahaki sefere başka bir şekilde deneyecegim çünkü bileklerimi kestiğim zaman canım ciddi şekilde acımıştı. Bu anlattığım anı yaşadıklarımın binde biri bile değil ilkokula ve anasınıfına giderken de bunu yaşadım ve üstüne babam tarafından şiddet gördüm. Şu anda kendimi savunmayı öğrendim ve babam bir şey yapmaya çalıştığında kendimi savunuyorum. Umarım bir şey beni hayata bağlar ve yaşamıma son verme isteğim biter. Çünkü şu an ailemin evden uzaklaşmasını bekliyorum. Sen bu yorumu okurken belki şu an yaşamıyor olacağım. Ben gidiyorum ama bana değil hala hayatta olanlara acıyın çünkü ben kurtulucam ama onlar bunu yaşamaya devam edecek...
Ama kimse senin yaşamında daha değerli değil bunu yapma lütfen bak karşılaştırmak gibi anlama yorumumu nolur bende ailemden zorbalıklar ve şiddetler gördüm çogu kez bunu hep arkadaşlarımda kalarak evden kaçarak yani uzaklaşarak hallettim en sonundada evlendim şuan eşim sağolsun mutluyum ama bende kötü dönemler yaşadım hiç bitmicekmiş gibi hissettim ama geçiyor yani öyle söyleyebilirim bazı şeylerin hala izleri var vücudumda özellikle kollarımda bellli belirsizler ama düşünüyorum benim onları gözümün açılması için yaşamam gerekiyomuş biraz ya ne bilim imtihanımmış diye düşünüp ders üzülmemeye çalışıyorum ki öylede zaten kendi çevrelerinden nasıl gördülerse bize öyle davranıyolar vicdan veyatta sevgi yoksunu olarakda insanlar doğabiliyor bu şaşırtıcı beni her gören zayıf olduğumu söylerler mesela ama aynaya bakıyorum ben mutluyum ve o yüzden takmıyorum ki çokda zayıf değilim zaten normal durumdayım gayet neyse denem o ki kimse senin hayatından daha değerli olamaz biliyorum çok kötü hissediyosun acını küçümseyemem ama olay bu yani bu yorum ağlattı beni
@@burcinn.41 sizi ağlattıysam veya üzdüysem çok özür dilerim efendim. Ama benim ne dayanacak gücüm ne de mecalim kalmadı. Umarım benim hayatım da benim isteğim ile sonlanmaz ve "herkes gibi" diğer bir deyişle "normal insanlar gibi" olur da bu düşünceden tam anlamıyla vazgeçerim. Şu an destek aldığım sadece kitaplarım var. Umarım bir gün onlar da beni bırakmaz. Sizi ağlattıysam veya üzdüysem yeniden özür dilerim efendim.
@@sadece_gece valla deneyebiliyosan kitaplara sığınmaya çalış biraz sonra ailen yüzünden okulun hayatın faln yanar mutlu olursun belki yine ama içindeki pişmanlık ya da burukluk hissi geçmeyebilir kendimden biliyorum geleceğin için kendin için savaş vermen gerekiyor şuan o evde herşeye ragmen kalıp da üniversitemi açıktan degilde yüzyüze okumayı çok isterdim
@@burcinn.41 Eğer yaşamaya devam edersem kesinlikle her zorlukta okuyacağım. Şu an ölüm fikrinden uzağım. Sizin yaşadıklarınıza da çok üzüldüm efendim. Bu arada lütfen yanlış anlamayın. Umarım şu an iyisinizdir . İyi olmanızı dilerim efendim
@@sadece_gece merak etme şuan çok iyim evliyim ve mutluyum açıktan zorda olsa okuyorum özel güvenlik olabildim de biraz daha meslek istiyorum kendimi geliştirmek faln yani inşallah olur ikimiz içinde en iyisi olsun senin içinde dua edicem
İlkokul,ortaokul,lise ve üniversite boyunca kilomla dalga geçtiler,ben ideal kilodaydım onlar ise tuvalete kusuyorlardı.Hiç bir zaman arkadaşım olmadı.En sonunda anladım ki bende sorun yok onlarda bir sıkıntı var......Bunun üzerinden biraz zaman geçince kendimi savunmaya başladım,arasıra beni tenha yerlerde dövmeye çalıştılar ama kendimi savundum.Kendime herşey için teşekkür ederim. (Bu arada böyle şeyler yaşayanlara No.26 kitabını öneririm.Serisi var.)
Insanin bile bile aptalliklari ve enayiligi kaynayinca bir sure sonra kendinden cok utaniyor. Ben kendimi anlatamam ama tek diyebilecegim cok aptal hareketlerim oldu.zorbalik gibi degil zorbalari bende sevmem. Bazen mal yerine konuldugumu dusunuyorum ne kadar dogru oldugunu bilmesemde ama ustelik bu yil ayriligimdan sonra salakligin uzerine gittim. Suan yaz tatili ve ben tekrardan depresyona giriyorum..
(abla bunları aslında önceki videonun yorumuna yazmıştım. Eğer yine bu tarz bi video çekersen benimkini de koyarsan sevinirim) şuan 8. sınıfa gidiyorum. ilkokuldan beri çoğu kişininde yaşadığı gibi hayatımda varolmuş toxik insanlar oldu. kimisi sattı, kimisi dış görünüşümle veya tavrımla, tarzımla alay etti, kimisi iftira attı... 5ve 6. sınıfta şuan okuduğum okulda değildim. o okulumda bir takım bahsettiğim tarzda zorbalığa (zorbalık olarak adlandırabilir miyim bilmiyorum) uğradım. kısaca olay 7-8 senelik arkadaşım en fazla 2-3 ay tanıdığı insan uğruna beni yüzüstü bırakmıştı ve o arkadaşı bana sözlü zrbalıkta bulunmuştu. o dönem okullar koronadan dolayı yoktu. sadece o değil ilkokulda bana zorbalık yapan kızlarda sosyal medyadan zorbalk yapıp alay ediyorlardı. neredeyse hiç arkadaşım kalmamıştı hatta hiç yoktu. kendimi çok yalnız hissediyordum hergün ağlıyordum. aa berbattı! neyseki o günleri atlatmıştım, taşınmıştık ve başka bir okula gidecektim (daha kötüleri başlıyordu :) ) okula ilk başladığımda doğal olarak bir arkadaşım yoktu. ama zamangeçtikçe anladım ki bu benimle ilgili değildi. bu okuldaki gerçekten herkes soğuktu ve herkesin suratı mahkeme duvarı gibiydi. ben cana yakın bir insanım ama buradaki insanlar benim tam tersimdi. neyse ki buna rağmen bir kaç arkadaş edinmeyi becerdim . bu zamnlarda 7. sınıftayım. tabiki bazı zorbalığa benzer olaylar yaşadım hatta bir keresinde " tekrar eskiye mi dönüyorum, hayır!" diyerek ağladığımı hatırlıyorum ama şimdi bir dönüp bakınca o kadar da büyüteleck birşey miydi acaba diye kendime soruyorum. neyse... şuan yaşadığım olayları anlatmak istiyorum. dediğim gibi şuan 8. sınıftayım. bu dönemin ilk başları efsaneydi. çoook mutluydum kendimi muhteşem hissediyordum. okuldaki nereyse herkesle arkadaştım ve gerçek arkadaşım, dostum ddiğim insanlar vardı. ama değilmiş :) bu vidyo atılmadan 2 gün önce, yani 8 aralık 2022'de herşeyim dediğim dostum tarafından sebepsiz yere sırtımdan bıçaklandım. sebepsizin altını çiziyorum çünkü hiçbir sebebi yoktu. o günden önceki akşam gülerek mesajlaştık. ertesi sabah yüzüme bile bakmadı. ara tatil olmuştu. biz teknoloji tasarım ve görsel sanatlar dersinde 5-6 kişilik gruplar halindeyiz. ve bende küs olduğum arkadaşımla aynı gruptayım. tatilde teknoloji tasarımdan bir ödev verilmiş ve benim haberim yoktu. bende o gün gelmemiştim. tabii kimse bana ödev vardı fln demedi. bende yapmadım sonra bu küs olduğum kişi ve bunun tarafını tutan ve beni satan gruptan arkadaşlarda beni hocaya şikayet etti (bu hoca aynı zamnda sınıf öğretmeni) sonra beni azarladı ve bana düşük not verdi. şunu da ekliyim hocadan azar yeme sebeplerinden birisi de ben grupta fikrimi söylemediğim için. çünkü kimse benim ne fikirde olduğumu merak edipte sormadığı için dışlanıyorum. neyse. ben grupta fikrimi söyleyince de küs olduğum şahıs " uff çok saçma" vb. tavırlar yapıyo. sınıfta sürekli arkadaşlarına sarılıp, öpüp beni kıskandırmya çalışıyo. millete beni kötülüyo. arkadaşlarımı bana karşı dolduruyo... ilkokuldan beri samimi olduğum ve çok sevdiğim bir arkadaşım var. her ne kadar konuşmasını istemesemde gitti küs olduğum şahısla konuştu. neden bana küstüğünü sormuş. o da benim sadece kendimi düşündüğümü, kibirli biri olduğumu iddia etmiş ki yazdıklarımı okuduysanız öyle biri olduğumadığımı muhtemelen anlamışsınızdır. kendimi çok yalnız hissediyorum. aynı şehirde olmasak da bu yaşananları anlattığım kuzenim var. en azından o yanımda. GÜNCELLEME: Şuan o lanet olası okuldan ayrıldım ve liseye yeni bir ortama geçiyorum. gerçekten çok zor zamanlar atlattım ve yanımda kimse yoktu. tabii ki anlattığım olaylar dışında daha bir sürü zorbalıktır, dışlanmaktır çok fazla şeyler yaşadım. ama artık geride kaldılar. demem o ki beni gibi şeyler yaşamış arkadaşlar varsa yapmanız gereken tek şey sabretmek. emin olun herşey geçecek. ben yaşadıklarımı aileme hiç anlatmadım. belki lisede de böyle olaylar yaşayacağım ama biliyorum ki bizim kalbimiz temiz olduğu sürece Allah da bizim yanımızda olur ve bizi korur. umarım beni de videona alırsın sıla abla. seviliyorsunuzz
bende ortaokul 2 de zorbalığa uğramıştım.Sınıfta beni seven bi çocuk vardı.fakat ben onu sevmiyodum.çocuk ikidebir sevgili olalım fln diyodu ama ben yaşımın daha küçük olduğunu söylemiştim.bi gün fen sınavında arkada oturan arkadaşım kopya istemişti bende vermiştim benim sayemde yüksek not almıştı ve bunu bazı kişilere söylemiş sonra beni seven çocukta bunu duymuş ve yanıma gelip''ya benimle sevgili olursun yada hocaya kopya verdiğini söylerim''dedi.üzerine bide yalancı şayit tutmuş.yani beni hocaya söyleseler büyük ihtimalle hoca onlara inanırdı.çok korkuyodum disiplin cezası almak istemiyordum.ama ne olursa olsun onunla sevgili olmicaktım.sonra olay çözüldü ama nasıl çözüldü blmiyorum.olay yaklaşık 2 ay sürmüştü ve ben o süreçte depresyona girmiştim.ama olay çözülünce rahatladım.bu evrende karma denen bir şey olduğuna pek inanmam genelde intikama inanırım.bu olay sona erdiğinde çocuğu okuldan attırdım.herkese çocuk hakkında dilekçe yazdırıp müdüre verdim.müdürde annesine ya ya çocuğunuzu okuldan alın yada suçu siciline işlicek demiş:D DFJHJKFHJFGHGJHFGJHGJH
umarım videoya çıkarım çünkü ne yapacagımı bilmiyorum. Daha çok küçüğüm 12 yaşındayım. 7. sınıfa gidiyorum.Ten rengim esmer. Sarışın bir çocuk okulda merdivelerden inerken zenci diye bağırdı bana. Çocugu tanımıyorum bile. 3 kez tekrarladı herkesin içinde zenci diye. Ama en yakın arkadaşım hiçbirşey demeden güldü. Utandığımdan çocuğa birşey diyememiştim Çünkü aynı olay 5. sınıftayken de yaşanmıştı. O zamanlar sınıf arkadaşım beden eğitimi dersinde hiç unutmuyorum saat 12 civarlarıydı suriyeli dedı bana. Kendisi sarı saçlı mavi gözlüydü. Aynı zamanda boyum 167 hep boyumun uzunluğu ile dalga geçiyorlar işte uzun kızı annesi sevsin diye bunları anneme anlattım hak ettin iyi oldu sana dedi. En büyük darbeyi annemden aldım seneye lgs sınavım var ve bu olaylardan derslerime odaklanamıyorum ne yapacağımı da bilmiyorum okuduysan teşekkür ederim.
Şu anda lise 3. sınıftayım ve bu olayı geçen yıl yaşadım. Liseye ilk geçtiğimde berbat bir okula geçmiştim bu yüzden 10. sınıfta okul değiştirdim. Bir çocukluk arkadaşım vardı, onu neredeyse on yıldır tanıyordum, adı Sevildi. Ben de onun okuluna gittim ve aynı sınıfa denk geldim. Neyse ben onun yardımıyla okula kolay alışacağımı düşünmüştüm. Seville ortaokulda biraz uzaklaşmıştık, bilirsiniz Korona dönemi ve evlere kapanma falan. Sevilin o sınıfta yakın iki kız arkadaşı vardı ve beni de aralarına aldılar. İlk aylarda herşey çok güzel gidiyordu, bayağı iyi anlaşmıştık. Ama bir gün kızlardan biri beni hoşlanmadığım biriyle yakıştırmaya başladı. Başta bu bir şakaydı, o çocuk da ben de dalga geçiyorduk. Ama sonrasında bu o kadar ileri gitti ki, çocuk birini sevdiği yalanını söyledi ve bu konu kapandı. Neyse birinci dönem bitti, ikinci dönem başladı. O çocuğun arkadaşı benden hoşlandığını söyledi ve yine aynı ship meseleleri başladı. Bu sefer karşı taraf bana boş olmadığı için daha fazla rahatsız hissettim ve bunu Sevile söyledim. On yıllık arkadaşım benim yanımda değil de henüz bir yıldır tanıdığı kızın yanında oldu. Neyse çocuğu kesin bir şekilde reddettim, Seville aramız bozuldu ve sınıf değiştirdim. Ardından ise sürekli ship meselesi yapan kızın aslında beni yakıştırdığı ilk çocuktan hoşlandığını öğrendim. Bana göre bu delilik, elle tutulur bir tarafı yok. Şimdi ise Seville görüşmüyorum. Yeni bir sınıftayım, arada onları görüyorum. Ve birkaç aydır düzenli giden bir ilişkim var. Beni ezmelerine izin verdiğim için geçen yılki kendime kızgınım ama en yakın arkadaşımdan iyi bir kazık yedim. Emin olun bundan çok fazla ders çıkardım.
Ben de 40lı yaşlarımdayım ortaokul yıllarında çok sıkıntı çektim şimdi kamudayım ama sevdiğim meslek değil sizi dinleyince gözlerim doldu sevgili kardeşim çok güzel anlatımın bizim zamanımızda internet vs yoktu ama sıkıntılar aynıydı.Bu travmayla hakikaten yıllarca zor yaşanıyor.Şunu bilin ki geçmiş geçmişte kalmıyor bir psikoterapiste danışmak şart
Artık anlatmak istiyorum beşinci sinifdim ikinci dönemin ortalariydi en yakın arkadaşımın bacağı yanık olduğu için okula gelimyordu bu yüzden yanlız kalmışdim bir qurup kız vardı sınıfımız da onlara kavgaliydim bütün arkadaşlarımı elimden almislarsdi kendimi berbat hiss ediyordum yine bir gün oyle oturuken ali adlı bir çocukla tanisdim bana çok iyi dost oldu bir hafata sonra ali okulda ayrıldı ben yine dislaniyordum bu bir gurup kız da benim önceki arkadaşlarım sonra apen yakın arkadaşım gelddi falan ben mutluyum bir süre sonra bunlar benim arkadaşıma bulasdilar onun sandalyesini kırık olanla değiştirdiler sonra ben bunu arkadaşıma söyledim kavqa etdilər o bu o kızlarla konuşmuyorum o dönem çok bebatdi
Var olmak gerekir bu dünyada yaşayabilmek için fakat ben hiçbir zaman var olmadım, olamadım. Pardon ben başarılı olduğum zamanları var oldum. Lise son sınıfım, ortaokulumda ve lise de bilmeden zorbalığa uğramışım. Bunu yaş aldıkça fark ettim, insan büyüdükçe bir şeylerin yanlış olduğunu anlayabiliyor. Suçlunun kendisinin değil de karşı tarafının olduğunu fark ediyor. Neyse, benim anlatacağım zorbalığın ana fikri güzellik algısı. Ben ortaokula giderken bir sürü arkadaşlarım vardı. Biri Sarışın, mavi gözlü, kusursuzdu biri bu arada derslerinde de baya başarılıydı. Diğeri ise esmer, saçları güzel, sesi güzel, gözleri kocaman o da kusursuzdu. Kısacası o arkadaş grubunda hepsi kusursuzdu, lakin ben değildim. Ben o grubun en çirkiniydim. Haklılardı, dişlerim ayrık, saçlarım aşırı fazla ve sürekli kabarık, gözlerim küçük, ellerim çirkin, dudaklarım ince, burnum büyük, gözlüklerim yamuk kısacası her şeyi ile çok çirkindim... Sarışın olan arkadaşım sürekli baskı kurardı, bana bir sürü güzelleşmek için yapmam gereken tüyolarını verirdi. Annem bana her "çok güzelsin" dediğinde yalan olduğunu inandırırdım kendime. Birisini beğensem "iyi de çok çirkinim, o bana bakmaz, beni böyle görmemeli" diyorum halen. Onun yüzünden oramı buramı yaptırmak için aileme yalvarıyorum, ailemin yüzünde dünyanın en güzel kızı iken kendi gözümde bir çöpüm. Bu arada yanlış anlaşılma olmasın hiçbir zaman insanlara "çirkinsin, şöylesin " demedim, diyemem de. Çünkü Yaradan'ın yarattığına çirkinsin demek benim ne haddimeydi. Biliyorum, böyle düşünen biri kendisine de dememeli. Lakin, kalbime ve beynime söz geçiremiyorum. Ortaokulumda kalan yaramla birlikte liseye başladım. Yine bir arkadaş grubum vardı, hepsi yine çok güzeldi ama bana da güzel hissettiriyorlardı. Dışlamıyorlardı ilk zamanlar. Sonra 11.sınıf oldum. Arkadaş grubumum kocaman oldu, o kocaman arkadaş grubunda bana yer olmadı. Sürekli aşağılandım, bana "git" diyorlardı ve bende gidiyordum sonra gelip buna mı alındın diyorlardı. NE! Sonra işte insanların "kızım seni baya kullanıyorlardı" " seni aşağılamışlar" demeleriyle bir anda uykumdan uyandım. Son senemi baya yalnız geçiriyorum, ilk zamanlar çok ağladım ama şimdi iyiyim. Ben gayet mükemmeldim onlar kötüydü sadece ama umarım onlarda mutlu olurlar. Sevgililerle Mükemmel Bir Mahluk
sınfta 21 kişiyiz. benim dışımdaki 20 kişi ikide bir birbirlerini gazlayıp beni zorbalıyorlar,ben kendimi savunamadığım için cevap bile vermeiyoum,bu durum sürekli devam ediyor ve kimse ne kadar üzüldüğümün farkında değil,hocalar da müdahale etmiyor. şuan yazarken ellerim titiryor yazamıyorujm
1. Sinifdayken bir kizi sevmiyordum ve yeni boya kalemi aldim diye onu elimde tutup kizin onunden gecmistim,gecerkende sacimi savurmustum,tabii bu cok cocukca,birdaha asla boyle bir tesebbusde bulunmadim
Ortaokulda sözel ve psikolojik zorbalığa maruz kaldım bir tane çocuk vardı ne zaman yolda beni görse suratını kapatırdı yüzümün çirkin olduğunu tipsiz olduğumu söylüyordu ayrıca sınıftaki bütün erkeklere beni kötülüyordu onun yüzünden sınıftaki bütün erkekler benden nefret etmeye başlamıştı sürekli benimle dalga geçiyorlardı. Sürekli beni dışlıyorlardı ne zaman derste bir söz alsam hemen arkamdan alay etmeye başlıyorlardı. Çok zor günler geçirdim.
15 yaşındayım hayatım boyunca genel olarak insanlardan zorbalık görmedim benim sorunum tamamen bendim pandemi olduğu zamanlar maske takıyorduk haliyle be ben kendi kendime maskesiz suratının boktan ibaret olduğunu eğer maskemi çıkarırsam insanlar benden iğrenir gibi şeyler düşünürdüm bütün okul hayatım boyunca okulda maskemi açmadım yemek yemedim su bile içmedim yani mesela tatil günlerinde dışarı çıkmam gerektiğinde illa maske takardım 2 dakikalık yol için maske takıp yaşıtlarımın olduğu yerlerden uzak şekilde kaçarak gider gelirdim kendimden nefret ederdim yoldan geçen birinden bile çekinirdim sırf dışarıda insanlar var diye çıkmazdım falan kimsenin beni zorbaladığı falan da yoktu ha kendi kendime tiriplere giriyordum hatta boyut kendime zarar vermeye kadar ilerledi okul bitti araya yaz tatili geldi virüs bitti yeni okul falan maske yasağı kalktı ve bana birden özgüven geldi noluyo lan bana dedim takmıyorum dedim okuldaki insanlar gayet hoş karşıladılar zorbalık görmedim dışarıda rastgele insanlar gülümseyip güzel olduğumu falan söylemeye başlamışlardı fark ettim ki okadar da çirkin değilmişim la fıstık gibiyim he
Yani şuan liseye gitmem gerekiyor ama yoğunluktan ve ailevi sorunlardan gidemiyorum yani bomboş yatıyorum güzel Sanatlar hazırlandım sınavına girdim kazanamadım büyük bir çöküş oldu piyanomun başına oturamıyorum hala bütün hayatım yerle bir oldu tavana bakıp gelecekte ne bok yicem diye dusunmekten başka bişey yapamıyorum çevremdeki insanlar da susmuyor zaten öyle toparlamaya çalışıyorum toparlayamıyorum falan
Aslına bakılırsa benim suan cok arakdasim var cevrem var ama onlarlada inisli cikisli bir iliskimiz var surekli bir tartisma icerisine giriyoruz beni disladilalrini dusunup onlara soyluyorum ama tabiki hep ustunu ortuyorlar bizim arkadas gurubumuzdan bir kiz daha var onuda dusliyorlar ama gunahlarini almiyim arkadasim kendini soyutluyor onun ailevi sorunlari var bu sebepten soyutluyor kendini elimden geldigin ce yaninda olmya calisiyorum her neyse ailevi sorunlarim var ama arkadaslarima dahi anlatmiyorum hep icimde yasiyorum her seyi ama gectigmiz aylarda artik bu canima tak etmis olucak ki sanal ortama atildim belki orda birilerini bulur onlarla sohbet eder icimi dokerim diye dusundum daha sonra birini buldum ilk 2 gün cok iyi konustuk sonrasinda sinavlarimiz oldugundan dolayi cok konusamadik birbirimizin sosyal medya hesaplarini aldik daha sonra bir gün sabah kalktigimda beni sc hesabindan cikardigini gordum bunu onunla tanistigim uygulamadan yazarak nedeni ni sordum ama bu seferde beni engelledi anliyacaginiz beni baya uzmustu bu olay ve etkiledi de aklima su soru geldi demekki beni kimse anlamiycak dinlemiycek bu sebepten dolayi uygulamayi sildim kimseye derdi mi anlatmiyorum icimde yasamaya devam edecegim belki kitaplara anlatirim kocaman vir kitapligim var kitaplar beni anliyor
14 yaşındayım ve lise sınavına gireceğim. Depremden dolayı başka bir şehre geldik ve burada bir hayat kurmaya çalıştık , kurduk. Sosyal anksiyetem var ve özellikle bu dönemde sürekli bir yerden bir yere gidip farklı okullarda farklı kişilerle iletişim kurmak zorunda kaldığım için çok zorlandım. Ilkokul yıllarında, ailem tarafından, yakınlarım tarafından sürekli yargılandim. Kendimi çok iğrenç, değersiz ve cringe hissettim. Insanlarla konuşurken anksiyetem tutuyor ve başım dönüyor gözüm kararıyor titriyorum o anki sohbete odaklanamiyorum. Bir süre sonra insanlar gercketen yormaya başlıyor ve bir duvar örüyorsunuz hayata karşı. Sürekli duygusuz , ruhsuz , niye bu kadar soguksun gibi aşağılanmalarla uğraşıyorum. Bazen insanlar beni sevsin diye onları ikna etmem gerek gibi hissediyorum Fakat son zamanlarda bunu farkına vardım ama hâlâ değersiz hissediyorum kötü hissediyorum. Hiç arkadaşım yok ve bu son 3 yılda bu süreçte müziğe tutundum. Ve dinlediğim müzik türü de dalga
Dalga konusu oldu. Insanlara karşı bir duvar ördüm ve bu sayede kimse gercek beni taniyamayacak kusurlarımi göremeyecek çünkü ben yargılanmaktan çok yoruldum artık durun
dinlediğin müzik türüne ne hakla karışıyolar ben kpop dinliyorum ve genelde dalga geçiyolar ergen fln diyolar hiç biri umrumda değil ve sen mükemmel birisin hani nerden biliyosun fln diceksin ama o kadar şey yaşamana rağmen hala ayaktasın ve emin ol daha iyi okucaksın sana gerçekten güveniyorum bana da duygusuz vb şeyler diyolar ama artık o kadar alıştım ki biri bana duygusuz dediğinde teşekkür ediyorum. Depremden dolayı başka şehire gitmişsiniz çok çok çok geçmiş olsun bu da çok kötü bir şey seni bu konu da tamamen anlayamam ben de lgs ye hazırlanıyorum ve keşke seninle arkadaşlar olabilsem ama ailem sağ olsun pint,snap,insta ya da herhangi başka bir uygulama kullanamıyorum üzgünüm yani belki ihtiyacın vardır seni seviyorum ve sana güveniyorum her şeyin gercekten daha iyisine layıksın senin gibi iyi birinin etrafında bu kadar salak ve senin sevgini hak etmeyen insanlar olması üzücü ama emin ol sen de senin gibi iyi birini bulacaksın
Konyada doğup konyalı olduğum için bana zorbalık yapıyorlar normalde özgüvenli bir kızdım ama artık onlar sayesinde değiştim keşke onlar gibi izmirde falan doğsaydım
Kolejlerde okudum her sene her sene çeşit çeşit zorbalıklara maruz kaldım 1.sınıfta vurdular laf soktular vb 4.sınıfta vurdular,dalga geçtiler,5.sınıfta ismimle alay ettiler 6.sınıfta fiziksel özelliklerimle dalga geçtiler dışladılar vb
Geçen sene 2 kere sınıfım tarafından zorbalığa uğradım. Daha öncesinde zorbalık dediklerinde gülüyordum ama artik ne kadar ciddi olduğunu anladim. 1. Dönem sonu karne haftasıydı. Evimiz yakin oldugundan aksamlari beraber gittigimiz bi kiz vardi kıza yeşil diyelim. Bu yeşil ve kuzeni gerçekten tekin kişiler değildiler sosyal açıdan. O sıralar kızlar zaten popüler bende bir iki defa bende sizinle takıabilirmiyim diye sormuştum gerçekten çok aptaldım. Çok iyi hatırlıuorum pazartesi günü akşamı yeşil ben ve kuzeni beraber yürüyorduk yeşilin kuzenine kırmızı diyelim kırmızı yakın zamanda gözlük takacağından ve kendisine hiç yakışmayacağından bahsetti. Bende gözlük takıyorum. O şekilde sohbet ediyorduk. Sonra yeşil ben gözlük taksam nasil olur dedi. Bende biraz şakasına gözlük takınca yakışmayacaklar listesinde baştasın gibi bir şey dedim. O zaman alınmamış hatta beraber gülmüştük. Ama ertesi gün okula gözlükle geldi. Bende çok şaşırdım. Şakasına hatta gülerekten yine benzer bir şey dedim. Sonra gittim. O zamanlar bunlarin asla dagilmayiz dedikleri 6 kişilik bir arkadaş gurubu vardı. Ben onlara Orjinal 6lı diyorum. Bu orjinel altılı bana gönderme yapmaya laf sokmaya başladılar ki onlar da bunu kast etmedigimk biliyordu. İste sen kimsin de yeşille dalga geçersinde sana da gözlük hiç yakışmıyorda falan işin ironik kısmı şu 6 aylıktan beri gözlük takıyorum. Çok sinirim bozuldu çarşamba ve perşembe günü zaten ders işlemiyoz diye gitmedim. Olayi anneme anlattim. Sürekli her geece agliyordum. Ben yokken her hocaya beni kötüleyip dalga gećtiler gibi söylemedigim tonla şey dediler. Ve bizim A hocamız karne için okula geldigimizde benle konustu. O da biliyodu hakli oldugumu. Okula geldigimde sırama otirmamla bu orjinal altilinin başima toplanmasi bir oldu. Üstelik bunlardan yeşile en yakini da sira arkadasim. Aralarindan en temizi ve en sevdigim oydu. O bile benden hesap sormaya başladi ve yesilin bi durum hiç umrunda degildi sanki avukatiymis ya da olayi kendisi yasamiscasina abartiyorlardi. Gerçekten çok kotü oldum. O zaman beri karne günlerine fobim oluştu. Her yil acaba bu yil bu tarz bir sey yapacaklar mi diye düsunmeden edemiyorum Not: Artik hersey daha iyiye gidiyor ve yavaş yavas karne gunü korkum yok oldu bunun ustüne çok travma yaşadım ama artik sinifa cikip kendini kitaplara gömen o asosyal kiz değilim daha iyiyim iyileşiyorum ;)
Selam ben liseye gidiyorum 9. Sınıfım ve meslek lisesindeyim ilk başka bir sınıftaydım ve o zamanlar o kadar mutluydum ki..keşke hiç sınıf değiştirmeseydim sınıfımı değiştirdiğim andan itibaren o sınıf tarafından aşağılandım okula giderken makyaj yapan birisiyim çünkü yüzümde göz altı morluklarım var ve esmer biriside olduğum berbat gözüküyo ve sınıftakiler hep çok makyaj yapıyorsun diyolar aynı zamanda birbirilerine video gösterip "azranın günlük makyaj" diyolar ve bir tane hoca var o hoca bana yaptıkları hiçbir şeye ağzımı açıp bir laf bile söylemiyor kız derste telefondan canlı yayın vs açıp insanlarla konuşuyor laf yok ama benim kokutuğumu söylüyor ama yemin ederim ki kötü kokmuyorum hocanın dersine gitmeden önce arkadaşıma hep soruyorum ve hocanın drrsine girmeden önce resmen parfüm ile duş alıuorum ama hala aynı şeyi söylüyor ve bunuda başka sınıflara söylüyor hatta tüm sınıfın önünde bana bakarak lütfen deredorant kullanın diyo hatta bazı kızlarda onun gibi yapıyor ve bu beni çoz üzüyo geçen sınav girdik gözetmenimiz o hoca ben sınavımı yapıyorum karşımdaki kız " azra hade bitir" diyo ve hocadan ses selek yok ben bitirincede şükürler olsun diyo ve şöyle bi sıkıntı var tüm sınıf böyle ve ben orda yanlızım arkadaşım başka odada giriyo ve orda toplasan 8 9 kişi var ve yüzümdeki sivilceden her şeyime kadar laf ettiler hatta aralarından bir kız o zamanlar görüştüğüm bir grup vardı kokum hakkında şikayet edip dalga geçti ve sonraki gün yanlarına gittiğimde ise "azra leş gibi sigara kokuyorsun" gibi şeyler söylediler ama ben o gün azla sigara içmedim ve şuan fark ediyorum ki bu sözler yüzünden okuldaki çoğu kişi beni sevmiyo 7. Sınıftada zorbalık görmüşlüğüm oldu ama o zamanlar asla "anne beni bu okuldan al" diye yalvardığımo hatırlamam hatta tuvalette ağlama krizine girmişliğim bile var. Her ne kadar sınıfa ben güçlüyüm ben hiçbirşeyden etkilenemem hissiyatı verdemde bu konularda bırakın orta okulu ilk okuldan bile hassaslığım var ama benim asıl şansım ailem her zaman bana destek çıktılar ve bunları yaşarken yanımda oldular Dipnot:sigara içiyorum ama okulda içmem içersamda okul çıkışı ve ailem buna kızmıyor ve o bahsettiğim hoca ailemin sigara içmeme karşımadığımı bildiği halde ailemi aradı aynı zamanda sınıfta sigara konusu açıldığı anda oklar bana dönüyo ve onlardan bir kız "sigara mı bayılırım" demesine rağmen yine ben aşağılanıyorum
Sendromlu bir kız çocuğuyum sıla ablacım mimiklerimi kullanamıyorum yani yüz mimiklerim yok gülemiyorum aile açısından asla bir sorun yaşamadım annecim ve babacım beni bu yaşıma getirmek için çok uğraştılar ama dış etkenler yani okulda çok dışlandım çok üzdüler beni o dönemlerde kitap okumaya başladım en yakın arkadaşlarım kitaplarım oldu ve ben bundan çok mutluyum seninle paylaşmak istedim ablacım seni çoooook seviyorummm iyki İykiii varsınn 🥺💖💖💖💖💖💖💖💖💖
Bende bi zorbalıgımı anlatmak istiyorum geçensen yaşadım bir durumdu benim hiç arkadaşım yoktu yanızdım bu duruma nekadar üzülsemde yapacagım bişey yoktu sınıfımızda 4 kız vardı bana sürekli dalga geçiyorlardı kimsesiz salak çirkin felan diyolardı ve para yemek getirdimde aıyolardı bir gün okul çıkışı ben giyinme odasına çagırdılar bende salak gibi gitim benim şaçımdan tutup ayama çelme takmışlardı sonra 1 dakika felan tekmelediler sonra şaçımda tutup kaldırıp bidaha bana göz devirme diyip giti gerçekten çok üzülmüştüm ve hayls hiç arkadaşımyok ve bu beni çok zoruma gidiyo onların zorbalıklarına 2 sene dayandım bu sene kurtuldumm ama hayla hatırladımda çok üzülüyorum
Bu uzun baya. İstersen okma Zaten içimi dökmek için yazdım. Her anımı yazmadım tabii. Bu kadar. Seviliyorsun❤❤ Bende zorbalık gördüm amma dışlanmak en kötüsüydü sınıf tarafından ve o 2 sözde yakın arkadaşlarımdan. Zorbalık kısa sesiz biri olduğum için hep dalga keçtiler ama çokta kötü zorbalık görmedim ama bu bile beni ölmek istememe sebeb olmuştum. Nys en çok beni üzen o 2kişinin 3 yıl boyunca dışlamasıydı. En yakın olduğum için belkide bana bu kadar acı gelmişti.4sınıfa kadar mutluydum 4 sınıfta ztn covid olduğu için okula gitmemiştik ztn 4 sınıfta dışlanmağın ne olduğunu bilmiyorduk. Sonra 5 sınıf o zaman covid vardı. Mutlu keçti ama 6 sınıfta okula gittik ve ilk gün not biz okula hep birlikte gidiyoruz malesef annelerizde arkadaş aynı okul ve aynı sınıf nys. 6 sınıfın ilk günü yolda yürüyoruz okula gitmek için. Ve konuşuyoruz daha doğrusu onlar konuşuyor ben istiyorum ama söylemek istediğimde onlar yüksek tonla konuştukları için konuşamadım sonrada gelip çok sesizsin konuşmuyorsun diyorlar ben istiyorum ama onlar izin vermiyorlar karşımdaki konuşurken ben konuşamıyorum bide ses tonum aşağıda. Neyse arakarında konuşuyorlar yaz tatilinde yazışmalarını benle yazışmamışlar bu beni üzmüştü ama dışlandığı anlamamıştım nys böyle bir çok gün var her gün keçen günkünden daha kötüye gidiyordu. Ben yavaş yavaş dışlandığı anlıyordum hep sınıf tarafından hemde arkadaşlarım tarafından. 6 sınıfta bir gün sınıf gezisi olucaktı bir Köye gidicektim otobüs fln tutmuştuk. Oturacaklar iki kişilikti ben yine yanlız oturmuştum ve ağlamıştım aslında en arkada 5li bir oturacak vardı ama oraya gitmedik yani ben isterdim ama.. Hatta bir arkadaş ortamıda vardı onlarda 3 kişiydi ama 2kişilik oturacak 3 oturmuştu. Onlar konuşuyor gülüyor bende tel bakıyorum bir yandanda ağlıyorum. Sonra 2 arkadaşımdan birinin annesi geldi ve beni niye yanlız bıraktıklarını sordu söyledi sonra beni o ikisinin yanına otuzdurdu ama ağladımı kimse bilmiyor tabi. Bir kaç dk sonra onlar dedilerki gelin arkaya gidelim. Arkaya gittik 5 oturcak olan yere nys oturduk fln gideceğimiz köye ulaştık ordada dışlandım bir dans vardı bff yapıyordu bana tel verip çekmemi istedi bende çektim onlar dans etti ama benimle yapmadılar bende utanğaç olduğum için söyleyemedim ve otubüse gidip ağladım. Sonra geri döndük eve dönme yolunda 5 kişilik oturacağın önünde 2kişilik oturacak vardı onlarda oraya keçtiler bende 5kişilik oturacakta kaldım ve ve yine ağladım ne kadarda sulu gözüm. Nys böyle keçen bir 6 sımıf keçirdim her gün dışlandım ve git gide kötüleşmeye başladım kimse fark etdirmedim ama. Her gece ağladım ölmek için yalvardım 6sınıf bitti yaz tatilinde idollere fln bakınca güldüklerini gördüm çok güzel gelmişti ve yaz tatilinde o sayede gülmüştüm. 7sınıf yani bu sene dışlandım her zamanki gibi. Ve git gide soğmaya başladım bir keresindede tövbe etdim ölmek istemüyeceğim için. Ve o tövbeden sonrada hayatım düzeldi bir ara. Ama sonra yine bozuldu. Bir kaç hafta önce onlarla küstük ilk gün küstüğümüzün ilk günü daha doğrusu karar verdiğim gün. Okul çıkışı eve giderken onlar önde yürüyorlar konuşuyor gülüyorlar bende yavaş yürüdüm aslında çok çebuk yürüyen biriyim ama onların arasından çekildim. İlk gün yaşadığım 7 seneyi düşünüp hüzündüm. Am ikinci gün yanıma gelip resmen hesap sorarcasına birazda şakasına sen kimsinde bizden uzakta yürüyorsun fln onlara sadece gülümsündüm o okul çıkışında eve gelip ders çalışırken onları düşündüm ve inanılmaz bir şekilde ohh çektim arkadaşım yok ama dışlanma riskimde yoktu. Sınıfta bile benim yanıma gelmek yerine hep ilk onun yanına giderdi oda onunsırasına ztn o gün almıştım bu kararı. Bir kaç şey daha olmuştu ama nys. Bazıları sordu niye küstünüz diye bana çünki onlar niye küstüğümüzü bilmiyorlardı. Bende dürüstce anlatdım. Bana teselli verdiler ama yinede bilmiyorum yani yakın hissetmiyorum ve bir anada onlara karşı hem nefret hem hüzün hissettim. Annemede anlatmadım oda beni barıştırmağa çalışıyor barış barış diye bana bir hata yaptılarsa söyle düzeltsinler fln diyorlar sonra hiç arkadaşın kalmadığını onlar gibi arkadaşım olmasın onlar yüzünden ölmek için Allah'a yalvardığımı asla söyleyemedim. Onlar ise mutlu mesut geziyorlar. Gözümün önünde gülüyorlar okulda ama o ikisi den biri küstüğün o nkardan biri ağlamıştı birime O birinede X diyelim O Xtan küsünce X ağlamıştı ve tem tersi yaşanmıştı o zamanda O ağlamıştı. Ben küstüğümde mutlu mesut konuşuyorlar gülüyorlardı. Ağlamalarını istemiyorduma ama yinede ne olduğunu sora bilirlerdi bir azda olsa üzülü bilirlerdi ama artık umrumda değil bir kaç gün öncede bir akrabamın evine gitmiştik o bana sormuştu senin yaşçarında olur ben ilk söylememiştim o zorlamıştı bir kaç şey söylemişti bumu buçu fln dışlanmakmı olduğunu sordu hep üç kişilik qruplarsa bir kişi dışlanır diye ben başımı sallamıştım anneme söyleyimi söylemeyimi diyede sormuştu ben umrumda olmadığını söylemiştim istersen söyle demiştim. Nys bpyle işte hayla aynı ikisi takılıyor ben yine yanlız. Ama mutluyum yani ola bildiğim kadar her kese teselli vermeye çalışıyorum ama bana teselli veren yok galiba.
Bu zorbalığa girer mi bilmiyorum ama yazmak istedim çünkü artık bana çok fazla geliyor... Şu an ortaokul ikinci sınıf öğrencisiyim ilkokulda hiç arkadaşım yoktu sanırım boyum ve çok zayıf olmamdan dolayıydı . Eğer ki arkadaşım varsa bile sürekli arkamdan konuşurdu galiba buda bende travma yarattı arkadaşsız kalmak beni çok korkutuyodu ve korktuğum başıma geldi şu an kimse benimle konuşmuyor çok değiştiğimi hissediyorum yüzüme baka baka benim hakkımda konuşuyorlar her tenefüs gizlice tuvalette gidip ağlıyorum . Ama kimsenin beni umursadığı yok kimseyle paylaşamıyorum . Artık ne okula gitmek nede evden çıkmak istiyorum . 😓😓😓
Benim en kötü diyebileceğim iki günüm var 1.olarak aslında bu biraz normal doğum günümü hiçbir arkadaşım kutlamamıştı ve ben onlara defalarca söylemiştim hatta doğum günümde ağlamıştım ikinci olarak bu benim için daha kötü benim ilkokulda en yakın arkadaşım gözlerimle dalga geçiyordu yok tipsizsin falan diye benimde bu yüzden bir travma oluşmuştu evde sadece gerektiği zamanlarda okulda ise hiç gözlüğümü çıkarmaz oldum sonra ilkokul bitti ortaokul geldi bu sefer ise benim ortaokulun başlarında yakın diyebileceğim sadece bir arkadaşım vardı ona mavi diyelim ve ben arkadaşlarımla hiç dertleşmeyen biriydim ama dim yani o bana bir gün yaşadıklarını anlattı bende gaza geldim hayatımdaki her şeyi kimselere anneme anlatmadığım şeyleri bile ona anlatmıştım ama o ne yaptı ?Benim en büyük sırrımı iki sınıfta bağıra bağıra söyledi hatta iki kişiye bizzat anlattı hala arka sıramdaki çocuk bu yüzden benimle dalga geçiyor ona da pembe diyelim hala bilmeyenler var ama tamam şimdi asıl olayı anlatıyorum benim dış görünüşümle dalga geçiliyor yazmıştım ya ben arka sırada teneffüste arkadaşlarımın yanına oturmuştum üç kişi bir sıraya oturmuştuk birine mor diğerine lila diyelim sonra benim o iki arkadaşım dış görünüşümle dalga geçmiyordu o yüzden bir kere dalgınlığıma geldi gözlüğümü çıkardım lekelenmişti sonra mavi benim suratıma bakarak kahkahalar attı sonra ben dayanamadım onu ittim kapandım sıraya ağlıyorum mavi özür dilerken bile bakın özür dilerken bile gülüyordu daha sonra mor ve lila dediki yaa ağlama bizde ağlarız yoksa dedi ve sonra taklidimi yaptılar yani üüüü falan diye sesler çıkarıyorlardı ben ağlarken onlarda bana gülüyordu lila yüzüme bakmaya çalıştı biraz ittim kafasını o ve mor ise kahkahalara boğuldu ben iyice sıraya gömüldüm sonra ben çok sinirlendim hıncımı çıkaramayınca dizime vurmaya başladım bunu gören pembe sende ne çıtkırıldımsın ya dedi daha sonra tekrar ağladım sonra hoca geldi ben neredeyse ders boyunca ağlıyordum derstede birkaç kişi mora veya lilaya ne yaptınız diye soruyordu onlar ise bir şey yapmadık falan diyordu dersin sonlarında kendimi toparladım duyuru yapıldı herkes bahçeye indi kardeşimde de benimle aynı sınıfta değil ama benden bi önceki şubedeydi sonra lila kardeşime döndü ve senin bu salak kardeşin varya kendi dizini yumrukluyor dedi ve güldü eve gider gitmez kendimi banyoya kapattım saatlerce ağladım hatta orada aklımda şu görüntü oluşru mavi ben göstererek kahkaha atıyor mor ve lila ellerini gözlerine yaklaşttıp ağlıyormuş takldi yapıyor ve dudak büküyordu benim aklımda bu görüntüler dönerken kelmenin tam anlamıyla dondum nefes almakta zorlanıyordum ama bu olayda anlattığım herkes hala benim arkadaşım ve bu olay ben 12 yaşım iken gerçekleşti eğer video koyarsan sevinirim
Bende yazasım geldi Ben küçüklüğümden beri R söyleyemiyorum r l diye okuyordum dilim yuksuklu kitap okudukça biraz dönüyor ama bezen hayır bu doğru ama bunu birmiyolsan küçülen hayıl diye yazarsın ve altım alışırsın ve böyle kalır ve 5 ay önce bir arki edindim sanal ytde ve bir kele dalga geçti çok zor geçti ve artık ilişkimiz arkim değil ve 2 olay ondan aylirdigimda bir ark tanıştım samimi ve r solun yamazdi ve b8r dağa arkim vardı ve 3 grulup kurduk ve samimi olan ilk arkim i daha sonla tanıdığım b vardı yanlisikla b biraz dinliyordum i biraz ara verdi sanaldan ve oda söyledi b beni görmezlikten geliyorsun ve ozamanlar farkında değildim ve b i eşit sevdim ve 3 hafta yakın zaman geçti i geldi ama kanserdi b sanal arki söylemiş annesi öğrenmiş telefonu almış onun arkadaşıyla konuşuyorum ve yakın zamanda onu konusacam ve artık insanları eşit sevebiliyorum ve artık çok güzel yaziyolum ❤
Başlıyorum İlkokul 1. Sınıftım başarılı bir öğrenciydim deneme sınavı olacaktık ilk sınavımdı Sınav bitti sonuç açıkladı türkiye 1. Si olmuştum çok mutluydum Ta ki o güne kadar Tenefüste sınıf arkadaşlarım köşeye sıkıştırıp dövmüşlerdi beni Bu böyle devam etti Alışmıştım İki arkadaşım vardı isim vermiyim Çok yakındık ama tabi ki beni dışlıyorladı Bir gün evlerine gitmiştik Evleri dübleksti Aşağı kata su içmeye inmiştim Geri çıktığımda ikisi soyunmuşlardı Ne yaptıklarını yazmıyım Sonra biri eline bir bıçak aldı Üstüme yürüdü Kan vardı Bunları aileme anlatmadım Üstüne yetmezmiş gibi eşcinsel olduğumu öğrendim bunu engellemeye çalıştım ama eh duyguları engellemessin Başarılı bir öğrenci olduğumu söylemiştim Tekrar bana sınıf arkadaşlarım şiddet uyguladılar hem fiziksel hem Psikolojik Bunlardan bıkmıştım Ve bi dönem ödev bile yapmadım İntihara kalkıştım milyonlarca kez Kendime zarar verdim ve hala devam ediyor Sonra ortaokula geçtim İyi arkadaşlarım var Ve birinden hoşlandım hoşlandığım kişi yakın arkadaşımdı ve kızdı Kendimden utandım ve intihara kalmıştım Ama duygularımız karşılıklıymış:) Dün yine intihara kalkıştım Olursan sevinirim seviliyorsun❤
Ben 7. Sınıfa geçincem bu yıl bana zorbalık görmeye devam ediyorum Bir kız var adını Ayşe diyelim en onunla 6. Sınıfta tanıştım. Biz onunla çok mükemmel anlaşıyorduk. Sonra o bana kötü davranmaya başladı. İlk küsüşümüzde bana iftira attı (karakterimi çaldı, biraz bebekçe ama öyle işte) sonra insanlarla beni küstürdü, sonra bir hata yapıp onunla barıştım. Sonra biz onunla küsüp barışmaya başladık. En son küsüşümüz(hayla küsüz) özel bir olay oldu başka bir arkadaşımla küstü sonra barıştı(bide ben o pislikle hiç barışmam diyordu ) sonra Merveyle takıldı şuan Merveyle küsüm ben bunu fırat hocaya anlattım(rehberlik hocamız ). Okulun son haftası geziye gittik o zamanda bana iftira attılar neymiş benonların fotoğrafını çekmişim (onlar benim fotoğrafımı çektiler, eminim ) sonra gezide eni korkutmaya başladılar (her küsüşümüzde o özür diliyor ) şuan yaz tatili deyiz annesiyle konuştum. Oda o onla konuşurum dedi. Biz onunla bir işaret dili oluşturmuştum. Sonra okızla(Merveyle ) aynısıyaptı. En sinir olduğum şey bu ben knkm la bir şey yapıyorum o da aynısı yapıyor Lütfen videoya al seni seviyorum
Başlayayım bu olaylar küçükken ve ilk kez biriyle iletişime geçdrken olduğu için birazcık fazla tesiri oldu başka hiç bir arkadaşım yoktu komşumun tek kızıyla arkadaş oldum ama benimle iyi arkadaş değildi nasıl desem bana bir kaç yalan söyledi yalan derken işte o, bana en yakın arkadaşı olduğumu söyledi bağlandım çok sevdim en iyi ve ilk o zaman için tek arkadaşım oldu ben bunu öğrendim ablam sinirlenince söyledi bana buraları uzun anlatmıyacam kısa anlatcam ben bunu öğrendiğimde ağladım 10 dakka filan sonra dedim ki bana yalan söylemex ne denli güvendiysem o söyledi ona inanmazsam benimle arkadaş olmaz ve s. ona sorduğumda bana dcevao vermedi ben bunu evet olarak algıladım ve titriyodum biraz ağlamak istemiyodum affettim dedim tek arkdaşım bırakmasın beni ama umrunds değildi bu beni üzdü ve yollarımız ayrıldı okula gittiğim zamanlar ciddiyim bu kısımda ilk sınıftım birde tokat yedim sınıf arkadaşımdan nedensiz yere arkadaşım işte biraz eli ağır kilosu fazla (kilolu insanlar bişiy demiyorum herkes kendine cevaptehtir) acıdı sınıf öğretmenine söyledim hiçbirşey demedi aslında annesi biraz nasıl desek işte yalaka tip ailesiyle arası iyi ama benim annemle değil hem kurs geçiyordu o kız parasız oturuyordu ama ben annemi beklemek için girdim izin vermedi (sınıfta geçiyo) ondan nefret etmedim ama bir gün kalemliği yere düşürdüğümde bana tokat atdı bu seferki çok sertdi kalemlik normal değil dönen var ya her sırada vardı okulundu o yüzden sinirlendi am ayinede baya sert vurmuştu ilkokul zamanı o öğretmen çıktı ve yenisi geldi emeklilik dönemiydi diye ilkokulu iki öğretmen geçti bize gelen öğretmen çok iyi öğretmendi bana iyi davrandı ortaokula gelince her şey boklaştı ilkokulda bana tokat atan kızla arkadaştım ama gerçek anlamda arkadaş değil annesi bana bazı hakaretler etmişdi bir başkasının annesi de hakaret etmişdi hala da ediyor okuldan getiren onlar olduğu için annem çalışıyor babam çalışıyor derslerimle ilgilenmezdiler ama sorumluluklarımı biliyodum iyi okuyordum özellikle nefret edilen tarih dersini seviyordum ben bir şey bulunca aslında mutlu olmadığını anladım komik gele bilir fakat cidden benim için önemli değerli bir an belki bulmasaydım şu an olmazdım kardeşim bu güne kadar 2 animr izlemişti ve benimle çok beğendim boş olduğum günler intiharla geçirdim intihar düşündüm sinra neden anime izlemeyeyim dedim izledim ve cidden mutlu olduğum tek şey o olmuştu oyun yükleyip oynamazdım ilgimi çeken pek çok şey vardı ama iznim yoktu evde küçük erkek kardeşime bakardım evi toplardım bu yetmezmiş gibi her şeyi ben yapardım ama yine de annem evi neden süpürmedin bir patates alıp pişiremez miydin keşke bulaşıklarıda yıkasaydın derdi ve muhtemelen herkeste oluyordur ama yaptığım şeylere rağmen diğer kardeşim odasında oturmasına rağmen yine azar işitiyordum ve başkalarınîn övülmesini duyuyordum küçükken övgü görmeyi sevdiğim sevilmeyi sevdiğim için evi temizlerdim hatta ninemlerin evini bile temizlemiştim haha sevildiğimdr çok mutlu olurdum duygusallaştim digdkgf hayatta amacım olmadığını düşündüm neden yaşıyorum bir gün bulucam dedim bulduğum cevaosa ger insan ölmek için yaşar oldu ama doğru başka sebep yok herkesin sonu ölüm oluyo küçüktüm yine bir yere gitmeye heveslenmiştim ailevi bir şekilde gidemedik küçük kardeşim hastalanır diye biz gide bilirdik ama annem gelmiycekti o zaman üzüldüm yanliş yaptim ama daha 7 yaşındaydım yine de belki büyüktüm bilemiyorum keşke kardeşim olmasaydı dedim ve oklavayla dövüldüm haha ailem bir birini sevmiyordu dilede getiriyorlardı aralarında uygunlaşnak vardı sanki ona alışmış gibi babam severdi eskiden peşinde dolaşırdı annem sevmemiş ama alışmıştı evlendiler iki kardeşim doğdu ama öldüler sonra ablam sonra ben aonraysa küçük erkek kardeşim doğdu keman çalmak istedim yüzmek istedim gidemedim yapamadım ama en çon taekvondoya gitmek istedim kızsın otur yerinde denildi kız başına sözü o kadar sinir ediyordu ki nefret ediyordum insanlardan iğrenç mahluklar biri nefes alıyorsa aynı haklara sahiptir demektir bunu anlamaya ak kadar boşkafaydılar birgün babam annemin kafasına tabak kaldırıp atıcaktı kavga ediyorlardı babam başka bir gün annemin yaptığı yemeği tüm olarak yere attı annem boşanmayı düşündü ciddi olarak kendine iş buldu ama sonra vazgeçti kendi çalıştı ortaokulda animeyi sevdim telefona bağlandım ama beni mutlu ediyorlardı annem kızdı arkadaşlarım düzgüb olamadıklarından sanal arkadaşım oldu ona içimi açtım bağlandığım tek kişi oldu hala konuşuyoruz çok seviyorum onu bana değiştim dediler ola bilir ama ben değişmedim bence sadece ilgilenecek şeyi buldum ben animeyi seviyorum ben sanal arkadaşımı seviyorum ben telefonu seviyorum hala da mutluyum böyle ortaokulda boktan geçen şey intihara meyilli olmam ciddi anlamda ablam intihar edicem sizin yüzünüzden dediği için ona intihar etmeyi teklif etdim ama gülüp geçti annem telefonumu elimden alıcakken resmen ağladım hıçkıra hıçkıra sebebiyse sanal arkadaşımın bana aşkım yazması ve değişmemdi kızdı adresini bile biliyordum her gün resim ve ses atıyordu aşkım demek herkes için normaldi ama annem için değil ablamın kucağında ben yapamam böyle ağladım abartma dedim sonra ben ölürüm sanal arkadaşım olmadan anime olmadan dedim sarıldı ortaokulumu boka çeviren şeylerden diğeriyse 3 kez yaşadım kavga zamanı nefes alamiyodum bedenim uyuşuyo gözüm karariyordu destek almasam duramaxdım akrabalardan nefret ediyorum olaylarıda var ayrıca kendimden nefret ediyorum çirkinim beni seven biri olmadı sanal arkadaşım hariç acınasıyım kendimi açıklamak yerine ağlıyorum yanlış anlaşılıyorum hiç bir şeyde başarılı olmadım seçilen olmadım ben yetenekten yoksunum sinirlendiğimde ağzımdan salya akmaya kendimi boğmaya elimi ısırmaya duvara kafa atmama kadar ileriledi hatta ertesi gün okula gittiğimde bana biynuna ne oldu denmişti kaşıdım dedim geçtim hiç kime anlatmadım sadece buraya yazdım çünki acınasıyım söylersem etrafımdakiler daha da acınası görür beni hep gülüyorum ama kırgın olan brnim böyle gülme deselerde kızlarında benim gibi güle bileceğini göstermek istiyorum savcı olmak istedim kać yıldır fikrim değişmiyor inşallah olurum ama bende o zeka yok hiç bir işe yaramıyorum dyzufdti çok acînası göründü ama ben mutluyum en azından intihar etsem bedenime zarar vermiyecek bir yöntem buldum ve çok iyi bir şey ilerleme benim için bilemiyorum artık herkes yüzden okunmuyo hiç kimseyi bilmiyorum hiç birşeyi bilmiyorum sinir bozucu aramî bozduğum kişiyle düzeltmek istediğimde ezik durumuna düştüm böcekten korktuğum için böcek atıldı üzerime sinifta ama şu an böcekleri çok seviyorum en azından zarar vermiyorlar insanlardan farklı ve daha iyi canlılar 💗 özgüvrnsizim yalancıyım ayrıca ikiyüzlüyüm ama başkalarına özgûvrn vermeye çalışacak haddi kendimde buluyorum çünki onlarında acınsa olmalarını istemiyorum annem birde psikoloq olacak fsugustusschHfzxu okuduysan teşekkürler okuduğunu düşünmüyorum destan yazdım çünki bazi şeyleri abartiyorum ergende ola bilirim bilmem am aölmek istediğimi birine bile söylemedim hiç kimseye içimi dökmedim çünki zayıf olursun sana yalan söylerler kırarlar seni unuttuğum bir şeyde var gerçekten çirkinim kilolu değilim ama fiziğim yok fizik elde etmek için bel inceltmek istedim su orucu tutdum üşüdüm iyi hissetmedim bıraktım felan ama dış görünüşünüze önem vermeyin demek istiyorum ama elde değil böyle aptalliklarla kendinize zarar vere biliyorsunuz ;)
Zaten güzel bir kız olduğunu düşünüyordum ama bu lacivert ile sen bunu tescilledin. Son olarak ani ola durumda birine ktap hediyesi aldım normalde kendim okuyup iyi olmadığını bilmediğim bir kitabı almam tarzım değil ama sana güveniğ Ötanazi okulunu aldım hayırlısı be ön kötü beğenmedi gelip sana dır dır ederim hflğsdjgklhjgldfjsldşjldglw,g
Merhaba bu mesaj görülür mü bilmiyorum ama bende yaşadığım zorbalıkları anlatmak istiyorum. 6.sınıftaydım ve okullar yeni açılmıştı daha doğrusu uzaktan eğitim yeni bitmişti ve maske takıp okula gidiyorduk. 5.sınıfta edindiğim iki arkadaşım vardı biri kız biri erkek ikisini de çok severdim 6.sınıfta sınıflar karıştırıldı ve ben erkek arkadaşımla aynı sınıfa denk geldim ama kız arkadaşım başka bir sınıftaydı ilk zamanlar sürekli teneffüslerde beraberdik sonrasında kız arkadaşım bizden uzaklaştı. Bende erkek arkadaşımla takılmaya devam ettim sınıftan bir çocuk sürekli beni zorbalıyordu örneğin sınıfta sıra sıra soru çözüyoruz ben soru çözerken anında cevabı söylüyor bu bir oldu iki oldu derken bir şey demedim diye artık her seferinde yapmaya başladı ve bu beni sinirlendirdi bir gün yine soru çözerken cevabı söylediğinde kalemi elimden bıraktım öğretmen masasının önünde oturuyorumdum buarada öğretmene dönüp " çözmiycem ben dedim" öğretmen sevdiğim ve yakın olduğum bir öğretmendi o yüzden lütfen çöz dedi kırmadım çözdüm yanlış çıkınca herkes gülmeye başladı taklidimi yaptılar. Bir süre bu ve nice olay yaşandı. En yakın erkek arkadaşımla küsmüştüm çünkü oda ben dışlanıyorum zorbalanıyorum diye yanımda durmak yerine bir süre sonra karşımda durmaya karar vermişti whatsap grubunda bana hakaret etmişti bit beyinli gerizekalı fln demeye başlamıştı bundan bir kaç ay önce de biz bir matematik yarışmasına katılmıştı o 100 üzerinden 6 bende 36 almıştım ve ben ona kimseye notunu söylemiycem diye söz vermiştim bu hakaret içerikli mesajları görünce bende ona cevap olarak sen çok mu zekisin demiştim evet dediğinde o zaman matematik yaeışmasında neden ben 36 aldım sen 6 aldın dedim ama olaylar o kadar karışık ki ben psikolojik olarak kötü bir zamandan geçiyordum ve bu olaylarla artık patlama noktasındaydım bir gün anneme anne okuldan seni ararlarsa artık ben patlıycam kavga etmiş olabilirim annem saçmalama fln dedi neyse bu olaylae oldu küstük fln devam ediyor herşey bir gün sınıfa girdim sandalyemi değiştirmişler. Bizim sınıfa bir tane küçük sandalye ilkokul sandalyesi karışmış başkasının sırasındaydı benim sandalyemle değiştirmişler sonra ben normal sandalyelerden birini alıp kendiminkiyle değiştirdim sandalye almaya gittim ki değiştirdiğim sırada oturan kişiye yeni sandalye veriyim sonra buldum alıp geldim sınıfa Ela diye bir kız vardı sınıfa sandalyeyi getirmem için görevlilerden izin almam gerekiyordu tam onu söyliycektim yanıma geldi işte sen kimsin kendini ne zannediyorsun fln kıza kendimi açıklamaya çalıştım ama eski erkek arkadaşım yani adını söyliycem enes konuşmama izin vermiyor bağırıyor işte kes sesini gerzek mal fln argo kulanmaya başlayınca sus diye bağırdım delirdi neredeyse dövecek yani sonra sınıftakiler bağırıyor ben konuşmaya çalışıyorum fln bir anda etraf artık kararmaya sesler kısık gelmeye başlayınca herkesi itip ağlayarak çıktım tuvalate gittim kapattım kendimi o kapılı yerlerden birine tam ağlıyorum zil çaldı bir kaç dakika geçti ve o gün balo vardı ve gitmek çok istiyordum çıktım elimi yüzümü yıkamadan o sırada müdür beni gördü ne oldu dedi yeter artık bıktım usandım sınıfımı değiştirin ben rahatça konuşamıyor bile dedim sonra o sırada öğretmen geldi dedi ki hocam dedi öğrencimiz zorbalanıyor müdür dedi ki tamam rehberlikçi geldi aldı beni müdür sınıftakilere bağırıyor ben ağlıyorum fln bir süre sonra müdür geldi dedi ki tamam sende ağlama dedi bizim zamanımızda erkekler eteğimizin altına bakmaya çalışırdı dedi biri taciz biri zorbalık ikisini bir tutması ayrı bir şey ama neyse sonra annemi aradılar fln zorbalık yapan çocuğun ailesi geldi oda ağlamış sonra sınıfa gittim eşyalarımı almaya iki kız arkadaşım vardı o okulda duru ve yağmur çantalarımı toplamışlar beni bekliyorlar sarıldırlar ağlama fln destek oldular kısacası sonra ben eve gittim olay kapandı bir kaç ay sonra okula gittim ve karnemi alıp hızlıca çıktım hiçbir anım kalmasın diye fotoğraf çekilmedim açıkçası benim için kötü bir dönemdi ama şimdi o insanlardan kurulduğum için çok mutluyum
Merhaba Sıla abla ben de anımı paylaşmak istiyorum : Ben anaokulundan beri oyunlara alınmayan ve öğretmenim dışından da istenmeyen bir çocuktum. İlkokula geçtim ve öğretmenim hiç iyi değildi ve sürekli olarak sınıfta birisi bir şey yapsa herkese vururdu. Ve bunu ailelerimize söylemememiz için bizi tehdit ederdi. Annem bir tuhaflık olduğunu anladi ve bana zorla okulda ne olduğunu söyletti. Bende söylemek zorunda kaldım. Annemde sınıfın veliler grubuna yazmış ve kimse annemi umursamamış. Annemde benim okulumu değiştirdi ve yeni bir okula geçtim. Yine orada da dışlandım ve bunu kimseye söyleyemedim. Neden bende bilmiyorum. Çok yakın bir arkadaşım vardı ve bende çok saf olduğum için beni sürekli kandırıldı ve bende inanırdım. Şu an beni kandırmak için söylediği sözlere çok gülüyorum. Okulun bittiği zamanlar onunla konuştum ve küstük ki ben ona neredeyse hiçbir şey söyleyememiştim. Genelde hep o konuşmuştu ve ben ona hiçbir şey söyleyemeyen bana küsüp gitmişti yani kendi kendine küsmüştü. Ve ben tatildeyken bana barışalım mı yazmıştı ve bende kabul etmiştim aslında hala beni seviyormuş Şu an ortaokul 3 teyim yani 7. Sınıfım ve hâlâ dışlaniyorum nedenini yine bilmiyorum bazen acaba sorun bende mi diye düşünüyorum. Benim 3 arkadaşım var ve ikisi ben ve diğer arkadaşımı dışlıyor ama sorduğumuzda ise hayır diyip geçiştiriyorlar ve ben onlara bir şey söylemesem bana küserler ama onlar bana bir şey söylemeserler ben onlara küsmem çünkü küsmem derler ki 'küsecek bir şey yok neden küsüyorsun' derler Ben 6. Sınıftayken ismini söyleyemem ama ismine mavi diyelim. Mavi bana zorbalık yapıyordu ve bende anneme söylüyordum. Mavi bana zorbalık yapıyor, iftira atıyor, ve benim hakkımda söylentiler çıkarıyordu. İftira derken şöyle: biz son derste sosyal dersindeydik ve hocanın suluğu cam suluktu ve bende montumu giyiyordum. Mavide masanın yanında yani suluğun yanında montunu giyiyordu ve Mavinin kolu suluğa çarptı, suluk yere düşüp kırıldı. Mavide dedi ki ben yapmadım (benim ismim) yaptı dedi. Ve bende böyle zorbalıklara gelemediğim için ağladım. Sınıftaki herkes bana bakıyordu. Okul bitti ve ben koşarak eve gittim arkadaşım bile benim yaptığımı düşünüyordu. Bende anneme söyledim ve ertesi gün annem ile birlikte müdüre gittik. Müdürde maviyle konuştu ve o gün bu gündür benimle uğraşmayı bıraktı sonunda (biraz uzun oldu ama inşallah beni videoya alırsın)
Bu gün ne yazıkki benzer bir olay yaşadım.Teknoloji ve tasarüm dersindeydik zil çalmıştı bende tenefüse çıkmak için sıramdan kalktım yürüdüm yürürkende yanlışıkla birinin suluğunu devirdim suluktaki suların hepsi yere döküldü.Sonra suluğun sahibi benimle ve aileme buraya yazmak istemediğim ağır küfürler etti çok incinmiştim.Suluğun sahibi bununla kalmamış,gitmiş hocaya söylemiş hoca bilerek devirdiğimi düşürmüş ve beni azarladı.O da bana küfretti diyince benimle alay edip ben öyle birşey yapmadım dedi.Bunun üstüne bütün sınıf bana güldü,dalga geçti falan.Çok kötü hissettim kendimi.Daha sonra öğretmen "Arkadaşın senden özür dilesin sende özür amaçlı ona su al"dedi.Arkadaşım istemeye istemeye özür diledi benden.Sonra kantinden kalan son paramla ona özür amaçlı su almıştım.Benden nefret ettiği için suyu hemen çöpe atmış.Rehberliğe gittim durumu anlattım anlatırken 2 saat aralıksız ağlıyordum isyan falan ediyordum bu arada.Rehberlikçi bana "Kızım senin durumun böyle çözülecek değil sen olaylara çok farklı bakıyorsun kesinlikle senin bir psikoloğa gitmen gerekir."dedi.Sonra ailemi okula çağırdı geldi konuştular sohbet ettiler benim hakkımda.Sonra rehberlik anneme "Bu daha iyi hali siz gelmeden önce çok kötüydü."dedi.Fenalaşmıştım o halde okulda duramazdım.Eşyalarımı toplayıp 2 saat erkenden eve gitmiştim.O sırada sınıf benim hakkımda "zihinsel engelli özürlü otistik" falan demiş.Bunu duyunca daha kötü oldum hala başım çok ağrıyor.
Okurmusunuz okumazmısınız bilmiyorum ama yinede bende benim başımdan geçen ve zorbalık sayabileceğim bir olayı anlatmak istiyorum -Geçen yıl 2022 nin Eylül ayında liseye yeni başlamıştım ve 13 Yaşındaydım (Ekim'in 25'inde 14 Olacaktım). Ortaokulda öğretmenim babam olduğu için arkadaş edinme konusunda pek deneyimim yoktu. Ama zamanla arkadaş edindim ve arka dörtlüden biri ben oldum. Ama arkamda oturan arkadaş zamanla durduk yere benimle uğraşmaya başladı.Bana durduk yere küfürler etmeye başladı(Ve gerçekten hiçbirşey demiyordum). Benimle dalga geçer, ne zaman yan yana geçsek bana o****u çocuğu derdi. Daha da kötüsü eşyalarımı(Kalem,silgi gibi) alır ve geri vermezdi. Bu geri vermeme süresi önce 1-2 saatlerle başlayıp 1-2 haftaya kadar ulaşmıştı. Ve yaptığı zorbalık bunlarlada sınırlı değildi. Tuvalette bana su sıçratmak,Telefonumu alıp geri vermemek(onuda yalvara yakara geri alırdım),durduk yere el hareketi çekmek gibi daha birçok benim zorbalık sayabileceğim şeyleri bana uyguladı. Neyse ben başta önemsememeye çalıştım.Ekim,Kasım ve Aralık Ayları böyle geçti ve ben hergün okula ağlaya ağlaya geliyordum.Bazen sırf bu yüzden devamsızlık yapar, yapmadığım günlerde de içim kan ağlaya ağlaya,başıma gelecekleri düşüne düşüne okula zoraki gelirdim. Babamda hep sorardı oğlum bir sorunun varmı, bak eğer varsa sorun büyümeden şimdi söyle çözelim diye. Ben zamanla geçeceğini düşünür ve hep birşey yok derdim. Ama bu zorbalık Aralığın sonuna doğru çok kötü bir seviyeye ulaşmıştı. Hatta birgün tartışırken kafama hocanın gözü önünde iki kere vurdu(Hoca görmezdenmi geldi görmedimi bilmiyorum ama ben görmezden geldiğini düşünmüştüm).Ben tabi yine kimseye birşey diyemedim. Çünkü rezil olurum kimse benimle konuşmaz diye çekiniyordum.Ama yaklaşık 1-2 hafta kafasında şişe kırmayı planlamıştım çünkü artık buna katlanamıyordum ve attığı o yumruktan sonra iyice dolmuştum ama ben bunu yapamadan Şubat tatili gelip geçti. Sonra Okula yine geldik ama nedense ilk dönem yaptıklarını büyük oranda yapmamaya başlamıştı.Artık durup dururken hareket çekip küfür etmiyor eşyalarımıda nadiren alıyordu alsa bile en geç okul çıkışında geri veriyordu. 2.dönem böyle geçti ve arkadaş olmuştuk. Şuan 10.sınıfız ve artık bunların hiçbiri yaşanmıyor. Benim hikayem böyleydi Ama önce zorbalık edip sonra bir anda kesmesinin nedenini tam olarak bende anlayamadım. Fakat ona rağmen bu olaydan olumsuz etkilendiğimi söyleyebilirim Son olarak bu yaşadığım olaydan sonra benden küçüklere birkaç tavsiye vermek istiyorum: -Kafasında şişe kırmak gibi bir deliliği aklınızdan bile geçirmeyin(şiddete başvurmayın) -Eğer konuşarak halledebiliyorsanız konuşarak halledin -Gerçekten zorbalığa uğruyorsanız zamanla geçer diye düşünmeyin. Müdür, müdür yardımcısı, rehber hocası ve en önemliside ailenizi bu konudan haberdar edin ve sakın yok kimse benimle konuşmaz yok rezil olurum diye düşünmeyin asıl tersi durumda rezil olabilirsiniz. Ve sakın ders hocalarına söylemeyin çünkü onlar kendi başlarını belaya sokmamak için pek önemsemezler. -Ve unutmayın okula öğrenmek için geliyorsunuz ve aileleriniz sizin geleceğiniz için sizi okula gönderiyor. 3-5 değersiz serseriden zorbalık görün diye değil. Abla eğer buraya kadar okuduysan teşekkür ederim :)
şuan 13 yaşındayım.ben daha 1 yaşıma girmeden ailem beni babaanneme bırakıp işe giderlermiş okula başlayana kadar bana babaannem bakmış sadece gece ben annem ve babamın evinde yatardım anaokuluna başladığımda pek arkadaşım yoktu ilkokulda ise sınıfın prensesine boyun eğmek istemediğim için tek başıma takılırdım ortaokul 5. sınıfta yine dışlandım ama 6. sınıfta güzel bir arkadaş çevrem olmuştu ama o gruptaki bir tane kız benim ile dalga geçmeye başladı ve bende o gruptan soğudum ve ayrıldım ama daha sonra başka bir gruba katılmaya çalıştım ama olmadı yapamadım ama beni asıl üzen babamdı küçüklüğümden beri bana kötü şeyler söylerdi küçükken çok kilolu ve kemiklerim iriydi ve bu yüzden bana kütük gibisin derdi ve küçükken çok sakar ve beceriksiz olduğum için bana sakar kütük derdi ve buraya yazmaya üşendiğim birçok şey not ben şuan mutluyum
Bu anlattıklarım zorbalık sayılır mı bilmiyorum ama bildiğim şey can acıttığı bahsettiğim fiziksel acı değil ben aslında okula başladığımdan beri zorbalığa uğrayan ve aşşağılanan bir çocuktum gerek dış görünüşüm gerekse fazla masum olmamdan dolayı ortaokula geçince bazı arkadaşlar edindim ama hiçbiri gerçek dost değillerdi kızlar bana hep küçümseyici bakışlar atarlar bazen gezilerde yanıma oturmak istemezlerdi o zamanlar kendimi çok yakın hissettiğim bir arkadaşım vardı o zamanlar dediğim bundan 1 2 ay öncesi ilk önce başka bir arkadaşının yanına geçmek istediğini söyledi ve aramız açılmaya başladı ilk önce yüksek aldığım sınavlarda surat asıp hocaya itiraz ettiler birkeresinde okulda şiir okunacaktı ve hoca bir kız seçicekti ben veya onların arkadaşlarından olan bir kız hoca ben güzel okuduğum için beni seçti hepsi ters tepki verdi kitaplarla ilgili bı hesabım vardı ve hesabımın ismiyle ve kitaplara olan bağlılığımla dalga geçtiler ve bunu normalmiş gibi gösterdiler onun yanı sıra ailemin derslerimle alakalı baskı kurmasıda psikolojimi kötü etkiledi ve cam parçalarıyla kollarımı çizmeye başladım artık ne olursa olsun gerçekten mutlu hissedemiyorum ve 13 yaşındayım kolumdaki kesikleri kardeşim farketti artık hiçbirşeye gücüm yetmiyor
ben 13 yaşındayım ve belli çok kötü birşeydeğil ama geçen gün okulda oyun oynuyorduk hoca 4 tane gurup kurmamızı istedi 6 kişilik 4 gurup da 3 kişilik boş yer vardı birine yakın arkadaşım girdi iki kişilik boş yer vardı ama h8çkimse beni almadı orda öylece kaldım ve kondimi çok kötü hissettim birisi beni çağırdı ve o guruptaki bir kişi diğerlerine bu çok yavaş koşuyor kesin kaybedecez dedi işte o an yerin dibine girdim bazıları isebana katı davranıyor bağrıyor belki çok birşey değil ama kalbimde hep ter etti bu olay
benim en kötü yasadıgım ilkokulda en yakın arkadasım dediğim beni satıp üstüne üslük bana zorbalık yaptı sınıfta beni sucladı hakaret etti rehberlikçiye kopya çekti diye ispikledi o kadar psikolojim bozulmustuki 18 Marttaydı hatta herkes Çanakkale zaferi için çok amaçlı salonda gösteri izlerken ben o sıra ailem beni psikolog götürmüştü ruhsal olarak bozuktum konusamıyordum dilim dönmüyordu G ve Ş harfelerinde hiç konusmaz oldum....ortaokul geçtim pandemi flan arada zorbalık gördüm suan ortaokul son yılı ve bazı aptallar devam ediyor kafama takmamaya çalıssamda unutamıyorum eskileri hatırlıyorum ve travmamı etkiliyor ellerim titriyor midem bulanıyor sinir krizine giriyorum flan bunu atlatmaya çalısıyorum ...İlkokuldakilerin sadece Allah belalarını versin yüzlerini görüyorum tüküresim geliyor ama kendimi açıklayamıyorum yoruldum ya....bide ilkokuldaki sözde en yakın arkadasımla 1.sınıfta bi söz tuttuk dostluk için saçlarımız hep uzun olcaktı 2.sınıfta sattı bende saçlarımı omzuma kadar kestim saçım belimi geçiyordu o zaman hocalarım sok olmustu babam flan ve bidaha uzatmadım...belki uzatırım
Merhaba. Nasıl başliyacağimi bilmiyorum her neyse.çok fazla detaya girmek istemiyorum ama şunu balirtiyim iki kız ver t,a diyeceğim ve en yakın arkadaşım y biz anaokulundan beri aynı siniftayiz ve kendimize kızler guybu (!) Diyorduk. Sonra Corona falan çıktı ve biz 2 yıla yakın görüşmedik ama yayla iletisimdeydik y bazı sepelerinden dolayı başka bir ortaokula geçti bizde 3 kişi kaldık.Ondan sonra biz gayet güzel tekra samimiyiz bende akedemik basarısı olan biriyim ve bunu çok önemsiyorum ve ben bilmeden okul 1. Olmuştum ve bundan dolayı eziklenihordum birde ben sınıf hocamız tarfından başkan seçilmişti ve disiplinli bir insanım bu sepetende herkes benden neferet ediyordu falan filan birseylikde dönem bitti okul açıldı ve bu iki arkadaşım bana tavırlı davranıyordu y arkadaşıma laf atmalar falan siniftakiler bu sene başkani biz seçelim dediler ve t arkadaşım seçildi ben çok takmadım çünkü zaten çok bir işime yaramıyordu akedemik başarımı dahada yukseletbilicegimi düşündüm.Ve bu zorbalık artmaya başladı ve bende okulumu değiştirdim y bin okuliuna giyim ve arkadaşlarım çoğaldı akedemik basarim daha iyi burdada mükemmel değil.Cümlemi bittirmeden kitap okuduğum içinde baya zorbalığa ugramstim kısaca tabirle inek olarak görülüyordu ve toplumun içinde rahat ders calsamyiyouk ya da kitap okuyamıyorum insanlara tavsiye ederken işte kafana takma vb. Kelimeler söylüyorum ama insanların tek bir cümlesine kafamı deli gibi takıyorum. Buraya kadar okuyanlara çok teşekkür ederim yazım yanlışı vb. Var kusura bakmayın ve lütfen bir kelmie etmeden önce 3 kere düşünün. Sıla seni çok seviyorum umarım başarılarını. Devamını dilerim.
Benim ki çok büyük bir zorbalık değildi ama anlatmak istedim.Bir keresinde okulfa ilk defa nöbetçi olavaktım çok ama çok heyecanlı ve mutluydum ilk kez di akşamı uyuyamamışımdır sonra okula gittim jalbim tık tık atıyordu nöbet masama oturdum bulunduğum yer öğretmenler odasısnın yanıydı ve çok görev geliyordu ben de oturduğum gibi test çözmeye başladım hocalar beni takdir falan etti sevinmiştim 😊 sonra il körev geldi(not: sesim yaşıma göre bevek sesi gibi😢 ince ve çok ince aslında alıştığım için bana ince gelmiyor du ama jarşılaştığım herkes bana gülüyordu ) herbeyse görer gittim bir sınıfa duyuru yaptım tün sonıf bana gülfü hoca bile daha sonra beni taklit ettiler ben başka bir şeye gülüyorlar diye geçiştirdin ve sınıftan çıktım sonraki tüm görevlerde tüm sınıflarda aynı şeyi yaptıkar bir hoca sesin çıkmıyor diye duyuruyu kendi yaptı artık sınıftan çıkınca kapı dışında ağlıyordum hemde nasıl😢 sonra fav hocamın olduğu sınıfa görev verdiler ben sınıfa girdiğimde tüm sınıf gülme krizine girdi fav hocam yani sınıf hocamız bana üzülerek baktı daha sonra eve gitme vakti geldi ben arkımı bekliyordum gözyaşlarımı tutmaya çalıştım görmeain die o anlamış ama sonra ağlayarak eve gittim. Kapının önünde gözyaşlarımı silneye çalıştım ayakkabımı çıkartırkenannem -hosgeldin nöbetçi nöbet nasıl geçti😊 dedi -ben gülüyordum yani gülmeye öalışıyordu m sonra anneme bakarak hüngür hüngür ağladım abnem çk üzüldü konuştuk onunla herkesten nefret ediyorum diye bağırdım Sonra ikinci dönem geldi nöbet sıram taklaşmıştı ve ben sterese girmiştim sonra annemle konuştuk ve dedi ki En sevdiğim hocam sınıf hocası o gün baana gülenlere şey demiş O kız sınıf birincisi ve hepinizden çok daha kıymetli .. Nutlu oldum ama tanımadığım biri sesini ilk duyduğunda kahkaha atıyor ve dalga geçiyor okuldaki etkinliklere katılamıyorum biriyle konuşurken sesini jalınlaştırmaya çalışıyorum bana tramva oldu ama aslında çok boş şeylere kafa yornuşum derslerimde çok başarılıtım ve geeleceğimi önemsiyorum bu yaz lgs 2024e çalışıyorum durmadan ben başardığımfa o güeken çocukların ağzı açık kalacak ... Buraa ya kadar okuduysan teşekkğr ederim sıka abla iyi ki var onun sayesinde rahatlıyorz❤
İyi bari bende yazayım:ben bu yıl 7. Slnlfa geçeceğim bu olay 5. SINIFTA oldu. Ben slnlfa ilk geldiğimde bir KIZ yanıma geldi merhaba ben****dedi bende merhaba ben Derin dedim klzln arkasında 3 kişi vardı klzlar merhaba dedi ben tabiki devlet okulunda İyi bir olduğunu düşündüğüm için kızlar beni gruplarına almak istediler bende evet dedim. Gruplarının ismide blackpink FANI oldukları için fan girls gibi bir şeydi bunlar bana okulu gezdirdiler ay bende ne iyi falan diyorum o bana il merhaba diyen KIZ yanıma gelip dediki:O KIZLAR BENİM GERÇEK ARKADAŞIM DEĞİL BENDE öylemi diye sordum kızda EVET ONLAR BENİ KÖTÜLÜYORLAR BEN SENİ DAHA ÇOK SEVDİM BİZ İKİMİZ ARKADAŞ OLALIM DEDİ bende o zamanki saf halimle düşündümki gurup olursa beni (DIŞLAYABİLİRLER)o yüzdenböylesi daha iyi. KIZ beni peşinden sürükledi bende iyi tamam klz kendi kendine tirip ATTI diğer kızlara her şey okay ertesi gün KIZ diğer kızlarla barışmış demişki Derin dediki siz beni sevmiyormuşsunuz beni o yüzden ben sizinle konuşmadım. Dedi klz .bunlar gelip bana düşman oldular bir şekildede bütün okulu bana düşman ettiler. Ben bütün yıl yalnız kaldım bir de arada bana bir vurdular en sonunda klz gelip benim alieme laf ettim en sonunda dayanamayıp dedimki sen kimsin benim aileme laf ediyorsu klz bana vurdu vurmaya devam edince bende ona bir tokat attım klzln arkadaşlarlda orada olda bile beni suçladılar bende ağlamaya başladım sinirden sonra bana ağlak demeye başlayınca okula iki gün sonra 2 hafta gitmedim okula en sonundada sadece son gün gittim bu seferde erkekler bana laf etmeye başladı ALLAHTAN okulun son günüydü
İlkokuldan önce farklı bir ilkokuldaydım ve orda disleksi olduğumu öğrendim aslında ilk gittiğim 1.sınıfta tam zamanında gittim ama gitmez olaydım ve o zamanlarda babam yanımızda değildi ablamın bir sürü hastalığı çıkmıştı annem de kafayı yemişti ve birde her okula girdiğimde sıramın üzerinde saçma sapan yazılar öğretmenin bunları görüp ağzını açmaması en sonunda annemi aradı öğretmenim ne zorbalık yüzünden mi aradı sizce hadi ama burası Türkiye sizce ararmı bu yüzden çocuğunuz elektrik çarpmış gibi yazıyor Handan çok gerizekalı bir kız vb. Annen durumu anlayıp beni okutmaya çalışti basardida sonra ilkokul 2.sınıfta babam eve tekrardan geldi ve dayak yemeye başladım bir ilkokul çocuğunun 14 saat çalıştığını düşününün en son ilkokulu birincilikle bitirip başarı belgesi aldım o an babam ilk defa saçımı okşadı bu güzel hissettirdi şuan 5.sınıfım intiharı düşündüm bileklerimi çizdim yine bir matematik dersinde konuyu cidden iyi bilmeme rağmen heyecanlandığım için cevaplayamadım hoca bana bu soruyu nasıl yapamadımı sordu teneffüste makasla elimi kestim fen hocam ilk dönem çok akıllı bir kızdın ne oldu simdi deyince okuyamıyorum harfler gözümde kayıyor dedim bundan dolayı annem ve babamı rehberliğe çağırmışlar babam zaten benim bir gerizekalı olduğumu ablası fen lisesi kazanıp o küçük kız hiç bir halt yapamadı demiş.
Gerçekten aileler çocuklarına doğruyu yanlışı doğru düzgün öğretemiyorlar. 5 yaşındaki çocuk bile küfür ediyor...
21 yaşındayım ve aslında hiçbir zaman buradaki gibi anlaşıldığımı hissetmemiştim. İyi ki varsın Sıla, kendimi daha az yalnız hissediyorum. İyi ki varsın, iyi ki böylesine iyi bir insansın ve iyi ki seni tanımışım.
21 yaşındayım. İlkokuldan ortaokulun sonuna kadar zorbalığa uğradım. Ve sonuç olarak bu bana anksiyete ve sosyal konuda yetersiz biri haline getirdi. O kadar sıkıntılıydı ki neden sınıfın en eziği olduğumu, neden alay konusu olduğumu unutacak kadar hafızam silindi. Ama bana en acı veren olayı anlatayım. 6. Sınıfta dolabımda aşk mektubu buldum, ilk defa değerli hissettim çünkü 1 tane arkadaşım dahi yokken ilgi görmeye başladığımı sandım. Hocaya bile gösterdim hoca “boşver sen” dedi ama ben küçük olduğum için meraklıydım. Ve mektuplar geldikçe bana yazan kişiyi görüp reddetmek istiyordum kibarca. Küçük olduğumuzu söylemek için :) ama en çok da kim olduğunu merak ettiğim için. Sonuç olarak her yere gitsem de hiç orda değildi ve arkadaşım olmayan insanlar “nr yazmış” diye yanıma gelip beni teşvik etmeye çalışıyordu yanımdalarmış gibi. Sonunda biri hırkasını giyip kaçıyormuş gibi yaptı meğersem tabii ki bu bizim sınıfın bana ayarladığı bir “şakaydı”. Hayatımda bu kadar utanmadım. Kendimi en değersiz ve sevilmeyen biri olarak hissettim. Kendimden çok fazla utandım. Hocalara kadar gitmesi daha kötü etti ama en azından benim için tüm sınıfı disipline kadar götürdüler. Tabii bir şey olmadı çünkü ailemden af dilediler ve kabul etti ailem:) sonuç olarak ayrıldım ordan 6 yıl sonra ama travmalarımla beraber orda da kimdeyle anlaşamaz oldum. Terapiye başladım. Ben hiç devamsızlık yapmam (annemden şiddet gören bir çocuktum ve kızmasından korkardım ondan 1 saat bile gecikmem okula) ama terapi için geç gittim okula. Müdür merak etti ben de söyledim. “Senin ne gibi bir sıkıntın olabilir ki” deyip güldü suratıma. Yine kendimden çok utandım. Şimdi depresyon haplarıyla geçiniyorum ama ailem de benim dertlerimi küçümsüyor. Bunları kendi başıma aşabileceğimi, aç değilim açıkta değilim diye şükretmem gerektiğini söylüyorlar. Kendimi sevmeyi hala öğrenemedim. En ufak başarsızlığımda anksiyete krizleri geçiriyorum artık. Yine de daha sosyal biriyim, arkadaşlarım var. Değişeceğim günler gelir umarım çünkü iş hayatımda özgüvensizliğe yer yok ve bu sefer alanımda başarılı olmak istiyorum.
@@ismegerekyok0 çok teşekkürler
1 yıl geçmiş üstünden peki değiştin mi?
her ne kadar ailem israrlarima hatta rehber hocamin soylemesine ragmen beni psikiyatriste goturmese de sosyal anksiyetem oldugunun farkindayim ve nerdeyse hicbir zaman ozellikle derslerde konusamiyorum ve bu sene kuran hocasi soyledigim bir seyle “x`in dili varmis” falan gibisinden herkesin icinde dalga gecti benimle bir de hala unutmadigim 6.sinifta sinav oldugu gun ve sonraki gun cok hastalanip gelmedigim icin siniftaki herkes uzerime yuruyup sinav vardi diye okula gelmedi falan demislerdi ustelik koronanin ilk oldugu donemlerdi ve 6.sinifta karne gunu sinif hocasi ve ingilizce hocam olan kadin ben ve baska bir cocugu gosterip ingilizcemiz dusuk oldugu icin dalga gectiydi bunlar gibi olmayin falan dediydi zaten 6.sinifta sinavlara hazirlanirken ailem aslaha koleji kazanamaz bu falan diyorlardi bide ayni sinava giricegim bir tanidik vardi o sinavi gecemeyip ben gecince baya sasirmislardi 6.sinifin basinda ailemle aram kotulesmeye basladi zaten 7.sinifa gecince arapca dersinde yapamiyicagimi ve sessiz biri oldugumu bile bile siniftakilerden biri bana soz hakki verdiydi konusamamistim bile ve herkes bana gulmustu ve hoca bagitdiydi ben de ders bitince tenefus var sanip tuvalette agladiydim meger biyoloji dersi varmis 40 dakika + tenefus boyu tuvalette agladim sadece arkadasim merak etti kiz butun tenefus beni aramis sonra konustuk biraz suan lise 1im bir cocuk var tam bir dallama dusuncelerinin insanlar uzerindeki etkilerini hic dusunmeden konusuyor benim bisex oldugumu ogrendiginden beri bana ve bahsettigim kiza satasip duruyor ben takmiyorum cok fazla ama arkadasim guven problemleri olan biri kiz bana bile tamamen guvenmiyor ve kizi uzmesi beni asiei sinir ediyor neyse ki 7.sinifta ingilizcecimiz yani sinif hocamiz baska biri oldu o kadin olmasa gercekten kendimi bu kadar gelistiremezdim 7.siniftan beri sinif ogretmenim gercekten her seyin en iyisini hak ediyor onun sayesinde suan sinifta ingilizcesi en iyi kisi benim ve kadin ogrencilerine o kadar deger veriyor ve onemsiyor ki o yuzden arkadasimdan izin aldim ve o dallama dedigim cocugu soyliyicem bu arada o dallama cocuk kismina kadar yasadigim her seyi aileme anlattim beni zorladiklari icin ve bana gulduler ve bu mu uzuldugun sey falan dediler o kadar uzulmustum ki o gun bir de o dallama dedigim cocugun soyledigi son sey beni gercekten incitmisti ben zaten kilolarimdan dolayi kendi vucudumdan nefret eden biriyim ve ailem benim kilolarima laf edip duruyor ustune cuma gunu bu cocuk o kadar kilolu olmama ragmen bana yolu kapatiyorsun falan diyince moralim baya bozulduydu Gunay hocama selam olsun cok seviyorum onu
Duzenleme 3:24 deki kisiye biz mi o mu demeleri aklima ilkokulu getirdi bir kiz vardi kiosu yuzunden dalga geciyordu sinifin populerleri ben bilmiyordum o populerlerle baya yakindim ama aralarinin iyi olmadigini biliyordum o yuzden kizla her tenefus gizlice bulusuyordum falan o sayede kiza yaptiklarini ogrendim bir gun populerlerin lideri gibi bir sey ayrica hoslandigim en yakin arkadasim olan cocuk bizi gorup ben mi o mu dediydi hic tereddut etmeden kizi sectiydim sonra kizin ozguveni artti ve zorbalara karsilik vermeye ve onlari takmamaya basladi iste bu olanlardan sonra zorbaliktan arkadasliga dogru ilerledik o cocukla falan
2.duzeltme 7:03 bunlarin gercekte olmadigini dusunenler The Glory dizisini izlemeli dizide olan olaylar hikayenin alindigi orjinalinin cok daha hafifletilmis hali birde
İnsanlar yer derler ama kilo alırsın. Kilo alırsın yersin yeme derler...
Hayatımda birçok kez zorbalığa uğradım nedenini bende bilmiyorum. Ama kimseyi suçlamıyorum sonuçta çocuklardı. Suçlamasam bile bu zorbalıklar bende ağır yaralar bıraktı.
Lütfen birşey söylemeden veya yapmadan önce acaba karşımdaki bundan nasıl etkilenir diye düşünün. Siz sorun olmadığını düşünseniz bile bu onun için sorun olabilir o gün kötü bir ruh halindeydir söyeldiğiniz şeyi yanlış anlayabilir. Ve lütfen kendi çıkarlarınız için kimseyi kullanmayın. Umarım hep mutlu olursunuz bi yanlış yapsanız bile bunun farkına varıp telafi edersiniz.
Ben azerbaycanlıyım ve okula köyde başladım. 1.sınıfta Yeni insanlarla tanışınca sessiz kalırdım hep. Birileri ile konuşamıyordum, utanıyordum. Bunun üstüne yanımda oturan bir kız vardı. İlk kez onunla oturmuştum ve bu onunla yakın zamanda arkadaş olacağım anlamına gelirdi. Ama bir kaç saniye içinde elim onun yüzüne değdi ve o ağlamaya başladı. Öğretmene ise ' o bana vurdu' dedi. Sonuç olarak bir erkekle en arka sıralara oturmaya mecbur oldum. Dediğim gibi yeni insanlarla zon anlaştığım için arkadaş çevrem yoktu o zamanları tam hatırlamıyorum ama yeni bir kız okula başlamıştı ben de onunla arkadaş olmuştum kalp diyelim ona. bu 7. Sınıfa kadar devam etmişti sınıfta dışlanmaya alışmıştım nede olsa kalp benimleydi onunla birlikte okadar çok dedikodu yapardık ki. Tabiki dışlanmamın bir sebebi de çirkin olmamdı. Yüzümde çok sivilce vardı ama kalp yinede benimleydi. Bir gün sınıfa bir kız transfer edildi ve bizim sınıf kızları onu sevmiyordu banada o kızla dost olma demişlerdi yaprak diyelim ona da. Ben yaprak lâ yakınlaçmaya başladığımda bizim sınıf arkamdan konuşmaya başlamıştı bizi sattın diye. Bunun üstüne bir güz basketbol oynarken kalp'in elini çizdim tırnaklarımla. Bana omuz atıp bağırmaya başlıyordu. Bunun üstüne arkadaşlığımızı bitirdik. Yaprak ve sınıftan 3 kız daha 5 kişi takılıyorduk. Şu anda şehirde yaşıyorum ve 10 sınıfa burada başlayacağım. Test yapmak için köye gittiğimde ise herkes benimle süper geçiniyordu tabiki arkadaş grupumdan 2 kişi ayrılmıştı. Güzel ve çıtır olduğum için erkekler kızlar bana çok iyi davranıyordu. Bu güne kadar böyle bir ortam görmemiştim ama şehire geri döndüğümde yaprak ve çilek( grubumdaki diğer kız) kusmüş ve arkadaşlıklarını bitirmişti. Ama yinede her ikisi ile her gün konuşuyorum ve eski günlerin aksine çok özgüvenliyim. Siyahtan ve beyazdan başka bir şey giydiğimde kençimi çirkin hissediyorum ama. Yani böyle travmalar hala var. Ne olursa olsun özgüvenli olun yeter
5.sınıf bitmişti yaz tatilinde babamın işi yüzünden doğduğum büyüdüğüm yerden ayrıldık benim için yeni bir başlangıç olcak sandım ama Bir cehennem gibi oldu. Sınıfta bir çocuk var bana maymun diyordu çok zoruma gidiyordu. Kendimden nefret ediyordum bir tane daha çocuk vardı bana yuvarlak diyordu herkes dışgörünüşümle dalga geçiyordu bu yüzden kendimi çok yıprattım hayatım bk yolunda ilerliyordu.#nt#har etmek istedim acıdım kendime vazgeçtim ama şuan kendimi seviyorum güzelim geçmişe dönüp bakıyorum boşuna yıprattım kendimi dedim şuan zorbalık görsem bile sesiz kalmıyorum karşılık verebiliyorum bu kendimi daha iyi hissettiriyor küçücük deprem kimseyi yıkmamalı yıkılınca çok zor toparlıyorsun bence kendimizi her halimizle sevmeliyiz diğer insanların düşüncesi sadece insanların öz güvenini düşürüp bakın ben özgüvenliyim ben güçlüyüm demek için böyle şeyler diyorlar seni çok seviyorum abla💜💜
Herkes yazıyor ben de yazayım dedim. 10 cu sınıfım ve geçen yıl sınıfımı değişfirdikten sonra her şey berbatlaşdı. Ortama uyum sağlayamadım sınıfta quruplaşma çoktu ve ben bir kenara itildim. Bu sebepten kilo almaya ve derslerimde zayıflamaya başladım. Sonradan yani şimdi kilom yüzünden bütün etrafım sınıfım ailem arkadaşlarım akrabalarım benimle dalqa geçiyor. Belkide çok abartılıcak bir şey değil ama geçen sefer ilkokul çocuklarının önünde şiir söylemem gerekti fakat dilim tökezledi ve en yakın arkadaşım, hoşlandığım çocuk , kısaca sınıftaki herkes benimle dalqa geçti ve o an her şeyin benim için ne kadar berbat gittiğini aslında bu hayatta hiç bir işe yaramadığımı insanların umrunda bile olmadığımı anladım. Her derdini dinlediğim ve anlamasam bile anlamaya çalıştığım en iyi arkadaşım nefret etdiğim kızla birlikte benimle alay etmeleri bana çok koydu. Dediğim gibi çokta bir şey değil amma beni çok kötü hiss etdirdi
Aynı şeylerin tıpatıp aynısını ben yaşadım 10 da sınıf değiştirmem gruplaşma olması ve kilo...
10 ay olmuş olsun yine de yazayım yorumumu. Aslında çok fazla zorbalık hikayem var şimdiye kadar, ama bu yorumdaki daha çok dertleşme değil onun yerine insanları bilinçlendirme çabası olacak. Bizim okulumuz gerçekten Türkiye'nin sayılı ve çok iyi okullarındandır. Bu egoistlik için değil içindeki zihniyetin okullar ne kadar iyi olursa olsun değişmediğini göstermek için belirttiğim bir şey. Bizim sınıfta da bir arkadaşımın sesi normalde olması gerekenden daha kalın. Biz ona x diyelim. Ve kendini komik sanan hocalar da bu özelliği ile çok dalga geçtiler x'in. Örneğin ''Ooo x yine borozan gibisin. azıcık sus başımızı dinleyelim.'' ya da ''yeter x başımız ağrıdı sus aggh agggh ne konuşuyorsun'' tarzında gerçekten çok sinir bozucu sözde espriler yaptılar. Bu hocalar gerçekten zorba hocalar ve tek dalga geçtikleri şey de x'in sesi değil. Örneğin ben 2. yabancı dil olarak almanca görüyorum ve asla sevdiiğim bir dil değil. Bu zorba hocalardan birinin ilk dersinde ise kadın almancayı sevmeyen var mı diye sormuştu. Ben parmak kaldırdım nedenini açıkladım eğlenmiyorum, kaba geliyor gibi nedenlerimi söyledim. Ardından hoca bana peki hangi dil güzel sence dedi. Ben de çoğu insan için en azından Türkiye'de sıra dışı olan bir dili yani Japoncayı söyledim. Bu arada sadece animelerle alakası yok profesyonel bir şekilde eğitim alıp ileride iş için düşünüyorum ve kültürlerini çok seviyorum. Yani dalga geçilmesi daha fazla acıtır bu kadar ciddi olunca. Zaten acıttı. Hoca Japonca dediğim anda tüm sınıfın önünde ''aaaa o çin çan çonları mı öğreniyosun bir de almanca varken'' dedi ve ardından tüm sınıfı bana güldürttü. O gün bu gündür ne zaman uzak doğuyla alakalı bir şey olsa anında dalga geçmeye başlar. Zaten kötü olan Almancam ise artık daha kötü ve hem hocadan hem de Almanca'dan daha çok sevmem gerekirken, bir öğretmenin bunu sağlaması gerekirken daha çok nefret ediyorum artık. Bu arada bu İngilizce için de geçerli. Aslında İngilizcem iyidir. Sadece sınavları yapamıyorum. Ama buna rağmen bir gün (okulun ilk günleri) sormak istediğim bir gramer sorusu oldu ve hocanın yanına gittim. Ama soruyu sorduğumda tekrar açıklamak ya da yardımcı olmaya çalışmak yerine tam anlamıyla bu kadar basit bir konuyu bir haftadır işlememize rağmen nasıl yapamazsın dedi daha doğrusu azarladı. O olaydan beri İngilizce dersinde ağzımı bile açmıyorum tekrar azarlanırım diye. Bildiğim soruları bile cevaplamıyorum ve şimdi de hoca bana çok suskunum diye kızıyor. Bilmiyor ki derse katılmamamın suçlusu o.
Sonuç olarak bu 3 olaydan çıkartmamız gereken ders lütfen özellikle de bir öğretmen olarak ZORBALIĞI KOMİK SANMAYALIM VE ZORBA OLMAYALIM.
Zorbalık çok kötü bir şey ya..
Allah kimseye yasatmasın
allah yok....
@@cigdem9319 A BÜYÜK İNANMIYORSAN BİLLE SAYGI DUYMAK ZORUNDASIN
O zmn senin beyninde yok@@cigdem9319
Ben bunun zorbalık olduğunu düşünmüyorum ama bu dışlama beni bitirdi;
Benim 7. Sınıf'ın 1. döneminde çok değer verdiğim bir arkadaş grubum vardı. Ama çok değer verdiğim ve bu kişiler olmasa benim yanımda kimse kalmaz. Ve ben bir gün o grupta hiçbir yerim olmadığını farketmem beni bitirdi. Ve bunu gruptan biraz uzaklaşarak fark ettim. Bizim bir seçmeli dersimiz de öğretmen bizi boş bırakırdı. Ben o zamanlar onlardan uzak olduğum için sıraya başımı koyup uyumaktan başka bir işim yoktu. Ben bu zamanı "bitkisel hayat " olarak adlandırıyorum. Çünkü o zaman hiçbir şey yapıcak gücüm yoktu. İşte bu zamandan beri insanlara güvenmiyor beni her an ansızın bırakabileceklerine inanıyorum.
▪︎Sıla umarım bir sonraki videona alırsın. Çünkü bu konuda senin düşünceni almak istiyorum.
Çok iyi birisisinn💗💗💗
Ben 8.sınıftayken çeşit çeşit zorbalığa uğradım.Stresten dolayı yüzümde sivilceler çıkıyordu,genelde yanak bölgemde olduğundan dolayı daha belirgindi.Ergenlikten ve yapımdan denen her şeye çok alınıyordum.Bir gün anne tarafı bize öğle yemeğine geldi,benden bir yaş küçük 2 tane de kuzenlerim vardı.Birisi ile çok iyi,diğeri ile anlaşamıyorduk.Biz 3 kişi AVM’ye gittik orda fotoğraf kabini vardı,ben çekinmek istemedim ama zorla çektirdiler ve fotoğraf o kadar kötüydü ki,ben kötü çıkmıştım.Kuzenimde bunu koz olarak kullanıp İnstagram’a atıp benle dalga geçti,çok üzüldüm ve benle dalga geçen kuzenimin annesinde eve gidince benim yüzüm hakkında durmadan bir şey söyledi,gerçekten o kadar üzülmüştüm ki bende travma olarak kaldı.
Esmer olduğum için
Gözlük kullandığım için
Kısa saçl kullandığımda
Zayıf olduğum için
İyi voleybol oynamadığım için
Güzel giyinmediğim için
Babam yüzünden... Bir sürü zorbalığa uğradım. Belki videodakilar kadar ağır değil ama ben dert yarıştırmayı sevmem. Her neyse demem o ki, ne kadar mükemmel olursanız olun,yine eleştirirler. Psikolojinizi sağlam tutmaya çalışın. Umarım başa çıka bilirsiniz. ❤
Gözlük kullandığım için bende ilkokul yılında zorbalığa uğramıştım seni çok iyi anlıyorum. Tam o olayları hayal meyal hatırlasam da şunu çok net hatırlıyorum bir arkadaşım bana iftira atmıştı sonra tüm sınıftaki kızlar benim yanıma gelip gerçekten acınası biri olduğumu, ailemin bana verdiği sevgiyi asla haketmediğimi, sevilmediğimi,girdiğim hiçbir ortamda istenmediğimi söyledi sonra başka bir kız gelip gözlüklü olduğum için ağıza alınmayacak hakaretler etti bende sınıftan çekip gittim. Tuvalette 1 ders boyunca hıçkıra hıçkıra ağladım sonra teneffüste beni bulamasınlar diye kendimi tuvalete gilitledim ve ders başlayınca geri kiliti açıp ağlamaya devam ettim sonra öğretmenim geldi ve ağlamamım salakça olduğunu söyledi. Bende gözlüğü takmak istemediğimi zaten çokta gerek olmadığını göz numaramın 1,25 olduğunu söyleyip gözlüğü fırlatıp attım ve o zaman 4. sınıftım ortaokula gidip yabancı dil bölümünde okumak istiyordum. Her neyse öğretmenim de gözlük takmazsan bana karne vermeyeceğini ve korkak biri olduğumu söyledi bende daha okula gitmedim ve karnemi ailem aldı, 5. sınıfa geçtiğimde bile zorbalığa uğrayacağım düşünüp asla gözlük takmadım ve göz doktoruna gitmem gerekti işte o zaman göz numaramın bayağı bir arttığını öğrendim ve 6. sınıfta düzenli gözlük takmaya başladım şuan 8. sınıfım ve sırf bazı aptallar yüzünden kendimden nefret ettiğim için kendime çok kızıyorum. Gözlük artık benim için hayat arkadaşım gibi bir şey oldu hep takarım asla da gözlük taktığım için kendimden utanmıyorum veya kendimi cezalandırmıyorum ama şu da bir gerçek ki o günleri geriye alıp güçlü bir şekilde duramayacağım şu an durduğum gibi ve kendime zarar vermeye çalışmam intih@r@ kalkışmam asla değişmeyecek.
İlkokuldayken esmerdim, gözlüklüydüm ve kiloluydum. O zamanlarda verdiğim kararsa madem güzel değilsin o zaman sen de zeki ol oldu. Dış görünüşümü umursamamaya çalışarak geçti yıllarım. Sağlıklı beslenme adı altında 11 yaşında tatlı yemeyi bıraktım. Zamanla kilo verdim ve kendimi yavaş yavaş sevmeye başladım. Şimdi 16 yaşındayım kendimi eskiye göre daha çok seviyorum ama hala da ya tekrar kilo alırsam korkusu var.
@@Gandalf_Olorin ben de 17 yaşındayım ve senle benzer metod kullandım. Hep derslerime çok önem verdim. İyi ki de öyle yapmışım. Hala çok zayıf olduğum iddia olunuyor ,ama ben kendimi daha çok güzel bulmaya başladım:)
@@aysuyusifova3109 buna sevindim işte. İnsan kendisini güzel bulmaya başladığında diğerlerinin ne dediği de önemini yitiriyor. Sadece hatırlayınca insanı üzen bazı anılar kalıyor işte. Derslere odaklanmak da gerçekten iyi oluyor.
Esmer oldugum icin kilolu oldugum icin ve gozluk kullandigim icin ilk okulda turlu zorbaliklara ugradim 4 sene boyunca ortaokulda bu zorbaliklarin surecegini dusundugum icin gitmek istememistim okula ama pirlanta gibi sinifim var gercekten o kadar iyiler ki ben asosyal ve sosyal anksiyetesi olan biriydim haliyle ugradigim zorbaliklardan oturu ama su anki sinifim sayesinde asosyalligi astim anksiyetem hala var ama gecmisteki kadar cok degil burdan sinifima cok tesekkur ediyorum ugradigim zorbaliklari bi kac arkadasima anlattigimda destek oldular hep zamanla siniftaki diger arkadaslarimin da haberi oldu ve hepsi beni kiz erkek farketmeksizin desteklediler teselli ettiler o kadar iyi geldi ki anlatamam simdi 8. sinifim aklima ne zaman vaktin azaldigi gelse ben bu sinifi nasil birakicam diye aglarim bu arada seni cok seviyorum sila abla❤
11 ay keçmiş amma olsun yine de yazayım.Merhaba ben azerbaycandanım.Ben ilkokuldan beri zorbalıklara uğradım.Amma beni en çok etkileyen olay 3 ve ya 4 sınıfdaydı.Doğum günümdü. 25 nisan.Ögretmenimiz bizi ormanlık gibi bir yere götürmüşdü.Neyse.Ben biraz önde gidiyordum .O zamanlarda aşırı kiloluydum.İşte kullandıyım aslım ilaçları yüzünden falan.Arkadan bana bakıp gülen sınıf ardaşlarımı fark etmişdim. Umursamadım .Çünki sözlü olarak zorbalığa uğramaya alışmışdım.Ve bu tür zorbalık yapanların ne kadar salak olduğunun fark edecek kadar olgundum. İsmini ağzına almak istemediyim çoçuk arkadan bana yaklaşmaya başladı.Ben de etrafa bakmaya o kadar dalmışdım ki onu fark etmemişdim . Çoçuk arkadan bana yaklaşıb eteyimi yukarı kaldırmışdış O an.. O kadar utanmışdım ki.Hiç bir şey diyemedim.Ögretmen de o çoçuğa tokat atmışdı.Tuhafdı .O an kendimi tacize uğramış gibi his ediyordum.O çoçuğun tek tokatla kurtlması istemsizce sinirimi bozuyor.Ne müdürün yanına ne de ebebeyine şikayet edildi.Ailemle de samimi bir ilişkimiz yoktu.Aileme de söleye de bilmedim.Sadece ablam biliyor. O bana destek moral olmasaydı depresyona falan girerdim herhalde.Şimdi iyiyim. Hala o çoçukla aynı sınıfda olsak da eskisi kadar bana zorbalık yapmıyor . Normalde hassas biri deyilimdir. Hatta yaşıma göre çok soyukkanlısın derler.Amma şimdi sebebsiz yere ağlayasım geliyor.Bunları yazarken bile içim daralıyor midem bulanıyor içime bir hüzün kaplıyor . bilmem. Belki de ben bu anıyı fazla abarttım.Aslında daha çok var amma bu kadar anıyı bura yazmam imkansız.Şimdi 13 yaşındayım.Henüz kendimi tam torpalıya bilmedim.
Ne kadar zorbalıktır veya diğerlerine oranla ne kadar kötüdür bilemem ama bende içimi dökmek istedim. Kardeşim doğduğu günden beri her zaman ikinci plana atıldım evet çok klasik bir problem gibi ama yinede insanı yaralıyor işte. 4 yaşımdayken kardeş sahibi oldum hiç kıskandığımı hatırlamıyorum. Babam yobaz denilebilecek bir adamdı giydiklerimden söylediklerime kadar herşeye karışırdı. 10 yaşımda başladı bu kısıtlama. Tayt giymen yasak giydiğin tişört içini gösteriyo vs.vs. hiçbir zaman karşı çıkamadım hep korktum hep dediklerini yaptım. Kardeşime vurdum diye yakama yapıştı yine affettim babamdır dedim. İnsanlar genelde arkadaşları zorbaladı diye şikayet eder fakat benim babam gülüşüme bile laf ederdi. "Bir kere de normal gül normal davran" şeklinde kendisinin uyarı diye tabir ettiği çok laf yedim. Çok kişiye söylemesem de şimdi söyleyeceğim ki bebekken çok ateşlenme problemim olduğu için kalıcı hasar bıraktı ve sağ kulağım duymuyor. Genelde bu nedenle konuşurken kendimi duyamadığım için karşımdakinin de beni duyamadığını düşünürdüm ve genelde hep yüksek sesli konuşurum istemsizce. Babam hararetli konuşmalarımın arasında "tamam sakin ol duyuyoruz biz seni bağırma hanımefendi ol biraz" şeklinde beni"uyarırdı". Zaman geçti karşı çıkmadıkça daha da ileri gitti "istanbul dışında üniversiteye gidemezsin ben yaşadığım sürece göndermem" dedi. Okul çıkışı bir erkekle gördü tamamiyle mesafeli bir şekildeydik oysa o gece uzun uzun konuştu "ben kızım erkeklerden uzzak duruyor diye rahat rahat okula gönderiyordum meğersem neler yapıyormuş. Dinimizde bir kadının bir erkekle konuşması haramdır. Sen bu gün beni mahvettin hayal kırıklığına uğrattın" tarzında sanki çok afedersiniz fahişelik yapıyormuşumcasına tepkiler gösterdi. İkinci kardeşim dünyaya geldi babam tatillerde her fırsat bulduğunda kardeşini getirdim bahanesiyle odama gelirdi. Elime geçen her türlü eşyayı boyamayı çok severim ve özellikle ben işlerle uğraşırken kardeşimi masama yaklaştırıp herşeyi dağıttırırdı. Yapmasın dediğimde "siz de zamanında yapıyordunuz biz sizi hiç durdurmadık" deyip devam ediyordu. Geçenlerde "al kardeşini odana çıkar ilgilen" dedi ben de işim var ilgilenemem dedim. "Ne işin var allah aşkına bir halt ettiğin yok anca boş boş duruyosun dedi. Dayanamadım iş yapıyorum diyosam iş yapıyorum bir kere de yaptığım işe saygı duy dedim. Üstüme yürüdü bıraksaydım neler yapardı bilmiyorum. 16 yaşımdayım 11. Sınıfa başlayacağım tatil başlamadan bir hafta önce arkadaşlarım onlarla son hafta okula gelmediğim için benimle yollarını ayırdılar çok ağladım çok üzüldüm çünkü sosyal bir insan değilim hala aynı problemleri yaşıyorum. Evde her zaman en çok işi ben yapıyorum sofra kaldır bulaşık yıka makine doldur boşalt çamaşır as ütü yap evi süpür her zaman bende. Bir iki kere kardeşim yapsın dedim diye hayırsız asla odasından çıkmayan insan ilan edildim. Annemin "ama ben bunu unutmam sen birşey istersen bende yapmam" şeklinde laflarına maruz kaldım. Yeri geldi anneme küstüm asla duygularıma saygı duyulmadı "üçe kadar sayıyorum barışmazsan ben sana bir küserim seni süründürürüm" dendi. Bugünlerde duygularımı insanlara gösteremiyorum yalnız kalırım korkusuyla onların yoktan yere anlamalarını bekliyorum. kırılma noktam olur mu bir gün kurtulabilir miyim bilmiyorum umarım biter bu işkence umarım mutlu olabilirim okuduğunuz vakit harcadığınız için çok çok teşekkür ederim
Sılacım sesindeki üzgünlük hissin çok yansımış😢Çok anlayışlı birisin.
Serviste kitap okurken bir tane kız vardı. Yaralasar 3 almıştım ama nasıl merak ediyordum. Servisdeyken birden elimden aldı camı açtı dediki "ben servisimde ve okulumda böyle kitaplar okunmasını istemiyorum" Asklasın atıcaktı. okadar sinirlenmiştim ki anlatamam ya sizene ne hakla benim kitabımı elimden alıp atmakla tehdit ediyorsunuz? Sonra geri verdi ama böyle yapmak zorunda değildi.
Niye babasının malı mı okul ve servis 😒
Bide istemiyormuş oy paşam başka emrin?
Bende bi gün okumayı düşünüyorum balım güzelse önerebilirsin kitabı
Benim yerime kızın ssçını başını yolabilirmisin?
@@Gozdeyaw çok teşekkür ederim
@@Koza144 agagagag sen diyosan okuyorum o zmnn
Ayy saçmalık ya yorumu olurken kıza sinirlendim valla sanane yani manyakmıdır nedir ya böyle insanlar olmasa keşke hiçya
Lise son sınıfım. En son bu hale 9.sınıfta girmiştim. Çok iyi bir sınıfım vardı ama ortaokuldan kalan arkadaşlarım olmadığı için pekte mutlu değildim. Ama onlar çok mutluydı ve bir çok sözü tutmadılar. Sonrasında pandemi oluştu ve ben bu olayı üzerine de ortaokul ve ilkokulda yaşadığım tüm zorbalıkları iyice düşündüm. Aslında lise hayatım mükemmel başlamıştı. Çok mutluydum anlatamam. Pandemiye rağmen aralarda sınıfça görüşüyorduk falan ama bu evde durdukça düşünmeme engel değil. Ben her zaman bir karar vereceksem insanların düşüncelerini dinlerim ve kenara çekilirim bu hep böyleydi. Bu seferde aynısını yapmıştım ama çok uzun bir süre kenara çekildim ve herkesi kendimden soyutladım. Kimseyle hayatımdaki herkesi de kaybettim. Sadece sanal arkadaşlarım vardı. Hatta arkadaşım. O beni iyileştirdi hayatımın gerçekten bir parçası oldu. Hala daha da hayatımda ve en yakınım dediğim insanlardan biri. Her şeyimi çekinmeden anlatırdım.Tek sorun bu yıl yine aynı döneme girdim ve bu yaşadığım sıkıntıları ona anlattığımda olayda olan insanları yargılıyor ya da ne bileyim anlattığım şeyi küçümsüyor gibi hissediyorum. Bunu ona söylediğimde de ben yakın olduğumuzu düşünüp gerçek düşüncemi aktardım özür dilerim oluyor. Bu şekilde de gerçekten onu da düşünmekten anlatamıyorum. Aynı zamanda o da zor bir dönemden geçiyor. Her neyse işte. Ona anlatamıyorum burada olan arkadaşlarıma da güvenim sonsuz aöa bilmiyorum anlatmak istemiyorum. Tekrardan kendimi soyutlayacak gibiyim insanlardan ama bunu asla istemiyorum. Sınavıma bir ay kaldı. Hem bunun verdiği stres hem içimdekileri anlatamayıp koca bir yığıntı oluşturmak artık nefes almamı zorlaştırıyor. Kendimi zorbalamaya başlıyorum. Gerçekten yıldım ve tek istediğim sınavı iyi geçirip şehri terk etmek. Videoda da dedin ya mekan değişikleri iyi gelir diye. Ben buna çok inanıyorum ve bu yüzden bunu yapmak istiyorum. Öyle işte...
İnşallah istediğin üniversiteyi kazanırsın ve mutlu olursun."Her zaman umut vardır, hiç umut kalmadığında bile."
Bu yorumun biraz linclenebilir ama ben asla z kusaginin iyi oldugunu dusunmuyorum asla. Bende z kusagiyim ama yasitlarima bakinca cogu bir neden yokken bile dalga gecmek icin bir seyler ariyor. Ben yaslilar hadlerini asmadigi surece saygiya cok onem veririm ama asla bunu gormuyorum. Ozellikle insanlarin memleketleriyle basortuleriyle fiziksel ozellikleriyle dalga gecenler benim gozumde insan bile degil acikcasi
Evet çünkü internet nedeniyle bir sosyal bir sıkıntı oluştu.
Bunun aynısını bende düşünüyorum ben z kuşağı değilim tabi x kuşağı sayılabilirm belki 😊 neyse kuzenlerim var onlara baktığımda hep bunu düşünüyorum zorbalık yapmıyorlar ana yetişme tarzları özendikleri şeyler faln çok kötü ya nasihat veriyorum bi abla olarak ama artık ne kadar dinliyorlar orasıda bir muamma yani
Bende anlatıyorum abla:Ben 5.sınıfın 1.döneminde zorbalığa uğramıştım.Ders bitmişti ben tenefüse çıkmıştım koridorda geziniyordum bizim sınıftaki kimseyle arkadaş olmayan kız bizim sınıftan kendisinide sayarsam 4 kişi benim sınıfımdan 4 kız B şubesinden bir tane kızıda aralarına alarak plan yapmışlardı hepsi geldiler ve benim kolumu sıkıca tutmuşlardı ve tutarak beni zorla tuvalete götürmüşlerdi beni götürürken kendimi kötü hissettim.Ben o sırada bağırarak yardım istiyordum benim olduğum koridorda öğretmen olmadığı için kimse bana yardım etmemişti tuvalete götürdüklerinde 2 kişi kapıyı kontrol ediyordu 2 ise bana zorbalık yapıyordu benim saçımı çekmişlerdi ve beni aşağılamışlardılar o sırada bende kendimi korumaya çalıştım eğer laf etseydim veni daha fazla dövceklerini düşünmüstüm ondan dolayı kızın saçını çekmeye başladım arkadaşı benim saçımı sıkıca tutarak bana nasıl böylebirşey yaparsin dedi ve beni tutarak kullanılmayan eski bir tuvalete kilitlediler benin klosoro fobim olduğu için bağırarak açın kapıyı klosoro fobim var diyerek bağırdım ve açmışlardı sonra beni ıslatarak zorla beni bahçeye götürdüler bahçedeyken kaçmayı bacardım ama benden daha hızlı bir kız beni yakaladı ve benim saçımı çekmeye başladı ve bahçede beni göremiycekleri yere götürdüler ve benim saçımı çektiler ve bana hakaret ettiler zil çalınca beni sınıfa götürdüler ve beni duvara sıkıştırıp beni tehdit etmişlerdi ben ise gaza gelip yeter artık diyerek kıza duvara sıkıştırıp sen nasıl bana zorbalık yaparsın demiştim ve kızı dövmüştüm o anki sinirimle bende ne yaptığımı bilmiyordum ama çok sinirlenmiştim.
Yeni tarzını çok beğendim hatta düştüm
Zorbalık gördüğümü yeni fark etim...Videoyu gördüm, düşündüm. Bunlar gerçekten zorbalık dedim. Ama o kadar korkağım ki, sabahtan beri yazdiğım satırlarca şeyi yayınlayamam. Kendimden özür dilerim.
Benim çevremdekiler sürekli bana baskı uyguladığı için günün çoğu aynı şeyleri kafaya takıyorum. Zayıf bir insanım ama sürekli bunu yüzüme vurarak yemek yemediğimi düşünüyorlar. "Çok zayıfsın, hiç yemek yemiyorsun" tarzında laf söylüyorlar ve bir ara nenem çok sevdiğim yemekleri hiç yemediğimi söyledi ama ne kadar inkar etsemde çevremdekiler neneme inandı. Çok yemek yesemde kilo alamayan kişilerdenim ve sürekli kiloma takıyorum kafamı. Aynı zamanda yemekte annem "şunu ye, bunu ye" tarzında tüm yemekleri kendi önüme koyuyor ve bu durumdan artık rahatsız olmaya başladım.
Bunun aynısını yaşıyorum tek yapman gereken şu aynaya baktığında mutluysan sorun yok diğer insanları hiç takma onlar kafalarında belli bir profil çizip ona göre sana yorum yapıyorlar sonra sende buna inanıyorsın tabi annende önüne koyuyosa boşver ye yiyebildiğin kadar sonrada laf etmeye devam ederse hiç bıkmadan her seferinde herkese ben halimden memnunum diyebilmelisn
@@burcinn.41 Teşekkür ederim🖤
Benim babam bir subaydı. Sürekli görevde olurdu. 6 yaşındayken bigün polisler geldi ve evimizi arayıp gittiler. Şüpheli eşya ne varsa ( CD gibi ) aldılar götürdüler. Sonra babamı bir suçu yüzünden içeri attılar. Ne yaptıysa artık Allah bilir ama nedenini anlatmak istemiyorum. Sonra 2 yıl boyunca ailem bana ve kardeşime yalan söyledi. Babanız yurt dışında görevde, gelcekmiş fln fln. Sonra annem bizi karşına aldı ve artık büyüdüğümüzü ve bizimde bilmemiz gerektiğini söyledi. Babamın içerde olduğunu anlattı. Çok ağladım, onu bir katil sandım bir süre. Sonra babamdan nefret etmeye başladım. Sonra alıştım durumuma. Sonra 1 yıl geçti, 9 yaşıma geldim. Okuldan bir kız yanıma gelip bana bi anda sen babasız bir köpeksin diye bağırıp herkese anlattı. Herkes üzerime gelip gülmeye başladı. Bana zorbalık uğrattılar. Koşarak tuvalete gittim ve saatlerce orda durdum, ağladım. Öğretmenim aldı beni en sonunda ve annem okula gelip beni teselli etmeye başladı. Hala zorbalığa uğruyorum zaaflarıma karşı yargılar oluyor. Dış görünüşümle ve babam subay olduğu icin surekli dalga gecen var ve nedenini bilmiyorum. Ve tekrar bi anım oldu. Ortaokula ilk başladığım sıralardı, suan ortaokul son sınıfım. Okulda bi cocuk vardı ve sınıfta benle dalga geçti ve cok sinirlenip kavga ettiğimizde benim göğüslerime dokunmuştu. Cok sinirlenip çocuğu patakladım ama o sırada sınıftakilerin bu olay hoşlarina gitti ve o cocugun arkasinda durdu herkes. Sonra hoca geldi bana kızdı çocuğu dovdum diye. Anlattım ama bana hak vermedi ve gitti o cocugun arkasinda durdu. Sinifta herkes hocayi alkışlıyor. Benim aklim ermediği icin kendimi suçlu hissediyorum. Eve gelip anneme anlattım ve annem doğru okuluma gitti. Hocayla konusup eve geldi ve o konu kapandı. Ama dedigim gibi hala zorbalığa uğruyorum.
Maalesef ki bunlar bitmiyor hayatın her anında yaşanan şeyler işte önemli bizim bunlar karşında sağlıklı kalabilmemiz ne yazıkkı başka çare yok
Geçmiş olsun. Hiçbirimiz altın tepside sunulan bir hayat yaşamıyoruz. Ama sanırım ben yaşasam bunları ölmek isterdim fakat annemde yalnız kalacağı için yapamazdım. Hassas olduğunu anlıyorum. Şimdi gelsem kafana takma desem bişi yaramayacak. Ama şunu bil o hayatın güzel olacak. Birgün kurtulacaksın. Bunu aklına getir. Birgün de. Ben böyle dayandım.
@@Defne_1907-fgj teşekkür ederim. Boyle insanları gormeyi cok cok istiyorum ama maalesef sadece sosyal medyada oluyor. Seni tanımıyor olabilirim ama belli oluyor ki cok güzel bir insansin insallah bigun karsilasiriz ❤❤
Merhaba
Ben 12 yaşındayım bu olayı hâla yaşıyorum sınıfta bir çocuk var derste benim eşyalarımı izinsiz alıyor sonra zaten bakmış olduğum yerlere bırakıp bana DELİ muamelesi yapıyor aslında bu en basiti. Bazen beni gördüğü halde bana bilerek çarpıyor .Eğer ben ona bunu yapmamasını söylediğim zaman sırf benden uzun ve güçlü olduğu için benim üstüme küfürler yağdıra yağdıra yürüyüp benim canımı daha çok yakıyor.Ben onu öğretmene söylediğimde ya yapmadığını,ya da şaka amaçlı yaptığını ve bir daha yapmayacağını söylüyor.tabii sonra yine yapıyor. Bazen arkadaşlarım beni savunmaya çalışıyor,ama bu sadece beni daha değersiz hissettiriyor.Sanki kendimi asla savunamayacak,yardım olmadan kendi başımın çaresine bakamayacağım. Bunları anlatınca biraz rahatladım. Neyseki sadece bu dönem bittikten sonra bir senem kalıyor. Gerçi iki senedir bunlara istisnasız her okul günü katlanıyorum.Bir sene daha dayanabileceğimden emin değilim.
Osmanlı tokatını ona bir yapıştırdım daha hala ayağa kalkamadı
13 yaşındayım ve bu 13 yıllık hayatımda son 3 senedir en büyük problemim kilo konusuydu aile baskası,özenme,zorla kapalılık ve dış görünüşü beğenmeme beni iyice yemek yemeğe itti. Normalde çok yemek yiyen biri değilim çok kızardı ailem yemek yemiyorum diye fakat pandemiye girdiğimizde bir takim değişiklikler oldu ve düşünmekten kilo aldım yaşıtlarım o benimle neden konuşmuyor diye düşünürken ben marketten her aldigim yiyeceğin arkasını çevirip kalorinine bakardım bunu yesem çok alır mıyım bu bana bir şey yapar mı diye düşünüyordum neyse 7. Sınıftayken iki tane arkadaşım vardı ( bunlara S ile E diyelim) S ve E ye bu durumumdan bahsettim E pek bir sey demesede S sınıfta her kilo konusu açıldığında ilk once kendi kilosunu sonrada benim kilomu Söyler gülerdi. Okulun ilk gunu yeni ingilizce dersinde arkamda oturuyorlardı ve hoca sorunun Türkçesini çevirebilmem için beni tahtaya kaldırdı soruda "keşke bu kadar yemeseydimde kilo problemi yaşamadım" yazıyordu bunu sesli bir şekilde söyledim ve S de ismimi söyleyip " tamda senlik bir soru " deyip güldü utanmak yerine cok sinirlenmiştim. Su an ise ne kadar boş yaptığını kendi fiziğinin kapıya benzediğini anladim
Kimsenin seni üzmesine izin verme çok güçlüsün kendini sev ve kendine iyi bak
Video 9 ay önce çekilmiş kimse görmez
Ben kolejde okumama rağmen ilkokulda kilomla yazımla ortaokulda boyumla (boyum çok uzun)
Dalga geçildi artık kendimi çirkin görüyorum sanırım amaçlarına kavuştular😢😭
Bende ortaokula geçince erkeklerden uzun olduğum için dalga geçiyorlardı şimdi kısa oldukları için bana laf etmiyorlar boyumda uzun değil 1.63 şuan o zaman 1.50 lerdeydim onlar çok kısa
@@Komutanhanimmbenim boyum 1.65 6. Sınıfa göre biraz uzun😅
zamanında arkadaş olduğum birisi insanın dışlanmasının nedeni aslında kendisidir demişti orada hiç bir şey diyemedim kelimeler boğazımda düğümlendi ne diyeceğimi bilemedim keşke konuşsaydım kendisi de zaten egolu üstten bakan kendini iyi gibi gösteren aslında zorba birisi hayatında hiç dışlanmamış birinin bunu rahatça söylemesi aşırı zoruma gitmişti susmayın arkadaşlar böyle insanlardan hemen uzaklaşın korkmayın konuşun o kişi benle dalga geçmişti yine susmuştum pişmanım böyle insanlar okulda çok seviliyor ve mutlular umarım hakettiklerini bulurlar unutmat-yın azınlıkta bile olsa iyi insanlar var o insanlara o ortamlara o arkadaşlıklara ihtiyacımız yok bizde kendi seviyemizde değerli insanlarda tanışabilir konuşabiliriz çok olmasına gerek yok güvenin :)
Ben de size bir zorbalık anımı anlatmak istiyorum. Doğduğumdan beri fiziksel zorbalığa uğruyorum. Ama size benim için tamamen bir çöküş olanını anlatacağım. Şu anda on bir yaşındayım. Bir gün babam yine hem dış görünüşüm ile dalga geçmiş hem de psikolojik olarak beni çok etkileyen bir konuşma yapmıştı. Akşam yemeğinde hiçbir şey yokken annemden sadece bir dilim ekmek istedim. Babam bir anda bağırmaya başladı. Bırak şu ekmeği ekmek yiye yiye ekmek gibi oldun. Çok şişkosun zayıfla biraz. Dedi. Ve ardından psikolojik kısma geçti. Anlamıyor musun şişko! Kimse seni sevmiyor ve sevmeyecek. Hiçbir zaman sevilmeyeceksin. Nefret ediyorum senden. Ve şu an söylemek istemediğim bir şekilde bağırdı. Ben odama gidip saatlerce sessiz bir şekilde ağladım. Artık gözlerim yanmaya başlamıştı. Yatarak ağlıyordum ve gözyaşım ağzıma girdi ama tadı gözyaşı gibi değildi. Kalkıp aynaya baktığımda gözümden kan akmaya başladığını gördüm. Normalde korkmam gerekse de sakince araştırdım vücud çok fazla gözyaşı ürettiğinde yani üretecek gözyaşı kalmadığında vücudun kan ağlamaya başladığını öğrendim. O hafta boyunca bu zorbalıklar devam etti. Öğretmenlerim benimle sürekli dalga geçiyordu arkadaşlarım ise zaten tahmin ediyosunuzdur. O hafta artık dayanamadığımı fark ettim. Akşam okuldan eve geldiğimde ailem evde yoktu ve geç saatlere kadar gelmeyeceklerdi. Salya sümük ağlıyordum ve düşünmeden Google ye girip "en acısız intihar etme yöntemleri" başlığını arattım. Asla unutmuyorum bir gün ihtiyacım olacağını düşündüğüm için beynim unutmama izin vermiyor. Bileklerimi kesersem yaklaşık on dakika içinde yüzde yirmi acıyla öleceğimi öğrendim. Gözlerimden yaşlar akarken mutfağa gittim ve et bıçağını aldım. Bıçağı bileğime yasladım ve acaba ölüm çok canımı acıtır mı diye düşünsem de kararımdan vazgeçmedim ve bıçağım sol bileğime bastırdım ben bileğimi çok derin olmasa da keserken kapı çaldı ve ailem işleri erken bittiği için eve erken geldiler. Kapıyı açtım ve koşarak lavaboya gittim ve kesik bileğime pansuman yapıp bileğimi sardım uzun kollu giydiğim için kimse fark etmedi.
Bu zamanın üzerinden 2 ay kadar geçti. Ne yalan söyleyeyim hala bu zorbalık devam ediyor ve benim intihar düşüncem devam ediyor. Bir dahaki sefere başka bir şekilde deneyecegim çünkü bileklerimi kestiğim zaman canım ciddi şekilde acımıştı.
Bu anlattığım anı yaşadıklarımın binde biri bile değil ilkokula ve anasınıfına giderken de bunu yaşadım ve üstüne babam tarafından şiddet gördüm. Şu anda kendimi savunmayı öğrendim ve babam bir şey yapmaya çalıştığında kendimi savunuyorum. Umarım bir şey beni hayata bağlar ve yaşamıma son verme isteğim biter. Çünkü şu an ailemin evden uzaklaşmasını bekliyorum. Sen bu yorumu okurken belki şu an yaşamıyor olacağım. Ben gidiyorum ama bana değil hala hayatta olanlara acıyın çünkü ben kurtulucam ama onlar bunu yaşamaya devam edecek...
Ama kimse senin yaşamında daha değerli değil bunu yapma lütfen bak karşılaştırmak gibi anlama yorumumu nolur bende ailemden zorbalıklar ve şiddetler gördüm çogu kez bunu hep arkadaşlarımda kalarak evden kaçarak yani uzaklaşarak hallettim en sonundada evlendim şuan eşim sağolsun mutluyum ama bende kötü dönemler yaşadım hiç bitmicekmiş gibi hissettim ama geçiyor yani öyle söyleyebilirim bazı şeylerin hala izleri var vücudumda özellikle kollarımda bellli belirsizler ama düşünüyorum benim onları gözümün açılması için yaşamam gerekiyomuş biraz ya ne bilim imtihanımmış diye düşünüp ders üzülmemeye çalışıyorum ki öylede zaten kendi çevrelerinden nasıl gördülerse bize öyle davranıyolar vicdan veyatta sevgi yoksunu olarakda insanlar doğabiliyor bu şaşırtıcı beni her gören zayıf olduğumu söylerler mesela ama aynaya bakıyorum ben mutluyum ve o yüzden takmıyorum ki çokda zayıf değilim zaten normal durumdayım gayet neyse denem o ki kimse senin hayatından daha değerli olamaz biliyorum çok kötü hissediyosun acını küçümseyemem ama olay bu yani bu yorum ağlattı beni
@@burcinn.41 sizi ağlattıysam veya üzdüysem çok özür dilerim efendim. Ama benim ne dayanacak gücüm ne de mecalim kalmadı. Umarım benim hayatım da benim isteğim ile sonlanmaz ve "herkes gibi" diğer bir deyişle "normal insanlar gibi" olur da bu düşünceden tam anlamıyla vazgeçerim. Şu an destek aldığım sadece kitaplarım var. Umarım bir gün onlar da beni bırakmaz. Sizi ağlattıysam veya üzdüysem yeniden özür dilerim efendim.
@@sadece_gece valla deneyebiliyosan kitaplara sığınmaya çalış biraz sonra ailen yüzünden okulun hayatın faln yanar mutlu olursun belki yine ama içindeki pişmanlık ya da burukluk hissi geçmeyebilir kendimden biliyorum geleceğin için kendin için savaş vermen gerekiyor şuan o evde herşeye ragmen kalıp da üniversitemi açıktan degilde yüzyüze okumayı çok isterdim
@@burcinn.41 Eğer yaşamaya devam edersem kesinlikle her zorlukta okuyacağım. Şu an ölüm fikrinden uzağım. Sizin yaşadıklarınıza da çok üzüldüm efendim. Bu arada lütfen yanlış anlamayın. Umarım şu an iyisinizdir . İyi olmanızı dilerim efendim
@@sadece_gece merak etme şuan çok iyim evliyim ve mutluyum açıktan zorda olsa okuyorum özel güvenlik olabildim de biraz daha meslek istiyorum kendimi geliştirmek faln yani inşallah olur ikimiz içinde en iyisi olsun senin içinde dua edicem
İlkokul,ortaokul,lise ve üniversite boyunca kilomla dalga geçtiler,ben ideal kilodaydım onlar ise tuvalete kusuyorlardı.Hiç bir zaman arkadaşım olmadı.En sonunda anladım ki bende sorun yok onlarda bir sıkıntı var......Bunun üzerinden biraz zaman geçince kendimi savunmaya başladım,arasıra beni tenha yerlerde dövmeye çalıştılar ama kendimi savundum.Kendime herşey için teşekkür ederim. (Bu arada böyle şeyler yaşayanlara No.26 kitabını öneririm.Serisi var.)
iyi ki varsın 16 yaşındaki bir kız çocuğu olarak çok etkilendim teşekkür ederiz sıla özkan ❤
Insanin bile bile aptalliklari ve enayiligi kaynayinca bir sure sonra kendinden cok utaniyor. Ben kendimi anlatamam ama tek diyebilecegim cok aptal hareketlerim oldu.zorbalik gibi degil zorbalari bende sevmem. Bazen mal yerine konuldugumu dusunuyorum ne kadar dogru oldugunu bilmesemde ama ustelik bu yil ayriligimdan sonra salakligin uzerine gittim. Suan yaz tatili ve ben tekrardan depresyona giriyorum..
(abla bunları aslında önceki videonun yorumuna yazmıştım. Eğer yine bu tarz bi video çekersen benimkini de koyarsan sevinirim)
şuan 8. sınıfa gidiyorum. ilkokuldan beri çoğu kişininde yaşadığı gibi hayatımda varolmuş toxik insanlar oldu. kimisi sattı, kimisi dış görünüşümle veya tavrımla, tarzımla alay etti, kimisi iftira attı... 5ve 6. sınıfta şuan okuduğum okulda değildim. o okulumda bir takım bahsettiğim tarzda zorbalığa (zorbalık olarak adlandırabilir miyim bilmiyorum) uğradım. kısaca olay 7-8 senelik arkadaşım en fazla 2-3 ay tanıdığı insan uğruna beni yüzüstü bırakmıştı ve o arkadaşı bana sözlü zrbalıkta bulunmuştu. o dönem okullar koronadan dolayı yoktu. sadece o değil ilkokulda bana zorbalık yapan kızlarda sosyal medyadan zorbalk yapıp alay ediyorlardı. neredeyse hiç arkadaşım kalmamıştı hatta hiç yoktu. kendimi çok yalnız hissediyordum hergün ağlıyordum. aa berbattı! neyseki o günleri atlatmıştım, taşınmıştık ve başka bir okula gidecektim (daha kötüleri başlıyordu :) ) okula ilk başladığımda doğal olarak bir arkadaşım yoktu. ama zamangeçtikçe anladım ki bu benimle ilgili değildi. bu okuldaki gerçekten herkes soğuktu ve herkesin suratı mahkeme duvarı gibiydi. ben cana yakın bir insanım ama buradaki insanlar benim tam tersimdi. neyse ki buna rağmen bir kaç arkadaş edinmeyi becerdim . bu zamnlarda 7. sınıftayım. tabiki bazı zorbalığa benzer olaylar yaşadım hatta bir keresinde " tekrar eskiye mi dönüyorum, hayır!" diyerek ağladığımı hatırlıyorum ama şimdi bir dönüp bakınca o kadar da büyüteleck birşey miydi acaba diye kendime soruyorum. neyse... şuan yaşadığım olayları anlatmak istiyorum. dediğim gibi şuan 8. sınıftayım. bu dönemin ilk başları efsaneydi. çoook mutluydum kendimi muhteşem hissediyordum. okuldaki nereyse herkesle arkadaştım ve gerçek arkadaşım, dostum ddiğim insanlar vardı. ama değilmiş :) bu vidyo atılmadan 2 gün önce, yani 8 aralık 2022'de herşeyim dediğim dostum tarafından sebepsiz yere sırtımdan bıçaklandım. sebepsizin altını çiziyorum çünkü hiçbir sebebi yoktu. o günden önceki akşam gülerek mesajlaştık. ertesi sabah yüzüme bile bakmadı. ara tatil olmuştu. biz teknoloji tasarım ve görsel sanatlar dersinde 5-6 kişilik gruplar halindeyiz. ve bende küs olduğum arkadaşımla aynı gruptayım. tatilde teknoloji tasarımdan bir ödev verilmiş ve benim haberim yoktu. bende o gün gelmemiştim. tabii kimse bana ödev vardı fln demedi. bende yapmadım sonra bu küs olduğum kişi ve bunun tarafını tutan ve beni satan gruptan arkadaşlarda beni hocaya şikayet etti (bu hoca aynı zamnda sınıf öğretmeni) sonra beni azarladı ve bana düşük not verdi. şunu da ekliyim hocadan azar yeme sebeplerinden birisi de ben grupta fikrimi söylemediğim için. çünkü kimse benim ne fikirde olduğumu merak edipte sormadığı için dışlanıyorum. neyse. ben grupta fikrimi söyleyince de küs olduğum şahıs " uff çok saçma" vb. tavırlar yapıyo. sınıfta sürekli arkadaşlarına sarılıp, öpüp beni kıskandırmya çalışıyo. millete beni kötülüyo. arkadaşlarımı bana karşı dolduruyo... ilkokuldan beri samimi olduğum ve çok sevdiğim bir arkadaşım var. her ne kadar konuşmasını istemesemde gitti küs olduğum şahısla konuştu. neden bana küstüğünü sormuş. o da benim sadece kendimi düşündüğümü, kibirli biri olduğumu iddia etmiş ki yazdıklarımı okuduysanız öyle biri olduğumadığımı muhtemelen anlamışsınızdır. kendimi çok yalnız hissediyorum. aynı şehirde olmasak da bu yaşananları anlattığım kuzenim var. en azından o yanımda.
GÜNCELLEME: Şuan o lanet olası okuldan ayrıldım ve liseye yeni bir ortama geçiyorum. gerçekten çok zor zamanlar atlattım ve yanımda kimse yoktu. tabii ki anlattığım olaylar dışında daha bir sürü zorbalıktır, dışlanmaktır çok fazla şeyler yaşadım. ama artık geride kaldılar. demem o ki beni gibi şeyler yaşamış arkadaşlar varsa yapmanız gereken tek şey sabretmek. emin olun herşey geçecek. ben yaşadıklarımı aileme hiç anlatmadım. belki lisede de böyle olaylar yaşayacağım ama biliyorum ki bizim kalbimiz temiz olduğu sürece Allah da bizim yanımızda olur ve bizi korur. umarım beni de videona alırsın sıla abla. seviliyorsunuzz
bende ortaokul 2 de zorbalığa uğramıştım.Sınıfta beni seven bi çocuk vardı.fakat ben onu sevmiyodum.çocuk ikidebir sevgili olalım fln diyodu ama ben yaşımın daha küçük olduğunu söylemiştim.bi gün fen sınavında arkada oturan arkadaşım kopya istemişti bende vermiştim benim sayemde yüksek not almıştı ve bunu bazı kişilere söylemiş sonra beni seven çocukta bunu duymuş ve yanıma gelip''ya benimle sevgili olursun yada hocaya kopya verdiğini söylerim''dedi.üzerine bide yalancı şayit tutmuş.yani beni hocaya söyleseler büyük ihtimalle hoca onlara inanırdı.çok korkuyodum disiplin cezası almak istemiyordum.ama ne olursa olsun onunla sevgili olmicaktım.sonra olay çözüldü ama nasıl çözüldü blmiyorum.olay yaklaşık 2 ay sürmüştü ve ben o süreçte depresyona girmiştim.ama olay çözülünce rahatladım.bu evrende karma denen bir şey olduğuna pek inanmam genelde intikama inanırım.bu olay sona erdiğinde çocuğu okuldan attırdım.herkese çocuk hakkında dilekçe yazdırıp müdüre verdim.müdürde annesine ya ya çocuğunuzu okuldan alın yada suçu siciline işlicek demiş:D DFJHJKFHJFGHGJHFGJHGJH
Adalet sadece güçlüler için var, yeterince güçlü olup kendi adaletini sağlamalı.
umarım videoya çıkarım çünkü ne yapacagımı bilmiyorum. Daha çok küçüğüm 12 yaşındayım. 7. sınıfa gidiyorum.Ten rengim esmer. Sarışın bir çocuk okulda merdivelerden inerken zenci diye bağırdı bana. Çocugu tanımıyorum bile. 3 kez tekrarladı herkesin içinde zenci diye. Ama en yakın arkadaşım hiçbirşey demeden güldü. Utandığımdan çocuğa birşey diyememiştim Çünkü aynı olay 5. sınıftayken de yaşanmıştı. O zamanlar sınıf arkadaşım beden eğitimi dersinde hiç unutmuyorum saat 12 civarlarıydı suriyeli dedı bana. Kendisi sarı saçlı mavi gözlüydü. Aynı zamanda boyum 167 hep boyumun uzunluğu ile dalga geçiyorlar işte uzun kızı annesi sevsin diye bunları anneme anlattım hak ettin iyi oldu sana dedi. En büyük darbeyi annemden aldım seneye lgs sınavım var ve bu olaylardan derslerime odaklanamıyorum ne yapacağımı da bilmiyorum okuduysan teşekkür ederim.
Şu anda lise 3. sınıftayım ve bu olayı geçen yıl yaşadım. Liseye ilk geçtiğimde berbat bir okula geçmiştim bu yüzden 10. sınıfta okul değiştirdim. Bir çocukluk arkadaşım vardı, onu neredeyse on yıldır tanıyordum, adı Sevildi. Ben de onun okuluna gittim ve aynı sınıfa denk geldim. Neyse ben onun yardımıyla okula kolay alışacağımı düşünmüştüm. Seville ortaokulda biraz uzaklaşmıştık, bilirsiniz Korona dönemi ve evlere kapanma falan. Sevilin o sınıfta yakın iki kız arkadaşı vardı ve beni de aralarına aldılar. İlk aylarda herşey çok güzel gidiyordu, bayağı iyi anlaşmıştık. Ama bir gün kızlardan biri beni hoşlanmadığım biriyle yakıştırmaya başladı. Başta bu bir şakaydı, o çocuk da ben de dalga geçiyorduk. Ama sonrasında bu o kadar ileri gitti ki, çocuk birini sevdiği yalanını söyledi ve bu konu kapandı. Neyse birinci dönem bitti, ikinci dönem başladı. O çocuğun arkadaşı benden hoşlandığını söyledi ve yine aynı ship meseleleri başladı. Bu sefer karşı taraf bana boş olmadığı için daha fazla rahatsız hissettim ve bunu Sevile söyledim. On yıllık arkadaşım benim yanımda değil de henüz bir yıldır tanıdığı kızın yanında oldu. Neyse çocuğu kesin bir şekilde reddettim, Seville aramız bozuldu ve sınıf değiştirdim. Ardından ise sürekli ship meselesi yapan kızın aslında beni yakıştırdığı ilk çocuktan hoşlandığını öğrendim. Bana göre bu delilik, elle tutulur bir tarafı yok.
Şimdi ise Seville görüşmüyorum. Yeni bir sınıftayım, arada onları görüyorum. Ve birkaç aydır düzenli giden bir ilişkim var. Beni ezmelerine izin verdiğim için geçen yılki kendime kızgınım ama en yakın arkadaşımdan iyi bir kazık yedim. Emin olun bundan çok fazla ders çıkardım.
Lise cehennemdir.
Zorbalık çok kötü bir şey…
Yemin et
@@Açelya_qq
Nütfen aileme zarar verme
@@lala_iste skeolamdksl
Ben de 40lı yaşlarımdayım ortaokul yıllarında çok sıkıntı çektim şimdi kamudayım ama sevdiğim meslek değil sizi dinleyince gözlerim doldu sevgili kardeşim çok güzel anlatımın bizim zamanımızda internet vs yoktu ama sıkıntılar aynıydı.Bu travmayla hakikaten yıllarca zor yaşanıyor.Şunu bilin ki geçmiş geçmişte kalmıyor bir psikoterapiste danışmak şart
Benim en çok canımı sıkan şeyse öldükten sonra hayatın olmaması yaptıklarının yanlarına kâr kalacak olması.......
Seni seviyorummm❤❤❤
Artık anlatmak istiyorum beşinci sinifdim ikinci dönemin ortalariydi en yakın arkadaşımın bacağı yanık olduğu için okula gelimyordu bu yüzden yanlız kalmışdim bir qurup kız vardı sınıfımız da onlara kavgaliydim bütün arkadaşlarımı elimden almislarsdi kendimi berbat hiss ediyordum yine bir gün oyle oturuken ali adlı bir çocukla tanisdim bana çok iyi dost oldu bir hafata sonra ali okulda ayrıldı ben yine dislaniyordum bu bir gurup kız da benim önceki arkadaşlarım sonra apen yakın arkadaşım gelddi falan ben mutluyum bir süre sonra bunlar benim arkadaşıma bulasdilar onun sandalyesini kırık olanla değiştirdiler sonra ben bunu arkadaşıma söyledim kavqa etdilər o bu o kızlarla konuşmuyorum o dönem çok bebatdi
Var olmak gerekir bu dünyada yaşayabilmek için fakat ben hiçbir zaman var olmadım, olamadım. Pardon ben başarılı olduğum zamanları var oldum. Lise son sınıfım, ortaokulumda ve lise de bilmeden zorbalığa uğramışım. Bunu yaş aldıkça fark ettim, insan büyüdükçe bir şeylerin yanlış olduğunu anlayabiliyor. Suçlunun kendisinin değil de karşı tarafının olduğunu fark ediyor. Neyse, benim anlatacağım zorbalığın ana fikri güzellik algısı. Ben ortaokula giderken bir sürü arkadaşlarım vardı. Biri Sarışın, mavi gözlü, kusursuzdu biri bu arada derslerinde de baya başarılıydı. Diğeri ise esmer, saçları güzel, sesi güzel, gözleri kocaman o da kusursuzdu. Kısacası o arkadaş grubunda hepsi kusursuzdu, lakin ben değildim. Ben o grubun en çirkiniydim. Haklılardı, dişlerim ayrık, saçlarım aşırı fazla ve sürekli kabarık, gözlerim küçük, ellerim çirkin, dudaklarım ince, burnum büyük, gözlüklerim yamuk kısacası her şeyi ile çok çirkindim... Sarışın olan arkadaşım sürekli baskı kurardı, bana bir sürü güzelleşmek için yapmam gereken tüyolarını verirdi. Annem bana her "çok güzelsin" dediğinde yalan olduğunu inandırırdım kendime. Birisini beğensem "iyi de çok çirkinim, o bana bakmaz, beni böyle görmemeli" diyorum halen. Onun yüzünden oramı buramı yaptırmak için aileme yalvarıyorum, ailemin yüzünde dünyanın en güzel kızı iken kendi gözümde bir çöpüm. Bu arada yanlış anlaşılma olmasın hiçbir zaman insanlara "çirkinsin, şöylesin " demedim, diyemem de. Çünkü Yaradan'ın yarattığına çirkinsin demek benim ne haddimeydi. Biliyorum, böyle düşünen biri kendisine de dememeli. Lakin, kalbime ve beynime söz geçiremiyorum. Ortaokulumda kalan yaramla birlikte liseye başladım. Yine bir arkadaş grubum vardı, hepsi yine çok güzeldi ama bana da güzel hissettiriyorlardı. Dışlamıyorlardı ilk zamanlar. Sonra 11.sınıf oldum. Arkadaş grubumum kocaman oldu, o kocaman arkadaş grubunda bana yer olmadı. Sürekli aşağılandım, bana "git" diyorlardı ve bende gidiyordum sonra gelip buna mı alındın diyorlardı. NE! Sonra işte insanların "kızım seni baya kullanıyorlardı" " seni aşağılamışlar" demeleriyle bir anda uykumdan uyandım. Son senemi baya yalnız geçiriyorum, ilk zamanlar çok ağladım ama şimdi iyiyim. Ben gayet mükemmeldim onlar kötüydü sadece ama umarım onlarda mutlu olurlar.
Sevgililerle Mükemmel Bir Mahluk
Seni anlıyorum:)
Bu durumu anlayabiliyorum 👍🏻
sınfta 21 kişiyiz. benim dışımdaki 20 kişi ikide bir birbirlerini gazlayıp beni zorbalıyorlar,ben kendimi savunamadığım için cevap bile vermeiyoum,bu durum sürekli devam ediyor ve kimse ne kadar üzüldüğümün farkında değil,hocalar da müdahale etmiyor. şuan yazarken ellerim titiryor yazamıyorujm
İlklerdenim beğeniye bak 6 beğeni 7 benden olsun vee sen çok iyi birisin❤❤❤
1. Sinifdayken bir kizi sevmiyordum ve yeni boya kalemi aldim diye onu elimde tutup kizin onunden gecmistim,gecerkende sacimi savurmustum,tabii bu cok cocukca,birdaha asla boyle bir tesebbusde bulunmadim
Ortaokulda sözel ve psikolojik zorbalığa maruz kaldım bir tane çocuk vardı ne zaman yolda beni görse suratını kapatırdı yüzümün çirkin olduğunu tipsiz olduğumu söylüyordu ayrıca sınıftaki bütün erkeklere beni kötülüyordu onun yüzünden sınıftaki bütün erkekler benden nefret etmeye başlamıştı sürekli benimle dalga geçiyorlardı. Sürekli beni dışlıyorlardı ne zaman derste bir söz alsam hemen arkamdan alay etmeye başlıyorlardı. Çok zor günler geçirdim.
15 yaşındayım hayatım boyunca genel olarak insanlardan zorbalık görmedim benim sorunum tamamen bendim pandemi olduğu zamanlar maske takıyorduk haliyle be ben kendi kendime maskesiz suratının boktan ibaret olduğunu eğer maskemi çıkarırsam insanlar benden iğrenir gibi şeyler düşünürdüm bütün okul hayatım boyunca okulda maskemi açmadım yemek yemedim su bile içmedim yani mesela tatil günlerinde dışarı çıkmam gerektiğinde illa maske takardım 2 dakikalık yol için maske takıp yaşıtlarımın olduğu yerlerden uzak şekilde kaçarak gider gelirdim kendimden nefret ederdim yoldan geçen birinden bile çekinirdim sırf dışarıda insanlar var diye çıkmazdım falan kimsenin beni zorbaladığı falan da yoktu ha kendi kendime tiriplere giriyordum hatta boyut kendime zarar vermeye kadar ilerledi okul bitti araya yaz tatili geldi virüs bitti yeni okul falan maske yasağı kalktı ve bana birden özgüven geldi noluyo lan bana dedim takmıyorum dedim okuldaki insanlar gayet hoş karşıladılar zorbalık görmedim dışarıda rastgele insanlar gülümseyip güzel olduğumu falan söylemeye başlamışlardı fark ettim ki okadar da çirkin değilmişim la fıstık gibiyim he
Yani şuan liseye gitmem gerekiyor ama yoğunluktan ve ailevi sorunlardan gidemiyorum yani bomboş yatıyorum güzel Sanatlar hazırlandım sınavına girdim kazanamadım büyük bir çöküş oldu piyanomun başına oturamıyorum hala bütün hayatım yerle bir oldu tavana bakıp gelecekte ne bok yicem diye dusunmekten başka bişey yapamıyorum çevremdeki insanlar da susmuyor zaten öyle toparlamaya çalışıyorum toparlayamıyorum falan
Aslına bakılırsa benim suan cok arakdasim var cevrem var ama onlarlada inisli cikisli bir iliskimiz var surekli bir tartisma icerisine giriyoruz beni disladilalrini dusunup onlara soyluyorum ama tabiki hep ustunu ortuyorlar bizim arkadas gurubumuzdan bir kiz daha var onuda dusliyorlar ama gunahlarini almiyim arkadasim kendini soyutluyor onun ailevi sorunlari var bu sebepten soyutluyor kendini elimden geldigin ce yaninda olmya calisiyorum her neyse ailevi sorunlarim var ama arkadaslarima dahi anlatmiyorum hep icimde yasiyorum her seyi ama gectigmiz aylarda artik bu canima tak etmis olucak ki sanal ortama atildim belki orda birilerini bulur onlarla sohbet eder icimi dokerim diye dusundum daha sonra birini buldum ilk 2 gün cok iyi konustuk sonrasinda sinavlarimiz oldugundan dolayi cok konusamadik birbirimizin sosyal medya hesaplarini aldik daha sonra bir gün sabah kalktigimda beni sc hesabindan cikardigini gordum bunu onunla tanistigim uygulamadan yazarak nedeni ni sordum ama bu seferde beni engelledi anliyacaginiz beni baya uzmustu bu olay ve etkiledi de aklima su soru geldi demekki beni kimse anlamiycak dinlemiycek bu sebepten dolayi uygulamayi sildim kimseye derdi mi anlatmiyorum icimde yasamaya devam edecegim belki kitaplara anlatirim kocaman vir kitapligim var kitaplar beni anliyor
14 yaşındayım ve lise sınavına gireceğim. Depremden dolayı başka bir şehre geldik ve burada bir hayat kurmaya çalıştık , kurduk. Sosyal anksiyetem var ve özellikle bu dönemde sürekli bir yerden bir yere gidip farklı okullarda farklı kişilerle iletişim kurmak zorunda kaldığım için çok zorlandım. Ilkokul yıllarında, ailem tarafından, yakınlarım tarafından sürekli yargılandim. Kendimi çok iğrenç, değersiz ve cringe hissettim. Insanlarla konuşurken anksiyetem tutuyor ve başım dönüyor gözüm kararıyor titriyorum o anki sohbete odaklanamiyorum. Bir süre sonra insanlar gercketen yormaya başlıyor ve bir duvar örüyorsunuz hayata karşı. Sürekli duygusuz , ruhsuz , niye bu kadar soguksun gibi aşağılanmalarla uğraşıyorum. Bazen insanlar beni sevsin diye onları ikna etmem gerek gibi hissediyorum Fakat son zamanlarda bunu farkına vardım ama hâlâ değersiz hissediyorum kötü hissediyorum. Hiç arkadaşım yok ve bu son 3 yılda bu süreçte müziğe tutundum. Ve dinlediğim müzik türü de dalga
Dalga konusu oldu. Insanlara karşı bir duvar ördüm ve bu sayede kimse gercek beni taniyamayacak kusurlarımi göremeyecek çünkü ben yargılanmaktan çok yoruldum artık durun
dinlediğin müzik türüne ne hakla karışıyolar ben kpop dinliyorum ve genelde dalga geçiyolar ergen fln diyolar hiç biri umrumda değil ve sen mükemmel birisin hani nerden biliyosun fln diceksin ama o kadar şey yaşamana rağmen hala ayaktasın ve emin ol daha iyi okucaksın sana gerçekten güveniyorum bana da duygusuz vb şeyler diyolar ama artık o kadar alıştım ki biri bana duygusuz dediğinde teşekkür ediyorum. Depremden dolayı başka şehire gitmişsiniz çok çok çok geçmiş olsun bu da çok kötü bir şey seni bu konu da tamamen anlayamam ben de lgs ye hazırlanıyorum ve keşke seninle arkadaşlar olabilsem ama ailem sağ olsun pint,snap,insta ya da herhangi başka bir uygulama kullanamıyorum üzgünüm yani belki ihtiyacın vardır seni seviyorum ve sana güveniyorum her şeyin gercekten daha iyisine layıksın senin gibi iyi birinin etrafında bu kadar salak ve senin sevgini hak etmeyen insanlar olması üzücü ama emin ol sen de senin gibi iyi birini bulacaksın
@@flybutteri ben de kpop dinliyorum. Ve teşekkür ederim. Biraz kötü bir dönemden geçiyorum mesajın gerçekten iyi geldi. Sen de iyi ki varsın. 🤍
Konyada doğup konyalı olduğum için bana zorbalık yapıyorlar normalde özgüvenli bir kızdım ama artık onlar sayesinde değiştim keşke onlar gibi izmirde falan doğsaydım
Onlari takiyomusun cidden VJGİFUFURJYİG Konya cok guzel bi sehir
@@godhottest Öyle bende çok seviyorum konyayı ama gerçekten çok fazla üzerime gidiyorlar fiziksel şiddet bile uygulamaya çalışdılar
@@pranpriya_softly7500 kim?
@@pranpriya_softly7500 Neden Konya siyasetle falan mı alâkalı?
@@zeynepp158 akpye verdikleri için
Kolejlerde okudum her sene her sene çeşit çeşit zorbalıklara maruz kaldım 1.sınıfta vurdular laf soktular vb 4.sınıfta vurdular,dalga geçtiler,5.sınıfta ismimle alay ettiler 6.sınıfta fiziksel özelliklerimle dalga geçtiler dışladılar vb
10:00 haklısın
Geçen sene 2 kere sınıfım tarafından zorbalığa uğradım. Daha öncesinde zorbalık dediklerinde gülüyordum ama artik ne kadar ciddi olduğunu anladim. 1. Dönem sonu karne haftasıydı. Evimiz yakin oldugundan aksamlari beraber gittigimiz bi kiz vardi kıza yeşil diyelim. Bu yeşil ve kuzeni gerçekten tekin kişiler değildiler sosyal açıdan. O sıralar kızlar zaten popüler bende bir iki defa bende sizinle takıabilirmiyim diye sormuştum gerçekten çok aptaldım. Çok iyi hatırlıuorum pazartesi günü akşamı yeşil ben ve kuzeni beraber yürüyorduk yeşilin kuzenine kırmızı diyelim kırmızı yakın zamanda gözlük takacağından ve kendisine hiç yakışmayacağından bahsetti. Bende gözlük takıyorum. O şekilde sohbet ediyorduk. Sonra yeşil ben gözlük taksam nasil olur dedi. Bende biraz şakasına gözlük takınca yakışmayacaklar listesinde baştasın gibi bir şey dedim. O zaman alınmamış hatta beraber gülmüştük. Ama ertesi gün okula gözlükle geldi. Bende çok şaşırdım. Şakasına hatta gülerekten yine benzer bir şey dedim. Sonra gittim. O zamanlar bunlarin asla dagilmayiz dedikleri 6 kişilik bir arkadaş gurubu vardı. Ben onlara Orjinal 6lı diyorum. Bu orjinel altılı bana gönderme yapmaya laf sokmaya başladılar ki onlar da bunu kast etmedigimk biliyordu. İste sen kimsin de yeşille dalga geçersinde sana da gözlük hiç yakışmıyorda falan işin ironik kısmı şu 6 aylıktan beri gözlük takıyorum. Çok sinirim bozuldu çarşamba ve perşembe günü zaten ders işlemiyoz diye gitmedim. Olayi anneme anlattim. Sürekli her geece agliyordum. Ben yokken her hocaya beni kötüleyip dalga gećtiler gibi söylemedigim tonla şey dediler. Ve bizim A hocamız karne için okula geldigimizde benle konustu. O da biliyodu hakli oldugumu. Okula geldigimde sırama otirmamla bu orjinal altilinin başima toplanmasi bir oldu. Üstelik bunlardan yeşile en yakini da sira arkadasim. Aralarindan en temizi ve en sevdigim oydu. O bile benden hesap sormaya başladi ve yesilin bi durum hiç umrunda degildi sanki avukatiymis ya da olayi kendisi yasamiscasina abartiyorlardi. Gerçekten çok kotü oldum. O zaman beri karne günlerine fobim oluştu. Her yil acaba bu yil bu tarz bir sey yapacaklar mi diye düsunmeden edemiyorum
Not: Artik hersey daha iyiye gidiyor ve yavaş yavas karne gunü korkum yok oldu bunun ustüne çok travma yaşadım ama artik sinifa cikip kendini kitaplara gömen o asosyal kiz değilim daha iyiyim iyileşiyorum ;)
İlk❤
Selam ben liseye gidiyorum 9. Sınıfım ve meslek lisesindeyim ilk başka bir sınıftaydım ve o zamanlar o kadar mutluydum ki..keşke hiç sınıf değiştirmeseydim sınıfımı değiştirdiğim andan itibaren o sınıf tarafından aşağılandım okula giderken makyaj yapan birisiyim çünkü yüzümde göz altı morluklarım var ve esmer biriside olduğum berbat gözüküyo ve sınıftakiler hep çok makyaj yapıyorsun diyolar aynı zamanda birbirilerine video gösterip "azranın günlük makyaj" diyolar ve bir tane hoca var o hoca bana yaptıkları hiçbir şeye ağzımı açıp bir laf bile söylemiyor kız derste telefondan canlı yayın vs açıp insanlarla konuşuyor laf yok ama benim kokutuğumu söylüyor ama yemin ederim ki kötü kokmuyorum hocanın dersine gitmeden önce arkadaşıma hep soruyorum ve hocanın drrsine girmeden önce resmen parfüm ile duş alıuorum ama hala aynı şeyi söylüyor ve bunuda başka sınıflara söylüyor hatta tüm sınıfın önünde bana bakarak lütfen deredorant kullanın diyo hatta bazı kızlarda onun gibi yapıyor ve bu beni çoz üzüyo geçen sınav girdik gözetmenimiz o hoca ben sınavımı yapıyorum karşımdaki kız " azra hade bitir" diyo ve hocadan ses selek yok ben bitirincede şükürler olsun diyo ve şöyle bi sıkıntı var tüm sınıf böyle ve ben orda yanlızım arkadaşım başka odada giriyo ve orda toplasan 8 9 kişi var ve yüzümdeki sivilceden her şeyime kadar laf ettiler hatta aralarından bir kız o zamanlar görüştüğüm bir grup vardı kokum hakkında şikayet edip dalga geçti ve sonraki gün yanlarına gittiğimde ise "azra leş gibi sigara kokuyorsun" gibi şeyler söylediler ama ben o gün azla sigara içmedim ve şuan fark ediyorum ki bu sözler yüzünden okuldaki çoğu kişi beni sevmiyo 7. Sınıftada zorbalık görmüşlüğüm oldu ama o zamanlar asla "anne beni bu okuldan al" diye yalvardığımo hatırlamam hatta tuvalette ağlama krizine girmişliğim bile var. Her ne kadar sınıfa ben güçlüyüm ben hiçbirşeyden etkilenemem hissiyatı verdemde bu konularda bırakın orta okulu ilk okuldan bile hassaslığım var ama benim asıl şansım ailem her zaman bana destek çıktılar ve bunları yaşarken yanımda oldular
Dipnot:sigara içiyorum ama okulda içmem içersamda okul çıkışı ve ailem buna kızmıyor ve o bahsettiğim hoca ailemin sigara içmeme karşımadığımı bildiği halde ailemi aradı aynı zamanda sınıfta sigara konusu açıldığı anda oklar bana dönüyo ve onlardan bir kız "sigara mı bayılırım" demesine rağmen yine ben aşağılanıyorum
Sendromlu bir kız çocuğuyum sıla ablacım mimiklerimi kullanamıyorum yani yüz mimiklerim yok gülemiyorum aile açısından asla bir sorun yaşamadım annecim ve babacım beni bu yaşıma getirmek için çok uğraştılar ama dış etkenler yani okulda çok dışlandım çok üzdüler beni o dönemlerde kitap okumaya başladım en yakın arkadaşlarım kitaplarım oldu ve ben bundan çok mutluyum seninle paylaşmak istedim ablacım seni çoooook seviyorummm iyki İykiii varsınn 🥺💖💖💖💖💖💖💖💖💖
Bende bi zorbalıgımı anlatmak istiyorum geçensen yaşadım bir durumdu benim hiç arkadaşım yoktu yanızdım bu duruma nekadar üzülsemde yapacagım bişey yoktu sınıfımızda 4 kız vardı bana sürekli dalga geçiyorlardı kimsesiz salak çirkin felan diyolardı ve para yemek getirdimde aıyolardı bir gün okul çıkışı ben giyinme odasına çagırdılar bende salak gibi gitim benim şaçımdan tutup ayama çelme takmışlardı sonra 1 dakika felan tekmelediler sonra şaçımda tutup kaldırıp bidaha bana göz devirme diyip giti gerçekten çok üzülmüştüm ve hayls hiç arkadaşımyok ve bu beni çok zoruma gidiyo onların zorbalıklarına 2 sene dayandım bu sene kurtuldumm ama hayla hatırladımda çok üzülüyorum
Bu uzun baya. İstersen okma Zaten içimi dökmek için yazdım. Her anımı yazmadım tabii. Bu kadar. Seviliyorsun❤❤
Bende zorbalık gördüm amma dışlanmak en kötüsüydü sınıf tarafından ve o 2 sözde yakın arkadaşlarımdan. Zorbalık kısa sesiz biri olduğum için hep dalga keçtiler ama çokta kötü zorbalık görmedim ama bu bile beni ölmek istememe sebeb olmuştum.
Nys en çok beni üzen o 2kişinin 3 yıl boyunca dışlamasıydı. En yakın olduğum için belkide bana bu kadar acı gelmişti.4sınıfa kadar mutluydum 4 sınıfta ztn covid olduğu için okula gitmemiştik ztn 4 sınıfta dışlanmağın ne olduğunu bilmiyorduk. Sonra 5 sınıf o zaman covid vardı. Mutlu keçti ama 6 sınıfta okula gittik ve ilk gün not biz okula hep birlikte gidiyoruz malesef annelerizde arkadaş aynı okul ve aynı sınıf nys. 6 sınıfın ilk günü yolda yürüyoruz okula gitmek için. Ve konuşuyoruz daha doğrusu onlar konuşuyor ben istiyorum ama söylemek istediğimde onlar yüksek tonla konuştukları için konuşamadım sonrada gelip çok sesizsin konuşmuyorsun diyorlar ben istiyorum ama onlar izin vermiyorlar karşımdaki konuşurken ben konuşamıyorum bide ses tonum aşağıda. Neyse arakarında konuşuyorlar yaz tatilinde yazışmalarını benle yazışmamışlar bu beni üzmüştü ama dışlandığı anlamamıştım nys böyle bir çok gün var her gün keçen günkünden daha kötüye gidiyordu. Ben yavaş yavaş dışlandığı anlıyordum hep sınıf tarafından hemde arkadaşlarım tarafından. 6 sınıfta bir gün sınıf gezisi olucaktı bir Köye gidicektim otobüs fln tutmuştuk. Oturacaklar iki kişilikti ben yine yanlız oturmuştum ve ağlamıştım aslında en arkada 5li bir oturacak vardı ama oraya gitmedik yani ben isterdim ama.. Hatta bir arkadaş ortamıda vardı onlarda 3 kişiydi ama 2kişilik oturacak 3 oturmuştu. Onlar konuşuyor gülüyor bende tel bakıyorum bir yandanda ağlıyorum. Sonra 2 arkadaşımdan birinin annesi geldi ve beni niye yanlız bıraktıklarını sordu söyledi sonra beni o ikisinin yanına otuzdurdu ama ağladımı kimse bilmiyor tabi. Bir kaç dk sonra onlar dedilerki gelin arkaya gidelim. Arkaya gittik 5 oturcak olan yere nys oturduk fln gideceğimiz köye ulaştık ordada dışlandım bir dans vardı bff yapıyordu bana tel verip çekmemi istedi bende çektim onlar dans etti ama benimle yapmadılar bende utanğaç olduğum için söyleyemedim ve otubüse gidip ağladım. Sonra geri döndük eve dönme yolunda 5 kişilik oturacağın önünde 2kişilik oturacak vardı onlarda oraya keçtiler bende 5kişilik oturacakta kaldım ve ve yine ağladım ne kadarda sulu gözüm. Nys böyle keçen bir 6 sımıf keçirdim her gün dışlandım ve git gide kötüleşmeye başladım kimse fark etdirmedim ama. Her gece ağladım ölmek için yalvardım 6sınıf bitti yaz tatilinde idollere fln bakınca güldüklerini gördüm çok güzel gelmişti ve yaz tatilinde o sayede gülmüştüm. 7sınıf yani bu sene dışlandım her zamanki gibi. Ve git gide soğmaya başladım bir keresindede tövbe etdim ölmek istemüyeceğim için. Ve o tövbeden sonrada hayatım düzeldi bir ara. Ama sonra yine bozuldu. Bir kaç hafta önce onlarla küstük ilk gün küstüğümüzün ilk günü daha doğrusu karar verdiğim gün. Okul çıkışı eve giderken onlar önde yürüyorlar konuşuyor gülüyorlar bende yavaş yürüdüm aslında çok çebuk yürüyen biriyim ama onların arasından çekildim. İlk gün yaşadığım 7 seneyi düşünüp hüzündüm. Am ikinci gün yanıma gelip resmen hesap sorarcasına birazda şakasına sen kimsinde bizden uzakta yürüyorsun fln onlara sadece gülümsündüm o okul çıkışında eve gelip ders çalışırken onları düşündüm ve inanılmaz bir şekilde ohh çektim arkadaşım yok ama dışlanma riskimde yoktu. Sınıfta bile benim yanıma gelmek yerine hep ilk onun yanına giderdi oda onunsırasına ztn o gün almıştım bu kararı. Bir kaç şey daha olmuştu ama nys. Bazıları sordu niye küstünüz diye bana çünki onlar niye küstüğümüzü bilmiyorlardı. Bende dürüstce anlatdım. Bana teselli verdiler ama yinede bilmiyorum yani yakın hissetmiyorum ve bir anada onlara karşı hem nefret hem hüzün hissettim. Annemede anlatmadım oda beni barıştırmağa çalışıyor barış barış diye bana bir hata yaptılarsa söyle düzeltsinler fln diyorlar sonra hiç arkadaşın kalmadığını onlar gibi arkadaşım olmasın onlar yüzünden ölmek için Allah'a yalvardığımı asla söyleyemedim. Onlar ise mutlu mesut geziyorlar. Gözümün önünde gülüyorlar okulda ama o ikisi den biri küstüğün o nkardan biri ağlamıştı birime O birinede X diyelim O Xtan küsünce X ağlamıştı ve tem tersi yaşanmıştı o zamanda O ağlamıştı. Ben küstüğümde mutlu mesut konuşuyorlar gülüyorlardı. Ağlamalarını istemiyorduma ama yinede ne olduğunu sora bilirlerdi bir azda olsa üzülü bilirlerdi ama artık umrumda değil bir kaç gün öncede bir akrabamın evine gitmiştik o bana sormuştu senin yaşçarında olur ben ilk söylememiştim o zorlamıştı bir kaç şey söylemişti bumu buçu fln dışlanmakmı olduğunu sordu hep üç kişilik qruplarsa bir kişi dışlanır diye ben başımı sallamıştım anneme söyleyimi söylemeyimi diyede sormuştu ben umrumda olmadığını söylemiştim istersen söyle demiştim. Nys bpyle işte hayla aynı ikisi takılıyor ben yine yanlız. Ama mutluyum yani ola bildiğim kadar her kese teselli vermeye çalışıyorum ama bana teselli veren yok galiba.
Bu zorbalığa girer mi bilmiyorum ama yazmak istedim çünkü artık bana çok fazla geliyor...
Şu an ortaokul ikinci sınıf öğrencisiyim ilkokulda hiç arkadaşım yoktu sanırım boyum ve çok zayıf olmamdan dolayıydı . Eğer ki arkadaşım varsa bile sürekli arkamdan konuşurdu galiba buda bende travma yarattı arkadaşsız kalmak beni çok korkutuyodu ve korktuğum başıma geldi şu an kimse benimle konuşmuyor çok değiştiğimi hissediyorum yüzüme baka baka benim hakkımda konuşuyorlar her tenefüs gizlice tuvalette gidip ağlıyorum . Ama kimsenin beni umursadığı yok kimseyle paylaşamıyorum . Artık ne okula gitmek nede evden çıkmak istiyorum . 😓😓😓
Ben seninle konuşurum, istersen dertlesiriz
Benim en kötü diyebileceğim iki günüm var 1.olarak aslında bu biraz normal doğum günümü hiçbir arkadaşım kutlamamıştı ve ben onlara defalarca söylemiştim hatta doğum günümde ağlamıştım ikinci olarak bu benim için daha kötü benim ilkokulda en yakın arkadaşım gözlerimle dalga geçiyordu yok tipsizsin falan diye benimde bu yüzden bir travma oluşmuştu evde sadece gerektiği zamanlarda okulda ise hiç gözlüğümü çıkarmaz oldum sonra ilkokul bitti ortaokul geldi bu sefer ise benim ortaokulun başlarında yakın diyebileceğim sadece bir arkadaşım vardı ona mavi diyelim ve ben arkadaşlarımla hiç dertleşmeyen biriydim ama dim yani o bana bir gün yaşadıklarını anlattı bende gaza geldim hayatımdaki her şeyi kimselere anneme anlatmadığım şeyleri bile ona anlatmıştım ama o ne yaptı ?Benim en büyük sırrımı iki sınıfta bağıra bağıra söyledi hatta iki kişiye bizzat anlattı hala arka sıramdaki çocuk bu yüzden benimle dalga geçiyor ona da pembe diyelim hala bilmeyenler var ama tamam şimdi asıl olayı anlatıyorum benim dış görünüşümle dalga geçiliyor yazmıştım ya ben arka sırada teneffüste arkadaşlarımın yanına oturmuştum üç kişi bir sıraya oturmuştuk birine mor diğerine lila diyelim sonra benim o iki arkadaşım dış görünüşümle dalga geçmiyordu o yüzden bir kere dalgınlığıma geldi gözlüğümü çıkardım lekelenmişti sonra mavi benim suratıma bakarak kahkahalar attı sonra ben dayanamadım onu ittim kapandım sıraya ağlıyorum mavi özür dilerken bile bakın özür dilerken bile gülüyordu daha sonra mor ve lila dediki yaa ağlama bizde ağlarız yoksa dedi ve sonra taklidimi yaptılar yani üüüü falan diye sesler çıkarıyorlardı ben ağlarken onlarda bana gülüyordu lila yüzüme bakmaya çalıştı biraz ittim kafasını o ve mor ise kahkahalara boğuldu ben iyice sıraya gömüldüm sonra ben çok sinirlendim hıncımı çıkaramayınca dizime vurmaya başladım bunu gören pembe sende ne çıtkırıldımsın ya dedi daha sonra tekrar ağladım sonra hoca geldi ben neredeyse ders boyunca ağlıyordum derstede birkaç kişi mora veya lilaya ne yaptınız diye soruyordu onlar ise bir şey yapmadık falan diyordu dersin sonlarında kendimi toparladım duyuru yapıldı herkes bahçeye indi kardeşimde de benimle aynı sınıfta değil ama benden bi önceki şubedeydi sonra lila kardeşime döndü ve senin bu salak kardeşin varya kendi dizini yumrukluyor dedi ve güldü eve gider gitmez kendimi banyoya kapattım saatlerce ağladım hatta orada aklımda şu görüntü oluşru mavi ben göstererek kahkaha atıyor mor ve lila ellerini gözlerine yaklaşttıp ağlıyormuş takldi yapıyor ve dudak büküyordu benim aklımda bu görüntüler dönerken kelmenin tam anlamıyla dondum nefes almakta zorlanıyordum ama bu olayda anlattığım herkes hala benim arkadaşım ve bu olay ben 12 yaşım iken gerçekleşti eğer video koyarsan sevinirim
Bende yazasım geldi
Ben küçüklüğümden beri R söyleyemiyorum r l diye okuyordum dilim yuksuklu kitap okudukça biraz dönüyor ama bezen hayır bu doğru ama bunu birmiyolsan küçülen hayıl diye yazarsın ve altım alışırsın ve böyle kalır ve 5 ay önce bir arki edindim sanal ytde ve bir kele dalga geçti çok zor geçti ve artık ilişkimiz arkim değil ve 2 olay ondan aylirdigimda bir ark tanıştım samimi ve r solun yamazdi ve b8r dağa arkim vardı ve 3 grulup kurduk ve samimi olan ilk arkim i daha sonla tanıdığım b vardı yanlisikla b biraz dinliyordum i biraz ara verdi sanaldan ve oda söyledi b beni görmezlikten geliyorsun ve ozamanlar farkında değildim ve b i eşit sevdim ve 3 hafta yakın zaman geçti i geldi ama kanserdi b sanal arki söylemiş annesi öğrenmiş telefonu almış onun arkadaşıyla konuşuyorum ve yakın zamanda onu konusacam ve artık insanları eşit sevebiliyorum ve artık çok güzel yaziyolum ❤
Bu yüzden kendini kötü hissetmene gerek yok bence çok tatlı istersen arkadas oluruzz kötü ve ya yanlız hissetme lütfen
Başlıyorum
İlkokul 1. Sınıftım başarılı bir öğrenciydim deneme sınavı olacaktık ilk sınavımdı
Sınav bitti sonuç açıkladı türkiye 1. Si olmuştum çok mutluydum
Ta ki o güne kadar
Tenefüste sınıf arkadaşlarım köşeye sıkıştırıp dövmüşlerdi beni
Bu böyle devam etti
Alışmıştım
İki arkadaşım vardı isim vermiyim
Çok yakındık ama tabi ki beni dışlıyorladı
Bir gün evlerine gitmiştik
Evleri dübleksti
Aşağı kata su içmeye inmiştim
Geri çıktığımda ikisi soyunmuşlardı
Ne yaptıklarını yazmıyım
Sonra biri eline bir bıçak aldı
Üstüme yürüdü
Kan vardı
Bunları aileme anlatmadım
Üstüne yetmezmiş gibi eşcinsel olduğumu öğrendim bunu engellemeye çalıştım ama eh duyguları engellemessin
Başarılı bir öğrenci olduğumu söylemiştim
Tekrar bana sınıf arkadaşlarım şiddet uyguladılar hem fiziksel hem
Psikolojik
Bunlardan bıkmıştım
Ve bi dönem ödev bile yapmadım
İntihara kalkıştım milyonlarca kez
Kendime zarar verdim ve hala devam ediyor
Sonra ortaokula geçtim
İyi arkadaşlarım var
Ve birinden hoşlandım hoşlandığım kişi yakın arkadaşımdı ve kızdı
Kendimden utandım ve intihara kalmıştım
Ama duygularımız karşılıklıymış:)
Dün yine intihara kalkıştım
Olursan sevinirim seviliyorsun❤
Ben 7. Sınıfa geçincem bu yıl bana zorbalık görmeye devam ediyorum
Bir kız var adını Ayşe diyelim en onunla 6. Sınıfta tanıştım. Biz onunla çok mükemmel anlaşıyorduk. Sonra o bana kötü davranmaya başladı. İlk küsüşümüzde bana iftira attı (karakterimi çaldı, biraz bebekçe ama öyle işte) sonra insanlarla beni küstürdü, sonra bir hata yapıp onunla barıştım. Sonra biz onunla küsüp barışmaya başladık. En son küsüşümüz(hayla küsüz) özel bir olay oldu başka bir arkadaşımla küstü sonra barıştı(bide ben o pislikle hiç barışmam diyordu ) sonra Merveyle takıldı şuan Merveyle küsüm ben bunu fırat hocaya anlattım(rehberlik hocamız ). Okulun son haftası geziye gittik o zamanda bana iftira attılar neymiş benonların fotoğrafını çekmişim (onlar benim fotoğrafımı çektiler, eminim ) sonra gezide eni korkutmaya başladılar (her küsüşümüzde o özür diliyor ) şuan yaz tatili deyiz annesiyle konuştum. Oda o onla konuşurum dedi. Biz onunla bir işaret dili oluşturmuştum. Sonra okızla(Merveyle ) aynısıyaptı. En sinir olduğum şey bu ben knkm la bir şey yapıyorum o da aynısı yapıyor
Lütfen videoya al seni seviyorum
Başlayayım bu olaylar küçükken ve ilk kez biriyle iletişime geçdrken olduğu için birazcık fazla tesiri oldu başka hiç bir arkadaşım yoktu komşumun tek kızıyla arkadaş oldum ama benimle iyi arkadaş değildi nasıl desem bana bir kaç yalan söyledi yalan derken işte o, bana en yakın arkadaşı olduğumu söyledi bağlandım çok sevdim en iyi ve ilk o zaman için tek arkadaşım oldu ben bunu öğrendim ablam sinirlenince söyledi bana buraları uzun anlatmıyacam kısa anlatcam ben bunu öğrendiğimde ağladım 10 dakka filan sonra dedim ki bana yalan söylemex ne denli güvendiysem o söyledi ona inanmazsam benimle arkadaş olmaz ve s. ona sorduğumda bana dcevao vermedi ben bunu evet olarak algıladım ve titriyodum biraz ağlamak istemiyodum affettim dedim tek arkdaşım bırakmasın beni ama umrunds değildi bu beni üzdü ve yollarımız ayrıldı okula gittiğim zamanlar ciddiyim bu kısımda ilk sınıftım birde tokat yedim sınıf arkadaşımdan nedensiz yere arkadaşım işte biraz eli ağır kilosu fazla (kilolu insanlar bişiy demiyorum herkes kendine cevaptehtir) acıdı sınıf öğretmenine söyledim hiçbirşey demedi aslında annesi biraz nasıl desek işte yalaka tip ailesiyle arası iyi ama benim annemle değil hem kurs geçiyordu o kız parasız oturuyordu ama ben annemi beklemek için girdim izin vermedi (sınıfta geçiyo) ondan nefret etmedim ama bir gün kalemliği yere düşürdüğümde bana tokat atdı bu seferki çok sertdi kalemlik normal değil dönen var ya her sırada vardı okulundu o yüzden sinirlendi am ayinede baya sert vurmuştu ilkokul zamanı o öğretmen çıktı ve yenisi geldi emeklilik dönemiydi diye ilkokulu iki öğretmen geçti bize gelen öğretmen çok iyi öğretmendi bana iyi davrandı ortaokula gelince her şey boklaştı ilkokulda bana tokat atan kızla arkadaştım ama gerçek anlamda arkadaş değil annesi bana bazı hakaretler etmişdi bir başkasının annesi de hakaret etmişdi hala da ediyor okuldan getiren onlar olduğu için annem çalışıyor babam çalışıyor derslerimle ilgilenmezdiler ama sorumluluklarımı biliyodum iyi okuyordum özellikle nefret edilen tarih dersini seviyordum ben bir şey bulunca aslında mutlu olmadığını anladım komik gele bilir fakat cidden benim için önemli değerli bir an belki bulmasaydım şu an olmazdım kardeşim bu güne kadar 2 animr izlemişti ve benimle çok beğendim boş olduğum günler intiharla geçirdim intihar düşündüm sinra neden anime izlemeyeyim dedim izledim ve cidden mutlu olduğum tek şey o olmuştu oyun yükleyip oynamazdım ilgimi çeken pek çok şey vardı ama iznim yoktu evde küçük erkek kardeşime bakardım evi toplardım bu yetmezmiş gibi her şeyi ben yapardım ama yine de annem evi neden süpürmedin bir patates alıp pişiremez miydin keşke bulaşıklarıda yıkasaydın derdi ve muhtemelen herkeste oluyordur ama yaptığım şeylere rağmen diğer kardeşim odasında oturmasına rağmen yine azar işitiyordum ve başkalarınîn övülmesini duyuyordum küçükken övgü görmeyi sevdiğim sevilmeyi sevdiğim için evi temizlerdim hatta ninemlerin evini bile temizlemiştim haha sevildiğimdr çok mutlu olurdum duygusallaştim digdkgf hayatta amacım olmadığını düşündüm neden yaşıyorum bir gün bulucam dedim bulduğum cevaosa ger insan ölmek için yaşar oldu ama doğru başka sebep yok herkesin sonu ölüm oluyo küçüktüm yine bir yere gitmeye heveslenmiştim ailevi bir şekilde gidemedik küçük kardeşim hastalanır diye biz gide bilirdik ama annem gelmiycekti o zaman üzüldüm yanliş yaptim ama daha 7 yaşındaydım yine de belki büyüktüm bilemiyorum keşke kardeşim olmasaydı dedim ve oklavayla dövüldüm haha ailem bir birini sevmiyordu dilede getiriyorlardı aralarında uygunlaşnak vardı sanki ona alışmış gibi babam severdi eskiden peşinde dolaşırdı annem sevmemiş ama alışmıştı evlendiler iki kardeşim doğdu ama öldüler sonra ablam sonra ben aonraysa küçük erkek kardeşim doğdu keman çalmak istedim yüzmek istedim gidemedim yapamadım ama en çon taekvondoya gitmek istedim kızsın otur yerinde denildi kız başına sözü o kadar sinir ediyordu ki nefret ediyordum insanlardan iğrenç mahluklar biri nefes alıyorsa aynı haklara sahiptir demektir bunu anlamaya ak kadar boşkafaydılar birgün babam annemin kafasına tabak kaldırıp atıcaktı kavga ediyorlardı babam başka bir gün annemin yaptığı yemeği tüm olarak yere attı annem boşanmayı düşündü ciddi olarak kendine iş buldu ama sonra vazgeçti kendi çalıştı ortaokulda animeyi sevdim telefona bağlandım ama beni mutlu ediyorlardı annem kızdı arkadaşlarım düzgüb olamadıklarından sanal arkadaşım oldu ona içimi açtım bağlandığım tek kişi oldu hala konuşuyoruz çok seviyorum onu bana değiştim dediler ola bilir ama ben değişmedim bence sadece ilgilenecek şeyi buldum ben animeyi seviyorum ben sanal arkadaşımı seviyorum ben telefonu seviyorum hala da mutluyum böyle ortaokulda boktan geçen şey intihara meyilli olmam ciddi anlamda ablam intihar edicem sizin yüzünüzden dediği için ona intihar etmeyi teklif etdim ama gülüp geçti annem telefonumu elimden alıcakken resmen ağladım hıçkıra hıçkıra sebebiyse sanal arkadaşımın bana aşkım yazması ve değişmemdi kızdı adresini bile biliyordum her gün resim ve ses atıyordu aşkım demek herkes için normaldi ama annem için değil ablamın kucağında ben yapamam böyle ağladım abartma dedim sonra ben ölürüm sanal arkadaşım olmadan anime olmadan dedim sarıldı ortaokulumu boka çeviren şeylerden diğeriyse 3 kez yaşadım kavga zamanı nefes alamiyodum bedenim uyuşuyo gözüm karariyordu destek almasam duramaxdım akrabalardan nefret ediyorum olaylarıda var ayrıca kendimden nefret ediyorum çirkinim beni seven biri olmadı sanal arkadaşım hariç acınasıyım kendimi açıklamak yerine ağlıyorum yanlış anlaşılıyorum hiç bir şeyde başarılı olmadım seçilen olmadım ben yetenekten yoksunum sinirlendiğimde ağzımdan salya akmaya kendimi boğmaya elimi ısırmaya duvara kafa atmama kadar ileriledi hatta ertesi gün okula gittiğimde bana biynuna ne oldu denmişti kaşıdım dedim geçtim hiç kime anlatmadım sadece buraya yazdım çünki acınasıyım söylersem etrafımdakiler daha da acınası görür beni hep gülüyorum ama kırgın olan brnim böyle gülme deselerde kızlarında benim gibi güle bileceğini göstermek istiyorum savcı olmak istedim kać yıldır fikrim değişmiyor inşallah olurum ama bende o zeka yok hiç bir işe yaramıyorum dyzufdti çok acînası göründü ama ben mutluyum en azından intihar etsem bedenime zarar vermiyecek bir yöntem buldum ve çok iyi bir şey ilerleme benim için bilemiyorum artık herkes yüzden okunmuyo hiç kimseyi bilmiyorum hiç birşeyi bilmiyorum sinir bozucu aramî bozduğum kişiyle düzeltmek istediğimde ezik durumuna düştüm böcekten korktuğum için böcek atıldı üzerime sinifta ama şu an böcekleri çok seviyorum en azından zarar vermiyorlar insanlardan farklı ve daha iyi canlılar 💗 özgüvrnsizim yalancıyım ayrıca ikiyüzlüyüm ama başkalarına özgûvrn vermeye çalışacak haddi kendimde buluyorum çünki onlarında acınsa olmalarını istemiyorum annem birde psikoloq olacak fsugustusschHfzxu okuduysan teşekkürler okuduğunu düşünmüyorum destan yazdım çünki bazi şeyleri abartiyorum ergende ola bilirim bilmem am aölmek istediğimi birine bile söylemedim hiç kimseye içimi dökmedim çünki zayıf olursun sana yalan söylerler kırarlar seni unuttuğum bir şeyde var gerçekten çirkinim kilolu değilim ama fiziğim yok fizik elde etmek için bel inceltmek istedim su orucu tutdum üşüdüm iyi hissetmedim bıraktım felan ama dış görünüşünüze önem vermeyin demek istiyorum ama elde değil böyle aptalliklarla kendinize zarar vere biliyorsunuz ;)
Guzell
İlkokuldayken 4. Sınıf sınıftakiler benim yemek çantamı atıp duruyorlar soy adım yüzünden burnum yüzünden kilom yüzünden çok zorbalığa uğradım
Zaten güzel bir kız olduğunu düşünüyordum ama bu lacivert ile sen bunu tescilledin. Son olarak ani ola durumda birine ktap hediyesi aldım normalde kendim okuyup iyi olmadığını bilmediğim bir kitabı almam tarzım değil ama sana güveniğ Ötanazi okulunu aldım hayırlısı be ön kötü beğenmedi gelip sana dır dır ederim hflğsdjgklhjgldfjsldşjldglw,g
Merhaba bu mesaj görülür mü bilmiyorum ama bende yaşadığım zorbalıkları anlatmak istiyorum. 6.sınıftaydım ve okullar yeni açılmıştı daha doğrusu uzaktan eğitim yeni bitmişti ve maske takıp okula gidiyorduk. 5.sınıfta edindiğim iki arkadaşım vardı biri kız biri erkek ikisini de çok severdim 6.sınıfta sınıflar karıştırıldı ve ben erkek arkadaşımla aynı sınıfa denk geldim ama kız arkadaşım başka bir sınıftaydı ilk zamanlar sürekli teneffüslerde beraberdik sonrasında kız arkadaşım bizden uzaklaştı. Bende erkek arkadaşımla takılmaya devam ettim sınıftan bir çocuk sürekli beni zorbalıyordu örneğin sınıfta sıra sıra soru çözüyoruz ben soru çözerken anında cevabı söylüyor bu bir oldu iki oldu derken bir şey demedim diye artık her seferinde yapmaya başladı ve bu beni sinirlendirdi bir gün yine soru çözerken cevabı söylediğinde kalemi elimden bıraktım öğretmen masasının önünde oturuyorumdum buarada öğretmene dönüp " çözmiycem ben dedim" öğretmen sevdiğim ve yakın olduğum bir öğretmendi o yüzden lütfen çöz dedi kırmadım çözdüm yanlış çıkınca herkes gülmeye başladı taklidimi yaptılar. Bir süre bu ve nice olay yaşandı. En yakın erkek arkadaşımla küsmüştüm çünkü oda ben dışlanıyorum zorbalanıyorum diye yanımda durmak yerine bir süre sonra karşımda durmaya karar vermişti whatsap grubunda bana hakaret etmişti bit beyinli gerizekalı fln demeye başlamıştı bundan bir kaç ay önce de biz bir matematik yarışmasına katılmıştı o 100 üzerinden 6 bende 36 almıştım ve ben ona kimseye notunu söylemiycem diye söz vermiştim bu hakaret içerikli mesajları görünce bende ona cevap olarak sen çok mu zekisin demiştim evet dediğinde o zaman matematik yaeışmasında neden ben 36 aldım sen 6 aldın dedim ama olaylar o kadar karışık ki ben psikolojik olarak kötü bir zamandan geçiyordum ve bu olaylarla artık patlama noktasındaydım bir gün anneme anne okuldan seni ararlarsa artık ben patlıycam kavga etmiş olabilirim annem saçmalama fln dedi neyse bu olaylae oldu küstük fln devam ediyor herşey bir gün sınıfa girdim sandalyemi değiştirmişler. Bizim sınıfa bir tane küçük sandalye ilkokul sandalyesi karışmış başkasının sırasındaydı benim sandalyemle değiştirmişler sonra ben normal sandalyelerden birini alıp kendiminkiyle değiştirdim sandalye almaya gittim ki değiştirdiğim sırada oturan kişiye yeni sandalye veriyim sonra buldum alıp geldim sınıfa Ela diye bir kız vardı sınıfa sandalyeyi getirmem için görevlilerden izin almam gerekiyordu tam onu söyliycektim yanıma geldi işte sen kimsin kendini ne zannediyorsun fln kıza kendimi açıklamaya çalıştım ama eski erkek arkadaşım yani adını söyliycem enes konuşmama izin vermiyor bağırıyor işte kes sesini gerzek mal fln argo kulanmaya başlayınca sus diye bağırdım delirdi neredeyse dövecek yani sonra sınıftakiler bağırıyor ben konuşmaya çalışıyorum fln bir anda etraf artık kararmaya sesler kısık gelmeye başlayınca herkesi itip ağlayarak çıktım tuvalate gittim kapattım kendimi o kapılı yerlerden birine tam ağlıyorum zil çaldı bir kaç dakika geçti ve o gün balo vardı ve gitmek çok istiyordum çıktım elimi yüzümü yıkamadan o sırada müdür beni gördü ne oldu dedi yeter artık bıktım usandım sınıfımı değiştirin ben rahatça konuşamıyor bile dedim sonra o sırada öğretmen geldi dedi ki hocam dedi öğrencimiz zorbalanıyor müdür dedi ki tamam rehberlikçi geldi aldı beni müdür sınıftakilere bağırıyor ben ağlıyorum fln bir süre sonra müdür geldi dedi ki tamam sende ağlama dedi bizim zamanımızda erkekler eteğimizin altına bakmaya çalışırdı dedi biri taciz biri zorbalık ikisini bir tutması ayrı bir şey ama neyse sonra annemi aradılar fln zorbalık yapan çocuğun ailesi geldi oda ağlamış sonra sınıfa gittim eşyalarımı almaya iki kız arkadaşım vardı o okulda duru ve yağmur çantalarımı toplamışlar beni bekliyorlar sarıldırlar ağlama fln destek oldular kısacası sonra ben eve gittim olay kapandı bir kaç ay sonra okula gittim ve karnemi alıp hızlıca çıktım hiçbir anım kalmasın diye fotoğraf çekilmedim açıkçası benim için kötü bir dönemdi ama şimdi o insanlardan kurulduğum için çok mutluyum
çok fazla zorbalığa uğradım ama hiç bi zaman umrumda olmadılar açıkçası
Merhaba Sıla abla ben de anımı paylaşmak istiyorum :
Ben anaokulundan beri oyunlara alınmayan ve öğretmenim dışından da istenmeyen bir çocuktum. İlkokula geçtim ve öğretmenim hiç iyi değildi ve sürekli olarak sınıfta birisi bir şey yapsa herkese vururdu. Ve bunu ailelerimize söylemememiz için bizi tehdit ederdi. Annem bir tuhaflık olduğunu anladi ve bana zorla okulda ne olduğunu söyletti. Bende söylemek zorunda kaldım. Annemde sınıfın veliler grubuna yazmış ve kimse annemi umursamamış. Annemde benim okulumu değiştirdi ve yeni bir okula geçtim. Yine orada da dışlandım ve bunu kimseye söyleyemedim. Neden bende bilmiyorum. Çok yakın bir arkadaşım vardı ve bende çok saf olduğum için beni sürekli kandırıldı ve bende inanırdım. Şu an beni kandırmak için söylediği sözlere çok gülüyorum. Okulun bittiği zamanlar onunla konuştum ve küstük ki ben ona neredeyse hiçbir şey söyleyememiştim. Genelde hep o konuşmuştu ve ben ona hiçbir şey söyleyemeyen bana küsüp gitmişti yani kendi kendine küsmüştü. Ve ben tatildeyken bana barışalım mı yazmıştı ve bende kabul etmiştim aslında hala beni seviyormuş
Şu an ortaokul 3 teyim yani 7. Sınıfım ve hâlâ dışlaniyorum nedenini yine bilmiyorum bazen acaba sorun bende mi diye düşünüyorum. Benim 3 arkadaşım var ve ikisi ben ve diğer arkadaşımı dışlıyor ama sorduğumuzda ise hayır diyip geçiştiriyorlar ve ben onlara bir şey söylemesem bana küserler ama onlar bana bir şey söylemeserler ben onlara küsmem çünkü küsmem derler ki 'küsecek bir şey yok neden küsüyorsun' derler
Ben 6. Sınıftayken ismini söyleyemem ama ismine mavi diyelim. Mavi bana zorbalık yapıyordu ve bende anneme söylüyordum. Mavi bana zorbalık yapıyor, iftira atıyor, ve benim hakkımda söylentiler çıkarıyordu. İftira derken şöyle: biz son derste sosyal dersindeydik ve hocanın suluğu cam suluktu ve bende montumu giyiyordum. Mavide masanın yanında yani suluğun yanında montunu giyiyordu ve Mavinin kolu suluğa çarptı, suluk yere düşüp kırıldı. Mavide dedi ki ben yapmadım (benim ismim) yaptı dedi. Ve bende böyle zorbalıklara gelemediğim için ağladım. Sınıftaki herkes bana bakıyordu. Okul bitti ve ben koşarak eve gittim arkadaşım bile benim yaptığımı düşünüyordu. Bende anneme söyledim ve ertesi gün annem ile birlikte müdüre gittik. Müdürde maviyle konuştu ve o gün bu gündür benimle uğraşmayı bıraktı sonunda (biraz uzun oldu ama inşallah beni videoya alırsın)
Bu gün ne yazıkki benzer bir olay yaşadım.Teknoloji ve tasarüm dersindeydik zil çalmıştı bende tenefüse çıkmak için sıramdan kalktım yürüdüm yürürkende yanlışıkla birinin suluğunu devirdim suluktaki suların hepsi yere döküldü.Sonra suluğun sahibi benimle ve aileme buraya yazmak istemediğim ağır küfürler etti çok incinmiştim.Suluğun sahibi bununla kalmamış,gitmiş hocaya söylemiş hoca bilerek devirdiğimi düşürmüş ve beni azarladı.O da bana küfretti diyince benimle alay edip ben öyle birşey yapmadım dedi.Bunun üstüne bütün sınıf bana güldü,dalga geçti falan.Çok kötü hissettim kendimi.Daha sonra öğretmen "Arkadaşın senden özür dilesin sende özür amaçlı ona su al"dedi.Arkadaşım istemeye istemeye özür diledi benden.Sonra kantinden kalan son paramla ona özür amaçlı su almıştım.Benden nefret ettiği için suyu hemen çöpe atmış.Rehberliğe gittim durumu anlattım anlatırken 2 saat aralıksız ağlıyordum isyan falan ediyordum bu arada.Rehberlikçi bana "Kızım senin durumun böyle çözülecek değil sen olaylara çok farklı bakıyorsun kesinlikle senin bir psikoloğa gitmen gerekir."dedi.Sonra ailemi okula çağırdı geldi konuştular sohbet ettiler benim hakkımda.Sonra rehberlik anneme "Bu daha iyi hali siz gelmeden önce çok kötüydü."dedi.Fenalaşmıştım o halde okulda duramazdım.Eşyalarımı toplayıp 2 saat erkenden eve gitmiştim.O sırada sınıf benim hakkımda "zihinsel engelli özürlü otistik" falan demiş.Bunu duyunca daha kötü oldum hala başım çok ağrıyor.
Okurmusunuz okumazmısınız bilmiyorum ama yinede bende benim başımdan geçen ve zorbalık sayabileceğim bir olayı anlatmak istiyorum
-Geçen yıl 2022 nin Eylül ayında liseye yeni başlamıştım ve 13 Yaşındaydım (Ekim'in 25'inde 14 Olacaktım). Ortaokulda öğretmenim babam olduğu için arkadaş edinme konusunda pek deneyimim yoktu. Ama zamanla arkadaş edindim ve arka dörtlüden biri ben oldum. Ama arkamda oturan arkadaş zamanla durduk yere benimle uğraşmaya başladı.Bana durduk yere küfürler etmeye başladı(Ve gerçekten hiçbirşey demiyordum). Benimle dalga geçer, ne zaman yan yana geçsek bana o****u çocuğu derdi. Daha da kötüsü eşyalarımı(Kalem,silgi gibi) alır ve geri vermezdi. Bu geri vermeme süresi önce 1-2 saatlerle başlayıp 1-2 haftaya kadar ulaşmıştı.
Ve yaptığı zorbalık bunlarlada sınırlı değildi. Tuvalette bana su sıçratmak,Telefonumu alıp geri vermemek(onuda yalvara yakara geri alırdım),durduk yere el hareketi çekmek gibi daha birçok benim zorbalık sayabileceğim şeyleri bana uyguladı.
Neyse ben başta önemsememeye çalıştım.Ekim,Kasım ve Aralık Ayları böyle geçti ve ben hergün okula ağlaya ağlaya geliyordum.Bazen sırf bu yüzden devamsızlık yapar, yapmadığım günlerde de içim kan ağlaya ağlaya,başıma gelecekleri düşüne düşüne okula zoraki gelirdim. Babamda hep sorardı oğlum bir sorunun varmı, bak eğer varsa sorun büyümeden şimdi söyle çözelim diye. Ben zamanla geçeceğini düşünür ve hep birşey yok derdim.
Ama bu zorbalık Aralığın sonuna doğru çok kötü bir seviyeye ulaşmıştı. Hatta birgün tartışırken kafama hocanın gözü önünde iki kere vurdu(Hoca görmezdenmi geldi görmedimi bilmiyorum ama ben görmezden geldiğini düşünmüştüm).Ben tabi yine kimseye birşey diyemedim. Çünkü rezil olurum kimse benimle konuşmaz diye çekiniyordum.Ama yaklaşık 1-2 hafta kafasında şişe kırmayı planlamıştım çünkü artık buna katlanamıyordum ve attığı o yumruktan sonra iyice dolmuştum ama ben bunu yapamadan Şubat tatili gelip geçti.
Sonra Okula yine geldik ama nedense ilk dönem yaptıklarını büyük oranda yapmamaya başlamıştı.Artık durup dururken hareket çekip küfür etmiyor eşyalarımıda nadiren alıyordu alsa bile en geç okul çıkışında geri veriyordu. 2.dönem böyle geçti ve arkadaş olmuştuk.
Şuan 10.sınıfız ve artık bunların hiçbiri yaşanmıyor.
Benim hikayem böyleydi
Ama önce zorbalık edip sonra bir anda kesmesinin nedenini tam olarak bende anlayamadım.
Fakat ona rağmen bu olaydan olumsuz etkilendiğimi söyleyebilirim
Son olarak bu yaşadığım olaydan sonra benden küçüklere birkaç tavsiye vermek istiyorum:
-Kafasında şişe kırmak gibi bir deliliği aklınızdan bile geçirmeyin(şiddete başvurmayın)
-Eğer konuşarak halledebiliyorsanız konuşarak halledin
-Gerçekten zorbalığa uğruyorsanız zamanla geçer diye düşünmeyin. Müdür, müdür yardımcısı, rehber hocası ve en önemliside ailenizi bu konudan haberdar edin ve sakın yok kimse benimle konuşmaz yok rezil olurum diye düşünmeyin asıl tersi durumda rezil olabilirsiniz. Ve sakın ders hocalarına söylemeyin çünkü onlar kendi başlarını belaya sokmamak için pek önemsemezler.
-Ve unutmayın okula öğrenmek için geliyorsunuz ve aileleriniz sizin geleceğiniz için sizi okula gönderiyor. 3-5 değersiz serseriden zorbalık görün diye değil.
Abla eğer buraya kadar okuduysan teşekkür ederim :)
şuan 13 yaşındayım.ben daha 1 yaşıma girmeden ailem beni babaanneme bırakıp işe giderlermiş okula başlayana kadar bana babaannem bakmış sadece gece ben annem ve babamın evinde yatardım anaokuluna başladığımda pek arkadaşım yoktu ilkokulda ise sınıfın prensesine boyun eğmek istemediğim için tek başıma takılırdım ortaokul 5. sınıfta yine dışlandım ama 6. sınıfta güzel bir arkadaş çevrem olmuştu ama o gruptaki bir tane kız benim ile dalga geçmeye başladı ve bende o gruptan soğudum ve ayrıldım ama daha sonra başka bir gruba katılmaya çalıştım ama olmadı yapamadım ama beni asıl üzen babamdı küçüklüğümden beri bana kötü şeyler söylerdi küçükken çok kilolu ve kemiklerim iriydi ve bu yüzden bana kütük gibisin derdi ve küçükken çok sakar ve beceriksiz olduğum için bana sakar kütük derdi ve buraya yazmaya üşendiğim birçok şey
not ben şuan mutluyum
Bu anlattıklarım zorbalık sayılır mı bilmiyorum ama bildiğim şey can acıttığı bahsettiğim fiziksel acı değil ben aslında okula başladığımdan beri zorbalığa uğrayan ve aşşağılanan bir çocuktum gerek dış görünüşüm gerekse fazla masum olmamdan dolayı
ortaokula geçince bazı arkadaşlar edindim ama hiçbiri
gerçek dost değillerdi kızlar bana hep küçümseyici bakışlar
atarlar bazen gezilerde yanıma oturmak istemezlerdi o zamanlar kendimi çok yakın hissettiğim bir arkadaşım vardı
o zamanlar dediğim bundan 1 2 ay öncesi ilk önce başka bir arkadaşının yanına geçmek istediğini söyledi ve aramız açılmaya başladı ilk önce yüksek aldığım sınavlarda surat asıp hocaya itiraz ettiler birkeresinde okulda şiir okunacaktı ve hoca bir kız seçicekti ben veya onların arkadaşlarından olan bir kız hoca ben güzel okuduğum için beni seçti hepsi ters tepki verdi
kitaplarla ilgili bı hesabım vardı ve hesabımın ismiyle ve kitaplara olan bağlılığımla dalga geçtiler ve bunu normalmiş gibi gösterdiler onun yanı sıra ailemin derslerimle alakalı baskı kurmasıda psikolojimi kötü etkiledi ve cam parçalarıyla kollarımı çizmeye başladım artık ne olursa olsun gerçekten mutlu hissedemiyorum ve 13 yaşındayım kolumdaki kesikleri kardeşim farketti artık
hiçbirşeye gücüm yetmiyor
Ya bizim sınıfta Suriyeli bir kız var hep zorbalığa uğruyo
Suriyeliyse hak.....
Neyse boşver
@@cigdem9319 Çocuk... Çocuğun daha iradesi yok yaptığın ırkçılık.
@@Heydostumisimbulamadim evet ama zorunlu bir ırkçılık
@@Heydostumisimbulamadim ben mi ırkçılık yapıyorum
@@aysenurbirdal6769 hayır sen değil sana yanıt veren biri vardı ona dedim
Şarjım ın 30snsı kaldı
ben 13 yaşındayım ve belli çok kötü birşeydeğil ama geçen gün okulda oyun oynuyorduk hoca 4 tane gurup kurmamızı istedi 6 kişilik 4 gurup da 3 kişilik boş yer vardı birine yakın arkadaşım girdi iki kişilik boş yer vardı ama h8çkimse beni almadı orda öylece kaldım ve kondimi çok kötü hissettim birisi beni çağırdı ve o guruptaki bir kişi diğerlerine bu çok yavaş koşuyor kesin kaybedecez dedi işte o an yerin dibine girdim bazıları isebana katı davranıyor bağrıyor belki çok birşey değil ama kalbimde hep ter etti bu olay
benim en kötü yasadıgım ilkokulda en yakın arkadasım dediğim beni satıp üstüne üslük bana zorbalık yaptı sınıfta beni sucladı hakaret etti rehberlikçiye kopya çekti diye ispikledi o kadar psikolojim bozulmustuki 18 Marttaydı hatta herkes Çanakkale zaferi için çok amaçlı salonda gösteri izlerken ben o sıra ailem beni psikolog götürmüştü ruhsal olarak bozuktum konusamıyordum dilim dönmüyordu G ve Ş harfelerinde hiç konusmaz oldum....ortaokul geçtim pandemi flan arada zorbalık gördüm suan ortaokul son yılı ve bazı aptallar devam ediyor kafama takmamaya çalıssamda unutamıyorum eskileri hatırlıyorum ve travmamı etkiliyor ellerim titriyor midem bulanıyor sinir krizine giriyorum flan bunu atlatmaya çalısıyorum ...İlkokuldakilerin sadece Allah belalarını versin yüzlerini görüyorum tüküresim geliyor ama kendimi açıklayamıyorum yoruldum ya....bide ilkokuldaki sözde en yakın arkadasımla 1.sınıfta bi söz tuttuk dostluk için saçlarımız hep uzun olcaktı 2.sınıfta sattı bende saçlarımı omzuma kadar kestim saçım belimi geçiyordu o zaman hocalarım sok olmustu babam flan ve bidaha uzatmadım...belki uzatırım
Merhaba. Nasıl başliyacağimi bilmiyorum her neyse.çok fazla detaya girmek istemiyorum ama şunu balirtiyim iki kız ver t,a diyeceğim ve en yakın arkadaşım y biz anaokulundan beri aynı siniftayiz ve kendimize kızler guybu (!) Diyorduk. Sonra Corona falan çıktı ve biz 2 yıla yakın görüşmedik ama yayla iletisimdeydik y bazı sepelerinden dolayı başka bir ortaokula geçti bizde 3 kişi kaldık.Ondan sonra biz gayet güzel tekra samimiyiz bende akedemik basarısı olan biriyim ve bunu çok önemsiyorum ve ben bilmeden okul 1. Olmuştum ve bundan dolayı eziklenihordum birde ben sınıf hocamız tarfından başkan seçilmişti ve disiplinli bir insanım bu sepetende herkes benden neferet ediyordu falan filan birseylikde dönem bitti okul açıldı ve bu iki arkadaşım bana tavırlı davranıyordu y arkadaşıma laf atmalar falan siniftakiler bu sene başkani biz seçelim dediler ve t arkadaşım seçildi ben çok takmadım çünkü zaten çok bir işime yaramıyordu akedemik başarımı dahada yukseletbilicegimi düşündüm.Ve bu zorbalık artmaya başladı ve bende okulumu değiştirdim y bin okuliuna giyim ve arkadaşlarım çoğaldı akedemik basarim daha iyi burdada mükemmel değil.Cümlemi bittirmeden kitap okuduğum içinde baya zorbalığa ugramstim kısaca tabirle inek olarak görülüyordu ve toplumun içinde rahat ders calsamyiyouk ya da kitap okuyamıyorum insanlara tavsiye ederken işte kafana takma vb. Kelimeler söylüyorum ama insanların tek bir cümlesine kafamı deli gibi takıyorum.
Buraya kadar okuyanlara çok teşekkür ederim yazım yanlışı vb. Var kusura bakmayın ve lütfen bir kelmie etmeden önce 3 kere düşünün. Sıla seni çok seviyorum umarım başarılarını. Devamını dilerim.
Bende aynı şeyi yaşadım seni çok iyi anlıyorum😢
:)
Benim ki çok büyük bir zorbalık değildi ama anlatmak istedim.Bir keresinde okulfa ilk defa nöbetçi olavaktım çok ama çok heyecanlı ve mutluydum ilk kez di akşamı uyuyamamışımdır sonra okula gittim jalbim tık tık atıyordu nöbet masama oturdum bulunduğum yer öğretmenler odasısnın yanıydı ve çok görev geliyordu ben de oturduğum gibi test çözmeye başladım hocalar beni takdir falan etti sevinmiştim 😊 sonra il körev geldi(not: sesim yaşıma göre bevek sesi gibi😢 ince ve çok ince aslında alıştığım için bana ince gelmiyor du ama jarşılaştığım herkes bana gülüyordu ) herbeyse görer gittim bir sınıfa duyuru yaptım tün sonıf bana gülfü hoca bile daha sonra beni taklit ettiler ben başka bir şeye gülüyorlar diye geçiştirdin ve sınıftan çıktım sonraki tüm görevlerde tüm sınıflarda aynı şeyi yaptıkar bir hoca sesin çıkmıyor diye duyuruyu kendi yaptı artık sınıftan çıkınca kapı dışında ağlıyordum hemde nasıl😢 sonra fav hocamın olduğu sınıfa görev verdiler ben sınıfa girdiğimde tüm sınıf gülme krizine girdi fav hocam yani sınıf hocamız bana üzülerek baktı daha sonra eve gitme vakti geldi ben arkımı bekliyordum gözyaşlarımı tutmaya çalıştım görmeain die o anlamış ama sonra ağlayarak eve gittim. Kapının önünde gözyaşlarımı silneye çalıştım ayakkabımı çıkartırkenannem
-hosgeldin nöbetçi nöbet nasıl geçti😊 dedi
-ben gülüyordum yani gülmeye öalışıyordu m sonra anneme bakarak hüngür hüngür ağladım abnem çk üzüldü konuştuk onunla herkesten nefret ediyorum diye bağırdım
Sonra ikinci dönem geldi nöbet sıram taklaşmıştı ve ben sterese girmiştim sonra annemle konuştuk ve dedi ki
En sevdiğim hocam sınıf hocası o gün baana gülenlere şey demiş
O kız sınıf birincisi ve hepinizden çok daha kıymetli ..
Nutlu oldum ama tanımadığım biri sesini ilk duyduğunda kahkaha atıyor ve dalga geçiyor okuldaki etkinliklere katılamıyorum biriyle konuşurken sesini jalınlaştırmaya çalışıyorum bana tramva oldu ama aslında çok boş şeylere kafa yornuşum derslerimde çok başarılıtım ve geeleceğimi önemsiyorum bu yaz lgs 2024e çalışıyorum durmadan ben başardığımfa o güeken çocukların ağzı açık kalacak ...
Buraa ya kadar okuduysan teşekkğr ederim sıka abla iyi ki var onun sayesinde rahatlıyorz❤
Çok kötü yazmışım özür dilerim telefonum bozuk
İyi bari bende yazayım:ben bu yıl 7. Slnlfa geçeceğim bu olay 5. SINIFTA oldu. Ben slnlfa ilk geldiğimde bir KIZ yanıma geldi merhaba ben****dedi bende merhaba ben Derin dedim klzln arkasında 3 kişi vardı klzlar merhaba dedi ben tabiki devlet okulunda İyi bir olduğunu düşündüğüm için kızlar beni gruplarına almak istediler bende evet dedim. Gruplarının ismide blackpink FANI oldukları için fan girls gibi bir şeydi bunlar bana okulu gezdirdiler ay bende ne iyi falan diyorum o bana il merhaba diyen KIZ yanıma gelip dediki:O KIZLAR BENİM GERÇEK ARKADAŞIM DEĞİL BENDE öylemi diye sordum kızda EVET ONLAR BENİ KÖTÜLÜYORLAR BEN SENİ DAHA ÇOK SEVDİM BİZ İKİMİZ ARKADAŞ OLALIM DEDİ bende o zamanki saf halimle düşündümki gurup olursa beni (DIŞLAYABİLİRLER)o yüzdenböylesi daha iyi. KIZ beni peşinden sürükledi bende iyi tamam klz kendi kendine tirip ATTI diğer kızlara her şey okay ertesi gün KIZ diğer kızlarla barışmış demişki Derin dediki siz beni sevmiyormuşsunuz beni o yüzden ben sizinle konuşmadım. Dedi klz .bunlar gelip bana düşman oldular bir şekildede bütün okulu bana düşman ettiler. Ben bütün yıl yalnız kaldım bir de arada bana bir vurdular en sonunda klz gelip benim alieme laf ettim en sonunda dayanamayıp dedimki sen kimsin benim aileme laf ediyorsu klz bana vurdu vurmaya devam edince bende ona bir tokat attım klzln arkadaşlarlda orada olda bile beni suçladılar bende ağlamaya başladım sinirden sonra bana ağlak demeye başlayınca okula iki gün sonra 2 hafta gitmedim okula en sonundada sadece son gün gittim bu seferde erkekler bana laf etmeye başladı ALLAHTAN okulun son günüydü
İlkokuldan önce farklı bir ilkokuldaydım ve orda disleksi olduğumu öğrendim aslında ilk gittiğim 1.sınıfta tam zamanında gittim ama gitmez olaydım ve o zamanlarda babam yanımızda değildi ablamın bir sürü hastalığı çıkmıştı annem de kafayı yemişti ve birde her okula girdiğimde sıramın üzerinde saçma sapan yazılar öğretmenin bunları görüp ağzını açmaması en sonunda annemi aradı öğretmenim ne zorbalık yüzünden mi aradı sizce hadi ama burası Türkiye sizce ararmı bu yüzden çocuğunuz elektrik çarpmış gibi yazıyor Handan çok gerizekalı bir kız vb. Annen durumu anlayıp beni okutmaya çalışti basardida sonra ilkokul 2.sınıfta babam eve tekrardan geldi ve dayak yemeye başladım bir ilkokul çocuğunun 14 saat çalıştığını düşününün
en son ilkokulu birincilikle bitirip başarı belgesi aldım o an babam ilk defa saçımı okşadı bu güzel hissettirdi şuan 5.sınıfım intiharı düşündüm bileklerimi çizdim yine bir matematik dersinde konuyu cidden iyi bilmeme rağmen heyecanlandığım için cevaplayamadım hoca bana bu soruyu nasıl yapamadımı sordu teneffüste makasla elimi kestim fen hocam ilk dönem çok akıllı bir kızdın ne oldu simdi deyince okuyamıyorum harfler gözümde kayıyor dedim bundan dolayı annem ve babamı rehberliğe çağırmışlar babam zaten benim bir gerizekalı olduğumu ablası fen lisesi kazanıp o küçük kız hiç bir halt yapamadı demiş.
Pompon😂
Zorbalik yapmak cok eglenceli wjkxhkejwn
O sana göre 1 yıl zorbalığa uğrarsın amin
Yok canim 2 yıl uğradım
Lan niye öyle birşe yazıyon zorbalığa uramısın ben 12 yaşındayım 3 sene zorbalığa uğradım
@@RuyaNaz8 ben de 14 yasindayim
Çok güzel olmuş seviliyorsunn❤❤🎉