#eskiistanbull

Eski İstanbul | İstanbul’un İnsan Haritasına Renk ve Ses Katanlar!
Renklendirilen ve renkli çekim görüntüler restore edlerek 1440HD, 60FPS'ye yükseltildi!
İstanbul’un insan haritasına renk ve ses katanlar, Boğuşa boğuşa, didine didine ekmek paralarını çıkaranlar; balıkçılar, ayakkabı boyacıları, sucular, şerbetçiler, gazete satıcıları, kunduracılar, niyetçiler, şekerciler, hamallar...
Osmanlı’nın seyyar satıcıları (gezici esnafı) mahallelerin ayrılmaz parçasıydı. Ciğerciler, yoğurtçular, yumurtacılar, kaymakçı ve sütçüler, muhallebiciler, aşureciler, salepçiler, bozacılar, helvacılar, macuncular, şerbetçiler, dondurmacılar, leblebiciler, turşucular, yufkacılar, simitçiler, mısırcılar, at ve eşeklere yükledikleri meyve ve sebzeleri mahallelerde dolaştıran seyyar manavlar, seyyar balıkçılar sokakları arşınlardı.
İstanbul’daki seyyar satıcıların hayatını; hem devlet memurlarına hem de Türkiye toplumundaki değişken pozisyonlarına karşı mücadelelerini anlamak modern Türkiye’yi anlamak için oldukça önemli. Kendilerine verilen önemin ve hayatta kalma kabiliyetlerinin azalmasını gözlemlemek, Türkiye toplumunun gittiği yöne kısa bir bakış atmak gibi.
İstanbul’da kayıtlı seyyar satıcı sayısı 12,000’in üzerinde. Belediyeye ücret ödemeyen 50,000 kadar da korsan satıcı olduğu söyleniyor. Türkiye’de, 1989 ile 2006 arasında kayıt dışı işçi (yani sigortasız işçi) oranı %26’dan %32’ye çıktı. 2004’te, Ankara Ticaret Odası başkanı, seyyar satıcıların her sene vergilerden 3 milyon dolar kaçındığını iddia etti. Ali Çarkoğlu ve Mine Eder’in 2006 yılındaki “Türkiye’de Kent Kayıtdışılığı ve Ekonomik Kırılganlık (Urban Informality and Economic Vulnerability in Turkey)” isimli çalışmasına göre, seyyar satıcıların %83.2’sinin sigortası yok. Hane sayısına bakılınca, %57’sine aylık 50 eurodan az para giriyor. İstatistiksel olarak seyyar satıcıların yaşantısı böyle.
Esnaflar, bu göçebe melektaşlarına iyi gözle bakmıyor. Vergi veya kira ödemeyen satıcılarla rekabetin haksız olduğunu düşünüyorlar. İstanbul’daki binlerce mekan girişinde, “Seyyar satıcı giremez” uyarısı görülür. Satıcılar, bu şehirde istenmediklerini hiçbir zaman unutmamalıdır.
Görüntü kaynağı: ABD, İngiliz Film Arşivleri
Görüntü düzenleme, renklendirme: AkifTanrıkulu

[@cuneydguzelgazzaz4579]

ELLERİNİZE EMEKLERİNİZE SAĞLIK ARAŞTIRIMALARINIZ İÇİN TEŞEKKÜRLER.

[@muhsinkanadikirik678]

Sesler uzanır maziden bize.Sağolun.❤

[@mevlutoguz6577]

O yılın insanlarıda bi başla ❤❤

[@dursungul3427]

Herşey sade güzelliğinde

[@hobiceorgu]

Simdi Tarih Tv de Lübnan Cumhurbaskani'nin Hasanoglan Köy Enstitusu'nu Ziyareti adli belgeselini izliyorum. Enstitu 1947 yilinda kapatilmis bunu biliyordum zaten ama bir belgeselde bizzat gormek duymak uzdu beni. Keske tekrar acilsa boyle guzel köy enstituleri.

[@hasanhuseyingenc6965]

Giyim kuşam ne güzelmiş

[@DenizVenus]

Turkiye---mon amour !💕

[@onur9858]

2:45 yarasın ağabeyime

[@sadekral]

harıka😊 sankı fılm ızlıyom sagol akıf abı

[@ipeksaygl1296]

İstanbul’um toprağı taşı altın.

[@sharLeyyysharLey]

5:05

[@erkanyolac6276]

Dijital teknoloji hayatımızı alt üst etti ne akraba ne yaren nede arkadaş bıraktı hepsini bizden bizi bizden ayırdı fakirde olsak fukarada kalsak yinede mutluyduk şendik 😢😢😢

[@Carlentines1880]

% 100 Made in Türkiye

[@umutylmaz8201]

❤❤❤❤

[@arzukaradag7648]

❤

[@Babakral77]

Yıl kaç

[@trakyalim22TR]

Ne güzelmis ozaman insanlar sanmis

[@462158]

60 lara bak bir gunumuze bak, 63 yil sonra toplumsal geri gidisin kaniti..