Dodatkowe materiały tutaj: instagram.com/przemekgorczyk/ 🎧 SŁUCHAJ PODCASTU W SWOJEJ APLIKACJI: linktr.ee/przemekgorczyk Miłosz Brzeziński - Autor, doradca w zakresie efektywności i społecznego rozumienia zjawisk psychologicznych, współpracujący z organizacjami na całym świecie. Honorowy członek założyciel Trend House Warsaw przy Cambridge Innovation Center. Mentor AIP Business Link, członek Rady Ekspertów ośrodka analitycznego THINKTANK, certyfikowany coach International Coaching Community, wykładowca akademicki, m. in. w programach Executive DBA i Executive MBA w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk. Opublikował dziesiątki artykułów dotyczących rozumienia i praktycznego zastosowania psychologii akademickiej LINKI: STRONA WWW: miloszbrzezinski.pl/ INSTAGRAM: instagram.com/brzezinski.milosz/ FACEBOOK: facebook.com/brzezinskimilosz TWITTER: twitter.com/Miuosz LINKEDIN: www.linkedin.com/in/mi%C5%82osz-brzezi%C5%84ski-6173a14/ KSIĄŻKI: miloszbrzezinski.pl/books 00:00:00 Wstęp 00:00:54 Kim jest Miłosz Brzeziński 00:02:59 Mówienie tego co się myśli a emocje 00:05:03 Zmniejszająca się liczba znajomych w naszych czasach 00:05:33 Nasze reakcje na duże napięcia emocjonalne takie jak wojna 00:10:23 Racjonalizowanie przeciwnych punków widzenia wydarzenia aby znieść napięcie 00:11:07 "'Inteligencja emocjonalna" Golemana i jej pozytywne negatywne skutki 00:14:49 Funkcje stresu 00:15:59 Pomaganie innym jako metoda na walkę ze stresem 00:17:01 Chęć pomagania większa niż sens pomagania 00:19:16 Czy zaglądanie wgłąb siebie ma sens 00:27:46 Świadome regulowanie emocji 00:32:36 Spójność z własną tożsamością a zmienność decyzji 00:37:14 Przewidywanie scenariuszy przyszłości 00:42:44 Rutyna czy spontaniczność - neuroplastyczność mózgu 00:50:06 Produktywność a zdolność do akceptacji błędów 00:53:42 Produktywność a znakomitość 00:58:14 Zarządzanie niepewnością 01:02:31 Błędne założenia o szybkich zmianach w rozwoju osobistym 01:04:31 Trzy bloki czasowe w ciągu doby 01:10:42 Zbieżność charakterów w dobieraniu znajomości 01:20:33 Sens small talk-ów 01:27:38 Inteligencja, szczerość, słowność, wiarygodność 01:31:20 Triada narcyzmu, psychopatii i makiawelizmu 01:37:30 Preteksty do niezrozumienia 01:42:05 Strategie związkowe 01:44:54 Nieświadoma pogarda 01:45:54 Recepta na udany związek 01:49:10 Związki tradycyjne i monogamia 01:56:57 Jak znaleźć Miłosza w internecie
Podziwiam umiejętności dyplomatyczne p. Miłosza ;) Przyjść na rozmowę o radzeniu sobie w stresie, a w rezultacie udzielić dwugodzinnej konsultacji prowadzącemu... i to wszystko z uśmiechem na twarzy, szacun!
Niektórzy widzę mają poważny problem z formą podcastu. Zamiast uszanować otwartość autora i jego pomysł na realizację wolą uraczyć nas dozą krytycyzmu. To trochę tak jak usłyszeć od obcego: "jesteś głupi" - nie świadczy o mnie tylko owym obcym xD
jezu, nie mogę tego typa prowadzącego słuchać, koleś ma takie przerośnięte ego i takie poczucie swojej inności (czytaj: wyjątkowości), żem niegodna wręcz go słuchać. Brawa dla Pana Miłosza, dyplomacja, erudycja w każdym calu i fajnych kilka taktownych prztyczków w nos prowadzącemu.
Też jestem pełen podziwu dla Pana Miłosza bo ktoś o słabym charakterze od razu mógłby pokazać gdzie jego miejsce i cisnąć z prowadzącego bekę. Przemyślenia prowadzącego a la nastoletni filozof, to o czym Miłosz często powtarza, możemy siedzieć sami w pokoju i latami rozmyślać ale w większości do niczego wielkiego się nie dokopiemy. Ale myślę, że to nie jest przerośnięte ego Pana Przemka a bardziej potrzeba poczucia bycia innym niż większość wynikająca z jakiś tam kompleksów. Osoby z wielkim ego to przeważnie ignoranci a on przynajmniej stara się czegoś dowiedzieć, tą "innością" raczej próbuje się pochwalić i zaimponować, zyskać w oczach Miłosza.
PO PROSTU REAGUJESZ I TAKIE JEST ŻYCIE,JAK KOŃ JEST WŚCIEKŁY TO KOPIE I GRYZIE,NAROWISTY BIEGA,TEMPERAMENTNY MA SWOJE ITD.PODOBNIE JEST U LUDZI,TYLKO NAS SYSTEM SPROWADZIŁ DO ROLI PODATNIKA WYDMUSZKI BEZ EMOCJI!
Odnosząc się do mojego komentarza z przed 9 miesięcy muszę podkreślić, że maga progres prowadzącego, aż miło popatrzeć na tak efektywny rozwój. Proponuje zaprosić Miłosza ponownie i w obecnej formie prowadzenia rozmów. Moimi zdaniem teraz wiem, że to będą trafne pytania, zamiast terapii dla prowadzącego.
Ogółem spoko, ale prowadzący mam wrażenie, za bardzo skupia się na sobie i chce podkreślić jak bardzo jest inny, nieszablonowy i wyjątkowy. No i stwierdzenie, że to Inteligencja, a nie Życzliwość gwarantuje szczerosc to moim zdaniem srogie pudło :d Mimo to, dziękuję za możliwość wysłuchania i życzę dalszego rozwoju :)
Do tego wrażenie, że zaprosił gościa żeby rozwiązać swoje prywatne dylematy/problemy. Za dużo osobistych przykładów i pytań. Chociaż dzięki temu zobaczyłam że robię coś podobnego do prowadzącego czyli za dużo rozkminy na temat życia, a za mało samego życia. Rozwój też może stać się pułapką, ucieczką od konfrontacji z życiem, ludźmi.
Miałam dokładnie takie same odczucia. Za dużo "wrzutek" prowadzącego na temat swojej wyjątkowości. Rada na przyszłość. Pozwól wyjątkowemu gościowi swobodnie się wypowiadać.
Zwróćcie uwagę, że jest to jego program, jego kanał. Może mówić w nim i prowadzić go w sposób jaki tylko chce. Poza tym wyszło ciekawe case study, nie wykład, bez ogólników. Pana Miłosza uwielbiam, jego inteligencja wręcz mnie onieśmiela. Potrafi odnaleźć się w każdej rozmowie.
jeśli jesteś życzliwy to nie mówisz bolesnej prawdy. osobiście mówiłem bardzo często twarde fakty, i byłem odbierany jako osoba niemiła. o to chodziło. czy osoba inteligentna mówi zawsze prawdę? chyba potrafi wyczuć moment kiedy warto powiedzieć prawdę a kiedy nie.
@@mariola777 jest to jego program, jego kanał, może prowadzić go jak chce itd., my natomiast możemy to komentować jak chcemy, bo takie są reguły internetu i ja np nie skorzystam z subskrypcji tego kanału, prowadzący jest, jak dla mnie, za mało profesjonalny i za bardzo skupiony na swoich problemach. eot.
Moim zdaniem prowadzacy ma dosc mocny problem z samym soba poniewaz za kazdym razem uwazal ze wypowiedz p.Milosza jest krytyka podcastu I prowadzacego. Mimo tego uwazam ze byl to bardzo interesujacy wywiad
Mam bardzo mieszane uczucia po obejrzeniu tego podcastu. Prowadzący tak bardzo przez pierwsze minuty uzewnętrzniał swoje problemy, że po prostu nie dało się nie odnieść do tematu braku przyjaciół, jego terapii czy problemów z komunikacją między ludźmi. Pan Miłosz szybko wszedł w rolę terapeuty i te dwie godziny czułem się jakbym był świadkiem bardzo intymnego spotkania. Wielu ludzi pisze i używa sformułowań odnośnie tego, że prowadzący jest beznadziejny albo katastrofalny. Naprawdę się zastanawiam czy słuchaliście całej rozmowy z jakimś filtrem na to co chcecie usłyszeć? Kultura wymaga żeby zwrócić uwagę, że taki rodzaj wywiadu Wam się nie podoba. Albo że wolicie jak podczas profesjonalnej rozmowy używa się bezimiennych przykładów a nie nazywa się ich z imienia i nazwiska. Sam osobiście mam naturę osoby, która musi bardzo dokładnie przegadać z jak największą ilością osób swoje problemy. Zdarza mi się poruszać trudne tematy z ludźmi, którzy ledwie mnie znają. W takim sensie rozumiem prowadzącego. Życzę Ci żebyś poznał kogoś z kim będziesz mógł porozmawiać bez zbędnych rozmów o niczym. Żebyś na pytanie: "co u Ciebie?" mógł odpowiedzieć: "dziękuję, beznadziejnie" i to był wystarczający znak, że po prostu szkoda Ci czasu na pytania o pogodę. I w takim sensie muszę przyznać, że wywiad jest wyjątkowy. Temat popłynął w kierunku, który był nadawany przez poprzednie odpowiedzi i w takim sensie uważam, że prowadzący świetnie sobie poradził. Widać było, że nie są to standardowe pytania jednego psychoterapeuty do drugiego psychoterapeuty i Pan Miłosz musiał się mocno gimnastykować żeby utrzymać profesjonalizm i jednocześnie nie urazić gościa, który czasami miał zupełnie inne poglądy. Podziwiam obu Panów, że finalnie dostarczyli Nam tak wielu rad na każdy możliwy temat. Jak się dłużej zastanowiłem i spisałem swoje myśli to muszę przyznać, że to chyba pierwszy wywiad od dawna, w którym Pan Miłosz nie musiał powtarzać tych samych anegdot i tych samych żartów. Niech to będzie kolejny dowód na to, że rozmowa była wyjątkowa w rodzaju pytań i w sytuacji w jakiej znalazł się gość. W takim sensie, że nie uważam tego jako standardowy podcast. Pozdrawiam obu Panów i daje łapkę w górę!
@Krzysztof Remus Zgadzam się z każdym słowem. Dla mnie ta rozmowa była bardzo interesująca. To, że prowadzący sięgał do konkretnych przykładów ze swojego życia, moim zdaniem pozwoliło osadzić wywody teoretyczne Pana Miłosza na konkretnym gruncie praktyki.
Dla rasowych introwertyków ta rozmowa to kopalnia wiedzy, zaś dla extrawertyków to próba wyłudzenia darmowej kosultacji przez prowadzacego 🫢 ah...ten punkt widzenia... Gratuluje rozmowy, po raz pierwszy widze jak P. Miłosz coraz dłużej musi zastanawiać się nad odpowiedziami, a chyba o to chodzi - aby "przesłuchać" gościa. Dziękuję 😄
Pan Miłosz jest świetny:) na pewno będę szukać więcej wywiadów z nim. Niekoniecznie na tym kanale Strasznie mnie męczy maniera przerywania i podważania tego co mówi gość. Nawet wydawało by się tak spokojny człowiek jak Pan Brzeziński, kilka razy się chyba zirytował na prowadzącego,czego dał wyraz w bardzo dyplomatycznych pstyczkach w nos ;) pytanie, czy prowadzący,tak skupiony na sobie, w ogóle to zauważył ....
Jedyny taki wywiad gdzie prowadzący własnych myśli nie umie ubrać w słowa, gość sam próbuje to zrobić, merytoryczne odpowiada po czym dowiadujemy się, że prowadzący nie to miał na myśli...Łatwo idzie odczuć, że Brzeziński musiał posłużyć się dobrym sprzętem do nurkowania, żeby zejść na odpowiedni ,,poziom,, zadawanych pytań. Odczuwalne było jego poświęcenie. Jeśli na arenę wchodzi taka gruba w swoim fachu ryba jak Brzeziński, plusem dla prowadzącego było to, że nie wyszedł z roli płotki. I wyszło tak jakby ojciec dziesięciolatkowi tłumaczył jak życie wygląda. Wysoka kultura osobista i klasa gościa sprawiły, że ten nie pożarł płotki żywcem, bo gdyby chciał to tylko by mlasło.
Pana Miłosza słucha się z przyjemnością. Prawdziwy psycholog, który pracuje na nasze wspólne dobre imię :) Rozmowa momentami trudna do słuchania ze względu na zbyt osobiste podejście prowadzącego do niektórych tematów. Jednak ta forma prowadzenia (choć bardzo męcząca dla słuchacza) przełożyła się na ciekawe wątki poruszane przez Pana Miłosza, który w bardzo elegancki, ale też racjonalny sposób wypunktował błędy w myśleniu prowadzącego :) Chętnie posłuchałbym kolejnej części.
Gdyby nie był minimalnie zbyt dużym pesymistą. I nieswiadomym usprawiedliwieniem Dla niektórych zwyroli ktorzy stwierdza ze w sumie to ta osoba ktora gnebilem byla zbyt wrazliwa i nieporadna.
Trafiła kosa na kamień! Widziałem dziesiątki rozmów z Panem Miłoszem i podczas żadnej z nich prowadzący nie był tak "nieadekwatny" i sceptyczny jak tutaj. Mam wrażenie że to spowodowało niecodzienne pobudzenie a nawet formę rywalizacji i walki. Panie Miłoszu więcej takich rozmów które dla Pana też zdają się być wyzwaniem. Czyż nie? :)
P.Przemku warte otworzyc sie na inne zachowania uwarunkowane kulturą czy innymi czynnikami,bo świat jest dzieki temu piękniejszy.Bycie zero-jedynkowym nikomu nie przynosi korzyści.Brawo dla p.Miłosza,bo to wzór otwartego umysłu i widać,że dalej chce się uczyć.👍🙂
Bycie zero-jedynkowym to spectrum autyzmu i prowadzący wykazuje taką nie neuronormatywność choć w dość niejednoznacznym stopniu dlatego nie był w stanie momentami zrozumieć swojego gościa ale to wybaczalne jeszcze ... niestety nie wszystko można wybaczyć panu Przemkowi w tej rozmowie ... rzadko kiedy mnie tak ktoś zatem zirytował czy nawet można rzec "zgwałcił przez uszy" jak prowadzący choć cenię go za ten kanał.
Osobiscie uwielbiam filozofie,psychologie, fizyke kwantowa i dlugie rozmowy na ten temat, ale nie mam problemow ze znalezieniem i utrzymaniem przyjaciol, ktorzy lubia to samo. Moze jestes zbyt arogancki, albo usilnie probujesz narzucic komus swoja narracje.. Dobrze, ze udales sie do psychologa. Ogladalam rozmowe z wielkim uczuciem dyskomfortu. Pan Milosz jak zwykle, taktowny, cieply i elastyczny w prowadzeniu dialogu. Pozdrawiam
Pan Miłosz w tej rozmowie zdecydowanie szanuje, że LUDZIE MAJĄ RÓŻNIE! Co do Pana prowadzącego własne schematy utrudniają możliwość poznania szerszych kontekstów. Nie sadze,że „szczerość” jest ważniejsza niż życzliwość. Co do emocji zrobiono badania, w których oceniono możliwość przetrwania człowieka gdy wytniemy ciało migdałowate (emocje, instynkty) Umiera. Płat czołowy, istota szara (logika) po wycięciu powoduje ze przeżyje. Wniosek jest jasny. Dodatkowo dzisiejszy świat przecenia wartości logiczne i powstaje pętla myślowa.
Cudny podcast. Bardzo dziękuję obu Panom za rozmowę. NIE byłoby tak ciekawie przedstawionych wielu problemów, wielu wątków, gdyby nie zaistniało spotkanie właśnie tak dwóch różnych osób, dwóch charakterów, dwóch bardzo różniących się intelektów, jak mieliśmy okazję posłuchać i zobaczyć. Serdecznie pozdrawiam obu Panów i życzę dużo życzliwości od ludzi, którzy ich otaczają, Teresa
Ten odcinek to istny pracz mózgu. Według mnie jest tak psychologiczno - filozoficzny ,że wywraca "wszystkie półki" i zmusza do ponownego ich poukładania. Fajny. Dziękuje panowie.
Czytałem część komentarzy. Moje zdanie jest takie że właśnie przez to jakie podejście ma Przemek (no i cholernie dobre przygotowanie i profesjonalizm Miłosza) ta rozmowa wyszła tak zajebiscie. Bomba informacyjna podana cieawie i ze smakiem. Pozdrawiam!
Świetny materiał, który wzbudził wiele emocji i dostarczył dużo wiedzy. Pan Przemek przypomina mi siebie z czasów kiedy odkryłam, że można zmienić swoje życie samemu i nie trzeba czekać na gwiazdkę z nieba. Dużo pewnego rodzaju buntu i potrzeby mówienia czegoś przeciwnego tylko dla samego powiedzenia a nie pogłębienia dyskusji, ale w porządku - taki etap trzeba po prostu przejść według mnie. Walczyłam z poirytowaniem podczas tych momentów, jednocześnie w pełni rozumiejąc dlaczego prowadzący zachowuje się tak a nie inaczej. Co z resztą dało dobry wydźwięk całości, bo Pan Miłosz mistrzowsko o wszystkim opowiadał i jednocześnie próbował pokazać Panu Przemkowi "zbalansowaną" stronę mocy! Dziękuję :)
wiesz,bardzo spodobał mi się twój komentarz,bo uświadomił mi,ze tez mnie to irytowało i jednocześnie,ze sama często tak robię,próbując być na siłę inna
Spodziewałam się czegoś zupełnie innego i włączyłam sobie podcast na słuchawkach do ogarnięcia chaty i sklejenia obiadu po pracy, a tu takie zaskoczenie. Świetny gość! W rozmowie pojawiło się mnóstwo wątków, które na pewno będę próbowała zgłębiać, jak chociażby ten o medytacji czy neuroplastyczności. Otwartość myślenia Pana Miłosza jest dla mnie niezwykle inspirująca. A co do uwag i uzewnętrzniania się Przemka uważam, że tylko wzbogaciły rozmowę :) a i ja nie ufam mężczyznom i nie jestem łatwowierna, myślę, że nie jest to płciozależne :)
Trzeba przyznać że prowadzący wykazał się dużą brawurą zapraszając gościa przy którym on sam zaprezentował się jak osoba niepełosprytna umysłowo. Pan Miłosz wielka klasa i elegancja
Czytając komentarze widzę, że wiele osób ma podobne odczucia do moich. Aktualnie ciężko wskazać mi bardziej skupionego na sobie, czy też egocentrycznego, TH-camra w Polsce. Widziałem jeszcze dwa inne filmy tego Pana ze względu na gości i tak samo ciężko było mi to znieść jak teraz. Dodatkowo co chwilę miedzywierszami wraca coś, co odczuwam jako poczucie wyższości nad całą resztą. Wiem, że ten Pan sugeruje, żeby nie krytykować osób, tylko argumenty, ale poczułem też, że on sam w swoich podcastach jednak krytykuje w dużej mierze osoby (przynajmniej w tych trzech, których słuchałem), stąd pozwolikem sobie na to samo.
Bardzo dobry wywiad. Prowadzący miał jaja stopować potok słów gościa i nawet czasem poddawać w wątpliwość słuszność słów. Wyszło świetnie. Oczywiście Miłosz Brzeziński jak zwykle dowozi - solidna firma.
Bardzo ciekawa rozmowa! Jedyne co mocno zwróciło moją uwagę to temat "stałości" związków monogamicznych. Dostrzegam pewne nieścisłości we wnioskach p. Miłosza. Z jednej strony wychodząc od skrajnego determinizmu ekonomicznego wnioskuje, że związek małżeński służy przekazywaniu kapitału. I sposobem na to jest założenie, że związki są tylko czasowe i lepiej zakładać, że wchodzimy w nie tylko na pewien czas, a w miejsce tego tworzymy inne relacje wspierające - przyjacielskie itp., które zastępują instytucję małżeństwa. Z drugiej strony na początku rozmowy wspomina o badaniach, które świadczą o tym, że niestety stabilne relacje społeczne obecnie ulegają pewnemu rozkładowi - mamy mniej przyjaciół i trudno nam wchodzić w długotrwałe relacje. Stwierdza też, że kobieta wchodząc w trwałą relację musi dać z siebie więcej, bo to ona rodzi dzieci. Myślę, że po pierwsze zakładanie, iż instytucja małżeństwa powstała jedynie w celach ekonomicznych związanych z przekazaniem kapitału, jest błędne w założeniu i mocno upraszczające, i jakoś mam taką intuicję, że wypływa z mocno zakorzenionych w naszych naukach społecznych wątkach marksistowkich i postmarksistowskich (choć bardzo ciekawych, to jednak niewyczerpujących procesów społecznych :P) :). Nie przeczę, że to był jeden z czynników ale to jednak ogromne uproszczenie ;) Sądzę, że w kontekście tego co p. Miłosz powiedział o ludzkiej potrzebie poczucia bezpieczeństwa w relacjach, małżeństwo jako trwały monogamiczny związek jest formą zobowiązania, które jest elementem tworzenia takiej bezpiecznej relacji między kobietą a mężczyzną i ich ewentualnymi dziećmi - nie tylko na gruncie ekonomicznym ;). Biorąc pod uwagę badania, wskazujące na ogromny odsetek prób i myśli samobójczych wśród dzieci i młodzieży wynikający m. in. z braku poczucia stałości i bezpieczeństwa w relacjach - stwierdzenie, że poligamiczne i czasowe związki to jest kierunek w jakim powinniśmy zmierzać wydaje się być chybiony. Ponadto badając systemy pokrewieństwa w różnych kulturach, choć oczywiście mamy do czynienia głównie z systemami patriarchalnymi, to jednak możemy dostrzec w dalekiej przeszłości i świecie "pozaeuropejskim" wiele form (również w systemach zawierania małżeństw) dających ochronę wszystkim uczestnikom takiej relacji - kobietom, mężczyznom i dzieciom oraz całym grupom społecznym. Oczywiście jak to w przyrodzie niestety bywa - słabszy jest w gorszej sytuacji i to często prowadzi do opresji, przemocy i temu absolutnie powinniśmy przeciwdziałać. Przemocowy związek nie jest rozwiązaniem i w takich sytuacjach lepiej się oddalić, bez społecznego ostracyzmu... Jednak myślę sobie, że warto byłoby próbować uczyć siebie i nasze społeczeństwo wchodzenia w trwałe, dojrzałe, monogamiczne i szczęśliwe relacje oparte na współzależności i partnerstwie, jeśli w to wkracza przemoc - dać przyzwolenie i narzędzia do postawienia granicy i ochrony pokrzywdzonych. Założenie, że teraz nagle nastaną "nowe czasy" i "nowe inne" formy związków poligamicznych, które uleczą problem przemocy i zależności, dając poczucie ciągłej nowości i świeżości, w moim odczuciu mogą wbrew pozorom wyrządzić więcej szkody naszym relacjom społecznym niż pożytku.
Dzień Dobry....Macht.też oglądam "pieski i kotki "Ale..też zastanawiam się nad wieloma ważnymi problemami...nie moźa tak z punktu klasyfikować ludzi ....(tak to zrozumiałam...)...Ukłony dla "Dyplomacji"+elegancji"w wypowiedzi...Mimo "wszystko" bardzo DZIĘKUJE za interesującą rozmowe.ktöra...też daje do myślenia ....Pozdrawiam Serdecznie i Dobrego Dnia dla Wszystkich ..🤗🍀...
Jak ktoś wcześniej wspomniał, mam wrażenie, że gość jest testowany, a prowadzacy ma cel, żeby go zagiąć. Momentami nie mialam komfortu słuchania ze względu na wprowadzanie niemiłego napiecia w trakcie rozmowy. Podcast wysłuchany do końca.
Ja nie miałam takiego odczucia ani przez sekundę. Całe szczęście. Prowadziłam tysiące ciężkich dyskusji na argumenty w życiu, czasem zmierzając się z agresja lub manipulatorstwem. Dla mnie rozmowa panów jest bardzo ciekawa i bardzo przyjemna.
Super się słuchało obu Panów. Takie na poziomie ,,nie wymądrzania się bo ja wiem lepiej,,. Dla mnie to była rozmowa ,gdzie jeden drugiego słyszał i słuchał . Bez laptopowych pytań dwie godziny przyjemnie spędzone. Dzięki.
A ja myślę, że nie trzeba krytykować tak bardzo prowadzącego … bardzo dobrze mi się słuchało, super robota 👍🏼 A co do small talk, myślę, że jak nauczysz się doceniać jego zalety to po prostu będzie oznaka, że jesteś człowiekiem dojrzałym 😊
Mamy wielki problem z tym podcastem. Nie wiem czy jest to sesja terapeutyczna czy luźna rozmowa w celu uzyskania jakieś wiedzy. Moje uczucia kierują mnie do przekonań ze gość jest testowany a nie zaproszony w celu poszerzenia wiedz. Brakuje mi przestrzeni do różnorodności, otwartości i ciekawości.
45:57 "Nowe jest lepsze od miłego". Kiedyś zupełnie tak myślałam i żyłam. Wydawało mi się dziwne, nudne, ograniczone, że moi znajomi chodzą ciągle do tego samego pubu, niektórzy szczycą się, że można ich tam znaleźć, bo to "ich miejsce". A ja nawet to samo piwo wolałam wypić za każdym razem gdzie indziej i dopiero poznanie całego miasta pozwalało mi wybrać miejsce, ale nie "moje" miejsce, tylko takie, które wypada najlepiej w stosunku do innych, SKORO nie ma już niczego nowego. Dopiero od niedawna wracam do danej restauracji żeby zjeść coś, co mają, zamiast zjeść coś potencjalnie średniego, ale w nowym miejscu (notabene tą drogą stałam się znawcą włoskich pizzerii w dużych miastach w Polsce. Więc to ma plusy. Oraz ogromne minusy). Wydawało mi się dziwne, że ktoś może ciągle uprawiać jeden sport i nie sprawdzić innych (a już zupełnie dziwne, gdy ma multisporta i może to zrobić bez żadnych umów, składek członkowskich itp.). DO CZEGO ZMIERZAM XD bo zmierzam. Że ci ludzie wydawali mi się szczęśliwsi ode mnie. Może ich życia były nudniejsze, z kolei zamiast wielu doświadczeń byli w czymś trochę ekspertami (dajmy na to ja wspinałam się raz w życiu, a tamta osoba od lat), ale wydawali się bardziej usatysfakcjonowani, poruszając się w obrębie swojej "wioski" (mój pub, moje miejsce na obiad, mój ulubiony sklep vs cała reszta świata gdzie nie bywam). Wydawało mi się, że jakby to oni wiedzą jak żyć, a ja szukam. No więc nie wiem, kto wie i kto ma lepszy przepis na życie, ale mi się odmieniło (może właśnie przez dostateczną ilość testów, a dostateczna to: wszystko lub niemalże wszystko) i zaczęłam mieć swoje ulubione miejsca czy rzeczy i odechciało mi się nowych doświadczeń, bo wszystko wydaje mi się nie być już niczym tak nowym, wszystko należy do jakiegoś zbioru, który znam. Czyli No nie wiem, czy nowe > miłe.
Nowe doznania i przezycia sa zawsze czyms super, w szczegolnosci w dobrym towarzystwie. W takich sytuacjach mozg wytwarza o wiele wiecej niz tylko dopamine. Ciagle to samo, tylko inne miejsce to nie do konca nowe przezycie i doswiadczenie. Cos co jest TYLKO mile, to cos powielane z wczesniej, taki comfort zone. Pozdrawiam
Właśnie skończyłam słuchać - też trochę trudno mi się słuchało ze względu na styl prowadzenia, ale tak naprawdę z każdej "wrzutki" prowadzącego, nawet o własnych problemach p. Miłosz wyciągał bardzo wartościowe myśli i summa summarum na plus :) tylko panie Przemku, ja rozumiem luz w podejściu do rozmowy, może i używanie wulgaryzmów, bo kto dziś nie używa... ale mimo wszystko powtarzane co chwila "laski" też mnie bardzo zniechęciły do słuchania czegokolwiek więcej :(
Cześć! Zazwyczaj słucham podcastów na Spotify. I tym sposobem nie zostawiam komentarza z moją opinią. W tym przypadku zrobię jednak wyjątek. Muszę podkreślić, że pierwszy raz spotkałam się z p. Miłoszem. Panie Miłoszu, ma Pan coś w sobie co powoduje, że Panu wierzę. Fenomenalnie się Pana słucha. Lubię mówców, którzy w inteligentny i nieszablonowy sposób potrafią mówić i przekazywać wiedzę. Spotkałam się z Panem pierwszy raz, a wiem, że chce wiedzieć więcej. Chcę czerpać od Pana wiedzę. Serdecznie dziękuje za ten odcinek. To była niezwykła przyjemność. Pozdrawiam!
Problemem samopoznania jest głównie to, że poznający i to co chce poznać to jeden i ten sam proces. Z tego wynika w większości cała ta fikcja dotycząca "rozwoju osobistego". No już prawie dotarłem, juz prawie "to mam", już niemal osiągnąłem "oświecenie". Te wszystkie gadki, że "stajesz się jednością ze wszystkim dookoła", jakby kiedykolwiek coś zostało w systemie rozłączone, to można sobie do kosza wrzucić. Ma to nawet swoje określenie - oświecone ego.
Fantastyczy podcast! Muszę posłuchać jeszcze kilka razy. Dowcipnie i mądrze. Super się słucha, da się pośmiać, a co najważniejsze - ciągle coś nowego. Wciąga! Panowie, dziękuję!
To prawda ! Tak naprawdę dopiero w momentach bezpośrednich i w zderzeniu się z rzeczywistością w byciu tu i teraz , wiemy jak już na daną sytuację zaaregujemy i jak się w niej odnajdziemy i zachowamy się . Nie jesteśmy w stanie wszystkiego przewidzieć, wszystkiego skontrolować , ani wszystkim zarządzać w życiu. Mimo wiedzy doświadczeń i czasem planu to "Sytuacje na nas wpływają". Nie wszystko jesteśmy w stanie przewidzieć, co się tak naprawdę wydarzy później . Rozmowa świetna , bardzo potrzebna i zarazem bardzo życiowa.
35 minuta i temat postrzegania „tożsamości” Bardzo się cieszę że ten temat został poruszony i mało tego, jestem podbudowany tym, że jednak czyjaś tożsamość jest „płynna” ten temat mnie interesował przez ostatnie kilka lat ponieważ sam jestem przekonanym o tym, że człowiek zmienia się całe życie więc nie zgadzałem się z tezą która mówi o tym że pierwsze lata kształtują człowieka na resztę życia. Teraz dostałem potwierdzenie że jednak moje przeczucia są potwierdzone. Pierwsze lata owszem ustawiają nasz światopogląd jednak potem to od nas zależy co zrobimy z naszym życiem i poglądami jak i resztą co za tymi myślami idzie. Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Ja wiem?... Z kontaktów z innymi jedno wiem na pewno. Każdy uwielbia znaleźć wolnego słuchacza. Ludzie mogą godzinami opowiadać o sobie i swoich sprawach. Wcale nie są ciekawi co u mnie i jak moje sprawy. Kiedy próbuję coś wtrącić przechodzi to bez echa i dalej mówią o sobie. Nie wiem. Czy to tylko ja tak mam?
Nie przeceniajmy neuroplastyczności (jako ważnego czynnika stymulującego do osiągnięcia celu). Uważam, że schematyczne dążenie do masteringu też jest ważne. Po latach próbowania improwizowania na instrumencie bez wcześniejszego utrwalenia solidnych podstaw merytorycznych, doprowadziłem do sytuacji w której pamięć mięśniowa jest znacznie mniej wydajna niż powinna i nie nadąża za tym jakie influencje na bieżąco podsuwa mi wyobraźnia. Ponadto wydaje mi się, że sposób kształtowania swojej wartości w oparciu o podejmowanie ryzyka i intuicję może powodować zbytnią podatność na zmiany w otoczeniu, co zawsze nadaje nam łatkę początkującego. Zawsze warto być w czymś szczególnie dobrym: tak "obiektywnie dobrym" (przynajmniej w ujęciu opinii społecznej na nasz temat). Zbytnia elastyczność prowadzi mnie do poczucia zobojętnienia i wzgardzenia ego, a silne ego jest jednak przydatnym narzędziem. Może w tym wypadku warto było by być dobrym aktorem... W każdym razie okolice trzydziestki sprawiły, że zmieniłem strategię i znacznie bardziej skupiam się na zdobywaniu fundamentalnych referencji na każdej płaszczyźnie życia.
Na samym początku podcastu odniosłem wrażenie że beda to stracone minuty mojego życia. Miałem wrażenie że gość dosyć nieśmiało zaczął SWOJE show. Ukłony dla niego, miłe zaskoczenie. Odnosząc się do jego wypowiedzi to, neuroplastycznosc towarzyszy nam jak choroba cywilizacyjna. Zmieniamy pracę (niekoniecznie na lepszą) ale mamy z tego frajdę, cieszymy się idąc do niej, uczymy się nieznanego. Po roku, dwóch latach dochodzimy do momentu kiedy zadajemy sobie pytanie "co stąd można wyciągnąć więcej, co nowego mnie spotka?". Gdy zdajemy sobie sprawę że wpadliśmy w pułapkę rutyny, zaczynamy głęboko analizować. Prowadzi to złego nastroju, niskiej produktywności a na samym końcu zmiany pracy. I zataczamy kółko! Może to ja mówię o sobie w liczbie mnogiej, a może ma tak większość albo chociaż część populacji. Dobra terapia, pozdrawiam :)
Nie wiem dlaczego ludzie narzekaja na prowadzacego mi sie super sluchalo podcastu. Oprocz tego ze pan psycholog kilka razy cos mowil a pozniej zaprzeczal to cala rozmowa wygladala fajnie i przyjemnie sie sluchalo. W mojej subiektywnej opini fajnie ze Przemek mowil o swoich problemach, wiekszosc z nas moze odnalezc w tym siebie. Wszyscy mamy podobne "problemy" tylko inaczej je nazywamy.
Megalomania - przesadne skupienie na własnej doskonałości, samozadowoleniu oraz świadomości własnej wartości, znaczenia i możliwości, prowadzące do zawyżenia samooceny[1]. Źródło: Wikipedia
P. Miłosz ma niesamowicie bogaty zasób słowny, którym posługuje się jak ninja w pokoju z laserami. Brak zająknięć, łączników czy większych przerw a jednocześnie wielka spójność wypowiedzi. Trochę jak Andrew Tate xD Słuchanie tej rozmowy pomimo różnicy poglądów to czysta przyjemność. Bardzo fajny podcast panowie 🙏
Jestem na 1:21:21 i musiałem zatrzymać żeby napisać że śledzie tego typu materiały ale takiej wartości juz dawno nie napotkałem. Może to tylko w mojej kwestii a moze nie ale zrobiło na mnie wrażenie. Gość bliski czegoś godnego uwagi i prowadzący ładnie torujący. :) pozdrawiam
Świetny wywiad i prowadzący zaskakujący pozytywnie ! Bez schematów , po swojemu , mega zachwyt z mojej strony dla całości ☺️lecę słuchać innych odcinków , pan prowadzący moim dzisiejszym odkryciem 🚀
Bardzo dobra rozmowa mimo że niektórzy mają wrażenie że prowadzący mówi o sobie i właśnie bardzo dobrze a nie że sama abstrakcja. Zresztą to właśnie powiedział gość ekspert w dziedzinie psycho
25:40 AMEN panie Miłoszu. W moim przekonaniu, "zaglądanie w siebie" prowadzi do new age czy tam religii wschodu: uwierz w siebie, zajrzyj w siebie, a w końcu: jesteś bogiem 😑 Jestem chrześcijaninem i wiem, że Bóg Jahwe stworzył mnie, kocha mnie, że dał swego syna, "by każdy kto uwierzy, nie zginął ale miał życie na wieki". Mój Bóg jest także moim przyjacielem i mogę przyjść do niego ze wszystkim i co jest najpiękniejsze: On działa i to w najlepszy dla mnie sposób. Jednocześnie jak pan Miłosz zauważa głębia, objawia się w kontaktach z drugim człowiekiem i w trosce o drugiego człowieka.
Kurcze niewiele osob wie. Ale ja P.Milosza od 2005 roku obserwuje. On kiedys prowadzil program na Hyper o grach z Tadeuszem. Rewiev Teritory. Swoja droga genialny i niedoscogniony po dzis dzien. Milosz Jestem dumny
Gosc tego podkastu jest swietny. Rodzaj rozmowcy ktorego prefefuje. Wiekszosc rozmowcow jest super i zastanawiam sie czesto jak ty na nich trafiasz? Dwa ataki smiechu w jednym podkascie? Rekord.
Takie niesztampowe określenia są chyba znakiem szczególnym Miłosza. Zapadło mi w pamięć jak jeszcze za dzieciaka oglądałem jego program o grach gdzie potrafił jakiś tytuł nazwać "Czochraczem neuronów".
Przemek trochę sprawia wrażenie, jakby się czuł lepszy id innych, mądrzejszy, obawiam się, że trochę gardzi ludźmi, którzy rozmawiają o zwykłych rzeczach, przyziemnych. Nie posądzam o narcyzm, ale odrobina pokory by się przydała. Fajny chłopak, tylko zbyt przekonany o swojej wyjątkowości 😉 A to, że nie ufa ludziom, ktorzy z natury są mili i pozytywni...to smutne. Może nie dostawał zbyt wiele miłości, dobra i ciepła skoro w takie zakłopotanie wprawiają go dobre słowa od ludzi. Może nie czuje, że zasłużył, może, tylko spekuluję.
Przemku i Miłoszu, widać że ta rozmowa była dla Was niemal tożsama z dobrą zabawą; czego z całego serca Wam gratuluję! :) Od niedawna jestem subskrybentem przemkowego Podcastu i jak na razie bardzo mi się podoba. Miłosza "śledzę" w internecie już od dawna. Lubię Was obu. Dzięki Wam za tę rozmowę. Za chwilę włączę sobie kolejny wywiad z Miłoszem, gdyż jego wypowiedzi są uzależniające niczym jakiś narkotyk: niemożliwe jest by przerwać po pierwszej dawce ;)
Przemek, jesteś moim odkryciem podcastowym na ten rok. Sposób w jaki prowadzisz rozmowę, będąc jednocześnie obiektywnym jak i subiektywnym, pozwalasz poznawać jednocześnie rozmówcę jak i siebie jest niezwykłe, a przy tym w żaden sposób nie jesteś inwazyjny. Widać jak czerpiesz dla siebie z rozmówcy i jak jesteś dla nich interesujący a jednocześnie ja jako słuchacz też prowadzę wewnętrzny dialog z wami, jest to bardzo inspirujące. Nie będę wylewać miodu pod każdym podcastem, ale ten wpis musiałam popełnić.
Dodatkowe materiały tutaj: instagram.com/przemekgorczyk/
🎧 SŁUCHAJ PODCASTU W SWOJEJ APLIKACJI: linktr.ee/przemekgorczyk
Miłosz Brzeziński - Autor, doradca w zakresie efektywności i społecznego rozumienia zjawisk psychologicznych, współpracujący z organizacjami na całym świecie. Honorowy członek założyciel Trend House Warsaw przy Cambridge Innovation Center. Mentor AIP Business Link, członek Rady Ekspertów ośrodka analitycznego THINKTANK, certyfikowany coach International Coaching Community, wykładowca akademicki, m. in. w programach Executive DBA i Executive MBA w Instytucie Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk.
Opublikował dziesiątki artykułów dotyczących rozumienia i praktycznego zastosowania psychologii akademickiej
LINKI:
STRONA WWW: miloszbrzezinski.pl/
INSTAGRAM: instagram.com/brzezinski.milosz/
FACEBOOK: facebook.com/brzezinskimilosz
TWITTER: twitter.com/Miuosz
LINKEDIN: www.linkedin.com/in/mi%C5%82osz-brzezi%C5%84ski-6173a14/
KSIĄŻKI: miloszbrzezinski.pl/books
00:00:00 Wstęp
00:00:54 Kim jest Miłosz Brzeziński
00:02:59 Mówienie tego co się myśli a emocje
00:05:03 Zmniejszająca się liczba znajomych w naszych czasach
00:05:33 Nasze reakcje na duże napięcia emocjonalne takie jak wojna
00:10:23 Racjonalizowanie przeciwnych punków widzenia wydarzenia aby znieść napięcie
00:11:07 "'Inteligencja emocjonalna" Golemana i jej pozytywne negatywne skutki
00:14:49 Funkcje stresu
00:15:59 Pomaganie innym jako metoda na walkę ze stresem
00:17:01 Chęć pomagania większa niż sens pomagania
00:19:16 Czy zaglądanie wgłąb siebie ma sens
00:27:46 Świadome regulowanie emocji
00:32:36 Spójność z własną tożsamością a zmienność decyzji
00:37:14 Przewidywanie scenariuszy przyszłości
00:42:44 Rutyna czy spontaniczność - neuroplastyczność mózgu
00:50:06 Produktywność a zdolność do akceptacji błędów
00:53:42 Produktywność a znakomitość
00:58:14 Zarządzanie niepewnością
01:02:31 Błędne założenia o szybkich zmianach w rozwoju osobistym
01:04:31 Trzy bloki czasowe w ciągu doby
01:10:42 Zbieżność charakterów w dobieraniu znajomości
01:20:33 Sens small talk-ów
01:27:38 Inteligencja, szczerość, słowność, wiarygodność
01:31:20 Triada narcyzmu, psychopatii i makiawelizmu
01:37:30 Preteksty do niezrozumienia
01:42:05 Strategie związkowe
01:44:54 Nieświadoma pogarda
01:45:54 Recepta na udany związek
01:49:10 Związki tradycyjne i monogamia
01:56:57 Jak znaleźć Miłosza w internecie
Lppl0l
Ll
Podziwiam umiejętności dyplomatyczne p. Miłosza ;) Przyjść na rozmowę o radzeniu sobie w stresie, a w rezultacie udzielić dwugodzinnej konsultacji prowadzącemu... i to wszystko z uśmiechem na twarzy, szacun!
Niektórzy widzę mają poważny problem z formą podcastu. Zamiast uszanować otwartość autora i jego pomysł na realizację wolą uraczyć nas dozą krytycyzmu. To trochę tak jak usłyszeć od obcego: "jesteś głupi" - nie świadczy o mnie tylko owym obcym xD
Zdaje się, że w 00:57 jest nawet o tym mowa :)
On sie w tym czuje jak ryba w wodzie
Pan Milosz nie jest materialista i nosi okulary (co jak widac jest mylone za klapkami na oczach)
Akurat tutaj prowadzenie rozmowy bardzo dobrze Przemkowi poszło. Bardzo ciekawa rozmowa
jezu, nie mogę tego typa prowadzącego słuchać, koleś ma takie przerośnięte ego i takie poczucie swojej inności (czytaj: wyjątkowości), żem niegodna wręcz go słuchać. Brawa dla Pana Miłosza, dyplomacja, erudycja w każdym calu i fajnych kilka taktownych prztyczków w nos prowadzącemu.
Zupełnie inaczej go odbieram
Też zupełnie innaczej go odbieram
A jednak słuchasz....
Też jestem pełen podziwu dla Pana Miłosza bo ktoś o słabym charakterze od razu mógłby pokazać gdzie jego miejsce i cisnąć z prowadzącego bekę. Przemyślenia prowadzącego a la nastoletni filozof, to o czym Miłosz często powtarza, możemy siedzieć sami w pokoju i latami rozmyślać ale w większości do niczego wielkiego się nie dokopiemy. Ale myślę, że to nie jest przerośnięte ego Pana Przemka a bardziej potrzeba poczucia bycia innym niż większość wynikająca z jakiś tam kompleksów. Osoby z wielkim ego to przeważnie ignoranci a on przynajmniej stara się czegoś dowiedzieć, tą "innością" raczej próbuje się pochwalić i zaimponować, zyskać w oczach Miłosza.
Mam receptę na Twoją bolączkę: przestań słuchać. I sprawa załatwiona.😊👍
Panie Prowadzący -długa terapia przed panem! Panie Miłoszu -jak zawsze -dziękuje 🙂
To samo pomyślałam, że sporo pracy przed prowadzącym. Szacunek dla Pana Miłosza! Na każdym poziomie potrafi rozbawiać.
PO PROSTU REAGUJESZ I TAKIE JEST ŻYCIE,JAK KOŃ JEST WŚCIEKŁY TO KOPIE I GRYZIE,NAROWISTY BIEGA,TEMPERAMENTNY MA SWOJE ITD.PODOBNIE JEST U LUDZI,TYLKO NAS SYSTEM SPROWADZIŁ DO ROLI PODATNIKA WYDMUSZKI BEZ EMOCJI!
Terapia to przed ludźmi, którzy czują potrzebę pisać takie durne komentarze po tak dobrej rozmowie :)
Nie lubię jak ktoś chce wyrazić swoje niezadowolenie robiąc przewidywania co do czyjejś terapii :/
Miłosz Brzeziński, klasa sama w sobie.
Prowadzący, filozof z wyciętego lasu.
Jedyny plus prowadzącego to zaproszenie p. Miłosza 🤷🏻♂️
Odnosząc się do mojego komentarza z przed 9 miesięcy muszę podkreślić, że maga progres prowadzącego, aż miło popatrzeć na tak efektywny rozwój.
Proponuje zaprosić Miłosza ponownie i w obecnej formie prowadzenia rozmów.
Moimi zdaniem teraz wiem, że to będą trafne pytania, zamiast terapii dla prowadzącego.
Ogółem spoko, ale prowadzący mam wrażenie, za bardzo skupia się na sobie i chce podkreślić jak bardzo jest inny, nieszablonowy i wyjątkowy.
No i stwierdzenie, że to Inteligencja, a nie Życzliwość gwarantuje szczerosc to moim zdaniem srogie pudło :d
Mimo to, dziękuję za możliwość wysłuchania i życzę dalszego rozwoju :)
Do tego wrażenie, że zaprosił gościa żeby rozwiązać swoje prywatne dylematy/problemy. Za dużo osobistych przykładów i pytań. Chociaż dzięki temu zobaczyłam że robię coś podobnego do prowadzącego czyli za
dużo rozkminy na temat życia, a za mało samego życia. Rozwój też może stać się pułapką, ucieczką od konfrontacji z życiem, ludźmi.
Miałam dokładnie takie same odczucia. Za dużo "wrzutek" prowadzącego na temat swojej wyjątkowości. Rada na przyszłość. Pozwól wyjątkowemu gościowi swobodnie się wypowiadać.
Zwróćcie uwagę, że jest to jego program, jego kanał. Może mówić w nim i prowadzić go w sposób jaki tylko chce. Poza tym wyszło ciekawe case study, nie wykład, bez ogólników. Pana Miłosza uwielbiam, jego inteligencja wręcz mnie onieśmiela. Potrafi odnaleźć się w każdej rozmowie.
jeśli jesteś życzliwy to nie mówisz bolesnej prawdy.
osobiście mówiłem bardzo często twarde fakty, i byłem odbierany jako osoba niemiła. o to chodziło.
czy osoba inteligentna mówi zawsze prawdę? chyba potrafi wyczuć moment kiedy warto powiedzieć prawdę a kiedy nie.
@@mariola777 jest to jego program, jego kanał, może prowadzić go jak chce itd., my natomiast możemy to komentować jak chcemy, bo takie są reguły internetu i ja np nie skorzystam z subskrypcji tego kanału, prowadzący jest, jak dla mnie, za mało profesjonalny i za bardzo skupiony na swoich problemach. eot.
Pan Miłosz to klasa światowa. A ta rozmowa to nie podcast tylko zapis rozmowy terapeutycznej.
Dokladnie 😊
Milosz tak pieknie, zywiolowo rozmysla! To lubie!
Moim zdaniem prowadzacy ma dosc mocny problem z samym soba poniewaz za kazdym razem uwazal ze wypowiedz p.Milosza jest krytyka podcastu I prowadzacego. Mimo tego uwazam ze byl to bardzo interesujacy wywiad
Mam bardzo mieszane uczucia po obejrzeniu tego podcastu. Prowadzący tak bardzo przez pierwsze minuty uzewnętrzniał swoje problemy, że po prostu nie dało się nie odnieść do tematu braku przyjaciół, jego terapii czy problemów z komunikacją między ludźmi. Pan Miłosz szybko wszedł w rolę terapeuty i te dwie godziny czułem się jakbym był świadkiem bardzo intymnego spotkania.
Wielu ludzi pisze i używa sformułowań odnośnie tego, że prowadzący jest beznadziejny albo katastrofalny. Naprawdę się zastanawiam czy słuchaliście całej rozmowy z jakimś filtrem na to co chcecie usłyszeć? Kultura wymaga żeby zwrócić uwagę, że taki rodzaj wywiadu Wam się nie podoba. Albo że wolicie jak podczas profesjonalnej rozmowy używa się bezimiennych przykładów a nie nazywa się ich z imienia i nazwiska. Sam osobiście mam naturę osoby, która musi bardzo dokładnie przegadać z jak największą ilością osób swoje problemy. Zdarza mi się poruszać trudne tematy z ludźmi, którzy ledwie mnie znają. W takim sensie rozumiem prowadzącego. Życzę Ci żebyś poznał kogoś z kim będziesz mógł porozmawiać bez zbędnych rozmów o niczym. Żebyś na pytanie: "co u Ciebie?" mógł odpowiedzieć: "dziękuję, beznadziejnie" i to był wystarczający znak, że po prostu szkoda Ci czasu na pytania o pogodę.
I w takim sensie muszę przyznać, że wywiad jest wyjątkowy. Temat popłynął w kierunku, który był nadawany przez poprzednie odpowiedzi i w takim sensie uważam, że prowadzący świetnie sobie poradził. Widać było, że nie są to standardowe pytania jednego psychoterapeuty do drugiego psychoterapeuty i Pan Miłosz musiał się mocno gimnastykować żeby utrzymać profesjonalizm i jednocześnie nie urazić gościa, który czasami miał zupełnie inne poglądy. Podziwiam obu Panów, że finalnie dostarczyli Nam tak wielu rad na każdy możliwy temat.
Jak się dłużej zastanowiłem i spisałem swoje myśli to muszę przyznać, że to chyba pierwszy wywiad od dawna, w którym Pan Miłosz nie musiał powtarzać tych samych anegdot i tych samych żartów. Niech to będzie kolejny dowód na to, że rozmowa była wyjątkowa w rodzaju pytań i w sytuacji w jakiej znalazł się gość. W takim sensie, że nie uważam tego jako standardowy podcast.
Pozdrawiam obu Panów i daje łapkę w górę!
Ładnie napisane.
👏😃🎄Brawo! Łączę życzenia wesołych, zdrowych Świąt. 🎀
Podpisuję się:) Szczęśliwego Nowego Roku wszystkim
@Krzysztof Remus Zgadzam się z każdym słowem. Dla mnie ta rozmowa była bardzo interesująca. To, że prowadzący sięgał do konkretnych przykładów ze swojego życia, moim zdaniem pozwoliło osadzić wywody teoretyczne Pana Miłosza na konkretnym gruncie praktyki.
Zgodzę sie z tym komentarzem. Bardzo ciekawa rozmowa do wysluchania. Nietypowa, bo faktycznie bardzo intumna. Brawo zs odwage dla prowadzacego.
Dla rasowych introwertyków ta rozmowa to kopalnia wiedzy, zaś dla extrawertyków to próba wyłudzenia darmowej kosultacji przez prowadzacego 🫢 ah...ten punkt widzenia...
Gratuluje rozmowy, po raz pierwszy widze jak P. Miłosz coraz dłużej musi zastanawiać się nad odpowiedziami, a chyba o to chodzi - aby "przesłuchać" gościa. Dziękuję 😄
Pan Miłosz jest świetny:) na pewno będę szukać więcej wywiadów z nim. Niekoniecznie na tym kanale Strasznie mnie męczy maniera przerywania i podważania tego co mówi gość. Nawet wydawało by się tak spokojny człowiek jak Pan Brzeziński, kilka razy się chyba zirytował na prowadzącego,czego dał wyraz w bardzo dyplomatycznych pstyczkach w nos ;) pytanie, czy prowadzący,tak skupiony na sobie, w ogóle to zauważył ....
CO TY ZA BREDNIE PISZESZ! PAN PRZEMEK JEST SUPER! I NIE PRZERYWA ROZMOWY
JEST MADRYM FACETEM!!!!!
Oszalałam na punkcie Miłosza, dniami i nocami słucham i oglądam wszystko gdzie Miłosz gości 😂
Ja też, zrobiłam playlistę I jest❤ że mną wszędzie
Jedyny taki wywiad gdzie prowadzący własnych myśli nie umie ubrać w słowa, gość sam próbuje to zrobić, merytoryczne odpowiada po czym dowiadujemy się, że prowadzący nie to miał na myśli...Łatwo idzie odczuć, że Brzeziński musiał posłużyć się dobrym sprzętem do nurkowania, żeby zejść na odpowiedni ,,poziom,, zadawanych pytań. Odczuwalne było jego poświęcenie. Jeśli na arenę wchodzi taka gruba w swoim fachu ryba jak Brzeziński, plusem dla prowadzącego było to, że nie wyszedł z roli płotki. I wyszło tak jakby ojciec dziesięciolatkowi tłumaczył jak życie wygląda. Wysoka kultura osobista i klasa gościa sprawiły, że ten nie pożarł płotki żywcem, bo gdyby chciał to tylko by mlasło.
Jak mówi Mrożek "Życie to pięć minut do przodu a reszta to wyobraźnia" 😍
Pana Miłosza słucha się z przyjemnością. Prawdziwy psycholog, który pracuje na nasze wspólne dobre imię :)
Rozmowa momentami trudna do słuchania ze względu na zbyt osobiste podejście prowadzącego do niektórych tematów. Jednak ta forma prowadzenia (choć bardzo męcząca dla słuchacza) przełożyła się na ciekawe wątki poruszane przez Pana Miłosza, który w bardzo elegancki, ale też racjonalny sposób wypunktował błędy w myśleniu prowadzącego :) Chętnie posłuchałbym kolejnej części.
Pana Miłosza mogę słuchać godzinami. Ogromna wiedza i talent do przekazywania jej.
Gdyby nie był minimalnie zbyt dużym pesymistą. I nieswiadomym usprawiedliwieniem Dla niektórych zwyroli ktorzy stwierdza ze w sumie to ta osoba ktora gnebilem byla zbyt wrazliwa i nieporadna.
jak dla mnie jest zbyt arogancki i gada tak jak wszyscy z dziedziny rozwoju osobistego, tyle, że używa innych słów i akcentów
P.Milosz jest wirtuozem słowa któremu nic, ani nikt nie jest w stanie zepsuć wykładu .😉🙏❤
Pan Miłosz to absolutny wirtuoz słowa 👌
Trafiła kosa na kamień! Widziałem dziesiątki rozmów z Panem Miłoszem i podczas żadnej z nich prowadzący nie był tak "nieadekwatny" i sceptyczny jak tutaj. Mam wrażenie że to spowodowało niecodzienne pobudzenie a nawet formę rywalizacji i walki. Panie Miłoszu więcej takich rozmów które dla Pana też zdają się być wyzwaniem. Czyż nie? :)
Prowadzący masakra, ale Pan Miłosz jak zwykle klasa!
P.Przemku warte otworzyc sie na inne zachowania uwarunkowane kulturą czy innymi czynnikami,bo świat jest dzieki temu piękniejszy.Bycie zero-jedynkowym nikomu nie przynosi korzyści.Brawo dla p.Miłosza,bo to wzór otwartego umysłu i widać,że dalej chce się uczyć.👍🙂
Bycie zero-jedynkowym to spectrum autyzmu i prowadzący wykazuje taką nie neuronormatywność choć w dość niejednoznacznym stopniu dlatego nie był w stanie momentami zrozumieć swojego gościa ale to wybaczalne jeszcze ... niestety nie wszystko można wybaczyć panu Przemkowi w tej rozmowie ... rzadko kiedy mnie tak ktoś zatem zirytował czy nawet można rzec "zgwałcił przez uszy" jak prowadzący choć cenię go za ten kanał.
Osobiscie uwielbiam filozofie,psychologie, fizyke kwantowa i dlugie rozmowy na ten temat, ale nie mam problemow ze znalezieniem i utrzymaniem przyjaciol, ktorzy lubia to samo. Moze jestes zbyt arogancki, albo usilnie probujesz narzucic komus swoja narracje.. Dobrze, ze udales sie do psychologa. Ogladalam rozmowe z wielkim uczuciem dyskomfortu. Pan Milosz jak zwykle, taktowny, cieply i elastyczny w prowadzeniu dialogu. Pozdrawiam
Pan Miłosz w tej rozmowie zdecydowanie szanuje, że LUDZIE MAJĄ RÓŻNIE! Co do Pana prowadzącego własne schematy utrudniają możliwość poznania szerszych kontekstów. Nie sadze,że „szczerość” jest ważniejsza niż życzliwość. Co do emocji zrobiono badania, w których oceniono możliwość przetrwania człowieka gdy wytniemy ciało migdałowate (emocje, instynkty) Umiera. Płat czołowy, istota szara (logika) po wycięciu powoduje ze przeżyje. Wniosek jest jasny.
Dodatkowo dzisiejszy świat przecenia wartości logiczne i powstaje pętla myślowa.
Cudny podcast. Bardzo dziękuję obu Panom za rozmowę. NIE byłoby tak ciekawie przedstawionych wielu problemów, wielu wątków, gdyby nie zaistniało spotkanie właśnie tak dwóch różnych osób, dwóch charakterów, dwóch bardzo różniących się intelektów, jak mieliśmy okazję posłuchać i zobaczyć. Serdecznie pozdrawiam obu Panów i życzę dużo życzliwości od ludzi, którzy ich otaczają, Teresa
Ten odcinek to istny pracz mózgu. Według mnie jest tak psychologiczno - filozoficzny ,że wywraca "wszystkie półki" i zmusza do ponownego ich poukładania. Fajny. Dziękuje panowie.
Rozmowa niezbyt fajna w sluchaniu, prowadzacy zrobil sobie prywatna terapie na koszt goscia. Szacun dla Pana Milosza
Czytałem część komentarzy. Moje zdanie jest takie że właśnie przez to jakie podejście ma Przemek (no i cholernie dobre przygotowanie i profesjonalizm Miłosza) ta rozmowa wyszła tak zajebiscie. Bomba informacyjna podana cieawie i ze smakiem. Pozdrawiam!
Jestem bardzo krytycznym człowiekiem. Wydaje mi się, że to najlepszy podcast jaki słyszałem w swoim życiu. Dzięki!
to chyba slyszales malo podcastow i jakies okropne
@@grzybeklampucerek4507 poleć w takim razie te, których Ty słuchasz:)
@@BurorBialystok choćby kanał sportowy
@@grzybeklampucerek4507 weź idź się połóż odpocznij
miłosz to jest podkastowy nadgość
Dokładnie ! Samograj :)
Jedna szybka lekcja z tego podcastu. Robimy jutro obiad z dzieciakami. Dzięki!
Świetny materiał, który wzbudził wiele emocji i dostarczył dużo wiedzy. Pan Przemek przypomina mi siebie z czasów kiedy odkryłam, że można zmienić swoje życie samemu i nie trzeba czekać na gwiazdkę z nieba. Dużo pewnego rodzaju buntu i potrzeby mówienia czegoś przeciwnego tylko dla samego powiedzenia a nie pogłębienia dyskusji, ale w porządku - taki etap trzeba po prostu przejść według mnie. Walczyłam z poirytowaniem podczas tych momentów, jednocześnie w pełni rozumiejąc dlaczego prowadzący zachowuje się tak a nie inaczej. Co z resztą dało dobry wydźwięk całości, bo Pan Miłosz mistrzowsko o wszystkim opowiadał i jednocześnie próbował pokazać Panu Przemkowi "zbalansowaną" stronę mocy! Dziękuję :)
wiesz,bardzo spodobał mi się twój komentarz,bo uświadomił mi,ze tez mnie to irytowało i jednocześnie,ze sama często tak robię,próbując być na siłę inna
wspaniała rozmowa, pan Miłosz jest genialny
Spodziewałam się czegoś zupełnie innego i włączyłam sobie podcast na słuchawkach do ogarnięcia chaty i sklejenia obiadu po pracy, a tu takie zaskoczenie. Świetny gość! W rozmowie pojawiło się mnóstwo wątków, które na pewno będę próbowała zgłębiać, jak chociażby ten o medytacji czy neuroplastyczności. Otwartość myślenia Pana Miłosza jest dla mnie niezwykle inspirująca. A co do uwag i uzewnętrzniania się Przemka uważam, że tylko wzbogaciły rozmowę :) a i ja nie ufam mężczyznom i nie jestem łatwowierna, myślę, że nie jest to płciozależne :)
Wspaniały pan Miłosz, merytorycznie i dyplomatycznie!
Pan Miłosz jak zawsze wymiata ...💛💛💛💛 spijam każde słowo .
Trzeba przyznać że prowadzący wykazał się dużą brawurą zapraszając gościa przy którym on sam zaprezentował się jak osoba niepełosprytna umysłowo.
Pan Miłosz wielka klasa i elegancja
Czytając komentarze widzę, że wiele osób ma podobne odczucia do moich. Aktualnie ciężko wskazać mi bardziej skupionego na sobie, czy też egocentrycznego, TH-camra w Polsce. Widziałem jeszcze dwa inne filmy tego Pana ze względu na gości i tak samo ciężko było mi to znieść jak teraz. Dodatkowo co chwilę miedzywierszami wraca coś, co odczuwam jako poczucie wyższości nad całą resztą.
Wiem, że ten Pan sugeruje, żeby nie krytykować osób, tylko argumenty, ale poczułem też, że on sam w swoich podcastach jednak krytykuje w dużej mierze osoby (przynajmniej w tych trzech, których słuchałem), stąd pozwolikem sobie na to samo.
Skąd ty wziąłeś tego faceta to jest po prostu niemożliwe. Co to jest za facet. Szok. Od dziś mój mentor
Bardzo dobry wywiad. Prowadzący miał jaja stopować potok słów gościa i nawet czasem poddawać w wątpliwość słuszność słów. Wyszło świetnie. Oczywiście Miłosz Brzeziński jak zwykle dowozi - solidna firma.
Mieszane uczucia na temat sposobu prowadzenia podcastu
Fakt. Mam wrażenie jakbym słuchał prywatnej terapii. Zamiast pozwolić wypowiedzieć się gościowi padają osobiste pytania prowadzącego.
Gratulacje Przemku za nie używanie pytań ;). Najlepszy wywiad z Miłoszem Brzezińskim w sieci.
Podcast z Panem Miłoszem Brzezińskim zawsze jest znakomity! 👍🏻
Bardzo ciekawa rozmowa! Jedyne co mocno zwróciło moją uwagę to temat "stałości" związków monogamicznych. Dostrzegam pewne nieścisłości we wnioskach p. Miłosza.
Z jednej strony wychodząc od skrajnego determinizmu ekonomicznego wnioskuje, że związek małżeński służy przekazywaniu kapitału. I sposobem na to jest założenie, że związki są tylko czasowe i lepiej zakładać, że wchodzimy w nie tylko na pewien czas, a w miejsce tego tworzymy inne relacje wspierające - przyjacielskie itp., które zastępują instytucję małżeństwa. Z drugiej strony na początku rozmowy wspomina o badaniach, które świadczą o tym, że niestety stabilne relacje społeczne obecnie ulegają pewnemu rozkładowi - mamy mniej przyjaciół i trudno nam wchodzić w długotrwałe relacje. Stwierdza też, że kobieta wchodząc w trwałą relację musi dać z siebie więcej, bo to ona rodzi dzieci. Myślę, że po pierwsze zakładanie, iż instytucja małżeństwa powstała jedynie w celach ekonomicznych związanych z przekazaniem kapitału, jest błędne w założeniu i mocno upraszczające, i jakoś mam taką intuicję, że wypływa z mocno zakorzenionych w naszych naukach społecznych wątkach marksistowkich i postmarksistowskich (choć bardzo ciekawych, to jednak niewyczerpujących procesów społecznych :P) :). Nie przeczę, że to był jeden z czynników ale to jednak ogromne uproszczenie ;) Sądzę, że w kontekście tego co p. Miłosz powiedział o ludzkiej potrzebie poczucia bezpieczeństwa w relacjach, małżeństwo jako trwały monogamiczny związek jest formą zobowiązania, które jest elementem tworzenia takiej bezpiecznej relacji między kobietą a mężczyzną i ich ewentualnymi dziećmi - nie tylko na gruncie ekonomicznym ;). Biorąc pod uwagę badania, wskazujące na ogromny odsetek prób i myśli samobójczych wśród dzieci i młodzieży wynikający m. in. z braku poczucia stałości i bezpieczeństwa w relacjach - stwierdzenie, że poligamiczne i czasowe związki to jest kierunek w jakim powinniśmy zmierzać wydaje się być chybiony. Ponadto badając systemy pokrewieństwa w różnych kulturach, choć oczywiście mamy do czynienia głównie z systemami patriarchalnymi, to jednak możemy dostrzec w dalekiej przeszłości i świecie "pozaeuropejskim" wiele form (również w systemach zawierania małżeństw) dających ochronę wszystkim uczestnikom takiej relacji - kobietom, mężczyznom i dzieciom oraz całym grupom społecznym. Oczywiście jak to w przyrodzie niestety bywa - słabszy jest w gorszej sytuacji i to często prowadzi do opresji, przemocy i temu absolutnie powinniśmy przeciwdziałać. Przemocowy związek nie jest rozwiązaniem i w takich sytuacjach lepiej się oddalić, bez społecznego ostracyzmu... Jednak myślę sobie, że warto byłoby próbować uczyć siebie i nasze społeczeństwo wchodzenia w trwałe, dojrzałe, monogamiczne i szczęśliwe relacje oparte na współzależności i partnerstwie, jeśli w to wkracza przemoc - dać przyzwolenie i narzędzia do postawienia granicy i ochrony pokrzywdzonych. Założenie, że teraz nagle nastaną "nowe czasy" i "nowe inne" formy związków poligamicznych, które uleczą problem przemocy i zależności, dając poczucie ciągłej nowości i świeżości, w moim odczuciu mogą wbrew pozorom wyrządzić więcej szkody naszym relacjom społecznym niż pożytku.
Pan Miłosz jak ZAWSZE klasa. Prowadzący próbował grać, niestety, pierwsze skrzypce.
Dzień Dobry....Macht.też oglądam "pieski i kotki "Ale..też zastanawiam się nad wieloma ważnymi problemami...nie moźa tak z punktu klasyfikować ludzi ....(tak to zrozumiałam...)...Ukłony dla "Dyplomacji"+elegancji"w wypowiedzi...Mimo "wszystko" bardzo DZIĘKUJE za interesującą rozmowe.ktöra...też daje do myślenia ....Pozdrawiam Serdecznie i Dobrego Dnia dla Wszystkich ..🤗🍀...
Jak ktoś wcześniej wspomniał, mam wrażenie, że gość jest testowany, a prowadzacy ma cel, żeby go zagiąć. Momentami nie mialam komfortu słuchania ze względu na wprowadzanie niemiłego napiecia w trakcie rozmowy. Podcast wysłuchany do końca.
Ja nie miałam takiego odczucia ani przez sekundę. Całe szczęście. Prowadziłam tysiące ciężkich dyskusji na argumenty w życiu, czasem zmierzając się z agresja lub manipulatorstwem. Dla mnie rozmowa panów jest bardzo ciekawa i bardzo przyjemna.
"Nikt nie umrze od złego podcastu"fajne..Super rozmowa, dziękuję.Świetny kanał.
Już dwa razy słuchałam całości i na tym nie skończę, cudo,
Super się słuchało obu Panów. Takie na poziomie ,,nie wymądrzania się bo ja wiem lepiej,,. Dla mnie to była rozmowa ,gdzie jeden drugiego słyszał i słuchał .
Bez laptopowych pytań dwie godziny przyjemnie spędzone.
Dzięki.
A ja myślę, że nie trzeba krytykować tak bardzo prowadzącego … bardzo dobrze mi się słuchało, super robota 👍🏼
A co do small talk, myślę, że jak nauczysz się doceniać jego zalety to po prostu będzie oznaka, że jesteś człowiekiem dojrzałym 😊
Mamy wielki problem z tym podcastem. Nie wiem czy jest to sesja terapeutyczna czy luźna rozmowa w celu uzyskania jakieś wiedzy. Moje uczucia kierują mnie do przekonań ze gość jest testowany a nie zaproszony w celu poszerzenia wiedz. Brakuje mi przestrzeni do różnorodności, otwartości i ciekawości.
PRZEMEK, JESTES SUPER MADRYM FACETEM /uwielbiam Twoje wywiady/
DZIEKUJE, POZDRAWIAM I PROSZE O JESZCZE 🌹🌷⚘👍
45:57 "Nowe jest lepsze od miłego". Kiedyś zupełnie tak myślałam i żyłam. Wydawało mi się dziwne, nudne, ograniczone, że moi znajomi chodzą ciągle do tego samego pubu, niektórzy szczycą się, że można ich tam znaleźć, bo to "ich miejsce". A ja nawet to samo piwo wolałam wypić za każdym razem gdzie indziej i dopiero poznanie całego miasta pozwalało mi wybrać miejsce, ale nie "moje" miejsce, tylko takie, które wypada najlepiej w stosunku do innych, SKORO nie ma już niczego nowego. Dopiero od niedawna wracam do danej restauracji żeby zjeść coś, co mają, zamiast zjeść coś potencjalnie średniego, ale w nowym miejscu (notabene tą drogą stałam się znawcą włoskich pizzerii w dużych miastach w Polsce. Więc to ma plusy. Oraz ogromne minusy). Wydawało mi się dziwne, że ktoś może ciągle uprawiać jeden sport i nie sprawdzić innych (a już zupełnie dziwne, gdy ma multisporta i może to zrobić bez żadnych umów, składek członkowskich itp.). DO CZEGO ZMIERZAM XD bo zmierzam. Że ci ludzie wydawali mi się szczęśliwsi ode mnie. Może ich życia były nudniejsze, z kolei zamiast wielu doświadczeń byli w czymś trochę ekspertami (dajmy na to ja wspinałam się raz w życiu, a tamta osoba od lat), ale wydawali się bardziej usatysfakcjonowani, poruszając się w obrębie swojej "wioski" (mój pub, moje miejsce na obiad, mój ulubiony sklep vs cała reszta świata gdzie nie bywam). Wydawało mi się, że jakby to oni wiedzą jak żyć, a ja szukam.
No więc nie wiem, kto wie i kto ma lepszy przepis na życie, ale mi się odmieniło (może właśnie przez dostateczną ilość testów, a dostateczna to: wszystko lub niemalże wszystko) i zaczęłam mieć swoje ulubione miejsca czy rzeczy i odechciało mi się nowych doświadczeń, bo wszystko wydaje mi się nie być już niczym tak nowym, wszystko należy do jakiegoś zbioru, który znam.
Czyli
No nie wiem, czy nowe > miłe.
Nowe doznania i przezycia sa zawsze czyms super, w szczegolnosci w dobrym towarzystwie. W takich sytuacjach mozg wytwarza o wiele wiecej niz tylko dopamine. Ciagle to samo, tylko inne miejsce to nie do konca nowe przezycie i doswiadczenie. Cos co jest TYLKO mile, to cos powielane z wczesniej, taki comfort zone. Pozdrawiam
Starość po prostu😉
Właśnie skończyłam słuchać - też trochę trudno mi się słuchało ze względu na styl prowadzenia, ale tak naprawdę z każdej "wrzutki" prowadzącego, nawet o własnych problemach p. Miłosz wyciągał bardzo wartościowe myśli i summa summarum na plus :) tylko panie Przemku, ja rozumiem luz w podejściu do rozmowy, może i używanie wulgaryzmów, bo kto dziś nie używa... ale mimo wszystko powtarzane co chwila "laski" też mnie bardzo zniechęciły do słuchania czegokolwiek więcej :(
Jejku, słabo poprowadzony wywiad. Cudowny gość, a prowadzący chyba za bardzo skupił się na sobie, zamiast na rozmówcy...
Przychylam się.
Cześć! Zazwyczaj słucham podcastów na Spotify. I tym sposobem nie zostawiam komentarza z moją opinią. W tym przypadku zrobię jednak wyjątek. Muszę podkreślić, że pierwszy raz spotkałam się z p. Miłoszem. Panie Miłoszu, ma Pan coś w sobie co powoduje, że Panu wierzę. Fenomenalnie się Pana słucha. Lubię mówców, którzy w inteligentny i nieszablonowy sposób potrafią mówić i przekazywać wiedzę. Spotkałam się z Panem pierwszy raz, a wiem, że chce wiedzieć więcej. Chcę czerpać od Pana wiedzę. Serdecznie dziękuje za ten odcinek. To była niezwykła przyjemność. Pozdrawiam!
Słucha się Panów z przyjemnością.Dzièkuję.
Problemem samopoznania jest głównie to, że poznający i to co chce poznać to jeden i ten sam proces. Z tego wynika w większości cała ta fikcja dotycząca "rozwoju osobistego". No już prawie dotarłem, juz prawie "to mam", już niemal osiągnąłem "oświecenie". Te wszystkie gadki, że "stajesz się jednością ze wszystkim dookoła", jakby kiedykolwiek coś zostało w systemie rozłączone, to można sobie do kosza wrzucić. Ma to nawet swoje określenie - oświecone ego.
Fantastyczy podcast!
Muszę posłuchać jeszcze kilka razy.
Dowcipnie i mądrze. Super się słucha, da się pośmiać, a co najważniejsze - ciągle coś nowego.
Wciąga!
Panowie, dziękuję!
To prawda ! Tak naprawdę dopiero w momentach bezpośrednich i w zderzeniu się z rzeczywistością w byciu tu i teraz , wiemy jak już na daną sytuację zaaregujemy i jak się w niej odnajdziemy i zachowamy się . Nie jesteśmy w stanie wszystkiego przewidzieć, wszystkiego skontrolować , ani wszystkim zarządzać w życiu. Mimo wiedzy doświadczeń i czasem planu to "Sytuacje na nas wpływają". Nie wszystko jesteśmy w stanie przewidzieć, co się tak naprawdę wydarzy później . Rozmowa świetna , bardzo potrzebna i zarazem bardzo życiowa.
35 minuta i temat postrzegania „tożsamości”
Bardzo się cieszę że ten temat został poruszony i mało tego, jestem podbudowany tym, że jednak czyjaś tożsamość jest „płynna” ten temat mnie interesował przez ostatnie kilka lat ponieważ sam jestem przekonanym o tym, że człowiek zmienia się całe życie więc nie zgadzałem się z tezą która mówi o tym że pierwsze lata kształtują człowieka na resztę życia. Teraz dostałem potwierdzenie że jednak moje przeczucia są potwierdzone. Pierwsze lata owszem ustawiają nasz światopogląd jednak potem to od nas zależy co zrobimy z naszym życiem i poglądami jak i resztą co za tymi myślami idzie.
Dziękuję i pozdrawiam serdecznie.
Miłosz to jest mega pozytywny wariacik😊
Miłosz to jest Gość!
Ja wiem?... Z kontaktów z innymi jedno wiem na pewno. Każdy uwielbia znaleźć wolnego słuchacza. Ludzie mogą godzinami opowiadać o sobie i swoich sprawach. Wcale nie są ciekawi co u mnie i jak moje sprawy. Kiedy próbuję coś wtrącić przechodzi to bez echa i dalej mówią o sobie. Nie wiem. Czy to tylko ja tak mam?
Też tak miewałam. Czułam się jak kosz, do którego wrzuca się brudy. Zakończyłam te znajomości i jest mi lepiej.
To znaczy że masz złe kontakty ;)
Cieszę się i jestem ogromnie wdzięczna, że mi się ten film w poleceniach wyświetlił i że na niego kliknęlam.
Dziękuję z całej duszy za to, że jesteście. Znalazłam oparcie w tej rozmowie ❤️
Nie przeceniajmy neuroplastyczności (jako ważnego czynnika stymulującego do osiągnięcia celu). Uważam, że schematyczne dążenie do masteringu też jest ważne. Po latach próbowania improwizowania na instrumencie bez wcześniejszego utrwalenia solidnych podstaw merytorycznych, doprowadziłem do sytuacji w której pamięć mięśniowa jest znacznie mniej wydajna niż powinna i nie nadąża za tym jakie influencje na bieżąco podsuwa mi wyobraźnia. Ponadto wydaje mi się, że sposób kształtowania swojej wartości w oparciu o podejmowanie ryzyka i intuicję może powodować zbytnią podatność na zmiany w otoczeniu, co zawsze nadaje nam łatkę początkującego. Zawsze warto być w czymś szczególnie dobrym: tak "obiektywnie dobrym" (przynajmniej w ujęciu opinii społecznej na nasz temat).
Zbytnia elastyczność prowadzi mnie do poczucia zobojętnienia i wzgardzenia ego, a silne ego jest jednak przydatnym narzędziem. Może w tym wypadku warto było by być dobrym aktorem... W każdym razie okolice trzydziestki sprawiły, że zmieniłem strategię i znacznie bardziej skupiam się na zdobywaniu fundamentalnych referencji na każdej płaszczyźnie życia.
Dziękuję!! Dziękuję!! 2 godzinki przeleciały szybciej niż światło!! ;)
Absolutnie rewelacyjny podcast.! Dużo się dowiedziałam, przypomniałam sobie trochę, ale najwięcej chyba się uśmiałam. Panie Miłoszu MEGA!
Na samym początku podcastu odniosłem wrażenie że beda to stracone minuty mojego życia. Miałem wrażenie że gość dosyć nieśmiało zaczął SWOJE show. Ukłony dla niego, miłe zaskoczenie. Odnosząc się do jego wypowiedzi to, neuroplastycznosc towarzyszy nam jak choroba cywilizacyjna. Zmieniamy pracę (niekoniecznie na lepszą) ale mamy z tego frajdę, cieszymy się idąc do niej, uczymy się nieznanego. Po roku, dwóch latach dochodzimy do momentu kiedy zadajemy sobie pytanie "co stąd można wyciągnąć więcej, co nowego mnie spotka?". Gdy zdajemy sobie sprawę że wpadliśmy w pułapkę rutyny, zaczynamy głęboko analizować. Prowadzi to złego nastroju, niskiej produktywności a na samym końcu zmiany pracy. I zataczamy kółko! Może to ja mówię o sobie w liczbie mnogiej, a może ma tak większość albo chociaż część populacji. Dobra terapia, pozdrawiam :)
Prowadzący z jednej strony mowi, że nie ma znajomych, a za chwilę podaje przykłady typu "mam wielu znajomych, którzy... ". No to jak to jest w końcu?
Świetna i bardzo wartościowa rozmowa po wysłuchaniu i wsłuchaniu się w nią od początku do końca . Szacun dla Was Panowie .
Podcast super! Brawo Panowie👏🙂
Nie wiem dlaczego ludzie narzekaja na prowadzacego mi sie super sluchalo podcastu. Oprocz tego ze pan psycholog kilka razy cos mowil a pozniej zaprzeczal to cala rozmowa wygladala fajnie i przyjemnie sie sluchalo. W mojej subiektywnej opini fajnie ze Przemek mowil o swoich problemach, wiekszosc z nas moze odnalezc w tym siebie. Wszyscy mamy podobne "problemy" tylko inaczej je nazywamy.
Megalomania - przesadne skupienie na własnej doskonałości, samozadowoleniu oraz świadomości własnej wartości, znaczenia i możliwości, prowadzące do zawyżenia samooceny[1].
Źródło: Wikipedia
Plus brak myślenia abstrakcyjnego.
P. Miłosz ma niesamowicie bogaty zasób słowny, którym posługuje się jak ninja w pokoju z laserami.
Brak zająknięć, łączników czy większych przerw a jednocześnie wielka spójność wypowiedzi. Trochę jak Andrew Tate xD
Słuchanie tej rozmowy pomimo różnicy poglądów to czysta przyjemność.
Bardzo fajny podcast panowie 🙏
Pan Miłosz jest świetny , niestety prowadzący trochę zepsuł wywiad , czuć ze ma jakieś problemu natury psychicznej
Jestem na 1:21:21 i musiałem zatrzymać żeby napisać że śledzie tego typu materiały ale takiej wartości juz dawno nie napotkałem. Może to tylko w mojej kwestii a moze nie ale zrobiło na mnie wrażenie. Gość bliski czegoś godnego uwagi i prowadzący ładnie torujący. :) pozdrawiam
Mogę słuchać gościa w nieskończoność❤️No kocham pana!
Świetny wywiad i prowadzący zaskakujący pozytywnie ! Bez schematów , po swojemu , mega zachwyt z mojej strony dla całości ☺️lecę słuchać innych odcinków , pan prowadzący moim dzisiejszym odkryciem 🚀
Zajebiście mądry facet. Zajebiście. Szok. Chciałbym z nim iść na wódeczkę i pogadać. Mega szacunek
Bardzo dobra rozmowa mimo że niektórzy mają wrażenie że prowadzący mówi o sobie i właśnie bardzo dobrze a nie że sama abstrakcja. Zresztą to właśnie powiedział gość ekspert w dziedzinie psycho
25:40 AMEN panie Miłoszu.
W moim przekonaniu, "zaglądanie w siebie" prowadzi do new age czy tam religii wschodu: uwierz w siebie, zajrzyj w siebie, a w końcu: jesteś bogiem 😑
Jestem chrześcijaninem i wiem, że Bóg Jahwe stworzył mnie, kocha mnie, że dał swego syna, "by każdy kto uwierzy, nie zginął ale miał życie na wieki".
Mój Bóg jest także moim przyjacielem i mogę przyjść do niego ze wszystkim i co jest najpiękniejsze: On działa i to w najlepszy dla mnie sposób.
Jednocześnie jak pan Miłosz zauważa głębia, objawia się w kontaktach z drugim człowiekiem i w trosce o drugiego człowieka.
Niezwykła elokwencja i kultura słowa zaproszonego gościa
Jak ja czekałam na ten wywiad.... Co prawda dopiero zaczynam słuchać, ale już wiem, że będzie bardzo warto. Dziękuję.
Kurcze niewiele osob wie. Ale ja P.Milosza od 2005 roku obserwuje. On kiedys prowadzil program na Hyper o grach z Tadeuszem. Rewiev Teritory. Swoja droga genialny i niedoscogniony po dzis dzien.
Milosz Jestem dumny
i jak tłumaczył różne zawiłości psychologiczne to z zabawnymi, kolorowymi rekwizytami...miodzio❤❤
Kilka razy popłakałem się ze śmiechu. Miłosz Brzeziński to świetny facet. Taka wiedza i taki sznyt w żartach, piękna sprawa.
Mi osobiście słowa "laski" zrobiły nie-dobrze... poza tym ciekawa rozmowa. Dziękuję
Gosc tego podkastu jest swietny. Rodzaj rozmowcy ktorego prefefuje. Wiekszosc rozmowcow jest super i zastanawiam sie czesto jak ty na nich trafiasz? Dwa ataki smiechu w jednym podkascie? Rekord.
Kurs hodowania chomików na czas i brodzenie pęcinami po bałwankach w Sopocie xdxDXD leże i płaczę ze śmiechu. Skąd ten Pan to bierze?! xD
Z kreatywnej wyobraźni.
Takie niesztampowe określenia są chyba znakiem szczególnym Miłosza. Zapadło mi w pamięć jak jeszcze za dzieciaka oglądałem jego program o grach gdzie potrafił jakiś tytuł nazwać "Czochraczem neuronów".
Z inteligencji wrodzonej
Gratuluję. Rozmowa inna niż wszystkie, których do tej pory wysłuchałam z panem Miłoszem 😊 Ogromnie dziękuję!
Gratulacje Przemku :). Panie Miłoszu, uwielbiam Pana słuchać. Wiedza, poczucie humoru, naturalny czar… :)
Dawno nie słuchałem z taką przyjemnością o tak trudnych sprawach dziękuje .
Przemek trochę sprawia wrażenie, jakby się czuł lepszy id innych, mądrzejszy, obawiam się, że trochę gardzi ludźmi, którzy rozmawiają o zwykłych rzeczach, przyziemnych. Nie posądzam o narcyzm, ale odrobina pokory by się przydała. Fajny chłopak, tylko zbyt przekonany o swojej wyjątkowości 😉
A to, że nie ufa ludziom, ktorzy z natury są mili i pozytywni...to smutne. Może nie dostawał zbyt wiele miłości, dobra i ciepła skoro w takie zakłopotanie wprawiają go dobre słowa od ludzi. Może nie czuje, że zasłużył, może, tylko spekuluję.
„ Twoja opinia nie jest istotna bo ja nie mam czego z tego wziac” - cos cudownego. Klania sie osobowosc zalezna. Dzieki za super podcast.
Przemku i Miłoszu, widać że ta rozmowa była dla Was niemal tożsama z dobrą zabawą; czego z całego serca Wam gratuluję! :)
Od niedawna jestem subskrybentem przemkowego Podcastu i jak na razie bardzo mi się podoba.
Miłosza "śledzę" w internecie już od dawna.
Lubię Was obu.
Dzięki Wam za tę rozmowę.
Za chwilę włączę sobie kolejny wywiad z Miłoszem, gdyż jego wypowiedzi są uzależniające niczym jakiś narkotyk: niemożliwe jest by przerwać po pierwszej dawce ;)
Bardzo mi się podoba ta rozmowa. Też dzięki prowadzącemu - świetne prowadzenie i krytyczne pytania.
Przemek, jesteś moim odkryciem podcastowym na ten rok. Sposób w jaki prowadzisz rozmowę, będąc jednocześnie obiektywnym jak i subiektywnym, pozwalasz poznawać jednocześnie rozmówcę jak i siebie jest niezwykłe, a przy tym w żaden sposób nie jesteś inwazyjny. Widać jak czerpiesz dla siebie z rozmówcy i jak jesteś dla nich interesujący a jednocześnie ja jako słuchacz też prowadzę wewnętrzny dialog z wami, jest to bardzo inspirujące. Nie będę wylewać miodu pod każdym podcastem, ale ten wpis musiałam popełnić.
okay, to jest najlepszy podcast jaki w zyciu slyszaLEM, DZIEKUJE BARDZO!
Witam, dziękuję Panowie za bardzo interesującą rozmowę 🙏🌟 Najlepsze życzenia zdrowia i pomyślności dla Wszystkich! 🎄🎅