Dat je kunt reageren vanuit overlevingsdelen uit het verleden, bij stressvolle situaties in het heden, die iets in het lichaam activeren. Deze triggers herkennen en registreren kan helpen om bedachtzamer te reageren. Goed luisteren naar de ander en vragen wat diegene bedoelt of wil bereiken maakt dat die persoon zich ook gehoord voelt en daar kun je dan rekening mee houden. Vervolgens ga ik na wat ik (bij mezelf) wil veranderen (mss ipv wat moet ik bij mezelf veranderen). Ik ga hiermee oefenen in werksituaties, dank voor de goede uitleg bij de lessen 🌌
Dankjewel Guan. Dertig jaar na mijn eerste intensieve lichaamsgerichte therapie ben ik weer een rondje therapie aan het doen. Want het is ook het afpellen van dezelfde ui: er blijkt altijd weer een diepere laag te zijn. Terwijl ik dacht best gezond en in balans te leven bleek er toch heel veel onderliggende stress te zijn die ik gewoonweg niet voelde. Verlies en (emotionele of fysieke) afwezigheid van ouders heeft tot non stop 'aan staan' en zorgen voor anderen geleid en continu verantwoordelijkheid voelen voor zowat alles. Het is echt neurologisch zo gegroeid. Het is best een weg on als 50er al die gevoelens van verlies en ontreddering en mijn eigen stoerheid als reactie weer te doorleven. Het helpt me, ookal 'weet ik alles al' af en toe naar je videos te luisteren omdat ze zo lekker klip en klaar en eerlijk uitgelegd worden. Dat geeft soms net even weer een simpelheid aan een gevoelsmatige kolkend ingewikkelde puzzel. Want eigenlijk is het ook zo simpel. Het is gewoon de stress van het kleine kind dat meer moest dragen dan het aankon. En vervolgens merkte hoeveel waardering daarvoor was. Zo stoer en flink en verantwoordelijk en dapper, dat was toch wat men wilde. Dus mijn moeder kreeg de complimenten en ik heb braaf mijn best gedaan. Dat blijf je dus doen en ik zou niet weten hoe dat echt te helen, maar voelen wat er te voelen is is de eerste stap. En opmerken hoe snel je weer verdwijnt van je gevoelens en behoeftes. En enorm veel geduld en tijd en mildheid voor jezelf opbrengen. Het is wat het is. Maar soms wil ik wel eens daar komen dat het leven echt relaxter wordt.....
Dit is het aller aller beste filmpje. Dit is gewoon mijn leven. Tot in detail. Sinds een jaar hulp gezocht. Maar nu door dit soort super goed uitgelegde filmpjes, begin ik het allemaal te begrijpen.
Het is zo mooi om dit alles nu te kunnen zien, gezond mijn grenzen aan kan geven en hoe ik voorheen altijd onwijs getriggerd werd door werkelijk bijna alles… 🙏❤️
Graag gedaan! Ja dat kan, mits je een zogenaamd target plaatje kunt herinneren om je met EMDR op te richten. Ik doe zelf geen EMDR maar gebruik trauma informed stabilization therapy. Oftewel werken met delen.
Franz Ruppert praat inderdaad over die drie verschillende groepen. Het goede deel of gezonde deel omschrijft Janina Fisher als het deel dat "normaal" doorgaat met doorgaan. Belangrijkste is te beseffen dat we splitsen als we trauma ervaringen hebben en dan overlevingsdelen het overnemen. Elke deskundige heeft weer andere namen voor die delen. Richard Schwartz bijvoorbeeld noemt de overlevingsdelen de managers en brandweerlieden en het getraumatiseerde deel wordt de balling.
Ik zie de link niet naar de video waarnaar je verwijst (overlevingsmechanismen). Zou je die alsnog willen plaatsen? In een reactie bijv. Alvast bedankt!
Dag, Stel dat je iemand kent, waarbij je signalen van onveilige hechting en trauma herkent, hoe breng je dit goed en voorzichtig over zonder dat die persoon zich aangevallen voelt? Dank!
Ja, dat is best een lastige vraag. Ligt aan de relatie die je met iemand hebt en of iemand openstaat om dit te bespreken, en met welke intentie je het ter sprake wil brengen. Omdat je iemand wil helpen of omdat je er zelf "last" van hebt in de relationele sfeer? Kan je niet meteen een antwoord geven. In een open veilige relatie zou zoiets bespreekbaar zijn, maar tegelijkertijd dien je altijd te checken of iemand op feedback zit te wachten. Ik heb niet meteen een pasklaar antwoord voor je.
Welke van de 4 lessen vind jij het meest waardevol?
Dat je kunt reageren vanuit overlevingsdelen uit het verleden, bij stressvolle situaties in het heden, die iets in het lichaam activeren. Deze triggers herkennen en registreren kan helpen om bedachtzamer te reageren. Goed luisteren naar de ander en vragen wat diegene bedoelt of wil bereiken maakt dat die persoon zich ook gehoord voelt en daar kun je dan rekening mee houden. Vervolgens ga ik na wat ik (bij mezelf) wil veranderen (mss ipv wat moet ik bij mezelf veranderen). Ik ga hiermee oefenen in werksituaties, dank voor de goede uitleg bij de lessen 🌌
Graag gedaan! Fijn om te horen.
Dankjewel Guan. Dertig jaar na mijn eerste intensieve lichaamsgerichte therapie ben ik weer een rondje therapie aan het doen. Want het is ook het afpellen van dezelfde ui: er blijkt altijd weer een diepere laag te zijn. Terwijl ik dacht best gezond en in balans te leven bleek er toch heel veel onderliggende stress te zijn die ik gewoonweg niet voelde. Verlies en (emotionele of fysieke) afwezigheid van ouders heeft tot non stop 'aan staan' en zorgen voor anderen geleid en continu verantwoordelijkheid voelen voor zowat alles. Het is echt neurologisch zo gegroeid.
Het is best een weg on als 50er al die gevoelens van verlies en ontreddering en mijn eigen stoerheid als reactie weer te doorleven. Het helpt me, ookal 'weet ik alles al' af en toe naar je videos te luisteren omdat ze zo lekker klip en klaar en eerlijk uitgelegd worden. Dat geeft soms net even weer een simpelheid aan een gevoelsmatige kolkend ingewikkelde puzzel. Want eigenlijk is het ook zo simpel. Het is gewoon de stress van het kleine kind dat meer moest dragen dan het aankon. En vervolgens merkte hoeveel waardering daarvoor was. Zo stoer en flink en verantwoordelijk en dapper, dat was toch wat men wilde. Dus mijn moeder kreeg de complimenten en ik heb braaf mijn best gedaan.
Dat blijf je dus doen en ik zou niet weten hoe dat echt te helen, maar voelen wat er te voelen is is de eerste stap. En opmerken hoe snel je weer verdwijnt van je gevoelens en behoeftes. En enorm veel geduld en tijd en mildheid voor jezelf opbrengen.
Het is wat het is.
Maar soms wil ik wel eens daar komen dat het leven echt relaxter wordt.....
Dit is het aller aller beste filmpje. Dit is gewoon mijn leven. Tot in detail. Sinds een jaar hulp gezocht. Maar nu door dit soort super goed uitgelegde filmpjes, begin ik het allemaal te begrijpen.
Fijn om te horen! Dankjewel 🙏
Het is zo mooi om dit alles nu te kunnen zien, gezond mijn grenzen aan kan geven en hoe ik voorheen altijd onwijs getriggerd werd door werkelijk bijna alles… 🙏❤️
Zo fijn om te horen!
De zin die mij heel erg raakte in dit filmpje is: je bent niet de enige!
Weer een mooie uitleg Felix dankjewel ❤
Graag gedaan!
Heel leerzaam felix dankje!
Graag gedaan.
Dank voor je heldere duiding van trauma sporen.
Van harte welkom.
Zo helder en duidelijk en zo herkenbaar. Echt fijn dit. Dankjewel
Van harte welkom!
Hele mooie uitleg Felix. Duidelijk. 😊
Dank voor deze gratis informatie. Ik leer veel van je filmpjes! En ik heb er ook wat aan.
Fijn om te horen! Van harte welkom.
Wat een prachtige heldere uitleg Guan 🙏
Fijn om te horen... dank!
Fantastisch; het hele verhaal en vooral de 4 lessen. Mijn dank is groot.
Super! Van harte welkom!
🙏❤
Dankje wel
Bedankt voor deze heldere uitleg. Kan EMDR ook helpen als je bent opgegroeid bij een emotioneel onvolwassen moeder?
Graag gedaan! Ja dat kan, mits je een zogenaamd target plaatje kunt herinneren om je met EMDR op te richten. Ik doe zelf geen EMDR maar gebruik trauma informed stabilization therapy. Oftewel werken met delen.
Wat bedoel je met delen? Je trauma deel, overlevingsdeel en goede deel?@@GuanFelixOnTH-cam
Franz Ruppert praat inderdaad over die drie verschillende groepen. Het goede deel of gezonde deel omschrijft Janina Fisher als het deel dat "normaal" doorgaat met doorgaan. Belangrijkste is te beseffen dat we splitsen als we trauma ervaringen hebben en dan overlevingsdelen het overnemen. Elke deskundige heeft weer andere namen voor die delen. Richard Schwartz bijvoorbeeld noemt de overlevingsdelen de managers en brandweerlieden en het getraumatiseerde deel wordt de balling.
Ik zie de link niet naar de video waarnaar je verwijst (overlevingsmechanismen). Zou je die alsnog willen plaatsen? In een reactie bijv. Alvast bedankt!
Volgens mij bedoel je deze video: th-cam.com/video/61UcAYSAd0w/w-d-xo.htmlsi=sZ29qtUSfGgoChP0
Dag,
Stel dat je iemand kent, waarbij je signalen van onveilige hechting en trauma herkent, hoe breng je dit goed en voorzichtig over zonder dat die persoon zich aangevallen voelt?
Dank!
Ja, dat is best een lastige vraag. Ligt aan de relatie die je met iemand hebt en of iemand openstaat om dit te bespreken, en met welke intentie je het ter sprake wil brengen. Omdat je iemand wil helpen of omdat je er zelf "last" van hebt in de relationele sfeer? Kan je niet meteen een antwoord geven. In een open veilige relatie zou zoiets bespreekbaar zijn, maar tegelijkertijd dien je altijd te checken of iemand op feedback zit te wachten. Ik heb niet meteen een pasklaar antwoord voor je.