50 jaar Zuidelijk Flevoland: de vissen spartelden op het land

In 1968 viel Zuidelijk Flevoland droog. Nederland was verrijkt met 43.000 hectare nieuw land. Maar voor er mensen konden wonen, werken en recreëren, moest er nog veel gebeuren. Vijf oud-medewerkers van de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders vertellen deze week over de eerste jaren in de jongste IJsselmeerpolder.
In 1967 was Reinder Spriensma net verhuist naar Lelystad, maar studeerde nog in Wageningen. Twee maal per week reed hij over de Knardijk en zag het water steeds verder zakken. “Tot de vissen lagen te spartelen op het droge land", vertelt hij.
Spriensma solliciteerde bij de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders en raakte betrokken bij de ontginning en inrichting van het gebied. “Ieder jaar moest er 4.000 hectare ontgonnen worden, en dat is goed gelukt."
Zo werkte Spriensma mee aan de eerste bosaanplant in de polder. “De eerste bosstrook die wij geplant hebben in het gebied waar later Almere zou komen, is nu vanwege de verbreding van de A6 bijna helemaal opgeruimd. Die bomen hebben daar meer dan 40 jaar gestaan. Aan de ene kant wrang om te zien, maar aan de andere kant past het helemaal in de gigantisch snelle ontwikkeling van de polder", aldus Spriensma.