P Laoวันทีสาม ใช่ๆมากกว่านั้นคือ...ครูบอกว่าไม่ให้เข้าห้องน้ำนอกจากจะอ้วกหรือท้องเสีย(ถ้าจะอ้วกคงขอไหร่หรอก)เราเลยไม่กล้า แถมเพื่อนชอบเอาเราไปเทียบกะคนที่เก่งกว่าด้วย
KCN Studio โดยส่วนตัวเราคิดว่าที่ไม่ยอมให้ไปเล่นบ้านเพื่อนนี้อาจจะยังไม่ไว้ใจเราแล้วก็เป็นห่วงส่วนห้ามดูคำหยาบนี่คงไม่อยากให้เราจำไปใช้ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าเราไม่ดีที่พูดหยาบๆแล้วก็ที่ให้อ่านหนังสือก่อนสอบก็อยากให้เราสอบได้เค้าก็คงยังมีค่านิยมว่าเกรดดีๆสูงๆโตไปจะได้ไม่ลำบากส่วนอันสุดท้ายเรื่องไข่ตกแล้วบ่นนี่เราว่าปกติเป็นทุกบ้านเพราะมันดูว่าเราไม่ระมัดระวังก็บ่นบ้างด่าบ้างปกติคะ••)
อยากให้แม่มาดูบ้างจัง
Apinya Palawong ใช่ๆ
เหมือนกัน😭
Apinya Palawong ใช่
เราก็เห็นด้วย
ใช่ อยากให้แม่เข้าใจเราสักที เราก้มีความฝันของเราแต่กลับโดนแม่ปฏิเสธตลอด(TT)=_=
ตอนเด็กๆทำแก้วแตก แล้วยายเดินหน้าบูดเข้ามาตีแล้วตวาดใหญ่เลย ตอนนั้นเราอยู่อนุบาลเอง
พอจบปฐมเราอยากต่อโรงเรียนมัธยมที่ๆนึงแต่แม่ไม่ให้ เถียงไปได้สองสามคำแม่ตบหน้าเราแรงมาก แรงจนหน้าเราหัน
แม่กับยายชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกพี่ลูกน้อง แต่รู้อะไรมั้ย คนที่ชมนักชมหนานั่นอ่ะเคยลวนลามเราตอนเราหลับ เราอยากพูดแต่ก็พูดไม่ได้
เราได้ลงเรียนภาษาจีนไว้ แต่เราตกเราทำไม่ได้เราไม่เก่ง พอถึงวันแก้แม่เข้ามาด่าเราต่อหน้าเพื่อนๆ 10 กว่าคนแรงมากๆ ผู้ปกครองและเพื่อนคนอื่นๆมองหน้าเรา เราอายจนอยากย้ายโรงเรียนเลยก็ว่าได้
มีครั้งหนึ่ง เราเป็นคนที่ชอบใส่กางเกงทับมากๆ ติดกางเกงทับ ถ้าวันไหนไม่ใส่รู้สึกเหมือนไม่ได้ใส่กางเกงใน5555 วันนั้นเราหากางเกงทับไม่เจอเลยจะใส่กางเกงขาสั้นข้างใน แม่เปิดประตูเข้ามาพอดี แล้วตบหน้าเรา บอกมึงจะหนีเที่ยวใช่มั้ย ทำตัวเกเร กูส่งตังให้มึงเรียนนะ เราได้แต่ยืนเงียบ ไม่กล้าอธิบาย เพราะพูดไปเค้าคงไม่เชื่อ เราโดนกระทำหลายๆอยากจนขาดความมั่นใจ ไม่สบายก็ไม่บอกแม่กลัวโดนด่า จะไปทำงานกับเพื่อนก็ไม่กล้าบอกแม่ จะใช้ตังก็ไม่กล้าขอแม่ จะบอกรักแม่ก็ไม่กล้า อยากเอาดอกไม้มาไหว้แม่ก็ไม่กล้า ไม่กล้าบอกความอึดอัดในใจ เวลาไม่สบายใจ เวลาเศร้าเค้าดูออกนะเค้าถาม แต่เราไม่บอก เรากลายเป็นคนโลกส่วนตัวสูง มีปัญหาอะไรก็ไม่อยากบอกคนรอบข้าง เอาแต่ระบายในทวิตเตอร์ที่ตั้งไพรเวทและตั้งชื่อปลอมๆไว้ แต่ทุกโซเชี่ยลเราปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น รู้สึกเหมือนกับชีวิตโคตรจะแย่ไม่มีอะไรดีเลย จะทำอะไรก็ไม่มีความมั่นใจ ถ้ามีพ่อแม่คนไหนเห็นคลิปนี้ ก็จงรู้ไว้ว่าการที่เราใช้เหตุผลกับลูก จะดุด่าอะไรลูกควรดูก่อนว่าคำพูดที่พูดออกมาสมควรพูดกับลูกมั้ย ฟังเหตุผลลูกยังก่อนจะด่าทอลูก ไม่ควรใช้กำลังกับลูก คนที่เอาแต่ใช้กำลังกับลูกนี่ไปพบหมอบ้างนะคะ บอกตรงๆเลยว่าเรามีอคติกับแม่ มีอคติกับโลก เอาแต่ตัดพ้อ ไม่มีสักวันที่เราจะไม่พูดกับตัวเองว่า ทำไมเราต้องเกิดมาแบบนี้ด้วย ทำไมเราต้องมีแม่แบบนี้ แต่พูดได้เลยว่าเรารักแม่มากๆเหมือนกันค่ะ เราเกลียดแม่ไม่ลง เราเคยคิดจะฆ่าตัวตายหลายรอบ เคยกรีดข้อมือตัวเอง เคยเอาเชือกรัดคอตัวเอง แต่พอมันทรมานมันรู้สึกว่าเรายังไม่ได้ทำสิ่งนั้นเลย เรายังไปได้ไปประเทศที่เราอยากไปเลย สิ่งพวกนี้จะคอยบอกเราเสมอว่าอย่าทำอะไรโง่ๆแบบนั้นเลย ชีวิตตรงนี้อาจจะไม่ได้มีความสุขมากนัก แต่เธอต้องมีความสุขได้แน่ๆ และอีกอย่างเลยคือแม่เราก็ไม่ได้ร้ายขนาดนั้น แม่ก็มีมุมดีๆเยอะมาก เช่นทำงานหนักส่งเสียเรา และก็ไม่ได้กีดกันเราซะทุกอย่าง ไม่มีเงินก็ยังซื้อขนมให้เรากิน บางครั้งมีก็ให้ลูกๆก่อนเป็นอย่างแรก สิ่งพวกนี้มันหนักกว่าความเศร้าที่มีอีกค่ะทั้งๆที่มันมีน้อยกว่า คนเหมือนม้ากระดกมั้งคะ มีความเศร้าขึ้นมาอยากตายๆพอนึกถึงความสุขที่มีสิ่งที่อยากทำมันก็กระดกขึ้นมาช่วย เพราะคนเราก็ไม่ได้ทุกข์ทั้งชีวิต
เหมือนก่อนผมก็คิดอยากตายเพราะถ้าเราตายเเม่จะมาสนใจความรู้สึกเราไหมเเต่ปัจจุบันนี้ผมไม่คิดเเบบนั้นเเหละผมคิดไกลเสมอผมคิดถึงอนาคตข้างหน้าเเละจะต้องมีครอบครัวที่ดีทั้งเป็นหัวหน้าครอบครัวเเละเป็นพ่อที่ดีจะไม่ยอมให้ลูกต้องทุกตลอดเวลาเหมือนกับเราในอดีตไม่ได้ถึงเราจะเเก้ไขอดีตไม่ได้เเต่เราสามารถกำหนดอนาคตเราได้เสมอ
เราเอาใจช่วยนะคะ
Aiwy ไอวี่ สู้ๆครับขึ้นมัธยมอาจจะมีเพื่อนที่เหมือนกับเราก็ได้ร.รผมก็มีคนนึงที่บ้าอนิเมะเเต่มันชอบวาดรูปส่ะส่วนใหญ่ส่วนผมนั้นก็มีเพื่อนสนิทคนนึงมันสนิทกับผมมากตอนผมปวดเหยี่ยวหรือเป็นอะไรมันก็อยู่กับผมตลอดเเม้ตอนซื้ออาหารยามผมไม่มีมันก็เลี้ยงยามผมมีผมก็เลี้ยงมันผมกับมันเวลาเดินไปไหนก็จะเดินไปด้วยกันตลอดผมเป็นเด็กเรียนส่วนมันเป็นเด็กโง่ยังอยู่ด้วยกันได้เลยเพราะฉะนั้นการเป็นเพื่อนบางทีเราไม่ต้องชอบอะไรเหมือนกันก็ได้เเต่ขอให้เราปรับตัวเเล้วเข้าใจเพื่อนคนนั้นเเค่นี้ก็อยู่ด้วยกันได้เเล้ว
โหยาวอะ แต่พอ่านจจบจะร้องไห้ซะงั้น
สู้น้า เธอทำดีที่สุดแล้ว
สะเทือนใจมากค่ะ เป็นทุกข้อเลย ดูไปต้องกดหยุดพักแปป ถึงกดดูต่อ ร้องไห้เลยค่ะ พ่อแม่เลี้ยงแบบนี้เด็กเสียระบบมาก รู้สึกว่าตัวเองมีแต่ตัว ไม่มีหัวจิตหัวใจ ไม่มีความรู้สึก ใครจะทำอะไรก็ได้ ไม่เจ็บไม่ปวด เพราะคนอย่างเราเกิดมาเพื่อไม่ให้เรียกร้องอะไรอยู่แล้ว ตอนเด็ก แม่ยังเคยให้ไปกราบเด็กที่อายุน้อยกว่า เกือบ 5 ปีเลยค่ะ เพื่อเปรียบเทียบประชดประชัน
ทำให้ไม่มั่นใจสุดๆ อยู่ในสังคม ทำงานยังไม่กล้าแสดงความคิดเห็นเลยค่ะ ตอนนี้ก็ อายุจะ 25 ละค่ะ มันไม่มีทางจะหายไป.. ปมที่พ่อแม่ผูกให้ตั้งแต่เกิด
nunep 077 อายุเท่ากันเลย โดนมาเหมือนกันค่ะ น้ำตาไหลเหมือนกันเลย ๕๕ ๕ ‘ ต้องใจแข็งนะคะ มันทำใจยากก็จริง แต่เราเปลี่ยนคนอื่นไม่ได้ เราก็ต้องเปลี่ยนตัวเองค่ะ ถีบตัวเองให้พึ่งตัวเองให้ได้ แล้วซักวันจะมีวันของเราและทุกคนค่ะ //แต่ความไม่มั่นใจในตัวเองของเราก็ยังเปลี่ยนยากอยู่ค่ะ 5555
เราก็ร้องค่ะ เป็นคนไม่มั่นใจในตัวเองแบบสุด ๆ โตมาก็ยังไม่หาย
เหมือนกันเลยหลายครั้งที่พ่อแม่เราทำกับเรา
botnoi เหมือนกันค่ะ
ใช่เลย พ่อแม่ชอบพูดปฏิเสธเรา🤔😭🤐
ดูเเล้วนึกถึงประโยคนี้เลยค่ะ "พ่อเเม่รังเเกฉัน"
Study Vedio Channel ค่ะ
จริงครับ ก็เพราะพ่อแม่นั่นแหละที่เลี้ยงลูกแบบผิด ๆ
เออว่ะ
ลูกเดี๋ยวนี้ก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ
ความจริงแล้วพ่อแม่รังแกฉันคือ การที่พ่อแม่ปล่อยให้ทำอะไรตามใจตนเอง เราอยากได้อะไรก็ต้องได้ มันจึงทำให้เราติดนิสัยนี้มาจนโต แล้วมันทำให้เราทำอะไรด้วยตัวเองไม่ได้ เราต้องมีคนคอยช่วยตลอด หรือถ้าพ่อกับแม่ตายไปเราก็จะทำอะไรไม่ได้เลยเพราะไม่มีพวกท่านแล้ว
อยากให้ทำเรื่อง พ่อแม่กดดันลูกมากเกินไปค่ะ
Ji Jiranan +1
+1
+1
+99999
ดันๆๆ
ทำไมร้องไห้ เเละผมดูเป็นคนขาดความั่นใจ ทั้งๆที่ผมคิดว่าพ่อเเม่เลี้ยงมาดีมาก เเล้วทำไมผมยังดูเป็นคนขาดความั่นใจ หรือผมเเค่ต้องการเรียกร้องความสน???
ขอบคุณพี่ที่ทำให้พ่อเเม่เข้าใจหนูมากขึ้น หนูเป็นทุกอย่างที่พี่บอกมา พ่อเเม่หนูทำเเบบนี้มาตลอดไม่เคยเข้าใจ ความฝันหนู ก็ไม่เคยได้ทำ ได้เเต่เรียนกับเรียนไม่เคยชมหนูเลยบอกเเต่คนอื่นดีไปหมดบางทีก็รู้สึกน้อยใจขอบคุณมากๆค่ะหนูเอาวีดีโอนี้ให้พ่อเเม่ดูเเล้วพ่อเเม่เค้าเข้าใจหนูมากขึ้นเลยค่ะ
Sam Tzb เหมือนกันค่ะ
ใช่ค่ะ ไม่เคยได้ทำตามความฝันเลย เอาเเต่ชมคนนู้นคนนี้ เเล้วหนูล่ะ
Sam Tzb *เหมือนกันค่ะ*
เหมือนกันค่ะ เราเข้าใจความรู้สึกนั้น
ใช่ค่ะ
หนูก็โดนพ่อแม่ทำแบบนี้เหมือนกันค่ะ ชอบเปรียบเทียบ ชอบปฏิเสธ ตอนนั้นขอไปแข่งค่ะแต่ไม่มีใครสนใจเลย
เวลาที่ท้อก็ต้องการกำลังใจแต่ มีแต่คนเฉยเมย พยายามบังคับเราให้เป็นในสิ่งที่ท่านอยากให้เป็นจนกดดัน เครียด ไม่มีความสุขเลยค่ะ
หนูอยากเป็นเชฟ แต่พ่อบอกว่าอย่างหนูจะทำได้หรอ คนอื่นเค้าเก่งกันตั้งเยอะแยะ ไปทำอย่างอื่นเถอะ หนูไม่เก่งพอ สิ่งที่ไม่ชอบที่สุดคือ
แม่กับพ่อชอบเอาเราไปเปรียบเทียบแบบต่อหน้าเลย แม่กับพ่อพยายามที่จะหาข้อดีของคนอื่น แต่หาขอเสียของเรา และแม่กับพ่อชอบซ้ำเติมเราเวลาทำผิดเช่น เราลืมให้อาหารสุนัขของเรา พ่อกับแม่ก็จะบอกว่า เนี่ยไม่มีความรับผิดชอบ ถ้าจะเลี้ยงก็มีความรับผิดชอบเลย ไม่ต้องเลี้ยงแล้ว เสียเวลา น้ำตาคลอ แต่น้ำตาไหลออกมาไม่ได้เพราะ ถ้าพ่อหรือแม่เห็นจะตีและว่าเราว่า อ่อนแออะไรๆก็ร้องไห้ แต่ท่านไม่เคยรู้เลยว่าคำพูดของท่านทำให้หนูเสียใจมากแค่ไหน
Rluuy Jjm
เราเข้าใจคะเราเองอยากจะเป็นนักธุรกิจเป็นร้านคาเฟ่สุนัขคะเเต่สายธุรกิจมันต้องใช้คณิตศาสตร์คะซึ้งเราไม่เก่งเลยเเม่เรามักจะบอกว่าจะทำได้หรอขนาดไปซื้อของเองยังทำไม่ได้เลย ซึ้วเรายอมรับคะว่าเราไม่กล้าเราเป็นคนขี้อายคะเเต่เราก็พยายามคะหากิจกรรมที่โรงเรียนไปเเข่งขันคะเเต่เราก็อยากให้เขาให้กำลังใจเราบ้างเพราะเราเองก็เริ่มไม่มั่นใจเเล้วว่าเรายังจะทำได้ไหมคะ😢
สู้นะคะ
เราเป็นเหมือนกัน
Rluuy Jjm
ขอบคุณคะ เธอเองก็สู้ๆนะคะถ้าได้เป็นเชฟเมื่อไหร่มาทำอาหารให้เค้ากินบ้างนะคะ
ใช่ ชอบเปรียบเทียบมาก ไม่เคยสนใจลูกตัวเองเลย บางทีก็คิดว่า ถ้าเขาดีนักก็ไปเลี้ยงเขาสิ ปล่อยให้เราตายๆไปเลย ไปรักเขาสิ
คนแบบนี้มีเยอะครับ ต้องพยายามหน้าด้านไว้ครับ ไม่งั้นผมคงไม่รอดเหมือนกัน;-;
ตอนเด็กไม่เคยพูดเเบบที่คลิปบอก พอมาตอนโตถึงพูดเเบบตามคลิป ไม่ทันเเล้วเเหละครับ..พ่อเเม่ ผมกายเป็นคนไม่มีความมั่นใจไปเเล้ว
แม่ของหนูเป็นประเภทชมลูกคนอื่นแล้วก็หาขออ้างว่า ไม่ได้ชมพูดตามความจริง เกรียดการทำแบบนี้ที่สุด×_×
mean Chanalne เหมือนกัน
mean Chanalne ใช่ๆ
ใช่
เหมือนที่บ้านเขาอยากให้เราเป็นวิศวะ ปีนี้เราก็ติดวิศวะให้เขา แต่สิ่งที่เราทำคือสละสิทธิ์ เราบอกเขาว่ามันไม่ใช่สิ่งที่เราอยากจะเป็นคนที่บ้านโกรธแล้วบอกว่าลูกลุงAเขาก็เป็นเงินดีจะตายทำไมโง่ขนาดนี้ สุดท้ายคือเราผิดหรอที่เราไม่อยากเรียนเราไม่อยากทนอยู่กับสิ่งที่ไม่ชอบตลอดชีวิต ที่ผ่านมาเราก็เรียนเผื่อพวกเขามาตลอด ได้เกรดดีๆเขาก็ไม่เคยชมเราเลย เขาบอกก็รู้อยู่แล้วว่าทำได้ ครอบครัวเราไม่เคยรับรู้อะไรเกี่ยวกับเราเลยตอนเรียนไม่เคยถามว่าเหนื่อยมั้ย? มีการบ้านมั้ย? งานเยอะมั้ย? เรียนเป็นไงบ้าง? ไม่เคยมีเลย เราเหมือนอยู่ตัวคนเดียวเรียนกลับบ้านเข้าห้องทำการบ้านอาบน้ำนอน ทั้งที่อยู่บ้านเดียวกันนะแต่เราก็เเทบไม่เจอหน้าเขามาเป็นปี หลายปี เจอหน้ากันจริงๆก็ตอนเกรดออก ก็แค่ถามเกรดเท่าไร เอามาใบมาดู แล้วอีกอย่างคือเขาชอบเอาเราไปอวดว่าเราเรียนเก่งแบบนู้นแบบนี้ คือเหมือนจะรู้สึกดีแต่ลองคิดดีๆ คือ เขาให้เราเรียนได้เกรดดีๆเพื่อเอาไปอวดชาวบ้านแค่นี้หรอ? แต่เขากลับไม่เคยมาชื่นชมลูกคนนี้ต่อหน้าเลยสักครั้ง นี่แหละที่เราเสียใจว่ามีเราไว้ทำไม?
xl พี่หมี เหมือนกันเลยอ่ะ
xl พี่หมี เห็นลูกเป็นผลประโยชน์ครับ ลักษณะนี้
ส่วนตัวแล้วถ้าเจอแบบนี้เป็นผมผมคงไม่สนเสียงของเขาที่โกรธแล้วล่ะเพราะทนเรียนมากี่ปีๆเอาไปอวดก็เหมือนกับเอาเราไปเปรียบกับสิ่งของได้แล้วล่ะที่เขาคิด(ใสมุมมองที่เขียนอ่าน)
ไอเป็นคนเอื่อยๆเฉื่อยๆค่ะ เกรดนี่เอาไปเทียบกับขี้ยังไม่มีค่าเท่าขี้ ไอเป็นลูกคนสุดท้องอายุห่างพี่คนโต12ปี ที่แม่ไอมีลูกห่างไม่ใช่เพราะอะไร เค้าอยากให้ส่งกันเรียน วันนึงถ้าแกฝืนหาตังไม่ไหว อย่างน้อยๆก็ได้ช่วยกัน พี่คนโตเรียนเก่งมากค่ะ ส่วนตรูขี้เกียจหัวดีแต่ไม่มีความพยายาม รู้ว่าทำได้ แต่ปล่อยให้โอกาสผ่านไป ถ้าย้อนเวลาได้นะ ไม่อยากกลับไปเรียนใหม่ทำเกรดสูงๆให้เค้าภูมิใจหรอกนะ555555555 แต่อยากทำในสิ่งที่ชอบมากกว่า ไอชอบร้องเพลงมากและไอรู้ไอทำได้ดี ไอชอบวาดรูปมากและไอรู้ไอทำได้ดี ครอบครัวไม่เคยห้ามหรอกนะ แต่ก็ไม่เคยสนับสนุนเลย จนตอนนี้ไอจะจบ ม.6 ละ ไออยากเรียนสิ่งที่เป็นไอ แต่ติดที่ทางครอบครัวไม่สนับสนุน เนื่องจากเงินเดือนน้อยแถมเรียนหนัก ค่าจุกจิกอุปกรณ์เพียบ และไอคาดว่าสายที่ไอเลือกเรียนต่อในอุดมศึกษาคงทำให้ไอร้องให้ในวันข้างหน้าแน่นวลล555555 แต่แม่ไอเหนื่อยกว่าไอเยอะ ไอ ไอเข้าใจแกเสมอถึงแม่และครอบครัวจะไม่เลยก็เถอะ
ผมออกจากบ้านมาเพราะเลือกเส้นทางที่ตนเองเชื่อเเหละ
ร้องไห้ค่ะ....งานนี้...โดนเลี้ยงดูแบบนี้มาจนโตค่ะ...ตอนนี้กลายเป็นคนไม่มีความมั่นใจในตัวเองไปหมดแล้วทุกครั้งที่ครูถามคำถามที่รู้แต่เราก็ไม่กล้าบอก ไม่กล้าพูด ก็มักจะโดนคนอื่นแย่งตอบแล้วได้คะแนนพิเศษไปตลอดพอคะแนนน้อยสิ่งที่ตามมาคือการเปรียบเทียบค่ะ แม่เราก็จะบอกว่า"ลูกเพื่อนที่ทำงานแม่ งี้นะอย่างนู้นนะ อย่างงี้นะ"บ้างครั้งก็รู้สึกว่า...ที่พยายามมาทั้งหมดคือ??...ไม่มีเลยหรอ?แม่ไม่เห็นความพยายามหนูเลยหรอ จนถึงทุกวันนี้เราแถบทะเลาะกับแม่ทุกวันเลยค่ะ😭😭😭😥😥เหนื่อยอ่ะ
คล้ายๆกัน แต่แม่ไม่ว่าแม่ให้กำลังใจเราตลอด สู้ๆนะ
หนูเป็นค่ะ. ตอนเด็กเวลาขออะไรพ่อแม่ก็ไม่ค่อยให้. พอโตมา. หนูไม่กล้าแทบทุกอย่าง ขอครูไปเข้าห้องน้ำก็ยังไม่กล้า. พี่ถามอยากกินอะไร ก็อึมอำอยู่อย่างนั้น. ในใจรู้ว่าอยากกินสิ่งนั้น แต่ไม่กล้าบอก ผลลับอด. บางทีบอกสิ่งที่เราภูมิใจแล้วเขาไม่ตอบอีกอะ บางที่ทำไรผิดนิดหน่อยก็ตะโกน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้อะน่ะคะ
P Laoวันทีสาม เหมือนกัน
จริงค่ะ
ใช่
ใช่บางทีก็รู้อยู่แก่ใจนะว่าอยากได้อะไรแต่ไม่กล้าบอกเพราะกลัวโดนปฏิเสธนี่แหละเฮ้อออ
P Laoวันทีสาม ใช่ๆมากกว่านั้นคือ...ครูบอกว่าไม่ให้เข้าห้องน้ำนอกจากจะอ้วกหรือท้องเสีย(ถ้าจะอ้วกคงขอไหร่หรอก)เราเลยไม่กล้า แถมเพื่อนชอบเอาเราไปเทียบกะคนที่เก่งกว่าด้วย
ดูไปร้องไห้ไป จริงทุกอย่างค่ะ ทั้งความฝันที่อยากเป็นแต่ก็ไม่ได้เป็น ทั้งการโดนเปรียบเทียบ เมื่อก่อนเคยโดนพ่อกับแม่เปรียบเทียบเรากับเพื่อน ว่าทำไมไม่เป็นเหมือนเขา ดูเขาสิ ทำไมไม่ทำให้ได้เหมือนเขา คือ อยากบอกพ่อกับแม่ว่า ถ้าอยากให้หนูเปนเหมือนเขา ทำไมไม่รับเขามาเป็นลูกเลยล่ะ หนูทนไม่ไหวแล้วที่ต้องมาโดนเปรียบเทียบอะไรแบบนี้ หนูเหนื่อย หนูอยากพัก😳😔
_การ์ตูน โลลิ_ สู้ๆน่ะ
@@jojokunggx1239 ขอบคุณค่ะ😊
หนักอยู่นะ สู้ๆนะ
ฟังเเล้วรู้สึกจะร้องไห้......จัง
น้องอิน คนเดิม เราดูไปร้องให้ไป
ใช้
ใช่
เราดูแล้ว เกือบจะร้อง(ทนไว้อ่ะค่ะ ไม่กล้าร้อง)
เราผิดมั้ย?? ที่คิดว่าเวลาพ่อแม่เปรียบเทียบกับคนอื่น เราไม่ชอบเลย ไม่เคยชม เปรียบอย่างเดียว เราเคยตะคอกใส่แม่ว่า"ทำไมไม่ไปอยู่กับเด็กที่แม่ชอบล่ะ"แล้วพ่อพูดแบบหน้าตาเฉยว่า"เด็กแบบนี้ไม่มีใครอยากคบหรอก"เรานี่น้ำตาคลอเลย ทุกวันนี้พ่อแม่เคยเห็นข้อดีของเรามั้ย😖ปล.อยากให้พ่อแม่ชมเราแค่ประโยคเดียวก็ได้ เราก็มีความสุขแล้ว
yim _army รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ
ขอให้ผ่านไปด้วยดีค่ะ
สู้ๆเนอะเป็นเหมือนกัน
เราก็เป็นเหมือนกัน โดนเปรียบอย่างเดียว แต่ก็สู้ๆ😟😔😔
@@cherryjoycast9086 เหมือนกันค่ะ ความรู้สึกเจ็บมากมันก้องในหัว
ผมในวัย6ขวบ
ผม : ผมจะเป็นนักเขียนนิยายอันดับ1ของโลก! จะมีแต่เสียงโห่รับผม!!
แม่ : จะได้หรอลูก
ผม : ( ใจจริงอยากตะโกนว่าเสือก ) นี่ใคร นี่__นะ!! มีหรอจะทำไม่ได้ อุว้ากฮ่าๆ
แม่คิดในใจ : ทำไมลูกกุมั่นหน้าขนาดนี้วะ
ตอนนี้ก็คิดดู เชรดโด้ ทำไมกูเก่งงี้วะ (｡･ω･｡)
5555+ถถถถ😂😂
555+
ปกติเป็นพวกที่มีความมั่นใจสูงมากนะ แต่ด้วยเรื่องต่างๆที่เราเจอทั้งในครอบครัวในโรงเรียนมันทำให้เรากดดัน ขาดความมั่นใจ ไม่กล้าพูดในสิ่งที่คิด ไม่กล้าทำในสิ่งที่อยากทำ เพราะเวลาจะทำหรือจะพูดก็จะมัวคิดว่าสิ่งที่พูดไป
จะทำให้เค้าเสียใจมั้ย เค้าจะเกลียดเรารึปล่าว ทำไมเค้ามองเราอย่างนั้นเค้าไม่ชอบเราหรอ ทำไมเค้าพูดแบบนั้นเกลียดเรารึเปล่า
เราทำอะไรผิด คนอื่นจะคิดยังไง
ทำไมไม่มีใครเข้าใจเราบ้าง
เราไม่ได้ต้องการพูดแบบนั้นซักหน่อย เราไม่ได้เป็นอย่างนั้นนะ
.....จะบอกใครก็ไม่ได้ จะปรึกษาใครก็ไม่ได้ แม้แต่คนในครอบครัวและเพื่อนที่สนิทมากๆทุกวันนี้รู้สึกอึดอัดมาก รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเอง ภายนอกอาจดูเป็นคนร่าเริงทนได้ทุกอย่างดูเป็นคนที่เข้มแข็ง แต่ความจริง มีเรื่องอะไรก็จะเอากลับไปคิดที่บ้านหมด บางทีเเค่เรื่องเล็กน้อยๆก็ยังเก็บเอาไปคิดจนร้องให้ ในบางเรื่องที่รู้ว่าไม่ได้ผิดก็ยังกลัว รู้ทั้งรู้ว่าตัวเองมีค่าพอ แต่ก็ชอบคิดว่าตัวเองมันไร้ค่า เเต่ก่อนไม่ใช่คนที่คิดเล็กคิดน้อยแบบนี้นะเป็นคนที่ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็แก้ปัญหาได้ทุกอย่าง แต่ตอนนี้มันก็แค่บางเรื่อง เราไม่ได้เป็คนที่ผลการเรียนแย่นะ ดีเลยล่ะ ได้เป็นหัวหน้าห้อง ได้เป็นตัวแทนไปแข่งขันในกิจกรรมต่างๆมากมาย ได้เป็นประธานนักเรียน อันนี้ไม่ได้ตั้งใจมาโม้หรือมาคุยอย่างนู้นอย่างนี้นะสาบานได้ ตอนที่ครูให้นักเรียนมาสมัครเลือกตั้ง ใจจริงๆก็ไม่ได้อยากเป็นหรอกนะเพราะกลัวว่าเราจะทำไม่ดีพอ เราจะทำให้คนอื่นผิดหวัง เราจะไปทำอะไรที่มันโก๊ะๆเหมือนที่ผ่านมารึปล่าว แล้วก็เป็นพวกที่ไม่ชอบความวุ่นวาย
ที่สำคัญมันจะมีคนเลือกตรูหรอ
แต่ด้วยความที่กลัวครูคิดว่าเราเล่นตัวอย่างนู้นอย่างนี้ ก็เลยตัดสินใจว่าจะลงลองเสี่ยงซักครั้ง
สุดท้ายอีบ้านี่ก็ได้เป็นเฉยเลย ดีใจนะที่อย่างน้อยคนส่วนมากก็ไม่ได้ไม่ชอบเราเหมือนที่คิดไว้
แต่ก็เสียใจที่เราต้องรับรู้ปัญหาเพิ่มขึ้น คือเป็นคนที่รู้เรื่องที่ชวนปวดหมองเยอะมาก ก็ไม่รู้นะว่าจะหาเรื่องมาให้ตัวเองเสียสุขภาพจิตเพื่ออะไร พอล่ะพิมพ์ซะยาวเลย
นี่ล่ะเรื่องที่อัดอั้นในใจมาเป็นปีกว่าๆ แต่มันยังไม่หมดนะเพิ่งพิมพ์ได้ 80% เต็ม 100% แต่เชื่อว่าคงไม่มีใครอ่านจบหรอกมั้งเนอะ แต่ถ้าแอดอ่านจบก็ช่วยแก้ปัญหาให้ทีนะคะขอร้อง และสำหรับใครที่อ่านจบแสดงตัวหน่อยเด้อ อยากรู้
.....เฮ้อ ได้ระบายซักทีโล่งโว้ยย
อ่านจบครับๆ เราว่านะเธอพยามอย่าคิดมากเกินไปนะ ทุกคนน่ะไม่คิดร้ายกับเธออยู่แล้ว🙂🙂 และก็ถ้าเธอแบบถ้าอยากแสดงความคิดเห็นเธอก็ลองแสดงความคิดเห็นบ้างน่ะ ไม่ใข่ทุกคนหรอกที่จะปฏิเสธความคิดเห็นหรือต่อต้านความคิดเห็นของเธอ เพราะทุกคนน่ะก็เป็นคนเหมือนกันน่ะมีอะไรก็ให้แลกเปลี่ยนกันบ้างไม่ใช่เก็บไว้ในใจคนเดียว ถ้าทำแบบนั้นมันจะทำให้เธอรู้สึกไม่ดีได้น่ะ
*ตอนแรกเราก็เคยเป็นแบบเธอน่ะ เก็บทุกสิ่งทุกอย่างไว้คนเดียวตลอด ไม่กล้าบอกอะไรใคร กลัวว่าเค้าจะรู้สึกอะไรไม่ดีหรือเปล่า แต่ความจริงมันไม่เป็นแบบที่เทอคิดหรอก สู้ๆน่ะครับต้องทำได้แน่ ผมจะเป็นกำลังใจให้
ลองหากำลังใจจากสิ่งรอบข้างดูน่ะ เผื่อมันจะช่วยเธอได้ มันน่าจะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นได้เลยทีเดียวหล่ะ จะหาจากไหนก็ได้น่ะ สู้น่ะจะเป็นกำลังใจให้เสมอ😉
แม่กับพ่อเราก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ..ไม่รู้สิ แต่เค้าอ่ะ ชอบมากบ่นให้เราฟังบ่อยทั้งเรื่องนู้นเรื่องนี้ เรื่องเงินบ้าง เรื่องปัญหาส่วนตัวบ้างแบบคือพ่อเราป่วยเป็นไตใช่มั้ยล่ะ แล้วโรคนี้อ่ะมันต้องเสียเงินมากซึ่งเรารู้สึกไม่ดีเลยพ่อกับแม่เราต้องนั่งหาเงินทุกวันแล้วมันก็กดดันไง แล้วท่านก็มาระบายให้ผมฟังตลอดระบายเรื่องนู้นเรื่องนี้สารพัดเลย แต่ขอนะเราไม่ใชาที่ระบายมานั่งบ่นให้เราฟังแบบนี้เราก็รู้สึกไม่ดีเป็นเหมือนกันน่ะพอเราบอกอย่าบ่นเค้าก็ด่าเราแฮะ ไม่รู้สิ ปล่อยให้เขาระบายมั่งเถอะนะ(บอกตัวเอง)เอาหล่ะ ยังไงก็สู้ๆน่ะครับ ผมเป็นกำลังใจให้นะ ถึงผมจะช่วยอะไรไม่ได้มากก็เถอะ^^ผมเชื่อว่าต้องทำได้แน่สู้ๆครับ 😉
อย่าปล่อยให้คนข้างกาย มาทำลายชีวิตเรา...☺️^^
P. paweesuda เราอ่านจบนะ เราเข้าใจดี เพราะเราก็เป็น มันแก้ไม่ได้อ่ะ เเต่เราก็พยายามอยู่
ว้าวสาระๆเต็มๆ ใครเห็นด้วยมั้งคะ
PLOYZA ZAP TV เห็นๆ
ลูกทำแก้วแตก1ใบบ่นไป3เดือนแม่ทำแก้วแตก1โหลไม่เป็นไรลูกแตกแล้วซื้อใหม่ได้ 😑😢
ใช่ชอบเอาเปรียบ
จริง
ยิ่งดูยิ่งเห็นตัวเอง😭หนูติ่งเกาหลีแม่ไม่เคยเข้าใจแม่บอกว่าไร้สาระเอาเวลาดูพวกเกาหลีไปอ่านหนังสือ!!😤เวลาขออะไรไม่เคยได้ตอนนั้นเล่นคอมอยู่แล้วเจอโฆษณาโทรศัพท์ลดราคาเราบอกแม่ว่าแม่โทรศัพท์ลดราคาดูสิแม่บอกว่าโทรศัพท์อยากได้หรอแม่ ไม่ให้เราหนูแค่ให้แม่ดูแม่เออดูได้เฉยๆแล้ววันนั้นแม่สั่งให้เราไป เอาเอกสารแล้วเรา ทำตกแม่ด่าที่หลังไม่ให้ไปเอาอะไรละนิสัยไม่ดีซุ่มซ่ามเอาแต่ใจแล้วเวลาเราจะบอกอะไรเราเรียกแม่แม่ทำเฉยเราเรียกอีก3ครั้งแม่บอกว่าเออ!!มีไร ว่ะ ทำให้เราไม่กล้าทำอะไรเอาแต่โทษตัวเองว่าเราไม่ดีทำอะไรไม่ได้หรอก😭แม่รู้มั้ยว่าหนูอยากได้ยอนคำชมจากแม่.ถ้าหนูเป็นแม่เมื่อไหร่หนูจะไม่เป็นแบบนี้😭
เราก็เป็น
Kaimook. เหมือนกันเรย
แม่กับพ่อชแบหาว่าเราไร้สาระเวลาซื้อของติ่งละมันส่งมาที่บ้านหุๆ
Kaimook. จริงค่ะเรื่องติ่ง การติ่งของเราคือการคลายเครียด ซื้อบั้มไรบ้างเพราะอยากสะสมเเต่ซื้อเเค่เวอร์เดียวเพราะไม่ได้รวยอะไรมากมาย เเม่บอกว่าไร้สาระเเล้วก็ด่าเรา ถ้าด่าเราอย่างเดียวจะไม่ว่าเลย มาด่ารูปลักษณ์เมนเราอ่ะ ขึ้นสุดๆเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเขาคือเเม่
เราติ่งอนิเมะโดนพอๆกันเลยคะ เข้าใจดีคะ
เราโดนเลี้ยงมากแบบนั้นตลอด ถึงทุกวันนี้ดูเหมือนเปนคนมั่นใจ แต่ลึกๆก็กลัวไม่ได้รับกลัวยอมรับ บางครั้งจึงไม่กล้าตัดสินใจอะไรหรือออกความเห็นหรือแม้แต่พูดคุยกับคนที่รุ้สึกว่าเค้าเก่งกว่า และสิ่งนี้ก็ทำให้เรารู้สึกแพ้ตลอดเวลา
โตมาถึงตรงนี้บางครั้งเราก็ยังโดนปฏิเสธจากคนรอบข้างมากมาย บางครั้งก็ทำให้ไม่กล้า จนทำให้ความรุ้สึกลึกๆ มีนอย
ดูคลิปนี้แล้วสะเทือน ภาพตอนเด็กย้อนมาเลย ทั้งไม่รับฟัง ไม่สนันสนุน ซ้ำเติม ทุกอย่างที่ทำสำเร็จทุกวันนี้ เราเริ่มทำด้วยตัวเองก่อนทั้งสิ้น จนคนที่บ้านยอมรับ และเราก็ภุมิใจนะ แต่ลึกๆ เราก็เปนคนที่กลัวที่จะตัดสินใจหรืออกความเห็น
ทำคลิปดีมากจิงๆค่ะ ขอบคุณนะคะ
หนูณุ้สึกพายเเพ้ ต่อคำพูดตอนที่หนู ฝึกซ้อมเต้น ฝึกร้องเพลงเพื่อออดิชั่นค่ายเพลงเกาหลี เเต่เเม่ก็ไม่สน ไม่ฟังไรหนูเลย เเม่บอกโอ้ยย จะอะไรกับเกาหลีหนักหนาอ่านหนังสือเพื่อ เข้าสายวิทเคมีไป เเต่อันที่จริง หนูชอบสิ่งที่หนูทำอยู่ตรงนี้ รักที่จะซ้อม รักที่จะร้อง เเต่เเม่มาขัดขวาง หนูชอบวิทย์ก็จริง เเต่หนูมันไม่ได้รักมันเป็นที่1 หนูยากไปตามสิ่งที่ตัวเองฝัน เเม่ชอบเอาหนูกับเพื่อนมาเปรียบเทียบกัน เพื่อหนูมันจบมาจากโรงเรียนศรี เเต่มันมาเรียต่อเทศบาล มันพื้นฐานไม่เหมือนกัน พ่อเม่ไม่เคยเข้าใจหนู ไม่เลยเข้าใจความรู้สึก ไม่เค้าใจว่าเราพยายาม จนบางทีมันกดดันจนหนูคิดที่จะหมดชีวิต(อยากตาย)มันกดดันมากๆ จนหมดึวามพยายม จนหมดความรู้สึก จนไม่อยากไปตามสิ่งที่ตัวเองฝัน เเต่ตอนที่เเค่ได้มองไปหาBTSเอ๋าเรายังมีBTSอยู่นี้ว่า เราต้องสู้ต่อดิ ขนาดBTSเค้ายังสู้ต่อมาจนถึงวันนี้ไปเลย ทำไมเราจะทำไม่ได้ เราต้องทำตามฝันของเราสิ
สู้ๆ นะคะ เป็นกำลังใจให้
+white 'n brown cats ขอบคุณนะคะ
สู้ๆค่ะอย่ายอมแพ้ ต้องมีซักวันที่เป็นของเรา ไฟท์ติ้ง
เพื่อบังทัน!!
เพื่อบังทันค่ะ😢😁
ใช่แม่กับยายชอบเปรียบเรากับคนอื่น
สุชาดา แท่นแก้ว เหมือนกัน
ใช่ ทำไมพ่อแม่หรือญาติชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับลูกพี่ลูกน้องเช่น"พี่b(นามสมมุติ) ไปแข่งบอลระดับจังหวัดได้ที่สองด้วย" "เนี่ยลูกบ้านนี้นะเก่งมากกกกสอบได้เกรด4ทุกวิชาเนี่ยแล้วก็ไปทำงานนะได้เงินเดือนเป็นหมื่น" เราชอบแต่งนิยายเขียนเรื่องมากเวลาว่างก็หยิบสมุดประจำตัวมาเขียนcomicตลกๆ แต่แม่บอกอยากให้เป็นครูเอาอาชีพที่มันมั่นคง เฮ้อทำไมไม่เข้าใจเราเลย(พิมไปร้องไห้ด้วย)
ใช่
เราพยายามแจ่งวาดรูปให้ได้
พอเเข่งได้ที่3เขาไม่ชมหรือไม่สนใจอะไรเลยค่ะ
สุชาดา แท่นแก้ว อยากเป็นคนเขียนบททำสคลิปแต่งนิยาย แต่แม่บอกว่าเป็นครูให้ได้นะเป็นข้าราชการนะเป็นหมอนะแม่อยากให้เอาอาชีพที่มันคงเราก็ไม่อยากให้แม่เสียใจก็เลยไม่ขัด
เราเคยให้แม่ดูคลิปแบบนี้หลายรอบแม่ก็รับปากว่า จะไม่ขัดว่าโตขึ้นอยากเป็นอะไร
แต่ตอนนี้เป็นครูดีกว่านะมันมั่นคง ไหนบอกจะไม่ขัด ปล. ดูคลิปนี้แล้วร้องไห้ตลอด😢😭
บางทีพ่อแม่ก็เปลี่ยนจากคำชมกลายเป็นความกดดันได้นะคะ
เช่น เวลาที่หนูไปเรียนแล้วกลับมาบ้าน(หนูไม่ได้อยู่กับพ่อกับเเม่)หนูก็โทรไปคุยกับท่าน บอกกับท่านว่ายากจัง สิ่งที่หนูได้กลับมาคือ "ลูกต้องทำให้ได้นะ" ก็เหมือนจะเป็นกำลังใจแต่มันทำให้หนูกลัวการผิดพลาด กลัวจะทำได้ไม่ดี หนูแค่อยากได้ยินคำว่า 'ไม่เป็นไรนะ' 'แม่อยู่ตรงนี้' 'ยังมีพ่อกับแม่อยู่ข้างๆนะ' แต่ตั้งแต่หนูเกิดมาหนูยังไม่เคยได้ยินเลย แต่คำที่หนูอยากได้ยินมากที่สุดคือ 'เหนื่อยไหมลูก' 'พักไหม' แต่ก็ไม่เคยออกมมจากปากพ่อกับแม่เลย หนูแค่อยากให้ท่านเข้าใน ว่าหนู เหนื่อย หนูอยาก พัก เวลาท้อหนูอยากมีท่านอยู่ข้างๆ บางทีหนูสอบได้คะแนนดีก็อยากบอกท่านบางครั้งท่านก็ไม่ว่าง ทำงานบ้าง ฝนตกบ้าง ง่วงบ้าง ไปกินข้าวนอกบ้านกันกับพ่อ แม่ พี่ชาย บ้าง หนูแค่อยากให้ท่านสนใจหนูบ้ เข้าใจหนูบ้างเอง แต่หนูไม่เคยได้รับ จนทุกวันนี้หนูเป็นทั้ง โรคซึมเศร้า กลัวความผิดพลาด และไม่สามารถรับกับเเรงกดดันได้เลย แต่ถึงยังไง หนูก็รักและคิดถึงท่านเสมอ
สู้ๆ
สู้นะ เธอทำดีที่สุดแล้ว
โชคดีที่โตมากับครอบครัวที่ดี
ตั้งแต่อนุบาลเปลี่ยนโรงเรียนมาหลายที่ ตั้งแต่ที่ธรรมดาไปจนถึงที่โด่งดัง โตมาถึงเข้าใจว่า แม่อยากให้เราเรียนรู้การเข้าสังคม เข้ากับคนอื่นๆ พ่อแม่ไม่เคยไปรับไปส่ง ต้องขึ้นรถรับส่งไปเอง ทำทุกอย่างเอง แม่ถามแค่ว่าเข้ากับเพื่อนได้ไหม ไปโรงเรียนเป็นยังไง ชอบที่นี่มั้ย หรือกลับไปเรียนที่เดิม
ตอนนั้นมีหน้าที่เรียนๆไป จนจบป.6 เลือกเข้าโรงเรียนเอง ตัดสินใจเอง พ่อแม่เคารพการจัดสินใจ แต่แล้วมันไม่ใช่ ทนเรียนจนจบม.3 อยากลองไปสายอาชีพบ้าง พ่อแม่ก็ให้ไป อยากทำอะไรทำให้เต็มที่ พ่อแม่คอยสนับสนุนตลอด เวลาพลาดเก็บไว้เป็นบทเรียน ตอนนี้กลับเข้ามาเรียนป.ตรี หลัฃจากที่ได้วุฒิปวส. อยากทำตามความต้องการของพ่อแม่บ้าง พ่อแม่ปล่อยให้เราทำตามใจตัวเองมาตลอดแล้ว ทำทุกอย่างที่คิดอยากจะทำให้เต็มที่แล้วหันกลับมามองคนที่คอยสนับสนุนเรามาตลอดแล้ว เราจึงอยากทำความต้องการของเขาบ้าง
เขากลับบอกเราแค่ว่าแค่ดูแลตัวเองได้ก็พอใจแล้ว
โลกมันอยู่ยากนะคะ หนูเป็นเด็กนึงที่สังคมไม่ค่อยยอมรับ เพราะแค่หน้าตา ไม่ดีทั้ง ครู เพื่อน ครอบครัว หนูพยยามทุกอย่างทั้งเป็นเด็กดี เรียนให้เก่ง แต่ก็รู้สึกว่าเราแพ้ จนตอนนั้นแม้แต่ข้ามถนนยังไม่กล้า... ตอนนี้หนูน่ารักขึ้นทุกคนยอมรับหนู หนูแค่อยากบอกว่า"คนเราเค้าดูกันที่หน้าตาจริงๆหรอ? เค้าไม่ได้ดูกันที่ความดี นิสัย จิตใจหรอ? "
เห็นคลิปนี้นึกถึงจ่าคลั่งเลย
หนูก็เป็น เคยคิดว่าทำไมพ่อแม่ไม่เข้าใจ พอเราขึ้นรถจะเล่าเรื่องที่เรามีความสุข แม่ก็จะเมิน หันไปคุยโทรสับ พอเราจะพูดแม่ก็คุยอีก เราเข้าใจว่าแม่ทำแบบนี้เพื่อเราคิดว่ามันดี แต่แม่รุ้รึป่าวว่าสิ่งที่หนูหวังมันไม่เป็นแบบนั้น ฟัฝดูเอาแต่ใจก็อย่าด่ากันนะคะ ความคิดเห็นส่วนตัว
เราโชคดีมากคะ พ่อแม่ไม่เคยเอาเราไปเปรียบกับใคร ไม่เคยบังคับว่าต้องเรียนนู้นนี้ เอาตามที่เราถนัดเลย และนี่คือความโชคดีของเรา 💕💕
เรารู้สึกว่าโชคดีมาก เวลาเราทำอะไรผิดพลาดพ่อกับแม่ก็ไม่เคยซ้ำเติมเราเลย เรื่องเรียนก็ไม่เคยเอาเราไปเปรีบยเทียบกับคนอื่น เวลาทำแก้วหรือแจกันแตกก็ไม่มีการดุซ้ำเติม แต่พวกท่านจะรีบวิ่งเข้ามาถามดูว่าเป็นอะไรไหม เจ็บตรงไหนหรือเปล่า แล้วก็ค่อยๆสอนในสิ่งที่เราทำผิดพลาด ทำให้เราเป็นคนที่มั่นใจในตัวเอง แต่ก่อนเราก็คิดว่าทำไมเราถึงได้มั่นใจขนาดนี้นะ5555พอมาดูคลิปนี้ก็รู้เลยว่าเพราะพ่อกับแม่นี่เอง ☺
อยากให้แม่ดูบ้างจัง......
วาดรูปสวยมากค่ะ
คือคนในครอบครัวเป็นแบบนี้ค่ะ คือ เราเป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียน เราดีด้านทางเต้น ครูบอกว่า "รอไปเรียนเต้นดีไหม" คุณครูสนับสนุนมาก พอรอขอไปเรียนเต้น
พอพ่อได้ยินก็บอกว่า "จะเรียนทำไหม? ตั้งใจก็พอแล้ว!!" ตอนนั้นแม่ก็เข้ามาห้าม และพ่อบอกอีกว่า "ไม่ต้องมาพูดอะไรไรสาระแบบนี้อีก!! เข้าใจไหม!!!!" คือตอนนั้นไม่กินข้าวไม่กินอะไรเลย อยู่แต่ในห้อง ตอนนั้นนั่งร้องไห้หนักมาก พอถึงเวลากินข้าวเย็น เราไม่ออกไปกิน พ่อตะโกนบอกว่า
มากินข้าว!!! เราตอบว่า หนูไม่หิว พ่อบอกว่า ไม่กินก็ไม่ต้องกิน!! คือตอนนั้นร้องไห้ทั้งคืน พอผ่านมา 2 ปี ทุกครั้งวันเกิดของเรา ไม่เคยได้ของขวัญเลย มีแต่บอก ตั้งใจเรียน ทำให้ได้ทุกวิชา ถ้าเกรดตก ไปเรียนเสริม แต่ปัจจุบันนี้พอลองบอกพ่อไปว่าเราอยากได้อะไร อยากทำอะไร พ่อก็เข้าใจเรามากขึ้นจากที่ผ่านมา มันดีมากๆ อยากได้อะไรก็ได้ อยากทำอะไรก็ทำ
ใครที่เป็นเราลองบอกความรู้สึกของตัวเองให้พ่อแม่รับรู้ แล้วคุณจะได้อย่างที่คุณต้องการ
เราไม่ใช่ฝ่ายโดนปฏิเสธแต่เป็นฝ่ายปฏิเสธคนอื่นมากกว่า แต่เราก็เคยเห็นเพื่อนไม่มั่นใจในตัวเองเหมือนกัน...
เพื่อนเราไม่กล้าถามคณครูเลย ชอบสะกิดเราให้ถามคุณครูให้ ทั้งๆ ที่คุณครูเป็นคนไทยแท้ๆ ถ้าเป็นครูต่างชาติก็ว่าไปอย่าง
แต่...เราก็เคยโดนคุณพ่อคุณแม่ทำให้เราขาดความมั่นใจค่ะ
1. แม่ชอบเปรียบเทียบเรากับเพื่อนของเรา เช่น "คนนั้นสอบคณิตเก่งจังเลย ทั้งๆ ที่เก่งอังกฤษแท้ๆ ดูอย่างเขาบ้างสิ! อย่ามัวแต่เก่งอยู่แต่ในโรงเรียน" โห~ อันนี้เจ็บเลยค่ะ เราอุตส่าห์ตั้งใจเรียนสอบได้ที่ 1 ของห้องทุกปี แต่แม่คงคิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วล่ะมั้ง...
2. แม่เราชอบพูดว่า "พยายามให้เต็มที่นะลูก ถ้าไม่ได้ที่ 1 ก็ไม่เป็นไร" เราก็รู้สึกดีใจมานิดๆ แล้ว เราก็เลยไปสอบอย่างภาคภูมิใจ สอบนี้ไม่ใช่สอบแบบปลายภาคหรือกลางภาคค่ะ เป็นสอบก่อนเรียนที่วัดความรู้ก่อนที่เราจะเรียนเรื่องนั้นเรื่องนี้ เพราะฉะนั้น เราเลยไม่รู้ทั้งหมด เพราะยังไม่ได้เรียนใช่มั้ยคะ และเราก็สอบได้ที่ 2 โดยห่างจากที่ 1 อยู่แค่คะแนนเดียว เราไม่ซีเรียสค่ะ ไม่ใช่สอบที่ต้องจริงจังมากขนาดนั้น แต่แม่กับยายกลับเครียด แล้วก็บอกเราว่า "มัวแต่เล่นโทรศัพท์อยู่นั่นแหละ! เห็นมั้ย เพื่อนสอบได้ดีกว่าเลย!!!"
เราก็เลยงงและสงสัยว่า "กูเล่นโทรศัพท์เยอะขนาดนั้นเลยหรอออออออ"
ก็ไม่มีอะไรมากค่ะ แต่อยากมาเล่าสู่กันฟัง ใครเป็นคล้ายๆ กัน คอมเมนท์บอกเรานะ ^^
ทำไมกันนะ..ข้อดีของเรากลับไม่เคยเห็นแต่กลับกัน ข้อเสียของเรากลับเด่นชัดเจน....
แค่โดนเพื่อนแซงคนเดียวไม่เห็นเป็นไรเลย
ในหัวคิดอะไรหลายๆอย่างเลย
ทุกอย่างมีข้อดีละข้อเสีย การที่พ่อและแม่ปล่อยให้มีอิสระในการเลือกสิ่งที่ชอบ มันทำให้เราเองสับสนจริงๆ สมัยเด็กเราถนัดแค่เรื่องเดียว พ่อแม่ภูมิใจในตัวเรามาก เราถนัดด้านศิลปะมันคือพรสวรรค์.. ตอนเด็กเราชอบมาก เราภูมิใจ พอเราขึ้นชั้นมัธยมศึกษา เรามีน้อง พ่อกับแม่ชมน้องบ่อยมาก บางครั้งเปรียบเทียบเรา ทั้งๆทีน้องอยู่อนุบาล พ่อแม่เริ่มไม่ชมเราด้ามศิลปะ เราเริ่มหาพรแสวง.. ด้านคณิตศาสตร์ ด้านประวัติศาสตร์ ด้านการเกษตร และ เรายังพยายามวางแพลนอนาคตของเราเอง เราทำแบบนี้ จนเราสามารถบริการสวนและกาเงินได้ตอนม.3 เราได้ยินคำชมจากคนอื่นแต่บางครั้งไม่ใช่จากพ่อแม่ การถูกปล่อยให้เป็นอิสระก็มีข้อเสีย ละก็ข้อดี
สำหรับเรา เราต้องการครอบครัวที่เข้าใจ ไม่ปล่อยจนเกินไป ไม่บงการจนเกินไป.. แต่เราก็ชอบตัวเราที่เป็นเราตอนนี้นะ :)
จริงที่สุด หนูถูกกระทำแบบนี้บ่อยมาก หนูท่อมากเลย แม่ไม่เข้าใจ~
แม่หนูเป็นทุกข้อเลยค่ะ ดูแล้วยากร้องไห้😢😢😢😢😢😢😢😢😢😭😭😭😭😭😭
ชอบคลิปนี้กับคลิปส่วนสูงมากที่สุด แต่คลิปอื่นหนูก็ชอบมากนะแค่ชอบมากเป็นพิเศษ
ฟังเเล้วน้ำตาไหลไปด้วยเลยค่ะ มันเหมือนสะท้อนถึงตัวเองในตอนนี้เลยค่ะ
หนูเป็นเเบบนี้ค่ะ
อยากให้เเม่กะพ่อดูคลิปนี้เเต่ไม่กล้า
saipan brw channel เหมือนกันค่ะ
นี่เป็นคนที่ไม่ค่อยกล้าเเสดงออกหรือออกความคิดเห็นอ่ะ เวลามีคนถามว่าอยากได้นู่นมั้ยนี่มั้ย ก็ชอบตอบตลอ
อดเลยว่าไม่ค่ะ แต่ใจจริงอยากได้นะ กลัวเหมือนเราจะแสดงความต้องการมากเกินจนคนอื่นเค้าจะไม่ชอบรึป่าว คิดไปเองคนเดียว ทั้งที่พ่อแม่ก็ไม่ได้กดดันหรืออะไรนะ รู้สึกว่ามันเป็นเพราะตัวเราเองมากกว่าอ่ะ
ดูไปดูมา น้ำตาไหลเลย ฮืออออออ
ชอบค่ะอย่างให้แม่ดูด้วย
ตรงกับตัวเองจังแฮะ
ทำไมฟังแล้วร้องไห้...
มันมีหลายกรณีนะบางคนไม่ได้สะสมตั้งแต่เด็ก ของเราก็มีสะสมมาอยู่บ้างแต่
มาหนักๆช่วง ปวช. เราโดนบังคับมาในสายที่ไม่อยากเรียน พอเราทำไม่ได้เราก็โดนดูถูกทั้งดพื่อนทั้งครอบครัว
พอเราพยายามทำในสิ่งนั้นได้เรื่องกลับเงียบอารมณ์ แบบ อ่อทำได้แล้วหรอ
มันสะสมแบบนี้อยู่ตลอด 3 ปี จนตอนนี้ไม่เหมือนตอน ม.ต้นแล้ว
เราเคยกล้าตัดสินใจในทุกๆเรื่อง
ตอนนี้เรื่องเล็กๆเรื่องนึงยังไม่สามารถตัดสินใจได้เลย
ตอนนี้ก็ดีขึ้นมานิดนึงแล้ว
แฟนเราให้กำลังใจตลอด เริ่มกล้าตัดสินใจในเรื่องเล็กๆมาได้บ้างเเล้ว เรื่องใหญ่ๆยังไม่ไหวเท่าไร 55555
ใครที่เป็นแบบเราก็สู้ๆนะเป็นกำลังให้ อย่าท้อนะถึงมันจะไม่ใช่ทางของเรา
นั่นชีวิตของเราน่ะ อย่าให่ใครเป็นคนกำหนด งานนั่นน่ะมันจะอยู่กับเราตลอดนะ ถ้าไม่ชอบก็อย่าไปทำมันเลยเชื่อเราเถอะ^^
ผมอยากเป็นนักวาดการ์ตูนนะครับ แต่แม่ไม่อยากให้เป็น อ้างว่าไส้แห้ง ไปเป็นเภสัชกร เป็นหมอ ได้ตังค์เยอะกว่าอีก ผมบอกตรงๆเลยว่าผมไม่เก่งเรื่องหมอจริงๆครับ ผมชอบศิลปะมาก แต่แค่แม่ต้องการ
อย่างหนูมีเหตุการ์ณตอนเดือนมีนาค่ะ
คือหนูอยากเข้าห้องพิเศษหนูพยายามทำให้แม่เห็นว่าหนูอยากเข้าหนูขอแม่เรียนพิเศษแม่พูดว่า"เรียนทำไมเอาเท่าที่ตัวเองทำได้ก้อพอทำไม่ได้ก้อไม่ต้องเข้า" ช็อกเลยค่ะหนูจำได้ว่าหนูเสียใจแล้วพอหนูสอบไม่ติดก้อบอกว่าไม่เก่งอย่างนั้นอย่างนี้เฮ้ออออ..........
แถมเอาหนูไปเปรียบเทียบกับคนอื่นว่าทำให้ได้แบบเค้าสิ เรียบร้อยแบบเค้าอ่ะเป็นมั้ย พิมไปก้อร้องไห้ไป
ตอบปัญหาสังคมได้ดีจริงๆมากค่ะ
อยากให้แม่ดูมากๆจริงค่ะ
รู้สึกถูกเปรียบเทียบตลอด
นั่งดูคลิปนี้จบนำ้ตามันก็เริ่มไหล... ขอบคุณแอดมากนะคะที่ออกมาเป็นตัวแทนบอกความรู้สึกของเด็กหลายๆคน เราเชื่อว่าหลายๆครอบครัวเองก็ประสบปัญหานี้อยู่ รวมถึงตัวเราเองก็ด้วย
...บางทีพ่อแม่ไม่จำเป็นต้องใส่ใจเราตลอดเวลาหรอกค่ะ เพราะเรารู้เราเห็นอยู่ทุกวันว่าท่านเหนื่อยท่านเครียดจากงานมากแค่ไหน แถมแม่เราก็เสียไปตั้งแต่เด็กแล้วด้วย เลยเหลือแต่พ่อที่ต้องแบกภาระเลี้ยงดูเราอยู่ ..จนบางที เราก็ได้แต่นั่งมองพ่อคุยแชทคุยโทรศัพท์กับใครที่ไหนก็ไม่รู้ ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เราพยายามชวนท่านคุยอะไรหลายๆเรื่อง เพื่อให้ท่านหายเครียดเพื่อให้ท่านไม่เหงา เพราะว่าเราเองก็เป็นคนไม่ค่อยชอบพูด ..แต่สุดท้าย พอโทรศัพท์ดัง ท่านก็เลือกที่จะรับสายนั่นมากกว่าจะต่อประโยคคุยกับลูกสาวที่นั่งกินข้าวอยู่ตรงหน้า .. จนบางทีเราก็แอบคิดนะ...ว่าเราคงจะคุยไม่สนุกเหมือนผู้หญิงในสายนั่น เราจึงเลือกที่จะเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ปล่อยให้พ่อได้ทำในสิ่งที่ท่านสบายใจของท่านไป ..แม้บางทีมันจะแอบเหงาๆบ้างก็เถอะ แต่เราก็ยอมรับได้ ...แล้วถ้าถามว่าทำไมไม่ไปคุยกับคนอื่นบ้างล่ะ บอกเลยว่าญาติๆเราหนักกว่าพ่อเยอะ ทั้งด่า ทั้งเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น ไม่เคยได้รับคำชมแม้จะทำดียังไง แอบนินทาเราจนเราแทบไม่กล้าแบกหน้าไปคุยกับใคร ไม่มีใครมองเห็นตัวตนเราเลยนอกจากเพื่อนสนิทคนนึง แล้วก็ตัวของเราเอง ..
สุดท้ายนี้... การเปิดอกเปิดใจคุยกัน ยังไงมันก็คือสิ่งที่ดีที่สุดค่ะ หาเวลาไปนั่งแชร์นั่งเล่าเรื่องดีๆร้ายๆอะไรก็ได้กับครอบครัวตัวเองบ้าง อย่าคิดว่าที่พ่อแม่เป็นแบบนี้แล้วท่านจะไม่รักเรา อาจเพียงเพราะท่านชอบแสดงออกกับลูกแบบนั้น อยากให้ลูกได้ดีในแบบของท่าน จนทำให้เกิดความเข้าใจผิดกันในครอบครัวอย่างที่เห็น(ไม่รวมกับกรณีที่พ่อแม่ขาดความรับผิดชอบจริงๆนะคะ) . . ยังไงก็ขอให้เข้าใจ แล้วก็รักตัวเองให้มากๆ ...เพราะยังไงซะวันนึง เราก็ต้องมีการสูญเสีย .. เพราะฉะนั้น ก็ขอให้ทุกคนอยู่กับปัจจุบันแล้วทำมันให้ดี เห็นค่าทุกวินาทีที่เราได้เกิดมานะคะ ❤ #ขอบคุณสำหรับคลิปดีๆแบบนี้มากนะคะแอด #แล้วก็ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายความรู้สึกนี้ด้วย โล่งมากเลยค่ะ😊
อยากจะให้เค้าได้ดูอะไรแบบนี้บ้าง เคยให้เค้าดูอะไรแบบนี้ เค้ากลับมีอารมณ์ถามเราว่า ต้องการเรียกร้องความสนใจหรอ ต้องการอะไรมากกว่านี้อีกหรอ แค่นี้ยังให้ไม่พอหรอ คือแบบ ใช่ มันไม่พอ แต่นั่นเป็นอดีตค่ะ ปัจจุบันเค้าเข้าใจเรามากขึ้น มันเป็นอะไรที่มีความสุขมากๆค่ะ อยากให้เด็กๆที่เจอปัญหาแบบนี้สู้ต่อไปนะคะ ทำให้เค้าเห็นว่าเราก็มีดีแบบลูกชาวบ้านที่เค้าชอบเอามาเปรียบเทียบเหมือนกันถึงจะมีไม่เท่าเค้า แต่เราก็มี สู้ๆค่ะ
ตอนที่พี่พูดในนาทีที่2:28อ่ะค่ะหนูน้ำตาไหลอ่ะ...ไม่รู้ทำไม..แต่เหมือนอยากได้ยินคำๆนี้มานานมากๆแล้วอยากได้ยินคำนี้จากครอบครัวแต่ก็รู้ว่ามัน..."เป็นไปไม่ได้"...หนูกำลังรอค่ะ...รอ...รอวันที่หนูจะหลุดพ้นจากพวกท่าน....วันที่พวกท่านจะปล่อยหนูไปซักที...อยากมีอิสระของตัวเอง..ไม่อยากอยู่ในกรง...อยากออกไปที่โลกภายนอก...ถ้าซักวันเราโตขึ้นเรามีลูกเราจะไม่ทำแบบนี้...แบบที่พวกท่านสอนเรามา...อยากให้ลูกหลานของเรามีความฝันของตัวเอง...ไม่ถูกยัดเยียดใส่แบบนี้...แบบที่พวกท่านทำกับหนู...สำหรับบางคนที่อ่านอาจจะคิดว่า...เด็กคนนี้มันจินตนาการเกินเลยไปมั้ย??แต่สำหรับหนูเรื่องนี้กลายเป็น"ปมด้อย"ไปแล้วล่ะค่ะ เป็นตั้งแต่ป.4แล้วล่ะค่ะ(ตอนนี้อยู่ม.1)ใครก็ตามที่พูดถึงความฝันเราจะเศร้า(เรียกว่าหงอยลงก็ได้)ไปทันทีอ่ะค่ะเพราะเวลาเราคิดที่จะมีฝันอะไรก็ตาม..มักจะมีคนมาพูดดับฝันเราตลอด...อย่างหนูคิดว่าโตขึ้นอยากจะไปเป็นนักการฑูตเพราะว่าหนูชอบภาษาค่ะแต่แม่ก็มักจะบอกว่า"ฑูตน่ะมันยาก'ทำไม่ได้หรอก' "แค่นี้ก็เหมือนตายทั้งเป็นแล้วล่ะค่ะ เพราะนอกจากนี้ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นอะไรแล้วล่ะค่ะ
คอมเม้นนี้มันจะยาวๆนะคะแต่เราอยากพิมพ์จริงๆอยากแชร์ประสบการณ์และความรู้สึกจริงๆค่ะขอบคุณค่ะ
พี่เข้าใจน้องนะ เข้าใจแบบสุดซึ้งเลย พี่เองอยากเป็นอัยการ แต่แม่บอกว่าเป็นอัยการมันยากนะ พี่เปรียบเทียบตัวเองเป็นนกที่อยู่ในกรงที่เรียกว่าบ้าน ถูกโซ่สองเส้นที่เรียกว่าพ่อแม่ล่ามขาไว้ ทั้งที่นกตัวนี้ ถ้าปล่อยไปให้อยู่อย่างอิสระ ก็เป็นได้ถึงนกฟินิกซ์ หรือพญาอินทรีย์ แต่ไม่ ถูกขังไว้ เพราะความต้องการของตัวเอง ที่อยากเก็บนกแก้วสีสวยแต่ไร้ค่า แทนที่จะปล่อยไปแล้วกลายเป็นพญาอินทรี
สู้ๆนะ เธอทำดีที่สุดแล้ว
+1. ดูไปร้องไห้ไป. ตอนนี้โตแล้วแต่ก็ยังกลัวนู่นนี่ กังวลนู่นนี่ และที่แน่นอน อคติพ่อแม่แบบสุดๆ รักนะแต่ไม่อยากอยู่ใกล้ นึกถึงพ่อแม่ทีไรจะนึกถึงความเจ็บปวดทุกครั้ง กลายเป็นพ่อแม่คือสัญลักษณ์แห่งความเจ็บสำหรับสมองเรา ตอนนี้กำลังหาทางแก้ไขให้ดีขึ้นอยู่
หาไปนานเลยนะค่ะ
หนูเป็นแบบที่พี่พูดหมดเลย.แบบพ่อกับแม่ไม่เคยเห็นหนูเลย.ชอบพูดอย่างที่พี่พูดเลย
เราร้องไห้ที่ห้างเพราะเราไม่กล้าไปขอให้เค้าลดราคาเเล้วโดนตำหนิหลังจากนั้นก็โดนด่ากลางห้างพอน้องมาเเกล้งเราเราเลยบอกว่ารำคาญเเต่เราโดนด่าเเต่แม่ไปปลอบน้องเเทน เเล้วแม่กับแฟนใหม่เเม่ก็ชอบมาเซ้าซี้ว่าจะมีลูกอีกคนพอเราร้องไห้ก็โดนด่าอีกว่าเอาเเต่ใจ เราสอบได้เต็มพอไปอวดก็โดนตอบกลับเเค่คำว่าอืม,เเล้วไง,เเค่นี้เหรอ
เราทำเเก้วเเตกเเม่บอกว่าซุ่มซ่ามไม่มีสมาธิไม่ต้องกินข้าว น้องทำเเตกเเม่บอกว่าเป็นอะไรมั้ยเดี๋ยวเเม่เก็บให้ไปกินข้าวก่อนเเม่เลยเดี๋ยวเเม่ตามไป เราเล่นน้ำจนดำโดนบอกว่าหน้าเหมือนลูกคนจน เเย่พอเราพยายามซื้อครีมมาให้ขาวเราก็โดนด่า ทีคนอื่นดำบอกน่ารักน่าเอ็นดู 😢😢😢
ปัจจุบันเราก็ไม่กล้าเเม้กระทั่งออกจากบ้านอะ
บางครั้งเราเเค่เก็บเงินซื้อสีน้ำมาใช้เองเราก็โดนคนรอบข้างบอกว่าลูกคุณหนู...เราก็ไม่กล้าไปไหนเเล้ว เราไม่เคยจัดงานวันเกิดเลย เมื่อ3ปีที่เเล้วเราขอให้พ่อเราจัดให้ เเต่พ่อเราบอกว่ามันเเค่วันธรรมดาถ้าไม่ให้วันสำคัญมันก็ไม่สำคัญหรอก เเต่พอวันเกิดญาติหรือคนในครอบครัว เค้าจัดงานเลี้ยงกันเเล้วเราหละ😢 ตอนป.3เราขาดเรียนบ่อยเพราะเรามีโรคประจำตัวเป็นหอบหืด เเต่พ่อกับเเม่เราบอกถ้าไม่ไปก็ไม่ต้องไปเรียน ทีคนอื่นไม่สบายเค้ายังไปเลย คือเค้าใจมั้ยว่ามันทรมาณอะมันหายใจไม่ออก ไม่ไหวจริงๆ
*-เราไม่กล้าเอาให้เเม่ดูเรากลัวโดนว่าว่าปัญญาอ่อน-*
ฟังคลิปนี้แล้วน้ำตาไหล เราไม่เคยได้สิ่งที่เรียกว่ากำลังใจจากครอบครัวเลย
จนถึงตอนนี้จบป.ตรีแล้วยังไม่รู้เลยว่าตัวเองชอบอะไรทำอะไรก็กลัวพลาดละโดยเหยียด ทำมันผญ.ถึงแคร์สังคมรอบข้างหรือชืนชอบเด็กข้างบ้านมากกว่าลูกตัวเอง...
เป็นมาตลอดเลยค่ะอยากได้คำชมและกำลังใจมาตลอดเลยค่ะหนูไม่กล้าตัดสินใจกลัวโดนปฏิเสธโดนเปรียบเทียบมาตลอดเลยหนูแอบร้องไห้ตลอดเลย
โอ้ยยยรักแอดมากกทำแต่เรื่องในชีวิตจริงคลิปนี้ตรงมากกกเป๊ะมากจะแชร์ให้แม่เห็นนน
ร้องไห้เลยเราก็ขาดความมั่นใจมาก ตอนเด็กๆเราชอบวาดรูปมากมีงานประกวดวาดภาพก็ลงเเข่งทุกงาน มีเเพ้บ้าง ชนะบ้าง แต่เค้าก็ไม่สนใจ สนใจเเค่ถ้าไม่ได้ที่1เค้าก็็บอกว่าเราไม่พยามและต่อว่า เค้าบอกเด็กอย่างเราไม่มีทางทำอะไรสำเร็จ เด็กแบบเราไม่มีอนาคต เด็กแบบเราพึ่งพาไม่ได้ คำพูดเหล่านั้นถึงเราจะโตเเค่ไหน เราก็ไม่เคยลืม มันเป็นปมฝังใจจริงๆ
“เหนื่อยเนอะ”
งานดีเหมือนเดิม
แถมมีเพลงประกอบ
ทำไมทุกข้อมันเหมือนหนูที่เคยไปพูดกับแม่และแม่พูดกับหนูเลยคะ?อย่างข้อที่ตัดความฝัน เมื่อ1-2วันที่แล้วหนูเคยไปขอให้แม่สนับสนุนแต่แม่ดันบอกว่าเอาเวลาที่คิดนี้ไปอ่านหนังสือดีกว่า...
ฟังแล้ว😭😭เลย ถึงแม่ฟังตอนนี้ ก็ไม่ทัน
แม่หนูไม่ให้เล่นบ้านเพื่อนทั้งที่อายุ 13 และห้ามดูคลิปคำหยาบ หยาบแล้วไง? ก็มันมีไปทั่วอะ จะทำอะไรไม่ค่อยอนุญาติหนังสือก็ให้อ่านก่อนสอบ รู้มั้ยยิ่งอ่านยิ่ง งง!!!!! ชมแต่ลูกคนอื่นทั้งที่ไม่รู้เลยว่าลูกบ้านนั้นนิสัยดีมั้ยยยยย แค่ทำไข่ตกก็บ่นแต่ถ้าแก้วจานแตกจะด่าเลยมั้ยยย
KCN Studio สู้ๆค่ะลองเอาคลิปนี้ให้แม่ดู สู้ๆอย่าท้อ
ใช่
KCN Studio โดยส่วนตัวเราคิดว่าที่ไม่ยอมให้ไปเล่นบ้านเพื่อนนี้อาจจะยังไม่ไว้ใจเราแล้วก็เป็นห่วงส่วนห้ามดูคำหยาบนี่คงไม่อยากให้เราจำไปใช้ไม่อยากให้คนอื่นมองว่าเราไม่ดีที่พูดหยาบๆแล้วก็ที่ให้อ่านหนังสือก่อนสอบก็อยากให้เราสอบได้เค้าก็คงยังมีค่านิยมว่าเกรดดีๆสูงๆโตไปจะได้ไม่ลำบากส่วนอันสุดท้ายเรื่องไข่ตกแล้วบ่นนี่เราว่าปกติเป็นทุกบ้านเพราะมันดูว่าเราไม่ระมัดระวังก็บ่นบ้างด่าบ้างปกติคะ••)
หนูรักพี่น่ะ พร่เข้าใจทุกอย่าง โอ้ยยนําตาไหล
เหมือนถูกตบหน้าเลย
ดูคลิปช่องนี้ทีไร..ร้องทุกที..โครตตรง..
ดนตรีเหมือนโรงเรียนหนูเลยค่ะ
เป็นทุกข้อเลยค่ะ สะเทือนใจมาก ดูไปร้องไป ถึงเราจะดูต่อหน้าแม่ก็ตามมันหยุดร้องไม่ได้เลย ไม่ถามเราด้วยซ้ำว่าร้องทำไม เพราะอะไร เกิดอะไรขึ้น เขาพยายามจะทำให้เราเป็นในแบบที่เขาต้องการ เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนโน่นคนนี้ทุกวัน เราเต็มที่แล้วแต่ไม่เคยได้คำให้กำลังใจหรือคำชมกลับมาเลยค่ะ ตอนนี้เป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจในตัวเองเลย ขนาดจะสั่งของกินยังไม่รู้จะทำไงเลย โดนพ่อตะคอกใส่ตลอดว่าเงียบทำไม ทำไมไม่สั่งเยอะแยะเลยค่ะ อารมณ์เราอ่อนไหวมากๆเลยตอนนี้ พอแม่ถามว่าอยากเป็นอะไร เราก็บอกว่า "หนูอยากเป็นอัยการค่ะ" แม่รีบตอบเลย "เป็นไม่ได้หรอก สมองหนูไม่ได้!!" เสียใจสุดๆ คนอื่นยังให้กำลังใจมากมาย แต่มาจบที่แม่อ่ะ เราก็อยากเลี้ยงแม่เลี้ยงครอบครัวเนอะ ก็อยากทำงานดีๆ แต่เขาไม่เคยเห็นค่าในตัวเราเลย..
อยากให้พ่อแม่เข้าใจเราแบบนี้บ้าง
น้ำตาซึมเลยยย ช่วยเข้าใจฉันที
ฉันคือหนึ่งในคนเร่านี้
มะวาน
สั่งแตงโมที่ ร.ร และ แคนตาลูป
เป็นเงิน 35 บาท แต่แม่ค้าเอา
แตงโม สับปะรด มะม่วงน้ำปลาวาน
คือเราก็เป็นคนเรียบๆอ่ะ ก็จ่ายตังไป 50 แบบงงๆเลย แล้วก็ไม่กล้าบอก
แม่ค้าเลย และ ณ จุดๆนั้น คือออออ
และก็เปรียบเทียบที่สุดอ่ะโดนบ่อย
คือไม่ได้จะอวยตัวเองคือแบบเราเรียน
เก่งมากได้ทุนตลอด ครูชม เพื่อนชม
ญาติชม แต่แม่กู....เงียบมาก
คนข้างบ้านเนียก็อวยลูกตัวเองเวอร์
จนบางที่อยากหัวเราะแบบ ... ที่ ร.ร ลูกตัวเองเป็นไงไม่เคยดู ว่าแต่ลูหลานคนอื่น พ่อเเม่ก็เอาด้วยกะคนข้างบ้าน
แบบบางที่ก็น้อยใจ ด้วยตัวเองเป็นคน
เงียบๆอ่ะ คนข้างบ้านด่ามาเราก็ได้แต่นึกในใจว่า ลูกตัวเองดีนักหรอถังมาด่าลูกคนอื่นอ่ะงงมาก
#ขอละบาย
#เรื่องจริง
#...คิดว่ายังมีคนที่เกรียดคนข้างบ้าน
แบบตัวฉัน ... ใช่ไหม
เหมือนกันเลย ล่าสุดสั่งหนังไก่ทอดแต่แม่ค้าเอาปีกไก่ทอดให้ มันอยากจะบอกนะแต่สุดท้ายก็ไม่บอก จ่ายๆเงินไป
หนูเป็นแบบนี้ทุกข้อเลยค่ะ เป็นตั้งแต่เด็กจนโต จนเก็บกดอ่ะค่ะ ถึงเขาจะช่วยหนูก็จริง แต่หนูคิดว่ามันคือคำหลอกลวงเด็กมากกว่าค่ะ ถึงเราบอกเค้าไป เค้าก็ซ้ำเติมอยู่ดีค่ะ
หนูเคยนะคะ
ชอบวาดรูปมากอยากวาดรูปเป็นอาชีพหลักเลยแต่แม่ยึดสมุดวาดรูปให้อ่านหนังสืออย่างเดียวบางทีก็เอาๅป้ปรียบเทียบไปทั่ว //วงวารชีวิตตัวเอง555
จริงมากค่ะ แค่คำชื่นชมก็ถือว่าเป็นรางวัลที่ดีที่สุด เพราะเชื่อว่าตอนเด็กๆใครก็อยากจะเป็นที่ยอมรับของคนในครอบครัวทั้งนั้น เราเองก็เป็นหนึ่งในคลิปนั้นเหมือนกัน เคยถูกปฏิเสธบ่อยๆตั้งแต่เด็ก เลยต้องแอบทำอะไรเองเงียบๆ บางครั้งก็เหมือนไม่มีความคิดเป็นของตัวเอง เพราะกลัวการถูกตัดสินและการไม่ยอมรับ
เราเจอมาทุกอย่างอ่ะ ดูจากคลิปนี้ น้ำตาเราไหลเลย
ดูคริปนี้แล้วแบบตรงจริงๆ
เราไม่มั่นใจอะไรเลยแม้แต่คุยกับเพื่อนก็ไม่กล้าตอนนั้นเราทําโทรศัพท์พังแม่ก็ด่าเป็นชุดแถมเปรียบเทียบกับลูกข้างบ้านว่าเขาดีกว่านั้นดีกว่านู้นอยากบอกแม่ว่าไปเป็นแม่เขาเลยดีไหม😢
ขอบคุณแอดมากค่ะ เวลาไม่มีกำลังใจ ก้อเค้ามาดูตลอด เหมือนมีคนที่ยังเค้าใจเรา มีหลายอันตรงกับชีวิตหนูมากเลยค่ะ 😁
มาแว้ว
ฟังแล้วน้ำตาเกือบไหลเลยค่ะ
หนูอายุแค่13แต่แม่หนูชอบบอกว่า "เนี่ยเห็นลูกเค้ามั้ยเรียนจบมีงานการทำ แต่ลูกกูนี่เอาแต่นอนเล่นโทรศัพไม่เอาการเอางาน"บางครั้งเวลาหนูทำอะไรผิดหรือถูกแม่ก็จะไม่ฟังคำแก้ตัวหรือจะบอกว่าเออแล้วไง
เวลาที่แม่เครียดจะเล่นมุขก็โดนตีพอหนูเครียดแม่ก็ด่าให้มันเครียดลงอีก
แม่ไม่เคยยอมฟังคำขอร้องของหนูเลย
ขนาดขอไปดูหนังบนห้องแม่ยังไม่ให้
หนูควรทำไงดีค่ะแอด
ปล.แอดพูดถูกทุกอย่างทั้งหมดในคลิปและยังมีอีกเยอะแยะหลายเรื่องอะค่ะ
แถมโดนแฟนทิ้งอีก😭😭😭
สะเทือนใจมากอ้ะ ถูกทุกข้อ อยากเป้นนักร้อง แต่แม่บอกให้เป้นหมอ ไม่ชอบเลย ไม่มีความมั่นใจ ถูกกดดัน เห้นลูกคนอืนดี เรียนดีก้มากดดันเรา อยากเป้นอะไรก้ไม่ได้เป้น
เห้อออ เหนื่อย
ตอนเด็กพ่อแม่ชอบพูดว่า
" ดูน้องเอลูกป้าบีสิ ขยันทำงาน เรียนก็เก่ง ทำไมลูกเราไม่เก่งบ้าง"
"ดูน้องซีสิเรียบร้อย เเล้วดูลูกฉันสิ เฮ้ออ ไม่เห็นเรียบร้อบเหมือนซีเลย" โตมาเราชอบเก็บตัว ไม่ชอบไปยุ่งกับใคร และไม่ชอบให้ใครมายุ่งค่ะ
หนูอายุ10ปีคะ ฟังแล้วนำ้ตาไหลเลย
มาละฮะ
ร้องไห้เลยค่ะ
เสียงเปียโน ชื่อเพลงว่าอะไรค้ะ???
river flows in you ค่ะ
คำสอนนี้ดีมากๆค่ะ
❤❤❤❤
พ่อแม่เราเป็นทุกอย่างในคลิปนี้เลย แต่เราห้ามพ่อแม่ไม่ได้ แต่คนอย่างเราเก่งแทบทุกอย่าง พ่อแม่อยากให้เป็นอย่างที่พ่อแม่อยากให้เป็น เราจึงเป็นได้ เราพ้นวัยเด็ก เป็นวัยผู้ใหญ่แล้ว เรารู้และเข้าใจพ่อแม่ทุกเรื่อง ถึงเราจะไม่พอใจพ่อแม่ แต่เราก็มีความมั่นใจแบบตัวเรา และพยายามไม่ให้ใครมาครอบงำความคิดเรา และเราก็ไม่บังคับผู้อื่น เพราะไม่มีใครเข้าใจเราได้ดีที่สุด นอกจากตัวเราเอง
ใช่ ผมก้อเป้นเป้นบ่อยด้วย ไอประเภทแบบนี้เนี้ย ชอบเทียบลูกชาวบ้ารไปทั่วไม่เห้นหัวลูกตัวเองเลย!!😬😬😬😬😬😡😡😡😡
real kanjana ใช่ๆๆ😡😡😡😡
ใช่
น้ำตาไหล แตก1 สวยพี่สวย
มาเเล้ว
ดูแล้วร้องไห้เลยอะ คือมันจริงมาก ทำให้ได้ย้อนกลับไปมองตัวเองเลยว่าทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ บางอย่างเราพยายามแทบตายเค้าก็เมิน บางอย่างที่เค้าอยากให้เป็นแต่เราไม่อยากเราก็ต้องฝืนทำให้เค้าสบายใจ แม่งเหนื่อยโคตรเลย55555555
มันจะเรียกว่าตามใจรึเปล่าค่ะ??
ชอบแนวแบบนี้อะโดนความรู้สึกดี
แพ้อีกแล้วกู😔