Δήμος Μούτσης | Μάνος Ελευθερίου • Άγιος Φεβρουάριος [1972]

[@rythmography]

🔸Κριτικές
...Με τον καινούργιο αυτό δίσκο ο Δήμος Μούτσης επιβεβαιώνει την παλιά μας εντύπωση ότι είναι συνθέτης με γούστο κι ευαισθησία, που μπορεί άνετα, αν θέλει, να κρατήσει τη δουλειά του σ' ένα επίπεδο ποιότητος. Στον ΑΓΙΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ οι "Χατζιδακικού" ύφους μελωδίες του κι ο τρόπος της ενορχήστρωσής τους υπογραμμίζουν εύστοχα το κείμενο του Μάνου Ελευθερίου. Ένα κείμενο που με ειλικρίνεια και ζεστασιά, μιλάει για τη Μικρασιατική καταστροφή, για τους μικρούς και μεγάλους καημούς των ξεριζωμένων.
Τα τραγούδια αποδίδονται θαυμάσια από δυο συμπαθέστατες νεανικές φωνές, της Πετρής Σαλπέα και του Δημήτρη Μητροπάνου.
ΑΜΦΙΒΑΛΛΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΛΕΝΤΟ ΤΟΥ;
TO BHMA, 17.2.1972
Η εποχή του 1920-22 είναι, αναμφίβολα, από τις συνταρακτικότερες της νεοελληνικής ιστορίας. Κι ο Δήμος Μούτσης με το πηγαίο ταλέντο του, πήρε την εποχή και την πέρασε μέσα στο μουσικό πεντάγραμμο με τρόπο εξίσου συνταρακτικό. Πολλοί νέοι, που δεν γνωρίζουν τα γεγονότα εκείνης της εποχής, μας εκμυστηρεύτηκαν, ότι με τη σύνθεση του Δήμου Μούτση ΑΓΙΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ, που κυκλοφορεί ήδη σε μεγάλο δίσκο, ένιωσαν να συνταράζεται ο συναισθηματικός κόσμος τους.
Ακούσαμε και μεις τη δουλειά του προικισμένου αυτού συνθέτη και -με τη σειρά μας- βγάλαμε το συμπέρασμα: Ο Δήμος Μούτσης έφερε την ελληνική λαϊκή μουσική δέκα χρόνια μπροστά. Παρήγορο σημάδι για την ποιότητα και το μέλλον της λαϊκής μας μουσικής, που τόσο ταλαιπωρείται, τελευταία, από αυτοσχέδιους συνθέτες, στιχουργούς και την βιομηχανοποίηση.
OMAAA, 8.2.1972
...Ξαφνικά, εμφανίζεται ένα νέο μουσικό έργο, που έχει τα εξής στοιχεία: γνωστό Έλληνα συνθέτη. Έλληνες ερμηνευτές και μάλιστα λαϊκούς και ελληνικότατο θέμα.
Είναι ο ΑΓΙΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ του Δήμου Μούτση σε στίχους Μάνου Ελευθερίου και με ερμηνευτές την Πετρή Σαλπέα και τον Δημήτρη Μητροπάνο.
Η μουσική του από την εισαγωγή ακόμα σε ξενίζει... Το άκουσμα είναι εντελώς διαφορετικό. Από τα κύρια όργανα - που μέχρι σήμερα χρησιμοποιούνται σαν συμπλήρωμα - ως τα ηχητικά του εφέ. Ψάχνεις για τον χαρακτηριστικό ήχο της ελληνικής λαϊκής μουσικής, το μπουζούκι, και το βρίσκεις απλώς να συμμετέχει... Όσο προχωρά ο δίσκος, διαπιστώνεις ότι είναι μιά πολύ ωραία μουσική, που θα μπορούσε να μην είναι ελληνική, αν δεν υπήρχε σε πολλά τραγούδια ο πατροπαράδοτος λαϊκός ρυθμός, οι ωραιότατοι στίχοι και η ζεστή ερμηνεία των τραγουδιστών. Είναι εμφανής η επίδραση της σύγχρονης ποπ στον τρόπο έκφρασης του συνθέτη και καθόλου αισθητή η έλλειψη μπουζουκιού σαν βασικό όργανο.
Τελικά σκέφτεσαι: να 'ναι αυτό το κάτι άλλο που χρειάζεται; Ίσως, αν υπάρξει συνέχεια. Ίσως, αν γίνει και από άλλους δεκτό...
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, Μαρία Παραπονιάρη
ΤΟ ΚΟΜΟΔΙΝΟ...
Είμαι ευγνώμων στον Δήμο Μούτση για τούτο το καλοκαίρι και δεν μπορώ να μην το ομολογήσω. Ο ΑΓΙΟΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ είναι ένας συνοδευτικός ύμνος που μας παρακολουθεί έτσι, ως πορευόμαστε κατά τους γιαλούς, μαζί με τα νιάτα. Και τι άλλο έχει, τάχα, να μας προσφέρει η Αττική μας ζωή, εκτός από νιάτα και γιαλούς;
Πολλά τα καλά αυτού του δίσκου. Προσωπικά, οφείλω περισσότερα ευχαριστώ στην Πετρή Σαλπέα και στον Δημήτρη Μητροπάνο, που τραγουδάνε τούτα τα ωραία γινόμενα.
Και ΤΟ ΚΟΜΟΔΙΝΟ; Περιέχεται κι αυτό, στον ΑΓΙΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ, -και πολύ μας συγκίνησε...
...Το καημένο το Κομοδίνο! Είναι ένα από τα πιο απαραίτητα έπιπλα στην αστική ζωή μας, αλλά το έχουμε περιβάλει με μια κάποια περιφρόνηση αντί να το ωραιοποιήσουμε κι αυτό και να το διαφυλάξουμε σαν ένα συνδυασμό του παλιού και του καινούργιου.
Αλλά στο συρταράκι του (όπως μας το θυμίζουν ο Μάνος Ελευθερίου και η Πετρή Σαλπέα), υπήρχαν κάτι γράμματα ερωτικά που δεν θα τολμούσαμε ποτέ να τα απορρίψουμε και να τα διώξουμε, από τη ζωή μας, όπως το μοιραίο, εκείνο, νυχτοδοχείο...
Index, ΕΠΙΚΑΙΡΑ, 17.8.72