Göremesem de buraya yalnızca hayatının uç noktalarında olup, çaresizce bir çıkış yolu bekleyenlerin geldiğini biliyorum. Normal bir insan 2-3 cümleyi tekrar ediyor diye dinlemez çünkü bunu. Oysa ki üstadın tekrarladığı o 2-3 cümleyi biz kaç defa başa sarıp dinliyoruz. Bunu dinleyen herkese selam olsun...
Hayatımın tümü dengeli planlanan şekilde ilerlesin diye sürekli bir çaba içerisindeydim. Şu saatte bu olmalı daha erken veya geç değil. Bu ders bu zaman çalışılmalı, şu randevuya geç kalınmamalı, proje teslimi var zamanında başlanmalı, doğum günleri özel günler not alınmalı unutulmamalı, telefon faturası, yurt aidatı… Bitmeyen sonu gelmeyen bir duvar ben yanından yürüye yürüye sonunu getirmeye çalışıp durdum. Olmayınca kızdım öfkelendim daha ayrıntıcı daha planlı daha disiplinli olmaya çalıştım. Kısacası mahvettim bitirdim. Bir gün baş edemeyeceğimi anladığımda dışarda gece vakti oturdum bi duvarın dibinde ağladım da ağladım. Giden zamana harcadığım vakte emeğe olduramadığım her şeye kendime çok kızdım. Hiçbir şey için fazla uğraşın emeğin değmediğini anladığınız o an çok aciz hissediyorsunuz. Yeniden inşa etmeye çalışıyorum hayatımın duvarlarını sonu gelmeyen bir duvar gibi değil, bir gün iki taş bir gün kırık bir başka taş ekleyerek mükemmele ulaşmaya çalışmadan, her şeyin birbirine uyum sağlamasına şans veriyorum. Saate, takvimlere daha az bakıyorum. Büyük planlardan kaçıyor, yarın yokum bugün benim için son gün ne yapmalı ne yemeli ne dinlemeli diyerek bu anın farkına varmaya çalışıyorum. Artık her şeyi değil sadece bu anı düzeltmeye çalışıyorum. Ağır aksak ilerliyorum. Koşmaktan yoruldum. Yetişememekten de
@@derya3813 yorucu bir hastalık , hiç bir doktor bulamayacak sebebini hiç bir cihazda çıkmayacak vücudunda ki zehir hiç bir zaman azalmayacak acisi ilk gün ki gibi hissedeceksin hastalığı bileceksin sebebini ama çözümü olmayacak
Yazı için teşekkür ediyorum. Kendime kattıklarını inkar ediyor olsamda şu an, Birgün belki durulurum. Hala düzeltmeye çalışmaktan vazgeçmeyi ihanet gibi atfeden bir zavallıyım zîra. Ama birgün bu yazdıklarınıza kendi imzamı atacak olursam şimdiden bunu şöyle; Özdemir Asafında yardımıyla izah edeyim. “Eğer birgün gülüşünü dahi unutursam işte o zaman seni asla affetmem.” Birgün her şeyi düzeltmeye kalkışmaktan vazgeçersem Bil ki yazık olmuştur. Öyle giden emeğime yıllara felan değil ama he, Taptığım gülüşüne, ömrüme şüphesiz ömür katan kokuna ya da her tuttuğumda sırf bunun için yaşamış olsam gam yemeyeceğime yemin edebileceğim ellerine de değil.. Yatmadan evvellerimin tamamını kapsaya hayallere, Rüyamda seni gördüğüm gece uyanıp daha sevinçten uyuyamadığım saatlere, Allahla yaptığım anlaşmalara en çokta... Evet anlaşmalara, Bana ona denk gelecek bir kader verdin ya; şunu bunu parayı pulu hatta inan sağlığı bile vermesende olur be yaradan dediğim. Ya da işte bir hasta olsan bir an önce iyileş diye hemen oturup yaratıcıya bişeylerimi satmaya çalıştığım zavallılıklarıma, O iyileşsinde ben sınavdan geçmesemde olur be allahım hadi yap bi güzellik benim haklarımı ona ver derken bunların inandığım gerçekliğine, Ve Oğuz atayındı yanılmayacaksam eğer; “Ölüm değilse bizi ayıran, yazık olmuş” Ölüm değildi, ne varki öldü onun bana bakan gözlerindeki heyecan. Yazık oldu, bütün bir olacaklarıma....
Bu nasıl bir yorumdur, içimde olan biteni gözler önüne serdiniz. Ben bugün birini daha yok ettim içimde, aldığım bir haberle. Ve o bundan habersiz. Ben ki kendi umutlarımın bir numaralı katili...
Umutsuzluk yok gün gelir gül de açar bülbül de öter. 40 yaşına kadar intiharı düşünmüş bir üstadın hakikatli sözünün altında bu denli yorgunluk anlamsız toparlanin. Anılarınızın olmuşsunuz belli ama hayallerinizin ve umudunuzun katili olmayın
Edip Cansever'in şiirlerini müthiş bir sabırla okursanız ya da dinlerseniz, bu dünyanın hiçbir ölçüsüyle mukayese edilemeyeceğini görürsünüz. Elbette bu biraz da yaşamla paralel. Şair de sizi seçmeli siz onu okurken.
Herkese merhaba, gecen hafta babamı kaybettim ve hâlâ kendime gelemedim. İnsana şaka gibi geliyor. Hayat yaşamaya değecek birsey olmadığını sevdiklerini kaybedince anlıyorsun. Hırslarını ne kadar boş olduğunu, en değerli şeylerin sevdiklerin olduğunu. Bu yazıyı okuduysan simdi git ve sevdiğin kişilerle görüş, onlarla küsme, İyi vakit geçir.
@@gokyuzum.sennnn35 kolay gelsin dostum emeklerinin karsiligini alacagina adim gibi eminim :) umarim gonlundeki yeri kazanirsin benim daha 1 yilim var umarim ikimizde mutlu oldugumuz yeri kazanmanin sevincini yasariz
Hayatını kavgaya adamış bir partizan'ın sesine sığınmış umutsuz ruhları görünce üzülüyorum. Şair hayat insanı geçerse insan intihar eder, ama insan hayatı geçerse işte o zaman hayattan intikam alır demiş. Siz hayatı geçmeye çalışın ve hayattan intikam alınır. Bu mümkün çünkü şimşeği ben de atlattım. Bu mümkün.
Asker bey aciz bir insanın yaşanan hayatı geçip geride yani geçmişte bırakması ne kadar olasıdır? Bu hayatı gecme işi nasıl yapılabilir?Bu hayatı geçip intikam alma işinin yolları nelerdir bu adalet arayarak adilane huzur bulmanin
@@utkuoku sevgili Utku. Dünya dediğin bir suret, heyula yahut gölge. Güneş ise hakikat. İnsan ezeli hakikate sırtını dönüp gölgesinin ve gölgelerin peşinde koşarak onu geçemez bir hikmete vakıf olamaz. Oysa yüzünü güneşe dönerse gölgesi ardından gelir. Hayatı geçmek bence budur. Dünya insanın sırtına binerse o yükü insan taşıyamaz ama insan dünyanın sırtına binerse yani dünyayı tarlası eylerse o zaman kurtuluşa erer. "Dünyaya ibretle dikeceksin gözü ki ruh doğranıp eksilmesin"
"her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..." diyerek biten ve böylelikle kendisinden önceki yüz küsür dizeden daha vurucu olabilen bir son dizeyi barındıran şiir. (alıntıdır)
Sabaha karsı saat 05:17... ve hafıf kar yagıslı bir istanbul gecesinden Özel'in sesi ve Uyar'ın dizelerinden beynime düşüyordu yanlızlık tortuları... Evet ne kadar açık değil mi? Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği ...
Piskolojim bi bankta çökmüş ağlayarak bunu dinliyor şu an. Birazdan 50 krş dilenir gibi sevgi dilendiğim için kendimi affetmemeye and içeceğim. beş saniye sonra yeminimi bozarım ki ettiğim yemin bile değil iken seni yine sevmeye devam ederim. Bilirsin ben buyum işte. Benim ağrıdan yatamadığım sabahlarım oldu. senin günaydının bol olsun. Bak yine yapıyorum. Ayağım taşlar arasında taş oldu,senin yolun çiçek çiçek çiçek... nasılsın? Birini ağrıdan uyutmamış sözlerin,nasılsın? Birinin seni çok sevmiş olması geçiyor mu? Arkandan sayfalar dolusu şiir,mektup yazılmış. Geçiyor mu bunlar öylece senin hayatından?sahiden mi? Sevgim onu sende ziyan ettik diye bana hakkını helal etmiyor. başımı duvarlara vurmam gerek. acır diye korkuyorum. Seni severken bu kadar acıyacağını bilsem sevmezdim ama bu yüzden ya aşk akılsızlıktır. Neyse.
İsmet özelin bu duygusunu ta içerimde duyumsayacağımdan hiçbir şüphem yok.. Henüz yok ettiği evrede değilim. Çünkü gencim. Ne fark eder deyip geçerim. Fakat yaşım ilerledikçe, varacağım hissiyat aşikâr. Daha açığı yok.
loş sokaklardan süzülürüm yudum yudum gölgeler eski binalardan dönerim karşımda bira içen sandalyeler bir insan kaybettim yüreğimin taa derininde saçları ve gözleri boydan boya istiklal caddesinde pencerelerde dolunay saplantılı kedi şaraptan usulca sokuldu tramvay ince uzun omzumdan teşekkürler dünya. çok güzel hisler yaşattın. üzdün sevindirdin ağlattın.
Ulaşmak istenen yegane büyüklük, Söz verdiysen toparlama, etmeyiver böyle Sana sorunca neden dünün böyle diye Dün kapanmış bir yara, deşme kanatma Bari bugünümü karartma Madem soracaksın, yarınımı sor Madem inciteceksin, şimdi ne olur birazcık dur.. 22/03/2022 Salı 23:22
Her şey elimde yok oldu, açtığım kollarıma düşen hayat 3 yerinden 4 parçaya kırıldı, yere düştü, tozla buz oldu, ne vardıysa geçmişe bugüne düne ait yerle yekzan oldu, yarınlar ve hayaller tanrının gazabı ve hıçkırıklı ağlamaları gibi düştü gökten yağdı üzerime, geriye benden sıvası çıkmış, çökmüş, tuğla duvar ve yıkılışlarım kaldı.
@@abdullahylmaz3068 iki yıl geçti, şunu söyleyebilirim yıkılan hayatım tamir olmadı ama en azından enkazın tozu çöktü. İnsan herşeye alışıyor çok garip
Issız adam lakabını taktığım bir abim şiir yazardı ben biramı o sade maden suyunu alır şehirde usul usul turlardık her faslımızda bunu açardık bana kattığın her şey için teşekkür ederim tayip abi mekanın cennet olsun bu gün 17 eylül cansız bedeninle dahi olsa gülümsemeni eksik etmeyişini bir ömür unutmayacağım
İçimizden kalkmayan bir endişenin zalimligini iliklerinde hissederek yaşamaya düçar kılındık . Ve şimdi Hicbir şeyi duzeltememenin acizliği içindeyiz... Bize de kafayı yedirdin üstad Ömrün uzun olsun
"Her şeyi düzeltmeye kalkışırken Her şeyi kaybetmek" Aman Allahım ne korkunç... Bir şiir bu kadar esir aldı bizi Görünce dinlemeden geçemiyoruz Harika fon müziği
Hiç kimse mükemmel değil bunun farkında olarak yaşamalıyız hayatta her şey olabilirsiniz diyerek devam etmeli düşsek de doğrulsak da yol bu diyerek yürümeliyiz. Her şeyin mükemmel olmasını istemeden kusursuz yaşamaya her şeyi dakikasında yetiştirmek için kendimizi yıpratmadan yaşamalıyız. Hayat bu neresinden tutarsanız tutun ipin ucu mutlaka bir yerde kopacaktır...
Bir yıl çok çalışırsiniz çok emek verirsiniz güzel şeyler olsun diye ama olmaz ve nerde hata yaptım deyip tekrar başlarsınız bunu böyle defalarca deneyip bir şeye odaklanıp sadece o şeyi düzeltmeye çalışmak otobüsün sağ camından bakıp onları görmek ve sol camda ki olanları kaçırmak gibi birşey o yüzden herşeyi düzeltmek yerine zamanını beklemek daha doğru 3/5 yıl sonra umarım bu kurduğum felsefe beni güzel yerlere getirir
Evet bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete. Ölüm kıyamet mahşer günü dünyanın sonu yaklaşmakta hatta koskocaman evrenin sonu gelmekte istisnasız olaraktan içindeki herkes ve her seyle birlikte
Bakara Sûresi / 11.Ayet 11. “Yeryüzünde (Allah’ ın emirleri dışına çıkarak) sakın fesat çıkarmayın (bozgunculuk yapmayın)!”* denildiği zaman: “Bizler sadece düzeltenleriz.” derler. 12. İyi bilin ki (Allah’ın hükümlerini beğenmeyip aykırı hareket ettiklerinden dolayı toplumda) asıl bozguncu onlardır. Fakat (bunun) farkında değildirler.
@@es.463 ben aksini iddia etmiyorum. Yaratılış gayemiz sevgidir ya da aşk deyin. Ruhun gıdasıdır yani sevgi. Sevgiden mahrum kalan ruh ızdırab duyar. Çünkü ait olduğu yerde değildir ve her an maşukuna kavuşma arzusu içerisindedir.
@@nuritrl9322 estağfurullah. Tanrının özel tasarımı yorumuna katılmadım. Ruh üflenmişse kimde ne pay varsa o istidat vardır kaynak birdir zira. Sadece nefsin isteklerinin oluşturduğu tortuları kazıyıp üfleyip “illa huu” demek mesele diye düşündüm.
Süleyman Çobanoğlu'nun sunduğu İstasyon programında İsmet Özel şöyle der: "...iki üç senedir şiir bitti deniyor. Yani bu olmaz, olacak bir şey değildir. İnsanın sonuyla şiirin sonu gelir; çünkü şair çok fazla insandır. Onun için biraz önce ona böyle menfi yakıştırmalarda bulundum. Eğer insan ortadan kalkarsa şair de ortadan kalkar. Şair o kadar fazla insandır ki göze batar. O yüzden şiirin bitmesi diye bir şey söz konusu değildir. Maalesef, biliyorsunuz şöyle bir şey vardır: Tarihte sessizlik varsa işler iyi gidiyor demektir ama şiir dünyasında sessizlik varsa işler kötüye gidiyor demektir. Yani o bakımdan, şiirin öleceğine inanmıyorum, insan ortadan kalkmadıkça." Sese kulak verelim, şiir dünyasından akseden sese.
Yaş 19, yirmiye koşuyor gibi görünüyor. Zamanın hızına yetişilmiyor ve kıymeti zerre kadar bilinmiyor.. Sayın İsmet Özel’i geç fark ettim. Fakat üzülmüyorum çünkü biliyorum ki her şiirin bir yaşı var.. Seneler önce dinleseydim pek kendimi bulamazdım belki ama şimdi şiir bizler için yazılmış gibi.. insanın kendini şiirde bulması, dünyanın bir ucunda sevdiği biri ile karşılaşması gibi .. ya da ben öyle zannediyorum..
Bedensel yorgunluklar satın alıp ,materyalist hayaller biriktiren ve bir ruhu olduğunun farkına bile varmadan ölüp giden insanların çağında ... Bedensel eşiği acılarla aşmış ve baştan aşağı ulvi bir ruha bürünmüş tüm şair ruhların sığındığı bir Ruh Şairidir İsmet ÖZEL...
Yok. Daha açığı yok. İnsan bazen her şeyi yapmak istiyor. Spot ışığı onun üzerinde zannediyor. İnsanlar bakıyor. Gözler üstünde. Dudak büzülmüş gözler yere bakıyor. Hafif bir utanç lokması geçiyor boğazdan. Ve geçtiği yollara birer birer düğüm atıyor. Heyecan yükseliyor. Ömer'in boğazındaki çengel gibi. Bağırmak istiyor, ama çengel takılmış sözcüklere ve çengel mideye sıkı sıkı bağlanmış. Olmuyor sesin, her zamankinden izin verilenden yüksek çıkmasına olanak tanımıyor o çengel. Basit bi çengel aslında :eskimiş, paslanmış bir demiri var. Bir zincirin en sağlam yeri kırılmak üzere olan boğumudur derler ya öyle bir çengel o. Çengel orada duruyor işte tıpkı bir bekçi gibi sözcükleri kontrol ediyor. Bir kelime artık yeter diyor ve hızla kendini dışarı atmak için çırpınıyor ama çengel onu da ele geçiriyor. Çengel söylemek istediği tüm kelimeleri midesine batırıyor. İçine atıyor. İçine içine atıyor. Ve sırıtıyor sonra çengel, öylece bakakalıyor kelimeler. Her kelimesini içine atan Ömer pes etmek istemiyor. Gün geliyor tüm cesaretini topluyor dağın zirvesindeki Ömer. Şu an çok yüksekte o. Tüm şehir ayakları altında. Kendi evini görüyor Ömer. Annesi siyah feracesini giymiş. Komşular ağıt yakıyor. Abileri, ablaları tuhaf, garip bakıyor birbirlerine. Gözlerinde Ömer var. Olanları dağdan izleyen Ömer annesine bağırmak istiyor. Anne bak ben burdayım diyor. Sesi başta kısık çıkıyor. Sözcükler istemeye istemeye çıkıyor sanki. Ömer canla hıraşla bağırıyor,bağırmaya çalışıyor ama çengel. Çengel orda. Tüm kelimeleri kucaklamış. Siz benimsiniz diyor. Çengel çok bencil. Ömer sinirlendi artık. Hiç olmadığı kadar. Pamuk kalbi katılaştı. Damarları belirginleşti zayıf vücudundaki. Çengel ve o vardı dünyada sadece. Sadece ikisi. Çengele saldırdı Ömer. Tuttu onu ve var gücüyle çekti. Çengel paramparçaydı artık. Kurtulmuştu Ömer. Özgürdü. Ve bağırdı dağın başından annesine. Anne bak burdayım ağlama artık. Annesi duyamadı. Tekrar bağırdı, sonra tekrar. Ama olmadı annesi duymuyordu. Ömer pes etti sonunda. Çengele baktı yerde duran. Ellerine doldurdu parçalarını ve küfürler savurdu o parçalara ağlayarak. Senin yüzünden dedi. Hepsi senin yüzünden. Çengel ölüydü. Çengel ölüydü. Çengel ölüydü. Tıpkı Ömer gibi...
Neden hiç olasın ki.. Buralar bir gün değerlense ve bunu görsen yine buralardan gitmeyecek misin? Senden sonra buralar hiç olup gitmeyecek mi? Madde yok olur mana kalır. Yeryüzü, beden , tüm evren bu görünen herşey madde. Bunlar yok olacak.İçindeki manadan haberin var mı ?
Herşey bu kadar güzel olamaz diyorduk meğerse güzel olarak düşündüğümüz bize en kötü zamanları yaşatacakmış, üzgünüm ama şunu bil ki sen hala en derinliklerimdesin, hala seninle kalbim neden böyle oldum bilmiyorum lakin ben bu değilim inan bana nazlı çiçeğim inan, beni unutma olur mu
Her şeye yetişmeye calismaman gerekir bırak bazı şeylere de geç kal ne zararı olur?Her şeye erişmek istiyorsan şu gerekip lazım olaraktan bulunmakta ve bulunur ki çokça sabır etmelisin
Geçen yolda bir köle gördüm. Efendisi de yanındaydı. Yanında diz çökmüş bakışları yukarıda kendisine bir şey söylenmesini bekliyordu. Adama baktım uzaktan öyle sadece baktım. Yanına yaklaşınca beni fark etti. Çekinerek efendisine baktı göz ucuyla. Gözleri bir başka baktı bana böyle hissettim sanki yardımla karışık acizlik fazlaca utanma duygularıyla karışık. Efendisi ipinden tutuyordu, boynu ipin kızarıklığıyla yer yer morarmıştı da. Yaklaştım yaklaştım. En yakınına kadar. Adamın gözlerine baktım. Gözlerinde kendi yansımamı boynumda bir ilmekle gördüm. Daha yakın daha yakına.. aynı ilmek benim de boynuma takılmıştı. Ben şaşkındım ama adam değil. Meğer o alışkınmış ilmeklere. Kabullenmiş köleliği. Bense bunca zaman hep birilerinin bir yere çekiştirdiği ilmekle dolanıp durmuşum. Herkesin kölesiymişim fark edemeden durmuşum öyle. Kendi ilmeklerimizi fark edemeden göremeden yürümüşüz durmuşuz. Farkında olan kölelerden bizi ayıran bizim kör köleler olmamızmış. Ne denir, boynumda bir halka kızarıklık, sağlam kopmaz bir iple ordaan oraya.. belirsizliğe.
@@busrabuyukbingol yazınızı beğenerek okudum ama sizce de bazı şeylerin örtük kalması gerekmez mi ? İçeriğini biraz daha zenginleştirip güzel bir öykü ortaya koyabilirdiniz. Teşekkürler.
Herşeyi düzeltmeye kalkışarak yok ettim ilişkilerimi kızımla , herşeyi düzeltmeye kalkışarak yok ettim ilişkilerimi eşimle dostumla vatanımla ve hepsi. Herşeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği geçmişim.
Her pişmanlık sonrası buraya gelmek, artık psikolojim kaldırmıyor. Sanki her şey güzel gidiyormuş gibi bir de kendi ellerimizle yıktığımız ruhumuz. Pişmanlıklar altında nefes almaktan yoruldum. Güzel şeylere hatta kendi inşa ettiğim güzel şeylere ihtiyacım var
Bir çoğumuzun bazen düştüğü durum. Oysa hayatta özellikle bu çağda her şey çok çabuk eskiyip, yok oluyor. Özene bezene yaptığınız resim bir gün sonra soluyor, tuval boş bir duvara dönüyor. Biz yorulurken etrafımızdaki insanlar da yoruluyor...
İnsan, çevresindekileri düzeltemeyeceğini anlayınca, kendini düzeltmeye çalışıyor, gittikçe onların değerlerindeki insan görüşlerine benzemek istiyor. Maalesef ki bu da olmuyor, insanın bir yaratılışı, bir fıtratı var denilir ya, ne yapsanız olmuyor. Onların sevdiği, hoşlandığı insan kriterine benzemeye çabaladıkça, bir gün kendimi aynaya bakarken farkettim. Artık ben, ben değildim. Kendimden uzaklaşmıştım. Kendimi bulmaya çalışırken, kayboldum. Yakınımda kimler varsa üzdüm, kırdım. Sırf eskisi gibi değilim diye. Bende her şeyi düzeltmeye çalıştıkça yok olan nice insanlardan sadece birisiyim...
Kanal mı kapanacakmış? Niye kapanacak gibi yorumlar attınız? Ben bu şiirleri dinleyerek hayattan soğuyorum, kapatmayın lütfen. Bir şeyden zevk alıyorum ondan da mahrum bırakmayın beni.
İstemiyorum … Doğduğun coğrafyanın “elalem ne der” denen kentinde yaşamak istemiyorum. Kendim olamamaktan nefret ediyorum. Birilerini üzememekten kıramamaktan başıma gelecekleri biliyor ve geleceğimden korkuyorum. Ben böyle yaşamak istemiyorum.
Yok ben düzeltemiyorum. Uğraşıyorum, çıkmaya çalışıyorum girdaplardan olmuyor. Ben her seferinde daha da güçlendim artık diyorum, her seferinde daha zoru geliyor. Yoruldum diyorum daha zoru geliyor. Gülüyorum, ağlıyorum, koşuyorum, idare ediyorum, olmuyor hocam olmuyor. Bir gün bir şeyler biraz da olsun düzelirse ilk buraya geleceğim🌪
20 yaşındayım Her şeyi düzeltmeye çalıştım çok uğraştım hiçbir şeyi düzeltemedim ve çekip askere geldim kimseye söylemedim ve yine tek başımayım anlamsız günleri gecirmeye çalışıyorum ne olacak bilmiyorum yorgunum halsizim bitkinim
19 yaşındayım. Bu öyle bir sey ki kaçamıyorsun. Çoğu kez unuturum diye kendimi sokağa attığım akşam yorulup uyurum diye saatlerce yürüdüğüm ama kaçamadığım bir durum. Anlatınca geçmeyen,anlatmanın hiçliğinin bildigin sadece aglayabildigin-yapabiliyorsan-bir çukur
![Sor gücün sormaya yetiyorsa var mıymış gönlümü bin parçaya böldüğünün bir sebebi... [Savaş Bitti]](http://i.ytimg.com/vi/0z8gwtBKllE/mqdefault.jpg)
Göremesem de buraya yalnızca hayatının uç noktalarında olup, çaresizce bir çıkış yolu bekleyenlerin geldiğini biliyorum. Normal bir insan 2-3 cümleyi tekrar ediyor diye dinlemez çünkü bunu. Oysa ki üstadın tekrarladığı o 2-3 cümleyi biz kaç defa başa sarıp dinliyoruz. Bunu dinleyen herkese selam olsun...
Bu nasıl tespit
Ağzına sağlık .
Çok doğru bir tespit. Burada çıkmak adına girenler, ölmek adına doğanlar, akıl üstüne delirenler var.
@@yasinmuratkocabyk5203 Gamze Şahin kadar sizin tespitiniz de çok doğru, biz buralardayız...
Aleykümselam dilsiz gönlümün bedbaht tercümanı
Tarif et deseler edemem bu hissi
Alıp elime verseler, birine ver kurtul deseler
Düşmanıma vermem bu hissi
Aynen 😔🤷
:(
Sonra bir üst doğru gelir. Düşmanına dahi ver diyerek teblig et diyen gelir.
Söz kime ait?
Ne güzel dile getirmişsiniz😔
Hayatımın tümü dengeli planlanan şekilde ilerlesin diye sürekli bir çaba içerisindeydim. Şu saatte bu olmalı daha erken veya geç değil. Bu ders bu zaman çalışılmalı, şu randevuya geç kalınmamalı, proje teslimi var zamanında başlanmalı, doğum günleri özel günler not alınmalı unutulmamalı, telefon faturası, yurt aidatı…
Bitmeyen sonu gelmeyen bir duvar ben yanından yürüye yürüye sonunu getirmeye çalışıp durdum. Olmayınca kızdım öfkelendim daha ayrıntıcı daha planlı daha disiplinli olmaya çalıştım. Kısacası mahvettim bitirdim.
Bir gün baş edemeyeceğimi anladığımda dışarda gece vakti oturdum bi duvarın dibinde ağladım da ağladım. Giden zamana harcadığım vakte emeğe olduramadığım her şeye kendime çok kızdım.
Hiçbir şey için fazla uğraşın emeğin değmediğini anladığınız o an çok aciz hissediyorsunuz.
Yeniden inşa etmeye çalışıyorum hayatımın duvarlarını sonu gelmeyen bir duvar gibi değil, bir gün iki taş bir gün kırık bir başka taş ekleyerek mükemmele ulaşmaya çalışmadan, her şeyin birbirine uyum sağlamasına şans veriyorum. Saate, takvimlere daha az bakıyorum. Büyük planlardan kaçıyor, yarın yokum bugün benim için son gün ne yapmalı ne yemeli ne dinlemeli diyerek bu anın farkına varmaya çalışıyorum. Artık her şeyi değil sadece bu anı düzeltmeye çalışıyorum. Ağır aksak ilerliyorum. Koşmaktan yoruldum. Yetişememekten de
@@derya3813 yorucu bir hastalık , hiç bir doktor bulamayacak sebebini hiç bir cihazda çıkmayacak vücudunda ki zehir hiç bir zaman azalmayacak acisi ilk gün ki gibi hissedeceksin hastalığı bileceksin sebebini ama çözümü olmayacak
😔
Yazı için teşekkür ediyorum. Kendime kattıklarını inkar ediyor olsamda şu an, Birgün belki durulurum. Hala düzeltmeye çalışmaktan vazgeçmeyi ihanet gibi atfeden bir zavallıyım zîra. Ama birgün bu yazdıklarınıza kendi imzamı atacak olursam şimdiden bunu şöyle; Özdemir Asafında yardımıyla izah edeyim. “Eğer birgün gülüşünü dahi unutursam işte o zaman seni asla affetmem.”
Birgün her şeyi düzeltmeye kalkışmaktan vazgeçersem
Bil ki yazık olmuştur.
Öyle giden emeğime yıllara felan değil ama he,
Taptığım gülüşüne, ömrüme şüphesiz ömür katan kokuna ya da her tuttuğumda sırf bunun için yaşamış olsam gam yemeyeceğime yemin edebileceğim ellerine de değil..
Yatmadan evvellerimin tamamını kapsaya hayallere,
Rüyamda seni gördüğüm gece uyanıp daha sevinçten uyuyamadığım saatlere,
Allahla yaptığım anlaşmalara en çokta...
Evet anlaşmalara,
Bana ona denk gelecek bir kader verdin ya; şunu bunu parayı pulu hatta inan sağlığı bile vermesende olur be yaradan dediğim. Ya da işte bir hasta olsan bir an önce iyileş diye hemen oturup yaratıcıya bişeylerimi satmaya çalıştığım zavallılıklarıma,
O iyileşsinde ben sınavdan geçmesemde olur be allahım hadi yap bi güzellik benim haklarımı ona ver derken bunların inandığım gerçekliğine,
Ve Oğuz atayındı yanılmayacaksam eğer;
“Ölüm değilse bizi ayıran, yazık olmuş”
Ölüm değildi, ne varki öldü onun bana bakan gözlerindeki heyecan.
Yazık oldu, bütün bir olacaklarıma....
İsmet Özel seveni olmak edebiyat gerektiriyor olduğunun ispatı bir yorumunuz var tebrik ediyorum
@@mutluumutluMor menekşeli mektup
içimdeki şu zalim şüpheyi hiç olmazsa en azından kendim kaldırayım dedim, çıktığım yolda yok ettiklerim önüme yığıldı da şüphe hala ayakta kaldı.
Bu nasıl bir yorumdur, içimde olan biteni gözler önüne serdiniz. Ben bugün birini daha yok ettim içimde, aldığım bir haberle. Ve o bundan habersiz.
Ben ki kendi umutlarımın bir numaralı katili...
@@emetvural6746 hikayemde sözü tükettim ama duam sizinle...
Umutsuzluk yok gün gelir gül de açar bülbül de öter. 40 yaşına kadar intiharı düşünmüş bir üstadın hakikatli sözünün altında bu denli yorgunluk anlamsız toparlanin. Anılarınızın olmuşsunuz belli ama hayallerinizin ve umudunuzun katili olmayın
Ne güzel yazmışsın
Defalarca tekrar ettim yazdıklarını çok anlamlı bir cümle olmuş
2 saat evvel biraz şairleri okudum Eski, yeni, Türk,yabancı ve bir kez daha anladım ki ismet özel başka!
@@aozanakbas aynen, şanslıyız ama farkında değiliz böyle bir deha ile aynı yılları yaşıyoruz.
Adı üstünde İsmet "Özel"
Edip Cansever'in şiirlerini müthiş bir sabırla okursanız ya da dinlerseniz, bu dünyanın hiçbir ölçüsüyle mukayese edilemeyeceğini görürsünüz. Elbette bu biraz da yaşamla paralel. Şair de sizi seçmeli siz onu okurken.
Bu şiir Turgut Uyar'a ait.
Bu cümle yıllardır hissettiğim duygunun sözcüklere dökülmüş hâli. İsmet Özel iyi ki seni tanıdım.
Nefis bir söz ve nefis bir hitabet. Her söylediğinde daha da bir anlam kazanıyor söz.. Allah razı olsun.
Herkese merhaba, gecen hafta babamı kaybettim ve hâlâ kendime gelemedim. İnsana şaka gibi geliyor. Hayat yaşamaya değecek birsey olmadığını sevdiklerini kaybedince anlıyorsun. Hırslarını ne kadar boş olduğunu, en değerli şeylerin sevdiklerin olduğunu. Bu yazıyı okuduysan simdi git ve sevdiğin kişilerle görüş, onlarla küsme, İyi vakit geçir.
Admin tek isteğim kanalı kapatma biz buradayız. İyi ki varsınız sizler sizin gibi şiir severler. Kendinize iyi bakın.
O kadar çok seviyorum ki İsmet Özel seni. YIkılma Sakın!
Biz buradayız daima kanalı kapatma lütfen
Bu sözlerin ardına hangi müziği koysan güzel bu müziğin ardına hangi sözleri koysan da güzel. İşte böyle güzel bir terkip
İnsanın dünyayı cehenneme çeviren kibrini ne güzel yakalamış Turgut Uyar...İsmet özel üstadın bu dizeyi tekrar tekrar okuması ne kadar da manidar...
"Bırakmayı düşündüğünüzde neden başladığınızı hatırlayın."
-Yıkım
@@1k3k bi uğramak istedim kral.. 🥀👑🙏🏻
@@gokyuzum.sennnn35 selam dostum sanirim yks ye hazirlaniyordun dogru mu hatirladim seni
@@munzevi1472 😃🙏💜💯
@@gokyuzum.sennnn35 kolay gelsin dostum emeklerinin karsiligini alacagina adim gibi eminim :) umarim gonlundeki yeri kazanirsin benim daha 1 yilim var umarim ikimizde mutlu oldugumuz yeri kazanmanin sevincini yasariz
Bir yerde de seni gormeyeyim
Hayatını kavgaya adamış bir partizan'ın sesine sığınmış umutsuz ruhları görünce üzülüyorum. Şair hayat insanı geçerse insan intihar eder, ama insan hayatı geçerse işte o zaman hayattan intikam alır demiş. Siz hayatı geçmeye çalışın ve hayattan intikam alınır. Bu mümkün çünkü şimşeği ben de atlattım. Bu mümkün.
İlk cümlene kalbimi bıraktım kardeşim. Varolasın.
Asker bey aciz bir insanın yaşanan hayatı geçip geride yani geçmişte bırakması ne kadar olasıdır? Bu hayatı gecme işi nasıl yapılabilir?Bu hayatı geçip intikam alma işinin yolları nelerdir bu adalet arayarak adilane huzur bulmanin
@@utkuoku sevgili Utku. Dünya dediğin bir suret, heyula yahut gölge. Güneş ise hakikat. İnsan ezeli hakikate sırtını dönüp gölgesinin ve gölgelerin peşinde koşarak onu geçemez bir hikmete vakıf olamaz. Oysa yüzünü güneşe dönerse gölgesi ardından gelir. Hayatı geçmek bence budur. Dünya insanın sırtına binerse o yükü insan taşıyamaz ama insan dünyanın sırtına binerse yani dünyayı tarlası eylerse o zaman kurtuluşa erer.
"Dünyaya ibretle dikeceksin gözü ki ruh doğranıp eksilmesin"
"her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..." diyerek biten ve böylelikle kendisinden önceki yüz küsür dizeden daha vurucu olabilen bir son dizeyi barındıran şiir. (alıntıdır)
Ekşi sözlük alıntısı 🎉
Bu çaprașık hayata bir düğümde sen attın..
_"Başlık şiirin yarısıdır"_
- Ali ALPYAŞAR
Sabaha karsı saat 05:17... ve hafıf kar yagıslı bir istanbul gecesinden Özel'in sesi ve Uyar'ın dizelerinden beynime düşüyordu yanlızlık tortuları... Evet ne kadar açık değil mi? Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği ...
nerden öğrendin bu edebiyatı
Bektaş da yalağuz idi...
@@antepli6242 ruhumuza üflenen ruhtan bir şeyler eksilterek belki...
1 yıl sonra aynı saatler 05:10 evet her şey çok açık.
Duyduğum andan itibaren beni derinden etkileyen sözler,bırak herşey yolunda ilerlesin mi,yoksa bazı şeyleri düzelt ama bazılarına dokunma mı?
Yeni tanıdım burayı, içinden çıkamıyorum hele ki bu videoyla...
Ellerine sağlık sevgili admin
İsmet Özel gerçektende özel karmaşık söyleyişini anlayıp dinleyen tüm dostlara selam olsun
👏👏👏🙏👌🙋
4 kelime bir insanı ağlatmaya yetiyor 🖋️
Piskolojim bi bankta çökmüş ağlayarak bunu dinliyor şu an. Birazdan 50 krş dilenir gibi sevgi dilendiğim için kendimi affetmemeye and içeceğim. beş saniye sonra yeminimi bozarım ki ettiğim yemin bile değil iken seni yine sevmeye devam ederim. Bilirsin ben buyum işte. Benim ağrıdan yatamadığım sabahlarım oldu. senin günaydının bol olsun. Bak yine yapıyorum. Ayağım taşlar arasında taş oldu,senin yolun çiçek çiçek çiçek... nasılsın? Birini ağrıdan uyutmamış sözlerin,nasılsın? Birinin seni çok sevmiş olması geçiyor mu? Arkandan sayfalar dolusu şiir,mektup yazılmış. Geçiyor mu bunlar öylece senin hayatından?sahiden mi? Sevgim onu sende ziyan ettik diye bana hakkını helal etmiyor. başımı duvarlara vurmam gerek. acır diye korkuyorum. Seni severken bu kadar acıyacağını bilsem sevmezdim ama bu yüzden ya aşk akılsızlıktır. Neyse.
" Ayağım taşlar arasında taş oldu " ne kadar dokunan bir cümle.. Allah gönlünüze şifa versin
Nereye düştüm ben? Ne kadar güzel bir kanal bu.. 👏
İsmet özelin bu duygusunu ta içerimde duyumsayacağımdan hiçbir şüphem yok.. Henüz yok ettiği evrede değilim. Çünkü gencim. Ne fark eder deyip geçerim. Fakat yaşım ilerledikçe, varacağım hissiyat aşikâr. Daha açığı yok.
Ne güzel yazmışsın
Oysaki gençtim diye devam eden şiirinden değil mi?
@@oguzhancagdas5306 Evet, Münacaat.
Ahh İsmet Özel yerin o kadar farklı ki...🌾
Tamamlanmış bir cümle ne kadar acıtabilir, işte bu kadar…
loş sokaklardan süzülürüm
yudum yudum gölgeler
eski binalardan dönerim
karşımda bira içen sandalyeler
bir insan kaybettim
yüreğimin taa derininde
saçları ve gözleri
boydan boya istiklal caddesinde
pencerelerde dolunay
saplantılı kedi şaraptan
usulca sokuldu tramvay
ince uzun omzumdan
teşekkürler dünya. çok güzel hisler yaşattın. üzdün sevindirdin ağlattın.
Ne kadar açık değil mi ?
Daha açığı var mı?
"Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği"
4 kelime bi' insanı ağlamaklı yapabilir mi...
Yazacagim yorumu buldum
Ulaşmak istenen yegane büyüklük,
Söz verdiysen toparlama, etmeyiver böyle
Sana sorunca neden dünün böyle diye
Dün kapanmış bir yara, deşme kanatma
Bari bugünümü karartma
Madem soracaksın, yarınımı sor
Madem inciteceksin, şimdi ne olur birazcık dur..
22/03/2022
Salı
23:22
İsmet bey öyle bir diyor ki yemin ediyorum hayatım film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden.
Gözümüz gibi sakınmamız gerekeni ayaklarımızla ezmiş gibi...
Her şey elimde yok oldu, açtığım kollarıma düşen hayat 3 yerinden 4 parçaya kırıldı, yere düştü, tozla buz oldu, ne vardıysa geçmişe bugüne düne ait yerle yekzan oldu, yarınlar ve hayaller tanrının gazabı ve hıçkırıklı ağlamaları gibi düştü gökten yağdı üzerime, geriye benden sıvası çıkmış, çökmüş, tuğla duvar ve yıkılışlarım kaldı.
2 yıl önce sende benim gibiydin bende şuan yaşıyorum
@@abdullahylmaz3068 iki yıl geçti, şunu söyleyebilirim yıkılan hayatım tamir olmadı ama en azından enkazın tozu çöktü. İnsan herşeye alışıyor çok garip
Kurak topraklarımın içinde bir çiçek bahçesi var
Biraz imkansız ve biraz çılgınca
İşte hayat denilen şey
Zıtlıkları çark ettiren
Her bir benin yıkılmamaya söz verdiği...
Anlamını bilmedigi 3 5 kelime anlamsız sözleri neden başa sarıp sarıyoruz ve dinliyoruz bizi buna iten ne , bu duygunun adı ne 😟
Issız adam lakabını taktığım bir abim şiir yazardı ben biramı o sade maden suyunu alır şehirde usul usul turlardık her faslımızda bunu açardık bana kattığın her şey için teşekkür ederim tayip abi mekanın cennet olsun bu gün 17 eylül cansız bedeninle dahi olsa gülümsemeni eksik etmeyişini bir ömür unutmayacağım
Başın sağ olsun
@lie.paradis teşekkür ederim 🫀
Özletme Efendi özletme..
Şehri terk etmeme 5 saat kalmışken seni karşıma çıkaran şans ya bu işte....
Ne denir ki?
Nah şans
oo reis nereye gidiyorsun
Ne oldu sonra?
@@rodinyus nobody: ne oldu
9.Kogustaki mucize:
-hınnmelek oldu
@@rodinyus valla bizim ilişki bitti
Her gece gelip dinleyip gidiyorum.
Canım sıkkınken ve rastgele videolara göz atarken kendimi burada buldum
Özlemiştik varol 🌼🌼
Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettikleri, size de selam olsun!
İçimizden kalkmayan bir endişenin zalimligini iliklerinde hissederek yaşamaya düçar kılındık .
Ve şimdi Hicbir şeyi duzeltememenin acizliği içindeyiz...
Bize de kafayı yedirdin üstad
Ömrün uzun olsun
"Her şeyi düzeltmeye kalkışırken
Her şeyi kaybetmek"
Aman Allahım ne korkunç...
Bir şiir bu kadar esir aldı bizi
Görünce dinlemeden geçemiyoruz
Harika fon müziği
Hiç kimse mükemmel değil bunun farkında olarak yaşamalıyız hayatta her şey olabilirsiniz diyerek devam etmeli düşsek de doğrulsak da yol bu diyerek yürümeliyiz. Her şeyin mükemmel olmasını istemeden kusursuz yaşamaya her şeyi dakikasında yetiştirmek için kendimizi yıpratmadan yaşamalıyız.
Hayat bu neresinden tutarsanız tutun ipin ucu mutlaka bir yerde kopacaktır...
Sessizlik de bir KALKIŞMADIR!
Bir yıl çok çalışırsiniz çok emek verirsiniz güzel şeyler olsun diye ama olmaz ve nerde hata yaptım deyip tekrar başlarsınız bunu böyle defalarca deneyip bir şeye odaklanıp sadece o şeyi düzeltmeye çalışmak otobüsün sağ camından bakıp onları görmek ve sol camda ki olanları kaçırmak gibi birşey o yüzden herşeyi düzeltmek yerine zamanını beklemek daha doğru 3/5 yıl sonra umarım bu kurduğum felsefe beni güzel yerlere getirir
Şimdi nerelerdesin kardeşim bu felsefe sana iyi geldi mi ?
Sevgili dostum Sena iyi dinlemeler :)
üzerime alındım..
@@senamert7321 alınabilirsiniz sevgili Sena size de iyi dinlemeler :)
Tek kelime "mükemmelliyetçilik"...
Kahır ekser mükemmelliyetcilik acizliği olur...
Bazende sakınılan göze çöp kaçar...
Anmaya gücüm yetseydi de konuşsaydım
Diri-gergin kasları konuşsaydım
“Kardeşler! ” deseydim “Kardeşlerim! ”
“Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan
“Bakın yaklaşıyor yaklaşmakta olan
“Bakın yaklaşıyor...”
Yazık, şairler kadar cesur değilim
Evet bindik bir alamete gidiyoruz kıyamete. Ölüm kıyamet mahşer günü dünyanın sonu yaklaşmakta hatta koskocaman evrenin sonu gelmekte istisnasız olaraktan içindeki herkes ve her seyle birlikte
Bakara Sûresi / 11.Ayet
11. “Yeryüzünde (Allah’ ın emirleri dışına çıkarak) sakın fesat çıkarmayın (bozgunculuk yapmayın)!”* denildiği zaman: “Bizler sadece düzeltenleriz.” derler.
12. İyi bilin ki (Allah’ın hükümlerini beğenmeyip aykırı hareket ettiklerinden dolayı toplumda) asıl bozguncu onlardır. Fakat (bunun) farkında değildirler.
Bugün doğum günüm ve buradayım. Her şeyi düzelteceğim diye hayatımı mahvettim.
Acı tecrübe :-
İsmet Özel dinlemek acıyı ruhumuzda hissetmektir.
@@zeynep8964 acı çeken ruhlar Tanrının özel tasarımıdır çünkü.
Kardeşim sen ne yaptın kardeşim nasıl bir teşhis bu.
ilk yorumunuz evet,
ikinci yorumunuz hayır.
ruh bizim geldiğimiz yere geri dönme beratımız.
@@es.463 ben aksini iddia etmiyorum. Yaratılış gayemiz sevgidir ya da aşk deyin. Ruhun gıdasıdır yani sevgi. Sevgiden mahrum kalan ruh ızdırab duyar. Çünkü ait olduğu yerde değildir ve her an maşukuna kavuşma arzusu içerisindedir.
@@nuritrl9322 estağfurullah. Tanrının özel tasarımı yorumuna katılmadım.
Ruh üflenmişse kimde ne pay varsa o istidat vardır kaynak birdir zira.
Sadece nefsin isteklerinin oluşturduğu tortuları kazıyıp üfleyip “illa huu” demek mesele diye düşündüm.
Süleyman Çobanoğlu'nun sunduğu İstasyon programında İsmet Özel şöyle der:
"...iki üç senedir şiir bitti deniyor. Yani bu olmaz, olacak bir şey değildir. İnsanın sonuyla şiirin sonu gelir; çünkü şair çok fazla insandır. Onun için biraz önce ona böyle menfi yakıştırmalarda bulundum. Eğer insan ortadan kalkarsa şair de ortadan kalkar. Şair o kadar fazla insandır ki göze batar. O yüzden şiirin bitmesi diye bir şey söz konusu değildir. Maalesef, biliyorsunuz şöyle bir şey vardır: Tarihte sessizlik varsa işler iyi gidiyor demektir ama şiir dünyasında sessizlik varsa işler kötüye gidiyor demektir. Yani o bakımdan, şiirin öleceğine inanmıyorum, insan ortadan kalkmadıkça."
Sese kulak verelim, şiir dünyasından akseden sese.
İsmet Özel ile ayni çağda yaşıyor olmak büyük bir lüks.. Ve onu görmeden ölmek istemem🌸
çok özlüyorum lan
bir gün canımı bedenimden çıkaracak olursam aklıma bu gelecek galiba
Bir Damla Su Kadar Sevdim Seni Muhtaç olunca Anlarsın Beni..
Düzeltmek için uğraşırken darmadağın olmak.
Kendimden çok üstâdın yaratıldığı anı izlemeyi isterdim.
Yaş 19, yirmiye koşuyor gibi görünüyor. Zamanın hızına yetişilmiyor ve kıymeti zerre kadar bilinmiyor..
Sayın İsmet Özel’i geç fark ettim. Fakat üzülmüyorum çünkü biliyorum ki her şiirin bir yaşı var..
Seneler önce dinleseydim pek kendimi bulamazdım belki ama şimdi şiir bizler için yazılmış gibi.. insanın kendini şiirde bulması, dünyanın bir ucunda sevdiği biri ile karşılaşması gibi .. ya da ben öyle zannediyorum..
Bedensel yorgunluklar satın alıp ,materyalist hayaller biriktiren ve bir ruhu olduğunun farkına bile varmadan ölüp giden insanların çağında ... Bedensel eşiği acılarla aşmış ve baştan aşağı ulvi bir ruha bürünmüş tüm şair ruhların sığındığı bir Ruh Şairidir İsmet ÖZEL...
🌺
Yok. Daha açığı yok. İnsan bazen her şeyi yapmak istiyor. Spot ışığı onun üzerinde zannediyor. İnsanlar bakıyor. Gözler üstünde. Dudak büzülmüş gözler yere bakıyor. Hafif bir utanç lokması geçiyor boğazdan. Ve geçtiği yollara birer birer düğüm atıyor. Heyecan yükseliyor. Ömer'in boğazındaki çengel gibi. Bağırmak istiyor, ama çengel takılmış sözcüklere ve çengel mideye sıkı sıkı bağlanmış. Olmuyor sesin, her zamankinden izin verilenden yüksek çıkmasına olanak tanımıyor o çengel. Basit bi çengel aslında :eskimiş, paslanmış bir demiri var. Bir zincirin en sağlam yeri kırılmak üzere olan boğumudur derler ya öyle bir çengel o. Çengel orada duruyor işte tıpkı bir bekçi gibi sözcükleri kontrol ediyor. Bir kelime artık yeter diyor ve hızla kendini dışarı atmak için çırpınıyor ama çengel onu da ele geçiriyor. Çengel söylemek istediği tüm kelimeleri midesine batırıyor. İçine atıyor. İçine içine atıyor. Ve sırıtıyor sonra çengel, öylece bakakalıyor kelimeler. Her kelimesini içine atan Ömer pes etmek istemiyor. Gün geliyor tüm cesaretini topluyor dağın zirvesindeki Ömer. Şu an çok yüksekte o. Tüm şehir ayakları altında. Kendi evini görüyor Ömer. Annesi siyah feracesini giymiş. Komşular ağıt yakıyor. Abileri, ablaları tuhaf, garip bakıyor birbirlerine. Gözlerinde Ömer var. Olanları dağdan izleyen Ömer annesine bağırmak istiyor. Anne bak ben burdayım diyor. Sesi başta kısık çıkıyor. Sözcükler istemeye istemeye çıkıyor sanki. Ömer canla hıraşla bağırıyor,bağırmaya çalışıyor ama çengel. Çengel orda. Tüm kelimeleri kucaklamış. Siz benimsiniz diyor. Çengel çok bencil. Ömer sinirlendi artık. Hiç olmadığı kadar. Pamuk kalbi katılaştı. Damarları belirginleşti zayıf vücudundaki. Çengel ve o vardı dünyada sadece. Sadece ikisi. Çengele saldırdı Ömer. Tuttu onu ve var gücüyle çekti. Çengel paramparçaydı artık. Kurtulmuştu Ömer. Özgürdü. Ve bağırdı dağın başından annesine. Anne bak burdayım ağlama artık. Annesi duyamadı. Tekrar bağırdı, sonra tekrar. Ama olmadı annesi duymuyordu. Ömer pes etti sonunda. Çengele baktı yerde duran. Ellerine doldurdu parçalarını ve küfürler savurdu o parçalara ağlayarak. Senin yüzünden dedi. Hepsi senin yüzünden. Çengel ölüydü. Çengel ölüydü. Çengel ölüydü. Tıpkı Ömer gibi...
Turgut uyar 🌸
kulaktan aldığım bir uyuşturucu bu
Uyandırıcı daha doğru olurdu sanki 😊
@@aslkaya7537 hayır bu daha çok uyuşturucu bağımlı ediyo kısa süreli herşeyi unutup bundan zevk alıyorum
Tanrı'nın içinden bir parça taşıyoruz.
... ve Tanrı ruhundan üfledi insana
Panenteizm 😂
@@gunes7673 izmlere çok takılmamak gerek diye düşünüyorum:)
@@depressivvepostlife3631 bu bir şakaydı :)
@@gunes7673 şakacı
Kıymetli Hümeyra'm, sana ve mektuplarımıza ithafen...
Her şeyi düzeltmenin yok ettiği ,ama bize varlığın zaten gerekmediği
@@humeyraakpnar1490 kalkışmak zaten başlı başına bir yok ediş biçimi...
@@tuba346 ne guzel dostluk :)
@@munzevi1472 🌸🌸🌸
@@tuba346 mükemmelsiniz sağlıcakla kalın🌼
Umursamaz kalbim dehlizleri, şafağı koymaz gözlerim,
dikenini batıran gülü eylemez parmaklarım,
uzun uzadıya koşmaz cümlelerim,
sıfırı tüketen kalbim sızlamaz hiç için,
koşar durur bedenim eskilerin içine, yeniye küstür zihnim,
durak dur durak bilmez düşlerim, içine eker tekrar düş kırıntılarını için için.
her şey ben yaşarken oldu bunu bilsin insanlar
Ben yaşarken koptu tufan
Hiç, olup gideceğiz oysa ki buralar çok değerlenecek görmeyeceğiz..💎
Neden hiç olasın ki.. Buralar bir gün değerlense ve bunu görsen yine buralardan gitmeyecek misin? Senden sonra buralar hiç olup gitmeyecek mi?
Madde yok olur mana kalır. Yeryüzü, beden , tüm evren bu görünen herşey madde. Bunlar yok olacak.İçindeki manadan haberin var mı ?
@@goner.f47 Hiç'lere varsam da,manâmda boğulsam ah...
Maddesel ve tensel herşey zaman içinde yok olsa dahi manâviyâtlar bâkidir.
Herşey bu kadar güzel olamaz diyorduk meğerse güzel olarak düşündüğümüz bize en kötü zamanları yaşatacakmış, üzgünüm ama şunu bil ki sen hala en derinliklerimdesin, hala seninle kalbim neden böyle oldum bilmiyorum lakin ben bu değilim inan bana nazlı çiçeğim inan, beni unutma olur mu
Herşeye yetişmeye çalışıyorum bu gidişle elimdekilerden de olucam
Her şeye yetişmeye calismaman gerekir bırak bazı şeylere de geç kal ne zararı olur?Her şeye erişmek istiyorsan şu gerekip lazım olaraktan bulunmakta ve bulunur ki çokça sabır etmelisin
evet, ilmektir boynumdaki.
ama ben kimsenin kölesi değilim.
Geçen yolda bir köle gördüm. Efendisi de yanındaydı. Yanında diz çökmüş bakışları yukarıda kendisine bir şey söylenmesini bekliyordu. Adama baktım uzaktan öyle sadece baktım. Yanına yaklaşınca beni fark etti. Çekinerek efendisine baktı göz ucuyla.
Gözleri bir başka baktı bana böyle hissettim sanki yardımla karışık acizlik fazlaca utanma duygularıyla karışık. Efendisi ipinden tutuyordu, boynu ipin kızarıklığıyla yer yer morarmıştı da. Yaklaştım yaklaştım. En yakınına kadar.
Adamın gözlerine baktım. Gözlerinde kendi yansımamı boynumda bir ilmekle gördüm. Daha yakın daha yakına.. aynı ilmek benim de boynuma takılmıştı. Ben şaşkındım ama adam değil. Meğer o alışkınmış ilmeklere. Kabullenmiş köleliği. Bense bunca zaman hep birilerinin bir yere çekiştirdiği ilmekle dolanıp durmuşum.
Herkesin kölesiymişim fark edemeden durmuşum öyle.
Kendi ilmeklerimizi fark edemeden göremeden yürümüşüz durmuşuz.
Farkında olan kölelerden bizi ayıran bizim kör köleler olmamızmış.
Ne denir, boynumda bir halka kızarıklık, sağlam kopmaz bir iple ordaan oraya..
belirsizliğe.
Tarantula yazmışlar diye göğsümdeki yaftaya tarantulaymış benim adım diyecek değilim
@@busrabuyukbingol yazınızı beğenerek okudum ama sizce de bazı şeylerin örtük kalması gerekmez mi ?
İçeriğini biraz daha zenginleştirip güzel bir öykü ortaya koyabilirdiniz. Teşekkürler.
Herşeyi düzeltmeye kalkışarak yok ettim ilişkilerimi kızımla , herşeyi düzeltmeye kalkışarak yok ettim ilişkilerimi eşimle dostumla vatanımla ve hepsi.
Herşeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği geçmişim.
Umarım bir çok şeyi düzeltirsin hocam
Her pişmanlık sonrası buraya gelmek, artık psikolojim kaldırmıyor. Sanki her şey güzel gidiyormuş gibi bir de kendi ellerimizle yıktığımız ruhumuz. Pişmanlıklar altında nefes almaktan yoruldum. Güzel şeylere hatta kendi inşa ettiğim güzel şeylere ihtiyacım var
"Sermayesi erimekte olan bu adama merhamet ediniz"
Bir çoğumuzun bazen düştüğü durum. Oysa hayatta özellikle bu çağda her şey çok çabuk eskiyip, yok oluyor.
Özene bezene yaptığınız resim bir gün sonra soluyor, tuval boş bir duvara dönüyor. Biz yorulurken etrafımızdaki insanlar da yoruluyor...
Ahh ahh. Yanıyoruz baba..
Bu tür içerikler gelsin elinize sağlık...
Kardeşlerim yaklaşıyor yaklaşmakta olan...
içimdeki bu kalkışmadır mahvım
İnsan, çevresindekileri düzeltemeyeceğini anlayınca, kendini düzeltmeye çalışıyor, gittikçe onların değerlerindeki insan görüşlerine benzemek istiyor. Maalesef ki bu da olmuyor, insanın bir yaratılışı, bir fıtratı var denilir ya, ne yapsanız olmuyor. Onların sevdiği, hoşlandığı insan kriterine benzemeye çabaladıkça, bir gün kendimi aynaya bakarken farkettim. Artık ben, ben değildim. Kendimden uzaklaşmıştım. Kendimi bulmaya çalışırken, kayboldum. Yakınımda kimler varsa üzdüm, kırdım. Sırf eskisi gibi değilim diye. Bende her şeyi düzeltmeye çalıştıkça yok olan nice insanlardan sadece birisiyim...
Sen mükemmel bir insansın İsmet Özel 🙌
daha açığı da, daha acısı da yok!
Kanal mı kapanacakmış? Niye kapanacak gibi yorumlar attınız? Ben bu şiirleri dinleyerek hayattan soğuyorum, kapatmayın lütfen. Bir şeyden zevk alıyorum ondan da mahrum bırakmayın beni.
@Nedir istirca belki sadece bu hayattan soğutuyordur onunki farklıdır
@Nedir istirca şiirleri okuyup, dinleyip hayatı sorguluyorum ve soğuyorum ki bu da bana zevk veriyor :') yanlış anlaşılmayı hiç istemem
Aynıyız kardeşim
İstemiyorum … Doğduğun coğrafyanın “elalem ne der” denen kentinde yaşamak istemiyorum. Kendim olamamaktan nefret ediyorum. Birilerini üzememekten kıramamaktan başıma gelecekleri biliyor ve geleceğimden korkuyorum. Ben böyle yaşamak istemiyorum.
Yok ben düzeltemiyorum. Uğraşıyorum, çıkmaya çalışıyorum girdaplardan olmuyor. Ben her seferinde daha da güçlendim artık diyorum, her seferinde daha zoru geliyor. Yoruldum diyorum daha zoru geliyor. Gülüyorum, ağlıyorum, koşuyorum, idare ediyorum, olmuyor hocam olmuyor. Bir gün bir şeyler biraz da olsun düzelirse ilk buraya geleceğim🌪
5 ay. duzeldi mi bir seyler?
@@nismurph düzelmedi ama zorlukların içinde yaşamayı öğrendim diyorum artık
umarim ben de ogrenirim oyleyse
@@nismurph umarım
Dondum, kaldım. Bu nasıl söz?
muntazam...
heves bitti heves bu ölüm gibi bir şeydir
Başkalarının hayatıyla başlıyor hayatımız...
Kim olsa serpilen
20 yaşındayım Her şeyi düzeltmeye çalıştım çok uğraştım hiçbir şeyi düzeltemedim ve çekip askere geldim kimseye söylemedim ve yine tek başımayım anlamsız günleri gecirmeye çalışıyorum ne olacak bilmiyorum yorgunum halsizim bitkinim
19 yaşındayım. Bu öyle bir sey ki kaçamıyorsun. Çoğu kez unuturum diye kendimi sokağa attığım akşam yorulup uyurum diye saatlerce yürüdüğüm ama kaçamadığım bir durum. Anlatınca geçmeyen,anlatmanın hiçliğinin bildigin sadece aglayabildigin-yapabiliyorsan-bir çukur
Herşeyi düzeltmeye çalışmaktan vazgeçince, herşey düzelecek!..
Yapmayı beceremediğim olayları kendime yaptırmayı hayal ediyorum.
Hiçbir şey hiçbir zaman düzelmiyor hep kandırıyorum kendimi
mental olarak buraya yastık yorgan attım arkadaşlar iyi geceler dilerim
Kendimi burada bulmak istemiyorum ama her zaman burada olacağım galiba
1 ay önceki ben ile şimdiki ben arasında belirgin bir fark doğdu. Artık kendimi burada bulmak ister oldum.