Kiedy ktoś mi mówi "Ale się wystroiłaś" to uśmiecham się, dziękuję i udaję że wzięłam to za komplement, nawet jeśli tekst był powiedziany w złośliwy sposób. Zauważyłam że takie zachowanie trochę zbija złośliwców z tropu ;)
Kwestia, którą poruszasz jest szersza i dotyczy wielu aspektów życia. Im dłużej żyję tym dostrzegam,że wystarczy, że czymkolwiek się wyróżniasz, zrobisz coś inaczej niż wszyscy to już dla wielu ludzi to jest problem i będa albo ci dogryzać, albo za plecami obgadywać, albo się porównywać i komentować w stylu "ja na twoim miejscu na pewno zrobiłbym/zrobiłabym inaczej".
A ja się pytam: I co z tego? :) Daj sobie i innym prawo do myślenia i mówienia co chcą a będziesz wolny i szczęśliwy. To co mówią nie dotyczy Ciebie do czasu aż sam uznasz ze jest “o Tobie”.
@@Veruschka1985 Teoretycznie nic, ale tylko do pewnego momentu. Możesz stroić tutaj twardzielkę, że się nie przejmujesz opiniami innych i, że to Ciebie nie dotknie, ale za ntym razem poczujesz lekkie uczucie. Jak Cię za którymś razem oplują
Wręcz przeciwnie, nie jestem twardzielka i daleka jestem od udawania i maskowania. Jeśli w środku wiesz kim jesteś i jak wielka masz wartość to żadne negatywne słowa nigdy nie będą Cię mogły tknąć. Kto wie lepiej od Ciebie kim jesteś? dlaczego pozwalasz zeby cudze słowa decydowały o tym? Samoświadomość jest bezcenna :)
@@Veruschka1985 Nauka to już zbadała i wykazała licznymi eksperymentami. Każdy człowiek ma swoje granice. Choćbyś nie wiem jaką twardą skórę miała w pewnym momencie Cię to dotknie. Pytanie tylko za którym nastąpi to razem. Załóżmy, że codziennie ktoś Cię fizycznie opluje na ulicy. Za óśmym razem mało kto przechodzi nad tym do porządku dziennego. Warto sobie uzmysłowić, że słowa ranią bardziej i pozostają w psychice, chocbyśmy to wypierali.
Przypomniałam sobie jak w zimie jechałam autobusem. Miałam intensywnie czerwony płaszcz, długość do połowy łydki. Czułam się w nim świetnie, pewność siebie 10000 %. Zbliżałam się do swojego przystanku więc wstałam i podeszłym do drzwi. Słuchałam muzyki. Przy drzwiach siedziały dwie panie w średnim wieku, ubrane dość niechlujnie. Skończyła mi się playlista więc miałam "przerwę w muzyce" i dokładnie w tym momencie słyszę jak jedna z tych pan mówi:" ja pie***** kto w XXI wieku ubiera czerwony płaszcz ". Wyciągnęłam słuchawkę, uśmiechnęłam się i powiedziałam:"ja, dziękuję ". Mina tej pani - bezcenna 😂
Tez mam czerwony plaszcz juz 3 zime (mial byc zolty, ale nie znalazlam) I lubie to jak sie wyroznia w szaro-burej masie. I mam pewnosc, ze nikt mnie na ciemnej ulicy nie potraci, bo mnie widac :P
W moim otoczeniu mam dwa rodzaje koleżanek - takie które chwala jak wygladam i takie które bardzo czesto albo zawsze skomentują „ale się odwalilas” „coś się tak zestroila” „ta spódnica nie jest dla Ciebie” itd. Jest to o tyle ciekawe, ze osoby które sa dla mnie autorytetem w kwestii stylu i urody sa w tej pierwszej grupie, a te w drugiej grupie zupełnie nim nie sa... nie zapomnę sytuacji jak szefowa pochwaliła moje srebrne oxfordy (rozumiem, nie dla każdego taka historia) a koleżanka z pracy która stała obok (i której nikt nie pytał o zdanie) skwitowała: „No cóż ja tak ślepo nie podążam za moda”. Odpowiedziałam ze chyba mam ostatnio sklerozę. Na co ona zapytała dlaczego? Odparlam - dlatego ze nie pamietam żebym pytała się Ciebie o zdanie. Polecam ;).
Boski komentarz:) Każdy dzień jest warty tego by go celebrować i wyglądać zaje*iście. Co do dwóch grup osób o których wspominasz mam to samo u siebie w pracy.
nika70352 jak ktoś chwali to jest to miłe, jeśli krytykuje bez pytania to jest to nieuprzejme i nie widze powodu żeby po uprzejmej uwadze być nieuprzejmą :). Tak samo nie widze powodu żeby nieuprzejmą uwagę zostawic bez stosownego komentarza :).
Odnoszę takie wrażenie że ludzie którzy rzucają komentarze w stylu "ale się wystroiłaś" po prostu zazdroszczą odwagi i tego że po prostu można wyjść z cienia i nie być nudnym szaraczkiem, mieć swoje zdanie, pewność siebie i ten błysk w oku przez radość za małe sukcesy takie jak nawet ubiór :)
Kiedyś uszyłam sobie dżinsową spódniczkę mini, nic nadzwyczajnego, pozszywałam kawałki (same ścinki) i ozdobiłam stebnówkami, gdy wyszłam na miasto, wszyscy się za mną oglądali (kobiety i mężczyźni), ale znalazło się kilka odważnych dziewczyn, które pytały gdzie ją kupiłam. Piszę o tym dlatego, że jeżeli ludzie na nas patrzą, to najczęściej nie oceniają nas źle.
Bardzo często to słyszę. "Zbyt stylowo", "po co biała bluzka do pracy?". Ale od dawna wiem i nie tłumaczę się z tego innym, że dobrze się czuję w takim a nie innym stylu. Nikomu nie zabraniam ładnie się ubrać :) Czasem wynika to z zazdrości docinających nam osób. Ja natomiast często chwalę kogoś, kto nawet w zwykły dzień jest stylowo i ciekawie ubrany 😊 Nie mam w sobie negatywnej zazdrości. Takie osoby są tylko inspiracją dla mnie, by czuć się i wyglądac dobrze nawet wychodząc po bułki ❤
Witam, jestem szczupłą osobą mam 173 cm wzrostu. kiedyś nosiłam prawie zawsze spodnie, ciągle miałam jakieś kompleksy. Często słyszałam że jestem wysoka i szczupła, mam długie nogi i powinnam je pokazywać. dlaczego nie noszę spódnic itd. itp. Gdy się odważyłam nałożyć spódniczkę to słyszałam ze nie powinnam tak chodzić, pokazywać nog itd. szczególnie gdy założyłam krótką spodnicę to często słyszałam ze wyglądam jak lafirynda, że się chwalę że mam długie nogi itd.... ludzie.. Na szczęście wkońcu "dorosłam" i przestałam się przejmować opiniami innych. i teraz żyję mi sie dużo lżej. Pozdrawiam
Na zmianę stylu, na taki elegancki, bardziej modowy zdecydowałam się po powrocie do pracy z urlopu macierzyńskiego. Cały ten okres urlopu spędziłam na szukaniu, analizowaniu i kompletowaniu nowej garderoby. Udało się! :-) w pracy po tak długim okresie mojej nieobecności nie było szoku i komentarzy ze strony współpracowników nawet to, że zaczęłam chodzić w butach na obcasie skłoniło moje koleżanki również do zakładania takich butów. Wcześniej nikt tego nie robił a nawet niektórzy narzekali na hałas obcasów na korytarzu, ale teraz mało mnie to obchodzi :-) Teraz czuję, że poprawa mojego stylu spowodowała większą pewność siebie, lepsze relacje z ludźmi i uczucie bycia jeszcze lepszym ekspertem w swojej dziedzinie! :-)
Ja mam dokładnie tak samo... Jestem na urlopie macierzyńskim już 4 miesiąc. Mam 3 dzieci i któregoś dnia moja siostra i przyjaciółka powiedziały mi że muszę "z matki stać się znów kobietą bo wyglądam jak 7 nieszczęść". Dało mi to do myślenia. W szafie głównie leginsy i koszulki różnego luźnego typu. W ciąży najlepiej się w tym czułam a że niestety kilogramów przytyło sporo we wszystkim wyglądam jakoś nie tak... Zaczęłam więc pomału szukać na nowo stylu i inspiracji w rozmiarze XL aby za parę miesięcy jak wrócę do pracy znów wyglądać dobrze i żeby starsze córki znów powiedziały "nasza mama jest najpiękniejsza". Po ciąży przybyło nie tylko sporo kilogramów ale równie tyle kompleksów a jak wiadomo fajny ubiór poprawia samopoczucie :) już się nie mogę doczekać powrotu do pracy. Dzięki temu kanałowi nawet wózek pcham w obcasach 😂❤️
Ja ostatnio na własnym przykładzie odczułem takie komentarze, tylko zmieniłem okulary na bardziej stylowe i od razu komentarze typu "mój stary kiedyś w PRLu takie nosił" albo "wyglądasz jak pedał" ale że oni noszą obcisłe spodnie jak rajstopy u kobiet to jest git...
Proponuję odpowiedź nr 1: "w takich trudnych czasach nosił się stylowo?! O proszę! Pogratulowałbym". Dla drugiego: "Geje to często styliści najsławniejszych gwiazd, czasem warto coś zerknąć, żeby wyglądać ciekawiej".
Dużo czasu mi zajęło, by pokonać lęk przed opinią innych.Do tego dochodziła obawa, że źle wyglądam w jakimś ciuszku mimo, że jestem szczupłą, wysoką osobą.Rezygnowałam z fajnego wyglądu na rzecz takiego "jak wszyscy" czyli nudnego😔 Skończyłam trzydziestkę i któregoś dnia powiedziałam sobie: koniec, czas leci, nie warto marnować go na głupie skrupuły, szarość, kompleksy.Ta zmiana to strzał w dziesiątkę ! :) Zosiu, pozdrowienia !
Podpisuje się pod tym! Kończę 30 w tym roku i w końcu wyglądam tak, jak chcę i jak mi się podoba. Z wiekiem przyszło takie poczucie wolności. Czuję się ze sobą dużo lepiej, niż gdy miałam np. dziesięć lat mniej. :)
Brawo ! Ja do tego dojrzałam przed trzydziestką i wyświechtane trampki zmieniłam na botki, zachciało mi się pokazać, że jestem kobietą i czuję się o wiele lepiej, a komenyarze innych z czasem ustają, muszą się po prostu przyzwyczaić 😉
Jeżeli ktoś nie pyta cię o zdanie i nie masz mu nic miłego do powiedzenia to milcz. Takie jest moje podejście. Jeżeli bliska koleżanka by mi powiedziała że ta stylizacja nie działa, bo i tu argument, albo nawet że ona nie wie co ale coś tu się gryzie, to spoko. Jednak gdy to są przypadkowe osoby to należy je ignorować, bo nikt normalny nie chodzi po ulicy i nie mówi obcym ludziom że źle wyglądają. Jeśli się głębiej zastanowić nad tym tekstem ze szczurem to to pochlebne określenie jest, bo dla szczura otwarcie kanału to jak dla nas jakiś wernisaż, a tam zwykle ludzie ubierają się ładnie ;) poza tym co ma znaczyć stwierdzenie że ktoś jest wystrojony? Przed wojną kobiety na zakupy chodziły w kapeluszach i rękawiczkach, więc może w epoce byle jakich, oversizowych 'ubrań' nieco wysiłku włożonego w zestawienie ubrań dobrze nam wszystkim zrobi.
Wiele lat temu nauczyłam się wszystko robić dla siebie i staram się nie zwracać uwagi na to co mówią inni. Niestety jest to bardzo trudne więc wiele razy było mi przykro po wrednych czy uszczypliwych komentarzach. Jednak mimo wszystko - głowa do góry, pierś do przodu i piękny uśmiech na twarzy - nic tak nie denerwuje nieżyczliwych nam osób ;)
"Ale się wystroiłaś." Myślę, że prostym i skutecznym mechanizmem działania jest bycie szczerym i stwierdzanie faktów. Np. "Tak, wystroiłam się. :D Chciałam dzisiaj ładnie wyglądać, więc się postarałam." Co o tym sądzicie? Mówienie zdań bez ukrytych kontekstów, szczerze, bez ironizowania, traktowanie "tak" za "tak" i "nie za "nie".
Zosiu twoja najwieksza zaleta jako stylistki i pracy z ludzmi jest moim zdaniem twoja pozytywna energia i radosc zycia ktora od Ciebie bije. Naprawde super sie slucha twoich rad !!! Pozdrawiam
Dobry temat😊W pracy miałam kiedyś takie osoby "pseudo styliści"...uwielbiały te osoby komentować i wcinać się w czyjś wygląd,fryzurę...itp.przy czym same pożal się Boże🙄.Kiedyś nie wytrzymam i zapytałam się jeden z nich,czy sama ma w domu lustro...bo jak nie,to kupimy w prezencie...trochę tę informacje przetwarzała,ale chyba po czasie zatrybiła.Na szczęście z nimi już nie pracuję.Każdy z nas jest inny,więc nie można podchodzić do tematu ściśle szablonowo.Grunt to ubierać się tak,by czuć się dobrze i swobodnie, takie jest moje zdanie.Pozdrawiam🤗
Witaj, Zosiu. Z zainteresowaniem wysłuchałam filmu. Mam 50 lat, jestem dyrektorem przedszkola i osobą wierzącą. Bardzo Twoja opinia mi pomogła, bo rzeczywiście czuję się często wystrojona. Tekst o szczurze też mi się podobał w ustach Dody, raczej nie Twoich. Jeśli chodzi o sam film zabrakło mi komentarza, który raczej może nie wypada powiedzieć stylisce, że nie "szata czyni człowieka". A ja, tak jak Ty chcę się podzielić w tej kwesti prywatnością. Byłam bardzo ładną dziewczyneczką, której mama szyła ubrania w latach 70 i wszyscy mnie zaczepiali, mówli że jestem ślicznym dzieckiem. Kiedy byłam nastolatką, moich rodziców nie było stać na "zagraniczne" ubrania ale ja wciąż już może nie budziłam zachwytu ale budowałam wokół siebie respekt, czułam złośliwości ale może nie wprost. Kiedy wyszłam za mąż i urodziłam dzieci, byliśmy goli jak myszy kościelne. W latach 90 wielu z nas cieszyło się z lumpeksów a i na to nie było nas stać. ..Kiedy w końcu udało mi się dojść do względnej sytuacji materialnej i chciałabym się fajnie ubrać, trochę odmłodzić, (już mam 2 wnuczki), to czuję osobiście że czas mój przeminął. Nie nawidzę kupowanua markowych rzeczy, bo jak idę korytarzem przedszkola czuję wzrok innych, nawet rodzice obgadują mnie na fb, że dyrektorka jak bogata" bo widać" to coś nie tak. Także Zosiu popadłam w sidła własnego zakupacholizmu. Z jednej strony chciałabym się dobrze czuć, mieć poczucie, że nie jestem jeszcze taka stara a z drugiej strony to rozterki, czy to nie pycha, próżność? Przepraszam, że pisze taka stara "baba" ale mam córkę w wieku 27 lat i też mam porównanie jak się ubieramy. Ona z tuszą XXL a ja M. I to niestety też przygnębia. Dla niej nic nie mogę znaleźć i mam wyrzuty sumienia, że sama mam szafy ciuchów, w których nie chodzę a na nią nic nie pasuje...Szczęściem matki jest też szczęście dziecka. Dlatego też przeżywam jakąś rozterkę. Dodatkowo jeszcze nie mogę odnaleźć swojego własnego stylu. Bardzo podoba mi się połączenie ciemnego granatu z czernią i tu mam problem jak to połączyć w różnych porach roku. Pierwszy raz piszę komentarz do filmu, więc przepraszam, jeśli to nie taka forma. z wyrazami szacunku. Joanna Gawryszewska
Wiesz, otworzył mi oczy ten filmik. Moja siostra (dużo starsza) zawsze mnie krytykowała, a to, że się wymalowałam, a to sukienka mnie pogrubia, a to spodnie w których wyglądam wg. niej fatalnie, a to paznokcie mam jak dziecko (że krótkie). A sama chodzi w jednych jeansach i sportowej bluzce. Zawsze, od lat. Zimą jest to sweter i jeansy. Jako nastolatka przestawałam nosić te rzeczy, mimo, że nie miałam kasy by kupować nowe. Miałam też koleżankę, która latami wpędzałam mnie w kompleksy bo wg niej miałam wulgarną figure. Dziś minęło sporo lat, a ja jestem mądrzejsza, odnajduje swój styl, mimo że już nie noszę S, a L to czuje się pewniej i mam wyrąbane na zdanie innych.
Ja też od czasu do czasu słyszę komentarze w stylu "no nie podejrzewałabym cię o taką sukienkę", "ale się dziś wystroiłaś" i już nauczyłam się na to odpowiadać np. "kilka miesięcy temu sama siebie bym o taki wybór nie podejrzewała, a teraz mi się podoba i noszę:)" albo "No tak, wystroiłam się. Dlaczego miałabym się nie stroić?" Zwykle takie odpowiedzi urywają temat, albo po prostu osoba komentująca mówi, że ładnie wyglądam. Myślę, że kluczem jest tutaj przygotowanie sobie paru odpowiedzi na ewentualne uwagi, które nie będą obraźliwe, ale pokażą komentującym, że sami umiemy zdecydować, co nam się podoba i w czym się dobrze czujemy. Ostatecznie ubranie to nie skóra, nawet jak ubierzemy się jak ten przysłowiowy szczur na otwarcie kanału, to przecież wielkiej dramy nie ma. Wracamy do domu, zmieniamy ciuchy i tyle :)
Czasami takie "ale się odwaliłaś" to nieśmiały komplement, który miał znaczyć "fajnie wyglądasz", tylko autorowi zabrakło odwagi 😉 więc może po prostu warto odpowiedzieć "dzięki", o ile w tonie tej drugiej osoby nie ma drwiny😉
Łooo hahaha znalazłam drugą połówkę, która zajmuje się polityką i zawsze byłam osobą, która wiedziała czego chce, ale teraz, gdy mam kogoś tak pewnego siebie obok, jest mi jeszcze łatwiej wyrażać siebie! Polecam wszystkim, nie musimy robić tego, co jest ogólnie przyjęte za normę (oczywiście nienaruszając norm etycznych i moralnych), świat potrzebuje indywidualności i nikt nie musi być przeciętnym, a ubiór to doskonała forma wyrażania siebie! Zawsze znajdą się krytycy, a my musimy mieć w swoim życiu autorytety! 👌💪 Myślę, że świetny i potrzebny filmik!
Bardzo fajny, ciekawy i przydatny film! 😊 Dzięki za podzielenie się tymi przemyśleniami. Ja bym dodała a propos tego tytułowego „Ale się wystroiłaś”, że to jest trochę taka ukryta agresja 😉. Niby nie krytyka stroju - bo niby „wystroić się”, to nie znaczy źle się ubrać, ale jednak! Czuć w tym jakąś przyganę, że nie wypada aż tak starannie, ładnie i elegancko się ubierać, że to jest jakieś płytkie „strojenie się” właśnie - przynajmniej ja to tak odbieram. Moim zdaniem warto się nastawić i przygotować na takie reakcje i dawać do zrozumienia, że nas to nie zbija z pantałyku (a już na pewno nie ma co się „tłumaczyć” ze stylowego ubrania!). Wystarczy wtedy uśmiech nr.5 😉 i stwierdzenie typu „Dzięki, bardzo dobrze czuję się w takich kolorach/w tym nowym płaszczu itp.”. Ewentualnie bardziej żartobliwie, coś w stylu, „A co! Jak prawdziwa gwiazda na czerwonym dywanie!” Wytrącimy tym komuś „broń” polegającą na wpędzaniu nas w zakłopotanie, że zostałyśmy „przyłapane” na strojeniu się! 😎😁 A wizja szczura, który stoi wystrojony pod kanałem bardzo mnie rozśmieszyła... 😂 Znałam to powiedzonko, ale jakoś nigdy sobie tego nie wizualizowałam. 😉
Hej, bo to nie jest ukryta agresja tylko jawna kobieca agresja. Zauważcie, że faceci się w ten sposób nigdy nie wypowiadają. Dadzą sobie po razie i po kłopocie. Kobiety natomiast swoją agresję ubierają w słowa, żeby zranić.
Mi też zajęło trochę czasu wyjście z "kostiumu" młodszej siostry - chłopczycy... Kiedy wszyscy się przyzwyczaili, że od dzieciaka łazisz po drzewach a na bal przebierańców przebierasz się za Zorro zamiast za królewnę, to nawet w dorosłym życiu nie chcą widzieć cię w szpilkach... Na szczęście udało mi się przełamać i nosić to, w czym teraz się czuję dobrze, a nie to, w czym inni chcą mnie widzieć. Długa droga, ale warto ją przejść, dziękuję Zosiu za ten odcinek😉 Ja co do osób udzielających rad dorzuciłabym kwestię intencji drugiej osoby - jedni coś ci doradzą w dobrej wierze, ale są i tacy, którzy nawet jeśli znają się w danym temacie, to specjalnie chcą ci źle doradzić, żebyśmy przypadkiem nie wypadły lepiej od nich... Brawo za twoją siłę w byciu tym, kim chcesz i za to, kim dla nas jesteś ❤️
Kupiłam kuloty (te takie przykrótkie spodnie) i spódnico-spodnie, o których marzyłam od dziecka :) W końcu zaczynam odnajdować odwagę do bycia sobą. W końcu czas leci i kiedy, jak nie dziś? I noszę je do plaskich butów, bo tak mi wygodnie w moim stylu życia. Może nie wyglądam jak modelka, ale... ja nie jestem modelką. Możliwe nawet, że to fatalne zestawienie skraca mi nogi, poszerza biodra itd. Ale mój styl byl zawsze ciut niestandardowy :) A czuję się świetnie, bo spełniam swoje marzenia.
Oj tak, któż z nas nie ma koleżanek, które lubią wchodzić w rolę stylistek, same nosząc na okrągło te same jeansy i luźne bluzki😁 Jednak zauważam, że otaczający nas ludzie tylko na początku zwracają uwagę na jakieś zmiany, a po krótkim czasie się przyzwyczajają. Jak pierwszy raz umalowałam usta do pracy, wzbudziłam sensację, ale następnego dnia już nikt nie komentował. I uważam też, że jeśli jakaś 'życzliwa' osoba mówi, że się wystroiliśmy, to w gruncie rzeczy w głowie ma myśl 'kurna, ona/on wygląda lepiej ode mnie' ☺ Super odcinek Zosiu, pozdrawiam!
Nie warto obniżać swoich standardów ze względu na jakieś tam opinie. Tak to można nie uczyć się, żeby nie wyglądać na przemądrzałego; przeklinać, żeby wtopić się w tłum; słuchać muzyki z radia, by nikt nie powiedział, że słuchasz głupiej muzyki; oglądać netflixa zamiast czytać książki, bo inni tak robią; itd. We wszystkich tego typu sytuacjach warto zadać sobie pytania: czy osoba, która mnie krytykuje, stanowi dla mnie autorytet? Czy chciałabym być jak ta osoba? Co jest irracjonalnego i śmiesznego w wypowiedzi tej osoby? - Gwarantuję, że wtedy perspektywa zrównywania się do przeciętności jest mniej kusząca. Lepiej dążyć do zmiany otoczenia.
Zniszczyłam to dzieło i kliknęłam 667 łapkę w górę 😂 Zosia, super, ze o tym mówisz! Mam nadzieję, ze ludzie spojrzą na to szerzej i odniosą te wartości do calego życia. Mi podoba się np styl boho, ale z racji tego, ze jestem drobna, to wydaje mi się, ze wyglądam jakbym założyła coś po starszej siostrze. Za to nadrabiam kolorami i dość szalonymi połączeniami. Zreszta od kiedy pamietam tak było, szczególnie jak w gimnazjum kupiłam biało-różowe glany, które są ze mną do dzis 😍 najważniejsze, ze nie czuje się w swoich ubraniach przebrana, a ubrana właśnie. Ciuchy to powierzchowność, owszem, tez nie mam milionów monet, żeby na nie wydawać, ale wyrażają moją osobowość i nie pozostawiają złudzeń, z kim rozmówca ma do czynienia 😂 dobrze, ze pracuje w artystycznym zawodzie, to mogę sobie pozwolić naprawdę na wszystko ;) ale się rozpisałam! W każdym razie - dobrze, żebyśmy się dobrze i atrakcyjnie ze sobą czuli. Nie nijak, a atrakcyjnie właśnie. Choć mi zaczyna trzeci raz rosnąć brzuch w tempie ekspresowym, jak już będę wielką bombą na koniec lata, to przypomnijcie mi moje słowa 😂
Dziękuję za ten filmik Gosiu, trafiłaś w sedno. Ten tekst o szczurze, przyznam nigdy go nie słyszałam, jest niesamowicie obraźliwy. Mówi tak naprawdę o tym ze ubrania sa znacznie wartościowsze niż człowiek porównując go do szczura, a jego życie do 'kanału'. To prawda ze ludzie jak widza czyjś sukces lub widza ze ktos promienieje i czuje sie świetnie a oni sami wewnętrznie nie sa w takim miejscu próbują usprawiedliwić sie przed innymi i przed samym soba dlaczego sami tam nie są i nie dążą aby być (często nieświadomie) mówią coś co ściąga druga osobe w dół i ja dyskredytuje.
Świetny odcinek. Każdy jest indywidualny i sposób ubioru odzwierciedla jego osobowość.po co się chować pod przeciętnością. Nie każdy musi być taki sam.
Korzystam z twoich rad i nie obyło się bez takich tekstów/komentarzy innych, na szczęście już na to nie reaguję i małymi kroczkami zmieniam swój styl, można powiedzieć dzięki Tobie 😉😊
Ja mam taki problem: Rano ubieram się przed lustrem i mi się podoba i wszystko jest super. Czuje sie pewna siebie i piękna A jak wychodze z domu, to nagle mam wrażenie ze jestem brzydka i źle sie ubrałam i źla mam ułożone włosy i jestem gorsza od innych, mimo że od rana nic w moim wyglądzie sie nie zmieniło...
Film bardzo mądry.Tacy są ludzie, zawsze widzą kogoś a nie siebie ale żeby coś zmienić to najpierw trzeba zmienić siebie. Brawo Zosiu za optymizm i tyle pozytywnej energii
mam 25 lat i odkąd pamiętam zawsze chciałam wyglądać dobrze, w szkole nie mogłam przesadzać, więc zwykle w niedziele i święta mogłam zaszaleć i zawsze byłam krytykowana, najczęściej to przez najbliższe osoby. Z wiekiem przestałam się przejmować opinią innych, ale też przestałam tak szaleć z moimi stylizacjami. Teraz częściej od najbliższych słyszę, że moje ubiory są "zwykłe" jak dla mnie. A jak się "odstrzelę" to jest podziw. Jestem dla młodszych sióstr "modowym autorytetem", bo jakieś pojęcie o estetyce mam. Dojrzałam do świadomości, że nie muszę się wyróżniać strojem, aby dobrze czuć się we własnej skórze, wystarczy mi, że będę dobrze wyglądać. :) A hejterom mówię: "Patrz jak dobrze się bawię, skoro nie masz swojego życia!" Zosiu kciuk za film i za podjęcie tego tematu!
Jesteś świetną kobietą :) uwielbiam Twoje poczucie humoru :) ja właśnie tak miałam w czasie szkoły, że bałam się co pomyślą inni i nie dość że miałam ograniczony budżet to już całkiem nie mogłam "rozwinąć skrzydeł". Mieszkam w niedużym mieście, gdzie wszyscy się znają i gdy ubiore się inaczej niz reszta spoleczenstwa to zaraz czuje wzrok innych na sobie. Zawsze zazdroscilam ludziom którzy są minimalistami. Choćbym chciała to nie moge bo jestem trochę taka sroka 😁 uwielbiam kolory i mogłabym mieć czapke, szpilki spodnie czy tez szalik w każdym kolorze :) pozdrawiam :)
Uwielbiam Twój kanał ❤ zawsze jesteś taką pogodną i otwartą osobą, nie próbujesz "lansować się" na siłę, po prostu jesteś sobą i to jest najlepsze 😋💪 PS. ślicznie wyglądasz w tej stylówce 😍
Super odcinek! fajnie by było jakbyś miała więcej w tym stylu :) bo świetnie ujęłaś kwestie pewności siebie i krytykowania przez innych, wiele rzeczy można sobie wziąść do serca :)
Szkoda, że dopiero teraz trafiłam na ten kanał. Znalazłam odpowiedzi na pytania, które długo mnie nurtowały. A temat tego odcinka jest w punkt- bardzo często blokuję swoje zapędy stylisty ze względu na obawę przed oceną. Ostatnio zaczynam z tym walczyć :)
kwestia o której mówisz jest szersza: ludzie komentują "ale się wystroiłaś, nieodpowiednio itd" nie dlatego, że nasz styl im nie odpowiada, tylko w ogóle przeszkadza im to, że ktoś według ubiera się (ich zdaniem) nieodpowiednio do sytuacji, że się wyróżnia, że nie wypada, że lepiej być wmieszanym w tłum bo to bardziej eleganckie, lepiej nie odstawać, a jak się wyróżniasz to to zwykłym maruderom przeszkadza. Zawłaszcza w małych miejscowościach to jest odczuwalne, bo wszyscy oceniają cię przez pryzmat twojej rodziny, pracy, tego jaki masz dom i twojego statusu materialnego. Ludzie lubią szufladkować innych. Przykład: jak jesteś zwykłą urzędniczką to masz ich zdaniem wyglądać jak zwykła urzędnicza i przykładna mama, a nie jakaś stylowa pani która chodzi, dajmy na to w kapeluszu. Choćby w tym kapeluszu szałowo wyglądała - i tak będą krytykować z zawiścią wytykać palcami. To jest naprawdę bardzo powszechne.
Zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś, ale dodałabym jeszcze, że ważne jest dobrze się z danym stylem czuć. Tzn. czasami jest to kwestia przyzwyczajenia. Ja np. przez wiele lat pracowałam w biurze, przyzwyczaiłam się do koszul i marynarek, a wyjście do miasta w adidasach stało się dla mnie krępujące. Na kimś OK, ale sama nie czułabym się dobrze np. na poczcie mając na sobie dres.
Ja mam blokadę w sobie. Wiem w czym czuje się dobrze i za razem wystrzałowo😉 jednak mam gdzieś z tyłu głowy że "nie powinnam", ze "zbyt się wyróżniam". Myślę że jest to spowodowane niska samoocena. I myślę że większość uwag, ktore sa do nas kierowane też są tym spowodowane.
Haha nie znałam tego o szczurze , ja znam „odstrzeliles się jak pies na szczepienie” „jak mrówka na otwarcie lasu”😁😁 ja staram się nie zwracać uwagi na tego typu teksty, mam dużo koleżanek pracujących w modzie bo akurat w Trojmiescie mamy LPP i często słyszę od nich komplementy i jest mi bardzo miło bo to są profesjonalistki:), za to mam jedna kumpele zawsze w jeansach i czarnej koszulce i ona od 2010r !!!! Od przysięgam 2010r roku wypomina mi kiecke z wesela, na którym ją poznałam bo akurat chłopak z naszej paczki z nią przyszedl, sukienka prost, kupiona na Asos, taka tuba do kolan, lekko asymetryczna przy dekolcie i przy każdym spotkaniu słyszę jaka to ja odstrzelona byłam i jak to ja lubie nogami świecić 😎, sukienka do kolan powtarzam🤔 zostałam przez nią tak stłamszona, ze na wspólne spotkania naszej paczki, na które zawsze lubiłam się fajnie ubrać pewnego razu przyszłam w jeansach i szarej bluzie, bo już miałam dość jej uwag, fakt, ze bluza i jeansy dobre, fajnej jakości, i nagle słyszę „Ania znowu odstrzelona” wtedy zrozumiałam , ze ona nie odpuści i choćbym ubrała się w wór po ziemniakach to i tak będę dla niej „zbyt” i od tego czasu już nie zwracam uwagi i znów ubieram się jak chce😬
pamietam, jak sama powiedzialam kiedys szwagierce, ze ubrala sie jak na wesele, a jechali po panele podlogowe :D byla sobota, od rana chodzila w walkach na glowie, potem dlugo sie malowala a na koniec zalozyla czarna obcisla sukienke bez ramiaczek plus obcasy, do tego wlosy natapirowane i dlatego bylam pewna, ze ida na wesele :D ale powiedzialam to z usmiechem, wiec mysle, ze sie nie obrazila :D
Hej Zośka. Ja przez zimę totalnie się zaniedbałam jeśli chodzi o nowe ciuchy, dokładnie to nic sobie nie kupiłam bo nie miałam ochoty na zakupy. Ale... nadeszła wiosna i się przebudziłam:) Kupiłam kilka nowych i lepszych ciuszków, wyciągnęłam letnią garderobę. Dla mnie było to coś normalnego i nie uważam żebym jakoś się zmieniła. A w pracy zaczęli gadać że Pani Małgosia lepiej się ubiera więc pewnie się zakochała:)
Zosia....uwielbiam twoja poprawnosc polityczna:D Nie wazne o czym/o kim mowisz, zawsze lagodnie i z szacunkiem, aby nikogo nie urazic. Moglabys byc trenerem z" komunikacji bez przemocy";)
Pani Zosiu. Czy mogłaby Pani nagrać filmik jak dobierać i jak nosić okulary przeciwsłoneczne? Chodzi mi o męskie, ale może Pani również zrobić o damskich. Dziękuję i pozdrawiam ❤️
Wcześniej prawie nigdy nie chodziłam w sukienkach czy spodnicach, w końcu postanowilam to zmienic. Kupilam sobie kilka sukienek i spodniczek po czym zaczelam w nich chodzic do pracy. Juz pierwszego dnia uslyszalam ze sie wystroilam i w ogole o co kaman. Nastepnie zaczelam slyszec opinie ze chyba jakis kolega z pracy mi sie podoba wiec tak sie stroje...no po prostu rece opadaja. I slyszalam to od kolezanek, ktore na co dzien chodza w dzinsach, podkoszulkach i adidasach. Ostatecznie nadal chodzę w spodnicach i sukienkach, a towarzystwo chyba już się w miarę przyzwyczailo, ale początek do łatwych nie należał.
Byłam w podobnej sytuacji. W moim otoczeniu sukienka/spódnica była uważana za ubranie bardziej "odświętne". Jednak po pewnym czasie wszyscy się przyzwyczaili, teraz gdy przyjdę na uczelnię w spodniach jest wielkie zdziwienie :D Trzeba dać sobie i ludziom czasu ;) pozdrawiam :D
Jak dobrze znam kwestie. Od paru ladnych lat mieszkam w stolicy Polski, przenioslam sie tutaj jako nastolatka po maturze. Od zawsze lubilam fajnie sie stylizowac, tylko w tamtycj czasach braklo mi odwagi i robilam to zazwyczaj przy lustrze w domu. Tutaj w Warszawie nabralam tej odwagi, zaczelam nosic co chce i jak chce, zazwyczaj slysze komplementy a nie teksty "zes sie odwalila jak do kosciola" xD. Beda ostatnio w stronach rodzinych na Wielkanoc, wyszlismy ze znajomymi na impreze i tu siw zaczelo. Ubralam sie na jasno plus nalozylam narzutke ala plaszcz z cienkiego midowo ciemnego materialu. W czasie tego jednego wyjscia uslyszal doslownie z 50 razy "zdejmij ten szlafrok" "ale masz dywan" "zdejmij ta peleryne" " tu nie mediolan- tak sie nie nosimy". Przetrwalam to i oczywiscie bylam zlw stylizacji cala noc, kwitujac teksty ze mi sie podoba i czuje sie w tym dobrze- Wam nie musi :)
Zosiu, super, że jest odcinek związany z aspektami psychologicznymi. Myślę, że warto aby było takich nieco więcej. Myślę, że podstawowa sprawa, to to, że tekst- ale się wystroilas, świadczy o braku kultury- nieelegancka odzywka no i o zazdrości. Jestem o tym przekonana. Zosiu, mówimy "sukienka" a nie "sukięka" i "spodenki " a nie "spodęki" 😘
Zosiu bardzo dobry, mądry odcinek, też takie lubie ogladać u Ciebie 🤩 trzeba ludzi uświadamiać, że opinia innych na nasz temat jest tylko ich opinią a najważniejsze jest to jak sami postrzegamy siebie. Aby być w zgodzie ze samym sobą i wtedy życie jest przyjemniejsze 😎✌
Pamiętam jak pierwszy raz założyłam buty sportowe NB do plaszcza. Spojrzałam na siebie i czułam się super, na co mąż do mnie ze to dziwnie wyglada i śmiesznie się ubralam. Uśmiechnęła się i powiedziałam ze się nie zna. Juz się przyzwyczaił bo smigam tak non stop 😉
A ostatnio zastanawiałem się co założyć, do takich fajnych białych chinosów :), cudowna jesteś Zosiu, słowo unisex nabiera zupełnie innego znaczenia. Aha i zapewniam Cię, że jeżeli ktoś jakoś tam się na Ciebie patrzy to myśli tylko i wyłącznie o Tobie :). Pozdrawiam
Bardzo się cieszę, ze już jakiś czas temu Cię znalazłam, Zosiu :) odnalazłam się w minimalizmie i wychodzi mi to tylko na dobre! Dziękuje w imieniu moim i męża, ze możemy się od Ciebie uczyć!!!
Temat bardzo fajny,myślę sobie że dla młodszych ludzi będzie przydatny,bo jednak z wiekiem wszystko się zmienia,i człowiek nie patrzy na innych, ma już swój styl i wie czego chce, A swoją drogą dziwię się ludziom ,którzy mają tyle odwagi mówić " ale się wystroiles"-nawet jak ktoś mnie zapyta jak wygląda to i tak powiem że to jest kwestia gustu,i najważniejsze by ona/ on się czuł ( pozdrawiam cieplutko
Zosiu ja się z Tobą zgadzam. Lubię też taki styl. Klasyka zawsze jest na topie. Lepiej założyć za mało a nie wyglądać jak obwieszona choinka. Z niecierpliwością czekam na następne filmiki.
Ja jakiś rok temu zakończyłam terapię hormonalną związaną ze zmianą płci. Mimo tego, że wyglądam nie do poznania i raczej nikt nieznajomy nie zorientowałby się co do mojej przeszłości przez bardzo długi czas ubierałam się męsko. Dopiero nie dawno dzięki mojej ciotce poznałam co to makijaż, sukienka, buty na obcasie. Niestety do dziś czasem boję się innych, że ktoś coś będzie podejrzewał
Uwielbiam szerokie, rozkloszowane sukienki. Mam kilka halek różnych kolorów, które dodatkowo je rozszerzają. Chętnie nosiłabym je na co dzień, bo czuję się w nich bardzo kobieco. Niestety decyduję się na nie bardzo rzadko, bo czuję taksujące spojrzenia na ulicy odkąd tylko przekroczę próg mieszkania aż do powrotu do domu - na chodniku, w lokalach, w parku.... Nawet w zwykłych sukienkach słyszę pytania typu czy wracam z wesela/panieńskiego, gdyż większość kobiet nosi spodnie i samo to bardzo mnie wyróżnia. Czasami chciałabym żyć w latach 50 w USA, gdzie sukienki nie były niczym nadzwyczajnym.
Ale sie ubralas ..jak zawsze, SUPER !!! Extra t-shert !!! jak na moj gust to jak sama w pewnym momecie mowisz "ale sie rozgadalam" zwlaszcza o tych autorytetach, wiecej konkretow i szybciej do meritum, ogolnie to lubie ogladac Twoj kanal.
Tak jak mówisz Zosiu, w tym wszystkim najbardziej kluczowe jest nasze własne zadowolenie z ubioru :) Jeśli ja czuję się bardzo dobrze w wybranej sobie stylizacji, to jakieś spojrzenia czy komentarze w ciągu dnia mi schlebiają. Jednak ludzie potrafią być okropni i swoimi uwagami wbić przysłowiową ,,szpilę". Chociaż osobiście zauważam, że komentarze typu ,,aleś się wystroiła" zazwyczaj płyną z ust osób, które mają duże kompleksy lub np. z różnych powodów nie mogą/nie chcą bardziej się postarać w kwestii swojego wyglądu. A propos tego szczura :D To ja jeszcze lubię ,,wystroiłaś się jak na procesję" i ,,wystroiłaś się jak świnia na disco".
Zosiu bardzo dziękuję Ci za ten filmik ❤️❤️❤️❤️ Z pewnością będę do niego często wracała 😊 Wiele razy słyszałam tekst ,, ale się odwalilas" albo,, ale się wymalowalas" zawsze od kobiet a moj maz mówił że wyglądam ok. Nie wiem za bardzo z czego to wynika bo to nie jest nawet kwestia pieniędzy. Dałaś mi powera do działania, nie ma się czego bać. Czas na zakupy 😋 PS. Mimo późnej pory nagrywania wyglądasz jak mln $ 😍
Często takie uwagi podyktowane są zwyczajna zazdrością. Niestety ale nasza mentalność jest taka a nie inna... Musimy się nauczyć chwalenia, docenianie tego, ze ktoś szuka swojego stylu...
Cześć Zosiu. Czy mogłabyś mi doradzić w temacie zakupu torebki wieczorowej/wizytowej eleganckiej? Nie wiem czy mój dylemat jest uzasadniony (może pytanie jest głupie), ale zaczęłam się zastanawiać czy kolor okuć powinien być taki sam jak biżuteria np. jeżeli noszę biżuterię złotą to kolor okuć torebki też powinien być w kolorze złota? Z góry dziękuję za odpowiedź. Pozdrawiam
Rozumiem o czym mówisz 😊 mam swój styl i nie interesuje zdanie innych osób nt mojego ubioru. Aczkolwiek mam przyjemność słuchać często bardzo pozytywnych opinii, a nawet (niestety) widzieć moje rozwiązania modowe na innych. Mówię "niestety" bo raczej lubię wyglądać niepowtarzalnie 😉 to też nie oznacza oczywiście, że robię z siebie papugę ! 😁 myślę, że modowa pewność siebie jest pewnego rodzaju inspiracją dla innych osób oraz pozwala by widząc jakiś przykład stawalimsie odważniejsi. Ps. Ty jesteś mega stylowa kobietą. Wszystko w Tobie - całokształtnie - jest takie spójne i piękne: ubranie, makijaż, fryzura, gestykulacja. cudnie 😊 Zyczę Ci wszystkiego dobrego 😊
Bardzo dobry odcinek😘 wyrażasz się nie tylko o modzie ale także o życiu SUPER. Rozwijaj to Ja tez często miałam z tym problem wiec wiem o co chodzi😊buziaki. Ps rozgaduj się Ja lubię Cię słuchać jak mówisz o modzie😀 ja nie miałabym tyle odwagi na kręcenie takich filmów. Mam ładny głos, a Ja mam wadę wymowy i nie cierpię swojego głosu nagraniowego😞😒
Nie przejmuj sie. Podejrzewam, ze to wziaze sie z tym, ze ludzie nie lubia wprowadzac zmian. Widza, ze ty cos zmieniles w twiom zyciu i mysla sobie "Hmmm moze ja tez powinienem cos zmienic", a pozniek jednak nie zmieniaja nic, bo za malo czasu itp. W efekcie koncowym sa z siebie niezadowoleni i wyladowuja frustracje na innych. Druga kwestia, ktora laczy sie z pierwsza to zazdrosc.
Kochany, z chama nie ukrecisz pana jak to mówią. Za czasów wojny wybito polską inteligencję, arystokrację szlachtę co tam chcesz, pozbawiono ich tytułów i tępiono ludzi wykształconych. Gloryfikowano prostactwo, chlopstwo i robotników. Mentalność jest jaka jest. 45 lat PRL zrobiło swoje. Wiekszosc polaków, ma pochodzenie chłopskie. Tak naprawdę dopiero zaczyna się nam tu odradzać klasa średnia. Jeszcze 2-3 pokolenia i to wyjdzie na prostą. Przed wojną człowiek na poziomie nosił garnitur na co dzień, kapelusz i eleganckie buty,, kobiety nie wychodziły z domu bez nakrycia głowy i rękawiczek. Ale to oczywiście nie byli prosci robotnicy.
Kiedy ktoś mi mówi "Ale się wystroiłaś" to uśmiecham się, dziękuję i udaję że wzięłam to za komplement, nawet jeśli tekst był powiedziany w złośliwy sposób. Zauważyłam że takie zachowanie trochę zbija złośliwców z tropu ;)
Agata Kluba super pomysł !!!👍😄
Dobre :)
Odgapiam!
Kwestia, którą poruszasz jest szersza i dotyczy wielu aspektów życia. Im dłużej żyję tym dostrzegam,że wystarczy, że czymkolwiek się wyróżniasz, zrobisz coś inaczej niż wszyscy to już dla wielu ludzi to jest problem i będa albo ci dogryzać, albo za plecami obgadywać, albo się porównywać i komentować w stylu "ja na twoim miejscu na pewno zrobiłbym/zrobiłabym inaczej".
A ja się pytam: I co z tego? :)
Daj sobie i innym prawo do myślenia i mówienia co chcą a będziesz wolny i szczęśliwy. To co mówią nie dotyczy Ciebie do czasu aż sam uznasz ze jest “o Tobie”.
@@Veruschka1985 Teoretycznie nic, ale tylko do pewnego momentu. Możesz stroić tutaj twardzielkę, że się nie przejmujesz opiniami innych i, że to Ciebie nie dotknie, ale za ntym razem poczujesz lekkie uczucie. Jak Cię za którymś razem oplują
@@Veruschka1985 W 100% się zgadzam!
Wręcz przeciwnie, nie jestem twardzielka i daleka jestem od udawania i maskowania. Jeśli w środku wiesz kim jesteś i jak wielka masz wartość to żadne negatywne słowa nigdy nie będą Cię mogły tknąć. Kto wie lepiej od Ciebie kim jesteś? dlaczego pozwalasz zeby cudze słowa decydowały o tym? Samoświadomość jest bezcenna :)
@@Veruschka1985 Nauka to już zbadała i wykazała licznymi eksperymentami. Każdy człowiek ma swoje granice. Choćbyś nie wiem jaką twardą skórę miała w pewnym momencie Cię to dotknie. Pytanie tylko za którym nastąpi to razem. Załóżmy, że codziennie ktoś Cię fizycznie opluje na ulicy. Za óśmym razem mało kto przechodzi nad tym do porządku dziennego. Warto sobie uzmysłowić, że słowa ranią bardziej i pozostają w psychice, chocbyśmy to wypierali.
Przypomniałam sobie jak w zimie jechałam autobusem. Miałam intensywnie czerwony płaszcz, długość do połowy łydki. Czułam się w nim świetnie, pewność siebie 10000 %. Zbliżałam się do swojego przystanku więc wstałam i podeszłym do drzwi. Słuchałam muzyki. Przy drzwiach siedziały dwie panie w średnim wieku, ubrane dość niechlujnie. Skończyła mi się playlista więc miałam "przerwę w muzyce" i dokładnie w tym momencie słyszę jak jedna z tych pan mówi:" ja pie***** kto w XXI wieku ubiera czerwony płaszcz ". Wyciągnęłam słuchawkę, uśmiechnęłam się i powiedziałam:"ja, dziękuję ". Mina tej pani - bezcenna 😂
Chyba z zazdrości 😅 tez mam czerwony płaszcz
Brawo! Super reakcja. Właśnie pewny siebie uśmiech i brak okazania zakłopotania i jakaż satysfakcja z owej „bezcennej miny” obgadującej nas osoby. 😎👍
Właśnie w tym roku odważyłam się kupić, a co ważniejsze nosić czerwony trencz 😂
Tez mam czerwony plaszcz juz 3 zime (mial byc zolty, ale nie znalazlam) I lubie to jak sie wyroznia w szaro-burej masie. I mam pewnosc, ze nikt mnie na ciemnej ulicy nie potraci, bo mnie widac :P
Czerwony płaszcz jest wspaniały
W moim otoczeniu mam dwa rodzaje koleżanek - takie które chwala jak wygladam i takie które bardzo czesto albo zawsze skomentują „ale się odwalilas” „coś się tak zestroila” „ta spódnica nie jest dla Ciebie” itd. Jest to o tyle ciekawe, ze osoby które sa dla mnie autorytetem w kwestii stylu i urody sa w tej pierwszej grupie, a te w drugiej grupie zupełnie nim nie sa... nie zapomnę sytuacji jak szefowa pochwaliła moje srebrne oxfordy (rozumiem, nie dla każdego taka historia) a koleżanka z pracy która stała obok (i której nikt nie pytał o zdanie) skwitowała: „No cóż ja tak ślepo nie podążam za moda”. Odpowiedziałam ze chyba mam ostatnio sklerozę. Na co ona zapytała dlaczego? Odparlam - dlatego ze nie pamietam żebym pytała się Ciebie o zdanie. Polecam ;).
xD Kolezance wtedy kopara opadla.
Boski komentarz:) Każdy dzień jest warty tego by go celebrować i wyglądać zaje*iście. Co do dwóch grup osób o których wspominasz mam to samo u siebie w pracy.
Ale w takim razie ten sam komentarz powinnaś dać szefowej, bo jak Cię ktoś chwali to może komentować "niepytany"?
nika70352 jak ktoś chwali to jest to miłe, jeśli krytykuje bez pytania to jest to nieuprzejme i nie widze powodu żeby po uprzejmej uwadze być nieuprzejmą :). Tak samo nie widze powodu żeby nieuprzejmą uwagę zostawic bez stosownego komentarza :).
@@cosiak87 👏
Odnoszę takie wrażenie że ludzie którzy rzucają komentarze w stylu "ale się wystroiłaś" po prostu zazdroszczą odwagi i tego że po prostu można wyjść z cienia i nie być nudnym szaraczkiem, mieć swoje zdanie, pewność siebie i ten błysk w oku przez radość za małe sukcesy takie jak nawet ubiór :)
Najlepsza odpowiedź na kaśliwe docinki to: "Chodzę w tym co mam
😁". Modowy "lewy sierpowy" w białych rękawiczkach.
Boskie 😂 kradnę
Justyna Stępień dobry tekst :)
Super zapamiętam ☺
Suuuper!😍
Kiedyś uszyłam sobie dżinsową spódniczkę mini, nic nadzwyczajnego, pozszywałam kawałki (same ścinki) i ozdobiłam stebnówkami, gdy wyszłam na miasto, wszyscy się za mną oglądali (kobiety i mężczyźni), ale znalazło się kilka odważnych dziewczyn, które pytały gdzie ją kupiłam. Piszę o tym dlatego, że jeżeli ludzie na nas patrzą, to najczęściej nie oceniają nas źle.
Bardzo często to słyszę. "Zbyt stylowo", "po co biała bluzka do pracy?". Ale od dawna wiem i nie tłumaczę się z tego innym, że dobrze się czuję w takim a nie innym stylu. Nikomu nie zabraniam ładnie się ubrać :) Czasem wynika to z zazdrości docinających nam osób. Ja natomiast często chwalę kogoś, kto nawet w zwykły dzień jest stylowo i ciekawie ubrany 😊 Nie mam w sobie negatywnej zazdrości. Takie osoby są tylko inspiracją dla mnie, by czuć się i wyglądac dobrze nawet wychodząc po bułki ❤
Witam, jestem szczupłą osobą mam 173 cm wzrostu. kiedyś nosiłam prawie zawsze spodnie, ciągle miałam jakieś kompleksy. Często słyszałam że jestem wysoka i szczupła, mam długie nogi i powinnam je pokazywać. dlaczego nie noszę spódnic itd. itp. Gdy się odważyłam nałożyć spódniczkę to słyszałam ze nie powinnam tak chodzić, pokazywać nog itd. szczególnie gdy założyłam krótką spodnicę to często słyszałam ze wyglądam jak lafirynda, że się chwalę że mam długie nogi itd.... ludzie.. Na szczęście wkońcu "dorosłam" i przestałam się przejmować opiniami innych. i teraz żyję mi sie dużo lżej. Pozdrawiam
I w czym chodzisz?
@@chlebzpasztetem9520 w tym na co mam ochotę i nie przejmuje sie już komentarzami i docinkami innych. Pozdrawiam.
@@chlebzpasztetem9520 Ale bym zjad taki chleb z pasztetem.
Na zmianę stylu, na taki elegancki, bardziej modowy zdecydowałam się po powrocie do pracy z urlopu macierzyńskiego. Cały ten okres urlopu spędziłam na szukaniu, analizowaniu i kompletowaniu nowej garderoby. Udało się! :-) w pracy po tak długim okresie mojej nieobecności nie było szoku i komentarzy ze strony współpracowników nawet to, że zaczęłam chodzić w butach na obcasie skłoniło moje koleżanki również do zakładania takich butów. Wcześniej nikt tego nie robił a nawet niektórzy narzekali na hałas obcasów na korytarzu, ale teraz mało mnie to obchodzi :-) Teraz czuję, że poprawa mojego stylu spowodowała większą pewność siebie, lepsze relacje z ludźmi i uczucie bycia jeszcze lepszym ekspertem w swojej dziedzinie! :-)
Ja mam dokładnie tak samo... Jestem na urlopie macierzyńskim już 4 miesiąc. Mam 3 dzieci i któregoś dnia moja siostra i przyjaciółka powiedziały mi że muszę "z matki stać się znów kobietą bo wyglądam jak 7 nieszczęść". Dało mi to do myślenia. W szafie głównie leginsy i koszulki różnego luźnego typu. W ciąży najlepiej się w tym czułam a że niestety kilogramów przytyło sporo we wszystkim wyglądam jakoś nie tak... Zaczęłam więc pomału szukać na nowo stylu i inspiracji w rozmiarze XL aby za parę miesięcy jak wrócę do pracy znów wyglądać dobrze i żeby starsze córki znów powiedziały "nasza mama jest najpiękniejsza". Po ciąży przybyło nie tylko sporo kilogramów ale równie tyle kompleksów a jak wiadomo fajny ubiór poprawia samopoczucie :) już się nie mogę doczekać powrotu do pracy. Dzięki temu kanałowi nawet wózek pcham w obcasach 😂❤️
Ja ostatnio na własnym przykładzie odczułem takie komentarze, tylko zmieniłem okulary na bardziej stylowe i od razu komentarze typu "mój stary kiedyś w PRLu takie nosił" albo "wyglądasz jak pedał" ale że oni noszą obcisłe spodnie jak rajstopy u kobiet to jest git...
Proponuję odpowiedź nr 1: "w takich trudnych czasach nosił się stylowo?! O proszę! Pogratulowałbym". Dla drugiego: "Geje to często styliści najsławniejszych gwiazd, czasem warto coś zerknąć, żeby wyglądać ciekawiej".
Swoja drogą Twój komentarz na temat ich spodni mocno nie różni się od ich komentarzy :)
Dużo czasu mi zajęło, by pokonać lęk przed opinią innych.Do tego dochodziła obawa, że źle wyglądam w jakimś ciuszku mimo, że jestem szczupłą, wysoką osobą.Rezygnowałam z fajnego wyglądu na rzecz takiego "jak wszyscy" czyli nudnego😔 Skończyłam trzydziestkę i któregoś dnia powiedziałam sobie: koniec, czas leci, nie warto marnować go na głupie skrupuły, szarość, kompleksy.Ta zmiana to strzał w dziesiątkę ! :) Zosiu, pozdrowienia !
Zazdroszczę 😑
Podpisuje się pod tym! Kończę 30 w tym roku i w końcu wyglądam tak, jak chcę i jak mi się podoba. Z wiekiem przyszło takie poczucie wolności. Czuję się ze sobą dużo lepiej, niż gdy miałam np. dziesięć lat mniej. :)
Brawo ! Ja do tego dojrzałam przed trzydziestką i wyświechtane trampki zmieniłam na botki, zachciało mi się pokazać, że jestem kobietą i czuję się o wiele lepiej, a komenyarze innych z czasem ustają, muszą się po prostu przyzwyczaić 😉
@@1elegy1 poczucie wolności - 👌 dlatego po 30 jest super🥰
Jeżeli ktoś nie pyta cię o zdanie i nie masz mu nic miłego do powiedzenia to milcz. Takie jest moje podejście. Jeżeli bliska koleżanka by mi powiedziała że ta stylizacja nie działa, bo i tu argument, albo nawet że ona nie wie co ale coś tu się gryzie, to spoko. Jednak gdy to są przypadkowe osoby to należy je ignorować, bo nikt normalny nie chodzi po ulicy i nie mówi obcym ludziom że źle wyglądają. Jeśli się głębiej zastanowić nad tym tekstem ze szczurem to to pochlebne określenie jest, bo dla szczura otwarcie kanału to jak dla nas jakiś wernisaż, a tam zwykle ludzie ubierają się ładnie ;) poza tym co ma znaczyć stwierdzenie że ktoś jest wystrojony? Przed wojną kobiety na zakupy chodziły w kapeluszach i rękawiczkach, więc może w epoce byle jakich, oversizowych 'ubrań' nieco wysiłku włożonego w zestawienie ubrań dobrze nam wszystkim zrobi.
- A co się tak wystoiłaś jak szczur na otwarcie kanału?
- A to nie dziś jest to otwarcie kanału?!
😜
Dobre biorę 😁
Uwielbiam Panią Pani Zosiu-świetna Pani jest a porady mądre,dowcipne i przydatne.Będę od tej pory obserwować co Pani umieszcza.Bardzo dziękuję.
Ja ostatnio usłyszałem od pewnego jegomościa, że "odpie..... łem się jak przyczepa na dożynki"😂🤣😂,
Super temat 👍 pozdrawiam
U nas natomiast "jak mrówka na dzień lasu"
Jak szczur na otwarcie kanału tez jest dobre
A u mnie ,,Jak dzik na święto lasu" hahaha
A u mnie jak stonka na wykopki.
Albo " jak rolnik na rejestrację ciągnika"😂
Wiele lat temu nauczyłam się wszystko robić dla siebie i staram się nie zwracać uwagi na to co mówią inni. Niestety jest to bardzo trudne więc wiele razy było mi przykro po wrednych czy uszczypliwych komentarzach. Jednak mimo wszystko - głowa do góry, pierś do przodu i piękny uśmiech na twarzy - nic tak nie denerwuje nieżyczliwych nam osób ;)
"Ale się wystroiłaś." Myślę, że prostym i skutecznym mechanizmem działania jest bycie szczerym i stwierdzanie faktów.
Np. "Tak, wystroiłam się. :D Chciałam dzisiaj ładnie wyglądać, więc się postarałam."
Co o tym sądzicie? Mówienie zdań bez ukrytych kontekstów, szczerze, bez ironizowania, traktowanie "tak" za "tak" i "nie za "nie".
To dopiero bedzie osoba pytyjaca zaskoczona takiego zwrotu akcji xD
Zosiu twoja najwieksza zaleta jako stylistki i pracy z ludzmi jest moim zdaniem twoja pozytywna energia i radosc zycia ktora od Ciebie bije. Naprawde super sie slucha twoich rad !!! Pozdrawiam
Dobry temat😊W pracy miałam kiedyś takie osoby "pseudo styliści"...uwielbiały te osoby komentować i wcinać się w czyjś wygląd,fryzurę...itp.przy czym same pożal się Boże🙄.Kiedyś nie wytrzymam i zapytałam się jeden z nich,czy sama ma w domu lustro...bo jak nie,to kupimy w prezencie...trochę tę informacje przetwarzała,ale chyba po czasie zatrybiła.Na szczęście z nimi już nie pracuję.Każdy z nas jest inny,więc nie można podchodzić do tematu ściśle szablonowo.Grunt to ubierać się tak,by czuć się dobrze i swobodnie, takie jest moje zdanie.Pozdrawiam🤗
Witaj, Zosiu. Z zainteresowaniem wysłuchałam filmu. Mam 50 lat, jestem dyrektorem przedszkola i osobą wierzącą. Bardzo Twoja opinia mi pomogła, bo rzeczywiście czuję się często wystrojona. Tekst o szczurze też mi się podobał w ustach Dody, raczej nie Twoich. Jeśli chodzi o sam film zabrakło mi komentarza, który raczej może nie wypada powiedzieć stylisce, że nie "szata czyni człowieka". A ja, tak jak Ty chcę się podzielić w tej kwesti prywatnością. Byłam bardzo ładną dziewczyneczką, której mama szyła ubrania w latach 70 i wszyscy mnie zaczepiali, mówli że jestem ślicznym dzieckiem. Kiedy byłam nastolatką, moich rodziców nie było stać na "zagraniczne" ubrania ale ja wciąż już może nie budziłam zachwytu ale budowałam wokół siebie respekt, czułam złośliwości ale może nie wprost. Kiedy wyszłam za mąż i urodziłam dzieci, byliśmy goli jak myszy kościelne. W latach 90 wielu z nas cieszyło się z lumpeksów a i na to nie było nas stać. ..Kiedy w końcu udało mi się dojść do względnej sytuacji materialnej i chciałabym się fajnie ubrać, trochę odmłodzić, (już mam 2 wnuczki), to czuję osobiście że czas mój przeminął. Nie nawidzę kupowanua markowych rzeczy, bo jak idę korytarzem przedszkola czuję wzrok innych, nawet rodzice obgadują mnie na fb, że dyrektorka jak bogata" bo widać" to coś nie tak. Także Zosiu popadłam w sidła własnego zakupacholizmu. Z jednej strony chciałabym się dobrze czuć, mieć poczucie, że nie jestem jeszcze taka stara a z drugiej strony to rozterki, czy to nie pycha, próżność? Przepraszam, że pisze taka stara "baba" ale mam córkę w wieku 27 lat i też mam porównanie jak się ubieramy. Ona z tuszą XXL a ja M. I to niestety też przygnębia. Dla niej nic nie mogę znaleźć i mam wyrzuty sumienia, że sama mam szafy ciuchów, w których nie chodzę a na nią nic nie pasuje...Szczęściem matki jest też szczęście dziecka. Dlatego też przeżywam jakąś rozterkę. Dodatkowo jeszcze nie mogę odnaleźć swojego własnego stylu. Bardzo podoba mi się połączenie ciemnego granatu z czernią i tu mam problem jak to połączyć w różnych porach roku.
Pierwszy raz piszę komentarz do filmu, więc przepraszam, jeśli to nie taka forma.
z wyrazami szacunku.
Joanna Gawryszewska
Wiesz, otworzył mi oczy ten filmik. Moja siostra (dużo starsza) zawsze mnie krytykowała, a to, że się wymalowałam, a to sukienka mnie pogrubia, a to spodnie w których wyglądam wg. niej fatalnie, a to paznokcie mam jak dziecko (że krótkie). A sama chodzi w jednych jeansach i sportowej bluzce. Zawsze, od lat. Zimą jest to sweter i jeansy. Jako nastolatka przestawałam nosić te rzeczy, mimo, że nie miałam kasy by kupować nowe. Miałam też koleżankę, która latami wpędzałam mnie w kompleksy bo wg niej miałam wulgarną figure. Dziś minęło sporo lat, a ja jestem mądrzejsza, odnajduje swój styl, mimo że już nie noszę S, a L to czuje się pewniej i mam wyrąbane na zdanie innych.
Tym filmem zyskałaś moje serce! Jesteś tak bardzo mądrą i życzliwą osobą. Dziękuję Ci za ten materiał i dobro jakie w nim jest. Pozdrawiam!
Ja też od czasu do czasu słyszę komentarze w stylu "no nie podejrzewałabym cię o taką sukienkę", "ale się dziś wystroiłaś" i już nauczyłam się na to odpowiadać np. "kilka miesięcy temu sama siebie bym o taki wybór nie podejrzewała, a teraz mi się podoba i noszę:)" albo "No tak, wystroiłam się. Dlaczego miałabym się nie stroić?" Zwykle takie odpowiedzi urywają temat, albo po prostu osoba komentująca mówi, że ładnie wyglądam.
Myślę, że kluczem jest tutaj przygotowanie sobie paru odpowiedzi na ewentualne uwagi, które nie będą obraźliwe, ale pokażą komentującym, że sami umiemy zdecydować, co nam się podoba i w czym się dobrze czujemy.
Ostatecznie ubranie to nie skóra, nawet jak ubierzemy się jak ten przysłowiowy szczur na otwarcie kanału, to przecież wielkiej dramy nie ma. Wracamy do domu, zmieniamy ciuchy i tyle :)
Czasami takie "ale się odwaliłaś" to nieśmiały komplement, który miał znaczyć "fajnie wyglądasz", tylko autorowi zabrakło odwagi 😉 więc może po prostu warto odpowiedzieć "dzięki", o ile w tonie tej drugiej osoby nie ma drwiny😉
@@IhazelnutI no właśnie od tego kto kto mówi i jakim tonem wszystko zależy:)
Dziekuje, za darmowe porady
Łooo hahaha znalazłam drugą połówkę, która zajmuje się polityką i zawsze byłam osobą, która wiedziała czego chce, ale teraz, gdy mam kogoś tak pewnego siebie obok, jest mi jeszcze łatwiej wyrażać siebie! Polecam wszystkim, nie musimy robić tego, co jest ogólnie przyjęte za normę (oczywiście nienaruszając norm etycznych i moralnych), świat potrzebuje indywidualności i nikt nie musi być przeciętnym, a ubiór to doskonała forma wyrażania siebie! Zawsze znajdą się krytycy, a my musimy mieć w swoim życiu autorytety! 👌💪 Myślę, że świetny i potrzebny filmik!
Bardzo fajny, ciekawy i przydatny film! 😊 Dzięki za podzielenie się tymi przemyśleniami.
Ja bym dodała a propos tego tytułowego „Ale się wystroiłaś”, że to jest trochę taka ukryta agresja 😉. Niby nie krytyka stroju - bo niby „wystroić się”, to nie znaczy źle się ubrać, ale jednak! Czuć w tym jakąś przyganę, że nie wypada aż tak starannie, ładnie i elegancko się ubierać, że to jest jakieś płytkie „strojenie się” właśnie - przynajmniej ja to tak odbieram.
Moim zdaniem warto się nastawić i przygotować na takie reakcje i dawać do zrozumienia, że nas to nie zbija z pantałyku (a już na pewno nie ma co się „tłumaczyć” ze stylowego ubrania!). Wystarczy wtedy uśmiech nr.5 😉 i stwierdzenie typu „Dzięki, bardzo dobrze czuję się w takich kolorach/w tym nowym płaszczu itp.”. Ewentualnie bardziej żartobliwie, coś w stylu, „A co! Jak prawdziwa gwiazda na czerwonym dywanie!” Wytrącimy tym komuś „broń” polegającą na wpędzaniu nas w zakłopotanie, że zostałyśmy „przyłapane” na strojeniu się! 😎😁
A wizja szczura, który stoi wystrojony pod kanałem bardzo mnie rozśmieszyła... 😂 Znałam to powiedzonko, ale jakoś nigdy sobie tego nie wizualizowałam. 😉
❤
Hej, bo to nie jest ukryta agresja tylko jawna kobieca agresja. Zauważcie, że faceci się w ten sposób nigdy nie wypowiadają. Dadzą sobie po razie i po kłopocie. Kobiety natomiast swoją agresję ubierają w słowa, żeby zranić.
Mi też zajęło trochę czasu wyjście z "kostiumu" młodszej siostry - chłopczycy... Kiedy wszyscy się przyzwyczaili, że od dzieciaka łazisz po drzewach a na bal przebierańców przebierasz się za Zorro zamiast za królewnę, to nawet w dorosłym życiu nie chcą widzieć cię w szpilkach... Na szczęście udało mi się przełamać i nosić to, w czym teraz się czuję dobrze, a nie to, w czym inni chcą mnie widzieć. Długa droga, ale warto ją przejść, dziękuję Zosiu za ten odcinek😉
Ja co do osób udzielających rad dorzuciłabym kwestię intencji drugiej osoby - jedni coś ci doradzą w dobrej wierze, ale są i tacy, którzy nawet jeśli znają się w danym temacie, to specjalnie chcą ci źle doradzić, żebyśmy przypadkiem nie wypadły lepiej od nich... Brawo za twoją siłę w byciu tym, kim chcesz i za to, kim dla nas jesteś ❤️
Kupiłam kuloty (te takie przykrótkie spodnie) i spódnico-spodnie, o których marzyłam od dziecka :) W końcu zaczynam odnajdować odwagę do bycia sobą. W końcu czas leci i kiedy, jak nie dziś? I noszę je do plaskich butów, bo tak mi wygodnie w moim stylu życia. Może nie wyglądam jak modelka, ale... ja nie jestem modelką. Możliwe nawet, że to fatalne zestawienie skraca mi nogi, poszerza biodra itd. Ale mój styl byl zawsze ciut niestandardowy :) A czuję się świetnie, bo spełniam swoje marzenia.
Oj tak, któż z nas nie ma koleżanek, które lubią wchodzić w rolę stylistek, same nosząc na okrągło te same jeansy i luźne bluzki😁 Jednak zauważam, że otaczający nas ludzie tylko na początku zwracają uwagę na jakieś zmiany, a po krótkim czasie się przyzwyczajają. Jak pierwszy raz umalowałam usta do pracy, wzbudziłam sensację, ale następnego dnia już nikt nie komentował. I uważam też, że jeśli jakaś 'życzliwa' osoba mówi, że się wystroiliśmy, to w gruncie rzeczy w głowie ma myśl 'kurna, ona/on wygląda lepiej ode mnie' ☺
Super odcinek Zosiu, pozdrawiam!
Nie warto obniżać swoich standardów ze względu na jakieś tam opinie. Tak to można nie uczyć się, żeby nie wyglądać na przemądrzałego; przeklinać, żeby wtopić się w tłum; słuchać muzyki z radia, by nikt nie powiedział, że słuchasz głupiej muzyki; oglądać netflixa zamiast czytać książki, bo inni tak robią; itd. We wszystkich tego typu sytuacjach warto zadać sobie pytania: czy osoba, która mnie krytykuje, stanowi dla mnie autorytet? Czy chciałabym być jak ta osoba? Co jest irracjonalnego i śmiesznego w wypowiedzi tej osoby? - Gwarantuję, że wtedy perspektywa zrównywania się do przeciętności jest mniej kusząca. Lepiej dążyć do zmiany otoczenia.
Ślicznie wyglądasz i bardzo mądre rzeczy mówisz. Dziękuję ☺️
Zniszczyłam to dzieło i kliknęłam 667 łapkę w górę 😂 Zosia, super, ze o tym mówisz! Mam nadzieję, ze ludzie spojrzą na to szerzej i odniosą te wartości do calego życia. Mi podoba się np styl boho, ale z racji tego, ze jestem drobna, to wydaje mi się, ze wyglądam jakbym założyła coś po starszej siostrze. Za to nadrabiam kolorami i dość szalonymi połączeniami. Zreszta od kiedy pamietam tak było, szczególnie jak w gimnazjum kupiłam biało-różowe glany, które są ze mną do dzis 😍 najważniejsze, ze nie czuje się w swoich ubraniach przebrana, a ubrana właśnie. Ciuchy to powierzchowność, owszem, tez nie mam milionów monet, żeby na nie wydawać, ale wyrażają moją osobowość i nie pozostawiają złudzeń, z kim rozmówca ma do czynienia 😂 dobrze, ze pracuje w artystycznym zawodzie, to mogę sobie pozwolić naprawdę na wszystko ;) ale się rozpisałam! W każdym razie - dobrze, żebyśmy się dobrze i atrakcyjnie ze sobą czuli. Nie nijak, a atrakcyjnie właśnie. Choć mi zaczyna trzeci raz rosnąć brzuch w tempie ekspresowym, jak już będę wielką bombą na koniec lata, to przypomnijcie mi moje słowa 😂
- Ale się wystroiłaś.
- Dziękuje.
Dziękuję za ten filmik Gosiu, trafiłaś w sedno. Ten tekst o szczurze, przyznam nigdy go nie słyszałam, jest niesamowicie obraźliwy. Mówi tak naprawdę o tym ze ubrania sa znacznie wartościowsze niż człowiek porównując go do szczura, a jego życie do 'kanału'. To prawda ze ludzie jak widza czyjś sukces lub widza ze ktos promienieje i czuje sie świetnie a oni sami wewnętrznie nie sa w takim miejscu próbują usprawiedliwić sie przed innymi i przed samym soba dlaczego sami tam nie są i nie dążą aby być (często nieświadomie) mówią coś co ściąga druga osobe w dół i ja dyskredytuje.
Świetny odcinek. Każdy jest indywidualny i sposób ubioru odzwierciedla jego osobowość.po co się chować pod przeciętnością. Nie każdy musi być taki sam.
Korzystam z twoich rad i nie obyło się bez takich tekstów/komentarzy innych, na szczęście już na to nie reaguję i małymi kroczkami zmieniam swój styl, można powiedzieć dzięki Tobie 😉😊
Zosiu też tak miałem, ponieważ byłem bardzo zakompleksioną osobą ale te czasy już minęły i teraz nie przejmuję się opinią innych.
Radosław Wegner 💪🏻💪🏻💪🏻
Ja mam taki problem:
Rano ubieram się przed lustrem i mi się podoba i wszystko jest super. Czuje sie pewna siebie i piękna
A jak wychodze z domu, to nagle mam wrażenie ze jestem brzydka i źle sie ubrałam i źla mam ułożone włosy i jestem gorsza od innych, mimo że od rana nic w moim wyglądzie sie nie zmieniło...
Film bardzo mądry.Tacy są ludzie,
zawsze widzą kogoś a nie siebie ale żeby coś zmienić to najpierw trzeba zmienić siebie.
Brawo Zosiu za optymizm i tyle pozytywnej energii
Dzięki temu filmikowi jeszcze bardziej cię szanuję! Pozdrawiam 😗
mam 25 lat i odkąd pamiętam zawsze chciałam wyglądać dobrze, w szkole nie mogłam przesadzać, więc zwykle w niedziele i święta mogłam zaszaleć i zawsze byłam krytykowana, najczęściej to przez najbliższe osoby. Z wiekiem przestałam się przejmować opinią innych, ale też przestałam tak szaleć z moimi stylizacjami. Teraz częściej od najbliższych słyszę, że moje ubiory są "zwykłe" jak dla mnie. A jak się "odstrzelę" to jest podziw. Jestem dla młodszych sióstr "modowym autorytetem", bo jakieś pojęcie o estetyce mam. Dojrzałam do świadomości, że nie muszę się wyróżniać strojem, aby dobrze czuć się we własnej skórze, wystarczy mi, że będę dobrze wyglądać. :)
A hejterom mówię: "Patrz jak dobrze się bawię, skoro nie masz swojego życia!"
Zosiu kciuk za film i za podjęcie tego tematu!
Jesteś świetną kobietą :) uwielbiam Twoje poczucie humoru :) ja właśnie tak miałam w czasie szkoły, że bałam się co pomyślą inni i nie dość że miałam ograniczony budżet to już całkiem nie mogłam "rozwinąć skrzydeł". Mieszkam w niedużym mieście, gdzie wszyscy się znają i gdy ubiore się inaczej niz reszta spoleczenstwa to zaraz czuje wzrok innych na sobie.
Zawsze zazdroscilam ludziom którzy są minimalistami. Choćbym chciała to nie moge bo jestem trochę taka sroka 😁 uwielbiam kolory i mogłabym mieć czapke, szpilki spodnie czy tez szalik w każdym kolorze :) pozdrawiam :)
Aleś mi w głowie poukładała! Dziękuję! 😘 jak dobrze, że jesteś na tym YT! ❤️
Dziękuję Ci bardzo za ten filmik i bardziej się przyłożę do tworzenia swojego stylu
Bardzo mądry film. Dzięki Zosiu
Uwielbiam Twój kanał ❤ zawsze jesteś taką pogodną i otwartą osobą, nie próbujesz "lansować się" na siłę, po prostu jesteś sobą i to jest najlepsze 😋💪 PS. ślicznie wyglądasz w tej stylówce 😍
Wspaniala energia od CIebie bije! Super kanał, bogate treści i wiele można skorzystać. Pozdrawiam Cię
Super, słucham pod innym kątem, ogólnie swojego zdania kontra ludzie. Filtrowanie tego co przychodzi ze świata dobre do wszystkiego.
Super odcinek! fajnie by było jakbyś miała więcej w tym stylu :) bo świetnie ujęłaś kwestie pewności siebie i krytykowania przez innych, wiele rzeczy można sobie wziąść do serca :)
Szkoda, że dopiero teraz trafiłam na ten kanał. Znalazłam odpowiedzi na pytania, które długo mnie nurtowały. A temat tego odcinka jest w punkt- bardzo często blokuję swoje zapędy stylisty ze względu na obawę przed oceną. Ostatnio zaczynam z tym walczyć :)
Witam na kanale. BarDzo mi miło, ze mogę pomoc. Pozdrawiam ❤️
"albo się straci pracę albo nie"- Zosiu, uwielbiam Twoją aparycję! :) super filmik, bardzo wartościowy, pozdrawiam:)
kwestia o której mówisz jest szersza: ludzie komentują "ale się wystroiłaś, nieodpowiednio itd" nie dlatego, że nasz styl im nie odpowiada, tylko w ogóle przeszkadza im to, że ktoś według ubiera się (ich zdaniem) nieodpowiednio do sytuacji, że się wyróżnia, że nie wypada, że lepiej być wmieszanym w tłum bo to bardziej eleganckie, lepiej nie odstawać, a jak się wyróżniasz to to zwykłym maruderom przeszkadza. Zawłaszcza w małych miejscowościach to jest odczuwalne, bo wszyscy oceniają cię przez pryzmat twojej rodziny, pracy, tego jaki masz dom i twojego statusu materialnego. Ludzie lubią szufladkować innych. Przykład: jak jesteś zwykłą urzędniczką to masz ich zdaniem wyglądać jak zwykła urzędnicza i przykładna mama, a nie jakaś stylowa pani która chodzi, dajmy na to w kapeluszu. Choćby w tym kapeluszu szałowo wyglądała - i tak będą krytykować z zawiścią wytykać palcami. To jest naprawdę bardzo powszechne.
Zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś, ale dodałabym jeszcze, że ważne jest dobrze się z danym stylem czuć. Tzn. czasami jest to kwestia przyzwyczajenia. Ja np. przez wiele lat pracowałam w biurze, przyzwyczaiłam się do koszul i marynarek, a wyjście do miasta w adidasach stało się dla mnie krępujące. Na kimś OK, ale sama nie czułabym się dobrze np. na poczcie mając na sobie dres.
Ja mam blokadę w sobie. Wiem w czym czuje się dobrze i za razem wystrzałowo😉 jednak mam gdzieś z tyłu głowy że "nie powinnam", ze "zbyt się wyróżniam". Myślę że jest to spowodowane niska samoocena. I myślę że większość uwag, ktore sa do nas kierowane też są tym spowodowane.
To jest bardzo wazna kwestia. Na szczescie mozna pracowac nad podwyzszeniem samooceny :)
Super.Nie tylko w modzie sie sprawdza
SUPER !!! Pierwszy raz cie ogladam , po prostu wyrazasz moje mysli na glos.Pozdrawiam :)
Haha nie znałam tego o szczurze , ja znam „odstrzeliles się jak pies na szczepienie” „jak mrówka na otwarcie lasu”😁😁 ja staram się nie zwracać uwagi na tego typu teksty, mam dużo koleżanek pracujących w modzie bo akurat w Trojmiescie mamy LPP i często słyszę od nich komplementy i jest mi bardzo miło bo to są profesjonalistki:), za to mam jedna kumpele zawsze w jeansach i czarnej koszulce i ona od 2010r !!!! Od przysięgam 2010r roku wypomina mi kiecke z wesela, na którym ją poznałam bo akurat chłopak z naszej paczki z nią przyszedl, sukienka prost, kupiona na Asos, taka tuba do kolan, lekko asymetryczna przy dekolcie i przy każdym spotkaniu słyszę jaka to ja odstrzelona byłam i jak to ja lubie nogami świecić 😎, sukienka do kolan powtarzam🤔 zostałam przez nią tak stłamszona, ze na wspólne spotkania naszej paczki, na które zawsze lubiłam się fajnie ubrać pewnego razu przyszłam w jeansach i szarej bluzie, bo już miałam dość jej uwag, fakt, ze bluza i jeansy dobre, fajnej jakości, i nagle słyszę „Ania znowu odstrzelona” wtedy zrozumiałam , ze ona nie odpuści i choćbym ubrała się w wór po ziemniakach to i tak będę dla niej „zbyt” i od tego czasu już nie zwracam uwagi i znów ubieram się jak chce😬
Lubię sukienki z Asosa 😍...👍🏼
pamietam, jak sama powiedzialam kiedys szwagierce, ze ubrala sie jak na wesele, a jechali po panele podlogowe :D byla sobota, od rana chodzila w walkach na glowie, potem dlugo sie malowala a na koniec zalozyla czarna obcisla sukienke bez ramiaczek plus obcasy, do tego wlosy natapirowane i dlatego bylam pewna, ze ida na wesele :D ale powiedzialam to z usmiechem, wiec mysle, ze sie nie obrazila :D
Proszę nagraj film o kolorach w stylizacji. Czy zasada limitu 3 kolorów powinna zawsze obowiązywać?
Hej Zośka. Ja przez zimę totalnie się zaniedbałam jeśli chodzi o nowe ciuchy, dokładnie to nic sobie nie kupiłam bo nie miałam ochoty na zakupy. Ale... nadeszła wiosna i się przebudziłam:) Kupiłam kilka nowych i lepszych ciuszków, wyciągnęłam letnią garderobę. Dla mnie było to coś normalnego i nie uważam żebym jakoś się zmieniła. A w pracy zaczęli gadać że Pani Małgosia lepiej się ubiera więc pewnie się zakochała:)
odpowiadaj, wiosna sprzyja zakochaniu :) ;)
Zosia....uwielbiam twoja poprawnosc polityczna:D Nie wazne o czym/o kim mowisz, zawsze lagodnie i z szacunkiem, aby nikogo nie urazic. Moglabys byc trenerem z" komunikacji bez przemocy";)
Dzięki za dodanie otuchy 😘
Pani Zosiu. Czy mogłaby Pani nagrać filmik jak dobierać i jak nosić okulary przeciwsłoneczne? Chodzi mi o męskie, ale może Pani również zrobić o damskich. Dziękuję i pozdrawiam ❤️
Wcześniej prawie nigdy nie chodziłam w sukienkach czy spodnicach, w końcu postanowilam to zmienic. Kupilam sobie kilka sukienek i spodniczek po czym zaczelam w nich chodzic do pracy. Juz pierwszego dnia uslyszalam ze sie wystroilam i w ogole o co kaman. Nastepnie zaczelam slyszec opinie ze chyba jakis kolega z pracy mi sie podoba wiec tak sie stroje...no po prostu rece opadaja. I slyszalam to od kolezanek, ktore na co dzien chodza w dzinsach, podkoszulkach i adidasach. Ostatecznie nadal chodzę w spodnicach i sukienkach, a towarzystwo chyba już się w miarę przyzwyczailo, ale początek do łatwych nie należał.
Byłam w podobnej sytuacji. W moim otoczeniu sukienka/spódnica była uważana za ubranie bardziej "odświętne". Jednak po pewnym czasie wszyscy się przyzwyczaili, teraz gdy przyjdę na uczelnię w spodniach jest wielkie zdziwienie :D Trzeba dać sobie i ludziom czasu ;) pozdrawiam :D
Jak dobrze znam kwestie. Od paru ladnych lat mieszkam w stolicy Polski, przenioslam sie tutaj jako nastolatka po maturze. Od zawsze lubilam fajnie sie stylizowac, tylko w tamtycj czasach braklo mi odwagi i robilam to zazwyczaj przy lustrze w domu. Tutaj w Warszawie nabralam tej odwagi, zaczelam nosic co chce i jak chce, zazwyczaj slysze komplementy a nie teksty "zes sie odwalila jak do kosciola" xD. Beda ostatnio w stronach rodzinych na Wielkanoc, wyszlismy ze znajomymi na impreze i tu siw zaczelo. Ubralam sie na jasno plus nalozylam narzutke ala plaszcz z cienkiego midowo ciemnego materialu. W czasie tego jednego wyjscia uslyszal doslownie z 50 razy "zdejmij ten szlafrok" "ale masz dywan" "zdejmij ta peleryne" " tu nie mediolan- tak sie nie nosimy".
Przetrwalam to i oczywiscie bylam zlw stylizacji cala noc, kwitujac teksty ze mi sie podoba i czuje sie w tym dobrze- Wam nie musi :)
Dzis ciężko nie martwic sie opinią....Młodzi potrafią zrobic sobie krzywdę nawet! Robić Swoje i do przodu :)
Zosiu, super, że jest odcinek związany z aspektami psychologicznymi. Myślę, że warto aby było takich nieco więcej.
Myślę, że podstawowa sprawa, to to, że tekst- ale się wystroilas, świadczy o braku kultury- nieelegancka odzywka no i o zazdrości. Jestem o tym przekonana.
Zosiu, mówimy "sukienka" a nie "sukięka" i "spodenki " a nie "spodęki" 😘
Zosiu bardzo dobry, mądry odcinek, też takie lubie ogladać u Ciebie 🤩 trzeba ludzi uświadamiać, że opinia innych na nasz temat jest tylko ich opinią a najważniejsze jest to jak sami postrzegamy siebie. Aby być w zgodzie ze samym sobą i wtedy życie jest przyjemniejsze 😎✌
Bardzo przydatne kwestie 😁💯👏
Zosiu wymiatasz! Swietnie sie Ciebie słucha i oglada to co przekazujesz. A tekst ze szczurem tez mnie zawsze bawi 😁
Dzekuje! Twoje slowa daja duzo do myslenia i ”power”/Iwona J
Pamiętam jak pierwszy raz założyłam buty sportowe NB do plaszcza. Spojrzałam na siebie i czułam się super, na co mąż do mnie ze to dziwnie wyglada i śmiesznie się ubralam. Uśmiechnęła się i powiedziałam ze się nie zna. Juz się przyzwyczaił bo smigam tak non stop 😉
A ostatnio zastanawiałem się co założyć, do takich fajnych białych chinosów :), cudowna jesteś Zosiu, słowo unisex nabiera zupełnie innego znaczenia. Aha i zapewniam Cię, że jeżeli ktoś jakoś tam się na Ciebie patrzy to myśli tylko i wyłącznie o Tobie :). Pozdrawiam
Dziękuję za ten odcinek.Bardzo się cieszę,że trafiłam na Twój kanał Zosiu :-).Pozdrawiam serdecznie!
Bardzo się cieszę, ze już jakiś czas temu Cię znalazłam, Zosiu :) odnalazłam się w minimalizmie i wychodzi mi to tylko na dobre! Dziękuje w imieniu moim i męża, ze możemy się od Ciebie uczyć!!!
Temat bardzo fajny,myślę sobie że dla młodszych ludzi będzie przydatny,bo jednak z wiekiem wszystko się zmienia,i człowiek nie patrzy na innych, ma już swój styl i wie czego chce,
A swoją drogą dziwię się ludziom ,którzy mają tyle odwagi mówić " ale się wystroiles"-nawet jak ktoś mnie zapyta jak wygląda to i tak powiem że to jest kwestia gustu,i najważniejsze by ona/ on się czuł ( pozdrawiam cieplutko
Bardzo ciekawy temat, chętnie obejrzę odcinki o podobnej tematyce i formacie. Pozdrawiam 😘😍🥰
Zosiu ja się z Tobą zgadzam. Lubię też taki styl. Klasyka zawsze jest na topie. Lepiej założyć za mało a nie wyglądać jak obwieszona choinka. Z niecierpliwością czekam na następne filmiki.
Dopiero teraz obejrzałem ten materiał. To wygląda na to że u Ciebie Zosiu ciągle kanały otwierają, bo zawsze wyglądasz ponad dobrze.
Ja jakiś rok temu zakończyłam terapię hormonalną związaną ze zmianą płci. Mimo tego, że wyglądam nie do poznania i raczej nikt nieznajomy nie zorientowałby się co do mojej przeszłości przez bardzo długi czas ubierałam się męsko. Dopiero nie dawno dzięki mojej ciotce poznałam co to makijaż, sukienka, buty na obcasie. Niestety do dziś czasem boję się innych, że ktoś coś będzie podejrzewał
Mega przydatny film👍 Dziękuję
Uwielbiam szerokie, rozkloszowane sukienki. Mam kilka halek różnych kolorów, które dodatkowo je rozszerzają. Chętnie nosiłabym je na co dzień, bo czuję się w nich bardzo kobieco. Niestety decyduję się na nie bardzo rzadko, bo czuję taksujące spojrzenia na ulicy odkąd tylko przekroczę próg mieszkania aż do powrotu do domu - na chodniku, w lokalach, w parku.... Nawet w zwykłych sukienkach słyszę pytania typu czy wracam z wesela/panieńskiego, gdyż większość kobiet nosi spodnie i samo to bardzo mnie wyróżnia. Czasami chciałabym żyć w latach 50 w USA, gdzie sukienki nie były niczym nadzwyczajnym.
Ale sie ubralas ..jak zawsze, SUPER !!! Extra t-shert !!! jak na moj gust to jak sama w pewnym momecie mowisz "ale sie rozgadalam" zwlaszcza o tych autorytetach, wiecej konkretow i szybciej do meritum, ogolnie to lubie ogladac Twoj kanal.
Zosieńko, Twoja mądrość dodała mi skrzydeł. Cieszę się, że jesteś ❤️
Te opinie na zasadzie „nie znam się, to się wypowiem”. Uwielbiam 😂
Mnie się wydaje, że takie komentowanie ubioru to nasz sport narodowy i narzekanie też.
Żyjmy i dajmy żyć innym tak po prostu.
Tak jak mówisz Zosiu, w tym wszystkim najbardziej kluczowe jest nasze własne zadowolenie z ubioru :) Jeśli ja czuję się bardzo dobrze w wybranej sobie stylizacji, to jakieś spojrzenia czy komentarze w ciągu dnia mi schlebiają. Jednak ludzie potrafią być okropni i swoimi uwagami wbić przysłowiową ,,szpilę". Chociaż osobiście zauważam, że komentarze typu ,,aleś się wystroiła" zazwyczaj płyną z ust osób, które mają duże kompleksy lub np. z różnych powodów nie mogą/nie chcą bardziej się postarać w kwestii swojego wyglądu.
A propos tego szczura :D To ja jeszcze lubię ,,wystroiłaś się jak na procesję" i ,,wystroiłaś się jak świnia na disco".
cudny odcinek Zosiu !! (refleks szachisty - 2lata opóźnienia xD)
przesyłam dalej !!
Pozdrawiam !! ;D
Zosiu bardzo dziękuję Ci za ten filmik ❤️❤️❤️❤️
Z pewnością będę do niego często wracała 😊
Wiele razy słyszałam tekst ,, ale się odwalilas" albo,, ale się wymalowalas" zawsze od kobiet a moj maz mówił że wyglądam ok. Nie wiem za bardzo z czego to wynika bo to nie jest nawet kwestia pieniędzy. Dałaś mi powera do działania, nie ma się czego bać. Czas na zakupy 😋
PS. Mimo późnej pory nagrywania wyglądasz jak mln $ 😍
Często takie uwagi podyktowane są zwyczajna zazdrością. Niestety ale nasza mentalność jest taka a nie inna... Musimy się nauczyć chwalenia, docenianie tego, ze ktoś szuka swojego stylu...
Cześć Zosiu. Czy mogłabyś mi doradzić w temacie zakupu torebki wieczorowej/wizytowej eleganckiej? Nie wiem czy mój dylemat jest uzasadniony (może pytanie jest głupie), ale zaczęłam się zastanawiać czy kolor okuć powinien być taki sam jak biżuteria np. jeżeli noszę biżuterię złotą to kolor okuć torebki też powinien być w kolorze złota? Z góry dziękuję za odpowiedź. Pozdrawiam
Wezmę to sobie do serca
Rozumiem o czym mówisz 😊 mam swój styl i nie interesuje zdanie innych osób nt mojego ubioru. Aczkolwiek mam przyjemność słuchać często bardzo pozytywnych opinii, a nawet (niestety) widzieć moje rozwiązania modowe na innych. Mówię "niestety" bo raczej lubię wyglądać niepowtarzalnie 😉 to też nie oznacza oczywiście, że robię z siebie papugę ! 😁 myślę, że modowa pewność siebie jest pewnego rodzaju inspiracją dla innych osób oraz pozwala by widząc jakiś przykład stawalimsie odważniejsi. Ps. Ty jesteś mega stylowa kobietą. Wszystko w Tobie - całokształtnie - jest takie spójne i piękne: ubranie, makijaż, fryzura, gestykulacja. cudnie 😊 Zyczę Ci wszystkiego dobrego 😊
:) ...jak szczur na otwarcie kanału :D nie znałam tego rozbawiło mnie dzięki!
Wielkie dzięki za ten filmik ❤🌼
Bardzo dobry odcinek😘 wyrażasz się nie tylko o modzie ale także o życiu SUPER. Rozwijaj to Ja tez często miałam z tym problem wiec wiem o co chodzi😊buziaki.
Ps rozgaduj się Ja lubię Cię słuchać jak mówisz o modzie😀 ja nie miałabym tyle odwagi na kręcenie takich filmów. Mam ładny głos, a Ja mam wadę wymowy i nie cierpię swojego głosu nagraniowego😞😒
Mam to samo od kiedy zmieniłem styl wystarczy że przychodzę do pracy w koszuli to już mam komentarze i w rodzinie to samo niewiem o co im chodzi
Nie przejmuj sie. Podejrzewam, ze to wziaze sie z tym, ze ludzie nie lubia wprowadzac zmian. Widza, ze ty cos zmieniles w twiom zyciu i mysla sobie "Hmmm moze ja tez powinienem cos zmienic", a pozniek jednak nie zmieniaja nic, bo za malo czasu itp. W efekcie koncowym sa z siebie niezadowoleni i wyladowuja frustracje na innych. Druga kwestia, ktora laczy sie z pierwsza to zazdrosc.
Wyrazy współczucia
To jest skutek ponad 40 lat PRL - u.
Kochany, z chama nie ukrecisz pana jak to mówią. Za czasów wojny wybito polską inteligencję, arystokrację szlachtę co tam chcesz, pozbawiono ich tytułów i tępiono ludzi wykształconych. Gloryfikowano prostactwo, chlopstwo i robotników. Mentalność jest jaka jest. 45 lat PRL zrobiło swoje. Wiekszosc polaków, ma pochodzenie chłopskie. Tak naprawdę dopiero zaczyna się nam tu odradzać klasa średnia. Jeszcze 2-3 pokolenia i to wyjdzie na prostą. Przed wojną człowiek na poziomie nosił garnitur na co dzień, kapelusz i eleganckie buty,, kobiety nie wychodziły z domu bez nakrycia głowy i rękawiczek. Ale to oczywiście nie byli prosci robotnicy.
Uwielbiam Cię słuchać :-) stylizacje masz świetne!
Dziękuję.
Ale mily poranek:) zabieram sie za sluchanie;)
Bardzo się podobał. Przydatny nie tylko w kwestii ubioru ;)