Selefilik Eleştirisi: Oy kullanmak, Demokrasi, Saltanat (Criticism of Salafism)

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 9 พ.ย. 2024

ความคิดเห็น • 18

  • @ads-simsek
    @ads-simsek 3 หลายเดือนก่อน +2

    Allah'ın semada olduğunu, arşın üzerinde oturduğunu, dünyanın düz olduğunu iddia edecek kadar ilimden irfandan uzak bu küçük yeryüzü tanrıcıklarıni ciddiye almanızı ciddiye almamaya gayret ediyorum

  • @umitkubilay4649
    @umitkubilay4649 3 หลายเดือนก่อน

    Hocam, biz hüküm Allah indir derken temel kaynak, manasında söylüyoruz, oysaki demokrasisinin temel kaynağı insandır, ama fıkhın temel kaynağı kurandir yani Allahindir, oyuzden bunları birbirinden ayırmak lazim.

    • @MansurKocinkag
      @MansurKocinkag  2 หลายเดือนก่อน

      Bunu uzun uzun ele aldım. "Hüküm Allâh'ındır" sözünü Hariciler de kullanıyorlardı.

  • @almanduku9043
    @almanduku9043 3 หลายเดือนก่อน

    Buradaki mesele devlet yöneticisini seçmenin doğru - yanlış olması değil. Mühim olan şeriatın cari olmaması. Yoksa insanların başkan seçmesi gene makûl.
    Peki size sorum şu olacak, şu anki laik düzen dine uygun mu?

    • @MansurKocinkag
      @MansurKocinkag  3 หลายเดือนก่อน

      Tek bir tip laiklikten bahsetmek zor. Fakat genel olarak laiklik bütün dinlere eşit mesafede durmak anlamına geldiği için belli bir dinin kalıbına uygun olduğunu söylemek zordur.

    • @almanduku9043
      @almanduku9043 3 หลายเดือนก่อน

      @@MansurKocinkag Anladım. Benim de demek istediğim tam olarak buydu. Asıl laiklik zaten İslam'dadır. Ama kısasın uygulanmadığı, faizin kullanıldığı vs vs. bir sistemde Kur'an hükümleri uygulanıyor demek imkânsızdır. Diğer inançlara önceki İslâm devletlerine bakarsanız zaten gereken serbesiyet verilmiştir.
      Bu konuda sizin fikrinizi tam bilmemekle birlikte, muhtemelen siz şu anki sistemi gayet uygun görüyorsunuz.

    • @MansurKocinkag
      @MansurKocinkag  3 หลายเดือนก่อน

      Ortaçağ'da devletler din ve mezhep merkezliydi. Bugünün dünyasında, yani iletişimin ve ulaşımın bu denli yaygın olduğu, her ülkede farklı dinlere mensup nüfusun fazla olduğu bir dünyada din ve mezhep merkezli ülkelerin hayatta kalması zor.