Helmut Lotti: “Toen ik mijn zelfmedelijden losliet, ben ik een beter mens geworden”

Helmut Lotti: “Toen ik mijn zelfmedelijden losliet, ben ik een beter mens geworden”
“Als ik naar Elvis luisterde, voelde ik dat ik niet alleen was.” Het is dus niet verwonderlijk dat de jonge Helmut Lotti (54) doorbrak als imitator van The King. Na zijn Classics- en heavy metalperiode is de cirkel nu rond. Lotti presenteert op de digitale radiozender JOE Gold een programma over zijn grootste held. Met 'Primo' deelt hij welke Elvis-liedjes hem het meest raken. “Toen ik Elvis voor het eerst zag, dacht ik: ‘Zo wil ik er ook uitzien als ik later groot ben.’”
“Mijn privéverzameling omvat zo’n 4.000 elpees en cd’s, waarvan meer dan 100 van Elvis,” vertelt Helmut. “Alles wat officieel van hem op vinyl en cd werd uitgebracht, bezit ik en staat thuis mooi alfabetisch en op genre gerangschikt. Elvis heeft diverse genres gebracht, van rock-’n-roll tot gospel. Ik heb ook nog een stapel bootlegs (illegale opnames, red.) met daarop enkele vergeten pareltjes. Die ga ik zeker draaien in mijn show, niet alleen zijn grootste hits. Bijna elk liedje van Elvis heeft een verhaal of weetje. En veel van zijn nummers hebben voor mij persoonlijk veel betekend. Nog steeds trouwens.”
‘My Boy’
“Met dat nummer deed ik mee aan de Nederlandse ‘Soundmixshow’ als Elvis-imitator. Zo is het allemaal begonnen. Ik vond het meteen een prachtig lied. Het deed me denken aan mijn eigen jeugd: een song over een jongen wiens ouders gaan scheiden. Als kind van twee echtscheidingen raakte dat mij diep.”
“Hoewel het een ballad is, heeft het nummer tempo. Wist je trouwens dat het origineel van Claude François is? Het heet ‘Parce ce que je t’aime mon enfant’. Hij bracht het in 1970 uit. Elvis’ versie volgde vier jaar later.”
Je zei net dat je een kind bent van twee echtscheidingen.
“Mijn moeder is twee keer gescheiden. De tweede keer was ik dertien. Dat heeft op die leeftijd een enorme impact. Ik ben echter nooit boos geweest op mijn vader of moeder.”
Hoe oud was je toen je aan de ‘Soundmixshow’ deelnam met ‘My Boy’?
“Ik was negentien en werd derde in de superfinale. Presentator Henny Huisman waarschuwde me enkele maanden na mijn niet-overwinning om Elvis niet te snel op te geven. Dat heb ik nooit gedaan, maar ik ben wel snel genoeg mezelf geworden. Mensen zagen potentieel in mij en dat ik meer kon dan alleen maar Elvis imiteren. Schoenmaker blijf bij je leest, ja, maar ik ontdekte dat ik veel leesten had. (lacht) Ik kan verschillende dingen zingen.”
‘That’s All Right’
“Dat liedje speel ik tijdens mijn ‘Hellmut Goes Metal’-shows. In een mash-up met ‘Ace of Spades’ van Motörhead. Ik wilde absoluut iets van Elvis in mijn heavy metal-programma. Maar wat? Toen herinnerde ik me dat Elvis in zijn Las Vegas-show eens een zeer snelle versie van ‘That’s All Right’ bracht, bijna speed metal. ‘Daar moet ik iets mee doen,’ dacht ik. Onze bassist Herwig heeft vervolgens die mash-up met ‘Ace of Spades’ gemaakt en hij heeft dat geweldig gedaan.”
Ook tijdens je ‘normale’ optredens breng je nog Elvis-liedjes.
“Uiteraard. Ik heb een medley van acht nummers van The King: ‘Trouble’, ‘Jailhouse Rock’, ‘Hounddog’, ‘Don’t Be Cruel’, ‘Devil in Disguise’, ‘Suspicious Minds’, ‘The Wonder of You’ en ‘Love Me Tender’… Acht liedjes in zeven minuten.”
‘Suspicious Minds’ werd door veel artiesten gecoverd in de loop der jaren.
“Het is een liedje uit mijn geboortejaar: 1969. Daarom heeft het een speciale betekenis voor mij. En het was zijn laatste nummer 1-hit tijdens zijn leven. Na zijn dood in 1977 heeft hij nog wel nummer 1-hits gehad, maar bij leven was dit de laatste keer.”
‘Twenty days & twenty nights’
“Dat nummer is een pareltje. Het is een liedje dat weinig mensen kennen. Een countryballad. Over een man die zijn vrouw verlaat en naar de stad trekt op zoek naar een beter leven. Maar na twintig dagen en nachten keert hij terug. Hij mist zijn vrouw en realiseert zich dat hij het niet alleen kan. Op een gegeven moment zingt hij: ‘I fooled around and did it well, but I just couldn’t ring the bell, without her.’ De manier waarop hij ‘I just couldn’t ring the bell’ zingt, is echt onnavolgbaar. Geen enkele zanger kan dat. Je kunt het ook niet imiteren. Er zit iets heel speciaals in zijn stem. Die vibrato, die energie! Als je dat hoort, denk je alleen maar: ‘Holy fuck! Daarom is hij The King!’”
Was je als jonge knaap al bezig met het ontleden van Elvis’ teksten?
“O ja, hij was de eerste artiest van wie ik de teksten begreep. Hij wist de teksten zo over te brengen dat je ze voelde. Bij veel artiesten moet je geconcentreerd luisteren om te begrijpen waarover ze zingen, maar bij Elvis voel je het gewoon. Hij kon zijn ziel uiten via zijn stem. Daarom is hij voor mij de beste. Toen ik Elvis voor het eerst zag, dacht ik natuurlijk: ‘Zo wil ik er ook uitzien later.’ De jonge Elvis was een knappe gast. Maar het was vooral zijn stem die me raakte.
(Het maximale aantal van 5000 tekens (tekst) bereikt.)
Bron: Primo / HLN - Foto: © Koninginelisabethzaal.be