Πολτ ωραιο το βιντεο. Σε ευχαριστουμε Δαφνη μου.Αχ αυτα τα ονειρα.Εχω κι εγω ενα επαναλαμβανομενο ονειροσχετικα με το σπιτ μου ι ως οικημα και κατι ανεξερευνηα δωματια στα οποια φοβασμαι να μοω διοτι ειναι παλια και πιθανον βρωμικα.Πιστευω οτι ειναι πλευρες δικες μοτ που φοβαμαι να δω η να εξερευνησω
Μερικές σκόρπιες σκέψεις 1. Ο τρόπος ομιλίας σας προκαλεί άγχος. 2. Τα πρέπει (που επιβάλλονται από την κοινωνία) έρχονται σε σύγκρουση με τις βασικές ανάγκες (που έχουμε από την φύση μας, π.χ. ένστικτο αυτοσυντήρησης). Άρα, τα προβλήματα μας τα δημιουργεί η συγκεκριμένη κοινωνική οργάνωση. Το θέμα είναι ταξικό. 3. Η κατανόηση της προέλευσης των φόβων και φοβιών από μόνη της δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Ο φόβος είναι συναίσθημα, η κατανόηση είναι λογική. Αλλά η κοινωνία μας μαθαίνει να τα διαχωρίζουμε. Έτσι, η λογική δεν επιδρά οπωσδήποτε στο συναίσθημα. Πρέπει να κατακτήσουμε την λειτουργική τους ενότητα. 4. Η αγάπη, η ευτυχία είναι το κυριότερο συναίσθημα, όπως λέτε. Και αυτό που έχουμε απόλυτη ανάγκη. Αγάπη και ευτυχία προέρχονται από την ηδονή που βασίζεται στο δεύτερο ένστικτο, αυτό της διαιώνισης του είδους. Ο πρώτος και μεγαλύτερος φόβος που μας επιβάλλει η κοινωνία είναι ο φόβος της σεξουαλικότητας. Η οικογένεια, η θρησκεία, η ηθική ακόμη και φιλοσοφικά κατασκευάσματα είναι ενάντια στην σεξουαλική συνεύρεση, με κύρια δικαιολογία ότι είμαστε άνθρωποι και όχι ζώα. Για αυτούς, μόνον τα ζώα μπορούν να είναι ελεύθερα και να εκφράζονται ελεύθερα. Όλοι είναι ενάντια στην ελεύθερη σεξουαλική μας έκφραση, γιατί αυτή μας δίνει την το απόλυτο. Κατά τον οργασμό ενώ από την μια αισθανόμαστε ότι διαλυόμαστε, από την άλλη γινόμαστε ένα με το σύμπαν και τους συνανθρώπους μας. Αυτή είναι η μαγεία της λειτουργικής αντίθεσης ανάμεσα στην διάλυση και την ένωση. 5. Υπάρχουν δύο βασικά ένστικτα και έτσι δύο βασικά συναισθήματα. Το άγχος και η ηδονή. Και αυτά είναι λειτουργικά αντίθετα, με την έννοια ότι όσο περισσότερη αγάπη (ηδονή, ικανοποίηση, χαρά, ευτυχία) βιώνουμε τόσο λιγότερο άγχος (φόβο, μιζέρια, μίσος, θυμό) έχουμε. Και το αντίθετο. Η ευτυχία μας κάνει εξωστρεφείς. Μας κάνει ελεύθερους, ανεξάρτητους, περήφανους (= γεμάτους αξιοπρέπεια). Ο φόβος μας κάνει εσωστρεφείς. Υποταγμένους, εξαρτημένους, αναξιοπρεπείς. Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν θα έπραττε ποτέ κάτι που δεν θέλει να κάνει (με βάση την ανεξαρτησία και την περηφάνια του) ακόμη και εάν του το επέβαλαν, σε αντίθεση με τον φοβισμένο άνθρωπο. Η οργανωμένη κοινωνία μας θέλει φοβισμένους για να είμαστε εξαρτημένοι και υποταγμένοι, γιατί έτσι μας ελέγχει. Να γιατί η οργανωμένη κοινωνία δεν μας θέλει χαρούμενους και ευτυχισμένους. Γιατί ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να ελεγχθεί. Και την μεγαλύτερη ευτυχία την λαμβάνουμε κατά τον οργασμό μέσα σε μια υγιή σχέση. Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί πάνω από 99% των σχέσεων είναι αρρωστημένες και βουτηγμένες στην μιζέρια; Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί πολύ σπάνια βιώνουμε τον πραγματικό οργασμό; 6. Ο οργασμός είναι ο μόνος μηχανισμός αποδόμησης και αποβολής του άγχους. Να γιατί από όλους τους κοινωνικούς θεσμούς και μηχανισμούς καταπολεμάται η υγιής σεξουαλική ζωή. Μας μαθαίνουν από νήπια ότι το σεξ είναι κάτι κακό, χυδαίο, ζωώδες. Όπως και η σάρκα μας (υπονοώντας το σώμα μας) Και ότι θα πρέπει να το τιθασεύσουμε με την λογική, η οποία τάχα είναι ανώτερη από τα ένστικτά μας. Έτσι, η οργανωμένη κοινωνία επιτίθεται με όλους τους τρόπους ενάντια στην φύση μας. Λες και η κοινωνία είναι 'ανώτερη' από την φύση. Μέσω του φόβου που διασπείρει σε 24ωρη βάση η οργανωμένη κοινωνία, καταπιέζει και τα ένστικτα και τα συναισθήματα αλλά και την λογική. Γιατί επιβάλλει την δική της λογική. Την λογική του κέρδους με κάθε θυσία. 8. Η οργανωμένη κοινωνία καταπιέζει και διαλύει τον οργασμό μας. Αισθανόμαστε ελάχιστη σεξουαλική ικανοποίηση. Τώρα όμως, που θέλει να καθιερώσει την κοινωνική επιλογή του φύλου και να μας κάνει να ξεχάσουμε το φυσιολογικό μας φύλο, με την επιβολή άγνωστου αριθμού κοινωνικών φύλων, θα δεχτούμε το επόμενο χτύπημα. Μέχρι τώρα, η οργανωμένη κοινωνία χτυπούσε την σεξουαλική μας ικανοποίηση. Διέλυε τον οργασμό. Τώρα, με την επιβολή του κοινωνικού φύλου, χτυπάει την ίδια την επιθυμία για σεξουαλική ικανοποίηση. Μέχρι τώρα δεν αισθανόμασταν έντονη ηδονή (ενώ το επιθυμούσαμε πολύ). Τώρα δεν θα έχουμε καμία επιθυμία για ηδονή. Θα ζούμε στις πόλεις των 15 λεπτών χωρίς καμιά ατομική ιδιοκτησία, χωρίς δουλειά, με πενιχρά κρατικά επιδόματα, χωρίς ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις, χωρίς επαφή με το φυσικό μας περιβάλλον, ξεκομμένοι εντελώς από κάθε ιδιότητα που μας χαρίζει η φύση. Και θα είμαστε ευτυχισμένοι. Αυτό είναι το όραμα των εξουσιαστών. 9. Συμπέρασμα 1ο. Ο μόνος τρόπος για την καταπολέμηση του άγχους είναι η αποκατάσταση της οργασμικής μας ικανότητας. Συμπέρασμα 2ο . Επειδή η συγκεκριμένη οργάνωση της κοινωνίας είναι αυτή που με τους θεσμούς και μηχανισμούς της επιβάλλει το άγχος, (που όπως είναι γνωστό, το ενσωματωμένο άγχος είναι αυτό που δημιουργεί όλες τις ασθένειες /σωματικέ/ψυχικές/πνευματικές) είναι λογικό ότι θα πρέπει να αλλάξει αυτή η οργάνωση. Χωρίς αυτή την αλλαγή είναι αδύνατη κάθε πραγματική θεραπεία. (Χωρίς να υποτιμώ την ‘ανακούφιση’ που μπορεί να επιφέρει στα συμπτώματα κάποια ψυχολογική υποστήριξη). Και ξαναρχόμαστε στην αρχή. Το θέμα είναι ταξικό. Σε μαι υγιή κοινωνία ο έρωτας, η δημιουργική εργασία και η γνώση θα πρέπει να είναι οι φάροι της ζωής μας. Ράιχ.
Αν δεν υπάρχουν έντονα οικονομικά,συναισθηματικά ή άλλου είδους προβλήματα και το άγχος επιμένει τότε μπορεί να χρειαστεί ιατρική-φαρμακευτική βοήθεια,δεν είναι ντροπή
Ποσό σε θαυμάζω Δάφνη!!! Είσαι τόσο καλή σε αυτό που κάνεις και τόσο γλυκιά ταυτοχρανα❤❤❤
Καλημέρα σας. Υπέροχο το βίντεο σας.
Μπράβο σου..Έτσι ακριβώς..
❤
Πολτ ωραιο το βιντεο. Σε ευχαριστουμε Δαφνη μου.Αχ αυτα τα ονειρα.Εχω κι εγω ενα επαναλαμβανομενο ονειροσχετικα με το σπιτ μου ι ως οικημα και κατι ανεξερευνηα δωματια στα οποια φοβασμαι να μοω διοτι ειναι παλια και πιθανον βρωμικα.Πιστευω οτι ειναι πλευρες δικες μοτ που φοβαμαι να δω η να εξερευνησω
Συγχαρητήρια Δάφνη!
ποιο πρέπει να ακολουθήσουμε όμως, τα πρέπει η τις επιθυμιες μας;
Μερικές σκόρπιες σκέψεις
1. Ο τρόπος ομιλίας σας προκαλεί άγχος.
2. Τα πρέπει (που επιβάλλονται από την κοινωνία) έρχονται σε σύγκρουση με τις βασικές ανάγκες (που έχουμε από την φύση μας, π.χ. ένστικτο αυτοσυντήρησης). Άρα, τα προβλήματα μας τα δημιουργεί η συγκεκριμένη κοινωνική οργάνωση. Το θέμα είναι ταξικό.
3. Η κατανόηση της προέλευσης των φόβων και φοβιών από μόνη της δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Ο φόβος είναι συναίσθημα, η κατανόηση είναι λογική. Αλλά η κοινωνία μας μαθαίνει να τα διαχωρίζουμε. Έτσι, η λογική δεν επιδρά οπωσδήποτε στο συναίσθημα. Πρέπει να κατακτήσουμε την λειτουργική τους ενότητα.
4. Η αγάπη, η ευτυχία είναι το κυριότερο συναίσθημα, όπως λέτε. Και αυτό που έχουμε απόλυτη ανάγκη. Αγάπη και ευτυχία προέρχονται από την ηδονή που βασίζεται στο δεύτερο ένστικτο, αυτό της διαιώνισης του είδους. Ο πρώτος και μεγαλύτερος φόβος που μας επιβάλλει η κοινωνία είναι ο φόβος της σεξουαλικότητας. Η οικογένεια, η θρησκεία, η ηθική ακόμη και φιλοσοφικά κατασκευάσματα είναι ενάντια στην σεξουαλική συνεύρεση, με κύρια δικαιολογία ότι είμαστε άνθρωποι και όχι ζώα. Για αυτούς, μόνον τα ζώα μπορούν να είναι ελεύθερα και να εκφράζονται ελεύθερα. Όλοι είναι ενάντια στην ελεύθερη σεξουαλική μας έκφραση, γιατί αυτή μας δίνει την το απόλυτο. Κατά τον οργασμό ενώ από την μια αισθανόμαστε ότι διαλυόμαστε, από την άλλη γινόμαστε ένα με το σύμπαν και τους συνανθρώπους μας. Αυτή είναι η μαγεία της λειτουργικής αντίθεσης ανάμεσα στην διάλυση και την ένωση.
5. Υπάρχουν δύο βασικά ένστικτα και έτσι δύο βασικά συναισθήματα. Το άγχος και η ηδονή. Και αυτά είναι λειτουργικά αντίθετα, με την έννοια ότι όσο περισσότερη αγάπη (ηδονή, ικανοποίηση, χαρά, ευτυχία) βιώνουμε τόσο λιγότερο άγχος (φόβο, μιζέρια, μίσος, θυμό) έχουμε. Και το αντίθετο.
Η ευτυχία μας κάνει εξωστρεφείς. Μας κάνει ελεύθερους, ανεξάρτητους, περήφανους (= γεμάτους αξιοπρέπεια).
Ο φόβος μας κάνει εσωστρεφείς. Υποταγμένους, εξαρτημένους, αναξιοπρεπείς.
Ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν θα έπραττε ποτέ κάτι που δεν θέλει να κάνει (με βάση την ανεξαρτησία και την περηφάνια του) ακόμη και εάν του το επέβαλαν, σε αντίθεση με τον φοβισμένο άνθρωπο. Η οργανωμένη κοινωνία μας θέλει φοβισμένους για να είμαστε εξαρτημένοι και υποταγμένοι, γιατί έτσι μας ελέγχει. Να γιατί η οργανωμένη κοινωνία δεν μας θέλει χαρούμενους και ευτυχισμένους. Γιατί ένας ευτυχισμένος άνθρωπος δεν μπορεί να ελεγχθεί. Και την μεγαλύτερη ευτυχία την λαμβάνουμε κατά τον οργασμό μέσα σε μια υγιή σχέση. Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί πάνω από 99% των σχέσεων είναι αρρωστημένες και βουτηγμένες στην μιζέρια;
Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί πολύ σπάνια βιώνουμε τον πραγματικό οργασμό;
6. Ο οργασμός είναι ο μόνος μηχανισμός αποδόμησης και αποβολής του άγχους. Να γιατί από όλους τους κοινωνικούς θεσμούς και μηχανισμούς καταπολεμάται η υγιής σεξουαλική ζωή. Μας μαθαίνουν από νήπια ότι το σεξ είναι κάτι κακό, χυδαίο, ζωώδες. Όπως και η σάρκα μας (υπονοώντας το σώμα μας) Και ότι θα πρέπει να το τιθασεύσουμε με την λογική, η οποία τάχα είναι ανώτερη από τα ένστικτά μας. Έτσι, η οργανωμένη κοινωνία επιτίθεται με όλους τους τρόπους ενάντια στην φύση μας. Λες και η κοινωνία είναι 'ανώτερη' από την φύση.
Μέσω του φόβου που διασπείρει σε 24ωρη βάση η οργανωμένη κοινωνία, καταπιέζει και τα ένστικτα και τα συναισθήματα αλλά και την λογική. Γιατί επιβάλλει την δική της λογική. Την λογική του κέρδους με κάθε θυσία.
8. Η οργανωμένη κοινωνία καταπιέζει και διαλύει τον οργασμό μας. Αισθανόμαστε ελάχιστη σεξουαλική ικανοποίηση.
Τώρα όμως, που θέλει να καθιερώσει την κοινωνική επιλογή του φύλου και να μας κάνει να ξεχάσουμε το φυσιολογικό μας φύλο, με την επιβολή άγνωστου αριθμού κοινωνικών φύλων, θα δεχτούμε το επόμενο χτύπημα.
Μέχρι τώρα, η οργανωμένη κοινωνία χτυπούσε την σεξουαλική μας ικανοποίηση. Διέλυε τον οργασμό.
Τώρα, με την επιβολή του κοινωνικού φύλου, χτυπάει την ίδια την επιθυμία για σεξουαλική ικανοποίηση.
Μέχρι τώρα δεν αισθανόμασταν έντονη ηδονή (ενώ το επιθυμούσαμε πολύ). Τώρα δεν θα έχουμε καμία επιθυμία για ηδονή.
Θα ζούμε στις πόλεις των 15 λεπτών χωρίς καμιά ατομική ιδιοκτησία, χωρίς δουλειά, με πενιχρά κρατικά επιδόματα, χωρίς ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις, χωρίς επαφή με το φυσικό μας περιβάλλον, ξεκομμένοι εντελώς από κάθε ιδιότητα που μας χαρίζει η φύση. Και θα είμαστε ευτυχισμένοι.
Αυτό είναι το όραμα των εξουσιαστών.
9. Συμπέρασμα
1ο. Ο μόνος τρόπος για την καταπολέμηση του άγχους είναι η αποκατάσταση της οργασμικής μας ικανότητας.
Συμπέρασμα
2ο . Επειδή η συγκεκριμένη οργάνωση της κοινωνίας είναι αυτή που με τους θεσμούς και μηχανισμούς της επιβάλλει το άγχος, (που όπως είναι γνωστό, το ενσωματωμένο άγχος είναι αυτό που δημιουργεί όλες τις ασθένειες /σωματικέ/ψυχικές/πνευματικές) είναι λογικό ότι θα πρέπει να αλλάξει αυτή η οργάνωση.
Χωρίς αυτή την αλλαγή είναι αδύνατη κάθε πραγματική θεραπεία. (Χωρίς να υποτιμώ την ‘ανακούφιση’ που μπορεί να επιφέρει στα συμπτώματα κάποια ψυχολογική υποστήριξη).
Και ξαναρχόμαστε στην αρχή.
Το θέμα είναι ταξικό.
Σε μαι υγιή κοινωνία ο έρωτας, η δημιουργική εργασία και η γνώση θα πρέπει να είναι οι φάροι της ζωής μας. Ράιχ.
Σαν περιεγραψεσ τον αντρα μου που αυτοκτονησε πριν 7 χρόνια.
😘
Αν δεν υπάρχουν έντονα οικονομικά,συναισθηματικά ή άλλου είδους προβλήματα και το άγχος επιμένει τότε μπορεί να χρειαστεί ιατρική-φαρμακευτική βοήθεια,δεν είναι ντροπή
Φυσικα και δεν ειναι ντροπη,ισα ισα που πολλες φορες ειναι απαραιτητο και πολυ βοηθητικο. Η συγκεκριμένη θεραπευομενη έπαιρνε 2 χρόνια αγωγη
❤