Adam Asnyk - Do młodych

Wiersz Adama Asnyka "Do młodych" w interpretacji Tadeusza Zięby.
Tekst:
Szukajcie prawdy jasnego płomienia!
Szukajcie nowych, nie odkrytych dróg...
Za każdym krokiem w tajniki stworzenia
Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia,
I większym staje się Bóg!
Choć otrząśniecie kwiaty barwnych mitów,
Choć rozproszycie legendowy mrok,
Choć mgłę urojeń zedrzecie z błękitów,
Ludziom niebiańskich nie zbraknie zachwytów,
Lecz dalej sięgnie ich wzrok.
Każda epoka ma swe własne cele
I zapomina o wczorajszych snach...
Nieście więc wiedzy pochodnię na czele
I nowy udział bierzcie w wieków dziele,
Przyszłości podnoście gmach!
Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść;
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy,
I miłość ludzka stoi tam na straży,
I wy winniście im cześć!
Ze światem, który w ciemność już zachodzi
Wraz z całą tęczą idealnych snów,
Prawdziwa mądrość niechaj was pogodzi -
I wasze gwiazdy, o zdobywcy młodzi,
W ciemnościach pogasną znów!
1880
Film jest częścią projektu "polska-poezja.pl", którego celem jest stworzenie internetowej bazy wierszy najznakomitszych polskich poetów czytanych przez najlepszych polskich aktorów.
Więcej na:
www.polska-poezja.pl
www.mochnacki.org

[@kazimierabogucka7409]

Naród, który nie pamięta o przeszłości nie ma przyszłości.

[@mgrinz.ireneuszukaszdzitko1348]

Wspaniale trafny wiersz, ktòry porywa serca i spojrzenia na świat jaki podòżuje wśròd pokoleń, a także dzieł oraz ròżnych miejsc. Wykwintnie nawiguje odbiorcę przez przestrzenie całokształtu, formułuje rodzaje szacunku między metaforycznie występującymi relacjami i jest ròwnież ślicznie poetyckim wzorcem kulturalnego programu funkcjonowania. Subtelnie krzewi przekaz czyli łączy tradycję, normę z nowoczesnością w ojczysty sposòb konstruktywny. Eleganckie brawo w zachwycie !😗😐😇🙂🎞👏👍

[@alekspanc4549]

Jakże aktualne są te słowa, kiedyś recytował ten utwór ojciec. Musiało minąć 25 lat, bym zrozumiał, co w sercu autora się działo.

[@kazimierabogucka7409]

Utwór z przesłaniem, kierowanym do młodych, żeby budując przyszłość nie zapominali o przeszłości i traktowali wszystko, co z nią związane z ogromnym szacunkiem.

[@mateusznowak8120]

Długo tego wiersz szukałem, słowa utkwiły mi w pamięci, a znaleźć go nie mogłem. Teraz jednak przez przypadek tutaj na niego trafiłem. Dziękuję

[@PolskaPoezja]

Bardzo miło czytać takie komentarze. Dziękujemy!

[@andrzejrada86]

Piekny i pouczajacy wiersz......

[@ewanowak7352]

Coś cudownego!

[@lucynagawlikguitar8128]

Pięknie!

[@verzeus7086]

POG!

[@elawolska6402]

❤

[@kacperluranc5817]

0:06

[@Barto-ll2hs]

1:00

[@k00za12]

0:06
0:22

[@Barto-ll2hs]

0:39

[@Barto-ll2hs]

1:20

[@Barto-ll2hs]

0:21

[@martinka3632]

1:20 piąta

[@martinka3632]

1:00 czwarta

[@martinka3632]

0:40 trzecia

[@martinka3632]

0:22 druga

[@lizardbaby5472]

Tam jest błąd. Powinno być napisane "nieodkrytych", a nie "nie odkrytych".

[@sensifaya]

Tak napisał to Asnyk.
Wyraz ten napisany jest zgodnie z ówcześnie obowiązującymi zasadami pisowni partykuły "nie" z imiesłowami.
Podobnie mnóstwo takiej rozłącznej pisowni znajdziemy choćby w "Lalce" Prusa.

[@Eliza8889kkk]

@@sensifaya w podręczniku do j. polskiego mam to zapisane łącznie ,, nieodkrytych""

[@BigosOskara]

Nie lubię poezji,
to jest wyjątek

[@Barto-ll2hs]

0:05

[@k00za12]

0:40