Καλησπέρα. Είμαι στην παραλία για χαλάρωση, πριν την δουλειά. Θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου, σχετικά με την γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, μαζί με κρίσεις πανικού, για 4,5 χρόνια. Με ένα άφαντο υποστηρικτικά φιλικό περιβάλλον. Άφαντο, όχι με την έννοια, δεν μου έλυσε τα όποια θέματα με ταλαιπωρούσαν. Αλλά δεν ήξεραν να ακούν. Μετά από μία δύσκολης περιόδου με μοναξιά, κλείνω το Facebook και ορκίζομαι στο πρόσωπο, που αντίκρισα στον καθρέφτη, ό,τι όσο και να σε πονάει η μοναξιά, θα το περάσουμε μαζί με πράγματα πηγαία, με χαλάρωση και μακριά από ανθρώπους που δεν εξυπηρετεί η συναναστροφή μαζί τους σε τίποτα απολύτως. Είναι πολύ ψυχοφθόρο η βίωση των κρίσεων πανικού. Μαθαίνω για την ψυχοθεραπεία και σε λίγους μήνες όπου και διαχειρίζομαι, με την βοήθεια του ψυχοθεραπευτή (4 άλλαξα). Τότε πίστευα ότι μόνο εγώ το βιώνω αυτό. Όταν συνάντησα και ανθρώπους με παρόμοιες δυσκολίες άγχους και πανικού, ταυτιζομουν, ώς προς την ανάγκη να ακούσω απλά, μόνο να ακούσω, να μην κριτικάρω και να μην κόψω την όποια εμπιστοσύνη ή ανάγκη υπήρχε για έκφραση. Οι καταστάσεις που μου δημιουργούσαν το συσσωρευμένο άγχος, υπάρχουν ακόμα. Η οπτική σε αυτές τις καταστάσεις άλλαξε κατά πολύ. Αναζητώντας τι μου προκαλεί εσωτερική ηρεμία. Διάβασμα, γράψιμο, τρέξιμο, θάλασσα χειμώνα και καλοκαίρι, με ανθρώπους με χαρακτήρα και ουσία και κάποιες φορές που κατάφερα να νιώσω την αναπνοή και να μην δίνω σημασία στις όποιες σκέψεις, απλά τις παρατηρούσα, χωρίς κριτική, αλλά αν ταιριάζει σε αυτό που θέλω να φτάσω. Δημήτρη σε θεωρώ άνθρωπο με ουσία και τα δικά σου βίντεο με έχουν βοηθήσει, ώστε να εστιάζω μέσα μου, σε εκείνα τα σημαντικά, αν και στην αρχή, λόγω ταμπού και πεποιθήσεων περιοριστικών, όπως αποδείχθηκε σε βάθος χρόνου, ήρθα και στάθηκα ξανά στα πόδια μου. Το παραπάνω σχόλιο, είναι για όλους εκείνους που περνάνε δύσκολα με κρίσεις πανικού, με απώτερο σκοπό να μην τα παρατήσουν, όπως και εγώ είχα ζωντανά παραδείγματα, με την σειρά μου, θέλω να δώσω ενθάρρυνση και πλέον με πλήρη επίγνωση μπορώ να εκφράσω, πώς ίσως ήταν για καλό, αυτή η δυσκολία, νιώθω ότι με δίδαξαν οι δυσκολίες αυτές, πώς τόσα χρόνια, κάτι έκανα "λάθος ". Σε ευχαριστώ για το εύνασμα και κουράγιο σε όσους δυσκολεύονται με το άγχος.
Κύριε Δημήτρη 2 μήνες τώρα παλεύω με τις κρίσεις πανικού. Διαβάζω, παρακολουθώ βίντεο, κάνω γνωσιακή θεραπεία, πέρασα το κομμάτι του νοσοκομείου φοβούμενος μην έχω κάτι παθολογικό,2 φορές μάλιστα. Έχω κάνει γιόγκα, αναπνοές, δουλεύω το μυαλό μου στην εξοικείωση με αυτό που βιώνω και τα βίντεο σας βάζουν ένα μεγάλο λιθαράκι στο να συμφιλιωθώ με τον "εχθρό". Σας ευχαριστώ!
Αυτά τα τόσο όμορφα λόγια που λες μακάρι να τα άκουγα πριν δεκαπέντε χρόνια όταν χωρισσ και καταστράφηκε η δουλειά μου θα είχα κερδίσει πολύ χρόνο! Να είσαι πάντα καλά!
Έτσι Δημήτρη ο μεγαλύτερος μας φόβος είναι ο θάνατος του (εγω) μέσα από το φόβο της έγκατάληψης της μη αποδοχής και της απαριψης. Όσο για τα κουνούπια έιμαι τυχερός που ζω !!!!!σε ένα τσιμεντένιο κουτί σε μια μεγάλη τσιμεντουπολη.Εχει ελάχιστα .
Σας ζηλεύω που είσαστε στο δάσος η καρδιά μου θέλει να φύγει να πάει στο δάσος τα παιδιά μου με κρατούν στη πόλη λόγω σχολείων κλπ αλλά με τη πρώτη ευκαιρία θα πραγματοποιήσω αυτή την όμορφη ζωή ! Επιπλέον δεν φοβάμαι τίποτα μόνο ανυσηχω για τη ζωή που θα ζήσουν τα παιδιά μου λόγω γεγονότων !!!
Ακούστε, υπάρχει και η ενδιάμεση, σε μικρές δόσεις, λύση, να πηγαίνετε στο δάσος της γειτονιάς, κάθε Σαββατοκύριακο. Για τα παιδιά σας, δώστε τους την έμπνευση και την επιβεβαιώση ό,τι αξίζουν έτσι όπως είναι και ότι έχουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τα πάντα στη ζωή. Μην προσπαθείτε να εξασφαλίσετε (για αυτό και αγωνιάτε) για το μόνο σίγουρο γεγονός στη ζωή : το άγνωστο και το αβέβαιο. Μάθετε και διδάξετε τον εαυτό σας, και έτσι, δείξτε έμπρακτα στα παιδιά σας. Να είστε καλά.
Καλησπέρα,σας παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον ..θα ήταν πολύ όμορφο να μας προτείνετε σε ένα βίντεο όμορφα βιβλία από την δικιά σας εμπειρία να βοηθήσει να εμπλουτισουμε τις γνώσεις μας να δυναμώσει ο νους μας ...σας ευχαριστώ εκ τον προτέρων.
Φοβος ανχος δύναμη μμμμμμ λεξεις μεγαλες μα και μικρές για τον άνθρωπο ,όλα ξεκινούν και τελειώνουν σε μια και μόνο λέξη, ΗΡΕΜΙΑ. Και μετά μια και μόνο απορία τι θέλω τι ψάχνω την μίμηση ,την σύγκριση, την απαξίωση σε ότι δεν φτάνω τι θέλω τελικά. Αν αγαπάς ότι επιλέγεις το έχεις επίλεξει επειδή το αγάπησες με πολλά θέλω και ελάχιστα πρέπει Γιατί υπάρχουν και τα πρέπει ο φόβος και το ανχος είναι τα συστατικά που φτιάχνουν την δύναμη την δική σου δύναμη να ζεις .Ζησε
μας φοβιζουν οι αναγκες μας υλικες ψυχικες συναισθηματικες.... (εγω ετσι καταλαβα) αρα εκει λογικα πρεπει να εστιαστουμε...θελει δουλεια πονο πικρα κλαμα θλιψη ισως να φτασουμε και στην καταθλιψη και αν καταφερουμε να σηκωθουμε να ξεκολλησουμε να απαρνηθουμε την αναγκη τοτε γινομαστε πιο δυνατοι. ετσι περιπου το καταλαβα με τον εαυτο μου αλλα μετα απο πολλα χρονια κ υπομονη ιωβια και με εξαντληση ολων των αποθεματων ενεργειας επεσα στα βαθια και αντιμετωπισα τους μεγαλους φοβους μου κ νομιζω οτι βρηκα τον δρομο αλλα πρεπει και να τον περπατησω εχοντας ομως και δυο στηριγματα (που δεν ειναι ανθρωποι.....)
Τα λετε παρα πολυ ωραια !!!! Δοκιμαζω την διαφραγματικη αναπνοη και με εχει βοηθησει παρα πολυ ειναι απιστευτη η χαλαρωση που σου προσφερει! Μια ερωτηση μοναχα,ο αερας να νιωθεις οτι περναει και απο τον θωρακα πριν κατεβει στη κοιλια η μονο κοιλια ? Δηλαδη το να σηκωνεται και ο θωρακας και η κοιλια ειναι φυσιολογικη αναπνοη ?
Γεια σας ! Τα λετε παρα πολυ σωστα ! ❤ αν δεν μπορεις να αποφυγεις κατι που φοβασαι οπως η δουλεια ας πουμε μπορεις να αλλαξεις την οπτικη που την βλεπεις ??? Γενικα σε πραγματα που φοβασαι εαν δεν μπορεις να τα αποφυγεις βοηθαει τουλαχιστον να αλλαξεις την οπτικη που τα βλεπεις ? Ωστε να μην σου μοιαζουν τοσο τρομακτικα
Καλημέρα Δημήτρη μου❤ θέλω τη συμβουλή σου για ένα 12χρονο παιδί. Η μαμά του, μου είπε ότι ένας φίλος του παιδιού τον.χειρίζεται κατα όπως θέλει εκείνος. Βέβαια εγώ που το είχα το παιδί το καλοκαίρι δεν είδα κάτι τέτοιο με άλλα παιδιά που έκανε παρέα, το αντίθετο, αν δεν θέλει προσπαθεί να τον αποφύγει ή έλεγε ότι πονάει η κοιλιά του. Το παιδί χρειάζεται κάποια ειδική βοήθεια ή οι γονείς?????? Σ ευχαριστώ πολύ Δημήτρη μου για το χρόνο σου❤
Δημητρη καλησπερα πως μπορει καποιος να αντιμετωπισει ενα χωρισμο ιδιως οταν εχει πολυ εντονα συναισθηματα για καποιο ατομο και δεν ηθελε να τον χασει απο κοντα του με τιποτα ωστε να μην χασει το μυαλο του μεσα απο πανικο και παραλογες καταστασεις που θα ακουλουθησουν μετα ? Υπαρχει κατι σε αυτο δηλαδη να μην ξεφυγει η συμπεριφορα και η ψυχολογια του και φτασει σε σημειο καταθλιψης στο τελος και λανθασμενες επιλογες και πραξεις? Την γνωμη σου θελω και την συμβουλη σου
Καλημέρα Θάνο, όσο υπάρχουν πολύ έντονα συναισθήματα για κάτι, τόσο και οι "παραλογισμοί" και οι αντιδράσεις. Είναι πολύ βαθύ, τούτο το πρόβλημα, διότι απλά κάποιος έχει εκχώρησει τη ψυχή του, το "είναι" του, σε κάποιον ή κάτι έξω από αυτόν. Συνήθως το λέμε "πανω από όλα....." , η γυναίκα μου, η πατρίδα μου, η θρησκεία μου, το παιδί κτλ κτλ κτλ. Όσο υπάρχει η φαντασία, πως κάτι, είναι πάνω από κάποιον, που δεν πρέπει να το χάσει, πάση θυσία, τόσο θα περνάει όλα αυτά που περιγράφεις. Ο δρόμος είναι ένας και λέγεται αυτογνωσία, που σημαίνει για αρχή, αυτοπαρατήρηση, μετά αυτοφροντιδα, μετά αυτοκυριαρχια, που σημαίνει αυτοαγαπη. Μεγάλη διαδρομή, που θέλει καθοδήγηση....
ζησε το πενθος σου οσο χρειαστει μην το απορριπτεις ειναι ο μονος σταθερος δρομος σωτηριας δυναμωσε σιγα σιγα την ενεργεια σου και στηριξου καπου...οπουδηποτε... αν θες την γνωμη μου οχι σε ανθρωπους στην αρχη τουλαχιστον.
Οταν καταλαβα πως δεν αγαπω τον εαυτο μου , επαθα κατι προτογνωρο συναισθηματικα. Αρχισα να νιωθω πως το μισος που ενιωθα για τους αλλους ηταν για μενα και μονο.Οποιος αγαπα τον εαυτο του τον φροντιζει, εγω τον παραμελουσα και εκανα σαν να μην υπηρχε και ετσι μαζευα ολο το σκουπιδαριο των γυρω μου. Ομως το σωμα μου αντεδρασε και ετσι ανακαλυψα τι ζουσα.Προσπαθω να αγαπησω τον εαυτο μου τωρα.Δεν ειναι ευκολο γιατι δεν το χω αιστανθει απο παιδι
Καλησπέρα σας και καλό μήνα, δεν θέλω να ζω άλλο με τον φόβο της απώλειας, δεν θέλω να φοβάμαι που νιώθω φόβο. Πώς όμως και πού θα βρω τη δύναμη να το αντιμετωπίσω; Με ποιον τρόπο, με ποιον μηχανισμό; Μιλήσατε για ένα πρόγραμμα για τον φόβο και το άγχος. Μπορείτε να μου πείτε περισσότερα για αυτό το πρόγραμμα; Σας ευχαριστώ, Αθηνά
Καλησπέρα σας. Αν έχετε χρόνο επισκεφτείτε τη σελίδα μας www.softeningandhealing.com και επιλέξετε "τι κάνουμε". Εκεί θα διαβάσετε το πρόγραμμα που ωστόσο, δεν είναι πανάκεια. Για περισσότερες πληροφορίες στείλτε μας, αν θέλετε, email στο info@softeningandhealing.com Ότι και αν κάνετε, είναι μια διαδρομή, με μικρά βήματα, πολύ φροντίδα και χρόνο. Να είστε καλά.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι καταφέρνω με το να αποδεχτώ τον φόβο μου.... νιωθω πιο ωραία ; Μου ανεβαίνει η ψυχολογια; Και τα δυο; Μήπως κατι άλλο;.... Και αν κάποιος φοβάται κάποιον ας πούμε με το να αποδέχομαι τον φόβο του.. σταματάει να τον φοβάμαι και τον αντιμετωπίζω πιο θαρραλέα;
Ίσως, να είναι πιο απλό, πως αν παραδέχομαι το φόβο, ( που δεν σημαίνει πως μου ανεβάζει τη ψυχολογία, αλλά ότι αγκαλιάζω αυτό που νιώθω) , είναι λιγότερο οδυνηρό από όταν φοβάμαι το φόβο μου, δηλαδή να φοβάμαι δύο φορές. Στην τελευταία περίπτωση, πέρα του διπλού φόβου, έχω μείνει έρμαιος, στα αντανάκλαστικα του φόβου μου, δηλαδή, όταν έρχεται, επειδή τον φοβάμαι, βρίζω, τρέχω κάνω το καλό παιδί, πίνω αλκοόλ και πολλά πολλά άλλα αυτόματα αντανάκλαστικα, πάντα με το φόβο μέσα μου, πάντα έρμαιος του. Ταπεινά θα σας πρότεινα , να το δείτε, και σιγά - σιγά, να κατανοήσετε τη διαφορά. Όλα τα καλά εύχομαι.
Dimitris Kokkinias αποδέχομαι εμενα και τα συναισθήματα μου όπως έχουν για τα πάντα δλδ χωρίς άλλη επιλογή για την "ανακούφιση" του θέματος. (Δεν μιλάω για μένα, γενικά το λέω)
Εδώ και μία δεκαετία ίσως και παραπάνω σκέφτομαι όλα όσα λέτε....πολλές φορές συναντώ στα βιντεάκια σας σκέψεις μου....ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος.....σημασία για εμένα δεν έχει μόνο ο δρόμος...αλλά και η Ιθάκη...εκεί έχω καταλήξει...όπου Ιθάκη βάζω τον εαυτό μου....το είναι μου ...
@@kokkinias ωστόσο έτσι όπως το διατύπωσα είναι λάθος γιατί σας παρακολουθώ περίπου ένα χρόνο μόνο...εννοούσα ότι τα σκεφτόμουν κι εγώ πολλά χρόνια...μου έρχονταν σιγά σιγά και χαίρομαι που μου σύστησαν τα βίντεο σας...μου έδωσαν πολυ δύναμη να προχωρήσω παρακάτω που δεν είναι και τόσο παρακάτω αλλά πίσω...ευχαριστώ πολύ για την ενθάρρυνση ...
Γειά σας.. Εγώ έχω άγχος δεν μπορώ να ανασαίνω.. Όμως υπάρχουν αιτίες.. Δεν έχω δουλειά.. Δεν έχω ρεύμα κρυώνω δεν υπαρχή θέρμανση.. Έχω κατάρρευση.. Ειδικά το κρύο με σκοτωνη.. Πνιγωμαι.. Φοβαμαι το σώμα μου τρεμει.. Πήγα και πήρα αγχολιτικα και πάλι.. Παθαίνω και κρίσεις πανικού.. Είχα κατάθλιψη το πάλευα.. Αυτή την κακουχια δεν την αντέχω.. Συγνώμη που σας γράφω κάτι τέτοιο.. Δεν το ήθελα.. Είμαι σε χάλια στιγμή.. Γι αυτό γράφω.. Μια ελπίδα έχω να δουλέψω το καλοκαίρι..σε άκου ω που μιλάς.. Πες μου πως να βρω το κουράγιο να αντέξω αυτό.. Υπαρχή τρόπος να αντέξω..;; συγνώμη και πάλι
Καλή μου Έλλη πολύ λυπάμαι που περνάς τέτοιες δοκιμασίες στη ζωή σου. Πιστεύεις ότι το σεμινάριο για το φόβο ή για την Αναπνοή θα σε βοηθούσε λίγο, πολύ λίγο, σε όλα αυτά που περνάς; μπορεί να το έχεις δωρεάν με πολύ χαρά και αγάπη. Ξέρω πως το σπίτι σου δεν θα ζεσταθει... Είμαι στη διάθεσή σου. Με εκτίμηση και σεβασμό, Δημήτρης.
Το μυστικο, αν μπορεί κάποιος να το ονομάσει μυστικό, βρίσκεται στην αυτό παρατήρηση. Προσωπικά όταν με πιάνω να είμαι μέσα στον νου φτάνω στο συμπέρασμα ότι τελικά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να αφήσω το νου να κάνει ότι θέλει και απλά να κάτσω να τον παρατηρήσω. Αυτό τουλάχιστον έχω καταλάβει εγώ, μπορεί να κάνω λάθος. Ακόμα όμως και αυτή η αμφιβολία για το αν αυτός είναι ο δρόμος για την γαλήνη πρέπει να παρατηρηθεί και να αφεθεί. Τελικά απλά φοβόμαστε να φοβηθούμε και αυτό είναι που δεν μας αφήνει να βρούμε τον πραγματικό μας εαυτό. Ελπίζω να μην κούρασα. Να είστε καλά!
Καλησπέρα. Είμαι στην παραλία για χαλάρωση, πριν την δουλειά. Θέλω να μοιραστώ την εμπειρία μου, σχετικά με την γενικευμένη αγχώδης διαταραχή, μαζί με κρίσεις πανικού, για 4,5 χρόνια. Με ένα άφαντο υποστηρικτικά φιλικό περιβάλλον. Άφαντο, όχι με την έννοια, δεν μου έλυσε τα όποια θέματα με ταλαιπωρούσαν. Αλλά δεν ήξεραν να ακούν. Μετά από μία δύσκολης περιόδου με μοναξιά, κλείνω το Facebook και ορκίζομαι στο πρόσωπο, που αντίκρισα στον καθρέφτη, ό,τι όσο και να σε πονάει η μοναξιά, θα το περάσουμε μαζί με πράγματα πηγαία, με χαλάρωση και μακριά από ανθρώπους που δεν εξυπηρετεί η συναναστροφή μαζί τους σε τίποτα απολύτως. Είναι πολύ ψυχοφθόρο η βίωση των κρίσεων πανικού. Μαθαίνω για την ψυχοθεραπεία και σε λίγους μήνες όπου και διαχειρίζομαι, με την βοήθεια του ψυχοθεραπευτή (4 άλλαξα). Τότε πίστευα ότι μόνο εγώ το βιώνω αυτό. Όταν συνάντησα και ανθρώπους με παρόμοιες δυσκολίες άγχους και πανικού, ταυτιζομουν, ώς προς την ανάγκη να ακούσω απλά, μόνο να ακούσω, να μην κριτικάρω και να μην κόψω την όποια εμπιστοσύνη ή ανάγκη υπήρχε για έκφραση. Οι καταστάσεις που μου δημιουργούσαν το συσσωρευμένο άγχος, υπάρχουν ακόμα. Η οπτική σε αυτές τις καταστάσεις άλλαξε κατά πολύ. Αναζητώντας τι μου προκαλεί εσωτερική ηρεμία. Διάβασμα, γράψιμο, τρέξιμο, θάλασσα χειμώνα και καλοκαίρι, με ανθρώπους με χαρακτήρα και ουσία και κάποιες φορές που κατάφερα να νιώσω την αναπνοή και να μην δίνω σημασία στις όποιες σκέψεις, απλά τις παρατηρούσα, χωρίς κριτική, αλλά αν ταιριάζει σε αυτό που θέλω να φτάσω. Δημήτρη σε θεωρώ άνθρωπο με ουσία και τα δικά σου βίντεο με έχουν βοηθήσει, ώστε να εστιάζω μέσα μου, σε εκείνα τα σημαντικά, αν και στην αρχή, λόγω ταμπού και πεποιθήσεων περιοριστικών, όπως αποδείχθηκε σε βάθος χρόνου, ήρθα και στάθηκα ξανά στα πόδια μου. Το παραπάνω σχόλιο, είναι για όλους εκείνους που περνάνε δύσκολα με κρίσεις πανικού, με απώτερο σκοπό να μην τα παρατήσουν, όπως και εγώ είχα ζωντανά παραδείγματα, με την σειρά μου, θέλω να δώσω ενθάρρυνση και πλέον με πλήρη επίγνωση μπορώ να εκφράσω, πώς ίσως ήταν για καλό, αυτή η δυσκολία, νιώθω ότι με δίδαξαν οι δυσκολίες αυτές, πώς τόσα χρόνια, κάτι έκανα "λάθος ". Σε ευχαριστώ για το εύνασμα και κουράγιο σε όσους δυσκολεύονται με το άγχος.
Σε ευχαριστώ Ανδρέα για το υπέροχο μοίρασμα και για το κουράγιο που δίνεις 🙏🙏🙏
🎉🎉🎉
Βοηθατε παρα πολυ , ευχαριστουμε κ να ειστε πάντα καλα.
Σας ευχαριστούμε πολύ...μας βοηθάτε πολύ
Να είστε καλά
Τα λέτε πολύ ωραία και κατανοητά. Ευχαριστούμε
Να είστε καλά
Κύριε Δημήτρη 2 μήνες τώρα παλεύω με τις κρίσεις πανικού.
Διαβάζω, παρακολουθώ βίντεο, κάνω γνωσιακή θεραπεία, πέρασα το κομμάτι του νοσοκομείου φοβούμενος μην έχω κάτι παθολογικό,2 φορές μάλιστα. Έχω κάνει γιόγκα, αναπνοές, δουλεύω το μυαλό μου στην εξοικείωση με αυτό που βιώνω και τα βίντεο σας βάζουν ένα μεγάλο λιθαράκι στο να συμφιλιωθώ με τον "εχθρό".
Σας ευχαριστώ!
Ω χαίρομαι για ότι γράφετε σας ευχαριστώ πολύ για το μοίρασμα σας.
Ευχαριστώ πολύ πολύ
Αυτά τα τόσο όμορφα λόγια που λες μακάρι να τα άκουγα πριν δεκαπέντε χρόνια όταν χωρισσ και καταστράφηκε η δουλειά μου θα είχα κερδίσει πολύ χρόνο!
Να είσαι πάντα καλά!
Ωωω Αναστάσιε , σε ευχαριστώ για το μοίρασμα σου. 🙏😇😊
Έτσι Δημήτρη ο μεγαλύτερος μας φόβος είναι ο θάνατος του (εγω) μέσα από το φόβο της έγκατάληψης της μη αποδοχής και της απαριψης. Όσο για τα κουνούπια έιμαι τυχερός που ζω !!!!!σε ένα τσιμεντένιο κουτί σε μια μεγάλη τσιμεντουπολη.Εχει ελάχιστα .
Σας ζηλεύω που είσαστε στο δάσος η καρδιά μου θέλει να φύγει να πάει στο δάσος τα παιδιά μου με κρατούν στη πόλη λόγω σχολείων κλπ αλλά με τη πρώτη ευκαιρία θα πραγματοποιήσω αυτή την όμορφη ζωή ! Επιπλέον δεν φοβάμαι τίποτα μόνο ανυσηχω για τη ζωή που θα ζήσουν τα παιδιά μου λόγω γεγονότων !!!
Ακούστε, υπάρχει και η ενδιάμεση, σε μικρές δόσεις, λύση, να πηγαίνετε στο δάσος της γειτονιάς, κάθε Σαββατοκύριακο. Για τα παιδιά σας, δώστε τους την έμπνευση και την επιβεβαιώση ό,τι αξίζουν έτσι όπως είναι και ότι έχουν τη δύναμη να αντιμετωπίσουν τα πάντα στη ζωή. Μην προσπαθείτε να εξασφαλίσετε (για αυτό και αγωνιάτε) για το μόνο σίγουρο γεγονός στη ζωή : το άγνωστο και το αβέβαιο. Μάθετε και διδάξετε τον εαυτό σας, και έτσι, δείξτε έμπρακτα στα παιδιά σας. Να είστε καλά.
@@kokkinias σας ευχαριστώ για την λύση που προτείνετε .
Πολύ ωραίο βίντεο Δημήτρη! Κάνε και ένα βιντεακι για τον φόβο του θανάτου... Το μεγαλύτερο ταμπού πιστεύω σχεδόν όλων των ανθρώπων
Σε ευχαριστώ, ναι θα κάνουμε με χαρά
@@aj-lj1cq χιλιάδες χρόνια τώρα 🙏
Καλησπέρα,σας παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον ..θα ήταν πολύ όμορφο να μας προτείνετε σε ένα βίντεο όμορφα βιβλία από την δικιά σας εμπειρία να βοηθήσει να εμπλουτισουμε τις γνώσεις μας να δυναμώσει ο νους μας ...σας ευχαριστώ εκ τον προτέρων.
είμαι Εκείνο, του Ν Μαχαρατζ, Η χαμένη Αρμονία του Οσσο, πάνε 15 χρόνια όποτε δεν ξέρω και πολλά
Φοβος ανχος δύναμη μμμμμμ λεξεις μεγαλες μα και μικρές για τον άνθρωπο ,όλα ξεκινούν και τελειώνουν σε μια και μόνο λέξη, ΗΡΕΜΙΑ. Και μετά μια και μόνο απορία τι θέλω τι ψάχνω την μίμηση ,την σύγκριση, την απαξίωση σε ότι δεν φτάνω τι θέλω τελικά. Αν αγαπάς ότι επιλέγεις το έχεις επίλεξει επειδή το αγάπησες με πολλά θέλω και ελάχιστα πρέπει Γιατί υπάρχουν και τα πρέπει ο φόβος και το ανχος είναι τα συστατικά που φτιάχνουν την δύναμη την δική σου δύναμη να ζεις .Ζησε
μας φοβιζουν οι αναγκες μας υλικες ψυχικες συναισθηματικες.... (εγω ετσι καταλαβα) αρα εκει λογικα πρεπει να εστιαστουμε...θελει δουλεια πονο πικρα κλαμα θλιψη ισως να φτασουμε και στην καταθλιψη και αν καταφερουμε να σηκωθουμε να ξεκολλησουμε να απαρνηθουμε την αναγκη τοτε γινομαστε πιο δυνατοι.
ετσι περιπου το καταλαβα με τον εαυτο μου αλλα μετα απο πολλα χρονια κ υπομονη ιωβια και με εξαντληση ολων των αποθεματων ενεργειας επεσα στα βαθια και αντιμετωπισα τους μεγαλους φοβους μου κ νομιζω οτι βρηκα τον δρομο αλλα πρεπει και να τον περπατησω εχοντας ομως και δυο στηριγματα (που δεν ειναι ανθρωποι.....)
Ταπεινά να μοιραστώ ότι κάποιος δεν χρειάζεται να περιμένει ή να φτάσει εκεί. Ευχαριστώ πολύ για το μοίρασμα.
Τα λετε παρα πολυ ωραια !!!! Δοκιμαζω την διαφραγματικη αναπνοη και με εχει βοηθησει παρα πολυ ειναι απιστευτη η χαλαρωση που σου προσφερει! Μια ερωτηση μοναχα,ο αερας να νιωθεις οτι περναει και απο τον θωρακα πριν κατεβει στη κοιλια η μονο κοιλια ? Δηλαδη το να σηκωνεται και ο θωρακας και η κοιλια ειναι φυσιολογικη αναπνοη ?
όχι δεν πρέπει να σηκώνεται ο θώρακας :)
φοβος αυτος ο διαβολος!!!
με κέρατα :)
❤
Γεια σας ! Τα λετε παρα πολυ σωστα ! ❤ αν δεν μπορεις να αποφυγεις κατι που φοβασαι οπως η δουλεια ας πουμε μπορεις να αλλαξεις την οπτικη που την βλεπεις ??? Γενικα σε πραγματα που φοβασαι εαν δεν μπορεις να τα αποφυγεις βοηθαει τουλαχιστον να αλλαξεις την οπτικη που τα βλεπεις ? Ωστε να μην σου μοιαζουν τοσο τρομακτικα
Diladi osoi exoun soma, i amaksara , i leyta ,i ergazonte poly , fovounte?
Καλημέρα Δημήτρη μου❤ θέλω τη συμβουλή σου για ένα 12χρονο παιδί. Η μαμά του, μου είπε ότι ένας φίλος του παιδιού τον.χειρίζεται κατα όπως θέλει εκείνος. Βέβαια εγώ που το είχα το παιδί το καλοκαίρι δεν είδα κάτι τέτοιο με άλλα παιδιά που έκανε παρέα, το αντίθετο, αν δεν θέλει προσπαθεί να τον αποφύγει ή έλεγε ότι πονάει η κοιλιά του. Το παιδί χρειάζεται κάποια ειδική βοήθεια ή οι γονείς?????? Σ ευχαριστώ πολύ Δημήτρη μου για το χρόνο σου❤
πάντα την βοήθεια την έχουν ανάγκη οι γονείς...
❤❤❤
Ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια σου.
Δημητρη καλησπερα πως μπορει καποιος να αντιμετωπισει ενα χωρισμο ιδιως οταν εχει πολυ εντονα συναισθηματα για καποιο ατομο και δεν ηθελε να τον χασει απο κοντα του με τιποτα ωστε να μην χασει το μυαλο του μεσα απο πανικο και παραλογες καταστασεις που θα ακουλουθησουν μετα ? Υπαρχει κατι σε αυτο δηλαδη να μην ξεφυγει η συμπεριφορα και η ψυχολογια του και φτασει σε σημειο καταθλιψης στο τελος και λανθασμενες επιλογες και πραξεις? Την γνωμη σου θελω και την συμβουλη σου
Καλημέρα Θάνο, όσο υπάρχουν πολύ έντονα συναισθήματα για κάτι, τόσο και οι "παραλογισμοί" και οι αντιδράσεις. Είναι πολύ βαθύ, τούτο το πρόβλημα, διότι απλά κάποιος έχει εκχώρησει τη ψυχή του, το "είναι" του, σε κάποιον ή κάτι έξω από αυτόν. Συνήθως το λέμε "πανω από όλα....." , η γυναίκα μου, η πατρίδα μου, η θρησκεία μου, το παιδί κτλ κτλ κτλ. Όσο υπάρχει η φαντασία, πως κάτι, είναι πάνω από κάποιον, που δεν πρέπει να το χάσει, πάση θυσία, τόσο θα περνάει όλα αυτά που περιγράφεις. Ο δρόμος είναι ένας και λέγεται αυτογνωσία, που σημαίνει για αρχή, αυτοπαρατήρηση, μετά αυτοφροντιδα, μετά αυτοκυριαρχια, που σημαίνει αυτοαγαπη. Μεγάλη διαδρομή, που θέλει καθοδήγηση....
ζησε το πενθος σου οσο χρειαστει μην το απορριπτεις ειναι ο μονος σταθερος δρομος σωτηριας δυναμωσε σιγα σιγα την ενεργεια σου και στηριξου καπου...οπουδηποτε... αν θες την γνωμη μου οχι σε ανθρωπους στην αρχη τουλαχιστον.
Οταν καταλαβα πως δεν αγαπω τον εαυτο μου , επαθα κατι προτογνωρο συναισθηματικα. Αρχισα να νιωθω πως το μισος που ενιωθα για τους αλλους ηταν για μενα και μονο.Οποιος αγαπα τον εαυτο του τον φροντιζει, εγω τον παραμελουσα και εκανα σαν να μην υπηρχε και ετσι μαζευα ολο το σκουπιδαριο των γυρω μου. Ομως το σωμα μου αντεδρασε και ετσι ανακαλυψα τι ζουσα.Προσπαθω να αγαπησω τον εαυτο μου τωρα.Δεν ειναι ευκολο γιατι δεν το χω αιστανθει απο παιδι
Καλησπέρα Δημήτρη. Σου αφιερώνω ένα παλιό τραγούδι πολύ επίκαιρο για την εκπομπή... Ο λύκος!!!!!! Λύκε λύκε είσαι εδώ????? Καλή συνέχεια..
Τραγούδι ή παραμύθι; ☺️
Φυσικά τραγούδι!!! Υπό τους ήχους της ηλεκτρικής κιθάρας του μπάσου και την φωνή της Αρλέτας!!!!
Ωωω συγνώμη δεν το θυμόμουν ☺️
Καλησπέρα σας και καλό μήνα, δεν θέλω να ζω άλλο με τον φόβο της απώλειας, δεν θέλω να φοβάμαι που νιώθω φόβο. Πώς όμως και πού θα βρω τη δύναμη να το αντιμετωπίσω; Με ποιον τρόπο, με ποιον μηχανισμό; Μιλήσατε για ένα πρόγραμμα για τον φόβο και το άγχος. Μπορείτε να μου πείτε περισσότερα για αυτό το πρόγραμμα; Σας ευχαριστώ, Αθηνά
Καλησπέρα σας. Αν έχετε χρόνο επισκεφτείτε τη σελίδα μας www.softeningandhealing.com και επιλέξετε "τι κάνουμε". Εκεί θα διαβάσετε το πρόγραμμα που ωστόσο, δεν είναι πανάκεια. Για περισσότερες πληροφορίες στείλτε μας, αν θέλετε, email στο info@softeningandhealing.com Ότι και αν κάνετε, είναι μια διαδρομή, με μικρά βήματα, πολύ φροντίδα και χρόνο. Να είστε καλά.
@@kokkinias Σας ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες. Να είστε καλά. Καλό βράδυ
Ποια είναι η εργαλειοθήκη αντιμετώπισης?
Το σεμινάριο...
@@kokkinias σας ανακάλυψα πρόσφατα και δεν έχω δει πολλά βίντεο. Αν μπορούσατε να με ενημερώσετε για τα σεμινάρια
Ωωω να είστε καλά, αν έχετε χρόνο επισκεφτείτε εδώ www.softeningandhealing.com σας ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον σας
Δεν μπορώ να καταλάβω τι καταφέρνω με το να αποδεχτώ τον φόβο μου.... νιωθω πιο ωραία ; Μου ανεβαίνει η ψυχολογια; Και τα δυο; Μήπως κατι άλλο;.... Και αν κάποιος φοβάται κάποιον ας πούμε με το να αποδέχομαι τον φόβο του.. σταματάει να τον φοβάμαι και τον αντιμετωπίζω πιο θαρραλέα;
Ίσως, να είναι πιο απλό, πως αν παραδέχομαι το φόβο, ( που δεν σημαίνει πως μου ανεβάζει τη ψυχολογία, αλλά ότι αγκαλιάζω αυτό που νιώθω) , είναι λιγότερο οδυνηρό από όταν φοβάμαι το φόβο μου, δηλαδή να φοβάμαι δύο φορές. Στην τελευταία περίπτωση, πέρα του διπλού φόβου, έχω μείνει έρμαιος, στα αντανάκλαστικα του φόβου μου, δηλαδή, όταν έρχεται, επειδή τον φοβάμαι, βρίζω, τρέχω κάνω το καλό παιδί, πίνω αλκοόλ και πολλά πολλά άλλα αυτόματα αντανάκλαστικα, πάντα με το φόβο μέσα μου, πάντα έρμαιος του. Ταπεινά θα σας πρότεινα , να το δείτε, και σιγά - σιγά, να κατανοήσετε τη διαφορά. Όλα τα καλά εύχομαι.
Dimitris Kokkinias σας ευχαριστώ παρα πολύ. Και για το τελευταίο αρα κάποιος που δεν είναι τόσο θαρραλέος.. δεν θα γίνει ποτέ.
Ωωω όχι κανένα θάρρος, ενδιαφέρον, αγάπη, φροντίδα και κατανόηση. Δεν είναι σκοπός να γίνεται θαρραλέα και ατρόμητη.
Dimitris Kokkinias αποδέχομαι εμενα και τα συναισθήματα μου όπως έχουν για τα πάντα δλδ χωρίς άλλη επιλογή για την "ανακούφιση" του θέματος. (Δεν μιλάω για μένα, γενικά το λέω)
Η ανακούφιση υπάρχει μόνο στην αποδοχή, που ωστόσο είναι μια χρονοβόρα διαδικασία
Τι τρόπους υπάρχουν Δημήτρη;
Αναπνοή, διαλογιστικές ασκήσεις, περπάτημα, διάτα, ασκήσεις χαλάρωσης, αγάπη🙏
Εδώ και μία δεκαετία ίσως και παραπάνω σκέφτομαι όλα όσα λέτε....πολλές φορές συναντώ στα βιντεάκια σας σκέψεις μου....ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος.....σημασία για εμένα δεν έχει μόνο ο δρόμος...αλλά και η Ιθάκη...εκεί έχω καταλήξει...όπου Ιθάκη βάζω τον εαυτό μου....το είναι μου ...
Με τον καιρό Είναι και Ιθάκη γίνονται Ένα
@@kokkinias ωστόσο έτσι όπως το διατύπωσα είναι λάθος γιατί σας παρακολουθώ περίπου ένα χρόνο μόνο...εννοούσα ότι τα σκεφτόμουν κι εγώ πολλά χρόνια...μου έρχονταν σιγά σιγά και χαίρομαι που μου σύστησαν τα βίντεο σας...μου έδωσαν πολυ δύναμη να προχωρήσω παρακάτω που δεν είναι και τόσο παρακάτω αλλά πίσω...ευχαριστώ πολύ για την ενθάρρυνση ...
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και το μοίρασμα σας
Γειά σας.. Εγώ έχω άγχος δεν μπορώ να ανασαίνω.. Όμως υπάρχουν αιτίες.. Δεν έχω δουλειά.. Δεν έχω ρεύμα κρυώνω δεν υπαρχή θέρμανση.. Έχω κατάρρευση.. Ειδικά το κρύο με σκοτωνη.. Πνιγωμαι.. Φοβαμαι το σώμα μου τρεμει.. Πήγα και πήρα αγχολιτικα και πάλι.. Παθαίνω και κρίσεις πανικού.. Είχα κατάθλιψη το πάλευα.. Αυτή την κακουχια δεν την αντέχω.. Συγνώμη που σας γράφω κάτι τέτοιο.. Δεν το ήθελα.. Είμαι σε χάλια στιγμή.. Γι αυτό γράφω.. Μια ελπίδα έχω να δουλέψω το καλοκαίρι..σε άκου ω που μιλάς.. Πες μου πως να βρω το κουράγιο να αντέξω αυτό.. Υπαρχή τρόπος να αντέξω..;; συγνώμη και πάλι
Καλή μου Έλλη πολύ λυπάμαι που περνάς τέτοιες δοκιμασίες στη ζωή σου. Πιστεύεις ότι το σεμινάριο για το φόβο ή για την Αναπνοή θα σε βοηθούσε λίγο, πολύ λίγο, σε όλα αυτά που περνάς; μπορεί να το έχεις δωρεάν με πολύ χαρά και αγάπη. Ξέρω πως το σπίτι σου δεν θα ζεσταθει... Είμαι στη διάθεσή σου. Με εκτίμηση και σεβασμό, Δημήτρης.
@@kokkinias σας ευχαριστώ από την ψυχή μου.. Και μονο το νοιασημο και η καλή κουβέντα μου μαλακό σαν την ψυχή.. Να ειστε καλά φίλοι μου..
@@ΕλληΠαπά καλή δύναμη Έλλη, στείλε μου σε παρακαλώ ένα email στο info@softeningandhealing.com
Το μυστικο, αν μπορεί κάποιος να το ονομάσει μυστικό, βρίσκεται στην αυτό παρατήρηση. Προσωπικά όταν με πιάνω να είμαι μέσα στον νου φτάνω στο συμπέρασμα ότι τελικά το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να αφήσω το νου να κάνει ότι θέλει και απλά να κάτσω να τον παρατηρήσω. Αυτό τουλάχιστον έχω καταλάβει εγώ, μπορεί να κάνω λάθος. Ακόμα όμως και αυτή η αμφιβολία για το αν αυτός είναι ο δρόμος για την γαλήνη πρέπει να παρατηρηθεί και να αφεθεί. Τελικά απλά φοβόμαστε να φοβηθούμε και αυτό είναι που δεν μας αφήνει να βρούμε τον πραγματικό μας εαυτό. Ελπίζω να μην κούρασα. Να είστε καλά!
Καθόλου δεν με κουράσατε και είμαι και πολύ σωστά όλα όσα γράφετε
Πολύ σωστή σκέψη ακριβώς θα συμφωνώ! Είμαστε παρατηρητές με έλεγχο
Πάντως, τελευταία είναι πολύ κουλ να πηγαίνει κάποιος σε ψυχολόγο, μη σου πω ότι κοιτάνε περίεργα κάποιον που δεν κάνει θεραπεία, οποιαδήποτε.
@@ΑνδρονίκηΛουλούδη μμμμμ το εύχομαι αν και κρατώ επιφύλαξεις 🙏😇
Το μόνο που δεν φοβάμαι αυτή την στιγμή είναι ο θάνατος..
Ήσουνα γυναικα παλιά ;;
Μπορεί ίσως και ακόμα...
Metaforika mono to zoooo petheni o anthropos einai athanatos.....eksartate pos zeis....sto xeri mas einai....