@jakbyniepaczec zobaczcie, w sumie wychodzi na to, że Tannhaus zegarmistrz konstruując maszynkę osiągnął zamierzony cel - jego rodzina żyje, a żyje dzięki ingerencji w czas.
O rozkminę nad kondycją natury ludzkiej. Wszystko komplikujemy, bo przez własną świadomość jesteśmy sami w sobie aberracją w czasie i przestrzeni. Nie potrafimy pogodzić się z ograniczeniami i sprawiamy tym ból sobie i bliskim.
@@martakanas9633 Tyle, że ten Tannhaus do którego syn wrócił po spotkaniu z Jonasem nie ma pojęcia co się stało. A tamtego Tannhausa który stracił bliskich już nie ma, albo żyje w równoległym świecie i tworzy maszynę do podróży w czasie. Można więc powiedzieć, że Tannhaus ocalił rodzinę, ale dla innego siebie
@@Marekkk to by bylo kompletnie bezsensowne. Musial istniec jeden wlasciwy swiat od którego zaczely sie nowe swiaty i wszystkie paradoksy. Skad zatem mialby sie wziac kolejny paradoks mowiacy ze rodzina Tanhausa zginela w wypadku przez przybyszow z innych swiatow powstalych na wskutek budowy wehikulu czasu z powodu smierci rodziny tworcy tej maszyny. Kolejna petla.
@@yautya3467 uratowanie rodziny Tannhausa jest ingerencją w czas. To, ze wehikułu nie zbudowano nie oznacza, ze podróż w czasie się nie dobyła paradoksalnie powstrzymanie zbudowania maszyny jest efektem podróży w czasie. Ten supeł nie ma końca, historia nigdy się nie kończy, nikt nie ma na to wpływu, rozgałęzień jest niekończenie wiele.
I to jest najlepszy wątek tego serialu :) Kilka razy próbował opowiedzieć swoją historię i ZAWSZE coś przeszkadzało :) Szanuję twórców za ten motyw tak bardzo.
@@kevinxflynn1160 Jej ta rana przeskakiwała z lewego pod prawe, kiedy przemieszczała się do alternatywnego świata. W swoim świecie miała pod prawym okiem, a w świecie Jonasa pod lewym. Wszystkie postacie w świecie Marty były odbiciem lustrzanym samych siebie ze świata Jonasa.
@isabelle Wychodzi na to, że wypadek Wollera nigdy nie miał nic wspólnego z podróżami w czasie. Wydarzyłby się tak czy inaczej. Ot zrządzenie losu xD Swoją drogą niezły pstryczek w nos dla wszystkich wielbicieli teorii i rozważań
Czy tylko ja odczuwam taka dziwna pustke, poczucie utraty czegos po obejrzeniu 3 sezonu? Nie wiem jak do konca opisac te emocje, ale wymazanie sie Jonasa, Marthy i calego ich swiata wywołała we mnie dziwne odczucia. Najlepszy serial jaki kiedykolwiek ogladalem i ktos bedzie musial stworzyc prawdziwe arcydzieło aby go przebic.
Mi zrobiło się przykro i smutno, że Jonas i Martha zniknęli i nigdy nie istnieli tak jakby. Miałam nadzieję, że ich historia zakończy się trochę lepiej:9
Z jednej strony oboje zniknęli, ale ... Jonas w wersji płodowej już zaistniał, więc spora szansa, że i Marta też :) będą mogli stworzyć siebie na nowo, poznać się, pokochać i żyć nie marwiąc się podróżami między czasem i bańkami przestrzeni wieloświatów...
mam to samo i jakoś boli mnie, że to nie ten nasz Jonas z którym byliśmy od początku doprowadził do przerwania pętli. Dla mnie to takie smutne, że niby żył ze świadomością że stanie się Adamem jednak jego droga była inna.
Bartosz jest partnerem Silji i jednocześnie synem Reginy Tiedemann. Regina jest córką Claudii i wnuczką Egona, z którym Hanna ma córkę, Silję. Czyli Silja i Bartosz są spokrewnieni, gdyż Silja jest przyrodnią siostrą jego babci. Silja rodzi Noah i Agness. Agness jest matką Tronte Nielsena, babcią Ulricha i prababcią Marthy, Magnusa i Mikkela. Bartosz dla Marthy jest zatem prapradziadkiem. Mikkel po przeniesieniu w czasie zmienia personalia na Michael Kahnwald i z Hanną ma syna Jonasa. Skoro Martha jest dla Jonasa ciotką, to syn Jonasa i Marthy jest zatem także kuzynem dla samego siebie. Noah ma córkę Charlotte, która z kolei ma dwie córki z Peterem Dopplerem, Franziskę i Elizabeth. Eli rodzi córkę - Charlotte. Skoro Agness i Noah są rodzeństwem to Magnus i Franziska są również spokrewnieni. Katharina Nielsen zostaje zabita przez własną matkę i to ona jest topielicą z jeziora, o której krąży legenda.
O dzieki za ta rozpiskę :) Tylko nadal nie ogarniam skąd Agnes przedstawia się nazwiskiem Nielsen? I dlaczego Bartosz przy narodzinach dzieci jest jakby zaskoczony jakie maja nadane imiona - czyżby wtedy dopiero rozumiał, ze jest ojcem Noah i Agnes??
Serial 9/10, ale ostatnie kilkanaście minut przesuwa akcent na zupełnie co innego i trochę mnie jednak rozczarowuje. Pytanie, czy to nie było mylące robienie przez prawie trzy sezony tak skomplikowanej, dopracowanej i pełnej detali fabuły, skoro koniec końców nie ma to wielkiego znaczenia, bo te światy się wymaże i chodziło o coś zupełnie innego. Czuję, że to była wielka zmyła, wszyscy analizowali detale, kto jest czyją matką/ojcem, jakie timeliny, jakie połączenia, a to była jednak dość prosta w wymowie opowieść o niepogodzeniu się ze stratą Tanhausa.
Racja dlatego należy do moich fav seriali z netflixa i moim zdaniem to serio niedoceniany serial a jest mega i zdecydowanie to jedna z najlepszych produkcji netflixa
też jestem pod wrażeniem, choć występują pewne błędy logiczne, ale nie mam im tego za złe, zawsze są jakieś błędy. Np błędem wg mnie jest to że skoro Claudia przechodzi te samą drogę cały czas to czemu nagle do czegoś dochodzi a poprzednie Claudie co zdążyły umrzeć nie doszły do tego. Ale może się tu mylę, ale no w trakcie oglądani amiałem pare objekcji, ale większośc byłem pod wrażeniem, jak się układa i nie jest to nielogiczne a ma w sobie myśl filozoficzną
Mi się wydaje, że w warstwie symbolicznej, Dark jest próbą współczesnej reinterpretacji greckiej tragedii. Bohaterowie robią co mogą, żeby uniknąć swojego przeznaczenia, ale fatum nie da się uniknąć. Nawet rozwiązanie supła nie jest dla głównych bohaterów happy endem. Przez serial przebijają się również echa Szekspira i innych twórców. Podróże w czasie stanowią, moim zdaniem, jedynie tło dla bardziej uniwersalnej opowieści filozoficznej, stanowiącej pytania o to czy jesteśmy w stanie uniknąć losu i czy zmienne okoliczności mają wpływ na to, kim naprawdę jesteśmy. Wydaje mi się, że Niemcy to najlepszy kraj, w którym mógł powstać taki serial, z ich Einsteinem, Nietzsche, Mannem, Schopenhauerem czy Freudem (tak, wiem, że to Austriak) widać jak na dłoni, że ten naród jest mocno zafiksowany na punkcie czasu. 😀
Moim zdaniem sens życia nadajesz sobie samemu, może to być jakiś główny cel, a może to być po prostu chęć przeżycia go najlepiej jak można 😁 życie jakby nie patrząc nie ma żadnego sensu, a my wszyscy jesteśmy tak naprawdę niczym w tym całym wszechświecie.
@@EffxVideos Zgadzam się w 100%, sens naszego istnienia to tylko przedłużenie gatunku i nic więcej. Czyli można stwierdzić że Bóg taki jakiego "znamy został wyimaginowany by każdy z nas miał jakieś przeznaczenie.
Widać jak to robi kino europejskie. Zobacz na kryminały szwedzkie bądź hiszpańskie. Mówię tu o kryminałach z premedytacją bo (wg mnie) najbliżej Dark do tego gatunku, a nie serial (który tak bardzo lubiłem) który rozszedł się z książką i był postawiony na komercyjny sukces i rozgłos za tym idący.
Podbijam. Oceniałem ze znajomym, jaki najlepszy serial oglądaliśmy? I na prawdę Dark jest nieprzewidywalny, niebanalny. Być może trzeci sezon fabularnie odskoczył od dwóch poprzednich, ale trzymanie w napięciu, wątki których ciężko się domyśleć... Mistrzostwo. Do tego koniec spięty piękną klamrą. Według mnie nie mogło być lepszego zakończenia od tego, które nam tutaj zafundowano. Niedosyt u ludzi będzie zawsze, ale pomyślcie zdrowo. To miała być trylogia. Po zakończeniu sam na stronie dark.io przeczytałem wszystkie wydarzenia chronologicznie, biogramy bohaterów. Sam wątek SKĄD zegarek z napisem "Dla Charlotte" wziął się u tej bohaterki, a wcześniej u Gustava Tannhausa w 1888 roku mnie dziwił. Ale wszystko jest wytłumaczone, zero dopowiedzeń. Mam wrazenie, że wiele osób po prostu oglądało przy okazji robiąc obiad, patrząc w telefon, nie skupiając się do końca, aby docenić kunszt CAŁOŚCI. Bo nie oceniamy tutaj poszczególnych odcinków, wątków, a to, w jaki sposób nam to zaserwowano. Duży plus, bo Gra o Tron, Wikingowie, Dom z papieru, Stranger Things to seriale które idą mocno w marketing, zarabiają sporo pieniędzy na samych gadżetach, graniu na emocjach "ALE SERIAL", wrażenia z pierwszego sezonu, które ciągnie sie przez kolejne 4-5-6... A tutaj trzy, trzy konkretne.
He, he, i wszyscy jeszcze cholernie zmokli. Tak ogólnie to rzeczywiście jedna z dłuższych podróży z fochem na swojego rodzica... I to jeszcze przez trzy różne światy. Niemcy to jednak potrafią skomplikować sprawy. Tak czy inaczej - serial perła, choć trzeci sezon narracyjnie tak sobie.
@@tiarsonkarllof2713 Jeśli traktować go jako osobny sezon to owszem, mocno się odróżnienia od reszty, ale jeśli ogląda się bez rocznej przerwy to widać że jest to 3 akt zamykający całość. Ja oglądałem go rewatchu dwóch pierwszych sezonów i tak właśnie go przyjąłem.
Dawno się tak dobrze nie bawiłem przy serialu jak przy Dark. Trzy bardzo mocne i ciekawe sezony. Jestem ciekaw ile będziemy musieli czekać na kolejny serial takiej jakości.
Jeśli to był ich pierwszy, na którym się "uczyli jak zrobić dobry serial" to ciekawe co będzie następnego? 🙂 Moja wyobraźnia chyba jest zbyt uboga by spróbować nawet coś takiego wymyślić. Ale oby to było coś równie dobrego.
@@jarek_s :DD No jak na stażystów to im nieźle wyszło:) Kluczem do sukcesu było też to, ze całośc była wymyślona od razu a nie dopiero jak pierwszy sezon pożre to wymyślimy cos dalej. No i to jednak Niemcy a nie Amerykanie, którzy robią filmy tak , żeby dolna norma intelektualna była zadowolona.
Ja tylko powiem, że biorąc pod uwagę jak często przewija się teoria Schroedingera to już mnie nie dziwi, że w kółko (hah) przewijało się też "You Spin Me Round" grupy DEAD OR ALIVE. Nice touch.
W ogóle mnie zastanawia, czy wykład Tannhausa o kocie Schrodingera jest częścią fabuły, taki autotematyzm, na przykład jako fragment jakiegoś wykładu z jego życia. Czy to raczej jakiś metapoziom narracji nad całą fabułą? To drugie byłoby wyciągnięciem postaci z fabuły poza opowieść, poza fabułę.
Hannah nie urodzi TEGO Jonasa w świecie 0 :) Hannah urodzi zupełnie inne dziecko, któremu da tylko tak na imię. Inny material genetyczny. Hannah po prostu lubi to imię, niezależnie w którym świecie :)
Dokladnie, juz któryś raz slysze ze ktos pieprzy ze Hanna urodzi tego Jonasa bo powiedziala ze tak nazwie syna w ostatniej scenie. Pare scen wcześniej Martha i Jonas rozmawiaja o tym ze boja sie ze beda calkowicie zapomnieni. I ta ostatnia scena ma na celu nas lekko pocieszyć ze gdzies w kims (nie w byle kim tylko w matce) tkwi jakas czastka Jonasa, jakby deja vu, jakby przeczucie, sen, skojarzenie z żółta kurtka, ze gdziez ułamek Jonasa i Marty pozotal 😊
Sporo postaci ginie z ręki lub przy udziale swojego rodzica lub dziecka (Bartosz, Katarina, Regina, Egon) tak jakby czas próbował zwalczać paradoksy powstałe przez podróż w czasie. Piękne.
Jak w pierwszym sezonie można było skakać w czasie co 33 lata to w praktyce oznaczało to maksymalnie 3 wersje jednej osoby w tym samy miejscu i czasie. W 3 sezonie dzięki "jabłku" podróże w czasie i pomiędzy światami chyba nie miały żadnych ograniczeń, a więc jednocześnie mogło być i 40 tych samych postaci, starszych o tydzień, miesiąc, rok itd.
Serce mi pękło kiedy patrzyłam jak Katharina jest topiona w tym jeziorze przez własną matkę. To była moja ulubiona postać. Kibicowałam do samego końca Jestem pod ogromnym wrażeniem genialnego doboru obsady, jednak to gra aktorska Jördis Triebel najbardziej mnie zachwyciła
Generalnie rzeczywistość świata 0 w roku wypadku syna naukowca istniała w superpozycji - stan1: syn Tannhausa umiera i ten postanawia stworzyć wehikuł. stan2: Marta i Jonas ratują go i wehikuł czasu nie powstaje. W momencie gdy oglądaliśmy Dark przez te 3 sezony stan ten skolapsował do wariantu pierwszego (czytaj -> drugi się nie wydarzył. Świat 0 przestał istnieć). Gdy jednak Marta i Jonas (którzy powstali z tego rozszczepienia rzeczywistości) przenoszą się do momentu sprzed wypadku doświadczamy ponownie tego stanu superpozycji. Nasi bohaterowie ratują Marka, rzeczywistość kolapsuje do stanu pierwszego (czytaj -> świat I i II znikają. Tak jak z Kotem Shordinger. Dopóki nie zmierzysz układu - istnieje i nieistnieje, ale gdy Marta i Jonas uratowali gościa to stan się określa - albo istnieje albo nie). Jedyną opcją na zmianę biegu wydarzeń w czysto deterministycznym świecie jest ingerencje z zewnętrznego układu (tj. z innego wszechświata). I to był majstersztyk twórców, że zdawali sobie z tego sprawę i jednocześnie przyjmując założenie "nie możemy nic zmienić bo wszystko jest deterministyczne" wymyślili, że stworzą moment, w którym czas nie funkcjonuje i tym samym nasze działania nie są ograniczone determinizmem. Teoretycznie nie jest to paradoks ponieważ wprowadzasz kompletnie nowy element (zewnętrzny) do równania związków przyczynowo-skutkowych a wtedy możesz zmienić rezultat. GENIALNE WYJŚCIE TWÓRCÓW. Co do Deja vu Hannah to istniała taka bardzo popularna teoria (w filmach i książkach), że deja vu są przebłyskami z tych innych, równoległych rzeczywistości. I to, co do Hannah odczuła było dla mnie prędzej odczuciem bohaterów Winden ze świata I oraz II w momencie, gdy zaczęli znikać. (co podkreśla podświadome wybranie imienia Jonas). Odczuwali wtedy szczęście (koniec bólu) i być może trafili do jakiegoś multiwymiarowego raju? Kto wie :-) W każdym razie wydaje mi się, że ich obecność przeszła gdzieś "dalej".
Serial z naukowego punktu widzenia próbuje przedstawić skutki takiej niewinnej podróży w czasie. Sama w sobie jest ona paradoksem i lawinowo wywołuje kolejne dlatego raz powstałego paradoksu nie da się zatrzymać ani odwrócić. Skutkiem ich namnażania się wydaje się być samozniszczenie wszystkiego co było przed i po. Doprowadzenie do stanu pierwotnego sprzed Wielkiego Wybuchu. To jedynie jedna z opcji "jakby to się mogło potoczyć", której realnych skutków raczej nigdy nie poznamy.
Same, ostatnie dwa odcinki były dla mnie najsłabsze w serii. Przedostatni był pójściem na łatwiznę w sensie "spędziliśmy 2 3/4 sezonu na opowiadaniu wydarzeń na przestrzeni kilkunastu miesięcy, teraz wciśnijmy pozostałe 31-32 lata w godzinę". Wiadomo, że trzeba było jakoś te postaci na różnych etapach ich życia połączyć, ale wykonanie moim zdaniem słabe. Zajęło mi z pół godziny, żeby się przyzwyczaić. Co do ostatniego odcinka, na samym początku potwierdziły się dwa moje przypuszczenia, które miałam od jakiegoś czasu, co najmniej od poprzedniego odcinka: że istnieją trzy światy i że to Tannhaus miał coś wspólnego z początkiem węzła (to jego kombinowanie z tą nową maszyną nie wróżyło nic dobrego). Do tego niestety pewnym było, że potencjalne rozwiązania tego całego zamieszania są na dobrą sprawę dwa: albo uda im się zniszczyć węzeł, albo nie. Ale może to tylko mój problem, ponieważ od dawna wiedziałam, że zrobienie dobrego zakończenia (czyli takiego, które jak cały serial wciśnie w fotel i nie będzie banalne, a satysfakcjonujące) będzie niezwykle trudne. Szkoda, że (imo) nie do końca się udało.
Oglądałam finałowy sezon wczoraj i jak zwykle wszystkie jego odcinki za jednym zamachem... I nie wiem czy tylko ja czuję taki smutek i przygnębienie? Serial bardzo przypominał mi Matrixa w warstwie wielości symbolik, filozoficznych rozważań na temat sensu istnienia i przeznaczenia. Motyw poświęcenia też łączy te oba dzieła. Tak, dzieła - bo Dark to dla mnie 10/10. Zakończenie niezwykle smutne, dające do myślenia. Trochę tu motywu Romea i Julii, serce mi się kroiło w finałowym momencie gdy zdałam sobie sprawę, jak wielu postaci brakuje przy tym stole. Dark to bardzo mądre i dojrzałe dzieło, które już zawsze pozostanie w mojej pamięci jako jeden z tych seriali, który poruszył moje serce i głowę jednocześnie.
Historia Dark nigdy się nie kończy. Zacznę od fabuły i motywu przewodniego serialu czyli pogodzenia się ze strata i umiejętnością odpuszczenia - pozwolenia bliskim na odejście. Jak już wiemy Tannhaus buduje maszynę, aby cofnąć się w czasie i uratować swoją rodzinę. I to mu się udaje. W pokrętny sposób bo nie taki jaki zamierzał pod wpływem potężnego efektu motyla Jonas i Martha ratują tego rodzinę. Tannhaus nigdy nie dostał szansy na pogodzenie się ze stratą bo po prostu jej nie doświadczył. W efekcie nie zostaje zbudowana maszyna czasu i nie dochodzi do splątania, ale czy na pewno? Samo uratowanie jego rodziny jest bezpośrednią ingerencją w czas, a właściwie czasoprzestrzeń zaburzając tym samym tor wydarzeń. Claudia zdradzając Adamowi prawdę o genezie i luce w czasie kpi z niego, że "nadal nie potrafi grac w tę grę" i prawda jest taka, że ona również. Prawidłowa jest teoria, że splątanie powoduje pierwsza podróż w czasie, jednak ponownie ingerują oni w tok wydarzeń aby iluzorycznie przerwać węzeł. Właściwie plątając wszystko jeszcze bardziej bo to, że wpłynęli na czas tak aby maszyna do podróży w czasie nie powstała wcale nie oznacza, że podroż w czasie się nie odbyła w końcu jest to efektem podróży w czasie. Przez chwilę oglądając serial miałem wrażenie, że zerwanie splątania było by możliwe gdyby Jonas i Martha cofnęli się nico bliżej w przeszłość i nie ratowali bliskich Tannhausa pozwalając mu doznać straty i przekonać go aby pogodził się z tym i nie budował wehikułu czasu z perspektywy fabuły jest prawidłowym zakończeniem zgodnym z motywem przewodnim serialu... jednak ponownie dochodzi do ingerencji w tok wydarzeń. I tutaj wkracza trochę wiedzy na temat światów równoległych. W teorii jest ich nieskończoność i współistnieją wspólnie w czasoprzestrzeni, a ich rozszczepienia są naturalnym procesem. Przykładowo wstajemy rano i nie wiemy co zjeść na śniadanie w końcu decydujemy się zjeść płatki dochodzi wtedy do rozgałęzienia - jest świat w którym jemy płatki i taki w którym decydujemy się zjeść kanapki. Całkiem zrozumiałe. Tylko jest to zjawisko na o wiele większa skalę bo jest świat w którym nic nie jemy, w którym jemy inne płatki, inne kanapki. Każdy wybór doprowadza do takiego rozszczepienia podobnie jak jak z efektem motyla i kotem Schrodingera. Historia Dark dzieje się w takim wielkim gąszczu rozgałęzień którego początkiem jest jest podróż w czasie. Istnieją światy w których Tannhaus po prostu go nie zbudował i takie w których to się stało. Samo zbudowanie maszyny nie gwarantuje, że ona zadziałała. W tych rozgałęzieniach w których maszyna zadziałała dochodzi do splątania i tam rozgrywa się akcja serialu. Nie ma ona końca bo jest ich nieskończoność, nieskończoną ilość razy to dzieje się ponownie, nieskończoną ilość razy węzeł iluzorycznie zostaje zerwany w efekcie plącząc wszystko jeszcze bardziej, a wygaszenie danego rozgałęzienia czego świadkami jesteśmy na końcu serialu jest kroplą w oceanie. Czas jest stały nie ma przeszłości, teraźniejszości i przyszłości jest tylko teraz wszystko dzieje się teraz - scena z Jonasem i Martha między światami pokazany jest tam tunel czasoprzestrzenny gdzie czas płynie w rożne strony równocześnie do "przodu" i do "tyłu". Ten supeł składa się z innych supłów, a rozwiązanie go jest niemożliwe bo istnieje nieskończona ich ilość. Dlatego podróże w czasie są tak niebezpieczne bo nie da się przewidzieć ich efektu ani w pełni zrozumieć konsekwencji. W scenie końcowej Hannah znowu ma dejavu to już się działo i będzie dziać ponowie bo ta rzeczywistość jest częścią błędnego gąszczu rozgałęzień spowodowanego podróżą w czasie. Nie da się tego naprawić można jedynie pogodzić się z konsekwencjami.
Zgadzam się ze wszystkim co napisałeś. Pomimo tego, że powinniśmy przyjąć założenie o nieskończonej ilości wieloświatów to jak twórcy chcieli wszystko zakończyć w taki sposób, że Jonas i Martha nie doprowadzają do użycia maszyny czasu przez Tannhausa to nie powinni zapobiegać wypadkowi. Powinni przekonać zegarmistrza, że musi się pogodzić z bólem i nie majstrować przy czasie bo doprowadzi to do rozpadu jego świata i do nieskończonej pętli w ich światach. A tak mamy Tannhausa który nie doznał bólu i nie wie, że jego bliskich uratowali podróżnicy w czasie i przestrzeni. A co jak jego syn i synowa za jakiś czas i tak umrą? Wtedy najpewniej wymyśli wehikuł, a wszystko zacznie się od nowa? Mniej by się to gryzło gdyby kazano mu się pogodzić z bólem i zrozumieć, że śmierć i cierpienie to nieodłączny element życia, i że trzeba to zaakceptować
Historia w Dark nigdy się nie kończy, ponieważ cały czas mamy do czynienia z podróżami w czasie. Gdyby Jonas i Martha chcieliby zapobiec wszystkiemu co się stało nie powinni pojawiać się w świecie ,,0”. Ich pojawienie się po to by zapobiec wypadkowi jest tylko potwierdzeniem, że podróże w czasie nadal mają miejsce. Serial opowiada o utracie dziecka sądzę, że Claudia ponownie mataczyła bo dla niej najważniejsze było to, aby Regina jej córka żyła. Oszukała Adama i Ewę bo w ich światach jej córka zawsze umierała a ona pragnęła ze wszystkich sił żeby żyła. Dlaczego niby świat ,,0” miałby być tym właściwym światem?
Dokładnie! Pętla nigdy nie została zerwana i wskazuje na to dodatkowo fakt, że gdyby tak było, a przeniesienie Jonasa i Marty do świata zero było wydarzeniem precedensowym, dziejącym się po raz pierwszy, to jak wyjaśnić sceny, kiedy Marta Jonas będąc w tunelu czasoprzestrzennym widzą siebie jako dzieci zaglądające do szafy/piwnicy i widzące starszych siebie będących w tym tunelu. Marta z drugiego świata pamięta, że widziała Jonasa w tunelu, a to by oznaczało, że to już się wcześniej wydarzyło, a próba zapobiegnięcia wypadkowi jest tylko kolejnym wydarzeniem powtarzającym się cyklicznie w pętli 🤔
@@abba4156 Tak wiem, ze zalozenie istnienia nieskonczonej ilosci swiatow rownoleglych nie jest potwierdzone w serialu po prostu ja tak rozumuje to przez pryzmat tego zagadnienia fizyki kwantowej i chcialem sie tym podzielic
@@bienka_lema No tak ja odnoszę wrażenie, że Claudia nie zdawała sobie sprawy, że to nie zakończy cyklu bo tak na prawdę nikt "nie potrafi grać w tę grę". Świat zero nie jest właściwym światem tylko tym wyjściowym.
Jest to celowy zabieg, kiedy bohater ze świata 1 przenosi się do świata 2 jest ucharakteryzowany tak aby był swoim lustrzanym odbiciem. Gdy Martha2 przenosi sie do świata 1 jej blizny zostają lustrzanie odbite względem tego jak wygląda w swoim świecie tak samo blizny Adama zostają odbite w świecie 2. Niesamowita dbałość o szczegóły.
@@DarthArtokV Tu nie ma zmiany charakteryzacji. W postprodukcji cały obraz został po prostu obrócony "na lewą stronę". Widzimy lustrzane odbicia twarzy aktorów, wnętrz itd. Przyjrzyj się szczegółom twarzy takim jak linie zmarszczek, krzywizny nosa, piegi. pieprzyki. mniej lub bardziej opadnięte powieki.
Jednak klapa od bunkra nie jest obrócona. Jest to o tyle dziwne, że klapa do bunkra w świecie Tanhausa odchyla się do góry, więc tłumaczenie że bunkier jako centrum wydarzeń się nie zmienia nie za bardzo pasuje.
Ta scena była strasznie cringe'owa. Adam podchodzący po cichu do łóżka Silji... Oczywiste było dla mnie co chciał zrobić, ale wyglądało to dwuznacznie. I jeszcze jak go matka na tym przyłapała.
Jestem z siebie dumny, bo po Waszym materiałe upewniłem się, że wszystko sam pięknie połączyłem i zrozumiałem :3 Ale mój mózg już ma dość na dzisiaj xd
Moja teoria zakończenia jest następująca. Ostatnią scena kolacji przy stole, po tym jak młodzi ocalili rodzinę Tannhausa dzieje się dokładnie w tym samym roku w którym tego dokonali, czyli początek lat 70tych, na co wskazuje ogólny wygląd mieszkania, zastawa na stole itd. Zawsze w serialu kiedy mieliśmy do czynienia ze zmianą czasu pojawiało się charakterystyczne dźwiękowe kliknięcie, tutaj tego brak. Mało tego, w tle leci muzyka z lat 80tych, no a bohaterowie wyglądają jak z lat 2019 znanych nam z rozszepionych światów. Dlatego uważam, że przybycie Jonasa i Marthy do świata początkowego zrobiło totalną zadymę paradoksów i pomieszało ze sobą czas i przestrzeń tegoż pierwotnego świata. Jaki wniosek? Nie bawmy się czasem, bo coś co się już wydarzyło nigdy nie wróci do swojej pierwotnej, oryginalnej wersji jeśli choć raz w nią jakkolwiek zaingerujemy. Pozdrawiam fanów serialu. Był nieziemski 😀
Właśnie wyłączyłam ostatni odcinek. I dalej łzy mi lecą. Może jestem poprawną nie wiem ale jak zaczęli znikać wyłam jak bóbr. Mimo wielu niedociągnięć i przyspieszeń w fabule samo to że niby to była jego Marta ale nie do końca i że było tylu Jonasów każdy był inna wersja ale wszyscy byli tak na prawdę jednym. To że te 2 wersję się spotkały. Jak rozpłynęli się w powietrzu przemiła mi taką myśl przez głowę że jesli pojawi się teraz muzyczka i napisy to chyba kogoś udusze i będę mieć złamane serce przez to zakończenie. A tu ta scena na koniec. Nieoczywista ale dająca jakiś taki promyk nadziei
Super materiał! Dla mnie całość Dark ostatecznie wypada świetnie chociaż nie ukrywam ze wprowadzenie świata 2 mocno zamieszało. Po drugim odcinku przełączyłam się z laptopa na telewizor żeby lepiej widzieć różnice w wyglądzie bohaterów w różnych światach. Pamietam popularna swojego czasu teorie ze Noah to Bartosz bo byli podobni i bardzo fajnie ze ich podobieństwo nie było przypadkowe, tylko jak wszystko w Dark dokładnie przemyślane od początku. Nie pamietam kiedy to było wyjaśnione, możliwe ze we wcześniejszym sezonie ale co było na tych ostatnich kartkach wyrwanych przez Claudie?
osobiscie polecam tez zwrocic uwage na przejscia pomiedzy scenkami ktore sa charakterystyczne dla przemieszczania sie pomiedzy swiatem ewy i adama, dzieki temu lepiej sie odnalazlam i nie tylko roznice w wygladzie mi pomogly
Te charakterystyczne przejścia to podróże między światami, a tykanie zegara pomiędzy zmianami scen, to podróż do innego czasu. Dobrze jest to wszystko oznaczone.
Mnie bardziej zastanawia, skąd Claudia wiedziała o wypadku syna Tannhausa w świecie zero i że wystarczy zatrzymać auto i generalnie na temat świata zero?? Może te brakujące strony coś dały...
Oglądałam wszystkie sezony i szczerze mówiąc ten ostatni już trochę mnie męczył. Całość faktycznie jest zawiła, ale akurat to przemawia na plus :) Wielki szacunek dla twórców za detale i szczegóły - mega ;D Ale trochę mnie rozczarował ostatni odcinek. Adam tyle lat próbował ogarnąć te podróże w czasie, znaleźć początek i nic. A sama końcówka - na dobrą sprawę wystarczyło zatrzymać samochód. Jak dla mnie trochę mało satysfakcjonujące.
@@jakozomistrz Nawet jeśli, Czarnobyl to mini seria więc praktycznie dłuższy film i nie masz takiego przywiązania do bohaterów więc nie stawiam go w tej samej kategorii.
Celem Evy nie jest uratowanie wszystkich, tylko uratowanie syna. To ona działa na rzecz utrzymania pętli, bo tylko wówczas jej dziecko się narodzi. Adam chce właśnie pętlę przerwać i szuka na to sposobu, którym według niego jest zniszczenie wszystkiego.
Sezony 1 i 2 odświeżyłem sobie w zeszły weekend. Dzisiaj pochłonąłem 3 sezon. Wszystko się pięknie układa. Jest skomplikowanie ale dalej z sensem. Bardzo mi się podobało rozwiązanie /zakończenie. 3 is a magic number. Każdy sezon jest inny, a razem składają się w sensowną całość. [żart] I najważniejsze, że wreszcie wiadomo co się Wöllerowi w oko stało [/żart]
Pozytywne dla mnie było to , że w serialu pokazano teorię którą od nastolatka uważam za słuszną i co podważa teorię Einsteina że jak się cofnie w czasie i zabije Ojca to ja zniknę . W serialu pokazano światy alternatywne którę się tworzą po zmianie historii czyli cofam się w czasie zabijam ojca a gdy wracam do swoich czasów nie znikam ale jestem ...nie będzie mnie w tym świecie ( czasie ) gdzie zabiłem ojca ...tam się nie narodzę w tej lini czasu i to własnie pięknie pokazano w serialu ...ilekroć sie zmieni jeden świat , powstanie linia nowego . Bardzo udany serial i teoria moim zdaniem poprawna ukazana w serialu . Einstein był w błędzie ;)
Pomimo mega zagmatwanej fabuły bardzo wysoko oceniam ten serial. Za scenariusz, za klimat i za muzykę. Aktorzy świetni w swoich rolach (dobry casting). Jeśli ktoś chce się zabrać za oglądanie "Dark" to najlepiej ciurkiem (maraton), inaczej można się pogubić i umknie sporo wątków.
Jonas i Marta nie mogli zapobiec wypadkowi Tannhausów. To się nie stało. Skoro brak wypadku spowodował, że stary Tannhaus nie zbudował maszyny, która doprowadziła do powstania światów 1 i 2, to oznacza, że Marta i Jonas też nie istnieją, nie powstają. Skoro nie istnieją, to nie mogą się przenieść do świata 0 i zapobiec wypadkowi. Oznacza to, że wypadek miał miejsce, Tannhaus zbudował maszynę i jedziemy od początku. To jest ten "paradoks dziadka", o którym była mowa.
Niekoniecznie. Claudia mówi Adamowi, że podczas apokalipsy czas na chwilę się zatrzymuje a jak zatrzymuje się czas to nie ma ciągu przyczynowo-skutkowego. Oni wykorzystywali te luki, jak przeskoczyli do początkowego świata to wykorzystali moment w którym Tannhaus uruchamiał maszynę i wtedy najprawdopodobniej też czas się na chwilę zatrzymał. Skoro nie ma tego ciągu to wydarzenia nie muszą mieć przyczyny po prostu się wydarzyły. Ja to interpretuje w taki sposób.
Ktoś jeszcze porównał to do kota schrodingera, tzn dopóki syn zegarmistrza nie postanowił zawrócić Jonas i Martha byli "żywi" i "martwi" jednocześnie. Kiedy syn postanowił zawrócić, mamy moment w którym otwieramy pudełko aby sprawdzić czy kot żyje. Wtedy nasza para bohaterów przestaje istnieć.
Jestem świeżo po obejrzeniu Dark i nie czuję się zagubiona chociaż ( głównie z braku czasu) nie przypomniałam sobie pierwszych dwóch sezonów. Dark było niesamowicie satysfakcjonujące - to jak nagradzało za myślenie, za otwartość w ocenie postaci za cierpliwość do złożoności tego świata a przy tym jak proste rozwiązania oferowało i jak łatwe odpowiedzi dawało to coś co mnie urzekło. Najlepszym elementem dla mnie było to jak niesamowicie ludzcy byli bohaterowie i jak zawsze można było w nich dostrzec, że chcą dobrze - dla siebie, dla innych, dla świata. W zupełności zgadzam się z twoją interpretacją przesłania i myślę, że jest ono piękne. Genialne było to, że twórcy potrafili utrzymać napięcie aż do samego końca a wiadomość, że jednak Jonas się urodzi zostawiła mnie z bardzo przyjemnym uczuciem. Przyznam, że bardzo mi się spodobało kiedy Marek nazwał Jonasa i Martę aniołami, które przed czymś go ustrzegły. W kontekście tego, że ostatecznie byli w stanie się wszystkiego wyrzec i tego że wkrótce po tym przestali istnieć było to bardzo miłe. Na pewno na długo zapamiętam Dark i teraz zdecydowanie widzę go jako mój ulubiony serial ever. Wszystko było po coś i to piękne nie do końca jasne zakończenie, zdecydowanie mój gust :D. Dzięki serdeczne za to, że te kilka lat temu poleciliście Dark, bo bez was pewnie nigdy bym go nie odkryła!
A skąd wiadomo że to imię było Hanną inspirowane? Hannah się przedstawiła jako Katarina a tamta odpowiedziała od razu, że to piękne imię, więc może już wtedy jej się po prostu podobało? Po za tym widziały się przez chwilę, nie poznały się bliżej, więc nie wiem czemu miała by się Hanną inspirować.
Dodam jeszcze, że 1) Adam chciał, aby wszystko toczyło się tak jak się toczy TYLKO DLATEGO, że to musiało się wydarzyć, aby Adam stał się tym człowiekiem jakim się stał (coś takiego powiedział w 2 sezonie Dark) i aby mógł zaplanować pojmanie Marty i zgładzenie jej syna (którego uważał za początek). Generalnie nie zależało mu na utrzymywaniu pętli, to był po prostu warunek konieczny zaistnienia jego osoby i okoliczności pozwalających na zniszczenie wszystkiego. 2) Ewa nie chciała ratować świata przed Apokalipsą, nie wiedziała jak. Robiła wszystko aby wszystko szło tak jak zawsze szło, aby doszło do spotkania Jonasa 1 i Marty 2 i aby dziecko na którym jej zależało żyło. Aby to się stało obie Apokalipsy musiały się wydarzyć. Przy okazji powstaną też inni ludzie w Winden. Gdy mówiła Jonasowi czy Marcie, że chce ocalić oba/jeden świat/y, to kłamała, aby ich zmanipulować. Znaczy się chciała ochronić przed planem Adama, ale nie przed apokalipsą. 3) Wszystko o Claudii zostało powiedziane poprawnie :)
Nie prawda, też cierpiała bo była źle traktowana a robiła to bo była niedoceniona odrzucona i pragnęła miłości. Więc nie czyniła zła bez motywacji i trudnej przeszłości bo miała je.
Jak dla mnie Dark to zdecydowanie najlepiej zrealizowany serial, jaki kiedykolwiek widziałem i śmiem nawet stwierdzić, że kiedykolwiek obejrzę. Niesamowicie ujęła mnie fabuła i sposób, w jaki ewoluowała właściwie z odcinka na odcinek, to, jak oddziałuje na widza i zmusza go do myślenia - i to o takich naprawdę kompleksowych zagadnieniach, wartościach, ideach - jak twórcy absurdalnie wręcz go dopracowali, jak został nakręcony, dobór ścieżki dźwiękowej, miejsca, aktorów, charakteryzacja. Jednym słowem - majstersztyk. Bardzo się cieszę, że ten serial powstał, bo to chyba najbardziej konsekwentna opowieść o podróżach w czasie, jaka dotychczas się ukazała. Cały serial był na tyle dopracowany i sensowny, że po skończeniu ostatniego odcinka nie czuję żalu, że nie będzie więcej - bo więcej po prostu nie mogłoby być. Zakończenie jest słodko-gorzkie, ale naprawdę nie wyobrażam sobie, aby potoczyło się inaczej. Bardzo chętnie obejrzę Wasze Śladami Dark. :)
Jak dla mnie świat 0 nigdy nie uległ zniszczeniu tylko się zatrzymał w '86 w chwili stworzenia 2 światów. W tym momencie pojawili się Marta i Jonas, cofnęli się do chwili wypadku i przestali istnieć
Zdenerwowało mnie jedno scenariuszowe niedopatrzenie (a może czegoś nie wyłapałam?). Świat 1 i 2 były momentami lustrzanymi odbciami, a Claudia miała różne kolory oczu. Kiedy Claudia ze świata 1 udawała Claudię ze świata 2, Ewa powinna ją rozgryźć.
Słyszałem interpretację, ze Adam i Ewa tak bardzo zaślepieni byli własną "wojną" że nie docenili Claudii i jej roli w tym wszystkim dlatego nie zwróciła uwagi na taki detal, przecież to był w jej oczach zwykły sługus jakich miała wiele
Z tego co zauważyłam, to atrybuty danej osoby były lustrzanymi odbiciami w obu światach, np. szrama na ustach syna J&M w świecie Jonasa była po jednej, a w świecie Marty po drugiej stronie. Tak samo z bliznami Marty z równoległego świata. Więc pewnie jak Claudia z świata Jonasa przenosiła się do świata Marty, to automatycznie jej ciało było lustrzanym odbiciem i wszystko się zgadza.
@@monishahaha Odbicie lustrzane uważałabym przede wszystkim za zabieg reżysera ułatwiający widzowi odróżnienie tych światów. Np. plan domów, położenie kanapy przed jaskinią bardzo ułatwiały zorientowanie się w fabule.
Moim zdaniem przekaz tego zakończenia jest czysto schopenhauerowski. Hannah w finałowej scenie mówi, że to nieistnienie było dobre. Wszyscy przy stole życzą sobie świata bez Winden. Oni chcą nie istnieć. Serial pokazuje nam, że mimo tego, że światowi 0 dane było istnienie, to świat 0 i tak cierpi. Bo istnienie oznacza cierpienie. Zawsze. Nieistnienie to brak cierpienia, to coś dobrego. Czyli Jonas i Martha dając światu 0 coś pozornie dobrego - istnienie, skazali go na cierpienie. Oni sami zaś dostali brak cierpienia, to dobro, które czuła Hannah w śnie. Dlatego w serialu nie ma dobrych i złych decyzji. Bo skazując świat 0 na zagładę i podtrzymując świat 1 i 2 Jonas z Marthą dają wolność światowi 0, a dar istnienia z cierpieniem sobie. Dając wolność sobie - przekazują dar istnienia światowi 0 wraz z cierpieniem.
Wszystkim, którym serial się podobał polecam bardzo „pozostawionych” od hbo. Na jakbyniepaczec było już o nim kilka razy wspominane. Również wybitny serial, który daje do myślenia i pozostawia nas z wielkim opadem szczęki.
Ja jestem wykończona 3 sezonem. Mam wrażenie, że pierwszy sezon był całkiem o czym innym... Drugi jeszcze ujdzie, ale trzeci to katorga. Wyjaśniło się wiele rzeczy, ale tak naprawdę nic ciekawego nie było w sezonie 3. Oglądałam to z myślą, aby go jak najszybciej skończyć. Szkoda, spodziewałam się czegoś innego. * Skąd są kulki mocy do przenoszenia w czasie? * Kto zrobił przejście w jaskiniach? (Chyba mi umknęło)
Kulki powstały jako efekt uboczny awarii w elektrowni. Stąd w 1888 nie mieli tego materiału. Dopiero Martha dała kulkę Jonasowi na prośbę Adama. Przejście zrobił Noah wraz z Bartoszem.
A ja nie ogarniam: w sezonie 1 tunel był podzielony na 2 korytarze. Skoro powstały 2 światy, to powinien prowadzić do 2 różnych światów. Natomiast bohaterowie nie przenosili się między światami, a jedynie w czasie i to chyba dość randomowo.
@@OlaKacz Przecież całe Dark w postaci 3 sezonów było napisane przed premierą 1 sezonu, przy tej fabule inny sposób jest niemożliwy. Wszystko jest dobrze i logicznie poskładane.
Cały serial obejrzałem raz. Nie miałem pojęcia o co dokładnie chodzi, ale przy przedostatnim i ostatnim odcinku 3 sezonu wszystko się wyjaśniło i jest według mnie dokładnie tak jak mówicie. Super serial i fajnie że zakończenie zostało otwarte z możliwością kontynuacji
Mnie nurtują 3 pytania: -urządzenie do podróży między światami, skąd się wzięło? Wehikuł czasu był przedstawiony w kilku odcinkach, jak powstał, jak działa itd, a tamto nic. -Noah - jaki był jego cel testów tych morderczych foteli? Po co mu to było, skoro istniał już wehikuł czasu? Czy może to był jego prototyp?? -Odnośnie podróży w czasie, starałem się to ogarnąć wszystko, no ale.... a więc, podróżować w czasie można 3 sposobami? 1-dzięki maszynie naprawionej przez zegarmistrza, 2-poprzez dotknięcie/wejście w ciemną materię, 3-przejście przez tunel? Czy w przypadku opcji 2 i 3 podróż odbywa się o cykl 33 lat w przód lub tył, a przez wehikuł można w dowolny rok?
Wydaje mi się, że poprzez kulę też można podróżować mniej/więcej niż x*33 lata. Adam wysyła Jonasa do dnia poprzedzającego powieszenie się Mikkela/Michaela, a ten Adam/ta siedziba Sic Mundus istniała bodajże w latach dziesiątych i dwudziestych XIX wieku. I niemal na pewno nie było to 99 lat.
W jakim celu w alternatywnym świecie Egon na zlecenie Evy odwiedza krwawiąca Hannę, która była w ciąży z Urlichem(?) Jakie powiązanie w tym świecie mieli Egon i Hannah? Dlaczego Eva zlecając mu to zadanie mówi "Musisz stworzyć swoją przeszłość by zachować drzewo genealogiczne"?
@@blindness. przecież Egon przyszedł do już ciężarnej Hannah, która zaczęła rodzić. Myślę, że miał w jakiś sposób jej pomóc w porodzie albo gdzieś przetransportować (w końcu była sama w domu, nie wiadomo czy by przeżyła) bo kolejny raz kiedy później widzimy tamtą Hannah to wtedy kiedy przychodzi w 1888 do Jonasa razem z małą Silją.
@@shadia420 ale Hannah urodziła Silje w tym pierwszym świecie a w tym drugim alternatywnym świecie była raczej w ciąży z Urlichem jeśli się nie mylę? to znaczy w momencie w którym widzimy Hannę z silja to nie jest alternatywny świat tylko ten pierwszy
Co do nici Ariadny to początkowo jest dosłownie przedstawiana jako sznur w jaskiniach i nie bez powodu jest on czerwony bo później reprezentowany jest symbolicznie przez więzy krwi, Ariadną jest Claudia bo płynie w niej krew Egona który jest przodkiem wszystkich bohaterów (poprzez Silje) powstałych w wyniku splątania, a pierwszym przodkiem który nie jest tego efektem jest właśnie ona.
Rozsądnie wyjaśnione, napewno temat dużo bardziej pogmatwany ale jsak ktoś liczy na jakieś w miarę nie skomplikowane wytłumaczenie to jest najlepszy materiał 👍 dzięki za filmik 💪
Było wyjaśnione już wcześniej. Był to prototyp wehikułu czasu, chłopcy byli królikami doświadczalnymi, maszyna przenosiła w czasie ale jednocześnie ich zabijała. W drugim sezonie widzimy inną maszynę, która zakrywała nie tylko oczy ale całe ciało, tym właśnie wehikułem przeniósł się Helge, maszyna działała dobrze i dlatego Helge nie zginął jak poprzedni chłopcy.
Ja tez nie za specjalnie ogarnęłam ten wątek. Wgl dlaczego Noah budował ten wehikuł, czy nie mógł wtedy skorzystać z jaskini? Szukał tych 3 brakujących kartek, ale jak to się miało do tego wehikułu, który testował na dzieciach? Adam go po prostu oszukał? Jeśli tak to po co?
Mnie zastanawia jedno, skoro Mały Jonas i mała Martha wydzieli siebie jako dorosłych podróżujacych do świata 0 to czasem nie oznacza pętli? I że to wszystko już się zdarzyło i zdarzy ponownie?
Wydaje mi się ze to zostało „nadpisane” w ich głowach jako znak ze są sobie przeznaczeni, przecież w rzeczywistości jonas nie stałby w szafie tak żeby katharina go nie zauważyła.
Świetny filmik! Przyleciałam tu od razu po zakończeniu serialu i dzięki Wam od razu wszystko się układa w głowie. Dzięki! Oh i czekam na Śladami Dark :)
Mam takie pytanie. Zauważyliście że pierwszy założyciel sic mundus ten Ślepiec. Za młodu wyglądał jak młody Mikel, tylko ślepy? Myślałem że to będzie jakoś wytłumaczone i nie wiem czy źle dobrali aktora czy serio jakimś razem Mikel się cofnął za daleko, czy to Mikel z innego wymiaru.
Końcówka mnie zawiodła. Już tłumaczę dlaczego i ostrzegam przed spoilerem. Cały serial był koronkowy, dopracowany. Nie tłumaczył może istnienia boskiej cząstki etc., ale teoretycznie zgadzał się z założeniami fizyki w kwestii choćby takiego paradoksu dziadka. Jest tu "ale". Zgadzał się do momentu zniknięcia z pierwotnego świata Jonasa i Marthy. Skoro przez 25 odcinków serial był konsekwentny tj. kwestionował błędne rozumowanie jakim jest wymieniony paradoks, to dlaczego ostatnim odcinkiem już temu zaprzeczył? Czysto teoretycznie, Jonas i Martha nie powinni zniknąć po zapobiegnięciu śmierci młodego Tannhausa i jego rodziny, będąc już w jego rzeczywistości. Rozumiem jednak, że to wizja twórców, istnieje coś takiego jak licentia poetica, a w ogólnym rozrachunku serial i tak jest jednym z najlepiej napisanych w historii. Wydaje mi się jednak, że to jedyne pęknięcie w niezwykle kunsztownie utkanej fabule, a to nie daje mi spokoju,
Przez 90% odcinka, kolejno potwierdzały się moje domysły, ale właśnie spojrzenie na ostatnią scenę serialu wcisnęły mnie w fotel. Zakończenie którego się spodziewałem, było w skrócie takie, że to oni, w sensie Marta i Adam, swoimi próbami powstrzymania tego wszystkiego, wywołują dokładnie taki a nie inny bieg wydarzeń. Taki paradoks Edypa. I nagle to pozytywne zakończenie, które jakoś mi nie pasowało... No właśnie! Moim zdaniem, w tym świecie 0 rozwiązanie supła 3 światów tworzyło nową pętlę i dokładnie po to jest ta ostatnia scena, której nie rozumiałem. To deja vu. to jest ten drugi bieg wydarzeń. Czyli raz Tanhaus wynajduje maszynę do podróży w czasie, unicestwia swój świat i powstaje supeł, a potem zostaje rozwiązany i na chwilę toczy się dalej by swoimi wydarzeniami w jakiś sposób doprowadzić do powtórzenia wydarzeń i powstania supła, bo jedno bez drugiego nie może istnieć, tak jak Jonas raz był ratowany przez Martę, a raz chował się w piwnicy, żeby oba światy istniały w równowadze
Jakby spojrzeć na wszystko od końca to wszystko jest proste jak budowa cepa problem w tym że widz zostaje rzucony na sam dół lub jak kto woli samą górę na jedną z wielu możliwych nitek i powoli przed widzem są odkrywane karty zaczynając od tego punktu które prezentują co i jak nie koniecznie chronologicznie.
Jestem po obejrzeniu całości i szczerze, nie jestem ani szczególnie zachwycona, ani szczególnie rozczarowana. Takie mam neutralne odczucia. Dla mnie historia byłaby bardziej wzruszająca, gdyby Martha i Jonas mieli jakąś chemię, a osobiście nie zauważyłam nic takiego i cała ich relacja wydała mi się naciągana. Może być to dość niepopularna opinia, ale ja to tak odbieram. Niemniej jednak, całość serialu jest faktycznie bardzo misternie zaplanowaną układanką i naprawdę twórcy mają być z czego dumni. Reszta to już kwestia gustu.
No prosze, a dla mnie ich chemia byla tak mocna, ze caly sezon 2 mialam lekkie "fuuuuj, typie, ona jest twoja ciotka" ;) Moze to kwestia odbierania aktorow i ich gry.
Myśle tak samo jak Ty Pluszowy Dinozaur. Może jeszcze Jonas mógłby coś czuć do Marty ze świata 2., bo zakochany był w Marcie ze swojego świata. Ale ze Marta z grzywką, gdzie przecież w jej świecie Jonas nigdy nie istniał nagle się w nim zakochuje aż tak?xD i jeszcze mają dziecko? I są sobie pisani nigdy w to nie wątp? Totalny absurd. Pusty ten sezon jak nie wiem co, tępy i zero głębi. Niewiadomo czym się kierują bohaterowie tylko tak skaczą w te i wewte. Wielkie rozczarowanie po dwóch zajebistych sezonach :(
Absolutnie się z Tobą zgadzam. Lwia część fabuły krążyła wokół miłości Marthy i Jonasa, w związku z tym wypadałoby rozpisać ich historię w taki sposób, aby w oczach widza uwiarygodnić siłę tego uczucia, które przecież napędzało bohaterów do ryzykownych działań. Tymczasem była to para zauroczonych sobą nastolatków po jednorazowym zbliżeniu. Aktorzy odtwarzający te role mieli mało spójny pomysł na swoje postacie, coś zgrzytało. Trójkat Hannah i małżeństwa Nielsen był natomiast boleśnie realistyczny, moim zdaniem najciekawszy wątek serialu i najlepiej zagrany.
Przez dwa sezony i siedem odcinków trzeciego serial sprawiał wrażenie, że najważniejsze są intryga i te wszystkie detale i szczególiki, rozkminy, jakie są połączenia między postaciami i wydarzeniami, kto jest czyją matką i ojcem, różne czasy. Potem rozgrywka między Adamem a Ewą, kto w której wersji jest w kogo zespole. Przeżycia bohaterów, które mają ich do czegoś doprowadzić. A na końcu się okazuje, że to wszystko, co śledziliśmy nie jest ważne, bo światy Jonasa i Marty są błędem, który trzeba wymazać. Jedyne co z wydarzeń trzech sezonów zostało, to puszczenie do nas oka, że Hanna ze świata trzeciego (początkowego) też nazwie syna Jonas, choć to już będzie inna osoba i tyle. Serial 9/10, ale ostatnie kilkanaście minut przesuwa akcent na zupełnie co innego i trochę mnie jednak rozczarowuje. Pytanie, czy to nie było mylące robienie przez prawie trzy sezony tak skomplikowanej i pełnej detali fabuły, skoro koniec końców nie ma to wielkiego znaczenia i chodziło o coś zupełnie innego. Czuję, że to była wielka zmyła, wszyscy analizowali detale, kto jest czyją matką/ojcem, jakie timeliny, a to była jednak dość prosta w wymowie opowieść o niepogodzeniu się ze stratą.
Twórcy powiedzieli, że to ostatni sezon Dark, ale to nie znaczy, że kiedyś nie zrobią serialu o tytule Light. No chyba, że ten ich nowy serial, który teraz robią będzie spin-offem Dark.
@@hanami741 Casus finału Gry o Tron to najgłębsze dno w historii. Ale jest tez Breaking Bad + Better Call Saul, gdzie spin off ma nawet lepszy scenariusz. Czyli da się zrobić:)
@@emhyrvemrais7574 Moim zdaniem ten świat jest tak ogromny i posiada tylu wspaniałych bohaterów, że aż grzechem jest tak to wszystko zakończyć. Nie wiem jak ty, ale ja już tęsknię za niektórymi. Pomysłów mam miliony. Można by osadzić akcję tylko w latach 80. i zobaczyć jak dorastali Mikkel, Ulrich, Katarina, Hannah i inni. Bez podróży w czasie, tylko normalne życie i codzienne dramaty. Ewentualnie lata 50, bo to też ciekawy okres. Kolejnym pomysłem byłoby osadzenie akcji tylko w świecie 0 w roku 2020 i czasami jakieś retrospekcje z lat 80. Obserwowalibyśmy jakie skutki miałyby decyzje młodych bohaterów w teraźniejszości. Ale pomysłów jest cała masa.
Moim zdaniem w świecie zero nie mogą się urodzić dlatego że urodzą się z innymi genami. Myślę, że zakończenie miało na celu pokazanie wiecznego deja vu. Myślę że Hannah w strzepkkach swojej świadomości ma zakopane dawne życie i widząc kurtke przypomina sobie w głębi siebie Jonasa ze świata 1.
Super materiał, jak zawsze zresztą :) mnie zastawia jedna rzecz: czemu Klaudia ze świata 2, która odwiedziła Claudię ze świata 1 i została wtedy przez nią zabita, nie miała również "rozdwojenia wątku", tak samo jak Jonas zabity przez Marthę? Tylko została zabita i potem Claudia ze świata 1 mogła się spokojnie pod nią podszywać przez wiele lat. Czy myślicie, że to dlatego że Jonas był jakoś inaczej traktowany przez wszechświat/przeznaczenie whatever?
To łatwe też się na tym zastanawiałem, w punkcie 0 czyli podczas apokalipsy raz Martha uratowała Johnasa, a raz nie dlatego istniały 2 Johnasow jak i dwie Marthy
Genialne, szybkie i bardzo dobrze poprowadzone, w sposób merytoryczny, podsumowanie całości SUPŁA jaki tworzy Dark :D mimo, że jest to 25 minut samego gadania to słucha się z przyjemnością :) operowanie głosem oraz sposób mówienia do widza perfekcyjne :)
Dałam wam like na początek ale nie będę na razie oglądać, obejrzę a kilka dni jak sezon będzie za mną a na pewno wideo jak każde wasze jest genialne 🤩😘🤩😘🤩 edit: wracam po obejrzeniu. no i totalnie mocny serial. końcówka świetna, na pewno się nikt nie spodziewał że to od Tanhausa wszystko się zaczeło. Super podsumowanie :D
Traktuję ten materiał - swoją drogą bardzo dobrze skonstruowany i przemyślany - jako podsumowanie. „Dark” jest serialem wyjątkowym, w którym wszystko pięknie się ze sobą łączy i niejednokrotnie zaskakuje do kwadratu, jednak nigdy nie miałam większego problemu ze zrozumieniem go. Jedynie przetwarzanie intencji i działań Adama, Ewy i Claudii było czasochłonne i, w moim przekonaniu, niesamowicie męczące. Były to ważne postaci i elementy z punktu widzenia całej historii, ale poświęcono temu zbyt wiele czasu antenowego, zamęczając widzów takich jak ja na śmierć.
Niby fajnie, że jest taki film. Wydaje mi się natomiast, że dla fanów, którzy przebrnęli przez wszystkie sezony, są to rzeczy oczywiste :) Czekam na Śladami Dark! Pozdrawiam
Czy ktoś mi wyjaśni, dlaczego syn Marty i Jonasa zabił sekretarkę Claudii? Tylko po to, aby nie mieć świadków na swoją obecność w elektrowni? Czy miało to jakiś głębszy sens?
Pewnego razu ona bardzo namolnie próbowała umówić spotkanie Claudii z jakimiś Francuzami - być może syn Marthy chciał się upewnić że do tego spotkania nie dojdzie? Może chcieliby kupić elektrownię i wtedy nie doszłoby do awarii. Trochę naciągane, ale ta asystentka pojawia się tak rzadko, że ciężko mi jest to inaczej sobie wytłumaczyć :D
Jak to możliwe że Woller nie miał oka w świecie nr 1, ręki w swiecie nr 2 lecz w ostatniej scenie widzimy rzekomo świat nr 0 w którym ponownie nie ma oka. Czy to aby na pewno był swiat 0?
Dalej nie ogarniam jednej rzeczy. Jak Claudia odwróciła bieg wydarzeń? Tzn co doprowadziło do tego, ze zorientowala sie jak rozwiązac pętle i czemu nie zrobiła tego wiele "wcielen" wczesniej
CZARNA MAŹ - o co chodzi? Jedyna rzecz, której nie rozumiem, to dlaczego Jonas miał wizje swojego ojca umazanego czarną mazią, tak jak później Marta miała?
@Aleksandra Musiał Dziecko Marty było tym gościem w trzech osobach, co narodził się poza czasem i przestrzenią - podejrzewam, że wtedy gdy Adam ciężarna Martę przywiązał i umieścił w środku boskiej cząstki zanim przyszła do niego Claudia. A w scenie gdzie widzieli się jako dzieci to tyle chyba żeby pokazać te trzy światy. Jeden bez Marty, gdzie Jonas widzi jakby to był sen, drugi bez Jonasa, gdy ona widzi go w szafie i trzeci - świat pierwotny. Tez chyba takie podkreślenie że zawsze byli jakoś związani.
Na początku pierwszego odcinka 2! sezonu, w trakcie kopania tunelu czasowego Noah(-nastolatek) zabija Bartosza(-w średnim wieku)... Czyli swojego ojca, jak to się wyjaśni w sezonie trzecim. Twórcy nieźle to sobie wykombinowali, bo aktor grający "średniego" Bartosza pojawił się później dopiero właśnie w sezonie trzecim. Zawsze zastanawiałem się, kto na początku 2 sezonu właśnie został zabity. Z drugiej strony jest już późno, głowa chyli się ku poduszce, wiec mozliwe, ze ten temat był już wałkowany sto razy... Tak czy inaczej serial jest WIELKI. P Co do ostatniej sceny serialu, to fajny motyw, ze przy stole siedzą osoby, które w światach 1 i 2 zginęły, często w tragiczny sposób; osoby które nie były też oczywiście genalogicznie uwikłane w paradoksy, i którym los ostatecznie przywrócił należne miejsce. A historia (czy raczej jej brak) z letnią przygodą a propos oka policjanta - niezły prztyczek dla poszukiwaczy wszelkich teorii i nawiązań. Szacuneczek dla scenarzystów.
A jak powstał tunel w jaskini w świecie 0? Skoro ten tunel był kopany w świecie Jonasa, właśnie przez Noah i Bartosza, podczas sceny o której mówisz. Później Jonas z Martą znajdują się w nim, gdy Tannhaus odpala maszynę, tyle że tego tunelu tam nie powinno być.
Przeczytałem wszystkie komentarze jak do tej pory i nie znalazłem odpowiedzi. 1. W latach 1890 ojciec tego ślepego dzieciaka ma zegarek Charlotte i mówi, że to należało do matki tego ślepego. Nie wiem jak to wyjaśnić ogarnąć. 2. Ojciec Reginy. Jest pokazane na końcu ostatniego odcinka zdjęcie podczas kolacji z tym facetem. Może ktoś go rozpoznaje?
- Hannah jest matką Jonasa, a równocześnie jego praprapraprababcią. - Aleksander jest pradziadkiem Charlotte. - W pierwszym sezonie Bartosz spotyka się z Noah, kto z nas wtedy wpadłby na to, że Noah poucza właśnie swojego ojca 🤯 - Pierwszym właścicielem medalika ze świętym jest Egon, on też jest początkiem linii błędu 🤔 Takie tam ciekawe oczywistości :D
Najlepszym podsumowaniem tego całego genetycznego zamieszania jest bodajże "każdy jest spokrewniony z każdym" :D Swoją drogą zabawne z perspektywy czasu jest to, jak "szokujący" był fakt, że Martha jest ciotką Jonasa, a potem w sezonie drugim, że Charlotte jest córką Elisabeth. Oh, we sweet, summer children.
A ja nadal nie mogę rozgryźć jednego. W powozie, niewidomemu chłopcu starszy mężczyzna daje książkę "Nić Ariadny" i mówi, że to ulubiona książka jego mamy. Co by sugerowało, że chodzi o Martę. Przewija się też zegarek z grawerem Charlotte. Później starszy niewidomy mężczyzna naciska na Jonasa by pracował nad wehikułem czasu. Wtedy myślałam, że właśnie ten niewidomy mężczyzna to syn Jonasa i Marty. Później okazuje się, że ich synem był mężczyzna z rozszczepioną wargą. W takim razie kim był niewidomy mężczyzna? Co znaczyła książka i zegarek i dlaczego mężczyzna z rozszczepioną wargą go zabił?
@@olivialeah5283 Dokładnie, ja w ogóle nie rozumiem po co on ich zabijał. Może miały wpływ na fabułę, którego ja np. nie zauważyłam. Np. Bernd Doppler był kiedyś dyrektorem/założycielem? elektrowni i chodziło o jakieś papiery. Potem zabili sekretarkę, chcąc wykraść dokumenty. Ale generalnie też uważam, że była to bardzo słaba postać. Plus, też nie zrozumiałam, kim był niewidomy mężczyzna i po co namawiał do budowy wehikułu.
@@poduszkazchmielu Niewidomy mężczyzna był dziadkiem H.G Tannhausa, było chyba mówione, że ojciec niewidomego stracił ukochaną i chciał zbudować maszynę do podróży w czasie, aby przywrócić ją do zycia. I że ta jego ukochana miała na imię Charlotte. No a syn Marthy zabijał tych wszystkich ludzi , aby doprowadzić do wybudowania elektrowni oraz do jej awarii, żeby Ewa mogła utrzymać pętlę i żeby jej syn żył.
@@olivialeah5283 Syn Marty ustawiał w ten sposób pionki, by wpływać na przebieg zdarzeń. Np. doprowadzenie do budowy elektrowni czy zdobycie schematów układu "zabezpieczania przekroczenia poziomu"
Mnie ciekawią dwie rzeczy: 1. Nie wiem, ale mogłem gdzieś przeoczyć fragment w którym Jonas traci włosy i ogólnie przez co ma tak zdeformowaną twarz. 2. Kto był twórcą tunelu, kto wiedział, że w tamtym miejscu istnieje cząstka Boga itd. Był odcinek w którym młody Noa kopie tunel itd. ale czy to aby na pewno oni go wykopali? Wstawili te metalowe drzwiczki z napisami itp?
Skoro Claudia wiedziała o tym, że wystarczy nie dopuścić do wypadku w świecie 0, czemu sama się tam nie przeniosła i samochodu nie zatrzymała, tylko musiała się wysługiwać Adamem, Jonasem i Martą? Poza tym pierwszy raz ten cykl został przerwany, i Adam zjawił się ponownie w miejscu, w którym przed chwilą zabił Martę. Jaką Claudia miała gwarancję, że Jonas w afekcie nie zabije samego siebie, czyli Adama? Za dużo po drodze mogło pójść coś nie tak, lepiej, jakby Claudia się tym zajęła. Jeszcze jedno mnie zastanawia: Urządzenie ze świata 2 (kulka) umożliwiało podróż między światami 1 i 2, Czemu nikt wcześniej nie podróżował z tym urządzeniem do świata 0, łącznie z Claudią? Nie było takiej możliwości i Claudia to jakoś przerobiła? Moim zdaniem serial bardzo dobry, ale przyczepiłbym się do niego w paru miejscach i nie powiedziałbym, że w pełni zachowanie bohaterów było logiczne :)
O co chodziło w Dark? Piszcie swoje teorie!
Multiwersum
Ostatni odcinek przypomina mi Avengers Endgame
@jakbyniepaczec zobaczcie, w sumie wychodzi na to, że Tannhaus zegarmistrz konstruując maszynkę osiągnął zamierzony cel - jego rodzina żyje, a żyje dzięki ingerencji w czas.
O rozkminę nad kondycją natury ludzkiej. Wszystko komplikujemy, bo przez własną świadomość jesteśmy sami w sobie aberracją w czasie i przestrzeni. Nie potrafimy pogodzić się z ograniczeniami i sprawiamy tym ból sobie i bliskim.
@@martakanas9633 Tyle, że ten Tannhaus do którego syn wrócił po spotkaniu z Jonasem nie ma pojęcia co się stało. A tamtego Tannhausa który stracił bliskich już nie ma, albo żyje w równoległym świecie i tworzy maszynę do podróży w czasie.
Można więc powiedzieć, że Tannhaus ocalił rodzinę, ale dla innego siebie
Do ostnienij chwili mialam wrazenie, ze Marta i Jonas doprowadza wlasnie do wypadku i rozpocznie sie kolejny cykl
i tak się powinno zakończyć, żeby pokazać, że niczego nikt nie mógł zmienić :>
Ja też :D
@@Marekkk to by bylo kompletnie bezsensowne. Musial istniec jeden wlasciwy swiat od którego zaczely sie nowe swiaty i wszystkie paradoksy. Skad zatem mialby sie wziac kolejny paradoks mowiacy ze rodzina Tanhausa zginela w wypadku przez przybyszow z innych swiatow powstalych na wskutek budowy wehikulu czasu z powodu smierci rodziny tworcy tej maszyny. Kolejna petla.
@@yautya3467 uratowanie rodziny Tannhausa jest ingerencją w czas. To, ze wehikułu nie zbudowano nie oznacza, ze podróż w czasie się nie dobyła paradoksalnie powstrzymanie zbudowania maszyny jest efektem podróży w czasie. Ten supeł nie ma końca, historia nigdy się nie kończy, nikt nie ma na to wpływu, rozgałęzień jest niekończenie wiele.
Zwłaszcza ze przecież nie wiemy czy jego syn nie umrze i być może prędzej czy później wehikuł czasu powstanie
Dalej nie wiemy czemu Wöller nie ma oka 😠
I to jest najlepszy wątek tego serialu :) Kilka razy próbował opowiedzieć swoją historię i ZAWSZE coś przeszkadzało :) Szanuję twórców za ten motyw tak bardzo.
@@kevinxflynn1160 Jej ta rana przeskakiwała z lewego pod prawe, kiedy przemieszczała się do alternatywnego świata. W swoim świecie miała pod prawym okiem, a w świecie Jonasa pod lewym. Wszystkie postacie w świecie Marty były odbiciem lustrzanym samych siebie ze świata Jonasa.
@isabelle Wychodzi na to, że wypadek Wollera nigdy nie miał nic wspólnego z podróżami w czasie. Wydarzyłby się tak czy inaczej. Ot zrządzenie losu xD Swoją drogą niezły pstryczek w nos dla wszystkich wielbicieli teorii i rozważań
@@zimrozowaty Wydaję mi się, że ktoś kiedyś dla hecy wrzucił do tej kulki mocy jakiś kamień czy coś i Woller niestety dostał tym w oko.
obstawiam że pił herbatę z łyżeczką ^^
Czy tylko ja odczuwam taka dziwna pustke, poczucie utraty czegos po obejrzeniu 3 sezonu? Nie wiem jak do konca opisac te emocje, ale wymazanie sie Jonasa, Marthy i calego ich swiata wywołała we mnie dziwne odczucia.
Najlepszy serial jaki kiedykolwiek ogladalem i ktos bedzie musial stworzyc prawdziwe arcydzieło aby go przebic.
Mi zrobiło się przykro i smutno, że Jonas i Martha zniknęli i nigdy nie istnieli tak jakby. Miałam nadzieję, że ich historia zakończy się trochę lepiej:9
Mam byku dokładnie tak samo xd
Z jednej strony oboje zniknęli, ale ... Jonas w wersji płodowej już zaistniał, więc spora szansa, że i Marta też :) będą mogli stworzyć siebie na nowo, poznać się, pokochać i żyć nie marwiąc się podróżami między czasem i bańkami przestrzeni wieloświatów...
@@agnieszkabanaszek6606 aczkolwiek to nie będzie nasz Jonas, bo inne geny, w końcu Wöller to nie Michael. No ale imię jego będzie nosił ;D
mam to samo i jakoś boli mnie, że to nie ten nasz Jonas z którym byliśmy od początku doprowadził do przerwania pętli. Dla mnie to takie smutne, że niby żył ze świadomością że stanie się Adamem jednak jego droga była inna.
Bartosz jest partnerem Silji i jednocześnie synem Reginy Tiedemann. Regina jest córką Claudii i wnuczką Egona, z którym Hanna ma córkę, Silję. Czyli Silja i Bartosz są spokrewnieni, gdyż Silja jest przyrodnią siostrą jego babci. Silja rodzi Noah i Agness. Agness jest matką Tronte Nielsena, babcią Ulricha i prababcią Marthy, Magnusa i Mikkela. Bartosz dla Marthy jest zatem prapradziadkiem. Mikkel po przeniesieniu w czasie zmienia personalia na Michael Kahnwald i z Hanną ma syna Jonasa. Skoro Martha jest dla Jonasa ciotką, to syn Jonasa i Marthy jest zatem także kuzynem dla samego siebie. Noah ma córkę Charlotte, która z kolei ma dwie córki z Peterem Dopplerem, Franziskę i Elizabeth. Eli rodzi córkę - Charlotte. Skoro Agness i Noah są rodzeństwem to Magnus i Franziska są również spokrewnieni. Katharina Nielsen zostaje zabita przez własną matkę i to ona jest topielicą z jeziora, o której krąży legenda.
Topielica z jeziora - dzięki za rozkminę :)
O dzieki za ta rozpiskę :) Tylko nadal nie ogarniam skąd Agnes przedstawia się nazwiskiem Nielsen? I dlaczego Bartosz przy narodzinach dzieci jest jakby zaskoczony jakie maja nadane imiona - czyżby wtedy dopiero rozumiał, ze jest ojcem Noah i Agnes??
@@atah3840 po mężu. Agnes miała dziecko z synem Marthy Nielsen. Tak, wtedy zrozumiał, że nie ucieknie z pętli i jest ojcem Noah i Agnes.
Atah Be Nadal nie wiem wlasnie z kim Agnes ma syna i dlaczego nazwisko Nieslen.
@@kacpersuski4459 z synem Marthy Nielsen oraz Jonasa. Stąd nazwisko.
Ogólnie to jest niewiarygodne jaki to jest dopracowany i przemyślany serial...
Zwłaszcza dobór aktorów - jestem w szoku! Muzyka też cudowna i finał!
Serial 9/10, ale ostatnie kilkanaście minut przesuwa akcent na zupełnie co innego i trochę mnie jednak rozczarowuje. Pytanie, czy to nie było mylące robienie przez prawie trzy sezony tak skomplikowanej, dopracowanej i pełnej detali fabuły, skoro koniec końców nie ma to wielkiego znaczenia, bo te światy się wymaże i chodziło o coś zupełnie innego. Czuję, że to była wielka zmyła, wszyscy analizowali detale, kto jest czyją matką/ojcem, jakie timeliny, jakie połączenia, a to była jednak dość prosta w wymowie opowieść o niepogodzeniu się ze stratą Tanhausa.
Racja dlatego należy do moich fav seriali z netflixa i moim zdaniem to serio niedoceniany serial a jest mega i zdecydowanie to jedna z najlepszych produkcji netflixa
też jestem pod wrażeniem, choć występują pewne błędy logiczne, ale nie mam im tego za złe, zawsze są jakieś błędy. Np błędem wg mnie jest to że skoro Claudia przechodzi te samą drogę cały czas to czemu nagle do czegoś dochodzi a poprzednie Claudie co zdążyły umrzeć nie doszły do tego. Ale może się tu mylę, ale no w trakcie oglądani amiałem pare objekcji, ale większośc byłem pod wrażeniem, jak się układa i nie jest to nielogiczne a ma w sobie myśl filozoficzną
Mi się wydaje, że w warstwie symbolicznej, Dark jest próbą współczesnej reinterpretacji greckiej tragedii. Bohaterowie robią co mogą, żeby uniknąć swojego przeznaczenia, ale fatum nie da się uniknąć. Nawet rozwiązanie supła nie jest dla głównych bohaterów happy endem. Przez serial przebijają się również echa Szekspira i innych twórców. Podróże w czasie stanowią, moim zdaniem, jedynie tło dla bardziej uniwersalnej opowieści filozoficznej, stanowiącej pytania o to czy jesteśmy w stanie uniknąć losu i czy zmienne okoliczności mają wpływ na to, kim naprawdę jesteśmy.
Wydaje mi się, że Niemcy to najlepszy kraj, w którym mógł powstać taki serial, z ich Einsteinem, Nietzsche, Mannem, Schopenhauerem czy Freudem (tak, wiem, że to Austriak) widać jak na dłoni, że ten naród jest mocno zafiksowany na punkcie czasu. 😀
To jest jeden z tych seriali, po którym rozmyślasz nad sensem życia i nie wiesz co z sobą zrobić, bo czujesz jakaś pustkę
To fakt. Też się zastanawiałam czy w takim razie możliwe że nie istnieje 😬 bezsensowność wszytskiego co nas otacza
Pustkę...bo zastawiamy się co dalej oglądać...wszystkie seriale wydają się teraz jak bajki dla dzieci.
To dobrze, ze tego badziewia nie oglądałem- Będe mógł myśleć nad rzeczami konstruktwymi i merytorycznymi a nie blachostakmi pod wpływem serialiku
Moim zdaniem sens życia nadajesz sobie samemu, może to być jakiś główny cel, a może to być po prostu chęć przeżycia go najlepiej jak można 😁 życie jakby nie patrząc nie ma żadnego sensu, a my wszyscy jesteśmy tak naprawdę niczym w tym całym wszechświecie.
@@EffxVideos Zgadzam się w 100%, sens naszego istnienia to tylko przedłużenie gatunku i nic więcej. Czyli można stwierdzić że Bóg taki jakiego "znamy został wyimaginowany by każdy z nas miał jakieś przeznaczenie.
Ostatni odcinek, to był wachlarz emocji. Twórcy gry o tron mogą się uczyć, jak kończyć serial🙈
Widać jak to robi kino europejskie. Zobacz na kryminały szwedzkie bądź hiszpańskie. Mówię tu o kryminałach z premedytacją bo (wg mnie) najbliżej Dark do tego gatunku, a nie serial (który tak bardzo lubiłem) który rozszedł się z książką i był postawiony na komercyjny sukces i rozgłos za tym idący.
Podbijam. Oceniałem ze znajomym, jaki najlepszy serial oglądaliśmy? I na prawdę Dark jest nieprzewidywalny, niebanalny. Być może trzeci sezon fabularnie odskoczył od dwóch poprzednich, ale trzymanie w napięciu, wątki których ciężko się domyśleć... Mistrzostwo. Do tego koniec spięty piękną klamrą. Według mnie nie mogło być lepszego zakończenia od tego, które nam tutaj zafundowano. Niedosyt u ludzi będzie zawsze, ale pomyślcie zdrowo. To miała być trylogia. Po zakończeniu sam na stronie dark.io przeczytałem wszystkie wydarzenia chronologicznie, biogramy bohaterów. Sam wątek SKĄD zegarek z napisem "Dla Charlotte" wziął się u tej bohaterki, a wcześniej u Gustava Tannhausa w 1888 roku mnie dziwił. Ale wszystko jest wytłumaczone, zero dopowiedzeń. Mam wrazenie, że wiele osób po prostu oglądało przy okazji robiąc obiad, patrząc w telefon, nie skupiając się do końca, aby docenić kunszt CAŁOŚCI. Bo nie oceniamy tutaj poszczególnych odcinków, wątków, a to, w jaki sposób nam to zaserwowano. Duży plus, bo Gra o Tron, Wikingowie, Dom z papieru, Stranger Things to seriale które idą mocno w marketing, zarabiają sporo pieniędzy na samych gadżetach, graniu na emocjach "ALE SERIAL", wrażenia z pierwszego sezonu, które ciągnie sie przez kolejne 4-5-6... A tutaj trzy, trzy konkretne.
@@Telipinus01 hej a możesz polecić jakieś fajne kryminały szwedzkie lub hiszpańskie?
Generalnie to całość była o niczym. Młody Tannhaus wyjeżdża od ojca i zaraz wraca. Trwało to 26 odcinków.
He, he, i wszyscy jeszcze cholernie zmokli. Tak ogólnie to rzeczywiście jedna z dłuższych podróży z fochem na swojego rodzica... I to jeszcze przez trzy różne światy. Niemcy to jednak potrafią skomplikować sprawy. Tak czy inaczej - serial perła, choć trzeci sezon narracyjnie tak sobie.
@@tiarsonkarllof2713 Jeśli traktować go jako osobny sezon to owszem, mocno się odróżnienia od reszty, ale jeśli ogląda się bez rocznej przerwy to widać że jest to 3 akt zamykający całość. Ja oglądałem go rewatchu dwóch pierwszych sezonów i tak właśnie go przyjąłem.
@@w.p.7129 Dokładnie tak. Ja obejrzałem całość w 4 dni i dla mnie jako całość się idealnie komponuje.
A ile się aniołowie namęczyli, żeby to tak krótko trwało ;D
ahaha, tak, właśnie obejrzałam trzy sezony i taki z tego wniosek. cieszę się, że nie kręciłam rozkmin trzy lata.
Dawno się tak dobrze nie bawiłem przy serialu jak przy Dark. Trzy bardzo mocne i ciekawe sezony. Jestem ciekaw ile będziemy musieli czekać na kolejny serial takiej jakości.
Podobno twórcy Dark pracują już nad kolejną produkcją dla Netflixa, więc może nie tak znów długo :)
Jeśli to był ich pierwszy, na którym się "uczyli jak zrobić dobry serial" to ciekawe co będzie następnego? 🙂 Moja wyobraźnia chyba jest zbyt uboga by spróbować nawet coś takiego wymyślić. Ale oby to było coś równie dobrego.
@@jarek_s :DD No jak na stażystów to im nieźle wyszło:) Kluczem do sukcesu było też to, ze całośc była wymyślona od razu a nie dopiero jak pierwszy sezon pożre to wymyślimy cos dalej. No i to jednak Niemcy a nie Amerykanie, którzy robią filmy tak , żeby dolna norma intelektualna była zadowolona.
Ja tylko powiem, że biorąc pod uwagę jak często przewija się teoria Schroedingera to już mnie nie dziwi, że w kółko (hah) przewijało się też "You Spin Me Round" grupy DEAD OR ALIVE. Nice touch.
W ogóle mnie zastanawia, czy wykład Tannhausa o kocie Schrodingera jest częścią fabuły, taki autotematyzm, na przykład jako fragment jakiegoś wykładu z jego życia. Czy to raczej jakiś metapoziom narracji nad całą fabułą?
To drugie byłoby wyciągnięciem postaci z fabuły poza opowieść, poza fabułę.
Hannah nie urodzi TEGO Jonasa w świecie 0 :) Hannah urodzi zupełnie inne dziecko, któremu da tylko tak na imię. Inny material genetyczny. Hannah po prostu lubi to imię, niezależnie w którym świecie :)
no tak, a ktoś myślał inaczej? :o
@@sebastian_2697 powiedział w filmie :)
Dokladnie, juz któryś raz slysze ze ktos pieprzy ze Hanna urodzi tego Jonasa bo powiedziala ze tak nazwie syna w ostatniej scenie. Pare scen wcześniej Martha i Jonas rozmawiaja o tym ze boja sie ze beda calkowicie zapomnieni. I ta ostatnia scena ma na celu nas lekko pocieszyć ze gdzies w kims (nie w byle kim tylko w matce) tkwi jakas czastka Jonasa, jakby deja vu, jakby przeczucie, sen, skojarzenie z żółta kurtka, ze gdziez ułamek Jonasa i Marty pozotal 😊
Sporo postaci ginie z ręki lub przy udziale swojego rodzica lub dziecka (Bartosz, Katarina, Regina, Egon) tak jakby czas próbował zwalczać paradoksy powstałe przez podróż w czasie. Piękne.
Hannah xD
Tylko jeśli dobrze pamiętam (drzewo Dark) to ojcem Reginy jest Bernd. Niemniej pewnie chciałeś przekazać więź mentalną bohaterów ;)
@@konradzurowski Bernd jest ojcem Helge nie Reginy.
@@Aprillka16 otóż mylisz się niestety. Zdjęcie w ostatniej scenie plus darknetflix.io/en/family-tree po ostatnim odcinku ;)
@@Aprillka16 co więcej Bernd nawet nie jest ojcem Helge ;)
Ale Marta się tak rozmnożyła w tej serii, że nie mogłam ogarnąć😂 która to i kiedy? Był moment, że ich było cztery... Konfuzjon!!!!
Jak w pierwszym sezonie można było skakać w czasie co 33 lata to w praktyce oznaczało to maksymalnie 3 wersje jednej osoby w tym samy miejscu i czasie. W 3 sezonie dzięki "jabłku" podróże w czasie i pomiędzy światami chyba nie miały żadnych ograniczeń, a więc jednocześnie mogło być i 40 tych samych postaci, starszych o tydzień, miesiąc, rok itd.
Serce mi pękło kiedy patrzyłam jak Katharina jest topiona w tym jeziorze przez własną matkę. To była moja ulubiona postać. Kibicowałam do samego końca Jestem pod ogromnym wrażeniem genialnego doboru obsady, jednak to gra aktorska Jördis Triebel najbardziej mnie zachwyciła
Uśmiechnięta Anka ja jak zobaczyłam tylko kurtkę matki to po zwiastunach domyslalam się co się stanie 😔
Najlepsza jest aktorka grająca Elisabeth (młodą). W pierwszym sezonie frustrowałam się razem z nią.
tez uwielbiam Katharine
Na pocieszenie w ostatecznej wersji rzeczywistości Katharina żyje tymczasem jej mąż w ogóle się nie urodził ;)
@@skalniak6350 ej a w sumie to czemu się nie urodził kim byli jego rodzice?
Z tym drugim światem to już twórcy starali się nam podpowiedzieć w samym intro serialu, a mnie właśnie zawsze zastanawiał ten odbijający się obraz.
Właśnie skończyłem oglądać 3 sezon, mój mózg potrzebuje odpoczynku
Generalnie rzeczywistość świata 0 w roku wypadku syna naukowca istniała w superpozycji - stan1: syn Tannhausa umiera i ten postanawia stworzyć wehikuł. stan2: Marta i Jonas ratują go i wehikuł czasu nie powstaje. W momencie gdy oglądaliśmy Dark przez te 3 sezony stan ten skolapsował do wariantu pierwszego (czytaj -> drugi się nie wydarzył. Świat 0 przestał istnieć). Gdy jednak Marta i Jonas (którzy powstali z tego rozszczepienia rzeczywistości) przenoszą się do momentu sprzed wypadku doświadczamy ponownie tego stanu superpozycji. Nasi bohaterowie ratują Marka, rzeczywistość kolapsuje do stanu pierwszego (czytaj -> świat I i II znikają. Tak jak z Kotem Shordinger. Dopóki nie zmierzysz układu - istnieje i nieistnieje, ale gdy Marta i Jonas uratowali gościa to stan się określa - albo istnieje albo nie). Jedyną opcją na zmianę biegu wydarzeń w czysto deterministycznym świecie jest ingerencje z zewnętrznego układu (tj. z innego wszechświata). I to był majstersztyk twórców, że zdawali sobie z tego sprawę i jednocześnie przyjmując założenie "nie możemy nic zmienić bo wszystko jest deterministyczne" wymyślili, że stworzą moment, w którym czas nie funkcjonuje i tym samym nasze działania nie są ograniczone determinizmem. Teoretycznie nie jest to paradoks ponieważ wprowadzasz kompletnie nowy element (zewnętrzny) do równania związków przyczynowo-skutkowych a wtedy możesz zmienić rezultat. GENIALNE WYJŚCIE TWÓRCÓW.
Co do Deja vu Hannah to istniała taka bardzo popularna teoria (w filmach i książkach), że deja vu są przebłyskami z tych innych, równoległych rzeczywistości. I to, co do Hannah odczuła było dla mnie prędzej odczuciem bohaterów Winden ze świata I oraz II w momencie, gdy zaczęli znikać. (co podkreśla podświadome wybranie imienia Jonas). Odczuwali wtedy szczęście (koniec bólu) i być może trafili do jakiegoś multiwymiarowego raju? Kto wie :-) W każdym razie wydaje mi się, że ich obecność przeszła gdzieś "dalej".
Serial z naukowego punktu widzenia próbuje przedstawić skutki takiej niewinnej podróży w czasie. Sama w sobie jest ona paradoksem i lawinowo wywołuje kolejne dlatego raz powstałego paradoksu nie da się zatrzymać ani odwrócić. Skutkiem ich namnażania się wydaje się być samozniszczenie wszystkiego co było przed i po. Doprowadzenie do stanu pierwotnego sprzed Wielkiego Wybuchu. To jedynie jedna z opcji "jakby to się mogło potoczyć", której realnych skutków raczej nigdy nie poznamy.
odpowiadając na końcówkę Twojej wartościowej wypowiedzi - też mam taką nadzieję. Uratowali świat, ale zostali razem, gdzieś indziej:D
Szczerze mówiąc... biorąc pod uwagę to jak skomplikowany był ten serial to tak banalne zakończenie mnie nie usatysfakcjonowało
Same, ostatnie dwa odcinki były dla mnie najsłabsze w serii. Przedostatni był pójściem na łatwiznę w sensie "spędziliśmy 2 3/4 sezonu na opowiadaniu wydarzeń na przestrzeni kilkunastu miesięcy, teraz wciśnijmy pozostałe 31-32 lata w godzinę". Wiadomo, że trzeba było jakoś te postaci na różnych etapach ich życia połączyć, ale wykonanie moim zdaniem słabe. Zajęło mi z pół godziny, żeby się przyzwyczaić.
Co do ostatniego odcinka, na samym początku potwierdziły się dwa moje przypuszczenia, które miałam od jakiegoś czasu, co najmniej od poprzedniego odcinka: że istnieją trzy światy i że to Tannhaus miał coś wspólnego z początkiem węzła (to jego kombinowanie z tą nową maszyną nie wróżyło nic dobrego). Do tego niestety pewnym było, że potencjalne rozwiązania tego całego zamieszania są na dobrą sprawę dwa: albo uda im się zniszczyć węzeł, albo nie.
Ale może to tylko mój problem, ponieważ od dawna wiedziałam, że zrobienie dobrego zakończenia (czyli takiego, które jak cały serial wciśnie w fotel i nie będzie banalne, a satysfakcjonujące) będzie niezwykle trudne. Szkoda, że (imo) nie do końca się udało.
Oglądałam finałowy sezon wczoraj i jak zwykle wszystkie jego odcinki za jednym zamachem... I nie wiem czy tylko ja czuję taki smutek i przygnębienie? Serial bardzo przypominał mi Matrixa w warstwie wielości symbolik, filozoficznych rozważań na temat sensu istnienia i przeznaczenia. Motyw poświęcenia też łączy te oba dzieła. Tak, dzieła - bo Dark to dla mnie 10/10. Zakończenie niezwykle smutne, dające do myślenia. Trochę tu motywu Romea i Julii, serce mi się kroiło w finałowym momencie gdy zdałam sobie sprawę, jak wielu postaci brakuje przy tym stole. Dark to bardzo mądre i dojrzałe dzieło, które już zawsze pozostanie w mojej pamięci jako jeden z tych seriali, który poruszył moje serce i głowę jednocześnie.
Historia Dark nigdy się nie kończy. Zacznę od fabuły i motywu przewodniego serialu czyli pogodzenia się ze strata i umiejętnością odpuszczenia - pozwolenia bliskim na odejście. Jak już wiemy Tannhaus buduje maszynę, aby cofnąć się w czasie i uratować swoją rodzinę. I to mu się udaje. W pokrętny sposób bo nie taki jaki zamierzał pod wpływem potężnego efektu motyla Jonas i Martha ratują tego rodzinę. Tannhaus nigdy nie dostał szansy na pogodzenie się ze stratą bo po prostu jej nie doświadczył. W efekcie nie zostaje zbudowana maszyna czasu i nie dochodzi do splątania, ale czy na pewno? Samo uratowanie jego rodziny jest bezpośrednią ingerencją w czas, a właściwie czasoprzestrzeń zaburzając tym samym tor wydarzeń. Claudia zdradzając Adamowi prawdę o genezie i luce w czasie kpi z niego, że "nadal nie potrafi grac w tę grę" i prawda jest taka, że ona również. Prawidłowa jest teoria, że splątanie powoduje pierwsza podróż w czasie, jednak ponownie ingerują oni w tok wydarzeń aby iluzorycznie przerwać węzeł. Właściwie plątając wszystko jeszcze bardziej bo to, że wpłynęli na czas tak aby maszyna do podróży w czasie nie powstała wcale nie oznacza, że podroż w czasie się nie odbyła w końcu jest to efektem podróży w czasie. Przez chwilę oglądając serial miałem wrażenie, że zerwanie splątania było by możliwe gdyby Jonas i Martha cofnęli się nico bliżej w przeszłość i nie ratowali bliskich Tannhausa pozwalając mu doznać straty i przekonać go aby pogodził się z tym i nie budował wehikułu czasu z perspektywy fabuły jest prawidłowym zakończeniem zgodnym z motywem przewodnim serialu... jednak ponownie dochodzi do ingerencji w tok wydarzeń. I tutaj wkracza trochę wiedzy na temat światów równoległych. W teorii jest ich nieskończoność i współistnieją wspólnie w czasoprzestrzeni, a ich rozszczepienia są naturalnym procesem. Przykładowo wstajemy rano i nie wiemy co zjeść na śniadanie w końcu decydujemy się zjeść płatki dochodzi wtedy do rozgałęzienia - jest świat w którym jemy płatki i taki w którym decydujemy się zjeść kanapki. Całkiem zrozumiałe. Tylko jest to zjawisko na o wiele większa skalę bo jest świat w którym nic nie jemy, w którym jemy inne płatki, inne kanapki. Każdy wybór doprowadza do takiego rozszczepienia podobnie jak jak z efektem motyla i kotem Schrodingera. Historia Dark dzieje się w takim wielkim gąszczu rozgałęzień którego początkiem jest jest podróż w czasie. Istnieją światy w których Tannhaus po prostu go nie zbudował i takie w których to się stało. Samo zbudowanie maszyny nie gwarantuje, że ona zadziałała. W tych rozgałęzieniach w których maszyna zadziałała dochodzi do splątania i tam rozgrywa się akcja serialu. Nie ma ona końca bo jest ich nieskończoność, nieskończoną ilość razy to dzieje się ponownie, nieskończoną ilość razy węzeł iluzorycznie zostaje zerwany w efekcie plącząc wszystko jeszcze bardziej, a wygaszenie danego rozgałęzienia czego świadkami jesteśmy na końcu serialu jest kroplą w oceanie. Czas jest stały nie ma przeszłości, teraźniejszości i przyszłości jest tylko teraz wszystko dzieje się teraz - scena z Jonasem i Martha między światami pokazany jest tam tunel czasoprzestrzenny gdzie czas płynie w rożne strony równocześnie do "przodu" i do "tyłu". Ten supeł składa się z innych supłów, a rozwiązanie go jest niemożliwe bo istnieje nieskończona ich ilość. Dlatego podróże w czasie są tak niebezpieczne bo nie da się przewidzieć ich efektu ani w pełni zrozumieć konsekwencji. W scenie końcowej Hannah znowu ma dejavu to już się działo i będzie dziać ponowie bo ta rzeczywistość jest częścią błędnego gąszczu rozgałęzień spowodowanego podróżą w czasie. Nie da się tego naprawić można jedynie pogodzić się z konsekwencjami.
Zgadzam się ze wszystkim co napisałeś. Pomimo tego, że powinniśmy przyjąć założenie o nieskończonej ilości wieloświatów to jak twórcy chcieli wszystko zakończyć w taki sposób, że Jonas i Martha nie doprowadzają do użycia maszyny czasu przez Tannhausa to nie powinni zapobiegać wypadkowi.
Powinni przekonać zegarmistrza, że musi się pogodzić z bólem i nie majstrować przy czasie bo doprowadzi to do rozpadu jego świata i do nieskończonej pętli w ich światach.
A tak mamy Tannhausa który nie doznał bólu i nie wie, że jego bliskich uratowali podróżnicy w czasie i przestrzeni. A co jak jego syn i synowa za jakiś czas i tak umrą? Wtedy najpewniej wymyśli wehikuł, a wszystko zacznie się od nowa? Mniej by się to gryzło gdyby kazano mu się pogodzić z bólem i zrozumieć, że śmierć i cierpienie to nieodłączny element życia, i że trzeba to zaakceptować
Historia w Dark nigdy się nie kończy, ponieważ cały czas mamy do czynienia z podróżami w czasie. Gdyby Jonas i Martha chcieliby zapobiec wszystkiemu co się stało nie powinni pojawiać się w świecie ,,0”. Ich pojawienie się po to by zapobiec wypadkowi jest tylko potwierdzeniem, że podróże w czasie nadal mają miejsce. Serial opowiada o utracie dziecka sądzę, że Claudia ponownie mataczyła bo dla niej najważniejsze było to, aby Regina jej córka żyła. Oszukała Adama i Ewę bo w ich światach jej córka zawsze umierała a ona pragnęła ze wszystkich sił żeby żyła. Dlaczego niby świat ,,0” miałby być tym właściwym światem?
Dokładnie! Pętla nigdy nie została zerwana i wskazuje na to dodatkowo fakt, że gdyby tak było, a przeniesienie Jonasa i Marty do świata zero było wydarzeniem precedensowym, dziejącym się po raz pierwszy, to jak wyjaśnić sceny, kiedy Marta Jonas będąc w tunelu czasoprzestrzennym widzą siebie jako dzieci zaglądające do szafy/piwnicy i widzące starszych siebie będących w tym tunelu. Marta z drugiego świata pamięta, że widziała Jonasa w tunelu, a to by oznaczało, że to już się wcześniej wydarzyło, a próba zapobiegnięcia wypadkowi jest tylko kolejnym wydarzeniem powtarzającym się cyklicznie w pętli 🤔
@@abba4156 Tak wiem, ze zalozenie istnienia nieskonczonej ilosci swiatow rownoleglych nie jest potwierdzone w serialu po prostu ja tak rozumuje to przez pryzmat tego zagadnienia fizyki kwantowej i chcialem sie tym podzielic
@@bienka_lema No tak ja odnoszę wrażenie, że Claudia nie zdawała sobie sprawy, że to nie zakończy cyklu bo tak na prawdę nikt "nie potrafi grać w tę grę". Świat zero nie jest właściwym światem tylko tym wyjściowym.
Najlepsze w 2 świecie jest to, ze obraz był obrócony i w ten sposób tez można poznać ze oglądamy 2 a nie 1 świat.
Jest to celowy zabieg, kiedy bohater ze świata 1 przenosi się do świata 2 jest ucharakteryzowany tak aby był swoim lustrzanym odbiciem. Gdy Martha2 przenosi sie do świata 1 jej blizny zostają lustrzanie odbite względem tego jak wygląda w swoim świecie tak samo blizny Adama zostają odbite w świecie 2. Niesamowita dbałość o szczegóły.
te schody po prawej stornie w domu Marthy 2.0 mnie tak irytowały hahah
jak to zobaczyłam to miałam takie woow nice haha
@@DarthArtokV Tu nie ma zmiany charakteryzacji. W postprodukcji cały obraz został po prostu obrócony "na lewą stronę". Widzimy lustrzane odbicia twarzy aktorów, wnętrz itd. Przyjrzyj się szczegółom twarzy takim jak linie zmarszczek, krzywizny nosa, piegi. pieprzyki. mniej lub bardziej opadnięte powieki.
Jednak klapa od bunkra nie jest obrócona. Jest to o tyle dziwne, że klapa do bunkra w świecie Tanhausa odchyla się do góry, więc tłumaczenie że bunkier jako centrum wydarzeń się nie zmienia nie za bardzo pasuje.
Spoiler
Zaszokowała mnie scena, w której młody Adam zabił Hannah (zupełnie bez emocji, nie licząc jego łez przy wcześniejszym spotkaniu)
Ta scena była strasznie cringe'owa. Adam podchodzący po cichu do łóżka Silji... Oczywiste było dla mnie co chciał zrobić, ale wyglądało to dwuznacznie. I jeszcze jak go matka na tym przyłapała.
@@przemekfronczak3463 może i tak, a tak btw młody Adam wygląda według mnie troszkę creepy
@@patr1ko_ ja nie mogłam patrzeć na te blizny na młodym, wyglądały jakoś tak sztucznie tak jakby miejscami mu się ten latex odklejał
@@basia467 ja pierdole ludzie zawsze musza na każda pierdole narzekać?
uważam że to idealnie podbudowało postać Adama w wiarygodności
Jestem z siebie dumny, bo po Waszym materiałe upewniłem się, że wszystko sam pięknie połączyłem i zrozumiałem :3
Ale mój mózg już ma dość na dzisiaj xd
Moja teoria zakończenia jest następująca. Ostatnią scena kolacji przy stole, po tym jak młodzi ocalili rodzinę Tannhausa dzieje się dokładnie w tym samym roku w którym tego dokonali, czyli początek lat 70tych, na co wskazuje ogólny wygląd mieszkania, zastawa na stole itd. Zawsze w serialu kiedy mieliśmy do czynienia ze zmianą czasu pojawiało się charakterystyczne dźwiękowe kliknięcie, tutaj tego brak. Mało tego, w tle leci muzyka z lat 80tych, no a bohaterowie wyglądają jak z lat 2019 znanych nam z rozszepionych światów. Dlatego uważam, że przybycie Jonasa i Marthy do świata początkowego zrobiło totalną zadymę paradoksów i pomieszało ze sobą czas i przestrzeń tegoż pierwotnego świata.
Jaki wniosek? Nie bawmy się czasem, bo coś co się już wydarzyło nigdy nie wróci do swojej pierwotnej, oryginalnej wersji jeśli choć raz w nią jakkolwiek zaingerujemy. Pozdrawiam fanów serialu. Był nieziemski 😀
Właśnie wyłączyłam ostatni odcinek.
I dalej łzy mi lecą.
Może jestem poprawną nie wiem ale jak zaczęli znikać wyłam jak bóbr.
Mimo wielu niedociągnięć i przyspieszeń w fabule samo to że niby to była jego Marta ale nie do końca i że było tylu Jonasów każdy był inna wersja ale wszyscy byli tak na prawdę jednym. To że te 2 wersję się spotkały.
Jak rozpłynęli się w powietrzu przemiła mi taką myśl przez głowę że jesli pojawi się teraz muzyczka i napisy to chyba kogoś udusze i będę mieć złamane serce przez to zakończenie.
A tu ta scena na koniec. Nieoczywista ale dająca jakiś taki promyk nadziei
Męczy mnie jedno pytanko: prowadząca kanał dostała kurtkę od Jonasa czy Marty? Bo teraz nie wiem czy jestem w świecie 1 czy 2...
W świecie 4, w którym Jonas i Martha to aktorzy 😂
Super materiał! Dla mnie całość Dark ostatecznie wypada świetnie chociaż nie ukrywam ze wprowadzenie świata 2 mocno zamieszało. Po drugim odcinku przełączyłam się z laptopa na telewizor żeby lepiej widzieć różnice w wyglądzie bohaterów w różnych światach. Pamietam popularna swojego czasu teorie ze Noah to Bartosz bo byli podobni i bardzo fajnie ze ich podobieństwo nie było przypadkowe, tylko jak wszystko w Dark dokładnie przemyślane od początku.
Nie pamietam kiedy to było wyjaśnione, możliwe ze we wcześniejszym sezonie ale co było na tych ostatnich kartkach wyrwanych przez Claudie?
osobiscie polecam tez zwrocic uwage na przejscia pomiedzy scenkami ktore sa charakterystyczne dla przemieszczania sie pomiedzy swiatem ewy i adama,
dzieki temu lepiej sie odnalazlam i nie tylko roznice w wygladzie mi pomogly
Z kolei to co dzieje się w świecie 0 ma tzw kaszety, czyli paski u góry i dołu ekranu :)
Nawet intro ma sens względem fabuły XD
Te charakterystyczne przejścia to podróże między światami, a tykanie zegara pomiędzy zmianami scen, to podróż do innego czasu. Dobrze jest to wszystko oznaczone.
Mnie bardziej zastanawia, skąd Claudia wiedziała o wypadku syna Tannhausa w świecie zero i że wystarczy zatrzymać auto i generalnie na temat świata zero?? Może te brakujące strony coś dały...
Oglądałam wszystkie sezony i szczerze mówiąc ten ostatni już trochę mnie męczył. Całość faktycznie jest zawiła, ale akurat to przemawia na plus :) Wielki szacunek dla twórców za detale i szczegóły - mega ;D Ale trochę mnie rozczarował ostatni odcinek. Adam tyle lat próbował ogarnąć te podróże w czasie, znaleźć początek i nic. A sama końcówka - na dobrą sprawę wystarczyło zatrzymać samochód. Jak dla mnie trochę mało satysfakcjonujące.
W końcu znalazłem komentarz kogoś, kogo ten trzeci sezon również męczył... końcówka spoko, ale do arcydzieła temu serialowi daleko...
Ja już po. Najlepszy serial jaki widziałem w życiu, kropka
jas fasola byl porownywalnie dobry
Warto oglądać więcej... ;)
Dark nawet nie leżał obok Czarnobylu.
@@jakozomistrz Nawet jeśli, Czarnobyl to mini seria więc praktycznie dłuższy film i nie masz takiego przywiązania do bohaterów więc nie stawiam go w tej samej kategorii.
Celem Evy nie jest uratowanie wszystkich, tylko uratowanie syna. To ona działa na rzecz utrzymania pętli, bo tylko wówczas jej dziecko się narodzi. Adam chce właśnie pętlę przerwać i szuka na to sposobu, którym według niego jest zniszczenie wszystkiego.
Sezony 1 i 2 odświeżyłem sobie w zeszły weekend. Dzisiaj pochłonąłem 3 sezon. Wszystko się pięknie układa. Jest skomplikowanie ale dalej z sensem. Bardzo mi się podobało rozwiązanie /zakończenie. 3 is a magic number. Każdy sezon jest inny, a razem składają się w sensowną całość. [żart] I najważniejsze, że wreszcie wiadomo co się Wöllerowi w oko stało [/żart]
A co się stało??
To był inside joke, aktor, który go grał zrobił sobie coś w oko na planie, i gdy go zapytali co się stało to nie chciał odpowiedzieć.
Pytanie nie brzmi kiedy, pytaniem jest to czy kiedykolwiek powstanie produkcja, która chociażby stanie obok tego arcydzieła.
"Śmierć w Wenecji"
Twin Peaks
Ja bym poszedł o krok dalej i spytał nie kiedy ale ... w jakim świecie ? ;)
Oj bez przesady...
Pozytywne dla mnie było to , że w serialu pokazano teorię którą od nastolatka uważam za słuszną i co podważa teorię Einsteina że jak się cofnie w czasie i zabije Ojca to ja zniknę . W serialu pokazano światy alternatywne którę się tworzą po zmianie historii czyli cofam się w czasie zabijam ojca a gdy wracam do swoich czasów nie znikam ale jestem ...nie będzie mnie w tym świecie ( czasie ) gdzie zabiłem ojca ...tam się nie narodzę w tej lini czasu i to własnie pięknie pokazano w serialu ...ilekroć sie zmieni jeden świat , powstanie linia nowego . Bardzo udany serial i teoria moim zdaniem poprawna ukazana w serialu . Einstein był w błędzie ;)
Pomimo mega zagmatwanej fabuły bardzo wysoko oceniam ten serial. Za scenariusz, za klimat i za muzykę. Aktorzy świetni w swoich rolach (dobry casting). Jeśli ktoś chce się zabrać za oglądanie "Dark" to najlepiej ciurkiem (maraton), inaczej można się pogubić i umknie sporo wątków.
Jonas i Marta nie mogli zapobiec wypadkowi Tannhausów. To się nie stało. Skoro brak wypadku spowodował, że stary Tannhaus nie zbudował maszyny, która doprowadziła do powstania światów 1 i 2, to oznacza, że Marta i Jonas też nie istnieją, nie powstają. Skoro nie istnieją, to nie mogą się przenieść do świata 0 i zapobiec wypadkowi. Oznacza to, że wypadek miał miejsce, Tannhaus zbudował maszynę i jedziemy od początku. To jest ten "paradoks dziadka", o którym była mowa.
Niekoniecznie. Claudia mówi Adamowi, że podczas apokalipsy czas na chwilę się zatrzymuje a jak zatrzymuje się czas to nie ma ciągu przyczynowo-skutkowego. Oni wykorzystywali te luki, jak przeskoczyli do początkowego świata to wykorzystali moment w którym Tannhaus uruchamiał maszynę i wtedy najprawdopodobniej też czas się na chwilę zatrzymał. Skoro nie ma tego ciągu to wydarzenia nie muszą mieć przyczyny po prostu się wydarzyły. Ja to interpretuje w taki sposób.
@@abba4156 dziękuję za opinię. Uwielbiam takie rozkminy, w najbliższym czasie pewnie pojawi się tego pełno, a o Dark będziemy jeszcze długo gadać.
Ktoś jeszcze porównał to do kota schrodingera, tzn dopóki syn zegarmistrza nie postanowił zawrócić Jonas i Martha byli "żywi" i "martwi" jednocześnie. Kiedy syn postanowił zawrócić, mamy moment w którym otwieramy pudełko aby sprawdzić czy kot żyje. Wtedy nasza para bohaterów przestaje istnieć.
O tym świadczyłby moment, w którym mały Jonas i mała Marta widzą starszych siebie w szafach/piwnicach, czyli to musiało się już wcześniej wydarzyć
Fantastyczny materiał, jestem pod ogromnym wrażeniem. Dzięki za waszą pracę. Obejrzałem serial ciągiem dziś i jestem zachwycony!!
Jestem świeżo po obejrzeniu Dark i nie czuję się zagubiona chociaż ( głównie z braku czasu) nie przypomniałam sobie pierwszych dwóch sezonów. Dark było niesamowicie satysfakcjonujące - to jak nagradzało za myślenie, za otwartość w ocenie postaci za cierpliwość do złożoności tego świata a przy tym jak proste rozwiązania oferowało i jak łatwe odpowiedzi dawało to coś co mnie urzekło. Najlepszym elementem dla mnie było to jak niesamowicie ludzcy byli bohaterowie i jak zawsze można było w nich dostrzec, że chcą dobrze - dla siebie, dla innych, dla świata. W zupełności zgadzam się z twoją interpretacją przesłania i myślę, że jest ono piękne. Genialne było to, że twórcy potrafili utrzymać napięcie aż do samego końca a wiadomość, że jednak Jonas się urodzi zostawiła mnie z bardzo przyjemnym uczuciem. Przyznam, że bardzo mi się spodobało kiedy Marek nazwał Jonasa i Martę aniołami, które przed czymś go ustrzegły. W kontekście tego, że ostatecznie byli w stanie się wszystkiego wyrzec i tego że wkrótce po tym przestali istnieć było to bardzo miłe. Na pewno na długo zapamiętam Dark i teraz zdecydowanie widzę go jako mój ulubiony serial ever. Wszystko było po coś i to piękne nie do końca jasne zakończenie, zdecydowanie mój gust :D. Dzięki serdeczne za to, że te kilka lat temu poleciliście Dark, bo bez was pewnie nigdy bym go nie odkryła!
Pytanie. Jak ma na imię Katarina w świecie 0 skoro jej imię było inapirowane "Katariną" czyli Hannah, którą jej matka spotkała w 1953 w klinice?
Mariola.
Czesława
No widzisz świat zero jest częścią dejavu i splątanie nadal istnieje
A skąd wiadomo że to imię było Hanną inspirowane? Hannah się przedstawiła jako Katarina a tamta odpowiedziała od razu, że to piękne imię, więc może już wtedy jej się po prostu podobało? Po za tym widziały się przez chwilę, nie poznały się bliżej, więc nie wiem czemu miała by się Hanną inspirować.
Dodam jeszcze, że
1) Adam chciał, aby wszystko toczyło się tak jak się toczy TYLKO DLATEGO, że to musiało się wydarzyć, aby Adam stał się tym człowiekiem jakim się stał (coś takiego powiedział w 2 sezonie Dark) i aby mógł zaplanować pojmanie Marty i zgładzenie jej syna (którego uważał za początek). Generalnie nie zależało mu na utrzymywaniu pętli, to był po prostu warunek konieczny zaistnienia jego osoby i okoliczności pozwalających na zniszczenie wszystkiego.
2) Ewa nie chciała ratować świata przed Apokalipsą, nie wiedziała jak. Robiła wszystko aby wszystko szło tak jak zawsze szło, aby doszło do spotkania Jonasa 1 i Marty 2 i aby dziecko na którym jej zależało żyło. Aby to się stało obie Apokalipsy musiały się wydarzyć. Przy okazji powstaną też inni ludzie w Winden. Gdy mówiła Jonasowi czy Marcie, że chce ocalić oba/jeden świat/y, to kłamała, aby ich zmanipulować. Znaczy się chciała ochronić przed planem Adama, ale nie przed apokalipsą.
3) Wszystko o Claudii zostało powiedziane poprawnie :)
Nie było złych ludzi? Matka Jonasa - Hannah była złem wcielonym.
Nie prawda, też cierpiała bo była źle traktowana a robiła to bo była niedoceniona odrzucona i pragnęła miłości. Więc nie czyniła zła bez motywacji i trudnej przeszłości bo miała je.
Bardziej matka Kathariny
Jak dla mnie Dark to zdecydowanie najlepiej zrealizowany serial, jaki kiedykolwiek widziałem i śmiem nawet stwierdzić, że kiedykolwiek obejrzę. Niesamowicie ujęła mnie fabuła i sposób, w jaki ewoluowała właściwie z odcinka na odcinek, to, jak oddziałuje na widza i zmusza go do myślenia - i to o takich naprawdę kompleksowych zagadnieniach, wartościach, ideach - jak twórcy absurdalnie wręcz go dopracowali, jak został nakręcony, dobór ścieżki dźwiękowej, miejsca, aktorów, charakteryzacja. Jednym słowem - majstersztyk. Bardzo się cieszę, że ten serial powstał, bo to chyba najbardziej konsekwentna opowieść o podróżach w czasie, jaka dotychczas się ukazała. Cały serial był na tyle dopracowany i sensowny, że po skończeniu ostatniego odcinka nie czuję żalu, że nie będzie więcej - bo więcej po prostu nie mogłoby być. Zakończenie jest słodko-gorzkie, ale naprawdę nie wyobrażam sobie, aby potoczyło się inaczej. Bardzo chętnie obejrzę Wasze Śladami Dark. :)
Jak dla mnie świat 0 nigdy nie uległ zniszczeniu tylko się zatrzymał w '86 w chwili stworzenia 2 światów. W tym momencie pojawili się Marta i Jonas, cofnęli się do chwili wypadku i przestali istnieć
Zdenerwowało mnie jedno scenariuszowe niedopatrzenie (a może czegoś nie wyłapałam?). Świat 1 i 2 były momentami lustrzanymi odbciami, a Claudia miała różne kolory oczu. Kiedy Claudia ze świata 1 udawała Claudię ze świata 2, Ewa powinna ją rozgryźć.
Słyszałem interpretację, ze Adam i Ewa tak bardzo zaślepieni byli własną "wojną" że nie docenili Claudii i jej roli w tym wszystkim dlatego nie zwróciła uwagi na taki detal, przecież to był w jej oczach zwykły sługus jakich miała wiele
Z tego co zauważyłam, to atrybuty danej osoby były lustrzanymi odbiciami w obu światach, np. szrama na ustach syna J&M w świecie Jonasa była po jednej, a w świecie Marty po drugiej stronie. Tak samo z bliznami Marty z równoległego świata. Więc pewnie jak Claudia z świata Jonasa przenosiła się do świata Marty, to automatycznie jej ciało było lustrzanym odbiciem i wszystko się zgadza.
@@monishahaha Odbicie lustrzane uważałabym przede wszystkim za zabieg reżysera ułatwiający widzowi odróżnienie tych światów. Np. plan domów, położenie kanapy przed jaskinią bardzo ułatwiały zorientowanie się w fabule.
Moim zdaniem przekaz tego zakończenia jest czysto schopenhauerowski. Hannah w finałowej scenie mówi, że to nieistnienie było dobre. Wszyscy przy stole życzą sobie świata bez Winden. Oni chcą nie istnieć. Serial pokazuje nam, że mimo tego, że światowi 0 dane było istnienie, to świat 0 i tak cierpi. Bo istnienie oznacza cierpienie. Zawsze. Nieistnienie to brak cierpienia, to coś dobrego. Czyli Jonas i Martha dając światu 0 coś pozornie dobrego - istnienie, skazali go na cierpienie. Oni sami zaś dostali brak cierpienia, to dobro, które czuła Hannah w śnie. Dlatego w serialu nie ma dobrych i złych decyzji. Bo skazując świat 0 na zagładę i podtrzymując świat 1 i 2 Jonas z Marthą dają wolność światowi 0, a dar istnienia z cierpieniem sobie. Dając wolność sobie - przekazują dar istnienia światowi 0 wraz z cierpieniem.
Skoro świat 0 się rozpadł a powstał 1 i 2 to jak cudem ostatecznie się cofnęli do 0 na koncu
Wszystkim, którym serial się podobał polecam bardzo „pozostawionych” od hbo. Na jakbyniepaczec było już o nim kilka razy wspominane. Również wybitny serial, który daje do myślenia i pozostawia nas z wielkim opadem szczęki.
Ja jestem wykończona 3 sezonem. Mam wrażenie, że pierwszy sezon był całkiem o czym innym... Drugi jeszcze ujdzie, ale trzeci to katorga. Wyjaśniło się wiele rzeczy, ale tak naprawdę nic ciekawego nie było w sezonie 3. Oglądałam to z myślą, aby go jak najszybciej skończyć. Szkoda, spodziewałam się czegoś innego.
* Skąd są kulki mocy do przenoszenia w czasie?
* Kto zrobił przejście w jaskiniach? (Chyba mi umknęło)
Kulki powstały jako efekt uboczny awarii w elektrowni. Stąd w 1888 nie mieli tego materiału. Dopiero Martha dała kulkę Jonasowi na prośbę Adama.
Przejście zrobił Noah wraz z Bartoszem.
A ja nie ogarniam: w sezonie 1 tunel był podzielony na 2 korytarze. Skoro powstały 2 światy, to powinien prowadzić do 2 różnych światów. Natomiast bohaterowie nie przenosili się między światami, a jedynie w czasie i to chyba dość randomowo.
@@poduszkazchmielu nic nie było randomowo
@@poduszkazchmielu racja. Zapewne koncepcja w pierwszym sezonie była inna. Później Netflix chciał więcej sezonów, to wymyślili jakieś dodatkowe światy
@@OlaKacz Przecież całe Dark w postaci 3 sezonów było napisane przed premierą 1 sezonu, przy tej fabule inny sposób jest niemożliwy. Wszystko jest dobrze i logicznie poskładane.
Cały serial obejrzałem raz. Nie miałem pojęcia o co dokładnie chodzi, ale przy przedostatnim i ostatnim odcinku 3 sezonu wszystko się wyjaśniło i jest według mnie dokładnie tak jak mówicie. Super serial i fajnie że zakończenie zostało otwarte z możliwością kontynuacji
Będzie może dłuższy materiał wyjaśniający inne mniejsze i większe wątki poboczne? :)
Mnie nurtują 3 pytania:
-urządzenie do podróży między światami, skąd się wzięło? Wehikuł czasu był przedstawiony w kilku odcinkach, jak powstał, jak działa itd, a tamto nic.
-Noah - jaki był jego cel testów tych morderczych foteli? Po co mu to było, skoro istniał już wehikuł czasu? Czy może to był jego prototyp??
-Odnośnie podróży w czasie, starałem się to ogarnąć wszystko, no ale.... a więc, podróżować w czasie można 3 sposobami? 1-dzięki maszynie naprawionej przez zegarmistrza, 2-poprzez dotknięcie/wejście w ciemną materię, 3-przejście przez tunel? Czy w przypadku opcji 2 i 3 podróż odbywa się o cykl 33 lat w przód lub tył, a przez wehikuł można w dowolny rok?
Wydaje mi się, że poprzez kulę też można podróżować mniej/więcej niż x*33 lata. Adam wysyła Jonasa do dnia poprzedzającego powieszenie się Mikkela/Michaela, a ten Adam/ta siedziba Sic Mundus istniała bodajże w latach dziesiątych i dwudziestych XIX wieku. I niemal na pewno nie było to 99 lat.
W jakim celu w alternatywnym świecie Egon na zlecenie Evy odwiedza krwawiąca Hannę, która była w ciąży z Urlichem(?) Jakie powiązanie w tym świecie mieli Egon i Hannah? Dlaczego Eva zlecając mu to zadanie mówi "Musisz stworzyć swoją przeszłość by zachować drzewo genealogiczne"?
Egon zabrał Hannę do przeszłości, aby związała się z jego młoda wersją, urodziła Silje, która spłodzi Agnes. A Agnes jest prababką Marty/Evy
@@blindness. przecież Egon przyszedł do już ciężarnej Hannah, która zaczęła rodzić. Myślę, że miał w jakiś sposób jej pomóc w porodzie albo gdzieś przetransportować (w końcu była sama w domu, nie wiadomo czy by przeżyła) bo kolejny raz kiedy później widzimy tamtą Hannah to wtedy kiedy przychodzi w 1888 do Jonasa razem z małą Silją.
@@shadia420 ale Hannah urodziła Silje w tym pierwszym świecie a w tym drugim alternatywnym świecie była raczej w ciąży z Urlichem jeśli się nie mylę? to znaczy w momencie w którym widzimy Hannę z silja to nie jest alternatywny świat tylko ten pierwszy
Z Żoną mieliśmy ubawz syna Jonasa i Marty. Jak wchodziła z nimi scena i to tylko podlozyc muzykę z coffin dance (astronomia) 😂😂
Ten środkowy ani razu nie mrugnął.
Czyli może być tak, że każdy z nas ma swój świat i żyje tak na prawdę w swoim świecie 😉
Co do nici Ariadny to początkowo jest dosłownie przedstawiana jako sznur w jaskiniach i nie bez powodu jest on czerwony bo później reprezentowany jest symbolicznie przez więzy krwi, Ariadną jest Claudia bo płynie w niej krew Egona który jest przodkiem wszystkich bohaterów (poprzez Silje) powstałych w wyniku splątania, a pierwszym przodkiem który nie jest tego efektem jest właśnie ona.
Jestem pełen podziwu dla scenarzysty, że chciało mu się wymyślić coś takiego 😀
Rozsądnie wyjaśnione, napewno temat dużo bardziej pogmatwany ale jsak ktoś liczy na jakieś w miarę nie skomplikowane wytłumaczenie to jest najlepszy materiał 👍 dzięki za filmik 💪
Czy mi się wydaje czy w ogóle nie została wyjaśniona historia Erica/Madsa i o co chodziło konkretniej z tą maszyną na głowę.
Było wyjaśnione już wcześniej. Był to prototyp wehikułu czasu, chłopcy byli królikami doświadczalnymi, maszyna przenosiła w czasie ale jednocześnie ich zabijała. W drugim sezonie widzimy inną maszynę, która zakrywała nie tylko oczy ale całe ciało, tym właśnie wehikułem przeniósł się Helge, maszyna działała dobrze i dlatego Helge nie zginął jak poprzedni chłopcy.
zostaje to wyjaśnione w drugim sezonie
@@blindness. Po co używali tej machiny (a budował ją chyba Noah), skoro mieli już wehikuł w walizce?
Ja tez nie za specjalnie ogarnęłam ten wątek. Wgl dlaczego Noah budował ten wehikuł, czy nie mógł wtedy skorzystać z jaskini? Szukał tych 3 brakujących kartek, ale jak to się miało do tego wehikułu, który testował na dzieciach? Adam go po prostu oszukał? Jeśli tak to po co?
@@lagadema16 nie wiem, takie wytłumaczenie jest na stronie serialu. Ale może jest tam też coś więcej na ten temat
Jeszcze jeden odcinek mi został do obejrzenia... I wracam tutaj :) na razie tylko łapka w górę ode mnie. Bo wiem, że będzie warto
Mnie zastanawia jedno, skoro Mały Jonas i mała Martha wydzieli siebie jako dorosłych podróżujacych do świata 0 to czasem nie oznacza pętli? I że to wszystko już się zdarzyło i zdarzy ponownie?
🤯
Wydaje mi się ze to zostało „nadpisane” w ich głowach jako znak ze są sobie przeznaczeni, przecież w rzeczywistości jonas nie stałby w szafie tak żeby katharina go nie zauważyła.
@@woj1803 też jest taka opcja
Świetny filmik! Przyleciałam tu od razu po zakończeniu serialu i dzięki Wam od razu wszystko się układa w głowie. Dzięki! Oh i czekam na Śladami Dark :)
Mam takie pytanie. Zauważyliście że pierwszy założyciel sic mundus ten Ślepiec. Za młodu wyglądał jak młody Mikel, tylko ślepy? Myślałem że to będzie jakoś wytłumaczone i nie wiem czy źle dobrali aktora czy serio jakimś razem Mikel się cofnął za daleko, czy to Mikel z innego wymiaru.
Inny aktor. Troszkę podobny. Mikkel: celebspodium.com/wp-content/uploads/2019/07/Dann-Lennard-Liebrenz.jpg Młody Gustav: static.tvmaze.com/uploads/images/medium_portrait/263/658114.jpg
Końcówka mnie zawiodła. Już tłumaczę dlaczego i ostrzegam przed spoilerem. Cały serial był koronkowy, dopracowany. Nie tłumaczył może istnienia boskiej cząstki etc., ale teoretycznie zgadzał się z założeniami fizyki w kwestii choćby takiego paradoksu dziadka. Jest tu "ale". Zgadzał się do momentu zniknięcia z pierwotnego świata Jonasa i Marthy. Skoro przez 25 odcinków serial był konsekwentny tj. kwestionował błędne rozumowanie jakim jest wymieniony paradoks, to dlaczego ostatnim odcinkiem już temu zaprzeczył? Czysto teoretycznie, Jonas i Martha nie powinni zniknąć po zapobiegnięciu śmierci młodego Tannhausa i jego rodziny, będąc już w jego rzeczywistości. Rozumiem jednak, że to wizja twórców, istnieje coś takiego jak licentia poetica, a w ogólnym rozrachunku serial i tak jest jednym z najlepiej napisanych w historii. Wydaje mi się jednak, że to jedyne pęknięcie w niezwykle kunsztownie utkanej fabule, a to nie daje mi spokoju,
Podobało i szkoda, że koniec. Waszego wideo i Dark :(
Przez 90% odcinka, kolejno potwierdzały się moje domysły, ale właśnie spojrzenie na ostatnią scenę serialu wcisnęły mnie w fotel. Zakończenie którego się spodziewałem, było w skrócie takie, że to oni, w sensie Marta i Adam, swoimi próbami powstrzymania tego wszystkiego, wywołują dokładnie taki a nie inny bieg wydarzeń. Taki paradoks Edypa. I nagle to pozytywne zakończenie, które jakoś mi nie pasowało... No właśnie! Moim zdaniem, w tym świecie 0 rozwiązanie supła 3 światów tworzyło nową pętlę i dokładnie po to jest ta ostatnia scena, której nie rozumiałem. To deja vu. to jest ten drugi bieg wydarzeń. Czyli raz Tanhaus wynajduje maszynę do podróży w czasie, unicestwia swój świat i powstaje supeł, a potem zostaje rozwiązany i na chwilę toczy się dalej by swoimi wydarzeniami w jakiś sposób doprowadzić do powtórzenia wydarzeń i powstania supła, bo jedno bez drugiego nie może istnieć, tak jak Jonas raz był ratowany przez Martę, a raz chował się w piwnicy, żeby oba światy istniały w równowadze
I stała się jasność!
Jakby spojrzeć na wszystko od końca to wszystko jest proste jak budowa cepa problem w tym że widz zostaje rzucony na sam dół lub jak kto woli samą górę na jedną z wielu możliwych nitek i powoli przed widzem są odkrywane karty zaczynając od tego punktu które prezentują co i jak nie koniecznie chronologicznie.
Jestem po obejrzeniu całości i szczerze, nie jestem ani szczególnie zachwycona, ani szczególnie rozczarowana. Takie mam neutralne odczucia. Dla mnie historia byłaby bardziej wzruszająca, gdyby Martha i Jonas mieli jakąś chemię, a osobiście nie zauważyłam nic takiego i cała ich relacja wydała mi się naciągana. Może być to dość niepopularna opinia, ale ja to tak odbieram. Niemniej jednak, całość serialu jest faktycznie bardzo misternie zaplanowaną układanką i naprawdę twórcy mają być z czego dumni. Reszta to już kwestia gustu.
Mało było różnych chemii w tym serialu? ;-P To przecież nie tylko historia Jonasa i Marty.
No prosze, a dla mnie ich chemia byla tak mocna, ze caly sezon 2 mialam lekkie "fuuuuj, typie, ona jest twoja ciotka" ;) Moze to kwestia odbierania aktorow i ich gry.
Myśle tak samo jak Ty Pluszowy Dinozaur. Może jeszcze Jonas mógłby coś czuć do Marty ze świata 2., bo zakochany był w Marcie ze swojego świata. Ale ze Marta z grzywką, gdzie przecież w jej świecie Jonas nigdy nie istniał nagle się w nim zakochuje aż tak?xD i jeszcze mają dziecko? I są sobie pisani nigdy w to nie wątp? Totalny absurd. Pusty ten sezon jak nie wiem co, tępy i zero głębi. Niewiadomo czym się kierują bohaterowie tylko tak skaczą w te i wewte. Wielkie rozczarowanie po dwóch zajebistych sezonach :(
Absolutnie się z Tobą zgadzam. Lwia część fabuły krążyła wokół miłości Marthy i Jonasa, w związku z tym wypadałoby rozpisać ich historię w taki sposób, aby w oczach widza uwiarygodnić siłę tego uczucia, które przecież napędzało bohaterów do ryzykownych działań. Tymczasem była to para zauroczonych sobą nastolatków po jednorazowym zbliżeniu. Aktorzy odtwarzający te role mieli mało spójny pomysł na swoje postacie, coś zgrzytało. Trójkat Hannah i małżeństwa Nielsen był natomiast boleśnie realistyczny, moim zdaniem najciekawszy wątek serialu i najlepiej zagrany.
Przez dwa sezony i siedem odcinków trzeciego serial sprawiał wrażenie, że najważniejsze są intryga i te wszystkie detale i szczególiki, rozkminy, jakie są połączenia między postaciami i wydarzeniami, kto jest czyją matką i ojcem, różne czasy. Potem rozgrywka między Adamem a Ewą, kto w której wersji jest w kogo zespole. Przeżycia bohaterów, które mają ich do czegoś doprowadzić. A na końcu się okazuje, że to wszystko, co śledziliśmy nie jest ważne, bo światy Jonasa i Marty są błędem, który trzeba wymazać. Jedyne co z wydarzeń trzech sezonów zostało, to puszczenie do nas oka, że Hanna ze świata trzeciego (początkowego) też nazwie syna Jonas, choć to już będzie inna osoba i tyle.
Serial 9/10, ale ostatnie kilkanaście minut przesuwa akcent na zupełnie co innego i trochę mnie jednak rozczarowuje. Pytanie, czy to nie było mylące robienie przez prawie trzy sezony tak skomplikowanej i pełnej detali fabuły, skoro koniec końców nie ma to wielkiego znaczenia i chodziło o coś zupełnie innego. Czuję, że to była wielka zmyła, wszyscy analizowali detale, kto jest czyją matką/ojcem, jakie timeliny, a to była jednak dość prosta w wymowie opowieść o niepogodzeniu się ze stratą.
Twórcy powiedzieli, że to ostatni sezon Dark, ale to nie znaczy, że kiedyś nie zrobią serialu o tytule Light. No chyba, że ten ich nowy serial, który teraz robią będzie spin-offem Dark.
oh mam nadzieję że nie. w 99% przypadkach za dużo to nie zdrowo i się kończy jak dextery, gry o tron i inne house of cards
@@hanami741 Casus finału Gry o Tron to najgłębsze dno w historii. Ale jest tez Breaking Bad + Better Call Saul, gdzie spin off ma nawet lepszy scenariusz. Czyli da się zrobić:)
Po co robić spin-off supeł rozwiązany nie lepiej wymyślić coś nowego?
@@emhyrvemrais7574 Moim zdaniem ten świat jest tak ogromny i posiada tylu wspaniałych bohaterów, że aż grzechem jest tak to wszystko zakończyć. Nie wiem jak ty, ale ja już tęsknię za niektórymi. Pomysłów mam miliony. Można by osadzić akcję tylko w latach 80. i zobaczyć jak dorastali Mikkel, Ulrich, Katarina, Hannah i inni. Bez podróży w czasie, tylko normalne życie i codzienne dramaty. Ewentualnie lata 50, bo to też ciekawy okres. Kolejnym pomysłem byłoby osadzenie akcji tylko w świecie 0 w roku 2020 i czasami jakieś retrospekcje z lat 80. Obserwowalibyśmy jakie skutki miałyby decyzje młodych bohaterów w teraźniejszości. Ale pomysłów jest cała masa.
Moim zdaniem w świecie zero nie mogą się urodzić dlatego że urodzą się z innymi genami. Myślę, że zakończenie miało na celu pokazanie wiecznego deja vu. Myślę że Hannah w strzepkkach swojej świadomości ma zakopane dawne życie i widząc kurtke przypomina sobie w głębi siebie Jonasa ze świata 1.
Uff! Jak dobrze że podróże w czasie nie są możliwe w realnym życiu.
Są ale tylko w przyszłość...
Ten serial jest tak 'posrany', że aż go pokochałam ❤️
Uwielbiam Cię słuchać, mówisz tak mądrze ❤
Myślałem że to sci-fi a to jest lepsze niż moda na sukces
Super materiał, jak zawsze zresztą :) mnie zastawia jedna rzecz: czemu Klaudia ze świata 2, która odwiedziła Claudię ze świata 1 i została wtedy przez nią zabita, nie miała również "rozdwojenia wątku", tak samo jak Jonas zabity przez Marthę? Tylko została zabita i potem Claudia ze świata 1 mogła się spokojnie pod nią podszywać przez wiele lat. Czy myślicie, że to dlatego że Jonas był jakoś inaczej traktowany przez wszechświat/przeznaczenie whatever?
To łatwe też się na tym zastanawiałem, w punkcie 0 czyli podczas apokalipsy raz Martha uratowała Johnasa, a raz nie dlatego istniały 2 Johnasow jak i dwie Marthy
Za każdym razem jak podejmowłeś inny wariant w punkcie 0 tak jakby pojawiała się nowa rzeczywistość
Genialne, szybkie i bardzo dobrze poprowadzone, w sposób merytoryczny, podsumowanie całości SUPŁA jaki tworzy Dark :D mimo, że jest to 25 minut samego gadania to słucha się z przyjemnością :) operowanie głosem oraz sposób mówienia do widza perfekcyjne :)
Dałam wam like na początek ale nie będę na razie oglądać, obejrzę a kilka dni jak sezon będzie za mną a na pewno wideo jak każde wasze jest genialne 🤩😘🤩😘🤩 edit: wracam po obejrzeniu. no i totalnie mocny serial. końcówka świetna, na pewno się nikt nie spodziewał że to od Tanhausa wszystko się zaczeło. Super podsumowanie :D
No i mamy paradoks ;)
Traktuję ten materiał - swoją drogą bardzo dobrze skonstruowany i przemyślany - jako podsumowanie. „Dark” jest serialem wyjątkowym, w którym wszystko pięknie się ze sobą łączy i niejednokrotnie zaskakuje do kwadratu, jednak nigdy nie miałam większego problemu ze zrozumieniem go. Jedynie przetwarzanie intencji i działań Adama, Ewy i Claudii było czasochłonne i, w moim przekonaniu, niesamowicie męczące. Były to ważne postaci i elementy z punktu widzenia całej historii, ale poświęcono temu zbyt wiele czasu antenowego, zamęczając widzów takich jak ja na śmierć.
Powiem tak, jedno wielkie WOW
Niby fajnie, że jest taki film. Wydaje mi się natomiast, że dla fanów, którzy przebrnęli przez wszystkie sezony, są to rzeczy oczywiste :) Czekam na Śladami Dark! Pozdrawiam
Czy ktoś mi wyjaśni, dlaczego syn Marty i Jonasa zabił sekretarkę Claudii? Tylko po to, aby nie mieć świadków na swoją obecność w elektrowni? Czy miało to jakiś głębszy sens?
Pewnego razu ona bardzo namolnie próbowała umówić spotkanie Claudii z jakimiś Francuzami - być może syn Marthy chciał się upewnić że do tego spotkania nie dojdzie? Może chcieliby kupić elektrownię i wtedy nie doszłoby do awarii. Trochę naciągane, ale ta asystentka pojawia się tak rzadko, że ciężko mi jest to inaczej sobie wytłumaczyć :D
A nie chodziło o zdobycie kluczy do elektrowni? Jeden chyba miała ona a drugi stary Doppler
Wróciłem! I tak byłem lekko zagubiony. Ale już nie jestem, bardzo fajne wyjaśnienie. Do zobaczenia pod następnymi filmami :)
IMO Urlich to najbardziej zmarnowana postać. Btw on ciagle w szpitalu ?
W świecie 0 w ogóle nie ma urlicha xd
ulricha*
Najlepsze jest to, że gdy jest młody nosi kurtkę z napisem No Future... A wiadomo, że większość życia spędził w przeszłości...
Taaa, on tam ciągle siedzi. Zwariować można, co nie? ;)
W świecie 0 w ogóle nie istnieje rodzina Nielsenów, są tylko wytworem paradoksów
Ta kurtka
Jak to możliwe że Woller nie miał oka w świecie nr 1, ręki w swiecie nr 2 lecz w ostatniej scenie widzimy rzekomo świat nr 0 w którym ponownie nie ma oka. Czy to aby na pewno był swiat 0?
Dalej nie ogarniam jednej rzeczy. Jak Claudia odwróciła bieg wydarzeń? Tzn co doprowadziło do tego, ze zorientowala sie jak rozwiązac pętle i czemu nie zrobiła tego wiele "wcielen" wczesniej
CZARNA MAŹ - o co chodzi?
Jedyna rzecz, której nie rozumiem, to dlaczego Jonas miał wizje swojego ojca umazanego czarną mazią, tak jak później Marta miała?
@Aleksandra Musiał Dzieckiem Marthy był mężczyzna z rozciętą górną wargą
@@moraoned to był rozszczep podniebienia... W końcu bliskie pokrewieństwo skutkuje wadami rozwojowymi
A kogo właściwie widziała wtedy w lesie Marta?
@@poduszkazchmielu siebie samą
@Aleksandra Musiał Dziecko Marty było tym gościem w trzech osobach, co narodził się poza czasem i przestrzenią - podejrzewam, że wtedy gdy Adam ciężarna Martę przywiązał i umieścił w środku boskiej cząstki zanim przyszła do niego Claudia.
A w scenie gdzie widzieli się jako dzieci to tyle chyba żeby pokazać te trzy światy. Jeden bez Marty, gdzie Jonas widzi jakby to był sen, drugi bez Jonasa, gdy ona widzi go w szafie i trzeci - świat pierwotny. Tez chyba takie podkreślenie że zawsze byli jakoś związani.
Na początku pierwszego odcinka 2! sezonu, w trakcie kopania tunelu czasowego Noah(-nastolatek) zabija Bartosza(-w średnim wieku)... Czyli swojego ojca, jak to się wyjaśni w sezonie trzecim. Twórcy nieźle to sobie wykombinowali, bo aktor grający "średniego" Bartosza pojawił się później dopiero właśnie w sezonie trzecim. Zawsze zastanawiałem się, kto na początku 2 sezonu właśnie został zabity. Z drugiej strony jest już późno, głowa chyli się ku poduszce, wiec mozliwe, ze ten temat był już wałkowany sto razy... Tak czy inaczej serial jest WIELKI.
P
Co do ostatniej sceny serialu, to fajny motyw, ze przy stole siedzą osoby, które w światach 1 i 2 zginęły, często w tragiczny sposób; osoby które nie były też oczywiście genalogicznie uwikłane w paradoksy, i którym los ostatecznie przywrócił należne miejsce.
A historia (czy raczej jej brak) z letnią przygodą a propos oka policjanta - niezły prztyczek dla poszukiwaczy wszelkich teorii i nawiązań. Szacuneczek dla scenarzystów.
A jak powstał tunel w jaskini w świecie 0? Skoro ten tunel był kopany w świecie Jonasa, właśnie przez Noah i Bartosza, podczas sceny o której mówisz. Później Jonas z Martą znajdują się w nim, gdy Tannhaus odpala maszynę, tyle że tego tunelu tam nie powinno być.
Przeczytałem wszystkie komentarze jak do tej pory i nie znalazłem odpowiedzi.
1. W latach 1890 ojciec tego ślepego dzieciaka ma zegarek Charlotte i mówi, że to należało do matki tego ślepego. Nie wiem jak to wyjaśnić ogarnąć.
2. Ojciec Reginy. Jest pokazane na końcu ostatniego odcinka zdjęcie podczas kolacji z tym facetem. Może ktoś go rozpoznaje?
A facet ze zdjęcia to nie Egon, dziadek Reginy?
@@blarghow9316 właśnie sprawdziłem i to raczej nie on
odpowiedź do 2, to jest dyrektor i założyciel elektrowni atomowej :)
a pytanie 1 mnie zaintrygowało :)
@@chudy1492 no racja, czyli może jest też ojcem nieznanym.
- Hannah jest matką Jonasa, a równocześnie jego praprapraprababcią.
- Aleksander jest pradziadkiem Charlotte.
- W pierwszym sezonie Bartosz spotyka się z Noah, kto z nas wtedy wpadłby na to, że Noah poucza właśnie swojego ojca 🤯
- Pierwszym właścicielem medalika ze świętym jest Egon, on też jest początkiem linii błędu 🤔
Takie tam ciekawe oczywistości :D
Najlepszym podsumowaniem tego całego genetycznego zamieszania jest bodajże "każdy jest spokrewniony z każdym" :D
Swoją drogą zabawne z perspektywy czasu jest to, jak "szokujący" był fakt, że Martha jest ciotką Jonasa, a potem w sezonie drugim, że Charlotte jest córką Elisabeth. Oh, we sweet, summer children.
A ja nadal nie mogę rozgryźć jednego. W powozie, niewidomemu chłopcu starszy mężczyzna daje książkę "Nić Ariadny" i mówi, że to ulubiona książka jego mamy. Co by sugerowało, że chodzi o Martę. Przewija się też zegarek z grawerem Charlotte. Później starszy niewidomy mężczyzna naciska na Jonasa by pracował nad wehikułem czasu. Wtedy myślałam, że właśnie ten niewidomy mężczyzna to syn Jonasa i Marty. Później okazuje się, że ich synem był mężczyzna z rozszczepioną wargą. W takim razie kim był niewidomy mężczyzna? Co znaczyła książka i zegarek i dlaczego mężczyzna z rozszczepioną wargą go zabił?
idontknowxoxo syn Marty i Jonasa ogólnie chodził zabijając różne nie istotne postaci, dla mnie trochę zmarnowany wątek
@@olivialeah5283 Dokładnie, ja w ogóle nie rozumiem po co on ich zabijał. Może miały wpływ na fabułę, którego ja np. nie zauważyłam. Np. Bernd Doppler był kiedyś dyrektorem/założycielem? elektrowni i chodziło o jakieś papiery. Potem zabili sekretarkę, chcąc wykraść dokumenty. Ale generalnie też uważam, że była to bardzo słaba postać. Plus, też nie zrozumiałam, kim był niewidomy mężczyzna i po co namawiał do budowy wehikułu.
@@poduszkazchmielu Niewidomy mężczyzna był dziadkiem H.G Tannhausa, było chyba mówione, że ojciec niewidomego stracił ukochaną i chciał zbudować maszynę do podróży w czasie, aby przywrócić ją do zycia. I że ta jego ukochana miała na imię Charlotte. No a syn Marthy zabijał tych wszystkich ludzi , aby doprowadzić do wybudowania elektrowni oraz do jej awarii, żeby Ewa mogła utrzymać pętlę i żeby jej syn żył.
@@CosmoPolis Dokładnie, było wspomniane, że Tannhausowie od pokoleń mieli bzika na punkcie podróży w czasie.
@@olivialeah5283 Syn Marty ustawiał w ten sposób pionki, by wpływać na przebieg zdarzeń. Np. doprowadzenie do budowy elektrowni czy zdobycie schematów układu "zabezpieczania przekroczenia poziomu"
Lubimy detale : Ładną masz kurtkę na sobie ; )
Ta żółta kurtka^^
Mnie ciekawią dwie rzeczy:
1. Nie wiem, ale mogłem gdzieś przeoczyć fragment w którym Jonas traci włosy i ogólnie przez co ma tak zdeformowaną twarz.
2. Kto był twórcą tunelu, kto wiedział, że w tamtym miejscu istnieje cząstka Boga itd. Był odcinek w którym młody Noa kopie tunel itd. ale czy to aby na pewno oni go wykopali? Wstawili te metalowe drzwiczki z napisami itp?
po obejrzeniu całego Dark doceniłam to, jak proste i nieskomplikowane jest nasze normalne życie w naszej rzeczywistości.... ;]
jakbyniepaczec to najlepszy kanał na TH-cam
Skoro Claudia wiedziała o tym, że wystarczy nie dopuścić do wypadku w świecie 0, czemu sama się tam nie przeniosła i samochodu nie zatrzymała, tylko musiała się wysługiwać Adamem, Jonasem i Martą? Poza tym pierwszy raz ten cykl został przerwany, i Adam zjawił się ponownie w miejscu, w którym przed chwilą zabił Martę. Jaką Claudia miała gwarancję, że Jonas w afekcie nie zabije samego siebie, czyli Adama? Za dużo po drodze mogło pójść coś nie tak, lepiej, jakby Claudia się tym zajęła. Jeszcze jedno mnie zastanawia: Urządzenie ze świata 2 (kulka) umożliwiało podróż między światami 1 i 2, Czemu nikt wcześniej nie podróżował z tym urządzeniem do świata 0, łącznie z Claudią? Nie było takiej możliwości i Claudia to jakoś przerobiła? Moim zdaniem serial bardzo dobry, ale przyczepiłbym się do niego w paru miejscach i nie powiedziałbym, że w pełni zachowanie bohaterów było logiczne :)
Dokladnie
Na razie jestem w połowie sezonu, ale na pewno wrócę jak skończę 3 sezon i całość od początku!
A co powiecie o scenie z "tunelu" kiedy to Adam i Marta widzą siebie samych jako dzieci ?