ბევრი განსაცდელი შემხვდა.ნერვიულობაზე ჯერ ცხელება დამეწყო და ოფლიანობა,მერე ციებები დამეწყო.ექიმები სხვა და სხვა გამოკვლევებზე მიშვებდნენ.არანაირი დარღვევა.მერე მივხვდი,რომ ეს არის ნერვოზული
მეგონა ამ სამყაროში მხოლოდ მე მჭირდა ეს...ამაზე საშინელი არაფერი არ არის,როცა გეშინია და ვერაფერს შველი...მე ვერც გარეთ გავდივარ მარტო ვერც სამსახურში..გაგიჟების მეშინია მგონია რაღაც ისეთს ჩავიდენ რაც მერე ძაან საშინელი იქნება და მაგ შიშებით 7 წელია ვარ ..არაფრის სურვილი არ მაქვს არც ცხოვრების ხალისი ასეთი არაფერი გამიგია არადა 30 წლის ასაკში ძაან რთულია 24 საათი ან სახლში იჯდე ან პატარა ბავშვივით ვიღაც დაგყვებოდეს
გამარჯობათ, მოკლედ მეგობარს კრიჭა შეეკრა 3 დღის უკან ჩემს ხელში და პანიკებასი ვარ ძააან ცუდად ვგძნობ თავს და გულის პრობლემა მქონდა ზუსტად ასე აქამდე და ახლა მეშინია მეც არ მომივიდეს იგივე რა ვქნა?😢😢
კორონას შემდეგ წამოხურებები დამეწყო დაბალი სიცხეც დამიტოვა თანდათან გამიუარესდა მივმართე ექიმებს ნევროლოგს ენდოკრინოლოგს კარრდიოლოგს ( გული გამორიცხეს) მე კიდე კვირაში ორჯერ ცუდად ვარ. მეწვა წნევა , იმატებს არითმია ძალიან მაღალი გულის წნევა მაღალი წნევა მაღალი ვერ ვასწრებ წამლის დალევას იცვლება რამდერჯერმე სხვადსსხვანაირ წნევას მიჩვენებს ნევროლოგი მეუბნება სტრესიაო ვსამ მის წამლებს მაგრამ უკეთ ვერ ვარ თუ შრიძლება თქვენთან კონსულტაცია და როგორ ? გთხოვთ ბათუმიდან ვარ.
მე-6 წელია შორ მანძილზე ვერ გადავადგილდები, როგორც კი ნაცნობ ადგილს გადავაბიჯებ მეწყება განცდა, რომ დავიკარგები, თითქოს საყრდენი მეცლება და უნდა წავიქცე და უსასრულობაში გადავვარდე, მეწყება რეალობის შეგრძნების დაკარგვა, რაც უფრო მაგდებს პანიკაში, თითქოს საკუთარ თავს გარედან ვუყურებ და არ ვარ რეალობაში, მიჩნდება საკუთარი თავის შიში, ჩემი ხმაც კი მაშინებს და მეუცხოება. მე-5 წელია მეშინია საზოგადოებრივი ტრანსპორტით მგზავრობა, მითუმეტეს მარტოს, რადგან პირველად მეტროში დამემართა, როდესაც მატარებელი გვირაბში იყო, თითქოს მოვწყდი სამყაროს და დავბუჟდი. მეორედ დამემართა მიკროავტობუსსა და ავტობუსში, მას შემდეგ წარმოდგენაშიც კი პანიკა მემართება...მხოლოდ ნაცნობი ადამიანის გვერდით ვგრძნობ თავს დაცულად და ამ დროს პანიკა საერთოდ არ მაქვს, თუმცა ამ მდგომარეობამ ცხოვრების ხარისხი ფაქტობრივად ნულზე დამიყვანა, ვეღარ მივდივარ ვერსად, ვერ ვნახულობ მეგობრებს.. მაქვს კონკრეტული შემოსაზღვრული ადგილები, სადაც გადავადგილდები დამოუკიდებლად და პანიკური შეტევა თუ მაინც მემართება, ვიღებ მობილურს და ვრეკავ ნაცნობ ადამიანთან, რომ ყურადღებa გადავიტანო.. როგორც კი ვბრუნდები სახლის მმიმართულებით, პანიკა სადღაც ქრება და ვმშვიდდები.. ექიმთან წასვლა არ მინდა.. გიორგი, გთხოვ, იქნებ მირჩიო რამე მედიკამენტი, რომელიც დამეხმარება ამ საშინელი გრძნობისგან P.S. - 15 წლის წინაც მქონდა, მსუბუქად, მაშინ არ ვიცოდი ეს რა იყო და "მელისალს" ვსვამდი, რამაც მიშველა,. გამეორდა 2016 წელს, ვარჯიშის დროს სავარაუდოდ ძლიერი დატვირთვა მივიღე და საშინლად დამეხვა თავბრუ, თითქოს თავში რაღაც გაწყდა და ამერია, სწორედ ამ დღის მერე გაიღვიძა მეორედ ამ შეტევებმა.
არჩილ საყვარელიძესთან ან ჭეიშვილთან მიდით.უძლიერესია ორივე.მე გარეთ გასვლის შიშები მაქვს და სულ მგონია რონ ღვიძლი ან სხვა რამ მაწუხებს.ექიმებთან ვერ მივდივარ რადგან ყველაფერი მტკივა და მაგის საშუალება არ მაქვს.ეხლა ვფიქრობ რაც იქნება იქნება.მე ვიმკურნალე არჩილთან და კარგად ვიყავი, მერე წამალი შემიცვალა და ყველა წამალს ვერ იტანს ჩემი ორგანიზმი.მეუბნებიან ეგეც ფსიქიკის ბრალიაო.მიაკითხეთ რომელიმეს დაგეხმარებიან ძალიან
ხო არ ღადაობ მეგონა მარტო მე ვიყავი ეგრე , ზუსტად ეგრე ვარ მეც ,აი ზუსტად რაც შენ აღწერე აი ეგრე ვარ მეც რამდენიმე წელია უკვე ,და ვაბშე არ მეშინოდა იმ რაღაცეების რისიც დღეს მეშინია . ამიტო არ იფიქრო რო მარტო შენ ხარ ეგრე ,მეც ეგრე ვარ .ეს ძაან დიდ პრობლემას მიქმნის მეც ,ექიმთან არ ვყოფილვარ ჩემით ვებრიძვი სულ. უბრალოდ ერთი რამ დაზუსტებით იცოდე, შეიძლება შეგიტიოს პანიკამ მაგრამ არასდროს ცუდი არაფერი არ დაგემართება, უცხო გზასაც გაივლი და მეტროშიც ჩახვალ,უბრალოდ გაგიჭირდება.გაგიჭირდება მაგრამ შეძლებ. უნდა შეებრძოლო ყველა შენს შიშს,მეც მაქ შორი გზსი შიშები და სულ ვებრძვი ,გვირაბის შიში მაქ კიდე და სადაც დავინახავ ხოლმე სულ შევდივარ ვუპირისპირდები, მიჭირს ძააან და მიტევს მაგრამ ბოლომდე მაინც გავდივარ.შენც შეძლებ გაგიჭირდება მაგრამ პირობას გაძლევ რომ შეძლებ,ისე რომ ცუდი არაფერი მოგივაა. ბევრი რამის შიში გადავლახე,მაგალითად შუქი რო ქვრებოდა ,რავიიცი მოკლედ რო აგიხწერო მთელი ჩემი საძმაკაცო ეგრევე ჩემთან ჩნდებოდა ტიპები კილომეტრებს გადიოდნენ იცოდნენ რო ვსო მე მაგრად მერხევა და საშველად მოდიოდნენ ისე რო მე არ ვურეკავდი 😅😅 წარმოიდგინე. და ერთ დღესაც რო ჩაქვრა , დავჯექი მარტო ვიყავი . და საკუთარ თავს ვკითხე,ზაზაა რისგან ელი საფრთხეს ამ მომენტში ,ვინმე მირტყავს ? მესვრის? მემუქრება? სადმე მაგდებს თუ რაა? პასუხი ვერ ვიპოვე საფრთხის შემცველი რა ხდებოდა ჩემს ირგვლივ.ამის შემდეგ მაგის აღარ მეშინია. შენც ნენლელა უნდა შეებრძოლო,მითუმეტეს რო ეს შეძენილია და ასე არ იყავი ,როგორც მოვიდა შენს ცხოვრებაში,ისე უნდა წავიდეს. მესმის ძაან რთულია ეს მაგრამ პირველ რიგში შენ უნდა შეძლო ეს ,ექიმი წამალს დაგინიშნავს და ვსიო, 10 წუთში სულ დაავიწყდება შენ რა ელაპარაკე,შენნაირი და ჩემნაირი მილიონი წერს და აწუხებს ექიმს.ამიტო მთავარია შენ შეებრძოლო, არარსებობს ადამიანი ვინც დამარცხებულა ამ ბრძოლაში ,რაღა მაინცდამაინც შენ დამარცცხდები .
@@zazazuzadze4538 გეთანხმები, ამიტომაც არ მივდივარ ექიმთან და წლებია მე თვითონ ვებრძვი და თან შევეგუე, რომ ჩემთან ერთად არის.. ახლა იმ ადგილებში დავიწყე სიარული, სადაც, თუნდაც 1 თვის წინ ვერც კი წამოვიდგენდი.. სამწუხაროდ, მეგობრებს, ვისაც ამ პრობლემაზე ვუთხარი, გაეცინათ და ვერ გამიგეს, ამის გამო რამდენიმე ადამიანი დავკარგე კიდეც და ამ ერთგვარმა განსაცდელმა, საკუთარ თავთან დამამეგობრა. როდესაც პანიკა იწყება, ჩემი მეორე მე მამშვიდებს, ანუ ე.წ პოზიტიური მეხსიერება, რაც ჯაბნის შიშს... იმედი მაქვს, გვეშველება და ჩვენც ოდესმე დავიბრუნებთ ცხოვრების ძველ რიტმს... ახლა როგორ გრძნობ თავს? რა მანძილზე ახერხებ გასვლას?
@@komentatori2023 ჩვენზეა დამოკიდებული რამდენ ხანს ვიქნებით კიდევ ესე . მე საქართველოს მასშტაბით ყველგან წავალ ,უბრალოდ მარტო ვერა ,ამაზე ბევრი მაქ სამუშაო . მარტო არსად არ შემიძლია წასვლა ,თუ ვინმე ნაცნობი ან ძმაკაცი არ მყავს გვერდით,მგონია რო გული წამივა სადმე და ვერავინ მიშველის,და როცა ძმაკაცი მყავს გვერდით,ნებისმიერი,ასეთ შემთხვევაში შემიძლია ჩვეულებრივად წავიდე საქართველოს მაშტაბით,მაგრამ ქვეყანას ვერ დავტოვებ ძმაკაცები კიარა მთელი საანათესაო რო მყავდეს გვეერდით მაინც 😂 არადა ვტოვებდი ქვეყანსაც ჩვეულებრივად მარტო მივდიოდი ხოლმე. ამ ბოლოს კიდე გამიმძაფრდა დახურული სივრცის შიში,როგორც კი სადმე ვიკეტები ეგრევე პანიკური შეტევა მემართება,ძმაკაცთან ვიყავით ბიჭები და უნდა გავსულიყავით,ხოდა მე საჭირო ოთახში შევედი ,და ბიჭები რო გავიდნენ ეგონათ მეც თუ წავედი,და კარები ჩაკეტეს გარედან ,მე რო გამოვედი საჭირო ოთახიდან და გარეთ ვერ გავედი ვსო ეგრევე შეტევაა დამეწყო,ბოლოს იმდენი ვქენი კარები მოვაძრე ვაბშე და გამოვედი,ახლაც ჩამოღებულია იქ კარები 😂 საცობშიც რო ვხვდები ხოლმე უკვე ცუდად ვხდები.ლიფტი მეტროზე ლაპარაკი არ მაქ ,მანდ 10 წელია არ ვყოფილვარ უკვე მარა არც დამჭირვებია უბრალოდ,თორე თუ დამჭირდა ჩავალ შევებროლები.ვერც მარშუტკით,ვერც ავტობუსით ვერ ვმგზავრობ კარები რო იკეტება და როცა ვიცი მე როცა მომინდება მაგ დროს შეიძლება არ გაიღოს მააგზე ფიქრები ცუდად მხდის,მაგრამ ყველაფერს ნელნელა შევებრძოლები.უბრალოდ მოტოც მყავს და მანქანაც და ძირითადად მოტოთი დავდივარ ,არც საცობი მაწუხებს არც სიცხე და არც ჩაკეტილობა .ამიტო არ ვიყენებ არცერთ სხვა სატრანსპორტო საშუალებას .მაგრამ პრბლემა არი ეს რათქმაუნდა. ამ ყველაფერზე საუბარი აქ შორს წაგვიყვანს,შენც კარგად გეცოდინება რასაც ვგულისხმობ.მაგრამ ბრძოლა უნდა დავიწყოთ რომ რაც შეიძლება მალე გაიაროს ამ ყველაფერმა. ეს ყველაფერი ჩვენ თავშია უბრალოდ რეალურად არაფერია პრობლემა. თუ ფიქრობ აამაზე ცუდად ხარ,თუ არ ფიქრობ კარგად ხარ.
ზუსტად ამ წამს მაქვს პანიკური შეტევა, მარცხენა მხარი მეწვის მიხურს და კიდურები დაბუჟებული მაქვს,ყვენალაირი ხერხი ვხადე რომ აზრზე მოვიდე მაგრამ სიკვდილის მეშინია
@@gelenidze5154 ნუ გეშინია არ მოკვდები. როცა გემართება შეტევა ხომ ხედავ რომ არასოდეს კვდები? მოკვდები მხოლოდ სიბერეში. ეგ არ მოგკლავს. დააკვირდი შენს თავს რომ არც ერთ ჯერზე არ კვდები და არც ერთ ჯერზე არ მიგდის გული. მეც მტანჯავს ეგ. თითქოს გამიარა მარა მაინც მაქ ეგ ხშირად. ნელ ნელა ვახერხებ რომ გამოვიდე სიტუაციიდან. ისე ხშირად აღარ მაქვს. უბრალოდ გახსოვდეს რომ დააკვირდე შენს თავს და ნახო რომ არასოდეს არ კვდები და არც გული მიგდის არასოდეს. ხომ ასეა? ბოლო ბოლო თუ წაგივა გული არაუშავს. გიშველიან არ მოკვდები. ყელში მაგ ამოსული მაგის შიში. სიკვდილის არ მეშინია მაგრამ როცა პანიკური შიში მაქვს მაგ დროს მეშინია ხოლმე. არაუშავს. ყველა გამოვალთ ამ სიტუაციიდან
მე მაქვს ვფიქრობ. მაქვს: უეცარუ წამოხურება და გაოფლიანების შეგრძნება, გაგიჟების შეგრძნება, დერეალოზაცია-დეპერსონალიზაცია, გულის რევის შეგრძნება, თვალებში დაბინდვა წამოდგომის დროს, გულის აჩქარება და ხანდახან ხელების კანკალიც. ეს შეიძლება იყოს პანიკური შეტევა?
რა ძნელია არაა? არა და არც ერთ ჯერზე არ მიმდის გული. თუმცა მაინც შიში მაქ რო აი ეხლა წამივა გული ეხლა წამივა. მარა არ მიმდის. არა და არასოდეს! არასოდეს არ წაგივა. საიდან მოვიდა ეს შიშები არ ვიცი. ვიცი რომ არ წამივა ამას ვაცნობიერებ მაგრამ მერე ისევ მოდის გონებაში აზრი რომ არა წაგივა. მაგარი მტანჯველია. იმედია გადამივლის. ვეღარც ვვარჯიშობ მაგის შიშით რო გული არ ამიჩქარდეს. არა და საშიში მანდ რა არის როცა გული აგიჩქარდება ვარჯიშის დროს? მარა დამტანჯა რა :D. იმედია ოდესმე გამივლის
როგორ მინდა თქვენთან გასაუბრება.ემიგრანტი ვარ და მტანჯავს პანიკური შეტევები.ბრძოლებში ვარ,ვერ ვმუშაობ,სულ ვტირივარ,არაფერი არ მიხარია.ყველა დღე მაქვს პანიკური შეტევა.14 წელია ასე ვარ.ვსვამ ქსანაქსი.არ დავლევ და უარესი მემართება.... მომწერეთ გთხოვთ...🙏🙏🙏😭😭😭😭
მე წნევებს მიწევს ძაან მაღლა ეს შეტევები და რა გავაკეთო ამდროს ვინმემ მირჩიეთ წნევაზე საერთოდ არავინ საუბრობს როცა შეტევები მაქვს წნევაც მიწევს ავტომატურად ძაან მაღალზე შეტევამ შეილება 1 საათში გამიაროს მაგრამ წნევას ძალიან დიდი დრო სჭირდება
ბოლო დროს მემარᲗება ესე ᲗიᲗქოს ჰაერი არ მყოფნის და აᲦარ მეყოფა ჰაერი მავრამ ვცდილობ მაინც ვისუნᲗქობდა გული მეᲦლება ეს გრᲫელდება რამოდენიმე წამი მაგრამ ფიქრებს ვასწრებ 😂😂😂😂
ბევრი განსაცდელი შემხვდა.ნერვიულობაზე ჯერ ცხელება დამეწყო და ოფლიანობა,მერე ციებები დამეწყო.ექიმები სხვა და სხვა გამოკვლევებზე მიშვებდნენ.არანაირი დარღვევა.მერე მივხვდი,რომ ეს არის ნერვოზული
გაიხარე რა მადლობა. ძალიან დიდი მადლობა ამ გადაცემისთვის. 6 წუთიც საკამრისი იყო რომ დავწყანრებულიყავი
😊😊😊😊
Giorgi atidoo martaliiii👍🏽👍🏽👍🏽❤️
Sashineli shegrdznebaa exla var mag dgeshi
ბატონო გიორგი კუჭის ტკივილი შეიძლება იყოს გამოწვეული პანიკური შიშით ეგებ ერთი ჩანაწერი კუჭის ნერვოზზეც გააკეთოთ გთხოვთ
მეც მჭირს და ძანნ ცუდადა ვარ ხოლმე
ასეთი შეტევები ყველას ახასითებს
ბატონო გორიგი პანიკური შეტევის დროს ადამიანი როგორ უნდა მოიქცესს
😢araferi ar mshvelis.
მეგონა ამ სამყაროში მხოლოდ მე მჭირდა ეს...ამაზე საშინელი არაფერი არ არის,როცა გეშინია და ვერაფერს შველი...მე ვერც გარეთ გავდივარ მარტო ვერც სამსახურში..გაგიჟების მეშინია მგონია რაღაც ისეთს ჩავიდენ რაც მერე ძაან საშინელი იქნება და მაგ შიშებით 7 წელია ვარ ..არაფრის სურვილი არ მაქვს არც ცხოვრების ხალისი ასეთი არაფერი გამიგია არადა 30 წლის ასაკში ძაან რთულია 24 საათი ან სახლში იჯდე ან პატარა ბავშვივით ვიღაც დაგყვებოდეს
Qi Gong -chinuri varjishebis saxeoba ...shvelis...uamravi video aris youtubeshi
ამაზე ცუდი შეგრძნება დედამიწის ზურგზე არ არსებობს და ამაზე მარტივი. მომწერე და დაგეხმარები
მეც მემართება ზუსტად ეგრე მაგრამ ღამე დღე ხშირად არა ოდესმე გამივლის ნეტა😥😥
Შიში მაინც გაქვს რომ აიი ვაიდა მართლამაქვს გულს შეტევა? Და ეს უფრო გაპანიკებს
გამარჯობათ, მოკლედ მეგობარს კრიჭა შეეკრა 3 დღის უკან ჩემს ხელში და პანიკებასი ვარ ძააან ცუდად ვგძნობ თავს და გულის პრობლემა მქონდა ზუსტად ასე აქამდე და ახლა მეშინია მეც არ მომივიდეს იგივე რა ვქნა?😢😢
კორონას შემდეგ წამოხურებები დამეწყო
დაბალი სიცხეც დამიტოვა
თანდათან გამიუარესდა მივმართე ექიმებს ნევროლოგს ენდოკრინოლოგს კარრდიოლოგს ( გული გამორიცხეს)
მე კიდე კვირაში ორჯერ ცუდად ვარ.
მეწვა წნევა , იმატებს არითმია ძალიან მაღალი გულის წნევა მაღალი წნევა მაღალი
ვერ ვასწრებ წამლის დალევას იცვლება რამდერჯერმე სხვადსსხვანაირ წნევას მიჩვენებს
ნევროლოგი მეუბნება სტრესიაო
ვსამ მის წამლებს მაგრამ უკეთ ვერ ვარ
თუ შრიძლება თქვენთან კონსულტაცია და როგორ ?
გთხოვთ
ბათუმიდან ვარ.
მე მაწუხებს და წამლების გარეშე აუცილებლად დავამარცხებ
AI SHVENI KVÈKNIS SAIMEDOO PIROVNEBA
მე-6 წელია შორ მანძილზე ვერ გადავადგილდები, როგორც კი ნაცნობ ადგილს გადავაბიჯებ მეწყება განცდა, რომ დავიკარგები, თითქოს საყრდენი მეცლება და უნდა წავიქცე და უსასრულობაში გადავვარდე, მეწყება რეალობის შეგრძნების დაკარგვა, რაც უფრო მაგდებს პანიკაში, თითქოს საკუთარ თავს გარედან ვუყურებ და არ ვარ რეალობაში, მიჩნდება საკუთარი თავის შიში, ჩემი ხმაც კი მაშინებს და მეუცხოება. მე-5 წელია მეშინია საზოგადოებრივი ტრანსპორტით მგზავრობა, მითუმეტეს მარტოს, რადგან პირველად მეტროში დამემართა, როდესაც მატარებელი გვირაბში იყო, თითქოს მოვწყდი სამყაროს და დავბუჟდი. მეორედ დამემართა მიკროავტობუსსა და ავტობუსში, მას შემდეგ წარმოდგენაშიც კი პანიკა მემართება...მხოლოდ ნაცნობი ადამიანის გვერდით ვგრძნობ თავს დაცულად და ამ დროს პანიკა საერთოდ არ მაქვს, თუმცა ამ მდგომარეობამ ცხოვრების ხარისხი ფაქტობრივად ნულზე დამიყვანა, ვეღარ მივდივარ ვერსად, ვერ ვნახულობ მეგობრებს.. მაქვს კონკრეტული შემოსაზღვრული ადგილები, სადაც გადავადგილდები დამოუკიდებლად და პანიკური შეტევა თუ მაინც მემართება, ვიღებ მობილურს და ვრეკავ ნაცნობ ადამიანთან, რომ ყურადღებa გადავიტანო.. როგორც კი ვბრუნდები სახლის მმიმართულებით, პანიკა სადღაც ქრება და ვმშვიდდები.. ექიმთან წასვლა არ მინდა.. გიორგი, გთხოვ, იქნებ მირჩიო რამე მედიკამენტი, რომელიც დამეხმარება ამ საშინელი გრძნობისგან
P.S. - 15 წლის წინაც მქონდა, მსუბუქად, მაშინ არ ვიცოდი ეს რა იყო და "მელისალს" ვსვამდი, რამაც მიშველა,. გამეორდა 2016 წელს, ვარჯიშის დროს სავარაუდოდ ძლიერი დატვირთვა მივიღე და საშინლად დამეხვა თავბრუ, თითქოს თავში რაღაც გაწყდა და ამერია, სწორედ ამ დღის მერე გაიღვიძა მეორედ ამ შეტევებმა.
ძლიერი ადამიანი ხართ და ჯანმრთელობას გისურვებთ❤️❤️ ყველაფერი კარგად იქნება და ბედნიერ დღეს და ცხოვრებას გისურვებ ❤️❤️❤️ გეხუტები ბევრს! 🫂🫂🫂🫂🫂🫂🫂
არჩილ საყვარელიძესთან ან ჭეიშვილთან მიდით.უძლიერესია ორივე.მე გარეთ გასვლის შიშები მაქვს და სულ მგონია რონ ღვიძლი ან სხვა რამ მაწუხებს.ექიმებთან ვერ მივდივარ რადგან ყველაფერი
მტკივა და მაგის საშუალება არ
მაქვს.ეხლა ვფიქრობ რაც იქნება იქნება.მე ვიმკურნალე არჩილთან და კარგად ვიყავი, მერე წამალი შემიცვალა და ყველა წამალს ვერ იტანს ჩემი
ორგანიზმი.მეუბნებიან ეგეც ფსიქიკის ბრალიაო.მიაკითხეთ რომელიმეს დაგეხმარებიან ძალიან
ხო არ ღადაობ მეგონა მარტო მე ვიყავი ეგრე , ზუსტად ეგრე ვარ მეც ,აი ზუსტად რაც შენ აღწერე აი ეგრე ვარ მეც რამდენიმე წელია უკვე ,და ვაბშე არ მეშინოდა იმ რაღაცეების რისიც დღეს მეშინია . ამიტო არ იფიქრო რო მარტო შენ ხარ ეგრე ,მეც ეგრე ვარ .ეს ძაან დიდ პრობლემას მიქმნის მეც ,ექიმთან არ ვყოფილვარ ჩემით ვებრიძვი სულ. უბრალოდ ერთი რამ დაზუსტებით იცოდე, შეიძლება შეგიტიოს პანიკამ მაგრამ არასდროს ცუდი არაფერი არ დაგემართება, უცხო გზასაც გაივლი და მეტროშიც ჩახვალ,უბრალოდ გაგიჭირდება.გაგიჭირდება მაგრამ შეძლებ. უნდა შეებრძოლო ყველა შენს შიშს,მეც მაქ შორი გზსი შიშები და სულ ვებრძვი ,გვირაბის შიში მაქ კიდე და სადაც დავინახავ ხოლმე სულ შევდივარ ვუპირისპირდები, მიჭირს ძააან და მიტევს მაგრამ ბოლომდე მაინც გავდივარ.შენც შეძლებ გაგიჭირდება მაგრამ პირობას გაძლევ რომ შეძლებ,ისე რომ ცუდი არაფერი მოგივაა. ბევრი რამის შიში გადავლახე,მაგალითად შუქი რო ქვრებოდა ,რავიიცი მოკლედ რო აგიხწერო მთელი ჩემი საძმაკაცო ეგრევე ჩემთან ჩნდებოდა ტიპები კილომეტრებს გადიოდნენ იცოდნენ რო ვსო მე მაგრად მერხევა და საშველად მოდიოდნენ ისე რო მე არ ვურეკავდი 😅😅 წარმოიდგინე. და ერთ დღესაც რო ჩაქვრა , დავჯექი მარტო ვიყავი . და საკუთარ თავს ვკითხე,ზაზაა რისგან ელი საფრთხეს ამ მომენტში ,ვინმე მირტყავს ? მესვრის? მემუქრება? სადმე მაგდებს თუ რაა? პასუხი ვერ ვიპოვე საფრთხის შემცველი რა ხდებოდა ჩემს ირგვლივ.ამის შემდეგ მაგის აღარ მეშინია. შენც ნენლელა უნდა შეებრძოლო,მითუმეტეს რო ეს შეძენილია და ასე არ იყავი ,როგორც მოვიდა შენს ცხოვრებაში,ისე უნდა წავიდეს. მესმის ძაან რთულია ეს მაგრამ პირველ რიგში შენ უნდა შეძლო ეს ,ექიმი წამალს დაგინიშნავს და ვსიო, 10 წუთში სულ დაავიწყდება შენ რა ელაპარაკე,შენნაირი და ჩემნაირი მილიონი წერს და აწუხებს ექიმს.ამიტო მთავარია შენ შეებრძოლო, არარსებობს ადამიანი ვინც დამარცხებულა ამ ბრძოლაში ,რაღა მაინცდამაინც შენ დამარცცხდები .
@@zazazuzadze4538 გეთანხმები, ამიტომაც არ მივდივარ ექიმთან და წლებია მე თვითონ ვებრძვი და თან შევეგუე, რომ ჩემთან ერთად არის.. ახლა იმ ადგილებში დავიწყე სიარული, სადაც, თუნდაც 1 თვის წინ ვერც კი წამოვიდგენდი.. სამწუხაროდ, მეგობრებს, ვისაც ამ პრობლემაზე ვუთხარი, გაეცინათ და ვერ გამიგეს, ამის გამო რამდენიმე ადამიანი დავკარგე კიდეც და ამ ერთგვარმა განსაცდელმა, საკუთარ თავთან დამამეგობრა. როდესაც პანიკა იწყება, ჩემი მეორე მე მამშვიდებს, ანუ ე.წ პოზიტიური მეხსიერება, რაც ჯაბნის შიშს... იმედი მაქვს, გვეშველება და ჩვენც ოდესმე დავიბრუნებთ ცხოვრების ძველ რიტმს... ახლა როგორ გრძნობ თავს? რა მანძილზე ახერხებ გასვლას?
@@komentatori2023 ჩვენზეა დამოკიდებული რამდენ ხანს ვიქნებით კიდევ ესე . მე საქართველოს მასშტაბით ყველგან წავალ ,უბრალოდ მარტო ვერა ,ამაზე ბევრი მაქ სამუშაო . მარტო არსად არ შემიძლია წასვლა ,თუ ვინმე ნაცნობი ან ძმაკაცი არ მყავს გვერდით,მგონია რო გული წამივა სადმე და ვერავინ მიშველის,და როცა ძმაკაცი მყავს გვერდით,ნებისმიერი,ასეთ შემთხვევაში შემიძლია ჩვეულებრივად წავიდე საქართველოს მაშტაბით,მაგრამ ქვეყანას ვერ დავტოვებ ძმაკაცები კიარა მთელი საანათესაო რო მყავდეს გვეერდით მაინც 😂 არადა ვტოვებდი ქვეყანსაც ჩვეულებრივად მარტო მივდიოდი ხოლმე. ამ ბოლოს კიდე გამიმძაფრდა დახურული სივრცის შიში,როგორც კი სადმე ვიკეტები ეგრევე პანიკური შეტევა მემართება,ძმაკაცთან ვიყავით ბიჭები და უნდა გავსულიყავით,ხოდა მე საჭირო ოთახში შევედი ,და ბიჭები რო გავიდნენ ეგონათ მეც თუ წავედი,და კარები ჩაკეტეს გარედან ,მე რო გამოვედი საჭირო ოთახიდან და გარეთ ვერ გავედი ვსო ეგრევე შეტევაა დამეწყო,ბოლოს იმდენი ვქენი კარები მოვაძრე ვაბშე და გამოვედი,ახლაც ჩამოღებულია იქ კარები 😂 საცობშიც რო ვხვდები ხოლმე უკვე ცუდად ვხდები.ლიფტი მეტროზე ლაპარაკი არ მაქ ,მანდ 10 წელია არ ვყოფილვარ უკვე მარა არც დამჭირვებია უბრალოდ,თორე თუ დამჭირდა ჩავალ შევებროლები.ვერც მარშუტკით,ვერც ავტობუსით ვერ ვმგზავრობ კარები რო იკეტება და როცა ვიცი მე როცა მომინდება მაგ დროს შეიძლება არ გაიღოს მააგზე ფიქრები ცუდად მხდის,მაგრამ ყველაფერს ნელნელა შევებრძოლები.უბრალოდ მოტოც მყავს და მანქანაც და ძირითადად მოტოთი დავდივარ ,არც საცობი მაწუხებს არც სიცხე და არც ჩაკეტილობა .ამიტო არ ვიყენებ არცერთ სხვა სატრანსპორტო საშუალებას .მაგრამ პრბლემა არი ეს რათქმაუნდა. ამ ყველაფერზე საუბარი აქ შორს წაგვიყვანს,შენც კარგად გეცოდინება რასაც ვგულისხმობ.მაგრამ ბრძოლა უნდა დავიწყოთ რომ რაც შეიძლება მალე გაიაროს ამ ყველაფერმა. ეს ყველაფერი ჩვენ თავშია უბრალოდ რეალურად არაფერია პრობლემა. თუ ფიქრობ აამაზე ცუდად ხარ,თუ არ ფიქრობ კარგად ხარ.
ყველა სიმპტომი მაქვს თუმც დავამატებ ერთს რისიც ძალიან მეშინია გაგიჟების ხანდახან მგონია რომ არ ვარ ამ ქვეყნად😌
ზუსტად ამ წამს მაქვს პანიკური შეტევა, მარცხენა მხარი მეწვის მიხურს და კიდურები დაბუჟებული მაქვს,ყვენალაირი ხერხი ვხადე რომ აზრზე მოვიდე მაგრამ სიკვდილის მეშინია
@@gelenidze5154 სიკვდილის ნუ გეშინია მაინც ვერ გაექცევით ვერცერთი.81 მილიარდი ადამიანი მოკვდა.
ზაპროსტა სახლში იჯექი და დაგეწყო თუ როგორ ?
@@gelenidze5154 ნუ გეშინია არ მოკვდები. როცა გემართება შეტევა ხომ ხედავ რომ არასოდეს კვდები? მოკვდები მხოლოდ სიბერეში. ეგ არ მოგკლავს. დააკვირდი შენს თავს რომ არც ერთ ჯერზე არ კვდები და არც ერთ ჯერზე არ მიგდის გული. მეც მტანჯავს ეგ. თითქოს გამიარა მარა მაინც მაქ ეგ ხშირად. ნელ ნელა ვახერხებ რომ გამოვიდე სიტუაციიდან. ისე ხშირად აღარ მაქვს. უბრალოდ გახსოვდეს რომ დააკვირდე შენს თავს და ნახო რომ არასოდეს არ კვდები და არც გული მიგდის არასოდეს. ხომ ასეა? ბოლო ბოლო თუ წაგივა გული არაუშავს. გიშველიან არ მოკვდები. ყელში მაგ ამოსული მაგის შიში. სიკვდილის არ მეშინია მაგრამ როცა პანიკური შიში მაქვს მაგ დროს მეშინია ხოლმე. არაუშავს. ყველა გამოვალთ ამ სიტუაციიდან
ვინმეს გაქვთ ისეთი შეგრძნება თითქოს კრიჭა უნდა შეგეკრასო?
მე მაქვს ვფიქრობ.
მაქვს: უეცარუ წამოხურება და გაოფლიანების შეგრძნება, გაგიჟების შეგრძნება, დერეალოზაცია-დეპერსონალიზაცია, გულის რევის შეგრძნება, თვალებში დაბინდვა წამოდგომის დროს, გულის აჩქარება და ხანდახან ხელების კანკალიც. ეს შეიძლება იყოს პანიკური შეტევა?
ნიკაპის დაკეტვის შეგრძნება ხომ არ გაქვთ?
კი ზუსტად
ზუსტად ასეთი სიმპტომები მაქვს ,😞😔 შიში რომ გული წამივა
რა ძნელია არაა? არა და არც ერთ ჯერზე არ მიმდის გული. თუმცა მაინც შიში მაქ რო აი ეხლა წამივა გული ეხლა წამივა. მარა არ მიმდის. არა და არასოდეს! არასოდეს არ წაგივა. საიდან მოვიდა ეს შიშები არ ვიცი. ვიცი რომ არ წამივა ამას ვაცნობიერებ მაგრამ მერე ისევ მოდის გონებაში აზრი რომ არა წაგივა. მაგარი მტანჯველია. იმედია გადამივლის. ვეღარც ვვარჯიშობ მაგის შიშით რო გული არ ამიჩქარდეს. არა და საშიში მანდ რა არის როცა გული აგიჩქარდება ვარჯიშის დროს? მარა დამტანჯა რა :D. იმედია ოდესმე გამივლის
🥹🥹🥹🥹🙏🙏🙏🙏
თუ ქალს სჭირს, პანიკური შეტევაა, თუ კაცს - გულის პრობლემა 👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
she yle qala gaajvi aqedan da nu ashineb xalxs
dammarta kide panikuri sheteva bliad
@@gonnnnnnnnnnnnnnnn
damtanja mag shetevebma 😐
როგორ მინდა თქვენთან გასაუბრება.ემიგრანტი ვარ და მტანჯავს პანიკური შეტევები.ბრძოლებში ვარ,ვერ ვმუშაობ,სულ ვტირივარ,არაფერი არ მიხარია.ყველა დღე მაქვს პანიკური შეტევა.14 წელია ასე ვარ.ვსვამ ქსანაქსი.არ დავლევ და უარესი მემართება.... მომწერეთ გთხოვთ...🙏🙏🙏😭😭😭😭
პირველ რიგში D ვიტამინი შეიმოწმეთ
გიუშ გულის 180 მომცა შიშის გამო
წნევა ქონდა180 იცი
მე წნევებს მიწევს ძაან მაღლა ეს შეტევები და რა გავაკეთო ამდროს ვინმემ მირჩიეთ წნევაზე საერთოდ არავინ საუბრობს როცა შეტევები მაქვს წნევაც მიწევს ავტომატურად ძაან მაღალზე შეტევამ შეილება 1 საათში გამიაროს მაგრამ წნევას ძალიან დიდი დრო სჭირდება
წნევის დროს ,როდესაც სიმშვიდეს შეინარჩუნებ და გულის ცემა დაგიწყნარდებათ ის მაღალი წნევაც თავისით ჩამოვა
@@user-lc2cc1iv3l საქმე მაგაშია როგორ უნდა შეძლო სიმშვიდის შენარჩუნება ამხელა წნევის დროს
ბოლო დროს მემარᲗება ესე ᲗიᲗქოს ჰაერი არ მყოფნის და აᲦარ მეყოფა ჰაერი მავრამ ვცდილობ მაინც ვისუნᲗქობდა გული მეᲦლება ეს გრᲫელდება რამოდენიმე წამი მაგრამ ფიქრებს ვასწრებ 😂😂😂😂