Wykład o traumie relacyjno-rozwojowej.

Cykl wykładów otwartych Pomorskiego Oddziału PTPP.
prelegent - Joanna Chmarzyńska-Golińska - certyfikowana psychoterapeutka psychoanalityczna, superwizor i terapeutka szkoleniowa Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej; zrzeszona w Polskim Towarzystwie Psychotraumatologicznym; posiada przeszło 20 letnie doświadczenie zawodowe.
Moderatorka - Anna Konopacka-Rogowska - certyfikowana psychoterapeutka psychoanalityczna Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej,
prezeska Pomorskiego Oddziału PTPP
STRESZCZENIE WYKŁADU
Archetyp dziecka odnajdziemy w baśniach, mitach i biblijnych opowieściach wielu kultur. Występuje on często pod postacią figury Boskiego Dziecka, które wydaje się symbolizować siłę życiową zwiastującą nowe życie. Możemy również myśleć, że Boskie Dziecko to każde dziecko, które zawiera w sobie potencjał do stania się sobą, a co za tym idzie - poprzez indywidualną kreację własnego życia - możliwość wniesienia nowej jakości do świata. Jednak to, co zwraca uwagę, że Boskie Dziecko ma zazwyczaj w opozycji jakiegoś „Heroda”. Można to odczytywać tak, że opozycja ta obrazuje konflikt między możliwością życia, a pozostawaniem na życie zamrożonym, skostniałym jak Herod. Istotne okazuje się podjęcie próby zrozumienie możliwych przyczyn takiego zamrożonego życia, a to - celem pomocy w przywracaniu zdolności do bycia żywym, bycia w kontakcie ze sobą i innymi.
W trakcie wykładu będę mówiła o przyrodzonej dzieciom praufności, sile życiowej, potrzebie więzi oraz o tym, jak wystarczająco dobra opieka wspiera rozwój i różnicowanie tejże siły życiowej. Spróbuję również wskazać jak wczesna trauma relacyjno-rozwojowa, która uderza w rozwijające się struktury psychosomatyczne dziecka, niesie ryzyko zdławienia tej życiowej siły oraz potencjału do relacyjności.
BIBLIOGRAFIA
Korczak, J. (1920). Słowo wstępne [do rozprawy Jędrzeja Śniadeckiego]. W: O fizycznym wychowaniu dzieci (s. 7).
Warszawa: nakł. Towarzystwa Wydawniczego Książka Polska.
Mate, G. (2022). Kiedy ciało mówi nie. Koszty ukrytego stresu. Przeł. P. Cieślak. Warszawa: Wydawnictwo Czarna owca.
Phillips, A. (2013). Winnicott. Przeł. A. Czownicka. Gdańsk: Wydawnictwo Imago.
Porges S. (2020). Teoria poliwagalna. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Rise, C. (2010). Mały intruz. Dziecko i chore społeczeństwo. Red. J. Czapczyk. Poznań: Wydawnictwo W drodze.
Shalit, E. (2017). Cykl życia. Archetypowa droga człowieka. Przeł. K. Domański, A. Kościuk. Warszawa: Wydawnictwo ENETEIA.
Van der Kolk. B. (2018). Strach ucieleśniony. Mózg, umysł i ciało w terapii traumy. Przeł.M. Załoga. Warszawa: Wydawnictwo Czarna Owca
Winnicott, D.W. (2011). Dom jest punktem wyjścia. Eseje psychoanalityczne. Przeł. A. Czownicka. Gdańsk: Wydawnictwo Imago.
Jacobi, J. (1968). Psychologia C. G. Junga. Przeł. S. Ławicki. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
Kalsched, D. (2015). Wewnętrzny świat traumy. Archetypowe obrony jaźni. Przeł. M. Kalinowska. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka.
Shore, A. (2013). Neurobiologia ufnego przywiązania [Dostęp 30.11.2022]. Dostępny w:
• Neurobiologia ufnego p...
Sief D. (2020) Jak uporać się z naszą traumą

[@halinamalflorska]

Dziekuję za te informacje