@@majsiewiczm57 dlaczego? Jedni zrzucają odpowiedzialność za swoją dole czy niedole jakies koncepcje typu bóg. Zdecudowanie bardziej dojrzałe jest świadomość ze sami odpowiadamy za swoj dobrostan. Ale to wymaga nieco szerszego spojrzenia.
"...wpływ psychiki na muzykę" czy muzyki na psychikę. Oba mogą być przedmiotem ciekawej dyskusji ale ... twoja propozycja w moim mniemaniu ultraniszowa;-)
Mi się jeszcze z dojrzałością kojarzy umiejętność rozróżnienia rzeczy, na które mamy wpływ od tych, na które nie mamy. Wiedza, gdzie jesteśmy kowalami swojego losu, a gdzie jesteśmy zdani na łaskę i niełaskę fortuny.
W życiu jest wiele etapów na których ludzie trochę się zmieniają np. klasy w szkole 1-3, 4-6, 7-8, szkoła średnia i jej zakończenie, na którym czeka matura. Możliwe dlatego się tak mówi. Ja widzę różnicę w swoim zachowaniu na tych etapach i widzę ją też u innych.
Generalnie egzamin sprawdzający dojrzałość powinien przeprowadzać psycholog (oczywiście gdyby sama dojrzałość została dokładnie sprecyzowana). Rozwiązywanie równań trygonometrycznych itp. nic tu nie da. To musiałaby być bardzo szczegółowa rozmowa + jakieś zadania/problemy do rozwiązania, co pozwoliłoby owemu psychologowi lub komisji psychologów wydać jakikolwiek werdykt
Po komentarzach widać jak ludzie pojmują ten proces,wielu z nas przyjmuje jakies role życiowe i to nas pochłania, brak spojrzenia z szerszej perspektywy blokuje proces dojrzewania. Ten co wie ,ze pracuje nad sobą i na prawdę to robi -dojrzewa. Ludzie czesto nie wiedzą co to subiektywne a obiektywne ... długi temat ,dobry film
Bo 90% komentujących to dzieciaki.... Co mylą jeszcze przynajmniej z bynajmniej, jedyne słowo inteligentnie brzmiące jakiego używają to elokwentny, i generalnie coś oczywistego to dla nich odkrycie.... I dokładnie jak opisałeś, często nagle "budzimy" się bądź nagle dociera do nas że jesteśmy już znacznie inną osobą, i to proces cykliczny. Też sam wpływ mają na to hormony, i jak z wiekiem człowiek przez ubytki się "uspokaja", wtedy też inaczej się na wszystko patrzy, bo już tak się nie śpieszymy. I świadomość, stety/niestety im więcej wiem, tym mniej wiem jak to się mówi, miło zobaczyć wartościowy komentarz jaki umieściłeś w tym bagnie.
Dojrzałość to zrozumienie że nie musisz nic. Społeczeństwo narzuca nam masę plików cookies. Bycie dozałym to zrozumienie że nie musisz brać ślubu, zrozumienie że nikt niczego ci nie zabroni, że nie musisz znosić sztucznych uśmiechów. Zrozumienie że nie musisz uczestniczyć w niczyjej grze tylko mieć własną.
Moim zdaniem człowiek dojrzały to człowiek refleksyjny, wyciągający wnioski z podjętych decyzji i świadomy ponoszonych konsekwencji. Człowiek odpowiedzialny za siebie i swoich bliskich mimo różnych przeciwności losu i pełnionych ról. Wyposażony w empatię i miłość, szanujący drugiego człowieka i jego samostanowienie. Człowiek głodny wiedzy i umiejętności. To osoba, która orientuje się w swoich mocnych i słabych stronach. W pełni akceptuje siebie, życie i jego okresy przemijania. Jest świadomym uczestnikiem życia, które w pełni je przeżywa z różnymi emocjami i etapami - zwycięstwami i porażkami.
Dojrzałość to temat rzeka chyba ;) Wg mnie dojrzałość to stabilność emocjonalna, rozumienie siebie i świata, akceptacja tego co niezmienne i chęć zmiany na lepsze, kiedy do możliwe. No i branie odpowiedzialności za siebie i swoje czyny. Wartościowy film! Pozdrawiam 💜
stabilnosc emocjonalna to nie dojrzalosc, tylko bardzo dobry prezent od Twoich rodzicow ;) nie da sie jej ani nauczyc ani zdobyc, tylko musi zostac wypracowana w procesie tworzenia sie amygdali, a na to wplyw maja niestety tylko nasi rodzice - i mowie niestety, bo wiekszosc z nich jest poprostu niedojrzala ;)
Nic dodać do tych mądrości nie potrafię. Wspaniały filmik. Do dojrzałości możemy zdążać całe życie i ciągle rozwijać swoją osobowość, cierpliwość, mądrość, miłość i otwartość na drugiego człowieka. Dla mnie równie ważna jest prawdziwa więź z Bogiem Biblii, który naprawdę głęboko, niczym w duchowym lustrze, pozwala nam się przyjrzeć w swoim słowie i wspomaga wytrwałość. Taka praca pozwala zbudować wnętrze, które procentuje w życiu siłą wewnętrzną, która pomaga w trudnych sytuacjach życiowych. Tak mi się wydaje.
Ok, ale wiedza i umiejetnosc nie generowania problemów jest jednak wyższa umiejętnością niż poprostu umiejętność ciągłego sprzątania. To wlasnie jest unikanie problemów.
Ale mi ten film się przyda. Od lat słyszę zachowuj się jak na swój wiek, a ostatnio doszło jeszcze "jesteś dorosła". A ja nie mam pojęcia co to znaczy...
Przede wszystkim pozwól sobie na naturalne, etapowe poznawanie siebie - pozwalaj sobie m.in. na popełnianie błędów i odczuwanie negatywnych emocji. Miej dodatkowo świadomość podczas kryzysów życiowych (ja miałem ostatnio taki grubszy trwający 3 dni), że zawsze najczęściej jesteś dla siebie pierwszą i ostatnią osobą, która może Tobie albo tworzyć nowe problemy, albo je rozwiązywać. Mam obecnie prawie 20 lat, a już za chwilę przede mną maturka i sporo sobie uświadomiłem ostatnio odnośnie dojrzałości - m.in., że kiedyś będąc bardzo młodą osobą chciałem za szybko przeskoczyć niektóre etapy rozwoju, co spowodowało, że sam sobie stworzyłem problem, z którym walczę do dziś, ale od kiedy zrozumiałem przyczyny - wszystko zaczęło się zmieniać na lepsze, a moja dojrzałość emocjonalna zaczęła wzrastać, ponieważ uczę się tego na własnych doświadczeniach oraz od życia, który jest najlepszym nauczycielem‼️ Trzymam kciuki za Twoje samopoznawanie i stabilną, dorosłą samorealizację😊
Dobrze opowiada ten wspomniany znawca psychologii, ja się z nim zgadzam. ;-) Sama uważam, też, że czlowiek dojrzały będzie znał samego siebie, będzie miał zdrowy dystans do siebie i świata, dostrzegał jego pozytywne strony, a ponadto - będzie miał w sobie empatię, potrafił ZROZUMIEĆ drógiego człowieka, nie będzie dyskryminował innych za byle co, i będzie dostrzegał SWOJE WŁASNE niedoskonalości - będzie potrafił je zaakceptować, ale też będzie starał się dążyć przez życie właściwą drogą, będzie miał wobec siebie pewne wymagania i będzie wciąż pracował nad sobą, żeby być jeszcze lepszym człowiekiem. Nie będzie też wstydził się przyznać do swoich wad. - czyli mówiąc w skrócie: będzie posiadał RÓWNOWAGĘ w samokrytyce.
Człowiek dojrzały to taki, który sporo w swoim życiu widział i przeżył. Miał momenty, w których naprawdę wiele od niego zależało i poradził sobie z taką presją. Człowiek dojrzały potrafi wziąć na klatę decyzję i wszystkie konsekwencje z tym związane, nie boi się iść przodem, bo w końcu wiele już w życiu widział i niewiele go w życiu zaskoczy.
Trochę ponad trzy lata temu uzależniłem się od TH-cam. To rozwijało się stopniowo. Subskrybowałem najpierw jeden kanał, później drugi, trzeci. Teraz mam ich w kolekcji 79. Nie od wszystkich odbieram powiadomienia, a z kliku subskrypcji już zrezygnowałem. Staram się dobierać treści, żeby były jak najbardziej wartościowe. Mam też kilka kanałów rozrywkowych, ale znaczna większość, to treści rozwojowe. Mam ponad 30 lat i nieraz wyrzucam sobie swoją delikatną nerwicę natręctw, że muszę obejrzeć każdy odcinek od drogich mi twórców. Te trzy lata rozwinęły mnie w tempie o jakim wcześniej nie marzyłem. Między innymi, Twój kanał był niezłym motorem napędowym. Dziękuję!
@@annak.2897 To niezła praca domowa i nawet zacząłem tworzyć listę, ale już po 10 minutach urosła do takiego rozmiaru, że stwierdziłem, że to nie ma sensu. Dla mnie to dużo pracy, a dla Ciebie wynik mógłby być przytłaczający, bo co innego lista 70 filmów do obejrzenia, a co innego taka lista kanałów. Ograniczę się więc do trzech propozycji z polskiego YT. Natalia Nishka Tur - Jeżeli chodzi o psychologiczne tematy podobnie jak tutaj. Nie każdy materiał to złoto, ale czasem potrafi zrobić naprawdę świetny odcinek. Skazany na film - Świetna jakość materiałów, poziom wyważenia artystycznego to mistrzostwo. Filmy z tego kanału nieraz zmuszają mnie do zupełnie innego spojrzenia na świat Kacper Pitala - Naukowe, zakrawające o filozoficzne spojrzenie na świat. Rzadko wypuszcza filmy, ale też potrafią mi zamieszać w głowie. Jakby te propozycje były nietrafione - nic nie poradzę, to sprawa indywidualna co do kogo przemawia. Jeżeli są zbyt oczywiste, to mogę rzucić czymś innym, Mam jednak nadzieję, że sprawią Ci dużo satysfakcji.
Dla mnie dojrzałość to umiejętność całkowitej odpowiedzialności za swoje czyny. To sztuka widzenia tego co najlepsze, słuchania tego co najważniejsze. To mądrość aby tak kochać i być kochanym nie raniąc nikogo. Dojrzałość to najlepsze wino pite w najlepszym szkle ze smakiem bez rozlewania.....O i tak właśnie myślę. Pozdrawiam wszystkich dojrzałych😊
Nie obejrzałam filmu, ale chciałam tylko powiedzieć, że jestem niedojrzała i mam tego świadomość. I trudno mi z tą świadomością a jeszcze trudniej z tym, że być może nigdy nie będę w stanie osiągnąć dojrzałości. Uważam, że nie zawsze się da i że bardzo możliwe iż w moim przypadku się nie da. Nie jestem w stanie pracować nad sobą i chodzić na psychoterapię, bo mam zbyt silna depresję. A bardzo chciałabym się rozwijać na wszelkie możliwe sposoby. Nie chcę, żeby to brzmiało jak użalanie się, mam po prostu duża potrzebę bycia usłyszana.
Uświadomienie sobie swoich słabości, błędów czy emocji jest dojrzałością 😉. Trzymaj się ciepło... Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku🙂.
Musisz sobie pomóc na tyle na ile to możliwe, chodzenie na psychoterapię niewątpliwe jest jednym z wartych podjęcia kroków, żeby się z tego marazmu wyrwać. Zawsze da się dojrzeć, bez względu na okoliczności, i ty też możesz stać się dojrzała. Można wręcz powiedzieć, że to najcięższe sytuacje w życiu formują dojrzałość. Wiem, depresja podpowiada, że nie ma nadziei na przyszłość, czasem wydaje się, że nie ma nawet najmniejszej iskierki, że nie warto. I robi to niejako z autorytetem prawdy, co skutecznie zatrzymuje działanie. Ale musisz pamiętać, że wcale tak nie jest, że jest to zaburzenie postrzegania rzeczywistości, i że możesz się z tego wyrwać. Spróbuj pomyśleć o jakiejś prozaicznej rzeczy, której zrobienie sprawiłoby, że byłoby ciut lepiej - będą to właśnie te małe codzienne sprawy, które wydają się zbyt błahe by je poprawiać - wstawanie rano, śniadanie, sprzątanie, przywitanie rodziców po przyjściu z pracy. Na nich spędza się najwięcej czasu w życiu, więc warto je dopracować. Spróbuj zacząć pracować nad rzeczami, w kierunku których chcesz się rozwijać, małymi krokami, przynajmniej wykonaj najmniejszy ku nim wysiłek. Jeśli jednak czujesz, że to zbyt dużo, i jeśli jeszcze nie przyjmujesz antydepresentów, to z czystym sumieniem polecam spróbować, one czasem przynajmniej dają najmniejsze popchnięcie ku działaniu, a ten impuls do działania jest niesamowicie ważny. Carl Jung mówił, że wysiłek moralny jest najlepszym zastępstwem psychoterapii. Wzięcie odpowiedzialności za siebie, za swój rozwój, nawet w obliczu beznadzei, jest czymś co ma niesamowitą siłę. Trzymaj się ciepło
@@SuperCoolmarcel dziękuję za komentarz. Biorę antydepresanty praktycznie nieustannie od 8 lat. Rodzicow po pracy raczej nie będę witać, bo ojciec od 10 lat nie żyje a mama nie pracuje i nie mam z nią najlepszego kontaktu. Małe kroki to wydaje się być racjonalny pomysł tyle że nie mam na nie siły. Postanowiłam czekać aż okoliczności same odrobinę się zmienia i depresja choć odrobinę zlagodnieje bym mogła powoli działać.
Niedojrzała osoba nie byłaby zdolna do takich przemyśleń. Może nie trzeba chodzić na terapię, żeby usłyszeć coś czego nam potrzeba? th-cam.com/video/ejrCuFhpk7k/w-d-xo.html Polecam wszystkie filmy z kanału tej kobiety, jest genialna i dzieli się swoją wiedzą z innymi. Pozdrawiam serdecznie🍀
Pierwszym krokiem do dojrzałości jest uświadomienie sobie, że jest się niedojrzałym. A potem jest tylko trudniej, co odpycha wielu ludzi. Mam wrażenie, że jedynie niewielki odsetek ludzkości jest naprawdę dojrzały
tak jak i do madrosci, fizycznej doskonalosci, i jakiejkolwiek innej umiejetnosci - grunt to wiedziec ze nic nie wiemy, bo liczy sie droga, a nie szczyt ;)
Generalnie dla mnie to pojęcie jest tak rozmyte i luźne, że ciężko mi jest "szufladkować" i określać osoby jako dojrzałe/niedojrzałe. Może dlatego, że sam reprezentuję mimo swojego wieku cały repertuar infantylnych zachowań. Dobrze że się zająłeś tym tematem :)
Witam, super materiał, od razu ciśnie mi się na usta komentarz, a właściwie cytat bodajże z Dnia Świra, gdzie Marek Kondrat mówi, że to jest idiotyczne, by o życiu decydować, gdy ma się 19 lat, czyli gdy jest się po prostu kretynem. Wg mnie to prawda, świat jest źle skonstruowany, bardzo trudno jest w takim wieku już stać się osobą dojrzałą i świadomie podejmować decyzję odnośnie dalszego życia, trafne decyzję. Sam nie uważam się może za osobę niedojrzałą, jednak do takiej pełnej dojrzałości także mi sporo brakuje, wiele razy podejmowałem w życiu nietrafione decyzję, jednak z drugiej strony nie bałem się nigdy w danej sytuacji podjąć jakiejś decyzji. Wg mnie błąd w takich decyzjach, czy porażka, zły wybór jest niejako wkalkulowany w tego typu decyzję, nie znam nikogo, kto by cały czas podejmował tylko dobre decyzję w swoim życiu. Zawsze gdzieś może się noga powinąć, tylko ważne, by umieć wyciągnąć wnioski z tych złych decyzji, nie do końca trafionych, lub wcale nietrafionych. Swoją drogą w jednym momencie pisałem ten komentarz, a w tym samym momencie oglądałem zaległy mecz hiszpańskiej Primera Division, czy też La Ligi, jak kto woli, i nie powiem, ucieszyłem się bardzo, ponieważ Barcelona przegrała u siebie z Granadą 1-2 ;) Czyli walka o tytuł mistrza Hiszpanii będzie w tym sezonie pasjonująca.
Dojrzałość to bezwarunkowa Miłość do Siebie. Stajesz się autentyczny, prawdziwy. Porzucasz wszelkie reputacje. Ego znika i wyłania się intuicja, czucie,odczuwanie, spontaniczność. Nie musisz rozmyślać, rozumieć i analizować tylko bawić się, radować i doświadczać piękna. Być w stanie"umysłu" nie wiem. Wolność od wszystkich i wszystkiego rodzi się w naszym wnętrzu, na zewnątrz jej nie doświadczysz, dopóki nie odkryjesz jej w Sobie. Co wewnątrz, to na zewnątrz, nie odwrotnie. Energia, Częstotliwość, Wibracja. Wszechświat Cię nie karze, ani Cię nie błogosławi. On tylko reaguje na wibrację, jaką generujesz. Życzę wszystkim wysokich Wibracji Serca. Pozdrawiam Miłością. Gosia
Założenie kompletnie bez sensu. Śmierć nie powinnna być czynnikiem warunkującym przebieg życia. Idąc tym tokiem myślenia, po co dobrze gotować i delektować się smakiem skoro jedzenie i tak przetrawimy, a ostatecznie wyląduje ono w kanalizacji? Nie koniec ma znaczenie, a cały proces.
@@joannajoanna7605 1) nigdzie nie napisalem, ze nie trzeba sie uczyc i cieszyc sie zyciem 2) nie kazdy musi zrozumiec inna osobe szczegolnie w komentarzach na yt tawariszu :D
Ja tam wolałbym umierać w poczuciu spełnienia, że coś dobrego zrobiłem. A dla kogo mogłem coś dobrego zrobić jak nie dla innych, ogółu? Żyjesz dla innych, więc to jak przeżyjesz ma znaczenie.
Mam 42 lata i mimo, że cały czas szukam dojrzałości, sensu, prawdy i tak wiem, że ich nie znajdę. Najwyższym szczęściem i sensem, oprócz miłości, jest zawsze mieć w sobie swoją dziecięcą część :) Dziękuję Panie Michale za wspaniałe treści. Pozdrowienia z Lublina!
Kanał Człowiek Absurdalny powinien być obowiązkowym kanałem w TV, z mocniejszym sygnałem transmisyjnym niż RM. Bardzo dobrze się tego słucha, bardzo dobra dykcja i duże podziękowanie dla Prowadzącego za przekazywanie obszernej wiedzy w pigułkach przyswajalnych niczym witaminy! Siły i energii do nagrywania następnych świetnych materiałów! Szacunek!
Temat emocjonalnej dojrzałości poruszany jest szeroko (choć pośrednio, przez negację) w książce "Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców" Lindsay C. Gibson, którą ostatnio czytałam. Ostatni rozdział poświęcony jest próbie naszkicowania najważniejszych cech, które wyróżniają osoby dojrzałe emocjonalnie - zestawienie to jest zwłaszcza przydatne dla osób, które nie miały wzorców dojrzałych zachowań w życiu rodzinnym.
Matura jest tylko punktem zwrotnym w życiu bo kończy człowiek szkołę i stoi na rozstaju dróg, może zrobić wiele rzeczy to od niego zależy jaką ścieżkę obierze. Prawdopodobnie w trakci życia zmieni ją jeszcze kilka razy ale to pierwszy raz gdy otwiera się wachlarz możliwość i często kończy parasol ochronny (wiadomo można przedłużyć sobie ochronkę ale nie każdy może to zrobić i nikt nie musi). Dlatego to jest takie ważne, ja po swojej maturze bardzo wydoroślałam choć nie skoczyłam jeszcze na głęboką wodę. Matura to tylko symbol który oznacza koniec obowiązku i konieczność podjęcia decyzji za którą prędzej czy później będziemy musieli wziąć odpowiedzialność
Bardzo wartościowy odcinek. Przykład tej osoby uzmysłowił mi, że sama tkwię w czyjejś wizji dojrzałości co daje pole do manipulacji bo tej konkretnej wizji źle pojmowej dojrzałości (ale korzystnej dla manipulanta) nie sprostałam przez co ciężko mi w ogóle podejmować decyzje. Pojęcie "dojrzałości" chyba zostało specjalnie skrojone po to aby kontrolować osoby podejmujące swoje własne indywidualne decyzje a nie "płynące z nurtem".
Osobą dojrzałą jesteś wtedy, gdy NIE OBWINIASZ już nikogo; ani innych, ani siebie. Widzisz, co jest złe i przystępujesz do naprawiania tego. To jedyna istniejąca definicja dojrzałości. Sformułował ją A. de Mello w filmie-warsztatach z młodzieżą z USA "Odkrywanie życia na nowo". Polecam.
@@grazynaw786 Prawda. W młodości myślałam: kiedy wreszcie skończy się ta nauka i zacznę naprawdę żyć? Teraz (75 lat) wiem, że życie to ustawiczne uczenie się, ale nie dla stopni i świadectw, tylko dla siebie. Dwie prawdy zapisane na kartkach wiszą u mnie na ścianie , od lat te same: ZAWSZE oczekuj wszystkiego NAJLEPSZEGO. Oraz - Definicja dojrzałości: Gdy nie obwiniasz już nikogo; ani innych, ani siebie. Widzisz, co jest złe i przystępujesz do naprawiania tego. Często spoglądam na nie i weryfikuję swoje postępowanie. Samokontrola, ale bez przesady!
To że ludzie mylnie utożsamiają inteligencję z dojrzałością widać nawet na poziomie państwowym. Jak było powiedziane na samym początku matury są bardzo często nazywane egzaminem z dojrzałości. Moim zdaniem jest to absurdalne. W jaki sposób bowiem znajomość logarytmów, czasu zaprzeszłego po angielsku lub właściwej interpretacji Zbrodni i Kary Dostojewskiego ma się do umiejętności brania odpowiedzialności za samego siebie, podejmowania decyzji i działania zgodnie z samym sobą oraz szerzej znania samego siebie?
Dokładnie. Mam wrażenie, że matura to egzamin na przegrywa, a nie żaden egzamin dojrzałości. Dzieciaki kują, poświęcają większość swojego młodego życia na naukę bezsensownych rzeczy, które w większości przypadków im się nie przydadzą, a z wolnego czasu, w którym mogliby odkryć siebie i kim są zostaje im zaledwie niewielki ochłap, który wolą poświęcić na jakieś głupoty, bo na nic innego nie starcza im już siły. Potem studia wybrane zazwyczaj na szybko, "bo trzeba studiować", potem praca- oczywiście od razu po studiach. I tak potem co tydzień narzekają na poniedziałek w trwodze i zniechęceniu czekając na dzień pracy (totalnie niedopasowanej do ich charakteru, potrzeb, predyspozycji- bo nigdy ich nie poznali, czyli nie dojrzeli) i podświadomie czując, że przegrali życie.
Niedojrzałym ludziom można pomagać ale brać za nich odpowiedzialność? To prosty przepis na szaleństwo. Niemożliwe też jest w takiej sytuacji wziąć pełną odpowiedzialność za siebie, bo Ci inni, zupełnie nieobliczalni będą cały czas wprowadzać chaos w nasze życie. I jak tu być wtedy dojrzałym?
@@CzowiekAbsurdalny Przymusu pomagania ludziom niedojrzałym nie ma, bardziej to wynika z chęci i empatii ludzi dojrzałych do pomocy innym, wskazania im jakiejś drogi wyjścia z trudnej sytuacji dla nich, bez narzucania swojej woli ale raczej tak, żeby zdawali sobie sprawę, że to oni są odpowiedzialni za swoje decyzje. Nie chodzi o to, żeby ich prowadzić "za rączkę" i zdejmować z nich odpowiedzialność, nie pozbawić człowieka niedojrzałego wolnej woli tylko starać się dawać wyważone rady, jest to trudne ale tego bym się spodziewała po człowieku dojrzałym, takiej właśnie życiowej mądrości.
Świetny film! Ostatnimi czasy odczuwam deficyt dojrzałych ludzi wokół mnie ;) ale zdecydowanie zgadzam się z Twoją definicją dojrzałości, zwłaszcza jeśli chodzi o ten aspekt dojrzałości emocjonalnej.
Bardzo wartościowy odcinek-bałem się, że będzie tendencyjnie ale udało się uniknąć tej pułapki. Dużym problemem w wyjaśnianiu znaczeń pojęć jest nacechowanie emocjonalne terminów, które chcemy wyjaśnić: słowo ,,dojrzały'' ma wydźwięk pozytywny więc automatycznie mamy skłonności do korelowania go z innymi pozytywnymi przymiotami-wydaje mi się, że przytoczona definicja dojrzałości wg. Gordona Allporta w niektórych momentach wpada w tę pułapkę. Bardzo często popełniamy podobne błędy myląc inteligencję z mądrością oraz np. korelując to ze sposobem wysławiania się (podczas gdy badania pokazują, że osoby inteligentne więcej przeklinają); jeszcze częściej wpadamy w tę pułapkę opowiadając o cechach ,,prawdziwego mężczyzny/prawdziwej kobiety'' (gdzie to miano ,,prawdziwości'' sprawia, że korelacja jest wyłącznie z pozytywnymi cechami). Nawet więcej, w filozoficznych gdybaniach czy jesteśmy sami we wszechświecie, często napotykamy opinie ,,jeżeli obca cywilizacja jest dużo bardziej rozwinięta od nas, to na pewno nie będzie do nas wrogo nastawiona'' co moim zdaniem wcale nie powinno być oczywiste. Btw. przy tej okazji nie mogę powstrzymać się aby nie polecić świetnej trylogii SciFi ,,Problem Trzech Ciał/Ciemny Las/Konieć Śmierci''.
Wiele razy słyszałam ten argument "osoba dojrzała powinna" albo "ty jeszcze jesteś nie dojrzała" zawsze było to dla mnie przykre bo nie zgadzałam się z definicją osoby "dojrzałej" (obraz bazujący na stereotypach przedstawiony na początku materiału). W dużej mierze do tego obrazu "dojrzałości" przyczynia się kultura i bardzo mi się podobało że o tym wspomniałeś :) .
Z tą filozofią życia bym się tak nie zapędzala, oczywiście może sam autor miał co innego na myśli niż ja sobie wyobrażam kiedy o tym słyszę, jeśli tak to chciałabym bliżej poznać definicję filozofii życia dokładnie w rozumieniu autora, natomiast ja zauważyłam jedną bardzo istotną rzecz. Ludzie którzy już bardzo ustabilizują swój światopogląd wydają się kimś kto szukał i znalazł prawdę wszechświata, jedyną słuszną drogę. To w moim przekonaniu czyni tych ludzi niedojrzałymi. Bądź jak woda.
Jordan Peterson w swojej książce "12 życiowych zasad" fajnie opisuje jaka powinna być ta nasza dojrzała filozofia życiowa aby pomagała funkcjonować w społeczeństwie. W skrócie powinna uwzględniać pewne uniwersalne mądrości i przekazy, zawarte w dziejach ludzkości dla różnych grup etnicznych. Wg. mnie wartościowa pozycja na drodze do dojrzałości.
Myślę, że istotę omawianego zagadnienia można spróbować objąć stwierdzeniem, że dojrzałości stanowi syntezę racjonalności i emocjonalności. Łaskawość, współczucie i wyrozumiałość wobec siebie i innych przeplatają się z przytomną kalkulacją, indywidualnym bilansem zysków i strat (nie koniecznie ekonomicznych, ale także uczuciowych). Sądzę, że w materiale wybrzmiały poszczególne elementy i aspekty szerszej natury fenomenu dojrzałości. Oczywiście jak zwykle ciekawy, pouczający i przyjemny w odbiorze odcinek. Dziękuję za uwagę 😊
Mysle ze dojrzalosc to forma odpowiedzialności za siebie w pierwszym rzędzie, później za rodzinę (mowa o swoich dzieciach). Branie na siebie konsekwencji podjętych decyzji i świadomość tego jednocześnie ze jestesmy slabi ,popełniamy błędy i potrafimy się do nich przyznać.
dojrzałość wszystkich ludzi jakich znam to ich emocje i bardzo dobre opanowanie kontrola emocji bez zrywów rozwiązywanie problemów głową a nie przez emocje. Uczucia emocje zostawiają bardzo bliskiej osobie.
@@mateuszgigon3724 Kazdy ma swój rozum,czy bliskich,gdzie mozesz liczyc na kogos,czy cos Ci doradzi,wtedy patrzysz inaczej na to wszystko,ja staram sie wierzyc w siebie,i nie byc pesymista
@@Daster200 Niekoniecznie,kazdy ma inny charakter,i podejscie do roznych sytuacji,kazdy czlowek reaguje inaczej.Jakie masz swoje wyznaczniki,jesli chodzi o dojrzałosc
Gdybym sama miała opisać dojrzałość to moje wnioski byłby bardzo podobne, dojrzałość można osiągnąć etapami, u mnie pierwszym etapem który poruszył się w moim życiu było zrozumienie tego że odgrywałam różne role dla różnych osób a nie muszę tego robić. Zakwestionowanie narzuconej przynależność, roli czy czegoś czego nie chciałam na siebie brać. Sama opisałabym dojrzałość w kilku prostych porównaniach Emocjonalnie zrozumiały i optymistyczny jak dziecko. Walczący o swoją satysfakcję życiową, emocjonalną oraz pewny swych przekonań jak lew. Szukający wsparcia i potrafiący znaleźć pokorę w sobie jak wilk niżej w hierarchii stada. Oczywiście to krótkie porównania dla łatwego zrozumienia poglądu. Część z tych cech może wyglądać na sprzeczne ze sobą ale takie nie są.
Wg mnie człowiek dojrzały to taki, który ma wystarczający poziom świadomości samego siebie, swojej roli oraz zrozumienia otaczającego go świata. Taka osoba musi mieć też gotowość do radzenia sobie jak najlepiej potrafi z wyzwaniami, problemami i wyborami, które przyniesie jej życie. Jest to więc składowa dwóch czynników: kompetencji oraz postawy.
Według mnie osoba dojrzała to osoba, która dokładnie zna swoje wady i zalety. Osoba dojrzała pracuje nad sobą, zdaje sobie sprawę ze swoich osiągnięć ale i błędów. Dojrzała osoba nie potrzebuje uznania od drugiej osoby bo ona sama zna swoją wartość. Taka osoba potrafi przyznać się do błędu chcąc to naprawić przeciwieństwie do osob, które usilnie chcą być postrzegani u innych jako nieomylni . Osoba dojrzała jest odpowiedzialna za siebie i swoją rodzinę.
Względna to złe słowo. Względna dojrzałość to picie i palenie pod sklepem. Pozwala ona na odnalezieniu się w konkretnej grupie osób, która wspiera nas emocjonalnie i materialnie, kiedy tej pomocy potrzebujemy. Jest to więc sposób na radzenie sobie ze światem i wewnętrznymi problemami. Dojrzałość jest rzeczą wieloaspektową i nie całkiem poddającą się precyzyjnemu definiowaniu. Ale nie jest rzeczą względną, o nie.
Robisz świetne materiały. Ja mniej więcej od 2013 roku zacząłem dostrzegać dziwne zjawisko wokół siebie. Wtedy jeszcze nie było to jakoś szczególnie uświadomione ale już wtedy zacząłem to czuć, nie wiedziałem co z tym zrobić, chyba zle to interpretowałem no i zaczęło mi trochę odbijać. Popadłem w depresję. Co to było? Mam poczucie że stale ucieka ode mnie energia. Energia. Ludzie. Przy jednoczesnym braku możliwości wytworzenia czegoś stabilnego, konstruktywnego i wartościowego. Widziałem już wtedy jaki będzie, czy jakie mogą być tego finały. Problemem jest też to, czy ekonomicznie i finansowo można jakoś sensownie prosperować Ale to nie jest głównym czy najistotniejszym problemem i czynnikiem. No?... Miałem drobne klopoty ostatnio i finansowo przez 3, albo może 5 następnych lat nie wrócę do normalności. Będę funkcjonować tak tylko aby aby tylko jakoś przetrwać i też pod warunkiem że będę mieć stabilne zatrudnienie i źródło dochodów. Bo jeśli nie? No to ja nie wiem. Tak czy inaczej. Obecnie widzę jeszcze coś, na co nie mogę odnaleźć odpowiedniej dla siebie postawy. To jest nihilizm. Fajnie że to słowo zostało wrzucone w ten materiał. Muszę jakoś wyrzucić chaos z głowy i odnaleźć w sobie jakoś taki prawidłowy porządek rzeczy. Narazie jeszcze o tym myślę.
Pomyśl, ze jesteś księciem-władcą. Być może na razie jesteś pozbawiony swojego księstwa, ale masz wierne sobie wojsko (to twój umysł i twoje ręce). Oceń sytuację swojego państwa i przygotuj strategię celem odzyskania swojego władztwa (może to być wewnętrzny porządek, lub własne mieszkanie/dom/działka). Nie idź na skróty (kredyty odpadają), pracuj u podstaw swojej egzystencji, powoli krok po kroku, każdego dnia. Dbaj o swoje wojsko, czyli o zdrowie i tężyznę (ale nie przesadnie, nigdy nie popadaj w przesadę). W pewnym momencie poczujesz swoja silę i godność. Wtedy już będziesz w stanie nie tylko odzyskać swoje władztwo ale stanowczo poszerzyć jego granicę, włączyć weń nowych ludzi itd. Takie myślenie na prawdę pomaga.
@@Arbago300 Dzięki za odpowiedź. Nie chciałem na nią od razu odpowiadać ale w moim przypadku to może nie mieć ani sensu, ani racji bytu. Czas upadku komunizmu w naszym kraju i przechodzenie do systemu zachodniego w latach 90tych był okresem kiedy rząd Polski, politycy i władza uznały że chcą mieć społeczeństwo biedaków bez perspektyw. Co więcej, rząd Polski musiał przystać na to co zaoferował nam zachód, Stany Zjednoczone i Europa zachodnia. Polskie elity polityczne w naszym kraju nie miały wyjścia i kraj wtedy został postawiony w stan upadłości. Wystarczyła tylko jedna dekada... Jedna dekada... Wszystko wtedy popadło w degrengoladę, przemysł, gospodarka, system edukacyjny. I zachód zwyczajnie robił z nas kolonię i rezerwóar taniej siły roboczej. Zasoby ludzkie, które być może były i nadal są słabo albo i nawet wcale nie wykształcone, ale które za to byłyby i nadal nadają się do wdrażania do fabryk ludzi którzy będą mentalnie i intelektualnie za słabi do tego żeby się samodzielnie bronić, oraz upominać się o swoje w dodatku z zaniżonym poczuciem własnej wartości. Dzięki za inspirującą radę. Ale oberwałem rykoszetem tamtą jedną dekadą i to w moim przypadku na prawdę może nie mieć sensu ani jakiegoś szczególnego znaczenia. Takie działania spełzną na niczym. Eksterminacja ekonomiczna ma to do siebie, że wnika w nasze umysły, serca i duszę w sposób całkowicie niezauważalny
Dziękuję miło mi. Nigdy jednak nie kierowałem się w stronę prowadzenia terapii jako takiej. Paradoksalnie też dobry terapeuta nie musi wcale być bardzo analityczny.
Dla mnie osoba dojrzała jest : silna psychicznie , dobra dla innych , wyrozumiała , wywiązująca się z obowiązków i obietnic , nie bojąca się różnych wyzwań To taka osoba która twardo stąpa po ziemi osoba której można zaufać osoba która nie krzywdzi ludzi wogół swoim zachowaniem i czynami Osoba dojrzała jest miła , przejmuje się tym na co ma wpływ , jest nie zależna Jest wsparciem i wzorem do naśladowania dla młodego człowieka
A ja się z tym nie zgodzę, dla mnie zupełnym brakiem dojrzałości się ignorowanie takich "trollowych" zachowań. Ignorowanie czyjejś głupoty, która skutkuje potem takimi kwiatkami jak antyszczepionkowcy czy ogólnie osoby odrzucające naukę to zupełny brak dojrzałości, a wręcz taka, nawet nie dziecinna, bierność. Dla mie dojrzałość to umiejętność krytycznego myślenia i konfrontacji faktów z naszymi przemyśleniami bez obrażania się, a z chęcią rozwoju :) Podsumowując, dojrzałość to dla mnie umiejętnisc ciągłego rozwoju i reagowania na to co dzieję się wokół nas bez "fochów" i bierności.
@@karolina37 dojrzałością jest bliska realnej ocena siebie. I swoich możliwości, wpływów. Czy odpowiadanie trollom które mają z tego pożywkę, w poczuciu ze zmienia się świat na lepsze a tak naprawde nic się nie zmienia, jest dojrzałe?..
Przyszła mi do głowy pewna myśl. Jak świat światem ludzie starali się klasyfikować, nazywać, określać ( a zatem generalizować) sprawy z ich własnego życia i z życia innych ludzi. Powstała nawet cała dziedzina zajmująca się tym- psychologia. Wraz z psychologia powstała psychoterapia. I o ile ci którzy potrzebują pomocy powinni miec do psychothérapii dostęp, o tyle tez ci powinni mieć możliwość wyboru pomocy. Osobiście postrzegam ,współczesna psychologię jako naukę „ w powijakach”, przeteoretyzowana, wybiórczo podzielona na różne orientacje i co najgorsze ( w moim odczuciu) zbyt często skupiająca w swoich szeregach ludzi którzy wybrali ten zawód by radzić innym bo na jakimś etapie życia nie potrafili radzić sobie samym. I ci którzy dojrzeli życiowo stali się zapewne mądrymi ludźmi chętnie niosącymi pomoc gdy ktoś o ta pomoc się do nich zwróci, a ci którzy dali się ponieść własnej potrzebie naprawiania życia innych być może ciagle do dojrzałości zmierzają troche okrężna droga- podążając ścieżkami życiowymi innych.
W jakim domu mieszkamy z jakimi ludźmi się za małego stykamy to niestety takimi się stajemy.Jak odbicie w lustrze i czasem to lustro porysowane czasem trochę zniekształca ale podobieństwo jest.Jak się jeszcze nie ma świadomości to już całkiem klapa.
Słuchając zaczęłam się nagle zastanawiać, jak wielka jest różnica znaczeniowa między określeniami „człowiek dojrzały” lub „osoba dojrzała” a zwrotem „dojrzała kobieta”, pod którym raczej nie ukrywa się żadna analiza cech charakteru, a jedynie dość pejoratywna ocena jej zewnętrzności. Ale to już chyba temat dla socjologów. Czy będzie (a może już był) odcinek o infantylizmie? Tak dla przeciwwagi...
Wiedza jest jak świat idei Platona, a przyzwyczajenia, nawyki, schematy działania jest jak świat materii. Niby pierwsze wpływa na drugie, a tak jakoś one nie mają punktu stycznego i są osobnymi światami. Myślę, że to oddaje trudność stosowania wiedzy o prawidłowościach do własnej osoby i naprawy niszczących zachowań.
Dojrzałą osobą ma dojrzałe jelita. Po czym poznać dojrzałe jelita? Jaki jest wpływ stanu jelit na stan psychiczny człowieka? Co praktycznego na ten temat może dowiedzieć się student na studiach psychologicznych? Czy dojrzalosc psychiczna jest uniwersalną? Co można powiedzieć o określeniu "dojrzeć do czegoś "? Czy dojrzałość zależy od poziomu gotowości do wykonania określonych zadań. Czy można powiedzieć, że dojrzałość to stan poprzedzający ... obumieranie.
Aż zaczęłam się zastanawiać, czy w ogóle można o jakieś osobie powiedzieć, że jest dojrzała w takim ogólnym tego słowa znaczeniu. W końcu dojrzałość może mieć tyle form i dotyczyć tylu sfer, że aż nie wiem czy ktoś jest w stanie odhaczyć wszystkie niezbędne skille do dojrzałości. To trochę tak jak z pogłębianiem swojej wiedzy, nie jesteś w stanie być przecież alfą i omegą w każdej dziedzinie. Co daje mi chyba do myślenia, że powinnam przestać używać słowa "dojrzały" ogólnikowo, a raczej mówić konkretnie, że osoba X jest dojrzała w sferze Y. Nawet jak tak pomyślę sobie o Pana definicji dojrzałości, to w dalszym ciągu myślę, że przecież te cechy o których Pan mówi ktoś może mieć opanowane np. w sferze zawodowej, ale kompletnie nie umieć podejmować decyzji, ryzyka czy brać odpowiedzialności w związkach. Ile sfer życia trzeba mieć opanowanych, żeby móc się określić dojrzałym? Raczej wszystkich się opanować nie da. Ech, tyle pytań. Dobrze, że chociaż wiadomo kiedy owoce są dojrzałe :D PS. Jeszcze przyszło mi do głowy, że chyba swego rodzaju dojrzałością jest również umiejętność przyznania się do swoich ograniczeń i tego, że pewnych poprzeczek raczej się nie przeskoczy, a potem bazując na tej wiedzy podejmuje się decyzje (np. jestem na tyle dojrzały, aby umieć się przyznać przed sobą i innymi, że nie jestem i prawdopodobnie nigdy nie będę na tyle dojrzały żeby zostać rodzicem, więc postanawiam nim nie być)
To jest właśnie dojrzałość, wiedza i świadomość że nie czujesz się jako przyszły rodzic i nie chcesz być rodzicem. Niedojrzałość to decydowanie się na dziecko, bo co inni powiedzą, bo inni ci mówią, że tak się powinno itp.
@LukkeWOT poprostu jesteś za mało inteligentny żeby go zrozumieć i itak konfederacja ma ponad 30 % u młodych wyborców więc ten "psychol" będzie tobą rządził
I na odwrót ,ktoś kto ma problemy z emocjami może być osobą mega dojrzałą. Kuleje po prostu ten obszar czasami przez problemy z dzieciństwa lub innych przyczyn.
Najśmieszniejsze są osoby ok. 40tki, które na siłę próbują się kreować na nastolatków bo np. całą młodość stracili z niedobranym partnerem i teraz na siłę jakoś próbują nadrobić ten czas, nie mają dzieci-i popłakują w kącie nad swoimi zmarnowanymi szansami. Już samo to, że się tkwi w próżni w niedobranym związku jest oznaką niedojrzałości i uważajcie na takie osoby. To są tzw. wieczni odwlekacze, osoby, które nie potrafią w swoim życiu podjąć konkretnych kroków, które do czegoś prowadzą, żyją z miesiąca na miesiąc i życie im przecieka przez palce. Uważajcie na takie osoby kobietę/mężczyznę, możecie się z nimi dobrze czuć, fajnie spędzać czas i nawet się świetnie dogadywać, ale nigdy nic nie ruszy do przodu, a taka osoba będzie was utrzymywała w złudnym poczuciu, że już niedługo do czegoś dojdzie. To są też osoby, które nie potrafią rozmawiać o swoich odczuciach względem waszej relacji i unikają takiego tematu.
![[NV#263] Jak rozpoznać niedojrzałą kobietę?](/img/n.gif)
Dojrzały to ktoś, kto nie musi co chwila potwierdzać swojej dojrzałości. I na pewno nie ktoś, kto krzyczy, że jest dorosły i poważnym człowiekiem.
lubię placki
A pierwszym krokiem ku dojrzewaniu jest przyznanie, że nie jest się jeszcze dojrzałym
Dojrzały to ten co zapierdala do roboty i ma zone i dzieci, reszta mentalna gimba.
@@lechitasowianinpolak8168 jesteś dojrzały bo przekazałeś DNA? Spierdalaj
@@Bazyl. nie, on jest dojrzały bo pracuje i ma dzieci czyli rovi to do czego każdy jest powołany
Dla mnie dojrzałość to odpowiedzialność za siebie, swoje czyny i swój dobrostan.
Wystarczy wstawać rano
@@MurderfaceWill 😄
To trochę sprzeczne ze sobą cele.
@@majsiewiczm57 dlaczego? Jedni zrzucają odpowiedzialność za swoją dole czy niedole jakies koncepcje typu bóg. Zdecudowanie bardziej dojrzałe jest świadomość ze sami odpowiadamy za swoj dobrostan. Ale to wymaga nieco szerszego spojrzenia.
@@luckylukas3506 może i Ty i ja mamy rację.Tylko co z tego?
Mam taką propozycję na odcinek. Gdybyś opowiedział o wyborze muzyki i wpływ psychiki na muzykę w społeczeństwie
To ciekawy temat. Warto by było go poruszyć. Bo jest niewiele artykułów na ten temat.
To ja sądziłam, że dobór słuchanej muzyki jest skutkiem (między innymi) tego co mamy w środku, a nie odwrotnie (-:
oooo fajne
Ciekawy pomysł, chętnie bym obejrzała taki odcinek :)
"...wpływ psychiki na muzykę" czy muzyki na psychikę.
Oba mogą być przedmiotem ciekawej dyskusji ale ... twoja propozycja w moim mniemaniu ultraniszowa;-)
Mi się jeszcze z dojrzałością kojarzy umiejętność rozróżnienia rzeczy, na które mamy wpływ od tych, na które nie mamy. Wiedza, gdzie jesteśmy kowalami swojego losu, a gdzie jesteśmy zdani na łaskę i niełaskę fortuny.
Też tak myślę, gdyż próba wpływania na to co nie mamy wpływu wywołuje frustrację.
Mnie.
Matura nie ma nic wspólnego z dojrzałością
To prawda , to tylko egzamin .
Dokładnie, dlaczego to w ogóle jest tak nazywane
W życiu jest wiele etapów na których ludzie trochę się zmieniają np. klasy w szkole 1-3, 4-6, 7-8, szkoła średnia i jej zakończenie, na którym czeka matura. Możliwe dlatego się tak mówi. Ja widzę różnicę w swoim zachowaniu na tych etapach i widzę ją też u innych.
W latach 30-tych minionego wieku może i był oznaką dojrzałości... Ale teraz to faktycznie nie ma nic wspólnego 😉
Generalnie egzamin sprawdzający dojrzałość powinien przeprowadzać psycholog (oczywiście gdyby sama dojrzałość została dokładnie sprecyzowana). Rozwiązywanie równań trygonometrycznych itp. nic tu nie da. To musiałaby być bardzo szczegółowa rozmowa + jakieś zadania/problemy do rozwiązania, co pozwoliłoby owemu psychologowi lub komisji psychologów wydać jakikolwiek werdykt
Po komentarzach widać jak ludzie pojmują ten proces,wielu z nas przyjmuje jakies role życiowe i to nas pochłania, brak spojrzenia z szerszej perspektywy blokuje proces dojrzewania.
Ten co wie ,ze pracuje nad sobą i na prawdę to robi -dojrzewa.
Ludzie czesto nie wiedzą co to subiektywne a obiektywne ... długi temat ,dobry film
Bo 90% komentujących to dzieciaki.... Co mylą jeszcze przynajmniej z bynajmniej, jedyne słowo inteligentnie brzmiące jakiego używają to elokwentny, i generalnie coś oczywistego to dla nich odkrycie.... I dokładnie jak opisałeś, często nagle "budzimy" się bądź nagle dociera do nas że jesteśmy już znacznie inną osobą, i to proces cykliczny. Też sam wpływ mają na to hormony, i jak z wiekiem człowiek przez ubytki się "uspokaja", wtedy też inaczej się na wszystko patrzy, bo już tak się nie śpieszymy. I świadomość, stety/niestety im więcej wiem, tym mniej wiem jak to się mówi, miło zobaczyć wartościowy komentarz jaki umieściłeś w tym bagnie.
Dojrzałość to zrozumienie że nie musisz nic. Społeczeństwo narzuca nam masę plików cookies. Bycie dozałym to zrozumienie że nie musisz brać ślubu, zrozumienie że nikt niczego ci nie zabroni, że nie musisz znosić sztucznych uśmiechów. Zrozumienie że nie musisz uczestniczyć w niczyjej grze tylko mieć własną.
Doskonale
Brawo
Mógłbyś być moim kolegą po tym co napisałeś Ł Mn 🤔👏💪👍✌🍀
Wspaniały cytat.
Dokładnie to o czym napisałeś, ostatnio zaczynam odczuwać, więc twój komentarz podbija mi ego
Moim zdaniem człowiek dojrzały to człowiek refleksyjny, wyciągający wnioski z podjętych decyzji i świadomy ponoszonych konsekwencji. Człowiek odpowiedzialny za siebie i swoich bliskich mimo różnych przeciwności losu i pełnionych ról. Wyposażony w empatię i miłość, szanujący drugiego człowieka i jego samostanowienie. Człowiek głodny wiedzy i umiejętności. To osoba, która orientuje się w swoich mocnych i słabych stronach. W pełni akceptuje siebie, życie i jego okresy przemijania. Jest świadomym uczestnikiem życia, które w pełni je przeżywa z różnymi emocjami i etapami - zwycięstwami i porażkami.
Dojrzałość to temat rzeka chyba ;)
Wg mnie dojrzałość to stabilność emocjonalna, rozumienie siebie i świata, akceptacja tego co niezmienne i chęć zmiany na lepsze, kiedy do możliwe. No i branie odpowiedzialności za siebie i swoje czyny.
Wartościowy film! Pozdrawiam 💜
stabilnosc emocjonalna to nie dojrzalosc, tylko bardzo dobry prezent od Twoich rodzicow ;) nie da sie jej ani nauczyc ani zdobyc, tylko musi zostac wypracowana w procesie tworzenia sie amygdali, a na to wplyw maja niestety tylko nasi rodzice - i mowie niestety, bo wiekszosc z nich jest poprostu niedojrzala ;)
@@krygupomyślałen to samo o stabilności emocjonalnej .
Nic dodać do tych mądrości nie potrafię. Wspaniały filmik. Do dojrzałości możemy zdążać całe życie i ciągle rozwijać swoją osobowość, cierpliwość, mądrość, miłość i otwartość na drugiego człowieka. Dla mnie równie ważna jest prawdziwa więź z Bogiem Biblii, który naprawdę głęboko, niczym w duchowym lustrze, pozwala nam się przyjrzeć w swoim słowie i wspomaga wytrwałość. Taka praca pozwala zbudować wnętrze, które procentuje w życiu siłą wewnętrzną, która pomaga w trudnych sytuacjach życiowych. Tak mi się wydaje.
Nie sztuką unikać bałaganu, sztuką jest nabruździć i potrafić go posprzątać.
Hmmm. Coś w tym jest, nie mniej jednak najlepiej uczyć się na cudzym bałaganie :-) pozdrawiam
Ok, ale wiedza i umiejetnosc nie generowania problemów jest jednak wyższa umiejętnością niż poprostu umiejętność ciągłego sprzątania. To wlasnie jest unikanie problemów.
Raczej sztuką nie jest nabrudzić..
th-cam.com/video/LxipwegjTYk/w-d-xo.html
@@NicknameDenied ahahah właśnie;-) ubiegłeś mnie
Ale mi ten film się przyda. Od lat słyszę zachowuj się jak na swój wiek, a ostatnio doszło jeszcze "jesteś dorosła". A ja nie mam pojęcia co to znaczy...
Bądź sobą a czasami wróć żeby być i czuć się na luzie jak dziecko .
Ktoś kiedyś powiedział, że przy dorastaniu musisz zabić w sobie dziecko, a później całe życie go znów szukać. Ciekawa myśl
@@kamsolt00 może to i ciekawe, ale za to jakie destrukcyjne
Przede wszystkim pozwól sobie na naturalne, etapowe poznawanie siebie - pozwalaj sobie m.in. na popełnianie błędów i odczuwanie negatywnych emocji. Miej dodatkowo świadomość podczas kryzysów życiowych (ja miałem ostatnio taki grubszy trwający 3 dni), że zawsze najczęściej jesteś dla siebie pierwszą i ostatnią osobą, która może Tobie albo tworzyć nowe problemy, albo je rozwiązywać.
Mam obecnie prawie 20 lat, a już za chwilę przede mną maturka i sporo sobie uświadomiłem ostatnio odnośnie dojrzałości - m.in., że kiedyś będąc bardzo młodą osobą chciałem za szybko przeskoczyć niektóre etapy rozwoju, co spowodowało, że sam sobie stworzyłem problem, z którym walczę do dziś, ale od kiedy zrozumiałem przyczyny - wszystko zaczęło się zmieniać na lepsze, a moja dojrzałość emocjonalna zaczęła wzrastać, ponieważ uczę się tego na własnych doświadczeniach oraz od życia, który jest najlepszym nauczycielem‼️
Trzymam kciuki za Twoje samopoznawanie i stabilną, dorosłą samorealizację😊
@@konrad_lubanski czasem warto posłuchać starszych
Dobrze opowiada ten wspomniany znawca psychologii, ja się z nim zgadzam. ;-) Sama uważam, też, że czlowiek dojrzały będzie znał samego siebie, będzie miał zdrowy dystans do siebie i świata, dostrzegał jego pozytywne strony, a ponadto - będzie miał w sobie empatię, potrafił ZROZUMIEĆ drógiego człowieka, nie będzie dyskryminował innych za byle co, i będzie dostrzegał SWOJE WŁASNE niedoskonalości - będzie potrafił je zaakceptować, ale też będzie starał się dążyć przez życie właściwą drogą, będzie miał wobec siebie pewne wymagania i będzie wciąż pracował nad sobą, żeby być jeszcze lepszym człowiekiem. Nie będzie też wstydził się przyznać do swoich wad. - czyli mówiąc w skrócie: będzie posiadał RÓWNOWAGĘ w samokrytyce.
Człowiek dojrzały to taki, który sporo w swoim życiu widział i przeżył. Miał momenty, w których naprawdę wiele od niego zależało i poradził sobie z taką presją. Człowiek dojrzały potrafi wziąć na klatę decyzję i wszystkie konsekwencje z tym związane, nie boi się iść przodem, bo w końcu wiele już w życiu widział i niewiele go w życiu zaskoczy.
Dojrzaly czlowiek bierze odpowiedzialnosc za swoje zycie i kreuje swoj swiat. Dziekuje i pozdrawiam.
@Adam Juszczak Zasoby i szczescie tez kreuje sam. Zycie zaczynamy od poczatku a nie od konca.
Trochę ponad trzy lata temu uzależniłem się od TH-cam. To rozwijało się stopniowo. Subskrybowałem najpierw jeden kanał, później drugi, trzeci. Teraz mam ich w kolekcji 79. Nie od wszystkich odbieram powiadomienia, a z kliku subskrypcji już zrezygnowałem.
Staram się dobierać treści, żeby były jak najbardziej wartościowe. Mam też kilka kanałów rozrywkowych, ale znaczna większość, to treści rozwojowe.
Mam ponad 30 lat i nieraz wyrzucam sobie swoją delikatną nerwicę natręctw, że muszę obejrzeć każdy odcinek od drogich mi twórców.
Te trzy lata rozwinęły mnie w tempie o jakim wcześniej nie marzyłem.
Między innymi, Twój kanał był niezłym motorem napędowym.
Dziękuję!
Możesz wymienić najważniejsze kanały, dzięki którym rozwinąłeś się w takim tempie?
@@annak.2897 To niezła praca domowa i nawet zacząłem tworzyć listę, ale już po 10 minutach urosła do takiego rozmiaru, że stwierdziłem, że to nie ma sensu. Dla mnie to dużo pracy, a dla Ciebie wynik mógłby być przytłaczający, bo co innego lista 70 filmów do obejrzenia, a co innego taka lista kanałów.
Ograniczę się więc do trzech propozycji z polskiego YT.
Natalia Nishka Tur - Jeżeli chodzi o psychologiczne tematy podobnie jak tutaj. Nie każdy materiał to złoto, ale czasem potrafi zrobić naprawdę świetny odcinek.
Skazany na film - Świetna jakość materiałów, poziom wyważenia artystycznego to mistrzostwo. Filmy z tego kanału nieraz zmuszają mnie do zupełnie innego spojrzenia na świat
Kacper Pitala - Naukowe, zakrawające o filozoficzne spojrzenie na świat. Rzadko wypuszcza filmy, ale też potrafią mi zamieszać w głowie.
Jakby te propozycje były nietrafione - nic nie poradzę, to sprawa indywidualna co do kogo przemawia. Jeżeli są zbyt oczywiste, to mogę rzucić czymś innym, Mam jednak nadzieję, że sprawią Ci dużo satysfakcji.
@@katarian
polecam jeszcze scifun i emce
@@baltazargabka4580 napisałem, że wymienię tylko 3, musiałem więc wybrać. Jak dojrzały człowiek;)
@@katarian
w sumie dobra docinka ; )
Zaskakujesz różnorodnością tematów 😍
improvise adapt overcome
Dziękuję, ale czy ja wiem, czy są takie różnorodne? Mam wrażenie, że w kółko mówię to samo ;)
@@matipiotr4002 to te niezgrabne palce 😄
@@matipiotr4002 a jakie ma to znaczenie?
@@matipiotr4002 4
Dla mnie dojrzałość to umiejętność całkowitej odpowiedzialności za swoje czyny. To sztuka widzenia tego co najlepsze, słuchania tego co najważniejsze. To mądrość aby tak kochać i być kochanym nie raniąc nikogo. Dojrzałość to najlepsze wino pite w najlepszym szkle ze smakiem bez rozlewania.....O i tak właśnie myślę. Pozdrawiam wszystkich dojrzałych😊
Nie obejrzałam filmu, ale chciałam tylko powiedzieć, że jestem niedojrzała i mam tego świadomość. I trudno mi z tą świadomością a jeszcze trudniej z tym, że być może nigdy nie będę w stanie osiągnąć dojrzałości. Uważam, że nie zawsze się da i że bardzo możliwe iż w moim przypadku się nie da. Nie jestem w stanie pracować nad sobą i chodzić na psychoterapię, bo mam zbyt silna depresję. A bardzo chciałabym się rozwijać na wszelkie możliwe sposoby. Nie chcę, żeby to brzmiało jak użalanie się, mam po prostu duża potrzebę bycia usłyszana.
Uświadomienie sobie swoich słabości, błędów czy emocji jest dojrzałością 😉. Trzymaj się ciepło... Nawet najdłuższa podróż zaczyna się od pierwszego kroku🙂.
Musisz sobie pomóc na tyle na ile to możliwe, chodzenie na psychoterapię niewątpliwe jest jednym z wartych podjęcia kroków, żeby się z tego marazmu wyrwać. Zawsze da się dojrzeć, bez względu na okoliczności, i ty też możesz stać się dojrzała. Można wręcz powiedzieć, że to najcięższe sytuacje w życiu formują dojrzałość. Wiem, depresja podpowiada, że nie ma nadziei na przyszłość, czasem wydaje się, że nie ma nawet najmniejszej iskierki, że nie warto. I robi to niejako z autorytetem prawdy, co skutecznie zatrzymuje działanie. Ale musisz pamiętać, że wcale tak nie jest, że jest to zaburzenie postrzegania rzeczywistości, i że możesz się z tego wyrwać. Spróbuj pomyśleć o jakiejś prozaicznej rzeczy, której zrobienie sprawiłoby, że byłoby ciut lepiej - będą to właśnie te małe codzienne sprawy, które wydają się zbyt błahe by je poprawiać - wstawanie rano, śniadanie, sprzątanie, przywitanie rodziców po przyjściu z pracy. Na nich spędza się najwięcej czasu w życiu, więc warto je dopracować. Spróbuj zacząć pracować nad rzeczami, w kierunku których chcesz się rozwijać, małymi krokami, przynajmniej wykonaj najmniejszy ku nim wysiłek. Jeśli jednak czujesz, że to zbyt dużo, i jeśli jeszcze nie przyjmujesz antydepresentów, to z czystym sumieniem polecam spróbować, one czasem przynajmniej dają najmniejsze popchnięcie ku działaniu, a ten impuls do działania jest niesamowicie ważny. Carl Jung mówił, że wysiłek moralny jest najlepszym zastępstwem psychoterapii. Wzięcie odpowiedzialności za siebie, za swój rozwój, nawet w obliczu beznadzei, jest czymś co ma niesamowitą siłę. Trzymaj się ciepło
@@SuperCoolmarcel dziękuję za komentarz. Biorę antydepresanty praktycznie nieustannie od 8 lat. Rodzicow po pracy raczej nie będę witać, bo ojciec od 10 lat nie żyje a mama nie pracuje i nie mam z nią najlepszego kontaktu. Małe kroki to wydaje się być racjonalny pomysł tyle że nie mam na nie siły. Postanowiłam czekać aż okoliczności same odrobinę się zmienia i depresja choć odrobinę zlagodnieje bym mogła powoli działać.
Niedojrzała osoba nie byłaby zdolna do takich przemyśleń. Może nie trzeba chodzić na terapię, żeby usłyszeć coś czego nam potrzeba? th-cam.com/video/ejrCuFhpk7k/w-d-xo.html Polecam wszystkie filmy z kanału tej kobiety, jest genialna i dzieli się swoją wiedzą z innymi. Pozdrawiam serdecznie🍀
A moze Ci ktos skutecznie probuje wmowic ze tak jest
Pierwszym krokiem do dojrzałości jest uświadomienie sobie, że jest się niedojrzałym. A potem jest tylko trudniej, co odpycha wielu ludzi. Mam wrażenie, że jedynie niewielki odsetek ludzkości jest naprawdę dojrzały
tak jak i do madrosci, fizycznej doskonalosci, i jakiejkolwiek innej umiejetnosci - grunt to wiedziec ze nic nie wiemy, bo liczy sie droga, a nie szczyt ;)
Generalnie dla mnie to pojęcie jest tak rozmyte i luźne, że ciężko mi jest "szufladkować" i określać osoby jako dojrzałe/niedojrzałe. Może dlatego, że sam reprezentuję mimo swojego wieku cały repertuar infantylnych zachowań.
Dobrze że się zająłeś tym tematem :)
Witam, super materiał, od razu ciśnie mi się na usta komentarz, a właściwie cytat bodajże z Dnia Świra, gdzie Marek Kondrat mówi, że to jest idiotyczne, by o życiu decydować, gdy ma się 19 lat, czyli gdy jest się po prostu kretynem. Wg mnie to prawda, świat jest źle skonstruowany, bardzo trudno jest w takim wieku już stać się osobą dojrzałą i świadomie podejmować decyzję odnośnie dalszego życia, trafne decyzję. Sam nie uważam się może za osobę niedojrzałą, jednak do takiej pełnej dojrzałości także mi sporo brakuje, wiele razy podejmowałem w życiu nietrafione decyzję, jednak z drugiej strony nie bałem się nigdy w danej sytuacji podjąć jakiejś decyzji. Wg mnie błąd w takich decyzjach, czy porażka, zły wybór jest niejako wkalkulowany w tego typu decyzję, nie znam nikogo, kto by cały czas podejmował tylko dobre decyzję w swoim życiu. Zawsze gdzieś może się noga powinąć, tylko ważne, by umieć wyciągnąć wnioski z tych złych decyzji, nie do końca trafionych, lub wcale nietrafionych. Swoją drogą w jednym momencie pisałem ten komentarz, a w tym samym momencie oglądałem zaległy mecz hiszpańskiej Primera Division, czy też La Ligi, jak kto woli, i nie powiem, ucieszyłem się bardzo, ponieważ Barcelona przegrała u siebie z Granadą 1-2 ;) Czyli walka o tytuł mistrza Hiszpanii będzie w tym sezonie pasjonująca.
raczej nie problem leży w wieku tylko w tym,że większość rodziców sama jest niedojrzała emocjonalnie, przez co czas dojrzewania się wydłuża
Nie ma dojrzałości bez odpowiedzialności, człowiek który za nic i za nikogo nie jest odpowiedzialny nigdy nie dojrzeje
Dojrzałość to bezwarunkowa Miłość do Siebie. Stajesz się autentyczny, prawdziwy. Porzucasz wszelkie reputacje. Ego znika i wyłania się intuicja, czucie,odczuwanie, spontaniczność. Nie musisz rozmyślać, rozumieć i analizować tylko bawić się, radować i doświadczać piękna. Być w stanie"umysłu" nie wiem. Wolność od wszystkich i wszystkiego rodzi się w naszym wnętrzu, na zewnątrz jej nie doświadczysz, dopóki nie odkryjesz jej w Sobie. Co wewnątrz, to na zewnątrz, nie odwrotnie. Energia, Częstotliwość, Wibracja. Wszechświat Cię nie karze, ani Cię nie błogosławi. On tylko reaguje na wibrację, jaką generujesz. Życzę wszystkim wysokich Wibracji Serca. Pozdrawiam Miłością. Gosia
ludziki, nie ma znaczenia jak kto przezyje swoje zycie. I tak wszyscy umrzemy
Założenie kompletnie bez sensu. Śmierć nie powinnna być czynnikiem warunkującym przebieg życia. Idąc tym tokiem myślenia, po co dobrze gotować i delektować się smakiem skoro jedzenie i tak przetrawimy, a ostatecznie wyląduje ono w kanalizacji? Nie koniec ma znaczenie, a cały proces.
@@joannajoanna7605 1) nigdzie nie napisalem, ze nie trzeba sie uczyc i cieszyc sie zyciem 2) nie kazdy musi zrozumiec inna osobe szczegolnie w komentarzach na yt tawariszu :D
Ja tam wolałbym umierać w poczuciu spełnienia, że coś dobrego zrobiłem. A dla kogo mogłem coś dobrego zrobić jak nie dla innych, ogółu? Żyjesz dla innych, więc to jak przeżyjesz ma znaczenie.
Mam 42 lata i mimo, że cały czas szukam dojrzałości, sensu, prawdy i tak wiem, że ich nie znajdę. Najwyższym szczęściem i sensem, oprócz miłości, jest zawsze mieć w sobie swoją dziecięcą część :) Dziękuję Panie Michale za wspaniałe treści. Pozdrowienia z Lublina!
Podoba mi się taka filozofia! Pan Łukasz pozdrawia;)
@@CzowiekAbsurdalny Przepraszam Panie Łukaszu :) Zapamiętam :) I dziękuję!
Kanał Człowiek Absurdalny powinien być obowiązkowym kanałem w TV, z mocniejszym sygnałem transmisyjnym niż RM. Bardzo dobrze się tego słucha, bardzo dobra dykcja i duże podziękowanie dla Prowadzącego za przekazywanie obszernej wiedzy w pigułkach przyswajalnych niczym witaminy! Siły i energii do nagrywania następnych świetnych materiałów! Szacunek!
Moim zdaniem to najważniejsze jest przyznawanie się do błędów i akceptacja racji innych, takich ludzi jest bardzo mało.
Dojrzewać trzeba, byle nie zgnić zbyt szybko
girl
Szacun za taką produktywność ✌
Temat emocjonalnej dojrzałości poruszany jest szeroko (choć pośrednio, przez negację) w książce "Dorosłe dzieci niedojrzałych emocjonalnie rodziców" Lindsay C. Gibson, którą ostatnio czytałam. Ostatni rozdział poświęcony jest próbie naszkicowania najważniejszych cech, które wyróżniają osoby dojrzałe emocjonalnie - zestawienie to jest zwłaszcza przydatne dla osób, które nie miały wzorców dojrzałych zachowań w życiu rodzinnym.
Dzięki za wzmiankę. Na pewno kupię książkę, brzmi interesująco.
Świetna ksiazka
Dojrzałość to postępowanie zgodnie z drogą, którą wybieramy z wszystkimi konsekwencjami jej wyboru!
Matura jest tylko punktem zwrotnym w życiu bo kończy człowiek szkołę i stoi na rozstaju dróg, może zrobić wiele rzeczy to od niego zależy jaką ścieżkę obierze. Prawdopodobnie w trakci życia zmieni ją jeszcze kilka razy ale to pierwszy raz gdy otwiera się wachlarz możliwość i często kończy parasol ochronny (wiadomo można przedłużyć sobie ochronkę ale nie każdy może to zrobić i nikt nie musi). Dlatego to jest takie ważne, ja po swojej maturze bardzo wydoroślałam choć nie skoczyłam jeszcze na głęboką wodę. Matura to tylko symbol który oznacza koniec obowiązku i konieczność podjęcia decyzji za którą prędzej czy później będziemy musieli wziąć odpowiedzialność
Bardzo wartościowy odcinek. Przykład tej osoby uzmysłowił mi, że sama tkwię w czyjejś wizji dojrzałości co daje pole do manipulacji bo tej konkretnej wizji źle pojmowej dojrzałości (ale korzystnej dla manipulanta) nie sprostałam przez co ciężko mi w ogóle podejmować decyzje. Pojęcie "dojrzałości" chyba zostało specjalnie skrojone po to aby kontrolować osoby podejmujące swoje własne indywidualne decyzje a nie "płynące z nurtem".
Miło słyszeć że jednak można być dojrzałą osobą nie radząc sobie idealnie i na odwrót.
dojrzałem co najwyżej do tego, że mam odwagę niczego nie osiągnąć choć staram się dojść do klasy średniej
Osobą dojrzałą jesteś wtedy, gdy NIE OBWINIASZ już nikogo; ani innych, ani siebie. Widzisz, co jest złe i przystępujesz do naprawiania tego.
To jedyna istniejąca definicja dojrzałości. Sformułował ją A. de Mello w filmie-warsztatach z młodzieżą z USA "Odkrywanie życia na nowo". Polecam.
Widzę że całe życie należy dojrzewać... 👍
@@grazynaw786 Prawda. W młodości myślałam: kiedy wreszcie skończy się ta nauka i zacznę naprawdę żyć? Teraz (75 lat) wiem, że życie to ustawiczne uczenie się, ale nie dla stopni i świadectw, tylko dla siebie. Dwie prawdy zapisane na kartkach wiszą u mnie na ścianie , od lat te same: ZAWSZE oczekuj wszystkiego NAJLEPSZEGO. Oraz - Definicja dojrzałości: Gdy nie obwiniasz już nikogo; ani innych, ani siebie. Widzisz, co jest złe i przystępujesz do naprawiania tego. Często spoglądam na nie i weryfikuję swoje postępowanie. Samokontrola, ale bez przesady!
Dojrzali jesteśmy wtedy kiedy inni przez nas nie cierpią.
Czyli wszyscy są niedojrzali xd
Dlatego dziewczyna która odrzuca nachalnych amantów jest niedojrzała, bo później tym chłopcom jest smutno :D
@@kamsolt00 Trywializujesz. Typowe dla niedojrzalych ;)
@@spaneczko Czasem komuś trudno sobie coś wyobrazić. Jednak życie wykracza daleko poza naszą percepcję.
@@kamsolt00 no, a te ponadnormatywne "dojrzałe dziewczyny", te co nikomu nie odmówią, to niestety nie mają szczególne dobrej opinii w świecie 🤨😏
Trochę spóźniony jestem, ale jako tegoroczny maturzysta bardzo dziękuję!
Jak najwyższych wyników życzę!
Dojrzałość to odpowiedzialność za siebie i własne czyny. I umiejętność trzeźwego spojrzenia na siebie i w razie konieczności praca nad sobą.
To że ludzie mylnie utożsamiają inteligencję z dojrzałością widać nawet na poziomie państwowym. Jak było powiedziane na samym początku matury są bardzo często nazywane egzaminem z dojrzałości. Moim zdaniem jest to absurdalne. W jaki sposób bowiem znajomość logarytmów, czasu zaprzeszłego po angielsku lub właściwej interpretacji Zbrodni i Kary Dostojewskiego ma się do umiejętności brania odpowiedzialności za samego siebie, podejmowania decyzji i działania zgodnie z samym sobą oraz szerzej znania samego siebie?
Dokładnie. Mam wrażenie, że matura to egzamin na przegrywa, a nie żaden egzamin dojrzałości. Dzieciaki kują, poświęcają większość swojego młodego życia na naukę bezsensownych rzeczy, które w większości przypadków im się nie przydadzą, a z wolnego czasu, w którym mogliby odkryć siebie i kim są zostaje im zaledwie niewielki ochłap, który wolą poświęcić na jakieś głupoty, bo na nic innego nie starcza im już siły. Potem studia wybrane zazwyczaj na szybko, "bo trzeba studiować", potem praca- oczywiście od razu po studiach. I tak potem co tydzień narzekają na poniedziałek w trwodze i zniechęceniu czekając na dzień pracy (totalnie niedopasowanej do ich charakteru, potrzeb, predyspozycji- bo nigdy ich nie poznali, czyli nie dojrzeli) i podświadomie czując, że przegrali życie.
Człowiek dojrzały to wg mnie taki, który potrafi być odpowiedzialny za ludzi niedojrzałych i żyć tak, aby dawać tym ludziom nadzieję na lepsze jutro.
Niedojrzałym ludziom można pomagać ale brać za nich odpowiedzialność? To prosty przepis na szaleństwo. Niemożliwe też jest w takiej sytuacji wziąć pełną odpowiedzialność za siebie, bo Ci inni, zupełnie nieobliczalni będą cały czas wprowadzać chaos w nasze życie. I jak tu być wtedy dojrzałym?
@@CzowiekAbsurdalny
Przymusu pomagania ludziom niedojrzałym nie ma, bardziej to wynika z chęci i empatii ludzi dojrzałych do pomocy innym, wskazania im jakiejś drogi wyjścia z trudnej sytuacji dla nich, bez narzucania swojej woli ale raczej tak, żeby zdawali sobie sprawę, że to oni są odpowiedzialni za swoje decyzje. Nie chodzi o to, żeby ich prowadzić "za rączkę" i zdejmować z nich odpowiedzialność, nie pozbawić człowieka niedojrzałego wolnej woli tylko starać się dawać wyważone rady, jest to trudne ale tego bym się spodziewała po człowieku dojrzałym, takiej właśnie życiowej mądrości.
Może o tym jaki ma wplyw na introwertyka środowisko tosyczne które go krytykuje .
ciekawy temat :o
Tu brak mądrego 😈 👋🏾 wskazów ka-odpowiedzialność i nie czyń drugiemu co Tobie nie miłe🍀🕊️
Świetny film! Ostatnimi czasy odczuwam deficyt dojrzałych ludzi wokół mnie ;) ale zdecydowanie zgadzam się z Twoją definicją dojrzałości, zwłaszcza jeśli chodzi o ten aspekt dojrzałości emocjonalnej.
Nasze czasy chyba niezbyt sprzyjają "dojrzewaniu" ludzi, ale to głębszy temat. Miło mi jednak, że myślimy podobnie.
Uwielbiam ten kanał, jest dla mnie mega ważny!
Interesujące są twoje filmy, to jeden z moich ulubionych kanałów na polskim TH-cam
Dzień dobry, bardzo istotne informacje, dzięki 💚
Bardzo wartościowy odcinek-bałem się, że będzie tendencyjnie ale udało się uniknąć tej pułapki. Dużym problemem w wyjaśnianiu znaczeń pojęć jest nacechowanie emocjonalne terminów, które chcemy wyjaśnić: słowo ,,dojrzały'' ma wydźwięk pozytywny więc automatycznie mamy skłonności do korelowania go z innymi pozytywnymi przymiotami-wydaje mi się, że przytoczona definicja dojrzałości wg. Gordona Allporta w niektórych momentach wpada w tę pułapkę. Bardzo często popełniamy podobne błędy myląc inteligencję z mądrością oraz np. korelując to ze sposobem wysławiania się (podczas gdy badania pokazują, że osoby inteligentne więcej przeklinają); jeszcze częściej wpadamy w tę pułapkę opowiadając o cechach ,,prawdziwego mężczyzny/prawdziwej kobiety'' (gdzie to miano ,,prawdziwości'' sprawia, że korelacja jest wyłącznie z pozytywnymi cechami). Nawet więcej, w filozoficznych gdybaniach czy jesteśmy sami we wszechświecie, często napotykamy opinie ,,jeżeli obca cywilizacja jest dużo bardziej rozwinięta od nas, to na pewno nie będzie do nas wrogo nastawiona'' co moim zdaniem wcale nie powinno być oczywiste. Btw. przy tej okazji nie mogę powstrzymać się aby nie polecić świetnej trylogii SciFi ,,Problem Trzech Ciał/Ciemny Las/Konieć Śmierci''.
Wiele razy słyszałam ten argument "osoba dojrzała powinna" albo "ty jeszcze jesteś nie dojrzała" zawsze było to dla mnie przykre bo nie zgadzałam się z definicją osoby "dojrzałej" (obraz bazujący na stereotypach przedstawiony na początku materiału). W dużej mierze do tego obrazu "dojrzałości" przyczynia się kultura i bardzo mi się podobało że o tym wspomniałeś :) .
Ja tam uważam że nie ma osób dojrzałych,każdy jest niedojrzały na swój sposób
@@omega9801 ja też tak uważam :)
Bardzo dobry, wartościowy material. Podpisuję sié.
Dziękuję za ten odcinek:) Bardzo dobrze omówiony temat, na tyle na ile da się go rozwinąć, w tak krótkiej formie:)
Z tą filozofią życia bym się tak nie zapędzala, oczywiście może sam autor miał co innego na myśli niż ja sobie wyobrażam kiedy o tym słyszę, jeśli tak to chciałabym bliżej poznać definicję filozofii życia dokładnie w rozumieniu autora, natomiast ja zauważyłam jedną bardzo istotną rzecz. Ludzie którzy już bardzo ustabilizują swój światopogląd wydają się kimś kto szukał i znalazł prawdę wszechświata, jedyną słuszną drogę. To w moim przekonaniu czyni tych ludzi niedojrzałymi. Bądź jak woda.
Masz charker można opisać na różne sposoby, na przykład po przez test Gallupa, który pozwala zrozumieć siebie samego lepiej...
Jordan Peterson w swojej książce "12 życiowych zasad" fajnie opisuje jaka powinna być ta nasza dojrzała filozofia życiowa aby pomagała funkcjonować w społeczeństwie. W skrócie powinna uwzględniać pewne uniwersalne mądrości i przekazy, zawarte w dziejach ludzkości dla różnych grup etnicznych. Wg. mnie wartościowa pozycja na drodze do dojrzałości.
Dojrzałość to samodzielność, samowystarczalność, samoświadomość oraz indywidualność.
Dojrzałość to według mnie też myślenie nie tylko o sobie dbanie o innych i wyższy cel idee zasade
Myślę, że istotę omawianego zagadnienia można spróbować objąć stwierdzeniem, że dojrzałości stanowi syntezę racjonalności i emocjonalności. Łaskawość, współczucie i wyrozumiałość wobec siebie i innych przeplatają się z przytomną kalkulacją, indywidualnym bilansem zysków i strat (nie koniecznie ekonomicznych, ale także uczuciowych). Sądzę, że w materiale wybrzmiały poszczególne elementy i aspekty szerszej natury fenomenu dojrzałości. Oczywiście jak zwykle ciekawy, pouczający i przyjemny w odbiorze odcinek. Dziękuję za uwagę 😊
wartościowy odcinek; podobnie, zresztą, jak i wcześniejsze
Dzięki, że jesteś !!!
Mysle ze dojrzalosc to forma odpowiedzialności za siebie w pierwszym rzędzie, później za rodzinę (mowa o swoich dzieciach). Branie na siebie konsekwencji podjętych decyzji i świadomość tego jednocześnie ze jestesmy slabi ,popełniamy błędy i potrafimy się do nich przyznać.
dojrzałość wszystkich ludzi jakich znam to ich emocje i bardzo dobre opanowanie kontrola emocji bez zrywów rozwiązywanie problemów głową a nie przez emocje. Uczucia emocje zostawiają bardzo bliskiej osobie.
Człowiek staje się dojrzałym,gdy dostanie sporo po dupie od życia...,wtedy inaczej patrzy na to wszystko
Czyli przestaje być szczęśliwy i staje się zgorzkniałym pesymistą? Myślę, że to nie najlepszy wyznaczniki dojrzałości.
I tak, i nie. Jak za bardzo dostaniesz po dupie, to stajesz się zgorzkniały i pozbawiony wiary w siebie. Uwierz mi, wiem, co mówię.
@@mateuszgigon3724 Kazdy ma swój rozum,czy bliskich,gdzie mozesz liczyc na kogos,czy cos Ci doradzi,wtedy patrzysz inaczej na to wszystko,ja staram sie wierzyc w siebie,i nie byc pesymista
@@Daster200 Niekoniecznie,kazdy ma inny charakter,i podejscie do roznych sytuacji,kazdy czlowek reaguje inaczej.Jakie masz swoje wyznaczniki,jesli chodzi o dojrzałosc
@@xsxyz345 I tak trzymaj :)
Jak zwykle ciekawy film 🥰
Gdybym sama miała opisać dojrzałość to moje wnioski byłby bardzo podobne, dojrzałość można osiągnąć etapami, u mnie pierwszym etapem który poruszył się w moim życiu było zrozumienie tego że odgrywałam różne role dla różnych osób a nie muszę tego robić. Zakwestionowanie narzuconej przynależność, roli czy czegoś czego nie chciałam na siebie brać.
Sama opisałabym dojrzałość w kilku prostych porównaniach
Emocjonalnie zrozumiały i optymistyczny jak dziecko.
Walczący o swoją satysfakcję życiową, emocjonalną oraz pewny swych przekonań jak lew.
Szukający wsparcia i potrafiący znaleźć pokorę w sobie jak wilk niżej w hierarchii stada.
Oczywiście to krótkie porównania dla łatwego zrozumienia poglądu.
Część z tych cech może wyglądać na sprzeczne ze sobą ale takie nie są.
Wg mnie człowiek dojrzały to taki, który ma wystarczający poziom świadomości samego siebie, swojej roli oraz zrozumienia otaczającego go świata. Taka osoba musi mieć też gotowość do radzenia sobie jak najlepiej potrafi z wyzwaniami, problemami i wyborami, które przyniesie jej życie. Jest to więc składowa dwóch czynników: kompetencji oraz postawy.
Wiem, że to mało wiarygodne ale od kiedy zbliżam się do 40 stki, czuję się bardzo dobrze, lepiej niż kiedykolwiek wcześniej :)
Teoretycznie okres stabilizacji 👍
Według mnie osoba dojrzała to osoba, która dokładnie zna swoje wady i zalety. Osoba dojrzała pracuje nad sobą, zdaje sobie sprawę ze swoich osiągnięć ale i błędów. Dojrzała osoba nie potrzebuje uznania od drugiej osoby bo ona sama zna swoją wartość. Taka osoba potrafi przyznać się do błędu chcąc to naprawić przeciwieństwie do osob, które usilnie chcą być postrzegani u innych jako nieomylni . Osoba dojrzała jest odpowiedzialna za siebie i swoją rodzinę.
Wszystko jest tak ciekawe że słucha się z przyjemnością pozdrawiam 👍🤔🌹
Nie wiedziałam ale potrzebowałam tego filmu 🙏
Dojrzalosc - rzecz wzgledna.
Względna to złe słowo. Względna dojrzałość to picie i palenie pod sklepem. Pozwala ona na odnalezieniu się w konkretnej grupie osób, która wspiera nas emocjonalnie i materialnie, kiedy tej pomocy potrzebujemy. Jest to więc sposób na radzenie sobie ze światem i wewnętrznymi problemami. Dojrzałość jest rzeczą wieloaspektową i nie całkiem poddającą się precyzyjnemu definiowaniu. Ale nie jest rzeczą względną, o nie.
Wszystko jest pojeciem wzglednym.
Robisz świetne materiały.
Ja mniej więcej od 2013 roku zacząłem dostrzegać dziwne zjawisko wokół siebie.
Wtedy jeszcze nie było to jakoś szczególnie uświadomione ale już wtedy zacząłem to czuć, nie wiedziałem co z tym zrobić, chyba zle to interpretowałem no i zaczęło mi trochę odbijać.
Popadłem w depresję.
Co to było?
Mam poczucie że stale ucieka ode mnie energia.
Energia.
Ludzie.
Przy jednoczesnym braku możliwości wytworzenia czegoś stabilnego, konstruktywnego i wartościowego.
Widziałem już wtedy jaki będzie, czy jakie mogą być tego finały.
Problemem jest też to, czy ekonomicznie i finansowo można jakoś sensownie prosperować Ale to nie jest głównym czy najistotniejszym problemem i czynnikiem.
No?...
Miałem drobne klopoty ostatnio i finansowo przez 3, albo może 5 następnych lat nie wrócę do normalności.
Będę funkcjonować tak tylko aby aby tylko jakoś przetrwać i też pod warunkiem że będę mieć stabilne zatrudnienie i źródło dochodów.
Bo jeśli nie?
No to ja nie wiem.
Tak czy inaczej.
Obecnie widzę jeszcze coś, na co nie mogę odnaleźć odpowiedniej dla siebie postawy.
To jest nihilizm.
Fajnie że to słowo zostało wrzucone w ten materiał.
Muszę jakoś wyrzucić chaos z głowy i odnaleźć w sobie jakoś taki prawidłowy porządek rzeczy.
Narazie jeszcze o tym myślę.
Pomyśl, ze jesteś księciem-władcą. Być może na razie jesteś pozbawiony swojego księstwa, ale masz wierne sobie wojsko (to twój umysł i twoje ręce). Oceń sytuację swojego państwa i przygotuj strategię celem odzyskania swojego władztwa (może to być wewnętrzny porządek, lub własne mieszkanie/dom/działka). Nie idź na skróty (kredyty odpadają), pracuj u podstaw swojej egzystencji, powoli krok po kroku, każdego dnia. Dbaj o swoje wojsko, czyli o zdrowie i tężyznę (ale nie przesadnie, nigdy nie popadaj w przesadę). W pewnym momencie poczujesz swoja silę i godność. Wtedy już będziesz w stanie nie tylko odzyskać swoje władztwo ale stanowczo poszerzyć jego granicę, włączyć weń nowych ludzi itd. Takie myślenie na prawdę pomaga.
@@Arbago300
Dzięki za odpowiedź.
Nie chciałem na nią od razu odpowiadać ale w moim przypadku to może nie mieć ani sensu, ani racji bytu.
Czas upadku komunizmu w naszym kraju i przechodzenie do systemu zachodniego w latach 90tych był okresem kiedy rząd Polski, politycy i władza uznały że chcą mieć społeczeństwo biedaków bez perspektyw.
Co więcej, rząd Polski musiał przystać na to co zaoferował nam zachód, Stany Zjednoczone i Europa zachodnia.
Polskie elity polityczne w naszym kraju nie miały wyjścia i kraj wtedy został postawiony w stan upadłości.
Wystarczyła tylko jedna dekada...
Jedna dekada...
Wszystko wtedy popadło w degrengoladę, przemysł, gospodarka, system edukacyjny.
I zachód zwyczajnie robił z nas kolonię i rezerwóar taniej siły roboczej.
Zasoby ludzkie, które być może były i nadal są słabo albo i nawet wcale nie wykształcone, ale które za to byłyby i nadal nadają się do wdrażania do fabryk ludzi którzy będą mentalnie i intelektualnie za słabi do tego żeby się samodzielnie bronić, oraz upominać się o swoje w dodatku z zaniżonym poczuciem własnej wartości.
Dzięki za inspirującą radę.
Ale oberwałem rykoszetem tamtą jedną dekadą i to w moim przypadku na prawdę może nie mieć sensu ani jakiegoś szczególnego znaczenia.
Takie działania spełzną na niczym.
Eksterminacja ekonomiczna ma to do siebie, że wnika w nasze umysły, serca i duszę w sposób całkowicie niezauważalny
Ale bym chciała żebyś był jednym z psychologów w mojej grupie terapeutycznej... Widać że na prawdę przykładasz się do analiz
Dziękuję miło mi. Nigdy jednak nie kierowałem się w stronę prowadzenia terapii jako takiej. Paradoksalnie też dobry terapeuta nie musi wcale być bardzo analityczny.
Człowiek nic nie musi ...dobrowolny wybór i decyzje i ich konsekwencje wystarczy aby odczuć to ze jest się dojrzałym .
Dostanę kopa
Dostanę kopa
Dostanę kopa
ale wysłucham...
Jesteś kawał chłopa, masz zatem i u mnie kopa! 😱
dojrzałość ..
odpowiednia wiedza i umiejętność.
tym samym zanik wpływu emocji..
zdolność wypowiedzi,lub milczenia.
Dla mnie osoba dojrzała jest : silna psychicznie , dobra dla innych , wyrozumiała , wywiązująca się z obowiązków i obietnic , nie bojąca się różnych wyzwań
To taka osoba która twardo stąpa po ziemi osoba której można zaufać osoba która nie krzywdzi ludzi wogół swoim zachowaniem i czynami
Osoba dojrzała jest miła , przejmuje się tym na co ma wpływ , jest nie zależna
Jest wsparciem i wzorem do naśladowania dla młodego człowieka
Dojrzałym jest się wtedy, gdy nie wdaje się w dyskusje z trollami w internecie.
Ech, wiele pracy w takim razie jeszcze przede mną :D
A ja się z tym nie zgodzę, dla mnie zupełnym brakiem dojrzałości się ignorowanie takich "trollowych" zachowań. Ignorowanie czyjejś głupoty, która skutkuje potem takimi kwiatkami jak antyszczepionkowcy czy ogólnie osoby odrzucające naukę to zupełny brak dojrzałości, a wręcz taka, nawet nie dziecinna, bierność. Dla mie dojrzałość to umiejętność krytycznego myślenia i konfrontacji faktów z naszymi przemyśleniami bez obrażania się, a z chęcią rozwoju :) Podsumowując, dojrzałość to dla mnie umiejętnisc ciągłego rozwoju i reagowania na to co dzieję się wokół nas bez "fochów" i bierności.
@@karolina37 dojrzałością jest bliska realnej ocena siebie. I swoich możliwości, wpływów. Czy odpowiadanie trollom które mają z tego pożywkę, w poczuciu ze zmienia się świat na lepsze a tak naprawde nic się nie zmienia, jest dojrzałe?..
Komentarz nr 500 🔮🎶🔮🎶🎶🎶🤹♀️😀😁😃 dziekuje za wspaniale odcinki
Przyszła mi do głowy pewna myśl. Jak świat światem ludzie starali się klasyfikować, nazywać, określać ( a zatem generalizować) sprawy z ich własnego życia i z życia innych ludzi. Powstała nawet cała dziedzina zajmująca się tym- psychologia. Wraz z psychologia powstała psychoterapia. I o ile ci którzy potrzebują pomocy powinni miec do psychothérapii dostęp, o tyle tez ci powinni mieć możliwość wyboru pomocy. Osobiście postrzegam ,współczesna psychologię jako naukę „ w powijakach”, przeteoretyzowana, wybiórczo podzielona na różne orientacje i co najgorsze ( w moim odczuciu) zbyt często skupiająca w swoich szeregach ludzi którzy wybrali ten zawód by radzić innym bo na jakimś etapie życia nie potrafili radzić sobie samym. I ci którzy dojrzeli życiowo stali się zapewne mądrymi ludźmi chętnie niosącymi pomoc gdy ktoś o ta pomoc się do nich zwróci, a ci którzy dali się ponieść własnej potrzebie naprawiania życia innych być może ciagle do dojrzałości zmierzają troche okrężna droga- podążając ścieżkami życiowymi innych.
W jakim domu mieszkamy z jakimi ludźmi się za małego stykamy to niestety takimi się stajemy.Jak odbicie w lustrze i czasem to lustro porysowane czasem trochę zniekształca ale podobieństwo jest.Jak się jeszcze nie ma świadomości to już całkiem klapa.
Znam wielu psychologów którzy są niedojrzali...
I nawet studiowanie tej dziedziny nie pomogło im dojrzeć.
Bardzo ciekawie przedstawiony temat... Pozdrawiam.
Dojrzałość = odpowiedzialność.
Słuchając zaczęłam się nagle zastanawiać, jak wielka jest różnica znaczeniowa między określeniami „człowiek dojrzały” lub „osoba dojrzała” a zwrotem „dojrzała kobieta”, pod którym raczej nie ukrywa się żadna analiza cech charakteru, a jedynie dość pejoratywna ocena jej zewnętrzności. Ale to już chyba temat dla socjologów.
Czy będzie (a może już był) odcinek o infantylizmie? Tak dla przeciwwagi...
Wiedza jest jak świat idei Platona, a przyzwyczajenia, nawyki, schematy działania jest jak świat materii. Niby pierwsze wpływa na drugie, a tak jakoś one nie mają punktu stycznego i są osobnymi światami. Myślę, że to oddaje trudność stosowania wiedzy o prawidłowościach do własnej osoby i naprawy niszczących zachowań.
Mysle ze dojrzala osoba zajmuje sie zyciem a nie przemysla ktora osoba jest dojrzala a ktora nie XDDDddd pozdrawiam wariatow trzymajcie sie z fartem
Ja przedwcześnie dojrzałam. A do prawdziwej dojrzałości doszłam teraz. Mam już sporo po 30ce.
Dziękuję za ten odcinek. Pozdrawiam
Naprawdę ciekawy film 😁 pozdrawiam
Dojrzałą osobą ma dojrzałe jelita. Po czym poznać dojrzałe jelita? Jaki jest wpływ stanu jelit na stan psychiczny człowieka? Co praktycznego na ten temat może dowiedzieć się student na studiach psychologicznych?
Czy dojrzalosc psychiczna jest uniwersalną? Co można powiedzieć o określeniu "dojrzeć do czegoś "? Czy dojrzałość zależy od poziomu gotowości do wykonania określonych zadań. Czy można powiedzieć, że dojrzałość to stan poprzedzający ... obumieranie.
Świetny materiał czekam na kolejny
Aż zaczęłam się zastanawiać, czy w ogóle można o jakieś osobie powiedzieć, że jest dojrzała w takim ogólnym tego słowa znaczeniu. W końcu dojrzałość może mieć tyle form i dotyczyć tylu sfer, że aż nie wiem czy ktoś jest w stanie odhaczyć wszystkie niezbędne skille do dojrzałości. To trochę tak jak z pogłębianiem swojej wiedzy, nie jesteś w stanie być przecież alfą i omegą w każdej dziedzinie. Co daje mi chyba do myślenia, że powinnam przestać używać słowa "dojrzały" ogólnikowo, a raczej mówić konkretnie, że osoba X jest dojrzała w sferze Y. Nawet jak tak pomyślę sobie o Pana definicji dojrzałości, to w dalszym ciągu myślę, że przecież te cechy o których Pan mówi ktoś może mieć opanowane np. w sferze zawodowej, ale kompletnie nie umieć podejmować decyzji, ryzyka czy brać odpowiedzialności w związkach. Ile sfer życia trzeba mieć opanowanych, żeby móc się określić dojrzałym? Raczej wszystkich się opanować nie da. Ech, tyle pytań. Dobrze, że chociaż wiadomo kiedy owoce są dojrzałe :D
PS. Jeszcze przyszło mi do głowy, że chyba swego rodzaju dojrzałością jest również umiejętność przyznania się do swoich ograniczeń i tego, że pewnych poprzeczek raczej się nie przeskoczy, a potem bazując na tej wiedzy podejmuje się decyzje (np. jestem na tyle dojrzały, aby umieć się przyznać przed sobą i innymi, że nie jestem i prawdopodobnie nigdy nie będę na tyle dojrzały żeby zostać rodzicem, więc postanawiam nim nie być)
To jest właśnie dojrzałość, wiedza i świadomość że nie czujesz się jako przyszły rodzic i nie chcesz być rodzicem. Niedojrzałość to decydowanie się na dziecko, bo co inni powiedzą, bo inni ci mówią, że tak się powinno itp.
Przydał by się odcinek "Jak rozpoznać dojrzałego polityka" bo mi się wydaje ,że takich akurat brakuje . Dojrzałych w sensie poważnych. XD
Korwin xd
"Ale pani tak bezrefleksyjnie totalnie użyła tskiego sformułowania WYNAJMIE SIĘ?!"
@LukkeWOT poprostu jesteś za mało inteligentny żeby go zrozumieć i itak konfederacja ma ponad 30 % u młodych wyborców więc ten "psychol" będzie tobą rządził
@LukkeWOT i powiedz dlaczego jest psycholem jakieś argumenty?
@LukkeWOT może ty ich poprostu nie rozumiesz podaj przykład?
Dojrzałość to zdolność do podejmowania decyzji i brania za nie odpowiedzialności. To wszystko. Można się rozejść.
Wiem ile wiem, wiem ile mogę, i nie boję się do tego przyznać.
Super film szanuje
I na odwrót ,ktoś kto ma problemy z emocjami może być osobą mega dojrzałą. Kuleje po prostu ten obszar czasami przez problemy z dzieciństwa lub innych przyczyn.
Sztos odcinek
Najśmieszniejsze są osoby ok. 40tki, które na siłę próbują się kreować na nastolatków bo np. całą młodość stracili z niedobranym partnerem i teraz na siłę jakoś próbują nadrobić ten czas, nie mają dzieci-i popłakują w kącie nad swoimi zmarnowanymi szansami. Już samo to, że się tkwi w próżni w niedobranym związku jest oznaką niedojrzałości i uważajcie na takie osoby. To są tzw. wieczni odwlekacze, osoby, które nie potrafią w swoim życiu podjąć konkretnych kroków, które do czegoś prowadzą, żyją z miesiąca na miesiąc i życie im przecieka przez palce. Uważajcie na takie osoby kobietę/mężczyznę, możecie się z nimi dobrze czuć, fajnie spędzać czas i nawet się świetnie dogadywać, ale nigdy nic nie ruszy do przodu, a taka osoba będzie was utrzymywała w złudnym poczuciu, że już niedługo do czegoś dojdzie. To są też osoby, które nie potrafią rozmawiać o swoich odczuciach względem waszej relacji i unikają takiego tematu.