Elegji : Kushtuar Poetit Arben Duka.... 5/12/1957 - 14/12/2021 Arben Duka mal në këmbë... U nxinë ditët e Dhjetorit, Trëndafilat seç u thanë , Pse s`dëgjohet më Poeti ? Malet nga pesha pse ranë ? Tirana e preu zhurmën, dhe Labova u trondit, s`ka burrë të mbajë dhimbjen, lotët u burojnë nga sytë.. Sikur u rrëzua hëna, dielli e humbi shkëlqimin, në ç`do vatër u pre kënga, ç`do zemër ndjeu hidhërimin.. Më thanë se vdiq Poeti, ai që na mbante gjallë, Arben Duka ballë tërmeti, që penën e kishte pallë.. Vdiq Poeti që shkëlqeu, kjo ishte një vdekje e rëndë, po si do ta tretë dheu, këtë mal të madh me këngë.. Do të përcjellin me lule, borzilokë e menekshe, dhe me vargjet që ke shkruar, sa ishe i gjallë mbi dhe... O Poeti fjalështruar, penën e kishe flori, do mbetesh i paharuar, në këngë e në histori.. Ti punove për Shqipërinë, siç punon djali për nënën, unë ndaj e mora penën, në zemër ta ngrita këngën.. Me Migjenin dy binjakë, dy yje në vetëtima, burrat me mëndje të artë, Dy viganë në suferina.. Pena jote,penë e artë, majë e shpatës së Skënderbeut, si Tomorri mal i lartë, rrit lavdinë e mëmëdheut.. Vargjet e tua ngrenë në këmbë , të gjithë aktorët e skenës, siç ka ngritur Ali Pasha, Kështjellën e Tepelenës... Shkruajte vargjet e zemrës, sepse ishe Atdhetar, Ti Shqipëri më jep nder, Më jep emrin Shqipëtar.. Gurin seç e bëje stërrall, Dimrin ktheje në Pranverë, vargjet e tua vardhare , lulëkuqe mbushin dhenë.. Shkruajte për halle,derte, dhe tregove të vërtetën, vargjet e tua s`kishin të sosur, kishe njohur mirë jetën. Ti flisje për këtë vend, shkruaje për shumë gjëra, për hajdutë dhe maskarenj, me poezi i thoshje të tëra. Në çdo gërmë e në çdo fjalë, kishe gdhëndur historinë, Labova kish rritur djalë, që lart ia ngriti lavdinë. Kur vdesin burrat e trurit që japin mësim e dije, tundet dhe shtizë e flamurit, mban dhe kombi ditë zie... Ti do mbetesh nëpër këngë, siç mbeti Naimi i fjalës, ashtu si burrat në shekuj, të penës edhe të pallës... Neve do na marrë malli, për poetin tonë të zëmrës, do ta kërkojmë te varri, të na bëjë vargjet e këngës.. Arben Duka mal në këmbë, mal që nuk e tund stuhia, ndaj do mbetet nëpër këngë, Ta këndojë Shqipëria..... (Sotir Kosta)
Ah. Arben pene arti mendje ndritur. Shqiperise kurre nuk i kane munguarmendje ndriturit si. Duka jete te gjate respekte edhe per aktorin e mbrekullueshem
![[Part 1] ทารกน้อยถูกทิ้ง👶 หญิงชราเก็บขวดขายเลี้ยงดูเขาจนโต #โลกการละคร](http://i.ytimg.com/vi/nPTDvFCExks/mqdefault.jpg)
Arben Duka eshte nje thesar e poezise shqipe.
Humbje e madhe për poezinë
Cfare vargje te mrekullueshme, Arben Duka- pena e arte, gjenij te letrave po ndahen nga jeta dita dites😢😢
Elegji : Kushtuar Poetit Arben Duka....
5/12/1957 - 14/12/2021
Arben Duka mal në këmbë...
U nxinë ditët e Dhjetorit,
Trëndafilat seç u thanë ,
Pse s`dëgjohet më Poeti ?
Malet nga pesha pse ranë ?
Tirana e preu zhurmën,
dhe Labova u trondit,
s`ka burrë të mbajë dhimbjen,
lotët u burojnë nga sytë..
Sikur u rrëzua hëna,
dielli e humbi shkëlqimin,
në ç`do vatër u pre kënga,
ç`do zemër ndjeu hidhërimin..
Më thanë se vdiq Poeti,
ai që na mbante gjallë,
Arben Duka ballë tërmeti,
që penën e kishte pallë..
Vdiq Poeti që shkëlqeu,
kjo ishte një vdekje e rëndë,
po si do ta tretë dheu,
këtë mal të madh me këngë..
Do të përcjellin me lule,
borzilokë e menekshe,
dhe me vargjet që ke shkruar,
sa ishe i gjallë mbi dhe...
O Poeti fjalështruar,
penën e kishe flori,
do mbetesh i paharuar,
në këngë e në histori..
Ti punove për Shqipërinë,
siç punon djali për nënën,
unë ndaj e mora penën,
në zemër ta ngrita këngën..
Me Migjenin dy binjakë,
dy yje në vetëtima,
burrat me mëndje të artë,
Dy viganë në suferina..
Pena jote,penë e artë,
majë e shpatës së Skënderbeut,
si Tomorri mal i lartë,
rrit lavdinë e mëmëdheut..
Vargjet e tua ngrenë në këmbë ,
të gjithë aktorët e skenës,
siç ka ngritur Ali Pasha,
Kështjellën e Tepelenës...
Shkruajte vargjet e zemrës,
sepse ishe Atdhetar,
Ti Shqipëri më jep nder,
Më jep emrin Shqipëtar..
Gurin seç e bëje stërrall,
Dimrin ktheje në Pranverë,
vargjet e tua vardhare ,
lulëkuqe mbushin dhenë..
Shkruajte për halle,derte,
dhe tregove të vërtetën,
vargjet e tua s`kishin të sosur,
kishe njohur mirë jetën.
Ti flisje për këtë vend,
shkruaje për shumë gjëra,
për hajdutë dhe maskarenj,
me poezi i thoshje të tëra.
Në çdo gërmë e në çdo fjalë,
kishe gdhëndur historinë,
Labova kish rritur djalë,
që lart ia ngriti lavdinë.
Kur vdesin burrat e trurit
që japin mësim e dije,
tundet dhe shtizë e flamurit,
mban dhe kombi ditë zie...
Ti do mbetesh nëpër këngë,
siç mbeti Naimi i fjalës,
ashtu si burrat në shekuj,
të penës edhe të pallës...
Neve do na marrë malli,
për poetin tonë të zëmrës,
do ta kërkojmë te varri,
të na bëjë vargjet e këngës..
Arben Duka mal në këmbë,
mal që nuk e tund stuhia,
ndaj do mbetet nëpër këngë,
Ta këndojë Shqipëria.....
(Sotir Kosta)
Penë arti Arben.... ....por dhe ju qe keni qendisur .keto vargje kaqe te ndjeshme duke ngritur ne piedestal te pa harruarin Poetin e penes se Arte ..
I paarritshem Allahu te gradofte me Xhenete !!
Ah. Arben pene arti mendje ndritur. Shqiperise kurre nuk i kane munguarmendje ndriturit si. Duka jete te gjate respekte edhe per aktorin e mbrekullueshem
(Bravo Shahin Arifi - Mimoza llastica By Qerim Gjergji)
I madhi Arben nuk do vdesi kurre