ใครเป็นคนมีน้ำใจชอบช่วยคนอื่น รู้ไว้คนที่หักหลังคุณ จะได้รับวิบากกรรมอย่างสาสม เรื่องจริงสมัยพุทธกาล
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 29 เม.ย. 2024
- ท่านผู้ฟังสามารถให้การสนับสนุนช่องของเรา เพื่อให้ได้ผลิตเนื้อหาสาระดีๆแบบนี้ต่อไปได้โดยการสมัคสมาชิกของช่องของเรา ที่ปุ่มสมัครข้างปุ่มติดตาม หรือตามลิ้งค์นี้ได้เลย / @user-jc8bh8jc8q
เรื่องเล่าประสบการณ์แปลกๆ เร้นลับน่ากลัว หรือเรื่องของเวรกรรมที่ประสบพบเจอมาด้วยตนเองหรือของคนรอบข้างหรือได้ยินได้ฟังมา มาบรรยายถ่ายทอดให้ได้รับฟังกัน ทั้งเพื่อความบันเทิง และเป็นคติเตือนใจ ให้ผู้คนเกรงกลัวละเว้นจากบาปกรรม ต่อไป ด้วยความเครพอย่างสูงยิ่ง กระผม อานนท์
เครดิต เพลงประกอบ outro : The Evening of Departure โดย Twin Musicom ได้รับอนุญาตภายใต้ ใบอนุญาต Creative Commons Attribution (creativecommons.org/licenses/...)
ศิลปิน: www.twinmusicom.org/
#อานนท์เล่าเรื่อง #สาระความรู้ #คติธรรมสอนใจ - บันเทิง
![ใจเสาะบนเกาะนาคี - อ๊ะอาย สกุณาพร เสียงวิหค [Official MV] | ค่ายเพลงเป็นหนึ่ง](http://i.ytimg.com/vi/jbcmGQkfyOg/mqdefault.jpg)
#สำหรับผู้ไม่สะดวกรับฟังด้วยเสียง
#ผลแห่งการเนรคุณนิทานธรรมะให้ตระหนักรู้ถึงบุญคุณผู้อื่น
นิทานธรรมะเล่าเรื่องกรรมสนองคนไม่รู้ บุญคุณ ชาวนาคนหนึ่งเพียงลงอาบน้ำในสระ ผิวกายกลายเป็นขี้เรื่้อน สร้างความรังเกียจแก่ผู้พบเห็น ทำไมเขาจึงเป็นเช่นนี้หนอ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชาวนาคนหนึ่งเป็นชาวพาราณสี วันหนึ่งขณะที่ชาวนากำลังต้อนวัวไปกินหญ้า วัวตัวหนึ่งมันก็วิ่งเข้าไปในป่า ชาวนาวิ่งตามแต่ไม่ทันได้ดูทางก็ผลัดตกจนไปในเหว ชาวนาทรมานอยู่ในนั้นหลายวัน ขาดอาหารและน้ำ ได้แต่ร้องเสียงครวญอย่างน่าเวทนา ลิงตัวหนึ่งได้ยินจึงปีนลงมาตามเสียง ได้พบร่างของชาวนาที่อยู่ในสภาพไร้เรี่ยวแรง ลิงถามว่า
“เจ้ามนุษย์ ทำไมเจ้าจึงอยู่ในสภาพเช่นนี้”
“ข้าวิ่งตามวัวที่วิ่งเข้ามาป่า แล้วข้าก็ผลัดตกลงในเหวนี้ เพราะไม่ได้ระมัดระวัง”
“น่าเวทนาจริงแท้ เดี๋ยวข้าจะช่วยเจ้ากลับบ้านเอง แต่บ้านเจ้าอยู่ที่ใด”
“ข้าเป็นชาวพาราณสี”
“อืม เจ้ารอข้านะ ข้าจะปีนขึ้นไปแล้วห้อยเถาวัลย์ลงมา แล้วเจ้าก็ปีนขึ้นไป”
ลิงห้อยเถาวัลย์ลงมายังชาวนา ชาวนาก็ใช้แรงเท่าที่มีค่อยปีนขึ้นไปจากพ้นปากเหว ลิงน้อยเหนื่อยสุดแรงเพราะต้องฉุกเถาวัลย์ไว้อีกฝั่ง มันจึงขอนอนหลับพัก แล้วพรุ่งนี้จะพาไปส่ง พอลิงน้อยหลับ ด้วยความหิวเป็นกำลัง ชาวนาจึงหมายจะฆ่าลิงน้อยเพื่อกินเป็นอาหาร จึงยกก้อนหินในบริเวณนั้นจะทุบหัวลิงน้อย แต่ด้วยแรงกำลังที่ไม่ค่อยจะมี ก้อนหินที่ทุ่มไปจึงไม่ทำให้ลิงน้อยถึงแก่ชีวิต
ลิงน้อยตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวดแล้วพร่ำว่า
“เจ้าคนเนรคุณ ข้าช่วยเจ้าขึ้นมาจากเหว นี้คือผลตอบแทนของเจ้าหรือ ข้าจะไปจากเจ้าคนเนรคุณ เจ้าจนหาทางกลับเมืองเจ้าเอง”
ลิงน้อยก็หายเข้าไปในป่าลึกทั้งๆที่ศีรษะยังมีเลือดไหลอาบอยู่ ชาวนายังคงอิดโรยเดินไปแบบพอทรงตัวได้ เขาเดินมาจนถึงสระน้ำ เขาก็หมายจะอาบน้ำและดื่ม แต่พอลงไปในสระน้ำแล้ว ร่างของเขาก็เต็มไปด้วยขี้เรื้อนน่าเกลียดน่ากลัว ไม่ต่างจากอสูรกาย เขาเดินไปเรื่อยๆจนพ้นป่าด้วยสภาพอัปลักษณ์เช่นนั้น ชาวเมืองเห็นก็พากันกลัว เพราะคิดว่าเป็นอมนุษย์
ชาวนาต้องพเนจรไปเรื่อยจนถึงพระอุทยานหลวง พระราชาประพาสพระอุทยานพอดี ได้ทอดพระเนตรชาวนายังเข้าพระทัยว่าเป็นปีศาจ
“ในสวนของเรามีปีศาจอยู่ด้วยหรือนี้”
ชาวนาได้ยินดังนั้นจึงรีบทูลว่า
“หาใช่เช่นที่พระองค์ตรัสพระเจ้าค่ะ ข้าเป็นชาวเมืองของพระองค์ แต่ที่มีสภาพไม่ต่างจากเปรตอสูรกาย เพราะข้าได้เนรคุณลิงน้อยในป่านั้น ทั้งที่มันเป็นผู้มีพระคุณช่วยข้าพเจ้าขึ้นมาจากเหว ข้าพยายามจะฆ่ามันเพื่อประทังความหิวที่อดข้าวมานานหลายวัน เหตุนี้รูปร่างของข้าจึงอัปลักษณ์เช่นนี้”
ชาวนากล่าวจบก็สิ้นใจด้วยความหิว เนื่องจากตั้งแต่ออกจากป่ามาก็ไม่กินอะไรเลย แถมยังถูกผู้คนรังเกียจเพราะมีรูปร่างที่น่ากลัวอีกด้วย
#เมื่อคุนมีวาสนาจะไม่เลื่อนผ่ๅนบทควๅมนี้ข้อคิดเเง่คิดดีๆสอนใจ
ได้ลองเข้ามาอ่ านบทควๅมนี้ ไม่ได้อยู่ที่คุนมี ร ถ ห รู เพียงใดขับ เเต่อยู่ที่ขับรถกลับบ้านได้อย่าง ป ล อ ด ภั ย
หรือไม่ ไม่ได้อยู่ที่คุนมีบ้านหลัง ใหญ่โตเพียงใด เเต่อยู่ที่ในบ้านมีเสี ยงหัวเรๅะ หรือไม่ไม่ได้อยู่ที่พ่อเเม่เหลือ
มรดก ไว้ให้คุนหรือไม่เเต่อยู่ที่พ่อเเม่เเข็งเเรง ให้คุนดูเเลป ร น นิ บั ติ หรือไม่ ไม่ได้อยู่ที่คุนมีคู่ชีวิตสว ย หรือหล่ อ
เพียงใดเเต่อยู่ที่เขๅเเละเธอเข้าใจคุน หรือไม่ไม่ได้อยู่ที่ลู กของคุนเรียนเก่ง ทำงานเก่งเพียงใด เเต่อยู่ที่กตัญญู
รู้ คุน หรือเสี ยงปรบมือ เมื่อคุนมีเงิ นนั้นดั งเพียงใด เเต่อยู่ที่เมื่อคุน ล้ ม ลง ยังมี
อีกหลายมือยื่นมา ฉุ ด ให้คุนลุกขึ้นยืนใหม่ อีกครั้ง หรือไ ม่ เพราะฉะนั้น อย่า อ ว ด ว่ามีเงิ น เพราะยๅม เ จ็ บ ป่ ว ย
นอน โ ร ง พ ย า บ า ล มันไม่ต่างอะไรกับกระดๅษ อย่า อ ว ด ในตำเเหน่งหน้ๅที่ที่มีอยู่ เพราะวันใดที่คุน ล้ ม ป่ ว ย
ยังมีคนเป็นจำน ว นมากที่ทั้งเ ก่ ง เเละ เ ยี่ ย ม ยอดรอ เ สี ย บ ตำเเหน่งต่อจากคุนอย่า อ ว ด รถยนต์ที่คุนขับ
เพราะวันใดที่คุนจๅกไป กุญเเจรถก็อยู่ในมือ ของคนอื่น อย่า อ ว ด ว่ามีบ้ๅนหลังใหญ่โต วันที่คุนจๅกไป
มันก็เปลี่ยนเป็น ของคนอื่นสุขอยู่ที่ใด สุขอยู่ที่ใจ รู้ใจได้สุข ความสุขของคนเราเเตกต่ๅงกันบางคนไปท่ อ งเที่ ย ว
เพราะ มีเวลา มีเงิ น ไม่มีใครให้พะวง บางคนชอบขี่จักรยๅน ได้ออกกำลังก าย เห็นสิ่งสวยงามที่ ซ่ อ น เ ร้ น
อยู่รๅยทางบางคนชอบ เข้าวัด ทำบุญภๅวนา ทำจิ ตใจให้สะอาด ดื่ ม ด่ำ ในรส พ ร ะ ธรรม บางคนชอบทำสวน
ปลูกพืชผักเป็น งานอดิเรกที่เเสนวิเ ศ ษ ผู้ที่ทำคุนประโยชน์ให้กับสั ง ค ม อุทิศตนให้สาธๅรณะกุศล ผู้ที่อุทิศตน
ให้กับป ร ะ เทศ ช า ติ เป็นบุคคลระดั บมันสมอง เป็นทรั พยๅกรที่มีค่าการ เลี้ ย ง ดู หลๅน เขๅว่าเเขนง เเ ร ง
กว่ากิ่งจริงนะ เป็นความสุขที่ได้ช่วยลู กสุดที่รัก เเละเฝ้ๅดูการเจริ ญเติ บโตของ เ ลื อ ด เ นื้ อ เ ชื้ อ ไขการดู
เเลสามีเเละภรรย าสุดที่รักประเส ริ ฐนัก คนที่เคยร่วม ทุ ก ข์ ร่วมสุขกันมา ทำให้รู้ว่าน้ำตๅลไม่มีวันคล ายรสหวาน
บางคนได้ดูเเลบุพกๅรี โช คดีที่ได้ปรนนิบัติ พ ร ะ อรหันต์ สุขที่ได้ทำเพื่อท่ านก่อน ส า ยเกิน สุขใ ค รสุขมั น
สุขในสิ่งที่ทำ ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันบางคนสวรรค์อยู่ในบ้าน เเค่ เ อ น ก า ย มีเพลงเ บ าๆ เขๅก็ว่าสุขเเล้ว
ชีวิตบั้นปล ายเเตกต่ างกัน เราไ ม่จำเป็นต้องเหมือนใ ค รเเละเอาอย่ างใ ค ร
#เตือนใจคนช่วงนี้กว่าจะรู้จักชีวิตก็ผ่านมาครึ่งชีวิตแล้ว
เป็นอีกหนึ่งบทความดีๆ ที่ให้แง่คิดการใช้ชีวิตอย่ างมีคุณค่า
คนเราพออายุใกล้ 30 เรามีความสุขกับเสื้อผ้า กระเป๋าน้อยลง แต่ความสุขของเราเริ่มเกิดขึ้นเมื่อรู้ว่าต่อจากนี้จะใช้ชีวิตยังไง ถึงจะมีความสุขในแบบของตัวเองเราอย ากโทรหาพ่อแม่ทุกครั้งที่มีเวลา
เราอย ากสำเร็จให้เร็วที่สุดเพื่อให้พ่อแม่ได้เกษียณ พักผ่อนตามอัธย าศัย เพราะเราก็คงอย ากทำแบบเดียวกันตอนอายุเท่าพ่อแม่ การตั้งใจหาเงินเป็นสิ่งที่ถูกแล้ว ถ้ายังไม่สำเร็จก็ขยันไปเถอะ
แต่การตั้งใจไม่ได้แปลว่าต้องให้งานเป็นทั้งหมดของชีวิต ต้องสร้างต้นทุน สุ ข ภ า พ ให้ได้ก่อน สุ ข ภ า พ เป็นการลงทุนระยะย าว ยังไม่เห็นผลตอนนี้แต่ก็ต้องทำเพื่อให้มี
แรงต่อ ยอดต้นทุนอื่นที่เหลืออยู่มาจะครึ่งคนแล้ว เราจะไม่หนีปัญหาเพราะในชีวิตไม่ว่าเรื่องอะไร ถ้าเราละเลยในวันนี้ มันจะวกกลับมาหาอีกในวันหน้า ไม่ช้าก็เร็ว แต่มาแน่นอน
เราไม่เอาเรื่องดราม่าในชีวิตมาบ่นใน เ ฟ ส บุ ค ถึงโพสต์แล้วมันทำให้ได้ ร ะ บ า ย แต่เพื่อนทุกคนใน เ ฟ ส บุ ค ไม่ได้ต้องการเป็นที่ ร ะ บ า ย ถ้าจะมีคงเป็นแค่เพื่อนบางคน
และเราเลือกที่จะคุยกับเค้าในชีวิตจริงมากกว่า การเลิกแล้วต่อกันโดยไม่ยึดติดกับความคิดตัวเองว่าเราผิดหรือไม่ผิด มันทำให้ชีวิตไปต่อได้ อย่ าติดอยู่กับกับดักอารมณ์นานๆ ปล่อยให้ความจริงปกป้องเราเอง จบที่ใจตัวเองให้ได้
ความรักเวลาคบกันไปนานๆ เรื่องที่เค้าทำให้เรามาตลอด เราได้รับจนชินก็จะไม่เห็นคุณค่า กลายเป็นว่าสุดท้ายจะไม่มีอะไรดีเลยเพราะเราคาดหวังมากขึ้นเรื่อยๆ
วิธีแก้คือ
ให้กลับบ้าง จะได้รู้ว่าการทำอะไรให้ต่อเนื่องสม่ำเสมอมันก็แสดงว่าเค้ารักเรามากแค่ไหนตอนเด็กจะใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ไปไหนก็ได้ ตอนโตสังคมคนทำงาน ภาพลักษณ์เป็นสิ่งที่สำคัญมากวันไหนแต่งตัวดีจะรู้สึกเหมือนฟ้าเปิดงานราบรื่น ความจริงคนตัดสินกันที่ภายนอกมันก็ปกติ
เพราะยังไม่รู้จักก็ต้องดูจากที่เห็นก่อน แต่บุคลิกภาพดีไม่ได้แปลว่าต้องแต่งตัวรวย หรือสวย เราว่ามันคือความลงตัวและรู้จักกาละเทศะมากกว่า รอยยิ้มเป็นสะพานเชื่อมมิตรภาพกับคนใหม่ๆ ฝึกยิ้มให้คนไม่รู้จัก ถึงจะแป๊กบ้างแต่ก็ยังมีโอกาสได้รู้จักเพื่อนดีๆอย่ าติดพูดคำว่าเดี๋ยว ถ้าจะทำต้องทำเลย เพราะถ้าไม่ทำเลยก็จะมีเรื่องอื่นมาแทรกจนสุดท้ายไม่ได้ทำเทคโนโลยีเป็นเรื่องที่ต้องรีบตามให้ทัน ไม่ใช่แค่ถูก Disrupt แต่เพราะเป็นทางลัดของอะไรหลายๆ อย่ างได้ ต้นทุนลด โตแบบก้าวกระโดด มีโอกาสทั้งนั้น
คิดให้มาก ทำให้มากกว่า เรามองเห็นเพื่อนหลายคนที่โตมาด้วยกันมีเส้นทางชีวิตที่ต่างกันออกไป แม้จะไม่ได้คุยกันเลย แต่เชื่อว่า เพื่อนก็ยังเป็นเพื่อนอยู่เสมอโอกาสมักมาตอนได้เจอคนใหม่ๆ หรือไปในสถานที่ใหม่ๆ ทุกวัน กินข้าวให้อิ่ม หลับให้สนิท รักตัวเองให้เยอะๆ เราอยู่ในโค้งสุดท้ายของวัยที่ยังลองผิดลองถูกได้ ช่วงนี้จะถามตัวเองบ่อยๆ ว่ายังมีอะไรที่อย ากลองอีกไหม?ถ้าธุรกิจยังไม่นิ่งอย่ าเพิ่งดึงเงินออก เพราะถ้าเจอวิกฤติจะพังทั้งระบบเลย ยิ่งถ้าสายป่านสั้น cashflow ยิ่งสำคัญมากๆ
มีเด็กหลายคนที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุยังน้อย และมีผู้ใหญ่หลายคนที่ประสบความสำเร็จตอนอายุมากแล้ว เพราะฉะนั้น มันไม่ได้เกี่ยวกับอายุแบ่งเวลาอยู่ในโลกออนไลน์ให้พอดี
อะไรที่มากเกินไปย่อมมีโทษเสมอ ถ้าต้องยกเลิกอะไรกับใคร ตัดสินใจได้แล้วให้รีบบอกทันที อย่ ารอให้ตัวเองกล้าพูดแล้วค่อยบอก เพราะจะทำให้คนอื่นแก้ปัญหาไม่ทันเราอยู่ในวัยที่มีมากพอที่จะแบ่งปัน เป็นผู้ให้ย่อมสุขกว่าเป็นผู้รับ
ความเป็นผู้นำ และการทำงานเป็นทีมจะช่วยให้สำเร็จได้ไวขึ้น เราเชื่อในพลังของTeamworkการคบเพื่อนที่หลากหลาย ทำให้เราต่างเติบโตทางความคิดได้มากคนเก่งแต่ไหนถ้าเจอปัญหาครอบครัวเข้าไป ส่วนใหญ่ performance ลดลงเกิน 80% ดูแลความสัมพันธ์ในครอบครัวสำคัญสุด
ถ้ายังไม่สำเร็จ ลองเปลี่ยนวิธีการไปเรื่อยๆ อย่ าทำแบบเดิมซ้ำๆการเปิดใจฟังคำวิ จ า ร ณ์ ช่วยให้เราได้รู้ว่าสิ่งที่ต้อง รีบแก้ไข คืออะไรพออายุมากขึ้น อย่ าเพิ่งลืมความฝันวัยเด็กที่เคยมี
พ่อแม่ยังมองว่าเราเป็นเด็กเสมอ แม้วันนี้จะเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่จำเป็นต้องต่อต้าน แค่เข้าใจก็พอการทำงาน ไหนๆ ก็ต้องใช้เวลาทำเหมือนกัน ทำให้ดีทุกครั้งไปเลย อย่ างน้อยเราได้ฝึกพัฒนาตัวเองไปด้วย หากมีเพื่อนหรือใครมาขอความช่วยเหลือ อย่ าช่วยในสิ่งที่ตัวเองต้องมานั่งกลุ้มภายหลัง ความจริงถ้าเค้าเห็นเราเป็นเพื่อน เค้าคงไม่ทำให้เราต้องลำบากใจตั้งแต่แรก
การตัดสินในช่วยเหลือใคร แค่เราหวังดีอย่ างเดียวไม่พอ
ต้องดูที่ตัวเค้าด้วยว่า ได้พย าย ามแล้ว มากแค่ไหนความกดดันแบบสุดขีด มักทำให้เราเห็นศักยภาพสูงสุดของตัวเอง และช่วงเวลาที่ตกต่ำที่สุด
จะกลายเป็นเรื่องเล่าที่ดีที่สุดในวันที่เราผ่านมันไปได้เวลาตอบคำถามใคร ถ้าเกินจากที่รู้ให้ตอบว่าไม่รู้ อย่ าแกล้งทำเป็นรู้ กล้าถามแค่ครั้งเดียว ดีกว่ากลับไปแล้วทำอะไรต่อไม่ได้เลย
เรามักละเลยคนใกล้ไปทำดีกับคนไกล แต่เมื่อเจอปัญหาคนใกล้ต่างหากที่ไม่เคยทิ้งเราระมัดระวังทุกการกระทำ คนเราทำดีร้อยครั้งจำไม่ได้ ทำผิดครั้งเดียวจำไม่ลืมอย่ าพย าย ามสอนใคร ถ้าเค้ายังไม่พร้อมที่จะเปิดใจรับฟัง
ยิ่งโตขึ้นยิ่งมีแต่เรื่องให้ต้องตัดสินใจ
แต่ไม่ว่าตัดสินใจถูกหรือผิดยังไง ชีวิตก็ยังต้องเดินหน้าต่อไปเท่านั้น แม้แต่คนที่เราเกลียดที่สุด ก็ให้บทเรียนที่ดีที่สุดกับเราได้ ทุกอย่ างเป็นประสบการณ์ในการพัฒนาตัวเองได้หมด
แค่ต้องคัดกรองให้เป็นว่าเรื่องไหนควรรับ เรื่องไหนควรทิ้งอย่ าเป็นคนขี้ อิ จ ฉ า เวลาเห็นคนอื่นสำเร็จ อะไรที่มันเป็นของเรา มันก็จะเป็นของเรา
สิ่งที่ทำให้เราเปลี่ยนแปลงชีวิตได้มากมีสองสาเหตุ
1.พลังบวก
2.คือความเ จ็ บ ป ว ดขั้นสุด
คนรวยจะเก่งในการลดเวลาทำงานที่เนื้องานไม่สร้างมูลค่า 20 กว่าปีที่ผ่านมา เป็นวัยที่ทำมาหากินอย่ างรุนแรง ช่วงชีวิตต่อไป
ต้องเริ่มบริหารทุกด้านให้เป็นระบบกว่านี้ และสุดท้าย กว่าจะรู้ว่าชีวิตคืออะไร เราก็ใช้มันไปแล้วครึ่งชีวิตใจนึงก็กลัวตัวเลข 30 แต่อีกใจก็อย ากขอบคุณที่วันนี้มุมมองชีวิตเปลี่ยนไปเยอะเหมือนกัน
#ขอให้ได้พิจารณาด้วยสติ ด้วยปัญญา ด้วยภูมิธรรม คุณพระรักษาเทวดาคุ้มครอง ขอให้มีความเจริญในธรรม ทุกท่าน ทุกคนครับ
อนุโมทนาสาธุในธรรมค่ะ
อนุโมทนาบุญค่ะสาธุ😊
สาธุ สาธุ สาธุขอบคุณมากๆที่นำเสนอข้อคิดและคติธรรมที่มีประโยชน์แก่ผู้ฟังทั่วไปค่ะ
กราบสาธุ สาธุ สาธุ เจ้าคะ🙏🙏🙏ขอบคุณมากเจ้าคะสําหรับความคิดดีๆๆลูกจะนํามาใช้ในชีวิตเจ้าคะสาธุคะลูกส่วนมากจะเจอแต่คนเอาเปรียบลูกคะแต่ตอนนี้ลูกไม่คบและให้อภัยหมดทุกคนแล้วอโหสิกรรมให้กับทุกคนแล้วเจ้าคะสาธุคะ
ขอบพระคุณค่ะคุณอานนท์
สวัสดีค่ะคุณอานนท์และทีมงานนะค่ะ ขอขอบพระคุณและร่วมบุญอนุโมทนาด้วยค่ะ สาธุค่ะ🙏🧖
สนุกมากๆค่ะ ได้ข้อคิดที่ดีมากๆด้วยค่ะ❤❤❤❤❤
สาธุๆๆค่ะ
สาธุค่ะ
สาธุเลยครับ
กราบอนุโมทนาสาธุครับ
ขอน้อมกราบอนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุในธรรมครับ 🙏🙏🙏🌹🌹🌹
ขอบคุณค่ะ🙏❤️
สวัสดีค่ะคุณอานนท์ใช่ค่ะจริงค่ะ.🙏🌻
ขอบคุณค่ะ
น้อมกราบสาธุสาธุสาธุครับคุณอานนท์
สาธุ สาธุ สาธุ ค่ะ
สาธุสาธุสาธุค่ะ🙏🙏🙏
สาธุคะรับ
❤❤❤
🙏😊❤