Φυλακή

Μια μέρα φεύγει, μια ζωή,
κι εμείς στα σύννεφα μισοί,
σαν το ταξίδι στη σιωπή,
μες στο σκοτάδι η φωνή.
Μέσα στη νύχτα περπατώ,
και μές'τη σκέψη μου πονώ,
κάθε σου βλέμμα μια φωτιά,
μες στη ματιά σου λησμονιά.
Θέλω να φύγω δεν μπορώ,
σαν μιά σκιά σε ακολουθώ,
κάθε μου βήμα με γυρνά,
σε μια αγκαλιά που με πονά.
Μια φυλακή χωρίς κλειδί,
είν' η αγάπη σου αυτή,
μες στο σκοτάδι ζω ξανά,
πόσο η καρδιά μου να πονά
Έχεις το βλέμμα σου ψυχρό,
παγώνει μέσα μου το φως,
τα λόγια που ποτέ δε λες,
κρύβουν αλήθειες σκοτεινές.
Λόγια πικρά σαν μαχαιριές,
ψέματα μέσα στις σκιές,
κάθε στιγμή που με πονάς,
και πάντα να με προσπερνάς
Θέλω να φύγω δεν μπορώ,
σαν μιά σκιά σε ακολουθώ,
κάθε μου βήμα με γυρνά,
σε μια αγκαλιά που με πονά.
Μια φυλακή χωρίς κλειδί,
είν' η αγάπη σου αυτή,
μες στο σκοτάδι ζω ξανά,
πόσο η καρδιά μου να πονά
Θέλω να φύγω δεν μπορώ,
σαν μιά σκιά σε ακολουθώ,
κάθε μου βήμα με γυρνά,
σε μια αγκαλιά που με πονά.
Μια φυλακή χωρίς κλειδί,
είν' η αγάπη σου αυτή,
μες στο σκοτάδι ζω ξανά,
πόσο η καρδιά μου να πονά