เที่ยวนครวัด นครธม โบราณสถานยุคจักรวรรดิเขมร

ขอม (กัมพูชาโบราณ)
1.เป็นชื่อที่คนตระกูลภาษาไทยลาวใช้เรียกชาว “เขมรโบราณ” ในจารึกตามปราสาทหินเขมรโบราณต่างๆไม่เคยปรากฏคำว่าขอม มีแต่คำเรียกอาณาจักรกัมพูชาโบราณว่า “กัมพุชเทศ” (กัมพุชะเทศะ) เรียกเผ่าพันธุ์ตัวเองว่า”กัมพุชะพงศ์”และเรียกตนเองในจารึกว่า “อนักเขมร” ที่แปลว่าชาวเขมรหรือคนเขมร
อ้างอิงจากศัพทานุกรมโบราณคดี กรมศิลปากร กระทรวงวัฒนธรรมจัดพิมพ์เฉลิมพระเกียรติ80พรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช รัชกาลที่9
ขอมเป็นคำที่ใช้เรียกภาษาและอักษรเขมรโบราณมีต้นกำเนิดในประเทศกัมพูชาโบราณราวพุทธศตวรรษที่ ๑๔ อักษรนี้มีวิวัฒนาการมาจากอักษรปัลลวะในอินเดียใต้และแพร่หลายในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้
คำว่า ขอม ในสัพะพะจะนะพาสาไท ของสังฆราชปาเลอกัว ระบุชัดเจนว่า ขอม=เขมร หรือCambodian ชาวกัมพูชา
ภาษาเขมร หนึ่งในภาษาของชนชาติพื้นเมืองอุษาคเนย์ ซึ่งเป็นภาษาประจำชาติของราชอาณาจักรกัมพูชา เป็นหนึ่งในภาษาหลักของตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก( Austroasiatic languages )เป็นภาษากลุ่มใหญ่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในบรรดาภาษากลุ่มนี้ทั้งหมด ภาษาเวียดนาม ภาษาเขมร และภาษามอญเป็นภาษาที่มีหลักฐานการบันทึกทางประวัติศาสตร์ยาวนาน
อยากเถียงเรื่องวัฒนธรรมชนะชาวกัมพูชาลองหาข้อมูลแบบสากลที่ปราศจากอคติชาตินิยมการเมืองที่ครอบงำ แล้วเอาข้อมูลที่ได้ไปเถียงชาวกัมพูชาสิครับ จะได้ชนะใสๆ🤭🤭😁😁