[คาราโอเกะ] กาลครั้งหนึ่ง - ปราง ปรางทิพย์ (Cover) (พร้อมเสียงคอรัส)

[@MrBasu2763]

ชอบมากๆเลยครับขอบคุณครับ

[@ThanhNguyen-wb9dn]

กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
/Kaa-la khrắng nưng nẳng-sử lê”m nừng mii chưư” waa”chẳn/
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
/Bột nừng bột nay nắn mii phuu” prạ-phăn khưư chẳn lẹ thơơ/
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
/Nứa khoam khaa”ng nay đaa”i klào waa” khaa”-phạ-jao” jạ rắk sa-mở/
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
/Moo”p khoam rắk đeè thơơ phuu” pên nừng điêu thii” chẳn too”ng kaan/
บทหนึ่งบทเล่าขานตำนานมา
/Bột nừng bột lau” khaản tăm-nan maa/
ปากต่อปากก็ว่าช่างตรึงตรา
/Paạk toò paạk ko” waa” chaa”ng t’rưng-t’raa/
มิได้เจือสิ่งซึ่งเสแสร้งมายา
/Mị đaa”i jưa sìng sư”ng sể-see”ng maa-yaa/
ถ้อยคำว่ารักมิใช่แค่วาจา
/Thoo”i khăm waa” rắk mị chaa”i kheè waa-jaa/
มิได้มุสาวาทาที่ลั่นวาจาว่ารักออกไป
/Mị đaa”i mụ-saả-waa-thaa thii” lă”n waa-jaa waa” rắk oọk pay/
คำสัญญาที่เอ่ยออกมานั่นแล่นจากใจ
/Khăm sẳn-yaa thii” ời oọk maa nắn lee”n jaạk jay/
เพียงพริบตา ที่ขานนามมา เจ้าอยู่หนใด
/Phiêng phríp-taa thii” khaản-naam-maa jao” yuù hổn đay/
จะไกลลับฟ้าหรืออยู่แห่งไหน
/Jạ klay lặp faá rưử yuù heèng nảy/
ข้าจะตามหามิว่าอย่างไร
/Khaa” jạ taam haả mị waa” yaàng ray/
จากคำลือเล่าขานมาแต่โบร่ำโบราณ
/Jaạk khăm lưư lau” khaản maa teè bôô ră”m bôô raan/
ทั้งสองได้พบพานกระทั่งกลายเป็นตำนาน
/Thắng soỏng đaa”i phốp phaan krạ-thă”ng klaai pên tăm-naan/
กลายเป็นตำนาน กลายเป็นตำนาน
/Klaai pên tăm-naan/ x2
แม้ฝุ่นหรือเถ้าธุลีจะร่วงโรยทับถมใส่
/Meé fùn rưử thau”-thụ-lii jạ ruô”ng rôôi thắp-thổm sày/
ผ่านสายลมโชกโชนและฝนโปรยทุกครั้งไป
/Phaàn saải lôm chôốk chôôn lẹ fổn prôôi thúk khrắng pay/
แต่เธอเชื่อหรือไม่
/Teè thơơ chưa” rưử may”/
ว่าหน้ากระดาษที่เธอและฉันเคยเขียนเอาไว้
/Waa” naa” krạ-đaạt thii” thơơ lẹ chẳn khơơi khiển au wáy/
มิแปรเปลี่ยนเลย
/Mị pree pliền lơơi/
กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
/Kaa-la khrắng nưng nẳng-sử lê”m nừng mii chưư” waa”chẳn/
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
/Bột nừng bột nay nắn mii phuu” prạ-phăn khưư chẳn lẹ thơơ/
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
/Nứa khoam khaa”ng nay đaa”i klào waa” khaa”-phạ-jao” jạ rắk sa-mở/
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
/Moo”p khoam rắk đeè thơơ phuu” pên nừng điêu thii” chẳn too”ng kaan/
ขอแค่เพียงเจ้านั้น
/Khoỏ kheè phiêng jao” nắn/
คนอื่นไม่สำคัญหรอก
/Khôn ưừn may” sẳm-khăn roọk/
ไม่หรอกเธอเอ๋ย
/May” roọk thơơ ởi/
และขอให้เป็นตัวฉันเอง
/Lẹ khoỏ hay” pên tua chẳn êng/
ที่ได้เป็นคนที่บรรเลงให้เธอนั้นได้ฟัง
/Thii” đaa”i pên khôn thii” băn-lêêng hay” thơơ nắn đaa”i făng/
ข้าขอภาวนาให้ดาวบนฟ้าจงได้รับฟัง
/Khaa” khoỏ phaa-wa-naa hay” đao bôn faá jông đaa”i rắp făng/
ให้ข้าได้เห็นรอยยิ้มเปื้อนหน้าเจ้าในทุกวัน
/Hay” khaa” đaa”i hển rooi-yím pươ”n naa” jao” nay thúk wăn/
ให้ข้าได้อยู่เคียงข้างกายเมื่อเจ็บเมื่อไข้
/Hay” khaa” đaa”i yuù khiêng khaa”ng kaai mưa” jệp mưa khay”/
ให้เราทั้งสองอย่าได้มีใครมาพรากเลย
/Hay” rau thắng soỏng yaà đaa”i mii khray maa phraa"k lơơi/
แม้ฝุ่นหรือเถ้าธุลีจะร่วงโรยทับถมใส่
/Meé fùn rưử thau”-thụ-lii jạ ruô”ng rôôi thắp-thổm sày/
ผ่านสายลมโชกโชนและฝนโปรยทุกครั้งไป
/Phaàn saải lôm chôốk chôôn lẹ fổn prôôi thúk khrắng pay/
แต่เธอเชื่อหรือไม่
/Teè thơơ chưa” rưử may”/
ว่าหน้ากระดาษที่เธอและฉันเคยเขียนเอาไว้
/Waa” naa” krạ-đaạt thii” thơơ lẹ chẳn khơơi khiển au wáy/
มิแปรเปลี่ยนเลย
/Mị pree pliền lơơi/
กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
/Kaa-la khrắng nưng nẳng-sử lê”m nừng mii chưư” waa”chẳn/
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
/Bột nừng bột nay nắn mii phuu” prạ-phăn khưư chẳn lẹ thơơ/
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
/Nứa khoam khaa”ng nay đaa”i klào waa” khaa”-phạ-jao” jạ rắk sa-mở/
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
/Moo”p khoam rắk đeè thơơ phuu” pên nừng điêu thii” chẳn too”ng kaan/
ไม่ให้เจ้ากลัวจะป้องกันภัย
/May” hay” jao” klua jạ poo”ng kăn phay/
แม้ตัวต้องตายก็ไม่เป็นไร
/Meé tua too”ng taai ko” may” pên ray/
ขอเพียงเจ้าอยู่ ขอเพียงเจ้าอยู่
/Khoỏ phiêng jao” yuù/ x2
เจ้าไม่ต้องกลัว หากเมื่อวันใด
/Jao” may” too”ng klua haạk mưa” wăn đay/
เมื่อกายาข้าจากลาตายไป
/Mưa kaa-yaa khaa” jaạk laa taai pay/
ข้าอยู่ตรงนี้
/Khaa” yuù t’rông nií/
กาลครั้งนึง หนังสือเล่มหนึ่งมีชื่อว่าฉัน
/Kaa-la khrắng nưng nẳng-sử lê”m nừng mii chưư” waa”chẳn/
บทหนึ่งบทในนั้นมีผู้ประพันธ์คือฉันและเธอ
/Bột nừng bột nay nắn mii phuu” prạ-phăn khưư chẳn lẹ thơơ/
เนื้อความข้างในได้กล่าวว่าข้าพเจ้าจะรักเสมอ
/Nứa khoam khaa”ng nay đaa”i klào waa” khaa”-phạ-jao” jạ rắk sa-mở/
มอบความรักแด่เธอ ผู้เป็นหนึ่งเดียวที่ฉันต้องการ
/Moo”p khoam rắk đeè thơơ phuu” pên nừng điêu thii” chẳn too”ng kaan/
***

[@user-io8xq6nm8s]

ขอบคุณค่ะ