I completely agree with your critique. The film's attempt to combine various genres such as musical elements, psychology, and drama in order to appeal to a broader audience has instead led to a more fragmented story rather than creating a cohesive experience. As you mentioned, Michel Foucault's History of Madness clearly shows how the concept of madness has changed over different periods, and it is almost impossible to define simply.
چه قدر به جا و مفرح بود لحظه‌ی واکنش صمیمانه و راحت به دیالوگ بلاهت‌بار هارلی به آرتور در ملاقات. به طور کلی هم این کمتر اهمیت دادن به نگرانی «اسپویل» در این ویدئو بسیار به جا بود. والله همین ده سال پیش کسی در نقد هیچ فیلمی، دغدغه‌ی لوس‌بازی اسپویل را نداشت. نقد، نقد است دیگر. بدون اشاره به جزییات فیلم که نمی‌شود. مشکل از نقد نیست که اسپویل می‌کند. مشکل از مخاطبی‌ست که لوس بار آمده.
@@amirpouriafilmcritic خیلی ممنون از توجهت. میزان بلاهت در این فیلم کم نبود که این یکی دیگه کاملش کرد:)) درباب اسپویل همینطوره و خیلی مواقع برای نقد و تحلیل چاره ای جز اشاره به جزییات اون صحنه یا سکانس نداریم. ارادت
It was fitting and delightful while you reacted so genuine and relaxed to Harley's absurd dialogue with Arthur during the jail visit. Overall, the lesser concern about "spoilers" in this video was also very appropriate. Honestly, just ten years ago, no one was worried about this ridiculous issue of spoilers when reviewing a film. A review is a review, after all. You can't analyze a film without referencing its details. The problem isn't with the review for revealing spoilers; the problem is the audience being spoiled!
@@amirpouriafilmcritic Exactly! And also, I agree with you about the spoiler. We have no choice to analyze the scenes except to refer to the events in the film. Thank you very much for your attention
درود بر شما، فیلم‌هایی مثل جوکر معمولاً لایه‌های متعددی دارند و نمی‌توان تنها با یک پیش‌فرض، مثل حضور لیدی گاگا، قضاوتشان کرد. شاید این حضور، عمداً برای ایجاد تنش بین انتظارات مخاطب و روایت باشه.. به نظرم موزیکال بودن فیلم فرصتی است برای ارائه روایتی متفاوت از مشکلات اجتماعی و روانی شخصیت. همچنین، فیلم می خواد از مرزهای کلاسیک سینما عبور کنه، که این نقطه قوت آن محسوب میشه.. در مورد دادگاه ، شاید به طور نمادین مسخره بودن نظام قضایی و اجتماعی را می خواد بازتاب بده، نه اینکه تنها ضعف فیلم باشه این تناقضات شاید عمداً طراحی شده باشه.... حتی اگر فیلم تجاری‌تر شده باشه، این لزوماً به معنای از دست رفتن پیام اجتماعی و روان‌شناختی آن نیست. سینما همواره میان هنر و تجارت تعادلی برقرار کرده است... بدون شک، یکی از نقاط قوت اصلی فیلم، بازی عمیق و خیره کننده واکین فینیکس است که به خوبی ابعاد روانی و پیچیدگی شخصیت را به نمایش می‌گذاره حتی اگر داستان فیلم مورد پسند همه نباشه، کیفیت بازی او غیرقابل انکار است. در کل ، از نگاه جالب شما استفاده کردم و این تحلیل برایم تأمل برانگیز بود.. شاد باشید..
ممنون از توجه شما. منم قصدم این نیست که کلیت فیلم رو با فرضا حضور یک ستاره موسیقی ارزیابی کنم. درباره مواردی که ذکر کردید فکر کنم توی ویدیو توضیح دادم. به لحاظ فیلمنامه و ساختار فیلم مشکلات اساسی داره و فقط ادای به قول شما عبور از مرزهای سینمای کلاسیک رو درمیاره
@@filmpod هنگام خوش ../ به نظرم ، ضعف‌های فیلمنامه‌ای که اشاره کردید، شاید بیشتر از آنکه به ساختار فیلم لطمه بزنه، بازتابی از جهانی باشد که فیلم در آن جریان دارد ؛ جهانی درهم ریخته که قاعده‌های .سنتی آن شکست خورده‌اند.
من تنها تیکه ای از فیلم که دوست داشتم همون قسمت بود که تو دادگاه دوست پلیس آرتور جزو شاهد ها احضار شده و به آرتور میگه تو اینطوری نیستی چرا با خودت این کار‌و میکنی😬
@@golnazspage اون قسمت اتفاقا در راستای همون تلاش ناموفق فیلم برای شخصیت‌پردازی و چرایی رفتار آرتوره، منتها فیلمنامه اینقدر از اساس ایراد داره که این لحظات بهش کمکی نمی‌کنن
اما صحنه عوض کردن وکیل رو یا بودن با هر دختری که اعلام کنه دوست داره متهم رو بارها تو واقعییت شاهدش بودیم البته دهه 70 آمریکا من وقتی دیدم صورت جوکر رو احساس کردم یاد آوری کوچیک از تدباندی هست نه تمام اون تدباندی اختلال نداشت اما دست کم قاتل سے نفر بود کلی سابقه فرار داشت بازهم اجازه این کار ها رو داشت
و اینکه وقتی هر متهم میتونه لباسی رو که دوست داره برای دادگاه تن کنہ با هر گریم و آرایش به جایگاه بیادچطور جوکر اجازه نداره با اون صورت بیاد مگرآرایش گریم با هم فرق داره یا ممنوعیت داره کشور آمریکا گریم برای مردها آزاد هستند البته نظرم بود با احترام
این یک گریم یا لباس و آرایش نیست. یه شمایله. شمایلی که داستان و فیلم به ما میگه نماد شرارت و یا رفتار وابزار و مفهومیه که اصلا بابت همین دستگیر شده. شبیه اینکه بگیم یک قاتل میتونه با اسلحه اش توی دادگاه حاضر بشه. حتی اگر هم ذاتا مشکلی نداشته باشه؛ فیلم و روایت و رفتار این دادگاه در تضاد با پذیرش چنین موضوعیه
ممنون از تحلیل قوی‌تون❤❤ عاشق محتواهای کانال هستم
هفت بیجار عالی بود😂😂بهترین توصیف
@@Nirvana-467 خیلی ممنون🌸 😅
تحلیل دقیق و طنز به جایی که به کار بردید، واقعاً جذاب بود!
امیدوارم بیشتر از این سبک استفاده کنین بسیار جالب و متفاوت تر از قبل بود 😂
@@Saba_cinema ممنون. باید به موضوع و وضعیت بخوره😅
🙏🙏ممنون از این نقد خوب شما استاد عزیز
@@mohammadghesmati5978 خواهش می‌کنم. زنده باشی
سپاس از زحمتی که برای تهیه ی ویدیو کشیدید🙏🏻🙏🏻👏🏻
@@golnazspage خواهش می‌کنم🌺
👍👍👍 سپاس
@@goodbyejupiter_18k خواهش می‌کنم🌺
سریال عشق ممنوعه 😂
عالی گفتی استاد
والا 😅
تحلیل و نظرات شما شنیدنیه؛ جناب بهروزیان
خوشحالم که با شما آشنا شدم ❤
@@mohamadjavad5100 ممنون. زنده باشید💐
Dear Mr. Behrouzian, Thank you for your knowledge and insights. You give us a new eye for watching movies. Please keep up with your great job.
@@persiaceramics666 Thank you for your motivating comment and attention. It makes me happy. good luck💐
بسیار ممنون 🙏
@ خواهش می‌کنم💐
وای همه حرفاتون درسته و من چقدر در طول فیلم حرص خوردم😬
@@golnazspage 😁👍🏻
I completely agree with your critique. The film's attempt to combine various genres such as musical elements, psychology, and drama in order to appeal to a broader audience has instead led to a more fragmented story rather than creating a cohesive experience. As you mentioned, Michel Foucault's History of Madness clearly shows how the concept of madness has changed over different periods, and it is almost impossible to define simply.
@@paytigamas Thank you for your attention . I agree with you
👌
🏵
perfect 👌
👍🏻
چه قدر به جا و مفرح بود لحظه‌ی واکنش صمیمانه و راحت به دیالوگ بلاهت‌بار هارلی به آرتور در ملاقات. به طور کلی هم این کمتر اهمیت دادن به نگرانی «اسپویل» در این ویدئو بسیار به جا بود. والله همین ده سال پیش کسی در نقد هیچ فیلمی، دغدغه‌ی لوس‌بازی اسپویل را نداشت. نقد، نقد است دیگر. بدون اشاره به جزییات فیلم که نمی‌شود. مشکل از نقد نیست که اسپویل می‌کند. مشکل از مخاطبی‌ست که لوس بار آمده.
@@amirpouriafilmcritic خیلی ممنون از توجهت. میزان بلاهت در این فیلم کم نبود که این یکی دیگه کاملش کرد:)) درباب اسپویل همینطوره و خیلی مواقع برای نقد و تحلیل چاره ای جز اشاره به جزییات اون صحنه یا سکانس نداریم. ارادت
👍
@@MasiiRr 🙏🏻
❤❤❤
@@Afshin-rah 🙏🏻💐
It was fitting and delightful while you reacted so genuine and relaxed to Harley's absurd dialogue with Arthur during the jail visit. Overall, the lesser concern about "spoilers" in this video was also very appropriate. Honestly, just ten years ago, no one was worried about this ridiculous issue of spoilers when reviewing a film. A review is a review, after all. You can't analyze a film without referencing its details. The problem isn't with the review for revealing spoilers; the problem is the audience being spoiled!
@@amirpouriafilmcritic Exactly! And also, I agree with you about the spoiler. We have no choice to analyze the scenes except to refer to the events in the film. Thank you very much for your attention
به نظرم نويسنده فيلنامه ي جوكر موقع نوشتن ويد زده بوده 😅
@@sghayoumi 😅👍🏻
ترشی هفته بیجار جوکر دقیقا👌🏻
@@golnazspage والا👌🏻
من ندیدم . وقت نکردم.
حالا که آنقدر بده ، اصلا نمی‌بینم .
@@sarahahmad7868 آره چیزی رو از دست نخواهید داد
درود بر شما،
فیلم‌هایی مثل جوکر معمولاً لایه‌های متعددی دارند و نمی‌توان تنها با یک پیش‌فرض، مثل حضور لیدی گاگا، قضاوتشان کرد. شاید این حضور، عمداً برای ایجاد تنش بین انتظارات مخاطب و روایت باشه..
به نظرم موزیکال بودن فیلم فرصتی است برای ارائه روایتی متفاوت از مشکلات اجتماعی و روانی شخصیت. همچنین، فیلم می خواد از مرزهای کلاسیک سینما عبور کنه، که این نقطه قوت آن محسوب میشه..
در مورد دادگاه ، شاید به طور نمادین مسخره بودن نظام قضایی و اجتماعی را می خواد بازتاب بده، نه اینکه تنها ضعف فیلم باشه این تناقضات شاید عمداً طراحی شده باشه....
حتی اگر فیلم تجاری‌تر شده باشه، این لزوماً به معنای از دست رفتن پیام اجتماعی و روان‌شناختی آن نیست. سینما همواره میان هنر و تجارت تعادلی برقرار کرده است...
بدون شک، یکی از نقاط قوت اصلی فیلم، بازی عمیق و خیره کننده واکین فینیکس است که به خوبی ابعاد روانی و پیچیدگی شخصیت را به نمایش می‌گذاره حتی اگر داستان فیلم مورد پسند همه نباشه، کیفیت بازی او غیرقابل انکار است. در کل ، از نگاه جالب شما استفاده کردم و این تحلیل برایم تأمل برانگیز بود.. شاد باشید..
ممنون از توجه شما. منم قصدم این نیست که کلیت فیلم رو با فرضا حضور یک ستاره موسیقی ارزیابی کنم. درباره مواردی که ذکر کردید فکر کنم توی ویدیو توضیح دادم. به لحاظ فیلمنامه و ساختار فیلم مشکلات اساسی داره و فقط ادای به قول شما عبور از مرزهای سینمای کلاسیک رو درمیاره
@@filmpod هنگام خوش ../ به نظرم ، ضعف‌های فیلمنامه‌ای که اشاره کردید، شاید بیشتر از آنکه به ساختار فیلم لطمه بزنه، بازتابی از جهانی باشد که فیلم در آن جریان دارد ؛ جهانی درهم ریخته که قاعده‌های .سنتی آن شکست خورده‌اند.
من تنها تیکه ای از فیلم که دوست داشتم همون قسمت بود که تو دادگاه دوست پلیس آرتور جزو شاهد ها احضار شده و به آرتور میگه تو اینطوری نیستی چرا با خودت این کار‌و میکنی😬
@@golnazspage اون قسمت اتفاقا در راستای همون تلاش ناموفق فیلم برای شخصیت‌پردازی و چرایی رفتار آرتوره، منتها فیلمنامه اینقدر از اساس ایراد داره که این لحظات بهش کمکی نمی‌کنن
@ دقیقاً موافقم باهاتون👌🏻🙌🏻
اما صحنه عوض کردن وکیل رو یا بودن با هر دختری که اعلام کنه دوست داره متهم رو بارها تو واقعییت شاهدش بودیم البته دهه 70 آمریکا من وقتی دیدم صورت جوکر رو احساس کردم یاد آوری کوچیک از تدباندی هست نه تمام اون تدباندی اختلال نداشت اما دست کم قاتل سے نفر بود کلی سابقه فرار داشت بازهم اجازه این کار ها رو داشت
پایان فیلم واقعا طوری بود که انگار فقط میخوان فیلم رو تمام کنند حالا هرچه باداباد. اصلا قابل مقایسه ب فیلم اول نبود. حیف این هنرپیشه توانا.
👍
و اینکه وقتی هر متهم میتونه لباسی رو که دوست داره برای دادگاه تن کنہ با هر گریم و آرایش به جایگاه بیادچطور جوکر اجازه نداره با اون صورت بیاد مگرآرایش گریم با هم فرق داره یا ممنوعیت داره کشور آمریکا گریم برای مردها آزاد هستند البته نظرم بود با احترام
این یک گریم یا لباس و آرایش نیست. یه شمایله. شمایلی که داستان و فیلم به ما میگه نماد شرارت و یا رفتار وابزار و مفهومیه که اصلا بابت همین دستگیر شده. شبیه اینکه بگیم یک قاتل میتونه با اسلحه اش توی دادگاه حاضر بشه. حتی اگر هم ذاتا مشکلی نداشته باشه؛ فیلم و روایت و رفتار این دادگاه در تضاد با پذیرش چنین موضوعیه
بنظرم خیلی دیگه تو فضای تیمارستان گیر بود فیلم یه جورایی خسته کننده بود طوری که من تا اخر فیلم رو ندیدم و اخرش رو از شما شنیدم
همینطوره