@@AydinAreta آقای دکتر همه رو به نام و عزیز خطاب کردید الا من که شما خطاب کردین. حالا اشکال نداره مثل داستان (چرا ظرف مرا بشکست لیلی) خیال میکنم منو از بقیه بیشتر دوست دارید 🙂🥰🌺🍃
درود فراوان به شما دكتر ارتا نازنين🙏🙏هميشه صحبتهاي شما اظطرابهاي منو به حد اقل ه ،مخصوصا اين مبحث جديد ،در دل باشكوه طبيعت و همنوايي پرندگان با شما،ما را بيشتر به سوي قسمت اخر و قدم گذاشتن در راهي كه باعشق باشد،ميكشاند💛🍃💛ممنون ،زنده باد💛🍃🍃
درود و سپاس فراوان دکتر ارتا عزیز ، صحبتهای شما به من کمک میکنه که به درون برم و trancend کنم ، ممکنه لطفا در مورد ان جمله کارلو س کاستاندا که ، خودت رو فراموش کن و پس از ان ترسی وجود نخواهد داشت ، که ما به چه شکل خود رو فراموش کنیم ، توضیح بفرمایید در حمایت نوروعشق باشید 🤍
درود و سپاس از بازخورد خوب شما فریبای عزیز فراموش کردن خود ، فراتر رفتن از مرزهای ایگوی ماست . ترس های ما جایی قرار گرفته اند که خواست های ایگو آنجا هستند . در هر لحظه که ما به صدای خویشتن گوش فرا دهیم از ایگو و خود فراتر رفته ایم و ترس های خود را پشت سر گذاشته ایم. در دوره کیمیاگری تلاش بر این است که بر این ترس ها آگاه شویم و این موضوع را بیشتر مورد گفتگو قرار خواهیم داد.
بیشتر انسان‌ها ترس را ابزاری برای به تعویق انداختن مهم‌ترین تغییرات زندگیشون تبدیل می کنند. به امید بهتر شدن وضعیت موجود و یا باز شدن درب های جدید. ترس تنها یک صدای زنگ است برای حفظ بقا و دور نشدن از محیط امن شخصی. اما توانایی تشخیص اینکه آیا مواجه شدن با این ترس و گذشتن از آن به بهتر شدن وضعیت موجود و حتی محکم کردن محیط امن موجود کمک می کند را ندارد. ترس درک بسیار کوچکی از زندگی دارد آن را جدی نگیرید.
![ประสบการณ์ จ้าง Developer ที่ผมจะไม่มีวันลืม [ภาค1]](http://i.ytimg.com/vi/bzivN4KDg-k/mqdefault.jpg)
دکتر آرتای نازنین
با ادای واژگان نمیشه از خدمات شما سپاسگزاری کرد.
به بزرگی شما کرنش میکنم استاد❤️❤️❤️
درود بر شما، قدردان محبتی که با سخاوت به زبان کلمات شما درآمده اند هستم. 🪷
درود بر شما اقای ارتا . ارزو دارم که تک تک ایرانیان بتوانند به سخنان شما گوش بدهند .🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🙏
سپاس از دوستی و همراهی شما فریبای عزیز 💐
درود بر دانش و روح بزرگ شما که در پی اگاهی رساندن به روح های نا اگاه هستید...
من همیشه مشتاق شنیدن حرفهای شما هستم🍀
از همراهی پر مهر و بازخورد انرژی بخش شما سپاسگزارم لیلای عزیز 💐
ممنون اقای دکتر چقدر تامل برانگیز بود
حرفاتون بینظیره ولی صدای باد به قدری زیاده که کسانیکه که مثل من گوش حساسی دارند نمیتونن لذت کامل رو ببرند
سپاس دکتر آیدین عزیز 🌷☀
سپاس که همراه هستید آرین عزیز 💐
درود برشما استاد ارجمند❤️❤️⚘️⚘️
درود و سپاس محمد عزیز 💐
بابت مطالب مفیدتان بسیار سپاسگزارم
بسیییییییار عاااااااااااالی❤❤❤💯💯💯💚💚💚
عالی بود، جناب دکتر ارتا اگر میشه در مورد غلبه بر اضطراب اجتماعی هم در جلسات اینده صحبت کنید،ممنون از لطفتون
سپاس از همراهی و پیشنهاد شما جمیله عزیز 💐
بسیار عالی دکتر جان
سپاس حمید عزیز 💐
استاد بینهایت سپاس. بی صبرانه منتظر این قسمت بودم🙏
سپاس از همراهی گرم شما سعید عزیز 💐
ممنون استاد بخاطر آموزشهایی که میدید🙏🌺
سپاس از همراهی شما آرام عزیز 💐
خیلی عالی . مرسی
معلم عزیزم (قلب)
سپاس از دوستی و همراهی شما 💐
@@AydinAreta
آقای دکتر همه رو به نام و عزیز خطاب کردید الا من که شما خطاب کردین. حالا اشکال نداره مثل داستان (چرا ظرف مرا بشکست لیلی) خیال میکنم منو از بقیه بیشتر دوست دارید 🙂🥰🌺🍃
سپاس مرد بزرگ
سپاس از لطف و توجه شما 💐
عالی بود
سپاس افسانه ی عزیز 💐
Amazing & useful ..be bless
سپاس از توجه و همراهی شما مهسای عزیز 💐
سپاس فراوان
درود و سپاس عباس عزیز 💐
👏👏👏👏
درود فراوان به شما دكتر ارتا نازنين🙏🙏هميشه صحبتهاي شما اظطرابهاي منو به حد اقل ه ،مخصوصا اين مبحث جديد ،در دل باشكوه طبيعت و همنوايي پرندگان با شما،ما را بيشتر به سوي قسمت اخر و قدم گذاشتن در راهي كه باعشق باشد،ميكشاند💛🍃💛ممنون ،زنده باد💛🍃🍃
به حد اقل ميرسونه ،
هميشه ديدن و در كنار شما بودن بمن ارامش و شجاعت ميده،زنده باشيد💛🍃💛
سپاس که با مهر همراه هستید شیرین عزیز 💐 تلاش میکنیم در کنار یارانی چنین خوب و همراه این راه را ادامه دهیم
👌👌👌🌹🙏🙏🙏
🕊️🙏🙏
👌👌👌👌
🎉🙏🌹
شاید برای همینه که زندگی در روستا اضطراب کمتری نسبت به زندگی در شهرها داره
درود و سپاس فراوان دکتر ارتا عزیز ، صحبتهای شما به من کمک میکنه که به درون برم و trancend کنم ، ممکنه لطفا در مورد ان جمله کارلو س کاستاندا که ، خودت رو فراموش کن و پس از ان ترسی وجود نخواهد داشت ، که ما به چه شکل خود رو فراموش کنیم ، توضیح بفرمایید
در حمایت نوروعشق باشید 🤍
درود و سپاس از بازخورد خوب شما فریبای عزیز
فراموش کردن خود ، فراتر رفتن از مرزهای ایگوی ماست . ترس های ما جایی قرار گرفته اند که خواست های ایگو آنجا هستند . در هر لحظه که ما به صدای خویشتن گوش فرا دهیم از ایگو و خود فراتر رفته ایم و ترس های خود را پشت سر گذاشته ایم. در دوره کیمیاگری تلاش بر این است که بر این ترس ها آگاه شویم و این موضوع را بیشتر مورد گفتگو قرار خواهیم داد.
بیشتر انسان‌ها ترس را ابزاری برای به تعویق انداختن مهم‌ترین تغییرات زندگیشون تبدیل می کنند. به امید بهتر شدن وضعیت موجود و یا باز شدن درب های جدید. ترس تنها یک صدای زنگ است برای حفظ بقا و دور نشدن از محیط امن شخصی. اما توانایی تشخیص اینکه آیا مواجه شدن با این ترس و گذشتن از آن به بهتر شدن وضعیت موجود و حتی محکم کردن محیط امن موجود کمک می کند را ندارد. ترس درک بسیار کوچکی از زندگی دارد آن را جدی نگیرید.
سپاس از همراهی و نکات خوبی که مطرح کردید اریک عزیز 💐
من در ایران هرم مازلو تحقق یافته ایی نمی بینم در ایرانِ امروز