ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 5 ก.พ. 2025
- Als je het handboek van de psychiatrie, het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM), zou raadplegen voor iedere Nederlander dan voldoet 42 procent aan de criteria van een ‘psychische stoornis’. Diagnoses en mentale stoornissen zijn niet meer weg te denken uit onze maatschappij. De vraag die rest is: bestaat normaliteit eigenlijk nog wel?
“Op welke manier gaan wij om met datgene wat ons vanuit het diepste van ons wezen angst aanjaagt?” De Franse filosoof Michel Foucault beantwoordde de kernvraag in zijn oeuvre al in zijn eerste werk: “Wat me beangstigt in mijzelf probeer ik onder controle te krijgen bij iemand anders.” Volgens de Vlaamse psychoanalyticus Paul Verhaeghe is dit een verklaring voor de overvloed aan diagnoses in de hedendaagse psychiatrie.
In ‘Over normaliteit en andere afwijkingen’ werpt Verhaeghe een kritische blik op onze huidige geestelijke gezondheidszorg. Zijn essay eindigt met een oproep voor structurele veranderingen binnen de psychiatrie. Aan de hand van Foucault’s proefschrift, Geschiedenis van de waanzin (1961), legt Verhaeghe uit hoe de psychiatrie zich heeft ontwikkeld tot de dag van vandaag. En belangrijker nog: waarom het nog steeds niet de efficiëntie heeft bereikt van de rest van de geneeskunde.
Sprekers
Paul Verhaeghe (1955) is klinisch psycholoog, psychoanalyticus en hoogleraar aan de Universiteit Gent. Met Liefde in tijden van eenzaamheid (1998) bereikte hij het grote publiek. ‘Om te begrijpen hoe vervreemding werkt, richt Verhaeghe zich niet alleen op de geneeskunde, maar ook op de filosofie, politiek en de technologie. Al die verhalen grijpen in elkaar en bepalen mede hoe we in onze samenleving ziek zijn en gezond,’ aldus NRC Handelsblad over het recente Intimiteit. ‘Een sublieme vertelling.’
Jim van Os (1960) is hoogleraar in de psychiatrie, gespecialiseerd in de psychiatrische epidemiologie. In 2017 schreef hij De DSM-5 voorbij! waarin hij op zoek gaat naar nieuwe oplossingen voor de ggz, gericht op persoonlijke diagnostiek.
Jan-Jaap van Peperstraten is pastoor in Alkmaar, en bij het publiek vooral bekend als de ‘Twitterpastoor’. Hij zal vanuit zijn perspectief praten over zingeving in het leven.
Mevrouw Tamara maakt oprechte, breekbare maar soms ook kritische teksten met een dromende instrumentatie. Ze deed optredens in o.a. Paradiso, De Kleine Komedie en Van Goh Museum. Voor haar nieuwe album ‘In je hoofd’, dook Mevrouw Tamara in het hoofd van mensen die mentaal in de knoop zitten, om het taboe omtrent deze onzichtbare conflicten te doorbreken.
Nieuw Licht
Nieuw Licht is een initiatief van filosofen Coen Simon en Frank Meester. Ze leggen de scherpste hedendaagse denkers een vraag voor die in een klassiek geworden tekst al eerder aan de orde werd gesteld, maar dan door een andere denker, in een andere tijd binnen een andere politieke en maatschappelijke context. Zo vragen zij met Simone de Beauvoir en haar De tweede sekse (1949) in het achterhoofd hoe vandaag de dag ‘de vrouw wordt gemaakt’, of hoe de opvattingen over politiek en oorlog van Carl von Clausewitz passen in een tijd van vredesmissies, terreur en cyberwars. Het resultaat hiervan is een reeks essays met een zowel origineel als betrokken oordeel over de huidige tijd, die worden vergezeld met een reeks debatten.
Meer info: debalie.nl/agenda/over-normaliteit-en-andere-afwijkingen
Ik heb gewerkt in de zorg, met mensen, voor mensen fysiek en ik werk nu met mensen op afstand... 20jaar heeft mij geleerd dat ondanks de problemen, het geklaag, de pijn, de ouderdom, de eenzaamheid willen mensen gewoon gehoord worden, gezien worden, gevoeld worden. Aandacht voor de mens. Een lach, een gebaar, een luisterend oor... veel belangrijker dan noodgedwongen dagdagelijks in bad, op tijd uit bed, snel dit of dat... gewoon er zijn. We zijn het vaak kwijt. We weten niet meer hoe en het slaagt ons terug in het gezicht! Je krijgt wat je geeft is een waarheid op een stokje. Hoe de samenleving of de zorg omgaat met de mens, geeft de reflectie van onze maatschappij uitgedrukt in depressies, burn out en allerlei stress symptomen. We zijn. Niet ik ben!
Ik redeneer meer en meer, IEDEREEN is psycholoog,psychiciater, het enige wat maatschappelijk moet veranderen is MEER AANDACHT EN TIJD voor elkaar hebben.
Mijn eigen ervaring met hedendaagse psychiciatrie voor behandeling post-traumatisch stress syndrome,
niets anders dan mensen terug tussen de lijntjes in de pas te laten marcheren.
Niets meer,niets minder.
Kan je geloven dat er VANDAAG de dag nog steeds homosexuelen worden
"behandeld" op deze afdeling waar ikzelf ben "behandeld "?!!!!!
Ik praat over Vlaamse toestanden.