Bilemezsin | Kutsal Arda (Şiir)

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 10 ก.พ. 2025
  • “Aşk odu önce maşuka, andan âşıka düşer derler.”
    Maşuk’ta kaybolup hakiki Aşk’a varmak duasıyla..
    Bilemezsin
    1
    Serden geçip aşkınla ateşleri dağladım
    Sensiz geçen bir güne senelerce ağladım
    Gecelerin ardına güneşimi bağladım
    Güneşimde yanmadın aşkımı bilemezsin
    Ülkesi yitik kanadı kırık güvercinin
    Şifasını taşıyor nur bulanmış ellerin
    Ah bir dokunsan küle dönecek biçarenin
    Bin derdinin bir dermanısın, bilemezsin
    Mahur gözlerinin o rotasız sandalıyla
    Sen gezip durursun harabe kıyılarımda
    Harabeleri yıkarsın her bir adımında
    Yıkılmış umutların kalesinin burcunda
    Olan sen değilsin, bilemezsin
    Ey ölümsüzlük ülküsü, kalbimin kandili
    Züleyha’nın gözlerinde, Yakub’un gömleği
    Kuyuların dibinde sultanlığın aksini
    Görüpte şen olan sen değilsin, bilemezsin
    Yâr’e elinden Aşk’ın onulmaz şarabını
    Mecnun’a dilinden güzelliğin deryasını
    Kabirde böceklere isminin hülyasını
    Sunupta şad olan sen değilsin, bilemezsin
    Yalnızlığın tufan gibi üstüme yığıldı
    Gönül pusulası şaştı yokluğa yığıldı
    Elimde bir tek iki hecelik adın kaldı
    Heceleri gecelerin tespihine dizip
    Aşk zikrini çekmedin, bilemezsin
    Ellerinde kuruldu Aşk’ın sırat köprüsü
    Sol elimde günahlar sağ elimde Aşk’ın var
    Karşımda gözleri kör eden ihtişamlı Yâr
    Ordan geçen sen değilsin, bilemezsin
    2
    Bilmem hangi diyarın lehçesidir gözlerin
    Biraz matem biraz umut biraz sürgün ve Aşk
    Avuçların arasında şimdi senin öksüzün
    Binbir asra hapsolmuş çekip gitmiş gökyüzüm
    Sen bin asırlık sürgün yemedin, bilemezsin
    Ürkek ürkek bak aynadaki kırgın aksine
    Nemrudu kıskandırır aksinin parıltısı
    Güze mahkum şen sesin bir bahar fısıltısı
    Duymadın ölü dağ eteğinde, bilemezsin
    Şarkıların mısrasında gizlenir durursun
    En güzel notaları çalmakta parmakların
    Henüz söylenmemiş o şarkıda nakaratın
    Mezarımdan yükselen baharımı duymadın
    Bilemezsin
    Rayihası kan kokar şiirimin burçları
    Bülbüller aşındırır yamaçlarda gülleri
    Bir harfine bin damla gözyaşı döktüğümü
    Ateşlerde yanıp kül olmadan, bilemezsin
    Aşk ilinden hasrete ömürlük sürgün yedim
    Vuslat değil tek çarem seninle yok olmaktır
    Aşk cân’ı hiçe atıp cân’ı cânân etmektir
    Sen hiç cânân olmadın, bilemezsin
    K.A
    6 Şaban / 1446

ความคิดเห็น • 2

  • @rzayegen4710
    @rzayegen4710 4 วันที่ผ่านมา +1

    Yeni bir şair doğuyor