Mówię Ci, ja miałem życie... - Zdzisław Krakowiak - film dokumentalny o bydgoskim fotografie

Film przedstawia znanego bydgoskiego fotografika, filmowca, a także człowieka związanego z muzyką jazzową. Zdzisław Krakowiak urodzony 10 grudnia 1937 roku w Wilnie to również wielki pasjonat lotnictwa. Był związany z bydgoskim środowiskiem filmowców, a mianowicie z Klubem Filmowym "Jupiter". Pracował w bydgoskim oddziale Telewizji Polskiej od początku istnienia tej instytucji w Bydgoszczy. Udzielał się jako działacz w Dyskusyjnych Klubach Filmowych "Mozaika" oraz "Rondo". Jego pasja do fotografii przejawiała się w działalności Bydgoskiego Towarzystwa Fotograficznego (BTF) - a jego upór w działaniu zapewnił mu tytuł prezesa BTF.
Jego działania filmowe przeplatały się z działaniami związanymi z fotoreportażem. Był fotoreporterem wydawnictw bydgoskich, ale także ogólnopolskich. Fotografie wykonane przez Zdzisława Krakowiaka drukowane były m.in. w Bydgoskim Informatorze Kulturalnym, Kalendarzu Bydgoskim, a także w Faktach oraz Pomorzu.
Zdjęcia, których autorem był Z. Krakowiak publikowane były w wielu folderach oraz albumach związanych głównie z Bydgoszczą i okolicami. W 2011 roku ukazał opisowy album "Bydgoszczanie czarno na białym i twarzą w twarz", gdzie wykorzystano fotografie wykonane przez Z. Krakowiaka, natomiast tekstem zajął się Zdzisław Pruss.
Niniejszy film zrealizowałem w 2018 roku tak naprawdę w bardzo spontaniczny sposób. Miałem tylko wykonać zdjęcia z pokazu slajdów u Zdzisława Krakowiaka, które przedstawiały Rumunię i kraje byłego ZSRR w latach 70. i 80., gdy autor tychże slajdów podróżował po Europie Wschodniej. Cały film został wykonany przy pomocy amatorskiego sprzętu co ma odzwierciedlenie w jakości obrazu i dźwięku. Mimo wszystko cieszę się, że film powstał, bo przedstawia osobę nietuzinkową, wartą zarejestrowania.
Ze Zdzisławem Krakowiakiem łączyła mnie niesamowita więź, mogę śmiało stwierdzić, że byliśmy przyjaciółmi - połączyła Nas wspólna pasja do fotografii, filmu oraz starych aparatów fotograficznych. Od 2007 roku jestem kolekcjonerem klasycznych aparatów fotograficznych, a moja kolekcja została wzbogacona wieloma wspaniałymi egzemplarzami, które posiadał w swoich zbiorach "dziadek", bo prawdę mówiąc Zdzisława Krakowiaka określałem swoim dziadkiem.
"Dziadek" zmarł 23 marca 2022 roku, a wiadomość o Jego śmierci była dla mnie ogromnym szokiem, wielką stratą. Nie ukrywam, że niemalże każdego dnia myślę o "dziadku", niejednokrotnie wspominam sytuacje jakie Nas łączyły, a także często przytaczam jego anegdoty - ponieważ był osobą o nieprzeciętnym poczuciu humoru. Nigdy się nie poddawał, był najbardziej waleczną osobą jaką udało mi się w życiu poznać. Na zawsze pozostanie w Mojej pamięci!