Dziękuję - bardzo :) Proszę Pana, wydaje Pan własne książki, ludzie Pana słuchają i bardzo poważają. Już teraz robi Pan fantastyczną robotę! Jednocześnie - takie treści są też potrzebne i mogą być naprawdę wyzwalające i przemieniające spojrzenie na świat, innych i własne życie także dla osób starszych, z pokolenia dla którego angielski to wciąż terra incognita, a oni tym bardziej mają często czas na czytanie i ogromną potrzebę zrozumienia własnego życia, podsumowań i ... znalezienia sił i mocy w sobie, wiary, że mogą te pozostałe jeszcze lata przeżyć z nadzieją i poczuciem sprawstwa we własnym życiu, a malejącym poczuciem bezradności, klęski czy zgorzknienia. Serdecznie Pana zachęcam i bardzo proszę choć spróbować pójść jeszcze krok dalej i może uda się Panu zachęcić jakieś wydawnictwo do wydania tej książki...? Jest potrzebna dla różnych pokoleń! Jeszcze raz dziękuję za Pana pracę i życzę Panu (i nam wszystkim - Pana słuchaczom) wielkiej energii do znajdowania i przybliżania nam kolejnych "niewidzialnych książek".
Roznie to z trauma bywa. Jest szkodliwe nazywanie drobnych niepowodzen traumą, ale też i bagatelizowanie traumy. Syty nie zrozumie glodnego. Ktos, kto nie przezyl traumy nie zrozumie jaka bezsilnosc sie pojawia w jej utknieciu i jak czasami latami, ciezka praca się z niej wychodzi.👍
Temat bardzo ważny. Leczenie traumy jest trudna i długotrwała. Warto o tym pisać, mówić. Jestem również zwolenniczką uświadamiania. Dziś do pomocy w terapii psychologicznej stosuje się najnowsze technologie.Neurostymulacja za pomocą treningów SAS to wspaniały produkt. Polecam😎
Jareczku 😊 Rewelacja. Szkoda ze nie żyjesz w innym zachodnim kraju już byś był mistrzem , przewodnikiem duchowym czy kimś takim . Czego ci jeszcze życzę ❤ Takich książek nam szukaj - pomagasz , rozwijasz , wyjaśniasz i prowadzis z😊🎉Dzięks
Ten odcinek jest dla mnie ważny szczególnie. Po 20 latach od urazu usłyszałam,że nie musiałam się wstydzić swojej siły,a użyłam jej by przetrwać. Drugi powód,to toczący się aktualnie rozwód mojego syna i trudne przeżycia mojego wnuka. Będę miała, po tym czego się tutaj uczę realny wpływ na proces,w którym wszyscy jesteśmy. Na rozprawę przyjdę o wiele mądrzej przygotowana. Dziękuję za każdy odcinek. To czego się uczę,zmienia realnie moje życie na " lepsze ".
Genialne! Tę książkę chciałabym przeczytać, jeśli będzie dostępna w języku polskim. Zawsze zastanawiałam się dlaczego dwie osoby, które przeżyły to samo inaczej do tego podchodzą. Dziękuję!
Dziękuję😊 Pamiętam, że kiedyś już nagrał Pan filmik o nieadekwatnym nazywaniu rzeczy, np. tłum w sklepie- masakra, zimny kotlet - tragedia:) Przesadzamy w słowach nie raz. Natomiast jeśli chodzi o "ciemne uliczki" to uważam, że pakowanie się w nie, sprzyja sytuacjom, po których możemy doznawać traumy.
Dwie refleksje, pierwsza - szkoda, że ta wiedza nie trafia do szkół, może uratowałaby a przynajmniej ukształtowała szczęśliwsze społeczeństwo. Druga - jestem świeżo po przeczytaniu dwóch części książki "Zanim wystygnie kawa" Bohaterowie przenoszą sie w przeszłość, spotykają bliskich którzy już dawno odeszli, wiedząc że cokolwiek na tym cofniętym w czasie spotkaniu powiedzą lub zrobią, nie zmieni to teraźniejszości. Na pozór bez sensu? Ale każda z tych postaci wraca po takim spotkaniu szczęśliwsza. Zdarzenia nie zostają zmienione, a mimo to trauma zostaje jakby uleczona, bohaterowie 'wracają do życia' choć nie dało się cofnąć biegu niechcianych wydarzeń. Będę wracać do tego odcinka. Dziękuję.
Dziękuję - bardzo :) Proszę Pana, wydaje Pan własne książki, ludzie Pana słuchają i bardzo poważają. Już teraz robi Pan fantastyczną robotę! Jednocześnie - takie treści są też potrzebne i mogą być naprawdę wyzwalające i przemieniające spojrzenie na świat, innych i własne życie także dla osób starszych, z pokolenia dla którego angielski to wciąż terra incognita, a oni tym bardziej mają często czas na czytanie i ogromną potrzebę zrozumienia własnego życia, podsumowań i ... znalezienia sił i mocy w sobie, wiary, że mogą te pozostałe jeszcze lata przeżyć z nadzieją i poczuciem sprawstwa we własnym życiu, a malejącym poczuciem bezradności, klęski czy zgorzknienia. Serdecznie Pana zachęcam i bardzo proszę choć spróbować pójść jeszcze krok dalej i może uda się Panu zachęcić jakieś wydawnictwo do wydania tej książki...? Jest potrzebna dla różnych pokoleń! Jeszcze raz dziękuję za Pana pracę i życzę Panu (i nam wszystkim - Pana słuchaczom) wielkiej energii do znajdowania i przybliżania nam kolejnych "niewidzialnych książek".
161-wszy film...
Jedno wiem na 161% 😉 - ten kanał ratuje życie. W wielu aspektach. Dziękuję!
Roznie to z trauma bywa. Jest szkodliwe nazywanie drobnych niepowodzen traumą, ale też i bagatelizowanie traumy.
Syty nie zrozumie glodnego. Ktos, kto nie przezyl traumy nie zrozumie jaka bezsilnosc sie pojawia w jej utknieciu i jak czasami latami, ciezka praca się z niej wychodzi.👍
Świetnie o traumie pisze Peter Levine i Gabor Mate
Dziękuję. Warto posłuchać więcej niż jeden raz.
Temat bardzo ważny. Leczenie traumy jest trudna i długotrwała. Warto o tym pisać, mówić. Jestem również zwolenniczką uświadamiania. Dziś do pomocy w terapii psychologicznej stosuje się najnowsze technologie.Neurostymulacja za pomocą treningów SAS to wspaniały produkt. Polecam😎
Jareczku 😊 Rewelacja. Szkoda ze nie żyjesz w innym zachodnim kraju już byś był mistrzem , przewodnikiem duchowym czy kimś takim . Czego ci jeszcze życzę ❤ Takich książek nam szukaj - pomagasz , rozwijasz , wyjaśniasz i prowadzis z😊🎉Dzięks
Ten odcinek jest dla mnie ważny szczególnie. Po 20 latach od urazu usłyszałam,że nie musiałam się wstydzić swojej siły,a użyłam jej by przetrwać. Drugi powód,to toczący się aktualnie rozwód mojego syna i trudne przeżycia mojego wnuka. Będę miała, po tym czego się tutaj uczę realny wpływ na proces,w którym wszyscy jesteśmy. Na rozprawę przyjdę o wiele mądrzej przygotowana. Dziękuję za każdy odcinek. To czego się uczę,zmienia realnie moje życie na " lepsze ".
ZNAKOMITY MATERIAŁ DZIĘKUJĘ SERDECZNIE POZDRAWIAM
ZNAKOMITY MATERIAŁ DZIĘKUJĘ
Dziękuję bardzo. Otwiera oczy i uszy ..super Pan wynajduje i przekazuje ..wielkie dzięki ❤
Dziękuję 😊
Dziękuję za przedstawienie tej książki🍀💚🍀💚🙂, jak zawsze ciekawa książka niedostępna w Polsce zawsze mnie to dziwi dlaczego?
Tak jak z używaniem słowa "depresja". Wystarczy brak uśmiechu i już zapytania czy mam depresję..
ZNAKOMITY MATERIAŁ DZIĘKUJĘ SERDECZNIE POZDRAWIAM
ZNAKOMITY MATERIAŁ
Bardzo ciekawa ksiazka❤
Genialne! Tę książkę chciałabym przeczytać, jeśli będzie dostępna w języku polskim. Zawsze zastanawiałam się dlaczego dwie osoby, które przeżyły to samo inaczej do tego podchodzą. Dziękuję!
❤
Dziękuję😊
Pamiętam, że kiedyś już nagrał Pan filmik o nieadekwatnym nazywaniu rzeczy, np. tłum w sklepie- masakra, zimny kotlet - tragedia:) Przesadzamy w słowach nie raz. Natomiast jeśli chodzi o "ciemne uliczki" to uważam, że pakowanie się w nie, sprzyja sytuacjom, po których możemy doznawać traumy.
👍👍👍
Panie Jarku dziękuję. Poczucie winy daje poczucie kontroli! Moje olśnienie❤myślę że to działa także w innych zjawiskach psychologicznych🤔
Dwie refleksje, pierwsza - szkoda, że ta wiedza nie trafia do szkół, może uratowałaby a przynajmniej ukształtowała szczęśliwsze społeczeństwo. Druga - jestem świeżo po przeczytaniu dwóch części książki "Zanim wystygnie kawa" Bohaterowie przenoszą sie w przeszłość, spotykają bliskich którzy już dawno odeszli, wiedząc że cokolwiek na tym cofniętym w czasie spotkaniu powiedzą lub zrobią, nie zmieni to teraźniejszości. Na pozór bez sensu? Ale każda z tych postaci wraca po takim spotkaniu szczęśliwsza. Zdarzenia nie zostają zmienione, a mimo to trauma zostaje jakby uleczona, bohaterowie 'wracają do życia' choć nie dało się cofnąć biegu niechcianych wydarzeń. Będę wracać do tego odcinka. Dziękuję.
Wiem
Dziękuję!
❤
❤
❤