ประเพณี "เลี้ยงดง" บวงสรวงปู่แสะ-ย่าแสะ 2567

ปู่แสะย่าแสะ เป็นชื่อของยักษ์สองผัวเมียซึ่งเชื่อกันว่าเป็นต้นเค้าบรรพบุรุษของชาวลัวะที่ได้ กลายมาเป็นผู้พิทักษ์รักษาเมืองเชียงใหม่ ซึ่งมีเค้าโครงหลักที่สอดคล้องกับตำนานพระเจ้าเลียบโลกซึ่งแพร่หลายในภูมิภาคล้านนา ว่าด้วยการเผชิญหน้าระหว่างพระพุทธเจ้ากับปู่แสะย่าแสะและลูกซึ่งเป็นยักษ์ดุร้าย ตามตำนานกล่าวว่าปู่แสะย่าแสะ เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ต่อพระพุทธเจ้า และหันมารับศีลเลิกฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อย่างไรก็ตามการที่ปู่แสะย่าแสะเคยเป็นยักษ์มาก่อนจึงขออนุญาตต่อพระพุทธเจ้าที่จะกินสัตว์ (ควายเผือกเขาคำ-ควายดำกีบผึ้ง) ตามสัญชาติญาณยักษ์ ปีละ 1 ตัว ซึ่งพระพุทธเจ้าก็สั่งให้ทั้งสองไปขอกับเจ้าเมืองเอาเอง จึงนำมาสู่การเซ่นสังเวยและบวงสรวงปู่แสะย่าแสะ เป็นประเพณีประจำทุกปีในวัน ขึ้น 14 ค่ำ เดือน 9 เหนือ (ประมาณเดือนมิถุนายน) ปัจจุบันพิธีกรรมจัดขึ้นที่บริเวณ ลานเลี้ยงดง ข้างหน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ-ปุย ที่ 4 (แม่เหียะ) ต.แม่เหียะ อ.เมืองเชียงใหม่ จ.เชียงใหม่