Dziękuję Ci za ten film. Jestem mama prawie 4 miesięcznej Laurki, kocham ją bardzo mocno, ale też pędzę, sprzątam jak tylko spi, potem jak się budzi to ja jestem padnięta bo nie zdążyłam nawet odpocząć, a teraz obejrzałam twój film patrzę na pranie które mam zebrać i poprasować, na okruchy leżące na podłodze i myślę sobie mam to w du... niech leży poleżę razem z nimi :😜 bardzo Ci dziękuję
Jestem mamą 1,5 rocznej Zosi. Porodu się nie bałam, wyszłam z założenia że nie będę się na nic nastawiać. Połóg to samotność - bardzo się z tym zgadzam. Partner był przy porodzie, pomagał w domu jak mógł ale tak jak mówisz on wychodzi do pracy a ty zostajesz sama z tym dzieckiem. Moja córka przez pierwsze 3 miesiące była nieodkladalna. Partner ogarniał dom, gotowl obiady i przynosił mi do fotela żebym jedna ręka mogła zjeść. Pomimo jego zaangażowania też miałam wewnętrzny bunt że jak to moje życie się zmieniło o 180 stopni a jego nie, ja idę usypiać przy cycu a on sobie ogląda telewizję. Nie oczekiwałam że będzie wstawał na nocne karmienia ale gdy córka zaczęła się budzić do porannej aktywności o 5 lub 4 30 rano to on się nią zajmuje. Jestem sama w dużym mieście, rodzina 300 km stąd, nawet mama na początku nie rozumiała że jak to dziecko nie śpi połóż do wózka polulaj troszkę i zaśnie 🤦♀️dopiero gdy przyjechała w odwiedziny i zobaczyła jak wygląda mój dzień to zrozumiała że to nie jest takie proste. Kocham moja córcię, partnera też ale początki to bardzo trudna droga. Teraz już doskonale rozumiem co oznacza zwrot trud wychowania. Pozdrawiam wszytskie mamy obecne i przyszłe.
Taaak! Z tymi odwiedzinami, żeby wstrzelić się w okno aktywności Małej, wygonić gości żebym mogła spokojnie ululać na drzemkę zamiast się stresować… myślałam, ze tylko ja się tym spaniem tak przejmuję. Świetnie było tego wszystkiego posłuchać :)
Jako mama 7 latki juz i 6 latka, poczatki z maluszkiem byly samotne. A gdy pojawil sie syn gdy corka miala 16 mc byl sajgon. Brakowalo mi siebie w tym wszystkim, brakowalo mnie kogos kto wesprze. Dlatego Ola szapoba za to co robisz tym filmikiem... wiele bym dala aby obejrzec go 7 lat temu gdy na swiat przychodzila moja corka a potem rok pozniej syn. Mialam wizje idealnego macierzynstwa ktore takie nie bylo i jest multum spraw o ktorych moznaby tu mowic i mowic a nikt nie mowi zeby nie pokazywac jak naprawde jest. Chociaz Ty jedna lamiesz stereotypy❤
Śmiałam i płakałam jednocześnie oglądając filmik 😉 szczególnie podczas wzmianki o chrapiącym starym obok 😂 dzięki Olur, mnie podładowałaś tym filmikiem 💐 Ja byłam mama, która oglądała te seriale, YT trzymając na rękach, leżąc obok córci, karmiąc ciagle tym cycusiem. Ale najgorszy był dla mnie nie syf w domu, a trudność w pójściu do toalety, napełnieniu butelki z woda czy zrobienie jedzenia, gdy zostawiłam sama. Mój 22 miesięczny szkrab dalej ma problemy ze snem, ale tutaj chodzi chyba o ten temperament 💪🏻
Bardzo mi bliski temat, rodziłam 5 miesięcy temu. Byłam nastawiona na naturalność. Miałam taki wewnętrzny spokój, że sobie poradzę, że jeżeli ma boleć, to będzie, że to tylko kilka, kilkanaście godzin i będzie po wszystkim. Tymczasem po trudnym porodzie zaczęły się problemy z karmieniem, przeogromny ból, łzy przy każdej próbie nakarmienia malucha, stres i spięcie kiedy zbliżała się pora jedzenia. Coś na co nie byłam przygotowana. Wyrzuty sumienia, że nie daję rady, że dla innych to łatwe, a dla mnie trudne. Dopiero kiedy odpuściłam odżyłam. W chwili gdy podjęłam decyzję o przejściu na mm, jakby ktoś zdjął ze mnie homonto. Natura zrobiła mi psikusa. Mimo wszystko mam nadzieję dać jej jeszcze szansę, kiedy pojawi się kolejna okazja ❤
Oh dziewczyny! Takie treści są nam potrzebne. Bardzo Ci dziękuję 🥰 Czekam na więcej pogaduszek. Bardzo lubią Twoją energię. Pozdrawiam wszystkie mamy!!! ❤
Jako mama 6 miesięcznego chłopca - dziękuję Ci za podjęcie tego tematu ;) dla mnie jako kogoś kto nie lubi siedzieć za długo w domu, najgorsze było zderzenie się z faktem bycia na początku "piersiowym niewolnikiem". Byłam strasznie sflustrowana że tak po prostu nie mogę wyjść z domu :( Teraz kiedy tylko mogę to korzystam z czasu bez malucha przez co na początku miałam ogromne wyrzuty sumienia 😢 ale tutaj wkroczył tata dziecka, który kiedy tylko może to "wygania mnie na wychodne" albo sam bierze młodego na spacer żebym mogła pobyć w domu sama ze sobą. Jest to trudne, aby wszystko sobie w głowie ułożyć i nie zawsze to wychodzi, bo jesteśmy swoimi największymi krytykami, ale się staram i wsparcie innych ma tutaj ogromne znaczenie. Ściskam Cię mocno! 😊 P.S. Słuchałam tego filmiku właśnie przez słuchawki, zajmując się młodym 😅
Jejku! Jak mi był potrzebny taki film. Jestem w szóstym miesiącu ciąży, strach jest ogromny. Mam wrażenie, że wielu rzeczy nadal nie wiem, z każdej strony „ciocie dobra rada” , przybywające kilogramy i niemożność pogodzenia sie z zmieniającym się ciałem, ale w pewnym momencie najzwyczajniej w świecie odpuściłam i czuje się z tym mega! Cieszę się tym wyjątkowym czasem, ufam że intuicja będzie moim najlepszym przyjacielem. Dziękuje Ci za każde słowo! ❤
à propos mam z tłustymi włosami - nie jestem mamą, ale w związku z sezonem letni, upałami i brakiem klimatyzacji w biurze, po 8 czy 10 h wracam do domu z tłustymi włosami, także matki nie przejmujcie się, bezdzietne lambadziary biurwowe też maja tłuste włosy; Pozdrawiam 😁
Bardzo fajny odcinek! Odniosę się do tego co mówiłaś na końcu, w kwestii edukacji przed dziecięcej. Jestem w 9 miesiącu ciąży, i przez cały ten czas miałam właśnie FOMO, że nie czytam, nie oglądam nic w temacie wyprawek, rozwoju itp. Przeczytałam tylko jedna książkę, którą dostałam od kuzynki, „Mamy dla Mamy” i czułam, że z tą wiedzą jestem ok i ze z resztą zaufam naturze, oraz w razie potrzeby zaprzyjaźnionym koleżankom matkom. Dzięki za propagowanie takiego podejścia, bo mam wrażenie, że ilość materiałów i presji aby książkowo się przygotowac na każde stadium rozwoju dziecka, trochę rozluźniają w nas naturalne instynkty i budzą niepewność wobec własnej intuicji🙏
Dziękuję Ci za ten filmik.. naprawdę dziękuję, widzę totalnie siebie w Twoich słowach. Takie treści są bardzo ważne z miłą chęcią wyślę Twój filmik w świat, każda mama powinna to obejrzeć. Macierzyństwo jest piękne ale bardzo "niewdzięczne" tak jak powiedziałaś "my najlepiej wiemy" tak zgadza się mama, mamę zrozumie. Również nie mam otoczenia które mi podpowie i generalnie intuicyjnie lub tak jak mówisz prosi się o google czy to prawda :) Pozdrawiam Cię i ściskam serdecznie -mama 10 miesięcznej córeczki- ❤❤❤
Pomijając fakt, że cały odcinek był super i niesamowicie przyjemnie się Ciebie słuchało to końcówka w stylu Olura była the best 😅 Ps. Nie jestem mamą ale jeśli nią zostanę to myślę, że wrócę do tego filmiku 😊 Dzięki!
Za czasów gdy ja miałam małe dziecko nie było telefonów, a i tak stale miałam poczucie winy. No że za dużo siedzę obok niego zamiast się angażować w to co robi i pomagać w rozwoju itp. . Albo że nie organizuję wystarczająco dużo wycieczek poza miasto na naprawdę świeże powietrze. I wiele innych powodów. Także telefon wcale nie jest potrzebny aby mieć poczucie winy. Chcemy być jak najlepszymi matkami po prostu. Ola ma rację że jak coś jest zrobione nawet na 60 % to jest zrobione i często to naprawdę wystarczy do dobrego życia i mamy i dziecka.
Ola jesteś boska❤ wszystko co mówisz to moja historia i pewnie setek nas. Ja mam już inny etap problemów i rodzicielstwa, bo mama pięciolatkę w domu. Wczoraj kupiłam słuchawki bezprzewodowe z Twojego polecenia/pomysłu-świetny patent ❤ Okres macierzyński miał swoje problemy, ale dla mnie najtrudniej było wrócić do pracy. Chcesz wynagrodzić dziecku, spełniać się zawodowo, jakoś wyglądać, żeby dom jakoś wyglądał i jeszcze czas dla się siebie. Ale wszystko da się się pogodzić 😊
Uwielbiam Twoje filmy. Fajnie byłoby zobaczyć u Ciebie więcej filmów o tej tematyce. Leżąc z małym dzieckiem dowiedziałam się że Ola, którą oglądam przechodzi przez to samo i ulżyło mi 😅. Chociaż ciężko mi słuchać o pozytywach, bo mój początek macierzyństwa był w samotności. Marzę żeby mieć chociaż jedną taką koleżankę, która jest w tym chaosie ze mną.
Idealny film dla młodych mam. Jestem mama dwojki, nikt wczesniej nie powiedzial mi czego moge sie spodziewac, co moge co nie itd. Macierzynstwo mnie zaskoczylo, tak jak mowisz robilam wszystko na 100%, tak chcialam, pokazywalam ze potrafie - niestety swoim kosztem , ogromnym. Multum przydatnej wiedzy Ola ❤
Nie mam dzieci (jeszcze, mam nadzieję), ale z przyjemnością wysłuchałam ten odcinek. Podziwiam Twój spokój, pewność i taką naturalną mądrość jak miały nasze mamy czy babcie, w zgodzie z naturą i ze sobą. Taką mamą kiedyś chciałabym być, jesteś wspaniałym wzorem ❤
Olu, napisałam długi komentarz opisujący to w jakim momencie swojego życia jestem. Usunęłam go, aby napisać jedynie jestem tą jedną dziewczyną, do której chciałaś trafić. Dziękuję.
Przeczytałam gdzieś, że "dzieci są dziećmi tylko raz" i kiedy mam trudne chwile tak właśnie myślę- kilka lat zleci jak z bicza strzelil i dzieciatko będzie bardziej samodzielne. Macierzyństwo dużo daje u dużo zabiera, ale przecież okres kiedy ma się niemowlaka trwa jakiś ułamek w naszym życiu i później można już zostawic bobaska z innym opiekunem. Co do spania przez tatę w nocy- dokładnie, wkurza to, ale kiedy wstaje, a dziecko i tak chce mamę, bez sensu żeby dwie osoby nie spaly bo tak. Co do drzemek- jak moje dziecko było malutkie i spalo dużo, sprzątałam itd., teraz kiedy jest większe, w trakcie spania ja też spie, albo mam czas dla siebie. Sprzątanie jak wróci tata z pracy i może się zająć dzieckiem albo posprzątać.
Podoba mi się Twoje podejście do porodu, takie naturalne i to porównanie do zwierząt jest świetne, bo właśnie niestety ten strach został nam przez ludzkość wpojony, boimy się tego co naturalne, żywe, pełne niejednokrotnie łez i krwi, a to jest właśnie nasza natura. Eff Kozłowska pięknie to wszystko opisała w swojej książce „Pozostań dziki. Dziecko ziemi”. Miło słuchać, że właśnie nie miałaś w sobie tego strachu, bo przecież to twoje dziecko i jedyne czego potrzebuje to twojej oddanej miłości i wszystko przyjdzie samo instynktownie❤
Super filmik i rzeczy w nim zawarte, ale jedna refleksja która mnie nachodzi od samego początku jak zaczęłam oglądanie to to, ze kobiety zapominają, ze te dzieci (w większości przypadkow mam nadzieje!) maja tez ojców! Wyłączyć Zosię samosie, dać ojcu się wykazać i iść na spacer, mieć swoje aktywności, iść na siłownie czy basen, czy godzinę pojezdzic rowerem wokół komina - cokolwiek! Inaczej można zwariować!
Bardzo fajny filmik, pogadanki są super!:) Co do strachu przed porodem - myślę, że nie wspomniałaś o najważniejszym - myślę, że Ci studenci, wstyd, załatwienie się w trakcie itp to "pikuś", a zdecydowana większość kobiet mówiąc "strach przed porodem", ma na myśli głównie "strach przed bólem" - zwłaszcza w dobie polskich szpitali, gdzie np znieczulenie ZO często nie wchodzi w grę i można sobie włączyć aromaterapię, co jest kpiną. Kobiety boją się tego bólu i ewentualnych powikłań potem myślę najbardziej. Nie wspominając oczywiście o najważniejszym, czyli żeby wszystko było ok z dzieckiem.
Dziękuje Ci za filmik, jestem obecnie w pierwszej ciąży i powiem szczerze że jestem sama w szoku tym jakie mam podejście do tego wszystkiego co mnie czeka. Otóż ja od zawsze jestem osobą na zasadzie 0 lub 1, dodatkowo wszystko muszę mieć zaplanowane (nawet ciąża w odpowiednim dla mnie czasie), wszystko musiałam wiedzieć wcześniej i zawsze miałam przeanalizowany każdy scenariusz żeby tylko nic mnie nie zaskoczyło. No właśnie tak było aż do teraz…obecnie nie planuje nic, nie mam oczekiwań co do ciąży, co do macierzyństwa nawet nie wyobrażam sobie i nie nastawiam się jak to będzie tylko przyjmuje wszystko tak jak jest i jak będzie. Szok totalny ze ja w ogóle tak potrafię, chyba to są właśnie te naturalne instynkty które mam nadzieje mnie poprowadzą. Dziękuje Ci za filmik bo szczerze zaczynałam mieć do siebie pretensje ze może to źle ze nic nie planuje ze może to wyglada na zasadzie „olewania” ale właśnie to nie jest olewanie z mojej strony tylko chyba po prostu czuje się gotowa i przyjmę wszystko, wiem ze będzie ciężko ale pewnie będą tez momenty piękne 🙂 sama nie wierze w to gdzie poukładana, zaplanowana Aśka może w kwestii macierzyństwa być tak otwarcie nastawiona 🙉 Bo oczywiście inne aspekty mojego życia nadal są zaplanowane a pomyślałby się ze najważniejsza cześć została przeze mnie otwarta i czysta jak biała kartka, obym tego nie żałowała 😉 i proszę nie mylcie tego z tym ze się nie interesuje bo oczywiście że tak, tylko nic nie planuje na zapas bo podejrzewam ze z dziećmi to planowanie i tak na nic się zdaje 😂 Umocniłaś mnie Olu w przekonaniu ze balans jest dobry i że instynktownie damy radę wszystko ogarnąć
Boże, pierwsze miesiące przy pierwszym dziecku to był najgorszy okres w moim życiu, ja pierdziele. A jak już wyszłam na prostą, byłam już w drugiej ciąży i to zagrożonej 🤦♀️ Ale pierwsze dziecko to była masakra, depresja poporodowa u mnie, u męża, wszystko stanęło na głowie, a jednocześnie były to nasze pierwsze miesiące w obcym państwie 😔
Dziękuje za ten film ! Mam 3 miesięcznego synka i moim problemem jest to , ze boje się mówić głośno „ mały ma właśnie skok rozwojowy „ , „ pilnuje czasu aktywności i drzemek” zapisuje sobie na kartce kiedy mały zaśnie , kiedy się obudzi i kiedy go karmiłam bo tak jest mi po prostu łatwiej to ogarnąć i dobrze czuje się z tym jak to sobie notuje ale kitram się z tą kartką bo boje się tego „ co ona wymyśla „ , „ teraz to takie wychowanie itd „ . Również staram się robić wszytsko zgodnie ze swoją intuicją , nie czytać za dużo… ale mam tak ze wstydzę się trochę mówić o tym głośno przy osobach starszych lub koleżankach które nie maja dzieci i mysle ze mnie nie zrozumieją :/
Dziękuje Ola 🤍 Film oglądałam 3 razy cofając bo maleństwo śpi na mnie.. dziękuje za słowa otuchy, podpowiedzi i szczerość 🤍 bardzo bardzo! A wracając do sprzątania.. to tyle ile się da bo czytając Twój post ,,plebiscyt matek” jeszcze będąc w ciąży powiedziałam sobie ze na luzie.. włosy mam długie i niekoniecznie idealnie.. ale zaraz i tak wypadną 😂 co do edukowania się to tylko położna i koleżanki.. Hmm intuicja to złoto! Nie jestem na żadnych forach itp. Bo po co się stresować bez sensu? Pozdrawiam ❤️
Polecam książkę " w głębi kontinuum" dzięki niej zrozumiałam że oprócz tego że to ja będę potrzebowała tych "swoich czynności" to dziecko również potrzebuje mieć wzorzec zachowań, ono potrzebuje obserwować nas w naszych dorosłych czynnościach. Że nie mogę się teraz rzucić w tryb mama 24 na dobę bo to jebnie.
To jest świetny, ważny komentarz, który otwiera oczy! I właśnie, warto pokazywać dziecku co robimy, nie tylko zabawa, choć owszem to też jest ważne, ale niech zobaczy jak mama gotuje, pierze, robi zakupy bo to jest życie. I nie będziemy w stanie udawać, że tego nie ma i jest tylko siedzenie i czas z dzieckiem. Dla tych mam, które na drzemkach ogarniają cały dom a potem padają ze zmęczenia gdy dziecko się budzi: może warto ten czas poświęcić dla siebie? Choć w jakiejś części? I spróbować też zrobić jakąś czynność domową właśnie z dzieckiem? Ktoś mi powiedział właśnie takie zdanie i dla mnie to był taki szok :-D ale jak to? A to przecież takie proste! A dla mnie jak odkrycie Ameryki. I teraz, gdy córka nie śpi, nie tylko się bawimy ale zabawa może być też w kuchni, podczas gotowania obiadu, pokazywania różnych rzeczy (u nas silikonowe łyżki wygrywają xd).
@@olaolur ciężko mi ująć przekaz całej książki w komentarzu ale trochę pije do początku filmiku ale nie tylko. Mi wydawało się że teraz muszę wszystko robić pod dziecko, zapewniać mu rozrywkę, atrakcje i pełną uwagę a o dziwo dopiero po tej książce zrozumialam że dziecko też musi się czasem nudzić, zobaczyć że mama będzie teraz ogarniać coś innego a ono musi się dostosować. Że wcale w brew pozorom nie muszę na ten czas znajdywać mu miliona atrakcji. Pewnie na pewno wynika to z moich "urazów" bo znowu byłam całe dzieciństwo pozostawiona sama sobie.
Jeśli chodzi o to przywiązanie mamy do dziecka, to tak! Mamy cycoholików łączmy sie... juz 2 lata ie karmię i jaki to jest piękny czas! Znów mogłam isc na urodziny kolezanki i wrocic o polnocy a nie o 19.30 bo cyc do spania i cyc w nocy :( Teraz moge zyc jako ja, a nie tylko jako mama, miec jakies zycie towarzyskie. Syna mamy niestety wymagajacego, nie bylo opcji jak mial np. roczek, ze idziemy do znajomych, on usnie na kanapie u nich o 20, zaniesiemy go do auta, wrocimy do domu i bedzie dalej spal (podobno sa takie dzieci, ja nie spotkalam xD) Bardzo doceniałam wygodę karmienia piersią, że nie musiałam myslec o mm, o cenach, o tym zeby brac do lekarza, na spacery, robic w szpitalu (bylam z synem 10 dni na zapalenie ukladu moczowego). Ale jakos mam tak w glowie, ze przy nastepnym dziecku postaram sie wdrazac od razu bbotelke, nawet z moim mlekiem, ale zeby tata mogl zotac z dzieckiem bez mojej obawy, ze dziecko głodne (nasz syn obraził sie na spoczek i butle jak mial 2 msc i koniec, nie dalo mu sie wcisnac, tylko piers)
Fajnie ze jesteś, zgadzam się w dużej mierze z tobą, sen tez ogarnelismy dosyć późno bo około 9 miesiąca ale to najlepsza rzecz jaka zrobiliśmy dla naszej wyspanej rodziny 😂 tez czułam się długo samotna przez kp, po odstawieniu odżyłam bo stary zaczął usypiać dziecko a ja uciekałam na długi spacer z psiurem 😁 Pozdrawiam wszystkie mamusie, bądźcie dla siebie wyrozumiałe! ❤
Nie jestem mamą, ale to taka comfort pogadanka, uwielbiam 💞 btw. Ola nie wiem czy kojarzysz Isabel Paige na yt, ale przysięgam. Oglądam jej filmiki dla relaksu i widzie w jej stylu bycia cząstkę Ciebie😅 bardzo relaksujący kanał, polecanko.
Strach przed porodem tyczy sie strachu przed bólem, upokorzeniem czyli sposobem w jaki traktuje sie w Polce rodzące oraz strach przed śmiercią lub ciezkimi powikłaniami. Plus myślę, że w obecnej Polsce strach przed porodem ma też to drugie dno, co jesli w lęku o bycie oskarzonym o przyczynienie sie do smierci dziecka, lekarze beda wstrzymywac sie z decyzjami ratującymi zycie matki przez co umrze na sepse?. Moj syn ma 4 lata, moze chciałabym drugie dziecko, ale musze poczekac na zmiane rządu lub az uda mi sie uzbierac pieniadze na ew. wizyte za granica w celu usuniecia ciązy z wadą genetyczną lub w ogóle planowania porodu za granicą
Dokladnie tak, ja mam 27 lat, chcialabym zajsc w ciaze, ale zwyczajnie sie boje, ze przez powiklania i nasze prawo umre. Caly czas sie zastanawiam, co robic. Wiem, ze czas idzie do przodu, bardzo nie chcialabym rezygnowac calkowicie z dzieci, ale ja sie po prostu boje.
ปีที่แล้ว
hejo! dzieci nie mam i absolutnie nie planuję, ale włączam dla umilenia sobie poranka 🫶
Instagram, TH-cam - rzeczywiście ucina co się da 🙈🤦♀️ W domu z dziewczynami słuchałam włansie podcastów, zagadek kryminalnych głównie 🙈 Nie mam już żadnych wyrzutów sumienia. Mam 3 córki. Czasem trzeba zrobić coś dla siebie, bo oszaleć można
Nie mam dzieci i narazie nie planuję ale do końca z zaciekawieniem wysłuchałam. Ola, więcej takich treści poprosimy. Trzeba normalizować i mówić o tych rzeczach których nikt nie widzi a mamy same sobie z nimi radzą. Bardzo mnie ciekawi twój punkt widzenia macierzyństwa od samej ciąży do momentu obecnego, jak sobie radzisz psychicznie itd.💙💙 "Kto wyżarł pańci wafla?" No kochom 😅
Może nie wszyscy się z tym zgodzą, ale kiedy potrzebuję zrobić coś dla siebie a w tym czasie opiekuję się dzieckiem, to wlewam ciepłą wodę do wanny i wspólnie się kąpiemy. Oczywiście jest na to określony wiek i lepiej umyć się wcześniej pod prysznicem, z powodów higienicznych. Można tak spędzić w mierze relaksującą godzinę 😄
Apropos bólu przy porodzie, dowiedziałam się ostatnio że warto pracować z fizjoterapeutka uroginekologiczną i poród może być całkowicie bezbolesny po rozluźnieniu mięśni wewnętrznych, a do tego przyjaciółka wspomniała mi o porodach orgazmicznych, więc może nie być tak strasznie po odpowiednio wcześniejszym przygotowaniu 😊
Kurde, chyba już zaczynam, choć drugie dziecko może za parę lat 😂 Kurczę, ten ból był straszny, niestety pamietam wszystkie myśli, które mu towarzyszyły, wiec nie wyparłam go do końca. Pewnie miała w tym duży udział oksytocyna, bo pierwszy porządny skurcz poczułam właśnie po jej podaniu.
Kurcze ja mam lek przed otwarta wodą. Czy na zdjęciu czy gdzieś w grze komputerowej (za dzieciaka 😂) . A co do porodu . To pierwsze miałam cc a drugi poród to sn . I nie bałam się stricte porodu . Przy cc bałam się bólu przy znieczuleniu (a dla mnie to i cewnik to był raj 😂😂 Uczucie ,że nie chce Ci się siku po całej ciąży nieziemskie) a przy sn bałam się samego bólu. Co faktycznie "gryzłam ściany" bo był wywoływany. Postępów nie było i dopiero jak pęcherz przebili to takie bóle miałam aż oddychać nie mogłam.
Lubię Twoje pogadanki i oglądam wszystkie filmy. Są bardzo cenne i przyjemne, ale tu muszę się odezwać. Czuję, że trochę umniejszyłaś temat lęku przed porodem. To istnieje, jest namacalne i ważne jest mówić o fobii specyficznej jaką jest tokofobia. Nikt nie marzy, by mieć takie zaburzenie, a jeśli ktoś odczuwa paniczny lęk to jest to wskazanie do diagnostyki u psychiatry. A zaświadczenie o tokofobii jest wskazaniem do CC. Rozpoznanie psychiatryczne nie jest furtką, jest rozpoznaniem jak każde inne, które stawia lekarz specjalista. Niestety gabinety lekarskie są wypełnione pacjentkami, które po porodach mają traumę. Jeśli coś się wydarzy podczas porodu, to lekarz który nie wyraził zgodę na CC jest na przegranej pozycji, a tak jest często. Sama doświadczałam odmowy, ma szczęście finalnie znalazłam super lekarza i całe szczęście, bo inaczej ani ja ani córka byśmy nie przeżyły. Mówię to z perspektywy prawie psycholożki (niedługo mam obronę mgr), matki i obserwatorki przeróżnych sytuacji okołoporodowych. Jak matka czuje, że nie urodzi naturalnie, to zazwyczaj tak jest. Wiele kobiet (w tym i mnie) intuicja nie zawiodła. Pozdrawiam i mam nadzieję, że nie zostanie to odebrane jako atak, bo chciałam po prostu wspomniec, chociaż powierzchownie o lęku przed porodem. A żadnemu lękowi nie można umniejszać
Wiesz co trudno mi mówić o lęku, którego nigdy nie odczuwałam. Więc pokazałam moją perspektywę i moje sposoby na szukanie źródła lęków i obaw. Nie jestem też psychologiem, nie znam się na wszystkich zaburzeniach, ani nie współodczuwam tego co wszyscy. Na szczęście. Wypowiedziałam się subiektywnie, absolutnie nie umniejszając. :)
Dziękuję Ci za ten film. Jestem mama prawie 4 miesięcznej Laurki, kocham ją bardzo mocno, ale też pędzę, sprzątam jak tylko spi, potem jak się budzi to ja jestem padnięta bo nie zdążyłam nawet odpocząć, a teraz obejrzałam twój film patrzę na pranie które mam zebrać i poprasować, na okruchy leżące na podłodze i myślę sobie mam to w du... niech leży poleżę razem z nimi :😜 bardzo Ci dziękuję
Jestem mamą 1,5 rocznej Zosi. Porodu się nie bałam, wyszłam z założenia że nie będę się na nic nastawiać. Połóg to samotność - bardzo się z tym zgadzam. Partner był przy porodzie, pomagał w domu jak mógł ale tak jak mówisz on wychodzi do pracy a ty zostajesz sama z tym dzieckiem. Moja córka przez pierwsze 3 miesiące była nieodkladalna. Partner ogarniał dom, gotowl obiady i przynosił mi do fotela żebym jedna ręka mogła zjeść. Pomimo jego zaangażowania też miałam wewnętrzny bunt że jak to moje życie się zmieniło o 180 stopni a jego nie, ja idę usypiać przy cycu a on sobie ogląda telewizję. Nie oczekiwałam że będzie wstawał na nocne karmienia ale gdy córka zaczęła się budzić do porannej aktywności o 5 lub 4 30 rano to on się nią zajmuje. Jestem sama w dużym mieście, rodzina 300 km stąd, nawet mama na początku nie rozumiała że jak to dziecko nie śpi połóż do wózka polulaj troszkę i zaśnie 🤦♀️dopiero gdy przyjechała w odwiedziny i zobaczyła jak wygląda mój dzień to zrozumiała że to nie jest takie proste. Kocham moja córcię, partnera też ale początki to bardzo trudna droga. Teraz już doskonale rozumiem co oznacza zwrot trud wychowania. Pozdrawiam wszytskie mamy obecne i przyszłe.
Jak ja Cię dobrze rozumiem. Ściskam mocno w tych trudach, ze swoją 5.cio miesięczna córką❤
nie ważne na jaki temat mówisz, uwielbiam Cię słuchać, masz bardzo przyjemny, wręcz taki kojący głos
Nie jestem jeszcze mamą ale dziękuję ci za chwilę wytchnienia 💚 przepiękna sceneria ☘️🍃
Ale Ty jesteś kochanym, wartościowym człowiekiem
Oglądam ten film drugi raz. Pierwszy jeszcze bezdzietna lambadziara. Drugi raz jak teraZ jestem w ciazy. Za każdym razem podziwiam za mądrość.
Mamą nie jestem, ale film i tak oglądam - lubię Olę po prostu. Bije od Ciebie zawsze taki spokój i luz życiowy 😊
Taaak! Z tymi odwiedzinami, żeby wstrzelić się w okno aktywności Małej, wygonić gości żebym mogła spokojnie ululać na drzemkę zamiast się stresować… myślałam, ze tylko ja się tym spaniem tak przejmuję. Świetnie było tego wszystkiego posłuchać :)
Jako mama 7 latki juz i 6 latka, poczatki z maluszkiem byly samotne. A gdy pojawil sie syn gdy corka miala 16 mc byl sajgon. Brakowalo mi siebie w tym wszystkim, brakowalo mnie kogos kto wesprze. Dlatego Ola szapoba za to co robisz tym filmikiem... wiele bym dala aby obejrzec go 7 lat temu gdy na swiat przychodzila moja corka a potem rok pozniej syn. Mialam wizje idealnego macierzynstwa ktore takie nie bylo i jest multum spraw o ktorych moznaby tu mowic i mowic a nikt nie mowi zeby nie pokazywac jak naprawde jest. Chociaz Ty jedna lamiesz stereotypy❤
Śmiałam i płakałam jednocześnie oglądając filmik 😉 szczególnie podczas wzmianki o chrapiącym starym obok 😂 dzięki Olur, mnie podładowałaś tym filmikiem 💐
Ja byłam mama, która oglądała te seriale, YT trzymając na rękach, leżąc obok córci, karmiąc ciagle tym cycusiem. Ale najgorszy był dla mnie nie syf w domu, a trudność w pójściu do toalety, napełnieniu butelki z woda czy zrobienie jedzenia, gdy zostawiłam sama. Mój 22 miesięczny szkrab dalej ma problemy ze snem, ale tutaj chodzi chyba o ten temperament 💪🏻
Bardzo mi bliski temat, rodziłam 5 miesięcy temu. Byłam nastawiona na naturalność. Miałam taki wewnętrzny spokój, że sobie poradzę, że jeżeli ma boleć, to będzie, że to tylko kilka, kilkanaście godzin i będzie po wszystkim. Tymczasem po trudnym porodzie zaczęły się problemy z karmieniem, przeogromny ból, łzy przy każdej próbie nakarmienia malucha, stres i spięcie kiedy zbliżała się pora jedzenia. Coś na co nie byłam przygotowana. Wyrzuty sumienia, że nie daję rady, że dla innych to łatwe, a dla mnie trudne. Dopiero kiedy odpuściłam odżyłam. W chwili gdy podjęłam decyzję o przejściu na mm, jakby ktoś zdjął ze mnie homonto. Natura zrobiła mi psikusa. Mimo wszystko mam nadzieję dać jej jeszcze szansę, kiedy pojawi się kolejna okazja ❤
Oh dziewczyny! Takie treści są nam potrzebne. Bardzo Ci dziękuję 🥰
Czekam na więcej pogaduszek. Bardzo lubią Twoją energię. Pozdrawiam wszystkie
mamy!!! ❤
Jako mama 6 miesięcznego chłopca - dziękuję Ci za podjęcie tego tematu ;) dla mnie jako kogoś kto nie lubi siedzieć za długo w domu, najgorsze było zderzenie się z faktem bycia na początku "piersiowym niewolnikiem". Byłam strasznie sflustrowana że tak po prostu nie mogę wyjść z domu :(
Teraz kiedy tylko mogę to korzystam z czasu bez malucha przez co na początku miałam ogromne wyrzuty sumienia 😢 ale tutaj wkroczył tata dziecka, który kiedy tylko może to "wygania mnie na wychodne" albo sam bierze młodego na spacer żebym mogła pobyć w domu sama ze sobą. Jest to trudne, aby wszystko sobie w głowie ułożyć i nie zawsze to wychodzi, bo jesteśmy swoimi największymi krytykami, ale się staram i wsparcie innych ma tutaj ogromne znaczenie. Ściskam Cię mocno! 😊
P.S. Słuchałam tego filmiku właśnie przez słuchawki, zajmując się młodym 😅
Mam tak samo, tylko u mnie 3,5 miesięczniak w domu. Słuchałam na jednej słuchawce nosząc małego żeby zasnął 😀
Jaki to był piękny początek dnia z tobą! Roztaczasz taką atmosferę spokoju, wiary w siebie i pewności, że aż sie człowiekowi po prostu "chce"
Dziękuję za ten film... Taki szczery, ciepły, pokrzepiający❤ myślę, że za mało jest takich treści na YT, a każda mama bardzo ich potrzebuje 😊
Jejku! Jak mi był potrzebny taki film. Jestem w szóstym miesiącu ciąży, strach jest ogromny. Mam wrażenie, że wielu rzeczy nadal nie wiem, z każdej strony „ciocie dobra rada” , przybywające kilogramy i niemożność pogodzenia sie z zmieniającym się ciałem, ale w pewnym momencie najzwyczajniej w świecie odpuściłam i czuje się z tym mega! Cieszę się tym wyjątkowym czasem, ufam że intuicja będzie moim najlepszym przyjacielem. Dziękuje Ci za każde słowo! ❤
Jesteś pięknym człowiekiem Olu, takim prawdziwym ❤🌼 Kocham naturę i wieś piękna sceneria 😍
à propos mam z tłustymi włosami - nie jestem mamą, ale w związku z sezonem letni, upałami i brakiem klimatyzacji w biurze, po 8 czy 10 h wracam do domu z tłustymi włosami, także matki nie przejmujcie się, bezdzietne lambadziary biurwowe też maja tłuste włosy; Pozdrawiam 😁
Bardzo fajny odcinek! Odniosę się do tego co mówiłaś na końcu, w kwestii edukacji przed dziecięcej. Jestem w 9 miesiącu ciąży, i przez cały ten czas miałam właśnie FOMO, że nie czytam, nie oglądam nic w temacie wyprawek, rozwoju itp. Przeczytałam tylko jedna książkę, którą dostałam od kuzynki, „Mamy dla Mamy” i czułam, że z tą wiedzą jestem ok i ze z resztą zaufam naturze, oraz w razie potrzeby zaprzyjaźnionym koleżankom matkom. Dzięki za propagowanie takiego podejścia, bo mam wrażenie, że ilość materiałów i presji aby książkowo się przygotowac na każde stadium rozwoju dziecka, trochę rozluźniają w nas naturalne instynkty i budzą niepewność wobec własnej intuicji🙏
Idealny poranek 🥰
Choć tematyka nie do końca mnie dotyczy uwielbiam cię słuchać 😍
Jestem w 5 msc ciąży 🌷 i dziękuję dodałas mi otuchy 🌷🍀🤩❤️ Ola jesteś pięknym człowiekiem
Mama będę dopiero za 2 miesiące, ale nie masz pojęcia jak uspokoilas moje nerwy i myśli tym filmem! Dziękuje! ❤️
O jaaa, ależ marzył mi się tego typu filmik w Twoim wykonaniu ❤️ miłego dnia Olu 🌺
Ola dziękuję za ten film ❤
Dziewczyno, uwielbiam Cię :-) Jesteś jedyna taka na tym jutubie
Dziękuję Ci za ten filmik.. naprawdę dziękuję, widzę totalnie siebie w Twoich słowach. Takie treści są bardzo ważne z miłą chęcią wyślę Twój filmik w świat, każda mama powinna to obejrzeć. Macierzyństwo jest piękne ale bardzo "niewdzięczne" tak jak powiedziałaś "my najlepiej wiemy" tak zgadza się mama, mamę zrozumie. Również nie mam otoczenia które mi podpowie i generalnie intuicyjnie lub tak jak mówisz prosi się o google czy to prawda :) Pozdrawiam Cię i ściskam serdecznie -mama 10 miesięcznej córeczki- ❤❤❤
Pomijając fakt, że cały odcinek był super i niesamowicie przyjemnie się Ciebie słuchało to końcówka w stylu Olura była the best 😅
Ps. Nie jestem mamą ale jeśli nią zostanę to myślę, że wrócę do tego filmiku 😊 Dzięki!
Dziękuję Ci za ten filmik ❤❤❤
Dzień dobry w ten piękny poranek ☀️🍓
Za czasów gdy ja miałam małe dziecko nie było telefonów, a i tak stale miałam poczucie winy. No że za dużo siedzę obok niego zamiast się angażować w to co robi i pomagać w rozwoju itp. . Albo że nie organizuję wystarczająco dużo wycieczek poza miasto na naprawdę świeże powietrze. I wiele innych powodów.
Także telefon wcale nie jest potrzebny aby mieć poczucie winy. Chcemy być jak najlepszymi matkami po prostu. Ola ma rację że jak coś jest zrobione nawet na 60 % to jest zrobione i często to naprawdę wystarczy do dobrego życia i mamy i dziecka.
Ola jesteś boska❤ wszystko co mówisz to moja historia i pewnie setek nas. Ja mam już inny etap problemów i rodzicielstwa, bo mama pięciolatkę w domu.
Wczoraj kupiłam słuchawki bezprzewodowe z Twojego polecenia/pomysłu-świetny patent ❤
Okres macierzyński miał swoje problemy, ale dla mnie najtrudniej było wrócić do pracy. Chcesz wynagrodzić dziecku, spełniać się zawodowo, jakoś wyglądać, żeby dom jakoś wyglądał i jeszcze czas dla się siebie. Ale wszystko da się się pogodzić 😊
Uwielbiam Twoje filmy. Fajnie byłoby zobaczyć u Ciebie więcej filmów o tej tematyce.
Leżąc z małym dzieckiem dowiedziałam się że Ola, którą oglądam przechodzi przez to samo i ulżyło mi 😅. Chociaż ciężko mi słuchać o pozytywach, bo mój początek macierzyństwa był w samotności. Marzę żeby mieć chociaż jedną taką koleżankę, która jest w tym chaosie ze mną.
Idealny film na ten piękny poranek 😍super się Ciebie słucha Olu! 💓
Biotad Plus jakie recenzje?💪💪
Biorę dla siebie dużo z tego filmu ❤
Jaki piękny kadr! Tematyka filmu w ogóle nie dla mnie, ale i tak słucham ;)
Doczekałam się! 😍❤
Idealny film dla młodych mam. Jestem mama dwojki, nikt wczesniej nie powiedzial mi czego moge sie spodziewac, co moge co nie itd. Macierzynstwo mnie zaskoczylo, tak jak mowisz robilam wszystko na 100%, tak chcialam, pokazywalam ze potrafie - niestety swoim kosztem , ogromnym. Multum przydatnej wiedzy Ola ❤
❤ dziękuję za feedback
Ola, więcejjjjjjjjj !!!!! ❤❤❤
Nie mam dzieci (jeszcze, mam nadzieję), ale z przyjemnością wysłuchałam ten odcinek. Podziwiam Twój spokój, pewność i taką naturalną mądrość jak miały nasze mamy czy babcie, w zgodzie z naturą i ze sobą. Taką mamą kiedyś chciałabym być, jesteś wspaniałym wzorem ❤
O rety, dziękuję!!
Olu, napisałam długi komentarz opisujący to w jakim momencie swojego życia jestem. Usunęłam go, aby napisać jedynie jestem tą jedną dziewczyną, do której chciałaś trafić. Dziękuję.
P.S. Właśnie słuchałam na słuchawkach 😂❤
Dzięki za ten film❤
Przeczytałam gdzieś, że "dzieci są dziećmi tylko raz" i kiedy mam trudne chwile tak właśnie myślę- kilka lat zleci jak z bicza strzelil i dzieciatko będzie bardziej samodzielne. Macierzyństwo dużo daje u dużo zabiera, ale przecież okres kiedy ma się niemowlaka trwa jakiś ułamek w naszym życiu i później można już zostawic bobaska z innym opiekunem. Co do spania przez tatę w nocy- dokładnie, wkurza to, ale kiedy wstaje, a dziecko i tak chce mamę, bez sensu żeby dwie osoby nie spaly bo tak. Co do drzemek- jak moje dziecko było malutkie i spalo dużo, sprzątałam itd., teraz kiedy jest większe, w trakcie spania ja też spie, albo mam czas dla siebie. Sprzątanie jak wróci tata z pracy i może się zająć dzieckiem albo posprzątać.
Podoba mi się Twoje podejście do porodu, takie naturalne i to porównanie do zwierząt jest świetne, bo właśnie niestety ten strach został nam przez ludzkość wpojony, boimy się tego co naturalne, żywe, pełne niejednokrotnie łez i krwi, a to jest właśnie nasza natura. Eff Kozłowska pięknie to wszystko opisała w swojej książce „Pozostań dziki. Dziecko ziemi”. Miło słuchać, że właśnie nie miałaś w sobie tego strachu, bo przecież to twoje dziecko i jedyne czego potrzebuje to twojej oddanej miłości i wszystko przyjdzie samo instynktownie❤
Super filmik i rzeczy w nim zawarte, ale jedna refleksja która mnie nachodzi od samego początku jak zaczęłam oglądanie to to, ze kobiety zapominają, ze te dzieci (w większości przypadkow mam nadzieje!) maja tez ojców! Wyłączyć Zosię samosie, dać ojcu się wykazać i iść na spacer, mieć swoje aktywności, iść na siłownie czy basen, czy godzinę pojezdzic rowerem wokół komina - cokolwiek!
Inaczej można zwariować!
Bardzo fajny filmik, pogadanki są super!:) Co do strachu przed porodem - myślę, że nie wspomniałaś o najważniejszym - myślę, że Ci studenci, wstyd, załatwienie się w trakcie itp to "pikuś", a zdecydowana większość kobiet mówiąc "strach przed porodem", ma na myśli głównie "strach przed bólem" - zwłaszcza w dobie polskich szpitali, gdzie np znieczulenie ZO często nie wchodzi w grę i można sobie włączyć aromaterapię, co jest kpiną. Kobiety boją się tego bólu i ewentualnych powikłań potem myślę najbardziej. Nie wspominając oczywiście o najważniejszym, czyli żeby wszystko było ok z dzieckiem.
lubię Cię słuchać ;) fajna miniaturka 🤍
omg ja też myslalam o wszystkim tylko nie o sobie. Sprzątanie aż do przesady, również żałuję ;*
Dziękuje Ci za filmik, jestem obecnie w pierwszej ciąży i powiem szczerze że jestem sama w szoku tym jakie mam podejście do tego wszystkiego co mnie czeka. Otóż ja od zawsze jestem osobą na zasadzie 0 lub 1, dodatkowo wszystko muszę mieć zaplanowane (nawet ciąża w odpowiednim dla mnie czasie), wszystko musiałam wiedzieć wcześniej i zawsze miałam przeanalizowany każdy scenariusz żeby tylko nic mnie nie zaskoczyło. No właśnie tak było aż do teraz…obecnie nie planuje nic, nie mam oczekiwań co do ciąży, co do macierzyństwa nawet nie wyobrażam sobie i nie nastawiam się jak to będzie tylko przyjmuje wszystko tak jak jest i jak będzie. Szok totalny ze ja w ogóle tak potrafię, chyba to są właśnie te naturalne instynkty które mam nadzieje mnie poprowadzą. Dziękuje Ci za filmik bo szczerze zaczynałam mieć do siebie pretensje ze może to źle ze nic nie planuje ze może to wyglada na zasadzie „olewania” ale właśnie to nie jest olewanie z mojej strony tylko chyba po prostu czuje się gotowa i przyjmę wszystko, wiem ze będzie ciężko ale pewnie będą tez momenty piękne 🙂 sama nie wierze w to gdzie poukładana, zaplanowana Aśka może w kwestii macierzyństwa być tak otwarcie nastawiona 🙉
Bo oczywiście inne aspekty mojego życia nadal są zaplanowane a pomyślałby się ze najważniejsza cześć została przeze mnie otwarta i czysta jak biała kartka, obym tego nie żałowała 😉 i proszę nie mylcie tego z tym ze się nie interesuje bo oczywiście że tak, tylko nic nie planuje na zapas bo podejrzewam ze z dziećmi to planowanie i tak na nic się zdaje 😂
Umocniłaś mnie Olu w przekonaniu ze balans jest dobry i że instynktownie damy radę wszystko ogarnąć
Boże, pierwsze miesiące przy pierwszym dziecku to był najgorszy okres w moim życiu, ja pierdziele. A jak już wyszłam na prostą, byłam już w drugiej ciąży i to zagrożonej 🤦♀️ Ale pierwsze dziecko to była masakra, depresja poporodowa u mnie, u męża, wszystko stanęło na głowie, a jednocześnie były to nasze pierwsze miesiące w obcym państwie 😔
Dziękuje za ten film ! Mam 3 miesięcznego synka i moim problemem jest to , ze boje się mówić głośno „ mały ma właśnie skok rozwojowy „ , „ pilnuje czasu aktywności i drzemek” zapisuje sobie na kartce kiedy mały zaśnie , kiedy się obudzi i kiedy go karmiłam bo tak jest mi po prostu łatwiej to ogarnąć i dobrze czuje się z tym jak to sobie notuje ale kitram się z tą kartką bo boje się tego „ co ona wymyśla „ , „ teraz to takie wychowanie itd „ . Również staram się robić wszytsko zgodnie ze swoją intuicją , nie czytać za dużo… ale mam tak ze wstydzę się trochę mówić o tym głośno przy osobach starszych lub koleżankach które nie maja dzieci i mysle ze mnie nie zrozumieją :/
Dziękuje Ola 🤍
Film oglądałam 3 razy cofając bo maleństwo śpi na mnie.. dziękuje za słowa otuchy, podpowiedzi i szczerość 🤍 bardzo bardzo! A wracając do sprzątania.. to tyle ile się da bo czytając Twój post ,,plebiscyt matek” jeszcze będąc w ciąży powiedziałam sobie ze na luzie.. włosy mam długie i niekoniecznie idealnie.. ale zaraz i tak wypadną 😂 co do edukowania się to tylko położna i koleżanki.. Hmm intuicja to złoto! Nie jestem na żadnych forach itp. Bo po co się stresować bez sensu?
Pozdrawiam ❤️
Polecam książkę " w głębi kontinuum" dzięki niej zrozumiałam że oprócz tego że to ja będę potrzebowała tych "swoich czynności" to dziecko również potrzebuje mieć wzorzec zachowań, ono potrzebuje obserwować nas w naszych dorosłych czynnościach. Że nie mogę się teraz rzucić w tryb mama 24 na dobę bo to jebnie.
To jest świetny, ważny komentarz, który otwiera oczy!
I właśnie, warto pokazywać dziecku co robimy, nie tylko zabawa, choć owszem to też jest ważne, ale niech zobaczy jak mama gotuje, pierze, robi zakupy bo to jest życie. I nie będziemy w stanie udawać, że tego nie ma i jest tylko siedzenie i czas z dzieckiem.
Dla tych mam, które na drzemkach ogarniają cały dom a potem padają ze zmęczenia gdy dziecko się budzi: może warto ten czas poświęcić dla siebie? Choć w jakiejś części? I spróbować też zrobić jakąś czynność domową właśnie z dzieckiem? Ktoś mi powiedział właśnie takie zdanie i dla mnie to był taki szok :-D ale jak to? A to przecież takie proste! A dla mnie jak odkrycie Ameryki. I teraz, gdy córka nie śpi, nie tylko się bawimy ale zabawa może być też w kuchni, podczas gotowania obiadu, pokazywania różnych rzeczy (u nas silikonowe łyżki wygrywają xd).
A są dziewczyny które zajmują się TYLKO dzieckiem? 😦
@@olaolur ciężko mi ująć przekaz całej książki w komentarzu ale trochę pije do początku filmiku ale nie tylko. Mi wydawało się że teraz muszę wszystko robić pod dziecko, zapewniać mu rozrywkę, atrakcje i pełną uwagę a o dziwo dopiero po tej książce zrozumialam że dziecko też musi się czasem nudzić, zobaczyć że mama będzie teraz ogarniać coś innego a ono musi się dostosować. Że wcale w brew pozorom nie muszę na ten czas znajdywać mu miliona atrakcji. Pewnie na pewno wynika to z moich "urazów" bo znowu byłam całe dzieciństwo pozostawiona sama sobie.
Mówiłaś chyba do mnie. Dziękuję!
Jeśli chodzi o to przywiązanie mamy do dziecka, to tak! Mamy cycoholików łączmy sie... juz 2 lata ie karmię i jaki to jest piękny czas! Znów mogłam isc na urodziny kolezanki i wrocic o polnocy a nie o 19.30 bo cyc do spania i cyc w nocy :( Teraz moge zyc jako ja, a nie tylko jako mama, miec jakies zycie towarzyskie. Syna mamy niestety wymagajacego, nie bylo opcji jak mial np. roczek, ze idziemy do znajomych, on usnie na kanapie u nich o 20, zaniesiemy go do auta, wrocimy do domu i bedzie dalej spal (podobno sa takie dzieci, ja nie spotkalam xD) Bardzo doceniałam wygodę karmienia piersią, że nie musiałam myslec o mm, o cenach, o tym zeby brac do lekarza, na spacery, robic w szpitalu (bylam z synem 10 dni na zapalenie ukladu moczowego). Ale jakos mam tak w glowie, ze przy nastepnym dziecku postaram sie wdrazac od razu bbotelke, nawet z moim mlekiem, ale zeby tata mogl zotac z dzieckiem bez mojej obawy, ze dziecko głodne (nasz syn obraził sie na spoczek i butle jak mial 2 msc i koniec, nie dalo mu sie wcisnac, tylko piers)
Uwielbiam cię słuchać ❤
Fajnie ze jesteś, zgadzam się w dużej mierze z tobą, sen tez ogarnelismy dosyć późno bo około 9 miesiąca ale to najlepsza rzecz jaka zrobiliśmy dla naszej wyspanej rodziny 😂 tez czułam się długo samotna przez kp, po odstawieniu odżyłam bo stary zaczął usypiać dziecko a ja uciekałam na długi spacer z psiurem 😁 Pozdrawiam wszystkie mamusie, bądźcie dla siebie wyrozumiałe! ❤
świetny filmik :)
37:15 mam nadzieję, że dźwięk sie nagrał 😂😂
Przesyłam miłość, bo w sumie nie mam co napisać, bo sama prawda :D
Nie jestem mamą, ale to taka comfort pogadanka, uwielbiam 💞
btw. Ola nie wiem czy kojarzysz Isabel Paige na yt, ale przysięgam. Oglądam jej filmiki dla relaksu i widzie w jej stylu bycia cząstkę Ciebie😅 bardzo relaksujący kanał, polecanko.
Cudowny film dziękuje ❤
😊 obejrzalam co prawda jeszcze mnie to nie tyczy ale obejrzane😊
Strach przed porodem tyczy sie strachu przed bólem, upokorzeniem czyli sposobem w jaki traktuje sie w Polce rodzące oraz strach przed śmiercią lub ciezkimi powikłaniami. Plus myślę, że w obecnej Polsce strach przed porodem ma też to drugie dno, co jesli w lęku o bycie oskarzonym o przyczynienie sie do smierci dziecka, lekarze beda wstrzymywac sie z decyzjami ratującymi zycie matki przez co umrze na sepse?. Moj syn ma 4 lata, moze chciałabym drugie dziecko, ale musze poczekac na zmiane rządu lub az uda mi sie uzbierac pieniadze na ew. wizyte za granica w celu usuniecia ciązy z wadą genetyczną lub w ogóle planowania porodu za granicą
Dokladnie tak, ja mam 27 lat, chcialabym zajsc w ciaze, ale zwyczajnie sie boje, ze przez powiklania i nasze prawo umre. Caly czas sie zastanawiam, co robic. Wiem, ze czas idzie do przodu, bardzo nie chcialabym rezygnowac calkowicie z dzieci, ale ja sie po prostu boje.
hejo! dzieci nie mam i absolutnie nie planuję, ale włączam dla umilenia sobie poranka 🫶
Oglądałam dla doborowego towarzystwa
Instagram, TH-cam - rzeczywiście ucina co się da 🙈🤦♀️
W domu z dziewczynami słuchałam włansie podcastów, zagadek kryminalnych głównie 🙈
Nie mam już żadnych wyrzutów sumienia. Mam 3 córki. Czasem trzeba zrobić coś dla siebie, bo oszaleć można
Mnie słuchawki naprawdę uratowaly... Sluchalam podcastow, filmikow, chciałam zeby po prostu cos do mnie gadalo, by nie zwariowac... 😅
Nie mam dzieci i narazie nie planuję ale do końca z zaciekawieniem wysłuchałam. Ola, więcej takich treści poprosimy. Trzeba normalizować i mówić o tych rzeczach których nikt nie widzi a mamy same sobie z nimi radzą.
Bardzo mnie ciekawi twój punkt widzenia macierzyństwa od samej ciąży do momentu obecnego, jak sobie radzisz psychicznie itd.💙💙
"Kto wyżarł pańci wafla?" No kochom 😅
Może nie wszyscy się z tym zgodzą, ale kiedy potrzebuję zrobić coś dla siebie a w tym czasie opiekuję się dzieckiem, to wlewam ciepłą wodę do wanny i wspólnie się kąpiemy. Oczywiście jest na to określony wiek i lepiej umyć się wcześniej pod prysznicem, z powodów higienicznych. Można tak spędzić w mierze relaksującą godzinę 😄
Sorry za błędy w języku polskim😅 Mój pierwszy język to włoski.
Apropos bólu przy porodzie, dowiedziałam się ostatnio że warto pracować z fizjoterapeutka uroginekologiczną i poród może być całkowicie bezbolesny po rozluźnieniu mięśni wewnętrznych, a do tego przyjaciółka wspomniała mi o porodach orgazmicznych, więc może nie być tak strasznie po odpowiednio wcześniejszym przygotowaniu 😊
Faktycznie, też o tym słyszałam! To fajny punkt, może ktoś przeczyta i mu pomoże ten komentarz
Kurde, chyba już zaczynam, choć drugie dziecko może za parę lat 😂 Kurczę, ten ból był straszny, niestety pamietam wszystkie myśli, które mu towarzyszyły, wiec nie wyparłam go do końca. Pewnie miała w tym duży udział oksytocyna, bo pierwszy porządny skurcz poczułam właśnie po jej podaniu.
Kurcze ja mam lek przed otwarta wodą. Czy na zdjęciu czy gdzieś w grze komputerowej (za dzieciaka 😂) . A co do porodu . To pierwsze miałam cc a drugi poród to sn . I nie bałam się stricte porodu . Przy cc bałam się bólu przy znieczuleniu (a dla mnie to i cewnik to był raj 😂😂 Uczucie ,że nie chce Ci się siku po całej ciąży nieziemskie) a przy sn bałam się samego bólu. Co faktycznie "gryzłam ściany" bo był wywoływany. Postępów nie było i dopiero jak pęcherz przebili to takie bóle miałam aż oddychać nie mogłam.
Helooooł❤
❤
Lubię Twoje pogadanki i oglądam wszystkie filmy. Są bardzo cenne i przyjemne, ale tu muszę się odezwać. Czuję, że trochę umniejszyłaś temat lęku przed porodem. To istnieje, jest namacalne i ważne jest mówić o fobii specyficznej jaką jest tokofobia. Nikt nie marzy, by mieć takie zaburzenie, a jeśli ktoś odczuwa paniczny lęk to jest to wskazanie do diagnostyki u psychiatry. A zaświadczenie o tokofobii jest wskazaniem do CC. Rozpoznanie psychiatryczne nie jest furtką, jest rozpoznaniem jak każde inne, które stawia lekarz specjalista. Niestety gabinety lekarskie są wypełnione pacjentkami, które po porodach mają traumę. Jeśli coś się wydarzy podczas porodu, to lekarz który nie wyraził zgodę na CC jest na przegranej pozycji, a tak jest często. Sama doświadczałam odmowy, ma szczęście finalnie znalazłam super lekarza i całe szczęście, bo inaczej ani ja ani córka byśmy nie przeżyły.
Mówię to z perspektywy prawie psycholożki (niedługo mam obronę mgr), matki i obserwatorki przeróżnych sytuacji okołoporodowych. Jak matka czuje, że nie urodzi naturalnie, to zazwyczaj tak jest. Wiele kobiet (w tym i mnie) intuicja nie zawiodła.
Pozdrawiam i mam nadzieję, że nie zostanie to odebrane jako atak, bo chciałam po prostu wspomniec, chociaż powierzchownie o lęku przed porodem. A żadnemu lękowi nie można umniejszać
Wiesz co trudno mi mówić o lęku, którego nigdy nie odczuwałam. Więc pokazałam moją perspektywę i moje sposoby na szukanie źródła lęków i obaw. Nie jestem też psychologiem, nie znam się na wszystkich zaburzeniach, ani nie współodczuwam tego co wszyscy. Na szczęście. Wypowiedziałam się subiektywnie, absolutnie nie umniejszając. :)
sielsko anielsko 😄
Te plaski w tle. Te bzyczace owody. Ta trawka. Piesek. I ciekawy monolog. Czy może być lepszy vlog?
❤