Πώς οι Γονείς Επηρεάζουν την Επιλογή Συντρόφου | Σχέσεις | Γονείς | ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 29 ม.ค. 2024
- Ας δούμε τη βαθιά ριζωμένη ψυχολογία πίσω από τις ερωτικές μας έλξεις - πώς , δηλαδή, η γονική επιρροή διαμορφώνει τις ρομαντικές μας επιλογές.
Αυτό το διεισδυτικό βίντεο εμβαθύνει στην επίδραση που έχουν οι γονείς μας στις επιλογές των σχέσεών μας, με οδηγό τις αρχές της θεωρίας imago και των στυλ προσκόλλησης. Μαζί ανακαλύπτουμε την πολύπλοκη αλληλεπίδραση των σωματικών, συναισθηματικών και ψυχολογικών παραγόντων που συμβάλλουν στην έλξη και μαθαίνουμε πώς οι πρώιμες εμπειρίες με τους γονείς μας μπορούν να υπαγορεύσουν υποσυνείδητα τις προτιμήσεις μας για ερωτικό σύντροφο.
Δες αυτό το βίντεο για μια εμπεριστατωμένη κατανόηση των προτύπων έλξης, και πρακτικές συμβουλές για την υιοθέτηση πιο υγιών σχέσεων.
Είτε επιδιώκεις να κατανοήσετε καλύτερα τη δική σου ερωτική ζωή είτε απλά γοητεύεσαι από την ψυχολογία των σχέσεων, αυτό το βίντεο είναι μια ανεκτίμητη πηγή.
Πως Επηρεάζει τις Σχέσεις Σου ο Τύπος Προσκόλλησής Σου
• Πως Επηρεάζει τις Σχέσ...
---
Νικόλαος Βαμβακάρης,
Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπευτής
---
Για ατομικές συνεδρίες επικοινωνήστε μαζί μας στο 210-4296363 ή στο nikosvamvakaris.gr/epikoinwnia/.
Προσφέρονται και διαδικτυακές συνεδρίες για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές ή γι’ αυτούς που αδυνατούν να μετακινηθούν για οποιοδήποτε λόγο.
----
Αν σας άρεσε το βίντεο μας κάντε μας Like & Share.
Και αν θα θέλατε να λαμβάνετε ενημερώσεις για κάθε νέο θέμα που ανεβάζουμε, μπορείτε να κάνετε Subscribe στο κανάλι μας.
Επίσης, θα βρείτε πολλά άρθρα με σχετικά θέματα στην ιστοσελίδα μας:
nikosvamvakaris.gr
-----
Ακολουθήστε μας:
Facebook: / nikosvamvakaris
Instagram: / nikosvamvakaris
---
Music Credits:
www.bensound.com - วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
Ένα εξαιρετικό θέμα και υπέροχη ανάλυση για πολλές επαναλήψεις…. Σας ευχαριστούμε πολύ !!!!
σ' ευχαριστώ Νίκο μου! Θα αναμένω να μου πεις εντυπώσεις και τι κρατάς από το βίντεο και μετά τις επόμενες επαναλήψεις. Καλό σου βράδυ!
Γονικο Προτυπο....Ειχα την τυχη να το δω στην πραξει αυτο,...
σας ευχαριστώ για το μοίρασμα!
Ακολουθουμε ασυνειδητα το Γονικο Πρότυπο, δηλαδη...
όχι πάντοτε αλλά ναι.. κάποιες φορές ακολουθούμε ασυνείδητα το γονικό πρότυπο. Άλλες αναδημιουργούμε τη προβληματική σχέση που είχαμε με κάποιον από τους γονείς μας για να καταφέρουμε να την "φτιάξουμε." Άλλες φορές, όπως σχολίασε παρακάτω η κα. Vanitas συνειδητά τρέχουμε μακριά από ένα γονικό πρότυπο που μας έχει στιγματίσει (αλλά ουσιαστικά παραμένουμε δέσμοιοι αφού και πάλι η επιλογή μας καθορίζεται από τον φόβο να μην καταλήξουμε σε μια σχέση που να του/της μοιάζει.) Αν όμως τα φέρουμε όλα αυτάστην επιφάνεια μπορούμε να κάνουμε πιο συνειδητές επιλογές που αντικατοπτρίζουν τα θέλω μας και όχι τα τραύματά μας. Σας ευχαριστώ για το σχόλιο και εύχομαι να έχετε ένα καλό βράδυ!
Χαιρετε αγαπητε μας!Καλη χρονια σας!(εχω να σας γραψω απο πριν να μπει το ετος,γι'αυτο και οι ευχες λιγο οψιμα).Πολυ περιεργο το θεμα του βιντεο...Δινοντας βαση στην παραινεση σας να σας καταθεσουμε την μαρτυρια μας,θα σας πω οτι στην περιπτωση μου δεν νομιζω να συνεβη αυτο...Αν σας ελεγα οτι αν ενας αντρας μου τραγουδουσε κατα το λαϊκον ασμα οτι του θυμιζω τη μανα του γι'αυτο και θα μ'αγαπουσε θα ηταν κατι που μαλλον θα με εκανε να δυσφορησω και ισως και να τρομαζα δεν θα ηταν υπερβολη...Σε μενα αν μπορω να καταταξω τις σχεσεις μου σε καποια κριτηρια θα ελεγα οτι μαλλον εκρινα κατα περιπτωση συχνα διαφορετικες προσωπικοτητες σαν επιλογες.Θα ελεγα δε σχεδον με σιγουρια οτι οι δυσλειτουργιες στο οικογενειακο συστημα μου ειναι εκεινες που με ωθουσαν να αποφευγω τις ιδιες αδυναμιες που εκτιμουσα οτι τις (δυσλειτουργιες)προκαλουσαν σαν χαρακτηριστικα σε αλλους.Χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν ειχα και θετικες αναμνησεις(τουναντιον),αλλα μαλλον η μνημη του πονου ή ο φοβος επεδρασαν ισχυροτερα και διδακτικοτερα για να με οδηγουν στο νεο κυριως,αν φυσικα με ενδιεφερε για καποιους λογους.Επισης για να τα λεμε ολοκληρωμενα δεν ηταν αυτο απο μονο του εγγυηση για ευδοκιμηση των σχεσεων αλλα τουλαχιστον εστιαζα στα θελω μου.Τελος συγκεκριμενους συντροφους που καποτε ειχα και ημουν αφοσιωμενη τωρα επ'ουδενι θα διαλεγα που αυτο σημαινει οτι αλλαζει ο ανθρωπος και οι αναγκες του!Αυτα τα ολιγα με τις ευχαριστιες μου!
Σας ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σας και τις ευχές σας - καλή χρονιά και σε εσάς! Είναι πραγματικά ενδιαφέρουσες οι απόψεις και οι προσωπικές σας εμπειρίες σχετικά με το πώς επιλέγουμε τους συντρόφους μας.
Όπως αναφέρετε, φαίνεται ότι έχετε κάνει μια συνειδητή προσπάθεια να αποφύγετε τις δυσλειτουργίες που παρατηρήσατε στο οικογενειακό σας περιβάλλον. Αυτό είναι σημαντικό και δείχνει μια βαθιά αυτογνωσία. Είναι αλήθεια ότι πολλοί άνθρωποι επιλέγουν συντρόφους που αντανακλούν ή αντιδρούν σε αυτό που έζησαν στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Αυτό δεν σημαίνει πάντα ότι επιλέγουν κάποιον παρόμοιο με έναν από τους γονείς τους - μερικές φορές, όπως στην περίπτωσή σας, επιλέγουν κάποιον που είναι διαφορετικός, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν τις δυσλειτουργίες που παρατήρησαν επανηλειμμένα.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ακόμη και η απόφαση να επιλέξουμε κάποιον που είναι ο αντίθετος των γονιών μας, είναι μια επιλογή που επηρεάζεται από τις εμπειρίες μας με τον γονιό / τους γονείς μας. Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό, αλλά είναι κάτι που πρέπει να αναγνωρίσουμε ως μέρος της διαδικασίας επιλογής συντρόφου. Η ενδοσκόπηση και ο αναστοχασμός των επιλογών και των κινήτρων μας μπορεί να είναι πολύτιμα ώστε να δημιουργήσουμε υγιείς και ικανοποιητικές σχέσεις.
Είναι επίσης σημαντικό να αναγνωρίσουμε, όπως βλέπω πως κάνετε κι εσείς, ότι οι άνθρωποι αλλάζουν με τον καιρό. Οι ανάγκες και οι προτιμήσεις μας εξελίσσονται, και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγές και στις σχέσεις μας. Η ικανότητα να προσαρμοζόμαστε και να μαθαίνουμε από τις εμπειρίες μας είναι κρίσιμη για τη δημιουργία ευτυχισμένων και υγιών σχέσεων.
Η επιρροή που ασκείται πάνω μας (από τους γονείς μας ή και γενικά θα έλεγα) έχει αντίστοιχη δύναμη με το βάρος του φορτίου που κουβαλάμε στο υποσυνείδητό μας. Αν, μέσω βαθιάς αυτογνωσίας, έχουμε καταλάβει τις διεργασίες που κάποτε λειτουργούσαν υπόγεια και τις έχουμε φέρει στο φως, δεν επηρεαζόμαστε τυφλά από αυτές κι έτσι επιλέγουμε σύντροφο που ταιριάζει στα θέλω μας και όχι στα τραύματά μας (είτε αυτά μας τραβούν πίσω σε παρόμοια σκηνικά για να 'επουλώσουμε' ανοιχτές πληγές είτε αυτά μας κάνουν να τρέχουμε μακριά - από οτιδήποτε θυμίζει την πληγή αλλά συνήθως και από κάτι που θα μας έδινε χαρά γιατί από ένα σημείο και μετά η διάκριση μεταξύ των δύο γίνεται επικίνδυνα δύσκολη).
Σας ευχαριστώ και πάλι για το ειλικρινή σας μοίρασμα και την ευκαιρία να εμπλουτίσουμε τη συζήτηση με διαφορετικές (ή συμπληρωματικές) οπτικές! Καλό σας βράδυ :)
Σας καλημεριζω,κε Βαμβακαρη!Ειδα απο χθες την απαντηση σας στο σχολιο μου(σας εβαλα χερακι πανω επιδοκιμασιας,για να καταλαβετε οτι την ελαβα υπ' οψιν μου)αλλα ηθελα να την επεξεργαστω καθοσον αργα χθες και μεστη μηνυματων,οποτε και σας γραφω εκ νεου.Πολυ διεισδυτικες οι επισημανσεις σας μαζι με την παραπλευρη αναφορα σας στην καταθεση μου σε σχολιο αλλου σχολιαστη(συνηθιζω να διαβαζω και τα αλλα σχολια με τα δικα σας επ'αυτων,καθως τα βρισκω σταθερα βοηθητικα αμφοτερα)!Πραγματι εξ αντιδιαστολης σαν επιχειρημα λογικο δεν απεφυγα, με αλλη δηλ αναγνωση, την γονικη επιρροη(...)την οποια πασχισα να αποτιναξω...Ξερετε αυτη σας η ματια του κατα ποσο
καταλυτικα μας δεσμευουν οι φοβοι μας δεσμευοντας ισως παραλληλως και την ιδια τη χαρα με εκανε να αναρρωτηθω ποιά ειναι τελικα τα δικα μας συνειδητα θελω ανεπηρεαστα απο τις προσλαμβανουσες των εμπειριων μας,που μπορει να χαρακτηριζονται και τραυματικες;Ειμαστε μια ταμπουλα ραζα που γραφουμε και σβηνουμε κατα το δοκουν κατα τις περιστασεις ες αει ή απο ενα σημειο και μετα καποιες εγγραφες εχουν σημειωθει με ανεξητιλα χρωματα και η συνειδητοποιηση αυτης της παραμετρου απλως επιβεβαιωνει το πολυπαραγοντικο του πραγματος, που κατατεινει με καποια σχετικη ασφαλεια να υποθεσουμε οτι επιγνωση μπορει να αποκτησεις για τις λαβιρυνθωδεις διαδρομες του υποσυνειδητου τελικως και ουσιαστικα κυριως(αν οχι μονο)ως προς την υπαρξη(των δαιδαλωδων αυτων χαραξεων)κι οχι απαραιτητα ως προς το κατα πού πεφτει η εξοδος;Υπαρχει πραγματικα,δηλαδη χωρις να ειναι ανεδαφικη η προσδοκια,καποιος αναμεσα μας που δεν εχει διαμορφωσει την κουλτουρα του,τις πεποιθησεις του,τις προτιμησεις του,τις αξιες του απο ενα συγκερασμο(ως και συνονθυλευμα)συνηδειτων κι ασυνειδητων αλληλεπιδρασεων με το στενο περιβαλλον οπου ζει,ωστε να μπορουσαμε να μιλησουμε για πνευμα αυθεντικα ελευθερο χωρις καμια"bias" λχ;...Ερωτηματα προς σκεψη θετω με ειλικρινη ευγνωμοσυνη για την σπουδαια συμβολη σας στον ανοιχτο προβληματισμο!Να ειστε καλα!
@@vanitasvanitatum9160 Καλησπέρα και πάλι και ευχαριστώ για τη βαθιά σκέψη και τον προβληματισμό που μοιράζεστε μαζί μας.
Πράγματι, οι εμπειρίες μας, τόσο οι συνειδητές όσο και οι ασυνείδητες, σχηματίζουν τον πυρήνα του ποιοι είμαστε. Κάθε ανθρώπινο όν είναι μια συνεχής διαδικασία εξέλιξης και μετασχηματισμού, όπου οι 'ανεξίτηλες εγγραφές' που αναφέρατε συνυπάρχουν με τη δυνατότητα αναγέννησης και νέας καταγραφής.
Η πρόκληση και η ομορφιά της αυτογνωσίας είναι να μπορούμε να διακρίνουμε ποια στοιχεία της προσωπικότητάς μας είναι αποτέλεσμα επιλογών που έχουμε κάνει ελεύθερα και ποια είναι αποτέλεσμα επιρροών που έχουν διαμορφωθεί μέσα από τις εμπειρίες μας. Η αυτογνωσία απαιτεί διαρκή αναθεώρηση και επανεκτίμηση.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι η σημασία της επίγνωσης σε αυτή τη διαδικασία. Η επίγνωση των διαδρομών του υποσυνειδήτου και των επιρροών που έχουν σχηματίσει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο και αλληλεπιδρούμε με τους άλλους είναι κρίσιμη. Η επίγνωση αυτή δεν μας λυτρώνει από τις 'παραβιάσεις' του παρελθόντος, αλλά μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε πιο ελεύθερες επιλογές για το μέλλον.
Τέλος, αναφορικά με την αυθεντικότητα και την 'ανεδαφική προσδοκία' για ένα πνεύμα ελεύθερο από κάθε bias, θα έλεγα ότι η αυθεντικότητα δεν είναι η απουσία επιρροών αλλά η συνειδητή αποδοχή και ενσωμάτωση τους σε έναν τρόπο ζωής που αντανακλά τις πιο βαθιές μας αξίες και επιθυμίες.
Σας ευχαριστώ γι' αυτή τη συζήτηση. Να είστε καλά!
Μακάρι όλα αυτά που λέτε να τα ήξερα πριν κάνω την επιλογή μου... Τώρα πια είναι αργά για μένα... Κρίμα!😢
Σας ευχαριστώ πολύ που μοιραστήκατε τις σκέψεις και τους προβληματισμούς σας σχετικά με το βίντεο. Αν και ακούγεται κλισέ, όντως ποτέ δεν είναι αργά για να αρχίσετε να κάνετε αλλαγές στη δυναμική της σχέσης σας.
Αν και είναι αλήθεια ότι συχνά ασυνείδητα αναζητούμε συντρόφους που μας θυμίζουν τους γονείς μας για να αναπαραστήσουμε τραύματα του παρελθόντος με την ελπίδα να τα επιλύσουμε, η αναγνώριση αυτού του μοτίβου είναι ένα ισχυρό πρώτο βήμα προς τη θεραπεία και την ανάπτυξη.
Ακολουθούν κάποιες συμβουλές για το πώς μπορείτε να αρχίσετε να σπάτε τον κύκλο της επανάληψης τραυμάτων με τον σύντροφό σας. Ταυτόχρονα παραθέτω παρατηρήσεις σχετικά με το τι να μπορείτε να αναμένετε από τον σύντροφό σας ως πιθανή αντίδραση (αφού κι εκείνος έχει συνειδητά ή ασυνείδητα επιλέξει αυτή τη μεταξύ σας δυναμική) και πώς να διευκολύνετε μια πιο ομαλή μετάβαση:
1. Συμμετέχετε σε ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία: Ξεκινήστε κάνοντας μια ανοιχτή συζήτηση με τον σύντροφό σας σχετικά με την επιθυμία σας να αλλάξετε τη δυναμική της σχέσης. Είναι σημαντικό να προσεγγίσετε αυτή τη συζήτηση με ευαλωτότητα και χωρίς να επιρρίπτετε ευθύνες. Χρησιμοποιήστε δηλώσεις του τύπου "εγώ" για να εκφράσετε τα συναισθήματα και τις ανάγκες σας.
Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να πείτε: "Έχω παρατηρήσει ότι μερικές φορές περιμένω να ανταποκριθείς με τρόπους που δεν είναι δίκαιοι ή ρεαλιστικοί και θέλω να δουλέψω για να το αλλάξω αυτό". Να αναμένετε αρχικά κάποια αντίσταση ή σύγχυση. Προσπαθείστε να είστε υπομονετική και να παρέχετε διαβεβαιώσεις ότι στόχος σας είναι να ενισχύσετε το δεσμό σας.
2. Αναζητήστε ατομική θεραπεία ή συμβουλευτική ζεύγους: Η συνεργασία με έναν ψυχολόγο ή έναν σύμβουλο ζεύγους μπορεί να προσφέρει έναν ασφαλή χώρο για να εξερευνήσετε τις ρίζες των μοτίβων σας και να μάθετε νέους τρόπους να σχετίζεστε. Η θεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει και τους δύο να κατανοήσετε τα ασυνείδητα σενάρια που αναπαράγονται και να αναπτύξετε υγιέστερες στρατηγικές αντιμετώπισης.
Καθώς αρχίζετε να αλλάζετε τη δυναμική σας, ο σύντροφός σας μπορεί να αισθάνεται αμήχανος επειδή τα οικεία μοτίβα αλλάζουν. Ενθαρρύνετέ τον να εκφράσει τα συναισθήματα και τις ανησυχίες του και εξετάστε το ενδεχόμενο να τον εμπλέξετε στη θεραπευτική διαδικασία, αν είναι ανοιχτός σε αυτό.
3. Εξασκηθείτε στην αυτογνωσία και την αυτοσυμπόνια: Αρχίστε να παρατηρείτε πότε διολισθαίνετε σε παλιά μοτίβα αλληλεπίδρασης και υπενθυμίστε στον εαυτό σας με ευγένεια και αυτοσυγνώρεση ότι έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε μια διαφορετική αντίδραση. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει παύση πριν αντιδράσετε, αναγνώριση του τι πραγματικά αισθάνεστε και εκτίμηση του τι χρειάζεστε τη δεδομένη στιγμή.
Καθώς προσπαθείτε να σπάσετε αυτούς τους κύκλους, να περιμένετε κάποια δυσφορία και από τις δύο πλευρές. Ο σύντροφός σας μπορεί να μην κατανοήσει αμέσως τις νέες σας αντιδράσεις και να αντιδράσει αμυντικά. Είναι ζωτικής σημασίας να αντιδράσετε με συμπόνια και κατανόηση, αναγνωρίζοντας ότι η αλλαγή αποτελεί πρόκληση και για τους δυο σας.
Η αλλαγή βαθιά ριζωμένων μοτίβων της σχέσης απαιτεί χρόνο, προσπάθεια και υπομονή. Είναι μια διαδικασία που περιλαμβάνει και τους δύο συντρόφους να μαθαίνουν και να αναπτύσσονται μαζί. Γιορτάστε τις μικρές νίκες στην πορεία και κρατήστε τις γραμμές επικοινωνίας ανοιχτές. Η σχέση σας μπορεί να γίνει μια ισχυρή αρένα για θεραπεία και μεταμόρφωση, καθώς εργάζεστε και οι δύο προς την κατεύθυνση της κατανόησης και του σπασίματος αυτών των κύκλων. Αυτή η διαδρομή έχει να κάνει με την πρόοδο, όχι με την τελειότητα. Η προθυμία σας να αναγνωρίσετε αυτά τα μοτίβα και η επιθυμία σας να τα αλλάξετε αποτελεί απόδειξη της δύναμης και της δέσμευσής σας για την αποκατάσταση της σχέσης σας.
@@nikosvamvakaris
Σας ευχαριστώ πολύ!
Πραγματικά είμαι στη φάση που προσπαθώ να σώσω ότι σώζεται....
Σας παρακολουθώ αρκετό καιρό..
Έχω κάνει κάποια βηματακια ως προς την βελτίωση του εαυτού μου, την αυτογνωσία μου... Όμως έχω πολύ δρόμο μπροστά μου....
Ήθελα να σας ρωτήσω αν στην περίπτωση που έχεις επιλέξει έναν νάρκισσο (πιθανόν με διαταραχή προσωπικότητας) θα βοηθήσουν όλα αυτά που μου στείλατε; Πραγματικά είμαι σε πολύ δύσκολη θέση. 12 χρόνια παντρεμένοι με παιδιά. Δεν είχα ιδέα που εμπλεκα. Δεν είχα ιδέα τι έκανα! Πιθανόν η επιλογή ήταν υποσυνείδητη γιατί ανακάλυψα ότι
και ο πατέρας μου είχε αυτή την διαταραχή. (Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με ψυχολογία) Το ανακάλυψα εδώ και περίπου 2 χρόνια. Νιώθω σαν να βρισκόμουν σε βάθει ύπνο και να ξύπνησα... Είμαι πολύ θυμωμένη με τον εαυτό μου...!
Ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας!❤