ฮ่องเต้ : ผู้โดดเดี่ยว - Boy Imagine's กับ พี่เก่ง ( สีเชลโล่ )
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 8 พ.ย. 2021
- เพลง 36 - ฮ่องเต้ : ผู้โดดเดี่ยว - Boy Imagine's กับ พี่เก่ง ( เล่นเชลโล่ )
--------------
หลากหลายเหตุการณ์ หลากหลายกรณี ผสม ๆ กันมาเป็นเพลง
ขออนุญาต ยกตัวอย่างที่มาของเพลงในบางส่วนเผื่อผู้ที่สนใจ
1. กรณี จูอวิ่นเหวิน & จูตี้ ( จากหนังสือย้อนอดีตราชวงศ์หมิง ,ตังเหนียนหมิงเย่ว์ )
" แล้วพระองค์ก็ทรงทราบว่า
ที่พระองค์ทรงครองแผ่นดิน ที่แท้ก็แค่ผู้โดดเดี่ยวผู้หนึ่ง
วินาทีที่เริ่มประทับบนบัลลังก์ วินาทีนั้นก็ต้องเริ่มระวังทุกอย่าง
ขุนนาง ,ฟานอ๋อง ,พ่อแม่ ,พี่น้อง ,ลูกเมีย เพราะพระองค์คือเป้าหมายโจ่งแจ้ง
ที่ต้องรับแรงกดดันรอบทิศ เป็นผลิตผลหายาก และมีได้พระองค์เดียว
อาชีพฮ่องเต้โดยพื้นฐานจึงไม่อาจเป็นคนดี
ถ้าจะเป็นคนดีก็อย่าเป็นฮ่องเต้ จะเป็นฮ่องเต้ก็อย่าเป็นคนดี
เพื่อบัลลังก์ ,เพื่อชีวิตตนเองจึงจำเป็นต้องเรียนรู้กลเกมส์แห่งอำนาจ
ไม่ต้องพะวงว่าใครเป็นญาติ ต้องป่าเถื่อนยิ่งกว่าอันธพาล
ต้องถ่อยยิ่งกว่าคนถ่อย และจะเชื่อใครก็ไม่ได้
ดังนั้นการที่ภาษาจีนเรียกฮ่องเต้ว่า กูเจีย แปลว่า ผู้โดดเดี่ยว เหมาะสมที่สุด "
2. กรณีเสวียนอู่เหมิน - บนเส้นทางแห่งอำนาจ
พ่อแม่พี่น้องเป็นเพียงสัญลักษณ์หนึ่ง
การเป็นฮ่องเต้คือความจำเป็น สถานการณ์บีบเค้น
จะไม่เป็นก็ไม่ได้ จะเลิกเป็นก็ไม่ได้
( เส้นทางอำนาจของหลี่ซื่อหมิน สู่ ถังไท่จงฮ่องเต้ )
3. กรณี อั้ยชิง เจี่ยวหรอ ฟู่อี้ - ในช่วงฝึกฝนเรียนรู้
เพื่อที่จะเป็น " ประชาชน " คนหนึ่งในยุคสังคมจีนใหม่
เขาเริ่มเรียนรู้ว่า รากฐานของจักรพรรดิ คือ ราษฎร
และความหมายที่แท้ของคำว่า " คน "
4. กรณี พระเจ้าธีบอ - จินตนาการตามความรู้สึก ณ ท้องพระโรงใหญ่
ในแสงจันทร์สุดท้าย ที่ฉายลงบนแผ่นดินใต้อำนาจของราชวงศ์คองบอง
--------------
หนังสืออ้างอิง
1.ย้อนอดีตราชวงศ์หมิง , ตังเหนียนหมิงเย่ว์ ( ชาญ ธนประกอบ แปล)
2.ตะวันลับแห่งต้าถัง , จ้าวอี้ ( เรืองชัย รักศรีอักษร แปล )
3.มหาอาณาจักรฮั่น , ก่อศักดิ์ ชัยรัศมีศักดิ์
4.รัฐศาสตร์ถังไท่จง , ก่อศักดิ์ ชัยรัศมีศักดิ์
5.จากจักรพรรดิสู่สามัญชน , อั้ยชิง เจี่ยวหรอ ฟู่อี้ ( ยุพเรศ วินัยธร แปล )
6.ราชันผู้พลัดแผ่นดินเมื่อพม่าเสียเมือง , Sudha Shah ( สุภัตรา ภูมิประภาส แปล )
7.พม่าเสียเมือง , ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช
--------------
รายนามผู้ร่วมใช้แรงงาน
กีต้าร์ + ร้องเพลง - บอย อิมเมจิ้น
สีเชลโล่ - พี่เก่ง ช่างเคี่ยน ( พี่เก่งบอกไม่ให้เรียก เก่ง เชลโล่ มันเดียม )
อัดเสียง - CNX สตูดิโอ
ปรุงเสียง - โบคุง
ถ่ายภาพ + ตัดต่อ + แบกหาม - เชอรี่ กะ อาร์ซี ( อร่อยหอมโปรดักชั่น )
ช่วยกันเปิดเพลง - กอล์ฟศักดิ์ กะ ยิ้มศักดิ์
โทรมาชวนกินเบียร์ - พี่ชา ฮาร์โม ( ช่วงนี้เรียกเขาว่า ชา กรรชัย )
จิ๊กโก๋โลเดียว - ลุงต้อง กะ ลุงสุรากานต์
ระบบแสง - เทียนไขตุ๊ลุงชัย กะ กั๊บไฟหน้าบาร์
ประสานงาน - กิตแมน ( คนนี้มิอาจโสด )
สถานที่ - ลานเพลินบ้านสวน ที่ไม่ได้ใช้มา 7 เดือนแร้ววว - เพลง
(1)
ณ ท้องพระโรงอันเงียบงัน แสงจันทร์กระจ่างฟ้า
ณ บัดนี้ลมยังคงโชยมิคลาย
คล้ายดังไม่รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่
เพราะเมื่อย้อนมองชีวิตที่ผ่านมา
ข้าสูญเสียสิ่งใดไป ข้าได้สิ่งใดมา
ตัวข้าเกิดมาในราชวัง ผู้สืบทอดบัลลังก์ก็คือข้า
ดุจดังนกที่บินบนฟ้า ผู้ใดเข้าใจ
ทรัพย์สมบัติข้าทับซ้อน ญาติพี่น้องถักทอโดยอำนาจ
ข้าเกิดมาในบรรยากาศเช่นนี้
ไม่มีผู้ใดให้เชื่อใจ อีกพอไว้ใจได้จริง
เพราะในความเป็นจริงนี่คือเกมชิงบัลลังก์
ถ้าหากข้าจะมีความรักอย่างพี่น้องก็ไม่อาจมีคำว่าอำนาจ
แต่คิดจะมีอำนาจพี่น้องเครือญาติก็ไม่อาจจะมี
เพราะว่าจุดที่สูงสุดนั้นมันมีได้เพียงผู้เดียว คือคนผู้เดียวดาย
พี่น้องไม่อาจไว้ใจ ลูกและเมียไม่อาจไว้ใจ
ตำแหน่งที่เคยยื่นไม่อาจไว้ใจผู้ใด
เพราะคนตายที่ข้าเคยเห็นอาจมากกว่าคนเป็นที่พวกเจ้าเคยเจอ
คนบนบัลลังก์ไม่อาจแม้เพียงจะเผลอ
วาจาเพียงไม่กี่คำพฤติกรรมเพียงก้าวล่วง
หัวคนนับไม่ถ้วนก็ต้องร่วงลงดิน
กฏหมายไม่สำคัญถ้าสถานะมันนั้นคุกคามข้า
ข้าให้จับคน รึยังมากลัวข้อหาไม่มี
ไม่ต้องมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องมีหลักการ ใครทำงานตามนี้ได้ให้เป็นใหญ่
รอบตัวข้าพอเนิ่นนานไปมันจึงห้อมล้อมไป แต่คนแบบนี้
(2)
บนจุดที่สูงสุดที่ข้ายืน ข้าเหมือนหลงลืมอะไรไปบางอย่าง
บนเกมช่วงชิงอันยาวนานเกมนี้
ทั้งเล่ห์ร้ายกลอุบายได้เบื้องบนยังไงเบื้องล่างก็อย่างนั้น
เจ้านายร้ายยังไงลูกน้องก็เหมือนกัน
ความเลวร้ายจึงทับถมดั่งสั่งสมเชื้อเพลิงไว้มากมาย
ฟางเส้นสุดท้ายคือประกายไฟเพียงวูบเดียว
จนไฟลุกโชนลมพัดแรง การเปลี่ยนแปลงจึงสั่นไหว
จนสายลมได้เปลี่ยนทิศไปมันก็ไม่มีใคร
แล้วเมื่อผลประโยชน์ได้เปลี่ยนทิศไปมันก็ไม่มีใคร
สนใจข้าอีก สนใจข้าอีกเลย
สายลมแผ่วพริ้วปลิวระคนแสงจันทร์กระจ่าง
วันเวลาอันงดงามได้จบลงแล้ว
ไม่มีอีกแล้วที่เคยหมอบคลานประจบเอาใจ
ไม่มีอีกแล้วที่เคยเอ่ยคำจงรักภักดี
มันไม่มีอีกแล้วข้าต้องเข้าใจ
ข้าเพิ่งเข้าใจที่เขาก้มหัวให้ไม่ใช่ฉัน
ข้าเพิ่งเข้าใจที่เขาเคยเอาใจไม่ใช่เรา
มันวางที่ท้องพระโรง ยามแซ่ซ้องคำจงรักภักดี
แต่จงรักภักดี คำคำนี้ไม่อาจกล่าวในยามสงบ
จงรักภักดี คำคำนี้พิสูจน์ยามแผ่นดินเปลี่ยนเจ้าของ
และยามที่ท้องพระโรงว่างเปล่าไม่มีผู้ใดเหลือ
เพราะว่าใครจะมาขึ้นเป็นใหญ่ นายใหม่เป็นใครไม่สำคัญ
ขอเพียงประกันตำแหน่งพวกเขานั้นอยู่ที่เดิม
ก็เพราะเขาแค่เพียงออกความเห็น
ส่วนข้านั้นเป็นคนเดิมพัน
ถ้าชนะมาพวกเราก็รับรางวัล
ถ้าพ่ายแพ้ขึ้นมาพวกเขาก็เปลี่ยนนาย
พวกเขาก็แค่เปลี่ยนนาย
เพราะว่าจุดที่สูงสุดนั้นมันมีแค่เพียงคนเดียว
และเป็นคนเดียวที่ต้องจากไป
ลูกน้องไม่ต้องไป ที่ปรึกษาก็ไม่ต้องไป
คนที่จะต้องไปมีเพียงผู้เดียว
(3)
บนท้องพระโรงอันเงียบงัน ท่ามกลางแสงจันทร์กระจ่างฟ้า
มันจึงมีข้าที่ยืนเดียวดายผู้เดียว
สูงสุดที่ใฝ่ฝัน ทิวทัศน์บนนั้นมันงามจริงๆหรือ
คำตอบเป็นเช่นไรก็คงไม่สำคัญแล้ว
เพราะฟ้าใกล้จะสาง และนั่นคือเวลาที่ข้าต้องจาก
ชะตากรรมบัลลังก์คงยากจะเหนี่ยวรั้ง
เพราะอาคารใหญ่จะล้มลง เสาเพียงหนึ่งต้นไม่อาจค้ำ
แต่ความเปลี่ยนแปลงที่มันเกิดขึ้นนั้นมันเพราะใคร
เพราะว่าข้ากุมกำลังทหาร กุมทั้งกำลังทั้งอำนาจ
แต่ความเปลี่ยนแปลงมันยังคงซัดสาดจนพังทลาย
หรือที่เปลี่ยนแปลงมันไม่ใช่กฏหมาย กุศโลบายหรือยุทธภัณฑ์
อันความเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงนั้นคือ คือใจคน
คือคนปลายดอย คนป่าเขา คือชาวนาเฒ่ากลางท้องนา
มันคือนิสิตที่ท่องตำรา คือพ่อค้าแม่ค้าตามข้างถนน
หากวัดใจแล้วพอจะมีพวกเขา ในใจพวกเขาคงพอจะมีข้า
แต่กาลเวลานั้นได้ผ่านไปแล้วไม่หวนคืน
ข้ากวาดตามอง ณ ท้องพระโรงอันว่างเปล่า
เหลียวมองดูทุกสิ่งที่เป็นของตัว
โต๊ะไม้บานประตูที่ข้าเคยคุ้นตามาตั้งแต่เด็ก
ราชบัลลังก์ ตราลัญจกร บัดนี้ถึงเวลาต้องเปลี่ยนเจ้าของ
พรมถ้อยคำแสนธรรมดาเริ่มชัดขึ้นมาให้ข้าได้เห็น
ว่าตำแหน่งกษัตริย์นั้นผลัดกันเป็น
ไม่มียกเว้นเป็นกฎเกณฑ์ธรรมดา
พอข้ามองย้อนกาลเวลาน้ำตาก็ไหล
เพราะกว่าข้าจะรู้ตัวก็คือเมื่อถูกทิ้ง
จึงได้พบความจริงในตอนสุดท้าย
ว่าฮ่องเต้ในอีกความหมายคือผู้เดียวดาย
สูงสุดในอีกความหมายคือผู้เดียวดาย
คำว่าฮ่องเต้ในอีกความหมายคือผู้เดียวดาย
คนหนึ่ง คนหนึ่ง
5
ขอบคุนคะ
วาจาแค่ไม่กี่คำพฤติกรรมแค่ก้าวล่วง.....ท่านสั่งตัดหัวนับไม่ถ้วน.ไม่ต้องสนกฎหมายไม่สำคัญ ใครทำตามคำสั่งท่านท่านเพิ่มยศ..
กาลเวลาเปลี่ยนไป .....ที่เปลี่ยนแปลงไปนั้นไม่ใช้กฎหมาย แต่คือใจคน
ไม่มีอีกแล้วคนรัก ไม่มีคนค่อยก้มกราบ ไม่มีคนจงรักภักดี ถ้าไม่มีผลประโยชน์
ถ้าท่านไม่ลืม ชาวนา พ่อค้าแม่ค้า นักเรียน นักศึกษา ราษฎร ท่านคงเป็นที่รัก .............
ผมชอบท่อนนี้เป็นอย่างมาก
วาจาเพียงไม่กี่คำพฤติกรรมเพียงก้าวล่วง
หัวคนนับไม่ถ้วนก็ต้องร่วงลงดิน
กฏหมายไม่สำคัญถ้าสถานะมันนั้นคุกคามข้า
ข้าให้จับคน รึยังมากลัวข้อหาไม่มี
ไม่ต้องมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องมีหลักการ
ใครทำงานตามนี้ได้ให้เป็นใหญ่
รอบตัวข้าพอเนิ่นนานไปมันจึงห้อมล้อมไป ด้วยคนแบบนี้
สะท้อนความจริงคะ
พี่จะ
เพลงนี้ดั่งกล่าวถึงความมั่นคง ความรุ่งเรื่อง ว่าไม่มีสิ่งใดมั่นคงและรุ่งเรืองไปตลอดแม้สิ่งที่ดูมั่นคงที่สุดและวันนึงคงร่วงโรยแม้เคยมั่นคง อยากเป็นคนดีอย่าเป็นฮ่องเต้ อยากเป็นฮ่องเต้อย่าเป็นคนดี
" ไม่ต้องมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องมีหลักการ ใครทำงานตามนี้ได้ ให้เป็นใหญ่ " เพลงที่เป็นมากกว่าบทเพลง 🤍
"รอบตัวข้าพอเนิ่นนานไปมันจึงห้อมล้อมไปด้วยแต่คนแบบนี้" มันต้องต่อด้วยท่อนนี้ครับ ฟังแล้วขนลุก
เข้ากับสถานการณ์ช่วงนี้มากครับ ไม่อาจไว้ใจผู้ใดได้เลย มีแต่เกมส์การเมือง หักหลังและช่วงชิง
“เพียงละโมบในความสุขสันต์
ในฝันมิรู้ตนคืออาคันตุกะ”
คราวเเรกเมื่อฟังเพลงนี้ ไม่ค่อยชอบเท่าไรนักเพราะคล้ายว่าผู้แต่งเองสอดแทรกความเห็นของตนเข้าไปไม่น้อย ยอมรับจริงๆ ว่าภาพของผู่อี้ ไม่ปรากฏชัดในสมอง แต่กลับปรากฏภาพอื่นทดแทน หากแต่ก็เกิดคำถามตามมาว่าสิ่งเหล่านั้นล้วนเกิดขึ้นแท้จริงหรือไม่
จนเมื่อฟังคราวสอง ภาพปูยี(ผู่อี้) หยวนซื่อข่ายและผู้อื่นในประวัติศาสตร์เมื่อคราวราชวงศ์ชิงล่ม กลับปรากฏชัดขึ้น และชัดเจนเมื่อฟังซ้ำ จนหวนนึกถึงเต๋าและธรรมมะในพุทธะ
“ในเต๋าเต๋อจิง บทที่ 17 กล่าวโดยย่อว่า การปกครองที่ดีทาง เต๋า คือ ผู้ครล้วนทราบว่าเขาดำรงอยู่ รองมาด้วยผู้คนรัก ตามด้วยผู้คนกริ่งเกรง และสุดท้ายคือผู้คนล้วนชิงชัง”
แต่สรรพสิ่งล้วนมุ่งสู่สูญญตา ความว่างล้วนก่อกำเนิดสรรพสิ่ง ความว่างนั้นล้วนก่อประโยชน์ “ดินเหนียวที่ปั้นเป็นหม้อไหล้วนยังประโยชน์จากความว่างนั้น”
ในธรรมะของพุทธะนั้นก็ล้วนเกิดจากความเป็นธรรมชาตินั้นเฉกเช่นกัน ธรรมะนั้นล้วนจริงแท้ และมุ่งเท่าทันทุกข์นั้น ธรรมอาจไม่ใช่ทั้งความว่างหรือเติมเต็ม สายนทีจากหลากสายมุ่งสูทะเลเดียวกัน
ปูยี หรือเหล่าวีรชน ทรชน ผู้ยิ่งใหญ่ หรือผู้เหลวแหลกล้วนเป็นเช่นเดียวกัน เกิดขึ้นและล้วนกลับสู่ดินดังคำในบาลีบทหนึ่งกล่าวไว้
“อจีรังวัฐยังกาโย ปะฐะวิงอะธิเสสะติ
ฉุทโทอเปตตะวิญาโณ ณิรัตถังวะกะลิงคะรัง”
จนย้อนกลับสู่เพลงตามสำนึกที่ได้ฟังอีกครั้ง ความว่างก็จึงเริ่มต้น ประโยชน์จึงเริ่มจากตรงนั้น ความว่างเมื่อคราวเเรกที่ไม่เกิดขึ้นล้วนมาจากอุปปาทานที่เข้าใจเเละเห็นรู้โดยประสบการณ์ของตัวเองนั่นแหละ
คารวะพี่บอยผู้แต่งเพลงนี้งามๆ
15-16ปีเคยเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวไก่ตรงข้ามร้านพี่บอยหลัง7-11แม่โจ้ตอนนั้นยังไม่จักเพลงพี่บอย(หรือรุ่นเดียวกันไม่รุ) แต่นอนฟังทุกคืน ทุกวันนี้ร้านปิดไปแล้ว แต่ชอบเพลงพี่ทุกเพลงเรยคับ รุ่นน้องบอกว่า อิมเมจินย้ายแล้ว ถ้ามีโอกาสกลับไปเชียงใหม่ จะไปเที่ยวที่ร้านเน้อคับ
เพลงที่สะท้อนยุคสมัย ยุคสมัยของเราตอนนี้ได้ชัด แยบยล แยบคาย และ ลึก ไม่เกินจริง หากตีความตามสิ่งที่บ้านเมืองเราเป็นอยู่ ตรงตามเพลงนี้ไม่มีผิด "นักปราชญ์บอกเล่าประวัติศาสตร์ สะท้อนความเป็นไปที่จริงแท้" คำนี้คงไม่เกินจริง ทุกอย่างอยู่ในเพลงที่ พี่บอยถ่ายทอดออกมา
พี่บอยบอก "ผมไม่หารนะ" :'D
มันคือเรื่องจริง ของที่นี่เวลานี้
ชัชชาติ
อยากรู้อันไหนช่องจริงของจารย์บอยครับผมติดตามไม่ทันจริงๆ คำความได้เพลงแรกคือ ความรักตู้ปลา สุราหนึ่งปาน และก็ติดตามมาตลอดจากเด็กน้อยจนกลายเป็นหนุ่มกลางคนแล้วหรอเนี้ยรักในบทเพลงกลอนกวีของพี่บอยจริงๆ 🙏👍❤️
รู้ตัวอีกทีตามฟังเพลงพี่บอยมาจะ 10 ปีละเหรอเนี่ย
คุณก็ฟังแนวนี้เหมือนกัน หรอครับ ลักฟาสมาม่า
พึ่งรู้นะครับ หายากนะเนี่ยชอบไสตล์เดียวกันเลย :)
ฟังทุกวันจริงครับ
ตั้งแต่ประถมยันปัจจุบันครับ
จารย์ลักค์ก็ฟังเหรอ
พี่บอยแต่งเพลงในมุมมอง โจโฉ และมูซาชิแล้ว ผมรอฟังในมุมมองของ บุเยงนอง และองค์ดำอยู่นะครับ ผมอยากฟังกวีในบทเพลงของมุมมอง นักปราชญ์โบราณผู้ยิ่งใหญ่.
อยากฟังมุมมองของพระเจ้าตากครับ
ดันๆๆๆๆ เผื่อพี่บอยมาเห็น
@@pitipongpuprasurt1756 ดันครับ
ไปดูก้านกล้วยน่าจะช่วยได้ครับ 😁
อยากฟังข้งเบ้งครับ
นี่ตัวเรา...ไปอยู่ไหนมา...ลูกชายส่งเพลงแนวนี้มาให้ฟัง...เพาระทุกเพลง..ฟังทุกวัน..ยอมรับฟังเพลงของพี่เค้า...มองโลกเปลี่ยนไป..ดำรงชีวิตเปลี่ยนไป..ถ้ามีโอกาสอยากจะไปนั่งฟังพี่เค้าบรรเลงเพลงสดๆสักครั้งในชีวิต
แนะนำครับ จิ้มจุ่มอร่อยมาก 🙏😊
พี่บอยไม่ต้องห่วงนะครับ ผมตั้งสัจจะกับตัวเองไว้แล้วว่า ไม่ว่าพี่จะออกเพลงอะไรมา ผมก็จะตามฟังทุกเพลง เพราะยุคนี้ เพลงที้ผมฟังได้จริงๆก็มีแต่เพลงพี่นั้นและครับ ไม่ว่าจะตอนเช้า ตอนขับรถ ตอนออกกำลังกาย ตอนนอน ผมก็เปิดฟังแต่เพลงพี่ และเพลงที่ผมเปิดฟังบ่อยที่สุดก็คือ มูซาชิ.
ยอมรับด้วยความสัตย์จริง เกิดไม่เคยร้องไห้เพราะการฟังเพลง จนมารู้จักท่านบอย อิมเมจิ้น และที่สำคัญร้อยละ 80 ของเพลงท่านบอยที่ยังคงฟังจนทุกวันนี้ ก็ยังคงทำให้ผมน้ำตาไหลอยู่ดี เข้าใจ เข้าถึง จนรู้เห็น ทุกข์ เวทนา และเกิด สติ ปัญญา ปิติ และอติโมกข์ ขอค้อมคารวะ
ล้ำลึก ลึกซึ้ง สัตย์จริง ทุกวรรคตอน
ไม่ว่าจะที่ไหน ยุคสมัยไหน เกมแห่งอำนาจก็ไม่เคยแปรเปลี่ยน มีให้เห็นอยู่ทุกองค์กร
… อยากหลีกหนีไปจากวงจรนี้สักที เพียงแค่อิสรภาพทางใจเท่านั้นที่จะหลุดพ้นจากวงจรนี้
ใช้แต่อำนาจ รวยล้นฟ้าก็หามีมิตรแท้ไม่
ใช้รักและเมตตา ยากจนสุดจะพรรณนา มิตรแท้จะมาหาเอง
ผมติดตามผลงานของพี่บอยมาเกือบสิบปีแล้วครับ แต่ละเพลงที่พี่บอยได้แต่งและเรียบเรียงเรื่องราวต่างๆผ่านบทเพลงออกมาให้ได้ฟัง แต่ละเพลงมีทั้งเรื่องราว ความหมาย และความเป็นมาที่ดีมากๆ หลายเพลงเลยที่สามารถเอามาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้ ผมรู้สึกตื่นเต้นตลอดเวลาที่พี่บอยมีเพลงใหม่ๆมาลงให้ได้ฟัง ทุกครั้งที่ผมได้ฟังเพลงของพี่บอยเหมือนทำให้ผมรู้สึกสงบ เหมือนถูกดึงไปอยู่ที่ไหนสักแห่ง ที่ที่ผมรู้สึกว่าผมได้อยู่ในโลกของตัวเองจริงๆ โดยที่ไม่ต้องยึดติดกับใคร ขอบคุณที่สร้างสรรค์บทเพลงดีๆแบบนี้ออกมาให้ได้ฟังเรื่อยๆครับผม
มากรุงเทพฯบ้างนะครับพี่บอย
คนกรุงเทพคิดถึง
ณ ท้องพระโรงอันเงียบงัน แสงจันทร์กระจ่างฟ้า ณ บัดนี้ลมยังคงโชยมิคลาย คล้ายดังไม่รับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ เพราะเมื่อย้อนมองชีวิตที่ผ่านมา ข้าสูญเสียสิ่งใดไป ข้าได้สิ่งใดมา
ตัวข้าเกิดมาในราชวัง ผู้สืบทอดบัลลังก์ก็คือข้า ดุจดังนกที่บินบนฟ้า ผู้ใดเข้าใจ ทรัพย์สมบัติข้าทับซ้อน ญาติพี่น้องถักทอโดยอำนาจ ข้าเกิดมาในบรรยากาศเช่นนี้ ไม่มีผู้ใดให้เชื่อใจที่พอไว้ใจได้จริง เพราะในความเป็นจริงนี่คือเกมชิงบัลลังก์ ถ้าหากข้าจะมีความรักอย่างพี่น้องก็ไม่อาจมีคำว่าอำนาจ ถ้าคิดจะมีอำนาจ พี่น้องเครือญาติก็ไม่อาจจะมี เพราะว่าจุดที่สูงสุดนั้นมันมีได้เพียงผู้เดียว คือคนผู้เดียวดาย พี่น้องไม่อาจไว้ใจ ลูกและเมียไม่อาจไว้ใจ ตำแหน่งที่ข้ายืนไม่อาจไว้ใจผู้ใด
เพราะคนตายที่ข้าเคยเห็นอาจมากกว่าคนเป็นที่พวกเจ้าเคยเจอ คนบนบัลลังก์ไม่อาจแม้เพียงจะเผลอ วาจาเพียงไม่กี่คำ พฤติกรรมเพียงก้าวล่วง หัวคนนับไม่ถ้วนก็ต้องร่วงลงดิน กฎหมายไม่สำคัญ ถ้าสถานะมันนั้นคุกคามข้า ข้าให้จับคนหรือยังมากลัว ข้อหาไม่มี
ไม่ต้องมีศักดิ์รี ไม่ต้องมีหลักการ ใครทำงานตามนี้ได้ให้เป็นใหญ่ รอบตัวข้าพอเนิ่นนานไปมันจึงห้อมล้อมไปด้วยคนแบบนี้
บนจุดที่สูงสุดที่ข้ายืน ข้าเหมือนหลงลืมอะไรไปบางอย่าง บนเกมช่วงชิงอันยาวนานเกมนี้ ทั้งเล่ห์ร้ายกลอุบาย เบื้องบนยังไง เบื้องล่างก็ยังงั้น เจ้านายร้ายยังไง ลูกน้องก็เหมือนกัน ความเลวร้ายจึงทับถมดั่งสั่งสมเชื้อเพลิงไว้มากมาย ฟางเส้นสุดท้ายคือประกายไฟเพียงวูบเดียว จนไฟลุกโชน ลมพัดแรง การเปลี่ยนแปลงจึงสั่นไหว จนสายลมได้เปลี่ยนทิศไปมันก็ไม่มีใคร และเมื่อผลประโยชน์ได้เปลี่ยนทิศไปมันก็ไม่มีใครสนใจข้าอีก โอ.. สนใจข้าอีกเลย
สายลมแผ่วพลิ้วปลิวระคนแสงจันทร์กระจ่าง วันเวลาอันงดงามได้จบลงแล้ว ไม่มีอีกแล้วที่เคยหมอบคลานประจบเอาใจ ไม่มีอีกแล้วที่เคยเอ่ยคำจงรักภักดี มันไม่มีอีกแล้ว ข้าเพิ่งเข้าใจ ข้าเพิ่งเข้าใจ ที่เขาก้มหัวให้ไม่ใช่ฉัน ข้าเพิ่งเข้าใจที่เขาเคยเอาใจมิใช่เรา วันวานที่ท้องพระโรงยังแซ่ซ้องคำจงรักภักดี แต่จงรักภักดี คำคำนี้ไม่อาจกล่าวในยามสงบ จงรักภักดี คำคำนี้พิสูจน์ยามแผ่นดินเปลี่ยนเจ้าของ และยามที่ท้องพระโรงว่างเปล่าไม่มีผู้ใดเหลือ เพราะว่าใครจะมาขึ้นเป็นใหญ่ นายใหม่เป็นใครไม่สำคัญ ขอเพียงประกันตำแหน่งพวกเขานั้นอยู่ที่เดิม เพราะพวกเขาแค่เพียงออกความเห็น ส่วนข้านั้นเป็นคนเดิมพัน ถ้าชนะมาพวกเขาก็รับรางวัล ถ้าพ่ายพ้ขึ้นมา พวกเขาก็เปลี่ยนนาย โอ.. พวกเขาก็แค่เปลี่ยนนาย
เพราะว่าจุดที่สูงสุดนั้นมันมีแค่เพียงคนเดียว และเป็นคนเดียวที่ต้องจากไป ลูกน้องไม่ต้องไป ที่ปรึกษาก็ไม่ต้องไป คนที่จะต้องไปมีเพียงผู้เดียว
บนท้องพระโรงอันเงียบงัน ท่ามกลางแสงจันทร์กระจ่างฟ้า มันจึงมีข้าที่ยืนเดียวดายผู้เดียว สูงสุดที่ใฝ่ฝัน ทิวทัศน์บนนั้นมันงามจริงๆ หรือ คำตอบเป็นเช่นไรก็คงไม่สำคัญแล้ว ฟ้าใกล้จะสางแล้ว และนั่นคือเวลาที่ข้าต้องจาก ชะตากรรม บัลลังก์ คงยากจะเหนี่ยวรั้ง พออาคารใหญ่จะล้มลง เสาเพียงหนึ่งต้นไม่อาจค้ำ แต่ความเปลี่ยนแปลงที่มันเกิดขึ้นนั้น มันเพราะใคร
เพราะว่าข้ากุมกำลังทหาร กุมทั้งกำลัง ทั้งอำนาจ แต่ความเปลี่ยนแปลงมันยังคงซัดสาดจนพังทะลาย หรือที่เปลี่ยนแปลงมันไม่ใช่กฎหมาย กุศโลบาย หรือยุทธภัณฑ์ อันความเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงนั้นคือ คือใจคน คือคนปลายดอย คนป่าเขา คือชาวนา ข้าวกลางท้องนา มันคือนิสิตที่ท่องตำรา คือพ่อค้าแม่ค้าตามข้างถนน
หากว่าใจข้าพอจะมีพวกเขา ในใจพวกเขาคงพอจะมีข้า แต่กาลเวลานั้นได้ผ่านไปแล้ว ไม่หวนคืน
ข้ากวาดตามอง ณ ท้องพระโรงอันว่างเปล่า เหลียวมองดูทุกสิ่งที่เป็นของตัว โต๊ะไม้ บานประตู ที่ข้าเคยคุ้นตามาตั้งแต่เด็ก ราชบัลลังก์ ตราลัญชกร บัดนี้ถึงเวลาต้องเปลี่ยนเจ้าของ คมถ้อยคำแสนธรรมดาเริ่มชัดขึ้นมาให้ข้าได้เห็น ว่าตำแหน่งกษัตริย์นั้นผลัดกันเป็น ไม่มียกเว้น เป็นกฎเกณฑ์ธรรมดา พอข้ามองย้อนกาลเวลาน้ำตาก็ไหล
เพราะกว่าข้าจะรู้ตัวก็คือเมื่อถูกทิ้ง จึงได้พบความจริงในตอนสุดท้าย ว่าฮ่องเต้ในอีกความหมายคือผู้เดียวดาย สูงสุดในอีกความหมายคือผู้เดียวดาย คำว่าฮ่องเต้ในอีกความหมายคือผู้เดียวดายคนหนึ่ง คนหนึ่ง
อ่านหนังสือถึง 7 เล่มจึงได้เพลงนี้ พี่สุดยอดในดวงใจผมจริงครับ
ขออนุญาตถามครับ หนังสือมีชื่อว่าอะไรหรอครับ
@@user-np7dc3wr9x อยากทราบเช่นกันครับ
@@user-np7dc3wr9x มีอธิบายไว้ไต้คลิบเพลงนะครับ
ยังคงความเป็นศิลปปินและนักปรัชญาไทยหนึ่งเดียวในใจตลอด 10ปี ครับ
เมื่อก่อนเพลงที่ผมชอบที่สุดคือ รอยเขียนบนหาดทราย วันนี้ผมยกให้เพลงนี้เลย❤
พี่คือศิลปินแห่งชาติสำหรับผม
เด็กน้อยที่ได้เกิดเป็นลูกพี่บอย จะโตมาเป็นคนที่เข้าใจชีวิตขนาดไหน
เป็นเพลงที่เหมาะกับ พล.อ.ประยุทธ์ ที่สุดในเวลานี้แล้ว
มีเหมาะกว่าครับ "ตัวข้าเกิดมาในราชวัง"
@@ninefaiyen5820 อุ๊ยใครกันน้าา5555
ไอตู่ต้องเพลง หนักแผ่นดี
สุดยอดเลยครับสำหรับเพลงฮ่องเต้ ระดับบ้านผญบ.หมู่สี่ คงฟังไม่รู้เรื่อง
ฟังเพลงทำให้นึกถึง หนังเรื่อง "ศึกโค่นบัลลังวังทอง Curse of the Golden Flower"
แม้ภายนอกจะงดงามอร่ามเพียงใด หากแต่ภายในกลับเต็มไปด้วยการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น
ภายใต้รอยยิ้ม คล้ายมีใบมีดโกนหลบซ่อน
ชอบคำพูดหนึ่งที่กล่าวว่า
"สิ่งใดที่ข้าให้เจ้ามันจึงเป็นของเจ้า แต่สิ่งใดที่ข้าไม่ให้จงอย่าใช้กำลังแย่งชิง"
ทรงพระเจริญหมื่นๆ ปี หมื่นๆ ปี แต่ใครเล่าจะรู้ว่า
เป็น หนึ่งหมื่นปีแห่งความโดดเดี่ยว บนบัลลังทอง
ครั้งแรกที่ผมรู้จักพี่บอยคือมาจากเพื่อนคนนึงที่เป็นทหาร แล้วในค่ายมีกีตาร์ให้เช่า แล้วมันเล่นเพลง มูซิชิ ผมแบบ ว้าวเลย ผมเลยถามเพื่อน เพื่อนบอกพี่บอย อิมเมจิ้น ผมเลยฟังพี่มาตลอด 5 ปีละ ❤️
ไร้คุณธรรม อำนาจก็คืออาวุธที่โหดร้ายของจิตใจ
แม้แต่จะเข้าบ้านตัวเองยังต้องซื้อตั๋วเข้า ไม่มีสิ่งใดจิรันดร์
นึกตามทำนององค์จักรพรรดิประทับณพระตำหนักไท่เหอในเวลาค่ำมืดพร้อมแสงจันทร์สว่างใส สายลมเย็นเป็นปกติสามัญของยามค่ำดึกดื่นในฤดูร้อน ระลึกถึงหลายสิ่งหลายอย่างก่อนจจะต้องจากไป
ชอบเพลงนี้มากจ๊ะ เข้ากับชีวิตจ๋อม ณ ตอนนี้มากเหมือนเหนื่อยแต่พอได้ฟังแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเฉยเลย❤
ฮ่องเต้สุมกอง ลูกน้องจุดไฟ วังมอดไหม้เพราะตัวเอง จะโทษคนอื่นเยี่ยงไร
ข้าน้อยขอคาราวะ บทเพลงของท่านช่างไพเราะบาดใจข้าน้อยยิ่งนัก 🙏
เหมือนการเมืองไทยปัจจุบันนี้เลยครับ
พี่บอยผู้มาก่อนกาล🤠🤠
เป็นคนที่ฟังเพลงพี่บอยทักเพลงซ้ำๆแล้วคิดตามจนแฟนที่คบเคยและชอบทุกแนวเพลงยกเว้นแนวบทกวี ตอนนี้ติดและชอบพี่บอย ชอบสึดนี่คือคำว่าศิลปินในอุดมคตื จริงๆ
ไม่รู้ท่านอื่นเป็นกันมั้ย ฟังเพลงคนอื่นมาก็มาก ยอมรับว่าบางเพลงก็เพราะ แต่พอฟังเพลงพี่บอย มันสะกดผมด้วยความเพราะและความหมาย ฟังได้เรื่อยๆไม่เบื่อ เปิดบ่อยจนเพื่อนถามว่าเพลงใคร พอไปลองฟังแล้วกลายเป็นแฟนเพลงพี่บอยอีกคน(ติดงอมแงมกว่าผมอีก555) ...คงเป็นเพราะเพลงพี่บอยลึกซึ้งกินใจ ให้อะไรหลายๆอย่างกับคนฟัง
ขอคารวะสามพันจอกครับ
เกือบ12นาทีไพเราะมาก ว่าแต่พี่บอยร้องครั้งถัดไปจะจำเนื้อได้ป่าวครับ😁
ไม่ต้องมีศักดิ์ศรี ไม่ต้องมีหลักการ ใครทำงานตามนี้ได้ให้เป็นใหญ่
ท่อนนี้มันจริงมากๆ 😌😌😌
ทุกๆครั้งที่ฟังเพลงนอกกระแสเพื่อนกับมักว่ามึงฟังเพลงอะไรของมึง
หรือว่าเราเสมอ
ไม่รู้สิส่วนน้อยที่จะเจอคนฟังเพลงแนวเดียวกันเราคือเพื่อนกัน🍃
ซึ่งผมรู้จักและฟังเพลงพี่คือเพลงยินดี🌑🤍
เหมือนผมได้ฟังนักกวีท่านนึงเล่าเรื่องสะท้อนเรื่องจริงของบ้านเมืองผ่านเสียงเพลง นำคำสอนที่ต้องพยายามนั่งแกะความหมายของคำมาทำให้มันมีเสียงดนตรีรวมกันแล้วสุดยอดมากครับ
"..เพราะอาคารใหญ่จะล้มลง เสาเพียงหนึ่งต้นไม่อาจค้ำ.."
ชีวิตฮ่องเต้ท่านค์นี้เหมือนกับชีวิตผ.ญบ้านหมู่10ในขณะนี้เลย
ใช่มั้ย...รู้สึกอย่างนั้นเช่นกัน
เพราะอาคารใหญ่จะล้มลง เสาเพียงต้นไม่อาจค้ำ.
ตามมาเกือบ 10 ปี ยังไม่มีโอกาสไปฟังสดๆสักครั้ง สักวันคงได้เจอกันครับคุณบอย
ฟางเส้นสุดท้าย คือประกายไฟ
เพลงของพี่เข้าใจถึงแก่นแท้ของชีวิต ความเป็นธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลง และเข้าใจเพื่อที่จะรัก ละให้อภัยผู้อื่น ขอบคุณมากครับ😊🙏🏻
ปีนี้อยากไปเยือน Imagine house อีกสักครั้งครับ
3/7/2022 ขับรถจากชลบุรีบึ่งไปเชียงใหม่ ไปสอบภาษาญี่ปุ่น
หลังสอบ (JLPT. N3) ที่ มช. เสร็จรีบบึ่งไปที่ร้าน ถามน้องที่บาร์
บอกว่าวันนี้พี่บอยพาลูกไปปิ๊กนิก จะเข้าร้านช้าหน่อย ช่วงหัวค่ำ
พอพี่แกเข้ามา แฟนเหลือบไปเห็นพอดี กะจะขอถ่ายรูปด้วยหน่อย
เพราะได้มาปีละครั้ง แต่ช่วงจังหวะฉุกเฉินตอนนั้นลูกพี่แกไม่สบายพอดี
เลยไม่ได้เจอ .... ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวกลางปีหน้า ก.ค.2023 เดี๋ยว ผมไปอีกรอบ
ฟังเพลงพี่บอยเเล้วผมได้ความรู้ใหม่ๆเรื่อยๆเลย หายากมากเพลงที่มีสาระเเบบนี้ เเล้วยุคนี้เเทบไม่มี💚🙏🏻
เข้ากับชีวิตผมมากเลยคับ ในช่วงนี้ ขอบคุณเพลง ❤️
เข้ากับยุคสมัยจริงๆ
boy imagine คือที่หนึ่งในใจครับ🖤
ทุกครั้งที่ฟังเพลงพี่ ต้องหลับตาเสมอ มันจะเหมือนถูกดูดเข้าไปในเพลง ยังคงเป็น กวีดนตรีเสมอ
เข้ากับยุคสมัยแห่งดินแดนนี้
ยินดีที่ได้รู้จัก บอย และ บทเพลงที่เพราะมากๆ จะติดตามผลงานนะคะ🎡🎠🎢🎻🎧
โลกนี้ไม่มีอะไรใหม่
ประวัติศาสตร์สอนให้เราเรื่องนี้
โครตสะท้อนวงการ”การเมือง” ที่ไม่มีมิตรแท้หรือศัตรูถาวร เพลงของพี่คือ บทกวี ดีๆนี่เอง
"เวลาอยู่ข้างเราเสมอ"
ใส่อารมณ์ซะผมสงสารเขาเลยครับ ทั้งที่เขาเป็นคนที่หลายคนอิจฉาแท้ๆ แต่ทำไมผมสงสารเขาล่ะ ?
มุมมองได้สลับทับซ้อน ลึก กว้าง ยาว หนา ฟังแล้วสุขุมจริงๆคารวะ1จอกครับผม
ชีวิตสูญเสีย และได้สิ่งใดมา..
กวีในบทเพลง ที่ย้นย่อเรื่องของสัจธรรมของผู้ยิ่งใหญ่อันโดดเดี่ยว
เดียวดายแต่ได้สี่กับนางสนมเป็นร้อยพันผู้ปกครองย่อมได้รับสิ่งที่สมควรได้รับ
ไม่ว่าจะอะไรก็ตามที่เคยเป็นของเราก็จะกลับมาหาเราทั้งหมด
แนวคิดเดียวกับผู้ปกครองบ้านเราเลยอ่ะ บัลลังก์คือสมบัติผลัดกันชม มิอาจมีใครเป็นเจ้าของได้
จังหวะการตีคอร์ดที่กระแทกกระทั้น คงเปรียบเหมือนความรุนแรงที่เบื้องบนกระทำต่อผู้ท้าทาย เสียงเชลโล่คงเป็นดั่งเสียงโอดครวญด้วยความทรมานต่อการถูกกระทำ ...แต่สุดท้ายก็จะไม่ยอมแพ้อยู่ดี
จัดเก็บในหัวใจอีกหนึ่งบทเพลง
ถ้าคนธรรมดาแต่งเพลงแบบนี้ไม่ได้แน่นอนครับ
สำหรับผมพี่บอยไม่ใช่คนครับ ด้วยความเคารพ
มีแค่หนึ่งเดียวในสามโลกเท่านั้นที่จะแต่งเพลงแนวนี้ได้ ลึกซึ้งแทบจะหยั่งไม่ถึง ทุกเพลงเลยครับ
เป็น12นาทีที่สั้นมาก นึกภาพตามฟังจนเพลิน พอจบเพลงเราก็นึกขึ้นได้ว่าจบแล้วหรือ ต่อให้ยาว20 30นาที ผมก็ฟังครับ ติดตามเสมอมาครับ
พี่บอยคือ คนเดียวที่ยังเหลืออยู่ ศิลปิน
เพลงพี่บอยเปลี่ยนชีวิตผมไปตลอดกาล ทั้งวิธีคิด และวิธีการใช้ชีวิต จากเพลงโปรดเรียกขานฉันฯ และเพลงอื่นๆ ที่ตามมาฟัง
รู้ตัวอีกทีฟังเพลงพี่เขามา 40 กว่าปีแล้วหรอนี่
เพราะอาคารใหญ่จะล้มลง เสาเพียงหนึ่งต้นไม่อาจคํ้า
ชอบเพลงพี่บอยมากๆ ฟังแล้วต้องคิดตามตลอด ชอบที่สุดครับ💛
มนุษย์ผู้อ่อนเยาว์ กับอำนาจที่ยิ่งใหญ่ และ ผู้คนมากมายที่ต้องการอำนาจนั้น
ชอบมากครับพี่บอย ผมเอาเพลงพี่ไปร้องบ่อยมากๆ เลยครับพี่ ทำผลงานออกมาเรื่อยๆนะครับพี่บอย
เป็นกำลังใจให้พี่นะครับ ขอบคุณที่ทำผลงานดีๆออกมานะครับ
โคตรลึก.. ยากจะเข้าถึง.. เปิดใจฟังเท่านั้นถึงจะเข้าใจ🥰
หวังว่าเธอคงผ่านมาได้ฟังนะ คงชอบนะ คิดถึงคุณนะ
ชอบการมองโลกของพี่บอย เลยเสพติดเพลงพี่บอยทุกเพลง อยู่ทำเพลงดีๆแบบนี้ไปนานๆนะคะ ❤️
รอฟางเส้นสุดท้าย ในประเทศ
สุดท้าย ผู้เป็นใหญ่ ก็เป็นแค่หุ่นเชิด
ผลประโยชน์ ค้ำจุลตำแหน่ง
มีช่องทางการใหม่แล้ว ขอบคุณตลอดเวลาที่ผ่านมานะครับ ตามพี่บอยมาตลอดเลย เพลงทุกเพลงมีความหมายกับชีวิตผมมากเลยครับ
ฮ่องเต้...เปย์แต่Hee !!!
เพลง 12 นาทีที่ไม่รู้สึกว่านาน นี่คือโครตเพลงอย่างแท้จริง
คงามสบายใจที่ไม่เคยคิดไปเอง
เป็นเวลาเกือบ12นาที ที่ไม่รู้สึกเสียดายเลยครับ เหมือนเข้าไปในเนื้อเรื่องของเพลงอย่างแท้ 💛
ท่อนเชลโล่คือ หลุดเข้าไปอีกโลกเลย ดีมากๆเลยครับ : )
พี่บอยผู้มาก่อนกาล #112
เสพเพลงพี่บอยมาตลอด เพลงจรรโลงใจทุกเพลงเลยครับ อาหารที่ร้านก็อร่อย 😍
ไม่เคยผิดหวังเลย เเต่ละเพลงที่ออกมา 💖💖💖
รักทุกผลงานเพลงของพี่เลย
ไม่เหมือนเพลง
เหนือน บทกวีประกอบทำนอง มากกว่า
คิดถึงภาพ หนังจีนเวลาชิงบัลลังค์
ชอบมากๆครับ
👏👏👏 สุดยอดครับ มันคือสัจธรรม
ชอบมากครับ
ร้องได้ทุกเพลงครับ อยากฟังสดๆสักครั้ง
พี่หาจังหวะปล่อยเพลงได้ดีมากครับ 555+
พี่เป็นแรงบันดาลใจให้หนู
สักวันนึงหนูจะไปอิมเมจิ้นเฮาร์ให้ได้ หนูคิดเรื่องนี้มาตลอด อยากเจอพี่บอยสักครั้งแค่ได้มองก็ยังดี ขอบคุณที่มอบเพลงดีๆแบบนี้ตลอดมา
ชอบมากเลยค่ะ ขอบคุณพี่บอยที่แบ่งปันเพลงดีๆนะคะ ♥️
ลึกซึ้งมากครับ
ติดตามทุกบทเพลงครับ 😍🥰
แล้วเมื่อ ผลประโยชน์ได้เปลี่ยนทิศไป
มันก็ไม่มีใคร สนใจ ‘ข้า’ อีกเลยยย
เพลงนี้...ลึกซึ้งมากครับ
นี่พี่แอบแซะฮ่องเต้ประเทศอะไรแถวๆเยอรมันหรือป่าวพี่😂😂หยอกๆ
เพราะมากครับ