Στίχοι: Κάνουμε ραπ για ξυράφια μα δεν μας λες και κοφτερά και αν έκανα το κομμάτι μου, θα ήταν με τα ίδια ξυράφια ζώ την κάθε μου μέρα τόσο ατόφια μα πως η πόρτα γίνεται ατόφια μπύρες, τσιγάρα και λίγα τσόφλια, νωχελικά να βλέπω τα μάτια σου αγγελικά, κι αν τελικά, όλος ο κόσμος μια φωτιά, εμείς ξεμείναμε στα φθηνά, και προς κάποια φωτιά τραβήξαμε ναι ρε και πως κάποια ματιά σου ρίξαμε λένε, σου' πα πως με λένε και είμαι η αστάθεια, κείμενα στα θεία λες και προσεύχομαι, το μόνο που τρέχει είναι το κεφάλι μου και πως πάλι να τρέξουμε εύχομαι είμαστε από δυνητικά μέρη που σφάζουν τα ανατολικά όσο το ζούνε στα δυτικά, όπλα μαχαίρια δημοτικά, ρίξε σφαλιάρες στα αφεντικά και σε κάθε λογής σκουπίδια, τρώτε χαστούκια σαν να' τάνε γεύμα σου πα να ρίξεις την ασφάλεια -υπάρχουνε μπάτσοι και μέσα στο ρεύμα ένα μηδέν, μύρισε πάλι το παλτό σου, και είπα να γίνω σκόρος απλώς για να γαμήσω το παλτό σου αφού δεν θρέφω εμένα, τουλάχιστον να θρέφω το εγώ σου, τουλαχιστον να θρεφω πιο γραφικός και απο τη κάρτα γραφικών σου. Είμαι σ' ένα τυφλό σημείο που κατάντησε κακόγουστο αστείο ειλικρινά δεν γελάω πια, βασικά μόνο σαρκαστικά - σάρκα κι οστά πήραν φοβίες ετοιμάζοντας θηλιά που δέσαν πιο σφιχτά συγκριτικά με την προηγούμενη φορά κι όσα αγάπησα - σπρώξαν το σκαμνί για μια βουτιά στο πουθενά ξεχωριστά ουρλιαχτά χαρακτηριστικά η μοναξιά είναι κυριολεκτικά απ' τα πιο σκληρά ναρκωτικά εγώ καλά -και καλά ,1000 τρομάρες 1 χαρά έχω ιδρυματιστεί υπερβολικά όμως όλα φυσιολογικά, όχι διαφορετικά κι αν δεν ήτανε δύσκολα τα πάντα, ήταν με σιγουριά τα πιο πολλά ρομαντισμός σε λόγια ειρωνικά μπρούμυτα μετά με το δάπεδο αγκαλιά σ' ένα σπίτι που' χε διαλυθεί πριν καν έρθω στη ζωή σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν δίχως εναλλακτική επιλογή εδώ δεν χωράνε συναισθηματισμοί και σαν ανταμοιβή πήρα την προσωπική μου συντριβή μαζί με μια ανοιχτή πληγή παντοτινή όμως δεν έχω παράπονο μια γύρα στο διάολο ή έστω το τετράγωνο και βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο ζω από τύχη, έχω αποτύχει παταγωδώς και επανειλημμένα να γράψω κάτι όμορφο για σένα στη σελίδα να με θυμάσαι άμα λείπω ή γίνω λεπίδα που σου χαϊδεύει με φροντίδα την καρωτίδα αυτό σημαίνει έρωτας για μένα ακούς; είσαι νεκρή για μένα είσαι νεκρή για μένα βασικά γάμα το, συνέβη το αντιστρόφως ανάλογο με σκότωσα για χιλιοστή φορά ώστε να βγεις απ' το κεφάλι μου το μπάσταρδο ελπίζω να χαίρεσαι και να χαμογελάς είσαι ελεύθερη να φύγεις, ορίστε. Θα 'ταν ατέρμονο μα στη στάση μείναμε, μην ακούς φύγε οσο προλαβαίνεις απ την έξοδο. πατάμε μπίτια όσο μας πατάνε τις πλάτες και δες με έγινα έντομο. δε σου καίγεται καρφί, δες το μ ' άλλη οπτική όσο μπαίναν στάλες απ' την οροφή και κοιτάζαμε όσο πενθούσαμε τον ήλιο μα μέσα μας κρύβαμε τη βροχή και συ σκάλωνες, κι΄αυτό ήτανε καρφί... μη πεις πως καρφώθηκες. βάλε μάσκα να σου πάει, να γράψω στίχο να σου πάει περπατά στο ένα πόδι και γελάει έπειτα φρικάρει σταματάει κι ας πάει όπου θέλει. οι φίλοι γίναν με.. ψυχολογικά και, τραγουδάνε, αν ανάψει δε γυρνάει γι' αυτό μάθαμε στο βλάκα να σταματήσει να μιλάει αν δεν έμαθε στα μάτια να κοιτάει δε περπατάει, σπάει κι έπειτα σπάει στα δυό, θετικό κι αρνητικό, καλό και κακό, απόγευμα στη σάλα πέφτει και σαλτάρει με το τελευταίο του σκοπό σα ψοφάει να πείσει το πομπό πως εδώ δε μας χωράει. το χώμα φιλάει, στο ένα πόδι περπατάει και έπειτα γελάει, βάλε μάσκα να σου πάει - να γράψω στίχο να κολλάει. περπατά στο ένα πόδι και γελάει. κοιτάνε ζαλισμένοι κι η πορεία μας ανάλογη, μ 'όσα μάθαμε για μας όσο στο ένα πόδι περπατάει και γελάει, μα τώρα πέφτει... μα τώρα πέφτει και λέει πως γαμάει... μα τώρα πέφτει και λέει πως γαμάει, μα τώρα πέφτει και λέει πως γαμάει - μα τώρα πέφτει... Η οδύνη είναι η μεγαλύτερη αυτοϊκανοποίηση γι’ αυτό σου’ πα «μείνε» τρύπια κεφάλια απλά τα κάναμε κόσκινο από άμυνα να μη σκεφτόμαστε χοντράδες παίρνω τηλέφωνο τα ξημερώματα χωρίς μονάδες ούτε καν κάρτα μάλλον γιατί είμαι - απ' τα τσογλάνια που σ' εμβρυακή στάση νύχτες φιλάν το πάτωμα αφού δεν τα’ κανα πλακάκια μαζί σου στα όρια του ερώτα και της φρίκης οι φίλοι μου φορτίζουν τα τσιγάρα τους στο pc μου κι εγώ ακουμπώ τα δάχτυλα μου στα 220 ν' ανέβουν τα επίπεδα ντοπαμίνης βάζουμε απλά δάχτυλα σε λάθος τρύπες κι αντί να έρθεις σ' οργασμό μωρό μου τις ανασφάλειές σου δες σε ξερατά εκκρίνεις κουλτούρα ως μέσο πολιτικοποίησης, βίαιη αδράνεια και μάσκες οξυγόνου μ' ενσωματωμένο φίλτρο βενζοδιαζεπίνης δεν είναι καπιταλισμός και εταιριοκρατία είναι εταιροκρατία και τερροροκρατία κι η πολιτική μας ιδεολογία κατουρημένες λεκάνες που μ' ένα τάλιρο ρουφάμε όλη την επανάσταση από τη μύτη να γίνει το βράδυ μας πιο παιχνιδιάρικο φασαία πάρτυ, ψευτοδράσεις και συνελεύσεις για να το πάρουμε πιο ζεστά αντί να ρίξουμε στο σύστημα το θερμόμετρο αυτοκτονώντας με το γαμημένο υδράργυρο, γιατί ειν' άδικο δεν είμαστε όλοι έτοιμοι να πάρουμε τα όπλα μα είμαστε ικανοί να πιούμε ολα τα ντρόγκια στο ακριβώς απο πάνω τετράγωνο σώμα με τομές - μυαλό μ' εμμονές, βρήκαμε την αλήθεια ανάσκελα σου' πα στο πάτωμα αυτό θα πει οριζόντιες δομές, φιλιά στις νίκες μας πες στο σερβιτόρο μπαλκόνι πως παραγγείλαμε τις φρίκες μας να’ ρθουν σε πιατέλα ύψους για μια κορύφωση κατακορύφως κύφωση στα βλέφαρα για να μη βλέπουμε ηλιοβασιλέματα αυτοκαταστροφής στους καρπούς μας τα μυαλά να φτιάχνουν ίσκιους στους επιληπτικούς κραδασμούς μας όταν γίνονται πιο επιθετικοί τώρα κουνήσου -ή κάτσε πίσω- προσφέρουν άρτο και θέαμα κι εσύ με λιποαναρρόφηση βγάζεις το ψωμί σου κουνιούνται οι σύντροφοι γύρω απ' τα μπούτια και το κορμί σου και μετά σε αντισεξιστικές συνελεύσεις μιλούν για θεματικές κι όταν βγουν και πιούνε ξύδια μιλάν για το πώς θα μπουν στο μουνί σου ειν' η φάση γκλιτσαρισμένη φώτο προφίλ και καρέ σεξ και ναρκωκουλτούρα κανιβαλίζοντας ζαρτιέρες με επένδυση απο καρτέλες λεξοτανίλ η τέχνη ζέχνει προεπαναστατικότητα και μετεφηβική σαβούρα δε λύνουμε την προβληματική όσο είμαστε το πρόβλημα κάνουμε τέχνη γλείφοντας την αρχιδοσακούλα του Debord για πρόγευμα σε νευρώνες ξυράφια που περπατάμε οριζόντια. ΤαΚαλύτεραΠαιδιάΈχουνεΨυχολογικά.
κι αν δεν ήτανε δύσκολα τα πάντα, ήταν με σιγουριά τα πιο πολλά ρομαντισμός σε λόγια ειρωνικά μπρούμυτα μετά με το δάπεδο αγκαλιά σ' ένα σπίτι που' χε διαλυθεί πριν καν έρθω στη ζωή σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν δίχως εναλλακτική επιλογή εδώ δεν χωράνε συναισθηματισμοί και σαν ανταμοιβή πήρα την προσωπική μου συντριβή μαζί με μια ανοιχτή πληγή παντοτινή όμως δεν έχω παράπονο μια γύρα στο διάολο ή έστω το τετράγωνο και βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο
ρομαντισμός σε λόγια ειρωνικά μπρούμυτα μετά με το δάπεδο αγκαλιά σ'ένα σπίτι που'χε διαλυθεί πριν καν έρθω στη ζωή σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν δίχως εναλλακτική επιλογή εδώ δεν χωράνε συναισθηματισμοί και σαν ανταμοιβή πήρα την προσωπική μου συντριβή μαζί με μια ανοιχτή πληγή παντοτινή
κι αν δεν ήτανε δύσκολα τα πάντα ήταν με σιγουριά τα πιο πολλά ρομαντισμός σε λόγια ειρωνικά μπρούμυτα μετά με το δάπεδο αγκαλιά σ'ένα σπίτι που'χε διαλυθεί πριν καν έρθω στη ζωή σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν δίχως εναλλακτική επιλογή εδώ δεν χωράνε συναισθηματισμοί και σαν ανταμοιβή πήρα την προσωπική μου συντριβή μαζί με μια ανοιχτή πληγή παντοτινή όμως δεν έχω παράπονο μια γύρα στο διάολο ή έστω το τετράγωνο και βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο ζω από τύχη έχω αποτύχει παταγωδώς και επανειλημμένα να γράψω κάτι όμορφο για σένα στη σελίδανα με θυμάσαι άμα λείπω ή γίνω λεπίδα που σου χαϊδεύει με φροντίδα την καρωτίδα αυτό σημαίνει έρωτας για μένα ακούς;
YMΝΟΣ για όσους παλεύουμε με το μέσα μας και το έξω σας
Περιμένουμε και άλλα. Μπράβο παιδιά!
Στίχοι:
Κάνουμε ραπ για ξυράφια μα δεν μας λες και κοφτερά
και αν έκανα το κομμάτι μου, θα ήταν με τα ίδια ξυράφια
ζώ την κάθε μου μέρα τόσο ατόφια
μα πως η πόρτα γίνεται ατόφια
μπύρες, τσιγάρα και λίγα τσόφλια, νωχελικά
να βλέπω τα μάτια σου αγγελικά, κι αν τελικά,
όλος ο κόσμος μια φωτιά,
εμείς ξεμείναμε στα φθηνά, και προς κάποια φωτιά τραβήξαμε
ναι ρε
και πως κάποια ματιά σου ρίξαμε λένε, σου' πα πως με λένε
και είμαι η αστάθεια, κείμενα στα θεία λες και προσεύχομαι,
το μόνο που τρέχει είναι το κεφάλι μου και πως πάλι να τρέξουμε εύχομαι
είμαστε από δυνητικά μέρη που σφάζουν τα ανατολικά
όσο το ζούνε στα δυτικά, όπλα μαχαίρια δημοτικά, ρίξε σφαλιάρες στα αφεντικά
και σε κάθε λογής σκουπίδια, τρώτε χαστούκια σαν να' τάνε γεύμα
σου πα να ρίξεις την ασφάλεια -υπάρχουνε μπάτσοι και μέσα στο ρεύμα
ένα μηδέν, μύρισε πάλι το παλτό σου, και είπα να γίνω σκόρος
απλώς για να γαμήσω το παλτό σου
αφού δεν θρέφω εμένα, τουλάχιστον να θρέφω το εγώ σου,
τουλαχιστον να θρεφω
πιο γραφικός και απο τη κάρτα γραφικών σου.
Είμαι σ' ένα τυφλό σημείο
που κατάντησε κακόγουστο αστείο
ειλικρινά δεν γελάω πια, βασικά
μόνο σαρκαστικά - σάρκα κι οστά
πήραν φοβίες ετοιμάζοντας θηλιά
που δέσαν πιο σφιχτά συγκριτικά με την προηγούμενη φορά
κι όσα αγάπησα - σπρώξαν το σκαμνί για μια βουτιά στο πουθενά ξεχωριστά
ουρλιαχτά χαρακτηριστικά
η μοναξιά είναι κυριολεκτικά απ' τα πιο σκληρά ναρκωτικά
εγώ καλά -και καλά ,1000 τρομάρες 1 χαρά
έχω ιδρυματιστεί υπερβολικά
όμως όλα φυσιολογικά, όχι διαφορετικά
κι αν δεν ήτανε δύσκολα τα πάντα, ήταν με σιγουριά τα πιο πολλά
ρομαντισμός σε λόγια ειρωνικά
μπρούμυτα μετά με το δάπεδο αγκαλιά
σ' ένα σπίτι που' χε διαλυθεί πριν καν έρθω στη ζωή
σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν
δίχως εναλλακτική επιλογή
εδώ δεν χωράνε συναισθηματισμοί
και σαν ανταμοιβή πήρα την προσωπική μου συντριβή
μαζί με μια ανοιχτή πληγή παντοτινή
όμως δεν έχω παράπονο
μια γύρα στο διάολο ή έστω το τετράγωνο
και βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο
βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο
ζω από τύχη, έχω αποτύχει
παταγωδώς και επανειλημμένα να γράψω κάτι όμορφο για σένα στη σελίδα
να με θυμάσαι άμα λείπω ή γίνω λεπίδα
που σου χαϊδεύει με φροντίδα την καρωτίδα
αυτό σημαίνει έρωτας για μένα
ακούς;
είσαι νεκρή για μένα
είσαι νεκρή για μένα
βασικά γάμα το, συνέβη το αντιστρόφως ανάλογο
με σκότωσα για χιλιοστή φορά
ώστε να βγεις απ' το κεφάλι μου το μπάσταρδο
ελπίζω να χαίρεσαι και να χαμογελάς
είσαι ελεύθερη να φύγεις, ορίστε.
Θα 'ταν ατέρμονο μα στη στάση μείναμε, μην ακούς
φύγε οσο προλαβαίνεις απ την έξοδο.
πατάμε μπίτια όσο μας πατάνε τις πλάτες
και δες με έγινα έντομο.
δε σου καίγεται καρφί, δες το μ ' άλλη οπτική
όσο μπαίναν στάλες απ' την οροφή και κοιτάζαμε όσο πενθούσαμε τον ήλιο
μα μέσα μας κρύβαμε τη βροχή και συ σκάλωνες, κι΄αυτό ήτανε καρφί...
μη πεις πως καρφώθηκες.
βάλε μάσκα να σου πάει, να γράψω στίχο να σου πάει
περπατά στο ένα πόδι και γελάει έπειτα φρικάρει σταματάει κι ας πάει όπου θέλει.
οι φίλοι γίναν με.. ψυχολογικά και, τραγουδάνε, αν ανάψει δε γυρνάει
γι' αυτό μάθαμε στο βλάκα να σταματήσει να μιλάει
αν δεν έμαθε στα μάτια να κοιτάει
δε περπατάει, σπάει κι έπειτα σπάει στα δυό,
θετικό κι αρνητικό, καλό και κακό,
απόγευμα στη σάλα πέφτει και σαλτάρει
με το τελευταίο του σκοπό σα ψοφάει να πείσει το πομπό
πως εδώ δε μας χωράει.
το χώμα φιλάει, στο ένα πόδι περπατάει και έπειτα γελάει,
βάλε μάσκα να σου πάει - να γράψω στίχο να κολλάει.
περπατά στο ένα πόδι και γελάει.
κοιτάνε ζαλισμένοι κι η πορεία μας ανάλογη, μ 'όσα μάθαμε για μας
όσο στο ένα πόδι περπατάει και γελάει, μα τώρα πέφτει...
μα τώρα πέφτει και λέει πως γαμάει... μα τώρα πέφτει και λέει πως γαμάει,
μα τώρα πέφτει και λέει πως γαμάει - μα τώρα πέφτει...
Η οδύνη είναι η μεγαλύτερη αυτοϊκανοποίηση γι’ αυτό σου’ πα «μείνε»
τρύπια κεφάλια απλά τα κάναμε κόσκινο από άμυνα να μη σκεφτόμαστε χοντράδες
παίρνω τηλέφωνο τα ξημερώματα χωρίς μονάδες
ούτε καν κάρτα μάλλον γιατί είμαι - απ' τα τσογλάνια που σ' εμβρυακή στάση νύχτες φιλάν το πάτωμα
αφού δεν τα’ κανα πλακάκια μαζί σου στα όρια του ερώτα και της φρίκης
οι φίλοι μου φορτίζουν τα τσιγάρα τους στο pc μου
κι εγώ ακουμπώ τα δάχτυλα μου στα 220 ν' ανέβουν τα επίπεδα ντοπαμίνης
βάζουμε απλά δάχτυλα σε λάθος τρύπες κι αντί να έρθεις σ' οργασμό
μωρό μου τις ανασφάλειές σου δες σε ξερατά εκκρίνεις
κουλτούρα ως μέσο πολιτικοποίησης, βίαιη αδράνεια
και μάσκες οξυγόνου μ' ενσωματωμένο φίλτρο βενζοδιαζεπίνης
δεν είναι καπιταλισμός και εταιριοκρατία είναι εταιροκρατία και τερροροκρατία
κι η πολιτική μας ιδεολογία κατουρημένες λεκάνες που μ' ένα τάλιρο
ρουφάμε όλη την επανάσταση από τη μύτη να γίνει το βράδυ μας πιο παιχνιδιάρικο
φασαία πάρτυ, ψευτοδράσεις και συνελεύσεις για να το πάρουμε πιο ζεστά
αντί να ρίξουμε στο σύστημα το θερμόμετρο αυτοκτονώντας με το γαμημένο υδράργυρο, γιατί ειν' άδικο δεν είμαστε όλοι έτοιμοι να πάρουμε τα όπλα
μα είμαστε ικανοί να πιούμε ολα τα ντρόγκια στο ακριβώς απο πάνω τετράγωνο
σώμα με τομές - μυαλό μ' εμμονές,
βρήκαμε την αλήθεια ανάσκελα σου' πα στο πάτωμα
αυτό θα πει οριζόντιες δομές, φιλιά στις νίκες μας
πες στο σερβιτόρο μπαλκόνι πως παραγγείλαμε τις φρίκες μας
να’ ρθουν σε πιατέλα ύψους για μια κορύφωση κατακορύφως κύφωση στα βλέφαρα για να μη βλέπουμε ηλιοβασιλέματα αυτοκαταστροφής στους καρπούς μας
τα μυαλά να φτιάχνουν ίσκιους στους επιληπτικούς κραδασμούς μας
όταν γίνονται πιο επιθετικοί τώρα κουνήσου -ή κάτσε πίσω-
προσφέρουν άρτο και θέαμα κι εσύ με λιποαναρρόφηση βγάζεις το ψωμί σου κουνιούνται οι σύντροφοι γύρω απ' τα μπούτια και το κορμί σου
και μετά σε αντισεξιστικές συνελεύσεις μιλούν για θεματικές κι όταν βγουν και πιούνε ξύδια μιλάν για το πώς θα μπουν στο μουνί σου
ειν' η φάση γκλιτσαρισμένη φώτο προφίλ και καρέ σεξ και ναρκωκουλτούρα
κανιβαλίζοντας ζαρτιέρες με επένδυση απο καρτέλες λεξοτανίλ
η τέχνη ζέχνει προεπαναστατικότητα και μετεφηβική σαβούρα
δε λύνουμε την προβληματική όσο είμαστε το πρόβλημα
κάνουμε τέχνη γλείφοντας την αρχιδοσακούλα του Debord για πρόγευμα
σε νευρώνες ξυράφια που περπατάμε οριζόντια.
ΤαΚαλύτεραΠαιδιάΈχουνεΨυχολογικά.
R 🔥 E 🔥 S 🔥 P 🔥 E 🔥 C 🔥T
ΑΝΩ ΙΛΙΣΙΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΕΔΩ...
ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ!!!!!
κι αν δεν ήτανε δύσκολα τα πάντα, ήταν με σιγουριά τα πιο πολλά
ρομαντισμός σε λόγια ειρωνικά
μπρούμυτα μετά με το δάπεδο αγκαλιά
σ' ένα σπίτι που' χε διαλυθεί πριν καν έρθω στη ζωή
σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν
δίχως εναλλακτική επιλογή
εδώ δεν χωράνε συναισθηματισμοί
και σαν ανταμοιβή πήρα την προσωπική μου συντριβή
μαζί με μια ανοιχτή πληγή παντοτινή
όμως δεν έχω παράπονο
μια γύρα στο διάολο ή έστω το τετράγωνο
και βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο
βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο
Άνθρωπε 0 τι έγραψες ρε μαν... Ο Ντεμπόρ θα γούσταρε πιστεύω
ρομαντισμός σε λόγια ειρωνικά
μπρούμυτα μετά με το δάπεδο αγκαλιά
σ'ένα σπίτι που'χε διαλυθεί πριν καν έρθω στη ζωή
σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν
δίχως εναλλακτική επιλογή
εδώ δεν χωράνε συναισθηματισμοί
και σαν ανταμοιβή πήρα την προσωπική μου συντριβή
μαζί με μια ανοιχτή πληγή παντοτινή
🔥🔥🔥
μαλιστα
κι αν δεν ήτανε δύσκολα τα πάντα ήταν με σιγουριά τα πιο πολλά ρομαντισμός σε λόγια ειρωνικά μπρούμυτα μετά με το δάπεδο αγκαλιά σ'ένα σπίτι που'χε διαλυθεί πριν καν έρθω στη ζωή σήκωσα βάρη και ευθύνες που δεν μου αναλογούσαν δίχως εναλλακτική επιλογή εδώ δεν χωράνε συναισθηματισμοί και σαν ανταμοιβή πήρα την προσωπική μου συντριβή μαζί με μια ανοιχτή πληγή παντοτινή όμως δεν έχω παράπονο μια γύρα στο διάολο ή έστω το τετράγωνο και βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο βάζω τις φρίκες μου στο τετράγωνο ζω από τύχη έχω αποτύχει παταγωδώς και επανειλημμένα να γράψω κάτι όμορφο για σένα στη σελίδανα με θυμάσαι άμα λείπω ή γίνω λεπίδα που σου χαϊδεύει με φροντίδα την καρωτίδα αυτό σημαίνει έρωτας για μένα
ακούς;
ΤαΚαλύτεραΠαιδιάΈχουνεΨυχολογικά.
protoxronia 2021 edw!! Alles epoxws gia to rap...alles epoxes gia emas
O.O
βαζω τις φρικες² μου στο τετράγωνο
einai katapliktiko