Γεννιέται ο κόσμος, οταν φιλιουνται δυό· Η αγάπη πόλεμος, πόρτα που ανοίγει. Μεσα στα σπλαχνα σταλαζει λίγο φως, ειναι φεγγιτες τα σώματα που σμιγουν. Πλάι μου βαδίζεις σαν δέντρο σκιερο, κατω από έναν ήλιο δίχως ηλικια· Τα μάτια σου είναι κρηνες ονείρου, όπου παν συχνά και ξεδιψανε τα άγρια θηρία. Αλλάζει ο κόσμος, οταν φιλιουνται δυό· μεταμορφωνεται, ολα αγιάζουν. Ο σκλαβος βγάζει στους ώμους του φτερά· παυεις να είσαι εναα ακομα ισκιος. Ζητάω το πρόσωπό σου, ξανα παραληρω· βραγια των γιασεμιων και στην πληγη αλάτι. Αγκάθι του θανάτου, αυλή του φεγγαριού· γραφή θαλασσινη απάνω στο βασαλτη. Μικραινει ο κόσμος, οταν φιλιουνται δυό· γίνεται η καμαρα κέντρο του κόσμου και μισανοιγει σαν φρούτο ώριμο,ή σαν αστέρι εκρηγνυται και σβήνει. Η φούστα σου παφλαζει, φτιαγμένη από νερό· τα κόκκαλά μου βρέχει με τη μια· μα οσο και να βρέχεις δε θα φοβηθω, γιατί 'ναι η κοιλιά σου ηλιόλουστη πλατεία. Γυμνός ο κόσμος, οταν κυλιουνται δυό· απο τον ιλιγγο πάνω στη χλοη. Λύνονται οι καβοι, σαλπαρουν οι ψυχες· Ο χώρος ειναι σιωπή και φως μοναχα.
Γεννιέται ο κόσμος, οταν φιλιουνται δυό· Η αγάπη πόλεμος, πόρτα που ανοίγει. Μεσα στα σπλαχνα σταλαζει λίγο φως, ειναι φεγγιτες τα σώματα που σμιγουν.
Πλάι μου βαδίζεις σαν δέντρο σκιερο, κατω από έναν ήλιο δίχως ηλικια·
Τα μάτια σου είναι κρηνες ονείρου, όπου παν συχνά και ξεδιψανε τα άγρια θηρία.
Αλλάζει ο κόσμος, οταν φιλιουνται δυό·
μεταμορφωνεται, ολα αγιάζουν.
Ο σκλαβος βγάζει στους ώμους του φτερά· παυεις να είσαι εναα ακομα ισκιος.
Ζητάω το πρόσωπό σου, ξανα παραληρω· βραγια των γιασεμιων και στην πληγη αλάτι.
Αγκάθι του θανάτου, αυλή του φεγγαριού· γραφή θαλασσινη απάνω στο βασαλτη.
Μικραινει ο κόσμος, οταν φιλιουνται δυό·
γίνεται η καμαρα κέντρο του κόσμου και μισανοιγει σαν φρούτο ώριμο,ή σαν αστέρι εκρηγνυται και σβήνει.
Η φούστα σου παφλαζει, φτιαγμένη από νερό·
τα κόκκαλά μου βρέχει με τη μια·
μα οσο και να βρέχεις δε θα φοβηθω, γιατί 'ναι η κοιλιά σου ηλιόλουστη πλατεία.
Γυμνός ο κόσμος, οταν κυλιουνται δυό·
απο τον ιλιγγο πάνω στη χλοη.
Λύνονται οι καβοι, σαλπαρουν οι ψυχες·
Ο χώρος ειναι σιωπή και φως μοναχα.
Το δίδυμο των μουσικών θαυμάτων...Θανάσαρος και Σωκράταρος...
What he wrote
εξαιρετική επιλογή ερμηνεία,μουσική απόδοση κ.λ.π,να μην ξεχνάμε όμως οτι τα λόγια τα έγραψε ο μέγας Μεξικάνος ποιητής Octavio Paz.
Ο σκλάβος βγάζει στους ώμους του φτερά
Παύεις να είσαι ένας ακόμα ίσκιος...Γεια σου Θαναση!
friktos Οκτάβιο Παζ θες να πεις
Gardeniableed ωπα!! Για πες περαιτέρω...
googlare μαν μου οκταβιο παζ ηλιοπετρα .
Gardeniableed οκευ
τι εγραψε ο θεος ρε παιδια!!!!
que bello
Oh my god... this music makes my heart bleed... why, why, why
same.
Τι έχει πάμε έτσι κάτι μου θύμιζε και να μου πεις για σου θαναση
Ντρομπετα?
Same here, I love everything he does :)
τελειοοοο οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο! ντινα
Γεννιέται οκοσμος όταν φιλιούνται 2 η αγάπη πόλεμος πόρτα που ανοιγει
Ne kadar guzel bi sarki
Μου αρέσει 👍👍👍👍😜😜🤑🤑🤣🤣😍😍😍😁😄😃😀
Αγάπη μονο
Καταπληκτικό αυτό το τραγούδι
μονο αγαπη
❤❤❤❤❤❤❤
Çok iyi yaa.
❤😂
th-cam.com/video/LtxuczyBjq8/w-d-xo.html μια διασκευή για solo κλασική κιθάρα
Ο χώρος είναι περίπου 14th
Θέλουμε μπανοφι???????????????
Σαν Φρανσίσκο ότι θα έβαζα αλλά δεν το είχα πιάσει καν