คนในป่า - Boy Imagine's
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 29 ต.ค. 2023
- เพลง 40 - คนในป่า - Boy Imagine’s ( เป่าขลุ่ยอินเดียน โดย พี่ชา ฮาร์โม )
-------------------
จากอินเดียน ถึง ปกากะญอ ,จากอะบอริจิน ถึง ขมุ เมี่ยน ไต
ชนพื้นเมืองทั้งโลก มีรากความคิด ( และชะตากรรม ) คล้ายคลึงกัน
เพลงนี้เขียนจากบันทึก ทั้งส่วนที่เป็น ถ้อยแถลง และโศกนาฏกรรม
ของชนพื้นเมืองที่ถูกขับไล่ ,รุกราน
แต่ภายในหัวใจอันเจ็บปวดรวดร้าวของพวกเขา
ก็ยังสามารถแสดงถ้อยคำกล่าวอ้างถึงความสัมพันธ์อันงดงามของธรรมชาติ
รอยบันทึกเหล่านั้น แสดงให้เราได้เห็นว่า
“ ครั้งหนึ่ง มนุษย์เราเคยใกล้ชิดกับธรรมชาติขนาดนี้ “
-----------------------
พื้นที่แจ้งรายนามผู้มีส่วนร่วม
-----------------------
คนร้องเพลง เล่นกีต้าร์ : บอย อิมเมจิ้น
คนเป่าขลุ่ยลม : พี่ชา ฮะโมววว ( ที่ช่วงนี้โหมงานหน่วงหนัก ดั่งคนงานมัดเหล็ก )
คนให้ยืมขลุ่ย : พี่ฤทธิ์ ฮ่องกงบอย
คนปรุงเสียง : พี่เต้ง แห่ง iamcnx
คนถ่ายภาพ : พี่โอม อดีตหัวหน้ายามรักษาการณ์ บ้าน ดูเลเล
ปัจจุบันงานหลัก - เลี้ยงลูก ( ตาม ๆ กันมา ! สุภาพบุรุษ )
คนผสมภาพและเสียง : ฟีฟ่า คนกินสัตว์ป่าที่ช่วงนี้เขาหันมากินสิงห์
สถานที่อัดเสียง : iamcnx สตูดิโอ ใกล้มงฟอร์ตประถม
---------------------------
หนังสืออ้างอิง และแนะนำ
- ณ ที่ดวงตะวันฉายแสง ข้าจะไม่สู้รบอีกต่อไป ( วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ : แปลและเรียบเรียง )
- บินใต้ดิน ,นกเถื่อนเท่านั้นที่รู้ว่าฤดูใบไม้ผลิยังจะมา ,เมล็ดเล็กเล็กมีต้นไม้ใหญ่อยู่ข้างใน ( วีระศักดิ์ ยอดระบำ )
- คนปกากะญอ ( พ้อเลป่า เขียน ,กัลยา-วีระศักดิ์ ยอดระบำ แปลและเรียบเรียง ) - เพลง
![บทเพลงแห่งแสงสว่าง : Phumin [ Best playlist ]](/img/n.gif)
เนื้อเพลง - คนในป่า
ศิลปิน - Boy Imagine's
.
แกะเนื้อเพลง - ผี แมวโพง
.
ลมพัดทุ่งหญ้าไหวเอน
เมฆดังพรมห่มฟ้า
ดวงตะวันแหวกม่านเมฆมา
ป่าสนปลิวไสว
.
ข้าล้มตัวลงบนพื้นดินกว้างใหญ่
กองไฟคือผ้าห่ม
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม
ข้าคือคนเสรี
.
เถื่อนลำนำโคลงนั้น
พาย้อนคืนวันเก่า
ย้ำน้ำคำเถื่อนถ้ำลำเนา
ในวันที่เรายังไม่เดียงสา
.
จนวันที่ท่านอ่านถ้อยแถลง
แสดงเจตจำนงค์ท่านมา
เราจึงรู้ในเจตนา
ความคิดท่าน - เรานั้นต่างกัน
.
ตัวท่านทำงานหาเงิน
ส่วนเราทำงานหากิน
เราไม่สะสมเกินเรากิน
ท่านว่าเราเกียจคร้าน
.
ชีวิตเราไม่มีตารางเวลา
นาฬิกาเราคือจักรวาล
ส่วนเวลาท่านเป็นเงินเป็นงาน
ลูกหลานท่านจึงเหน็ดเหนื่อย
.
และกระโจมของเราก็คือบ้าน
เปลี่ยนตามฤดูกาลเคลื่อนไหว
มีแสงแดดสายลมผ่านร่างไป
เด็กๆเราสุขภาพดี
.
แต่บ้านเรือนท่านสร้างโตใหญ่
หายใจในอากาศตาย
เครื่องจักรกลสร้างสายลมร้าย
ท่านจึงไม่วายต้องเจ็บป่วย...
.
ท่านตายแล้วไปสวรรค์
เราตายเราอยู่ในนี้
อยู่ในผืนดิน ในเถ้าธุลี
ในวงปีเปลือกไม้
.
อยู่ในประกายของใบสน
ในสายลมผ่านหุบเขา
ความตายท่านยิ่งใหญ่และโศกเศร้า
ความตายของเราเป็นธรรมดา
.
ท่านพิพาทกันเพราะความรู้
ต่อสู้กันด้วยอักษร
เราพิพาทกันเราไม่ซับซ้อน
ตื่นนอนมาเราก็ลืม
.
ความรู้ท่านยากและมีมากมาย
ความรู้เราง่ายและมีน้อย
ผู้เฒ่าของเราความรู้ยังด้อย
กว่าเด็กน้อยของท่านอีกใช่ไหม
.
ดังนั้นถ้อยคำที่ท่านเอ่ยถาม
เรา...จึงมิอาจเข้าใจ
แผ่นดินผืนฟ้าราคาเท่าใด
ไม่เคยเข้าใจได้เลย
.
ก็ผืนฟ้ากว้างลำธารใส
ใครเล่าเป็นเจ้าของ
สายลมพัดไกวผู้ใดครอบครอง
ท่านจับจองได้โดยสิ่งใด
.
ผืนดินกลัวท่านกระหาย
จึงได้มอบสายน้ำลำธารใส
ผืนดินยังมอบความอบอุ่นให้
ท่านยังต้องการสิ่งใดกันอีก
.
เราเป็นแค่เพียงคนป่า
ที่ท่านว่าพวกเราล้าหลัง
ไม่มีโรงเรียน ไม่มีโรงธรรม
ไม่มีที่ท่องจำหรือพร่ำสอน
.
ด้วยบทเรียนของเราไม่มีตัวอักษร
ความรู้เราไม่มีชื่อเรียกขาน
เราเรียนรู้ในฤดูกาล
เราเรียนรู้ตามป่าดงไพร
.
กับเสียงใบไม้กระทบหยาดฝน
เสียงต้นกล้างอกโผล่ดิน
เสียงตีปีกแมลงโบยบิน
เสียงสายธารที่รินหลั่งไพร
.
เราจึงไม่ต้องการแสงไฟจากท่าน
เพราะเรามีดวงจันทร์ส่องแสง
เราไม่ต้องการปืนไฟร้ายแรง
ยิงควายคราวหมื่นคราวล้าน
.
เพราะเราจะฆ่าพวกควายก็เพื่อประทัง
แต่ท่านฆ่ามันเพื่อราคา
คนฆ่าไม่กิน คนกินไม่ฆ่า
สัตว์ป่าจะเหลืออะไร
.
ความเชื่อเราที่สืบมา
ดิน น้ำ ลม ฟ้า สัตว์ทั้งผอง
ดอกไม้เหลืองแดง แมลงร่ำร้อง
ล้วนเป็นพี่น้องของเรา
.
แต่ท่านไถดินดัดต้นไม้
ย้ายลำน้ำถากป่าเขา
ขนย้ายดิน ระเบิดภูเขา
เผาเป็นเถ้าถ่าน
.
จนข้านึกถึงคำผู้เฒ่าเล่าขาน
ในนิทานที่ข้าเคยได้ยิน
ถ้าสิ่งอันใดเกิดขึ้นกับผืนดิน
สิ่งนั้นย่อมเกิดกับเรา
สิ่งอันใดเกิดขึ้นกับผืนดิน
สิ่งนั้นย่อมเกิดกับเรา
.
ความจริงสิ่งที่ท่านเพียรหา
เราก็มีกันมาแต่กาลก่อน
เรามีค่ำคืนให้หลับนอน
แดดร้อนให้ดอกไม้บาน
มีดวงดาวพราวกระจ่าง
นำทางให้ฉันและเธอ
มีสิ่งนึงเพื่อสิ่งหนึ่งเสมอ
ไม่มีสิ่งใดที่ไร้เหตุผล
.
มีสิ่งนึงเพื่อสิ่งหนึ่งเสมอ
ไม่มีสิ่งใดที่ไร้เหตุผล
.
มีสิ่งนึงเพื่อสิ่งหนึ่งเสมอ....
.
ลมพัดทุ่งหญ้าไหวเอน
เมฆดังพรมห่มฟ้า
ดวงตะวันแหวกม่านเมฆมา
ป่าสนปลิวไสว
.
ข้าล้มตัวลงบนพื้นดินกว้างใหญ่
กองไฟคือผ้าห่ม
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม
ข้าคือคนเสรี
.
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม
ข้าคือคนเสรี
.
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม
ข้าเคยเป็นคนเสรี.....
จบ.
แกะเนื้อเพลงของพี่บอยด้วยจิตคารวะจากผม ผีแมวโพง มา ณ.ที่นี้ครับ
ขอบคุณครับ ^_^
ย้ำน้ำคำเถื่อนทำลำเนา --- น่าจะเป็น ย้ำน้ำคำเถื่อนถ้ำลำเนา ครับ
ขอบคุณครับ
@@user-yd1kn2eb2s ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ ไว้ผมไปถามพี่บอยที่ร้าน ถ้าได้ใจความ ผมจะกลับมาแก้นะครับ
สุดจิงๆครับ
"พวกท่านจะซื้อขายผืนฟ้าได้อย่างไร
และความอบอุ่นของผืนแผ่นดินนี้เล่า
จะซื้อขายได้หรือ
สำหรับพวกเราแล้วความคิดเช่นนี้เป็นความคิดที่ประหลาดนัก
ในเมื่อพวกเรามิได้เป็นเจ้าของความสดชื่นในอากาศ
ทั้งประกายระยิบระยับในสายน้ำก็ไม่ใช่สมบัติของเรา
เช่นนี้แล้วท่านจะสามารถซื้อมัน
ได้ด้วยหรือ"
หัวหน้าอินเดียน แห่งซีแอ็ตเทิ้ล
คิดเหมือนกันเลยครับ พี่บอยอาจได้แรงบันดาลใจจากบทความนี้ ขอแชร์นะครับ
พี่บอยแนะนำไว้ด้านบนครับ
หนังสืออ้างอิง และแนะนำ
- ณ ที่ดวงตะวันฉายแสง ข้าจะไม่สู้รบอีกต่อไป ( วันชัย ตันติวิทยาพิทักษ์ : แปลและเรียบเรียง )@@ThePassionfruitAndFriendstudio
@@ThePassionfruitAndFriendstudio ในคำอธิบายใต้คลิป ให้เครดิตหนังสือ "ณ ที่ดวงตะวันฉายแสง เราจะไม่สู้รบอีกต่อไป" อยู่นะครับ
บทสนทนาภาษา *คนป่า กับ *คนเมือง เล่าถึงเรื่องราววิถี ชีวา บรรยาย
ถึง ความพอเพียง ความงามของสุนทรียภาพ ในวิถี ของคนกับป่า
ทุกสิ่งสรรพนั้น “พอเพียง” กล่าวบรรยายตั้งแต่ วิถีการเกิด จน ถึงตาย
แท้จริงมนุษย์ใช้ชีวิตที่ เรียบง่าย ไม่ต้องปรุงแต่งสิ่งใด ใช้สัมพันธ์เชื่อม
ธรรมชาติ พึ่งพาอาศัย บทเพลงนี้ อาจเป็นกระบอกเสียงพูดแทนธรรมชาติ
ที่กำลังถูกทำลาย และ ลดถอยน้อยลงทุกวัน จากคนเมือง
ขอเป็นกำลังใจแด่ ผู้แต่งและขับร้อง ...
ท่านต้องสอนให้ลูกหลานของท่านให้รู้ว่า แผ่นดินที่เขาเหยียบอยู่คือเถ้าถ่านของบรรพบุรุษของเรา เพื่อเขาจะได้เคารพแผ่นดินนี้ บอกลูกหลานของท่านด้วยว่า โลกนี้อุดมสมบูรณ์ไปด้วยชีวิตอันเป็นญาติพี่น้อง ของพวกเรา
สั่งสอนลูกหลานของท่านเช่นเดียวกับที่เราสอนลูกหลานของเราเสมอมาว่า โลกนี้คือแม่ของเรา ความวิบัติใดๆ ที่เกิดขึ้นกับโลกก็จะเกิดขึ้นกับเราด้วย หากมนุษย์ถ่มน้ำลายรดแผ่นดิน ก็เท่ากับมนุษย์ถ่มน้ำลายรดตัวเอง
เรารู้ดีว่าโลกนี้ไม่ได้เป็นของมนุษย์ แต่มนุษย์เป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างมีส่วนสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน เช่นเดียวกับสายเลือดที่สร้างความผูกพันในครอบครัว ทุกสิ่งทุกอย่างมีส่วนผูกพันต่อกัน ความวิบัติที่เกิดขึ้นกับโลกนี้ จะเกิดขึ้นกับมนุษย์เช่นกัน
มนุษย์มิได้เป็นผู้สร้างเส้นใยแห่งมวลชีวิต แต่มนุษย์เป็นเพียงเส้นใยเส้นหนึ่งเท่านั้น หากเขาทำลายเส้นใยเหล่านี้…เขาก็ทำลายตัวเอง”
ผมฟังเพลงนี้ทุกวัน ทุกวันจริงๆครับ ขอบคุณที่สร้างสรรค์เพลงดีๆ ขึ้นมาครับ 🌲🌳⛅️
ท่านตายแล้วไปสวรรค์
เราตายเราอยู่ในนี้
อยู่ในผืนดิน ในเถ้าธุลี
ในวงปีเปลือกไม้
ช่างกระชากจิตใจยิ่งนัก
มีไม่กี่เพลงหรอกที่ทำให้เราตื่นจาก"โลกสมมุติ" คาราวะพี่บอยครับ 💙
น้ำตาไหลเลยครับ เพลงแห่งสัจธรรม เตะลูกบอลใส่กำแพง เตะแรงแค่ไหน มันก็เด้งกลับ แรงเท่านั้น ธรรมชาติสร้างสรรค์ ทุกสิ่ง และจะถูกทำลายด้วย "ตัวเรา"
สักวันก็จะกลับมายังจุด 0 เหมือนเดิม
ลำนำบทนี้ช่างเพราะพริ้งครับพี่
ไม่ใช่ครับความจริงมันจะเด้มกลับมาด้วยความเร็วที่ลดลงครับความจริงก็งี้แหละครับอย่าหลอกตัวเองเลย
❤
ยังดีทร่มีคนแบบนี้ให้ประจักษ์ขับลำไพเราะมากๆ
เอาจริงๆฟังจบมันเหมือนกับผมดูหนังจบไปเรื่องนึง เป็นหนังที่ผมให้ 10/10 เลยครับ มันดูได้เรื่อยๆสนุกทุกตอนจนจบไม่มีเบื่อ...
มนุษย์คิดว่าตัวเองเป็นสัตว์วิเศษ เป็นเจ้าของสิ่งนั้นสิ่งนี้ แต่พอลองมองลงไปให้ลึกจริง สุดท้ายทุกคนก็ต้องละทิ้งสมบัติที่สะสมมาทั้งชีวิต จึงเป็นที่มาของคำว่าสมบัติผลัดกันชม มานึกคิดขึ้นได้ก็ช่วงลมหายใจสุดท้ายแล้ว
เพราะเราฟังเสียงธรรมในป่า
ไม่โหยหามายาทันสมัย
เราจึงสงบพบสุขกลางไพร
แม้ไม่ไฉไลแต่ใจเราพอง 😊
เป็นบทกลอนที่ดีมากครับ
ส่วนตัวเรารู้สึกเพลงนี้มีความสมบูรณ์แบบมาก น่าจะมากที่สุดเท่าที่เคยได้ยินพี่บอยทำมาเลย ปกติเราฟังเพลงแกโดยให้เนื้อหาเป็นหลักและไม่ได้คาดหวังในเรื่องซาวด์หรือความหวือหวาของงานดีไซน์มากนัก มันมักจะขาดๆเกินๆอยู่เสมอ ซึ่งกลายเป็นเสน่ห์ไปโดยปริยาย แต่เพลงนี้มีความรู้ว่าทุกส่งนประกอบมันถูกคิดมาอย่างปราณีต นำมาประกอบกันลงล็อคพอดีไปเสียทุกอย่าง ฟูลฟีลมากครับ
+1 เพลงนี้(สำหรับผม) คือมาสเตอร์พีซของคุณบอย 👍
ความเชื่อเราที่สืบมา ดินน้ำลมฟ้าสัตว์ทั้งฝ้อง
ดอกไม้เหลืองแดง แมลงร่ำร้อง
ล้วนเป็นพี่น้องของเรา
แต่ท่านไถดินตัดต้นไม้
ย้ายลำน้ำถากป่าเขา
ขนย้ายดินระเบิดภูเขาเผาเป็นเถ่าถ่าน
ผมเข้าใจคำ คำนี้
OK
ความตายของท่านนั้นยิ่งใหญ่และโศกเศร้า ความตายของเราเป็น "ธรรมดา" 😳🙏🏼
ลมพัดทุ่งหญ้าไหวเอน
เมฆนำลมห่มฟ้า
ดวงตะวันแหวกม่านเมฆมา
ป่าสนปลิวไสว
ข้าล้มตัวลงบนพื้นดินกว้างใหญ่
กองไฟคือผ้าห่ม
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม
ข้าคือคนเสรี
เผื่อลำนำโคลงนั้น
พาย้อนคืนวันเก่า
ย้ำน้ำคำเถื่อนทำลำเนา
ในวันที่เรายังไม่เดียงสา
จนวันที่ท่านอ่านถ้อยแถลง
แสดงเจตจำนงค์ท่านมา
เราจึงรู้ในเจตนา
ความคิดท่าน เรานั้นต่างกัน
ตัวท่านทำงานหาเงิน
ส่วนเราทำงานหากิน
เราไม่สะสมเกินเรากิน
ท่านว่าเราเกียจคร้าน
ชีวิตเราไม่มีตารางเวลา
นาฬิกาเราคือจักรวาล
ส่วนเวลาท่านเป็นเงินเป็นงาน
ลูกหลานท่านจึงเหน็ดเหนื่อย
และกระโจมของเราก็คือบ้าน
เปลี่ยนตามฤดูกาลเคลื่อนไหว
มีแสงแดดสายลมผ่านร่างไป
เด็กๆ เราสุขภาพดี
แต่บ้านเรือนท่านสร้างโตใหญ่
หายใจในอากาศตาย
เครื่องจักรกลสร้างสายลมร้าย
ท่านจึงไม่วายต้องเจ็บป่วย
ท่านตายแล้วไปสวรรค์
เราตายเราอยู่ในนี้
อยู่ในผืนดิน ในเถ้าธุลี
ในวงปีเปลือกไม้
อยู่ในประกายของใบสน
ในสายลมผ่านหุบเขา
ความตายท่านยิ่งใหญ่และโศกเศร้า
ความตายของเราเป็นธรรมดา
ท่านพิพาทกันเพราะความรู้
ต่อสู้กันด้วยอักษร
เราพิพาทกันเราไม่ซับซ้อน
ตื่นนอนมาเราก็ลืม
ความรู้ท่านยากและมีมากมาย
ความรู้เราง่ายและมีน้อย
ผู้เฒ่าของเราความรู้ยังด้อย
กว่าเด็กน้อยของท่านอีกใช่ไหม
ดังนั้นถ้อยคำที่ท่านเอ่ยถาม
เรา จึงมิอาจเข้าใจ
แผ่นดินผืนฟ้าราคาเท่าใด
ไม่เคยเข้าใจได้เลย
ก็ผืนฟ้ากว้างลำธารใส
ใครเล่าเป็นเจ้าของ
สายลมพัดไกวผู้ใดครอบครอง
ท่านจับจองได้โดยสิ่งใด
ผืนดินกลัวท่านกระหาย
จึงได้มอบสายน้ำลำธารใส
ผืนดินยังมอบความอบอุ่นให้
ท่านยังต้องการสิ่งใดกันอีก
เราเป็นแค่เพียงคนป่า
ที่ท่านว่าพวกเราล้าหลัง
ไม่มีโรงเรียน ไม่มีโรงธรรม
ไม่มีที่ท่องจำหรือพร่ำสอน
ด้วยบทเรียนของเราไม่มีตัวอักษร
ความรู้เราไม่มีชื่อเรียกขาน
เราเรียนรู้ในฤดูกาล
เราเรียนรู้ตามป่าดงไพร
กับเสียงใบไม้กระทบหยาดฝน
เสียงต้นกล้างอกโผล่ดิน
เสียงตีปีกแมลงโบยบิน
เสียงสายธารที่รินหลั่งไพร
เราจึงไม่ต้องการแสงไฟจากท่าน
เพราะเรามีดวงจันทร์ส่องแสง
เราไม่ต้องการปืนไฟร้ายแรง
ยิงควายคราวหมื่นคราวล้าน
เพราะเราจะฆ่าพวกควายก็เพื่อประทัง
แต่ท่านฆ่ามันเพื่อราคา
คนฆ่าไม่กิน คนกินไม่ฆ่า
สัตว์ป่าจะเหลืออะไร
ความเชื่อเราที่สืบมา
ดิน น้ำ ลม ฟ้า สัตว์ทั้งผอง
ดอกไม้เหลืองแดง แมลงร่ำร้อง
ล้วนเป็นพี่น้องของเรา
แต่ท่านไถดินดัดต้นไม้
ย้ายลำน้ำถากป่าเขา
ขนย้ายดิน ระเบิดภูเขา
เผาเป็นเถ้าถ่าน
จนข้านึกถึงคำผู้เฒ่าเล่าขาน
ในนิทานที่ข้าเคยได้ยิน
ถ้าสิ่งอันใดเกิดขึ้นกับผืนดิน
สิ่งนั้นย่อมเกิดกับเรา
สิ่งอันใดเกิดขึ้นกับผืนดิน
สิ่งนั้นย่อมเกิดกับเรา
ความจริงสิ่งที่ท่านเพียรหา
เราก็มีกันมาแต่กาลก่อน
เรามีค่ำคืนให้หลับนอน
แดดร้อนให้ดอกไม้บาน
มีดวงดาวพราวกระจ่าง
นำทางให้ฉันและเธอ
มีสิ่งนึงเพื่อสิ่งหนึ่งเสมอ
ไม่มีสิ่งใดที่ไร้เหตุผล
มีสิ่งนึงเพื่อสิ่งหนึ่งเสมอ
ไม่มีสิ่งใดที่ไร้เหตุผล
มีสิ่งนึงเพื่อสิ่งหนึ่งเสมอ
ลมพัดทุ่งหญ้าไหวเอน
เมฆนำลมห่มฟ้า
ดวงตะวันแหวกม่านเมฆมา
ป่าสนปลิวไสว
ข้าล้มตัวลงบนพื้นดินกว้างใหญ่
กองไฟคือผ้าห่ม
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม
ข้าคือคนเสรี
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม
ข้าคือคนเสรี
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม
ข้าเคยเป็นคนเสรี
ดีใจมาก เปิดยูทูป มาแล้วเจอพี่บอย ปล่อยเพลงใหม่ เพียงเท่านี้เราก็อยู่ไปได้อีกหลายเดือน ขอบคุณพี่บอย ที่ทำให้ยูทูปไม่น่าเบื่อ
เนื้อเพลง - คนในป่า เนื้อเพลง - คนในป่า
ศิลปิน - Boy Imagine's
Am C G Am
ลมพัดทุ่งหญ้าไหวเอน เมฆนำลมห่มฟ้า
C G Am
ดวงตะวันแหวกม่านเมฆมา ป่าสนปลิวไสว
F Am G Am
ข้าล้มตัวลงบนพื้นดินกว้างใหญ่ กองไฟคือผ้าห่ม
C G G Am
ครั้งหนึ่งนั้นข้าคือสายลม ข้าคือคนเสรี
Am C G Am
เผื่อลำนำโคลงนั้น พาย้อนคืนวันเก่า
C G Am
ย้ำน้ำคำเถื่อนถ้ำลำเนา ในวันที่เรายังไม่เดียงสา
F Am G Am
จนวันที่ท่านอ่านถ้อยแถลง แสดงเจตจำนงค์ท่านมา
C G G Am
เราจึงรู้ในเจตนา ความคิดท่าน - เรานั้นต่างกัน
C/G/Am/C/G
เป็นบทเพลงที่บรรเลงสรรความหมายได้มากมาย อธิบายลงช่วงคล้องจังหวะอย่างลงตัว จากหัวคิดที่ตกตะกอนกลั่น คั้นความจริงในจิตสำนึกได้อย่างเงียบสงัด สกัดลงบรรจงความรู้สึกไปถึงใจจนตระหนักพินิจคิดใช้ได้กับชีวิตจริงๆครับ respect boy imagine.
ในขณะที่พี่บอยไปถึงที่สุดมากขึ้นเรื่อยๆ พี่บอยก็พากลับคืนสู่สิ่งที่เรียบง่ายจนที่สุดขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน
#ปลื้มใจที่ได้สัมผัสเพลงพี่บอย
💚
🫵....🤍 boy imagine
พี่บอย ไม่ใช่นักร้อง นักดนตรี แต่พี่บอย คือนักกวี ที่ถ่ายทอดผ่านเสียงเพลง ขอบคุณสำหรับบทความผ่านทำนองดีๆแบบนี้ครับ 🙏🏻🙏🏻💚☮️
เห็นด้วยมากๆเลยค่ะ
เห็นด้วยเป็นอย่างมากเลยค่ะ
เป็นเพลงที่ตกตะกอนชีวิตได้ดีมาก ทำให้เรารักธรรมชาติป่าเขามากขึ้น เล่าเรื่องผ่านบทเพลง ชีวิตขับเคลื่อนด้วยบทเพลง💚 ตอนนี้นั่งฟังที่นาขั้นบันได เลอชิปู เชียงใหม่ ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีอินเตอร์เน็ต มีแต่บทเพลงและบรรยากาศธรรมชาติและตัวเอง โคตรดีเลย ได้หลุดออกจากโลกภายนอก ผมเป็นคนเมือง ที่ได้ลองมาใช้ชีวิตในป่าเขา แล้วรู้สึกว่า สิ่งที่คนในเมืองไม่เคยรู้ว่า ธรรมชาตินั้นมันพิเศษมากๆแค่ไหน ธรรมชาติให้ความรู้สึกให้ความสบายใจให้หลายๆที่หาในเมืองไม่ได้ #รักป่าเขารักทุกอย่างที่เป็นธรรมชาติ💚💚💚💚
ลึกซึ้ง คมคาย ล้ำลึก ฟังจบแล้วนึกถึงหนังสือ Sapiens ที่ทิ้งท้ายไว้ว่าสุดท้ายแล้วเราพัฒนาโลก การเงิน เทคโนโลยี และอื่นๆอีกมากมายนั้น สุดท้ายแล้วมนุษย์ มีความสุขเพิ่มขึ้นกว่าในอดีตหรือไม่…
ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีความสำคัญเท่ากัน เพราะธรรมชาติไม่เคยคิดจะแยกเราจากกัน มีแต่ความโลภเท่านั้นแหละที่จะพยามแยกเราจากกัน
เสียงขลุ่ยหรือocarinaครับมันไพเราะสุดๆไปเลยครับ กับเนื้อเพลงอันลึกซึ้ง ไม่ผิดหวังจริงๆครับ❤ขอบคุณที่มอบสิ่งดีๆให้แฟนเพลง❤
ความคิดความคมระหว่าง ชนชั้น
สูงสุดในชีวี ก็หวนสู่สามัญ
ทุกสรรพสิ่งมีไว้ให้ท่านเชยชม มิใช่ครอบครอง
ชีวิตท่านใยจึงโหยหาสรรพสิ่ง จนเกินกำลัง🪽
บอย คือ ปราชญ์เต๋า
กีตาร์ คือ กู่ฉิน
เป็นบทเพลงแห่งเต๋าจริงๆ
ความจริงสูงสุดของธรรมชาติ พระพุทธเจ้าเรียกว่า อิธัปปัจยตา
ดีใจมากเปิดมาเจอพี่ลงเพลงใหม่ boy imagine ศิลปินแห่งชาติ ศิลปินแห่งจักรวาลของเรา
เป็นเพลงเป็นเพลง 11 นาที ที่ฟังจนจบ แล้วยังรุ้สึกว่ามันสั้นไป เพลงดีมากๆเลยครับพี่ บอย
ฟังแล้วนึกถึงบิลลี่ กะเหรี่ยงบางกลอยและปู่คออี้
ใช่เลย เพลงนี้คือตัวแทนคนปกากญอหรือชาวกะเหรี่ยงแน่ๆ
คนเกิดต่างที่ มีความต่าง มุมมองต่างกันแต่จงอย่าเบียดเบียน ยัดเยียดค่านิยมของท่านให้ใคร //❤
สุดท้ายทุกคนจะล้มตัวลง ผ้าห่มนั้นคือกองไฟ
ชีวิตเราไม่มีตารางเวลา นาฬิกาเราคือจักรวาล ส่วนเวลาท่านเป็นเงินเป็นงาน ลูกหลานท่านจึงเหน็ดเหนื่อย
เราเองคนเมืองที่เคยขึ้นไปเที่ยวดอย อยู่ 2-3 ครั้ง วิถีชีวิตบนนั่นนิ่งสบงเเละเรียบง่ายมาก **เพลงนี้อาจเปลี่ยนอะไรได้ไม่มาก เเต่อย่างน้อยๆ มันก็ทำให้คนเมืองอย่างเรา ได้ตระหนักเเละเข้าใจ เจตนารมณ์ของชนพื้นเมือง ได้ไม่น้อยเลยทีเดียว ขอบคุณปี๋บอย 🤍
ร้องแบบนี้ดีมากแล้ว ไม่ต้องดัง
แค่เข้าใจในเพลง ยิ่งดังยิ่งอันตราย ชอบเพลงแบบนี้มากกก
แต่เมื่อถึงเวลา แล้ว กรรมใคร กรรมมัน 😊😊😊
เพลงเเต่ภสคมีความหวานสุขในเนื่อเพลง(ก็จำเเต่สิ่งดีทำนองนี้ที่อ.พราน❤ทะเลหมอกงดงาม❤เค้าใจเสมอ
รู้ตัวอีกทีก็มากกว่า 10 ปีแล้วที่ติดตามพี่มาแล้วจะขอติดตามแบบนี้ไปเรื่อยๆกับผลงานแบบนี้ที่มันจรรโลงใจทุกครั้งที่ได้ฟังได้ยิน
สมกับคำที่ว่าสถาปนิกผู้ออกแบบเสียงเพลง
มากกว่าบทเพลง มันคือบทกวี คือปรัชญาแห่งชีวิต
ยกให้เป็นมาสเตอร์พีซของพี่บอยครับเพลงนี้
พอฟังเพลงพีแล้วคิดถึงวันเก่าๆ
คิดถึงเรืองลาวเก่าๆคิดถึงป่าเขา
เนื้อซื่งๆจริงๆคับพอฟังคิดภาพตามไป
เพลงนี้โคตรกระทบกับผม ผมจะไปหาคุณในสักวัน
เป็นบทเพลงบทกวีที่่ฟังแล้วเห็นภาพ ธรรมชาติในป่า สัจธรรม ไฟเราะลึกซึ้งกินใจ ฟังแล้ว ฟังอีก เหมือนไม่อยากให้เพลงจบ ขอบคุณ ศิลปินครับ
และแล้วก็ได้ฟังเพลงดีๆคำสอนดีๆจสกพี่บอย อินเมจิ้น พี่เขาเป็นนักเขียน นักเเต่งเพลง บทกวีที่ไม่แพ้ศิลปินคนอื่น วิถีชีวิต การใช้ชีวิต รวมอยู่ในที่นี้ที่เดียว ถ้าคนเข้าถึงจะเข้าใจ ❤❤❤❤
มีสิ่งหนึ่งเพื่อสิ่งหนึ่งเสอ ไม่มีสิ่งใดที่ไร้เหตุผล❤😊
เมื่อเพลงนี้จบ....ขอท่านได้รับการโค้งคำนับจากเราด้วยเถิด
ใส่หูฟังขับรถผ่านทางเปลี่ยว บรรยากาศมันช่างสงบเยือกเย็น ผสมปนเปกับอารมณ์เหงาๆ รู้สึกคิดถึงบรรยากาศแถวบ้านต่างจังหวัดอย่างบอกไม่ถูก 🥺
ใช่จริงๆด้วย เนื้อหาของเพลง ส่วนหนึ่งที่มาจาก
สุนทรพจน์ ของ Chief Seattle หัวหน้า เผ่าอินเดียนแดง
พี่บอย ถ่ายทอดออกมาเป็นบทเพลงได้จับใจ
สุดยอดจริงๆค่ะ❤
กินใจและเห็นภาพแห่งสัจธรรมครับ
เลบอยากทราบถึงแรงบันดาลใจของการแต่งเพลงนี้ครับ
ความเรียบง่ายของชีวิต คนในป่า คนในเมือง มันต่างกัน.....
งดงามมากครับ
งดงามมากค่ะ ❤
ลึกซื้งยิ่ง... ❤❤❤
ชอบมากกกก
สุดยอดครับ
งดงาม
มาแล้ว! รอยูนะ ไพเราะ ร่มเย็น จับใจมาก ❤
สุดจัด ลึกเลยครับ❤❤❤
ฟังเพลงพี่แล้วนึกถึง พี่โบว์พี่สาวที่น่ารักมาก แดนอีสานเขียว อาณาจักรล้านนา จากดินแดนอาณาจักรศรีวิชัย ถึงเพื่อนพ้องและพี่น้องทุกคน🎉😊😊
บทเพลงพี่เหมือนมีทรงประทับให้เนื้อหาหลั่งไหลมาไร้จบสิ้น เฉียบขาด เป็นดาบที่อยู่เหนือคำชื่นชมหรือเหยียดหยามไปแล้วครับ “สิ่งใดเกิดกับดิน มันย่อมเกิดกับเรา”
เพลงยาว 11.43 นาที ที่รู้สึกว่ามันสั้นไปด้วยซ้ำ
ฟังเพลงพี่บอยเเล้ว คนรอบข้าง มองเราว่าเป็นบ้า ไครเป็นบ้าง เเต่มีความสุขที่บ้าเหลือเกิน
คนปกติ 80% ในสังคม คือต้องบ้าวัสถุ บ้าโชว์ บ้าอวด บ้าหน้าตา สร้างหนี้สร้างสิน เป็นเหยื่อของกรอบทึ่สังคมสร้างขึ้นใช่มั้ยครับ ..งั้นเป็นคนบ้านี่แหละดีแล้วเชื่อสิครับ😂😂😂
ขอบคุณสำหรับเพลงใหม่ครับ เช้าที่สดใส ❤
สวยงาม
เพราะมากครับ 🌿
ดีใจที่ได้ฟัง
ดีจัด!!
ขอบคุณคับที่ทำเพลง แบบนี้
สุดจัดอีกเเล้วท่าน
ทุกเพลงยังคงกินใจเสมอ
ออกแรงกระทำต่อสิ่งใด สิ่งนั้นย่อมออกแรงต้านกลับมาเท่ากันเสมอ
ขอคารวะเนื้อหาที่เป็นสัจธรรม และท่วงทำนองที่ตอกย้ำฝังใจความคิด
ค.ศ. 1857 สุนทรพจน์จากหัวหน้าเผ่าซีแอตเติล 🤎🤍
สัจธรรมจัดเลยย แจ๋วครับ
ท่านพิพาทกันเพราะความรู้ .. ต่อสู้กันด้วยอักษร
เราพิพาทกันเราไม่ซับซ้อน..ตื่นนอนมาเราก็ลืม ... ฟังแล้ว ปล่อยใจคล้อยตาม นึกถึงสมัยเด็กๆ กับวิถีชีวิต ที่เคยผ่านมา ลึกๆในใจ โหยหาอดีตวัยเยาว์ที่สบายใจ ..น้ำตาแอบซึม ..คำเดียวที่อยู่ในใจแม้จะไม่อาจหวนคืน ..คิดถึง .. คิดถึงวิถีชีวิต ที่ไม่อาจหวนคืน ..ขอบคุณเพลงเพราะ ๆ พี่ บอย อิมเมจจิ้น คือ ที่สุดจริง ๆ ค่ะ ^^
เพราะมากครับ
เพลงเทพมาอีกเพลงแล้วว🥰🥰💚
แค่ขึ้นต้นก็เพราะกินใจแล้วครับ
จับใจเลยค่ะ
ฟังครั้งแรก บอกตัวเองเลยว่า โอ...นี้คือความคิดขององค์ดาไลลามะ ที่มีต่อประธานเหมา เมื่อจีนพยายามรุกรานทิเบต ขอบคุณเพลงดีๆ ที่ส่งให้จิตวิญญาณเข้าใจสัจธรรมมากขึ้นค่ะ
งดงาม❤
สุดยอด
สัจธรรมของธรรมชาติ❤
ดีใจที่สุดคับ
ลึกและซึ้ง
ยังเป็นที่สุดเสมอครับอ้ายบอย
โชคดี วันนี้ เปิดมาเจอเพลงพี่บอย ดีใจๆๆๆ เพลงใหม่มา เนื้อหาคือดีงามมมมมมมากกกกที่สุด มันไม่ใช่แค่เพลง มันคือบทกวี ขอบคุณที่ทำผลงานดีๆเสมอมา ติดตามตลอดไป
ลึกซึ้ง🍃
ลึกซึ้งมากครับ
เพลงเพราะมากครับ
ความหมายดีมาก ชอบครับผม
ชื่นชมและศรัทธาพี่ครับ 🙏🏼
มันดีเกินที่จะแชร์ให้ใครฟังครับ🙏🙏
ฟังเพลงพี่บอย 1 เพลง เหมือนได้อ่านหนังสือดีๆ 1 เล่ม
ขอบคุณมากๆครับสำหรับบทเพลงกวี ฟังไปหลายรอบเลย
คิดถึงเพลงโจโฉเลย ตอนขลุ่ยขึ้น
ทำไมหนูฟังแล้วรู้สึกได้เข้าถึงตัวตนทีแท้จริงของตัวเอง เปิดใจกับตัวเอง ❤
กินใจมากครับ
ธรรมชาติ ที่สรรสร้างทุกสัพสิ่ง
❤❤ พิเศษสุดตรงเป็นเพลงที่บันทึกในห้องบันทึกเสียง จากปกติจะเป็นบันทึกจากการเล่นสด
คุ้มค่ากับการรอคอยเพลงของพี่บอย
ยกให้เป็นอีก 1 เพลงที่ชอบที่สุดครับ