S03E42 DDA, trauma, ogórki - O Zmierzchu
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 28 ส.ค. 2024
- Przywykliśmy do terminu DDA, który zakorzenił się zarówno w potocznym opisie osób, które wzrastały w domach alkoholowych, jak i w popkulturze - filmach, serialach. Ale to nie jest najlepszy sposób nazywania w czym rzecz.
Do tego dysfunkcje rodzinne na alkoholu się nie kończą i trzeba dobrze zrozumieć, co tak naprawdę wydarzyło się w przeszłości, żeby móc się zająć teraźniejszością. Bo wychowanie w złym domu to nie są wspomnienia, to jest trauma, która wpływa na wszystkie obszary naszego życia.
🔷 DDA - dlaczego warto myśleć szerzej?
🔷 🔷 rodziny dysfunkcyjne
🔷 🔷 🔷 porcja neurobiologii, czyli o kształtowaniu przywiązania
🔴 Słuchajcie i podawajcie dalej! Życie się robi lepsze, o zmierzchu.
** BĄDŹ NA BIEŻĄCO ZE ZMIERZCHAMI**
🔥 TH-cam
Nie zapomnij zasubskrybować mojego kanału i naciśnij dzwonek powiadomień, aby nie przegapić żadnego z moich nowych odcinków ‣ / martaniedzwiecka
📷 SOCIAL MEDIA
Facebook ‣ / niedzwieckaozmierzchu
Instagram ‣ / niedzwiecka_marta
💰 PATRONITE
Toss a coin to your witch… Wesprzyj Zmierzchy jako Matronka/Patron!
patronite.pl/Z...
📘 ZMIERZCHOWY NOTES
sklep.niedzwie...
✎ List do Przyjaciół z Przywilejami czyli newsletter
Zapisz się tutaj ‣ niedzwiecka.ne...
🎲 MÓJ SKLEP
sklep.niedzwie...
📚 MOJE KSIĄŻKI
„Slow Sex. Uwolnij miłość.” - Niedźwiecka i Rydlewska
🎧 Odcinki dostępne jako PODKAST:
Spotify: spoti.fi/36KCpfa
iTunes: apple.co/3lLAXj5
Anchor: anchor.fm/ozmi...
🎬 PLAYLISTY
Zaawansowane Life Hacks ‣ bit.ly/32WAV0o
Najważniejsze o emocjach ‣ bit.ly/2UHMnZi
Ciało, czucie, akceptacja ‣ bit.ly/36OIU0C
Seksualność i relacje ‣ bit.ly/2IQXbBR
Komunikacja ‣ bit.ly/3ffuA59
ʕ•ᴥ•ʔ
Pani Marto, bardzo dziękuję za Pani pracę, przekaż od Pani jest bardzo rzeczowy i bardzo wspierający, i chyba jeden z niewielu który nie etykkietuje negatywnie, a za to dodaje otuchy.
Uwielbiam wartość edukacyjną tego podcastu
Ja też bym chciała, żeby ta wiedza dotarła do jak największej liczby rodaków. Dlatego udostępniam dalej, niech idzie w świat.
Super odcinek :) z jednej strony DDA/DDD to tak jak było powiedziane masa objawów i faktycznie można byłoby podpiąć pod to 80% ludzi bo kazdy czasem ma któryś z symptomów. Ale z drugiej strony fajnie wiedzieć że jest na to konkretne określenie, bo człowiek wychowujący się w takim domu i spędzający w nim większość młodzieńczego życia zaczyna uznawać pewne rzeczy za normalne...że pewnie u wszystkich tak jest i to normalna rodzina. Nie musi być alkoholu wystarczy przemoc psychiczna. Kiedy natknąłem się przypadkiem na określenie DDA i DDD zacząłem zgłębiać temat i to otworzyło mi głowe na to dlaczego obecnie jestem taką a nie inną osobą. A że jestem osobą analityczną stwierdziłem że skoro jest to zdiagnozowana dysfunkcja to można coś z tym zrobić. Najpierw człowiek się zastanawia czemu akurat jego to spotkało i ma pretensje do rodziców. Ale nie ma co płakać nad rozlanym mlekiem. Kiedyś nie było nawet skąd brać pomocy i nie ma się co dziwić że rodzice którzy mogli mieć podobne doświadczenia z dzieciństwa nie mogli sobie pomoc. Jeszcze nie tak dawno każdy kto chociaz raz korzystał z pomocy psychoterapeuty był określany mianem wariata. A co dopiero 20- 30 lat temu. Trzeba korzystać z tego co mamy teraz i pomóc samemu sobie. Jest ciężko jak cholera i nikt nie zagwarantuje że się uda...ale przynajmniej nikt nam nie zarzuci że nigdy nic z tym nie zrobiliśmy. Najgorsze co mozna zrobić to być biernym a potem od wlasnego dziecka usłyszeć pytanie....ale tato skoro było Ci tak zle w swojej rodzinie to czemu nic nie zrobiles zeby w naszej bylo lepiej. Trzeba walczyć o przyszlość bo przeszłości już nie zmienimy.
"..,w którym nawet Szopen, gdyby żył, to by pił" 👑
Moi rodzice, którzy są DDA, nie wyszli z traum, nie podjęli terapii, sami nie piją. Mimo, że nikt nie pije alkoholu, atmosfera jest jak w domu alkoholowym… W takim domu byłam wychowywana… Długo nie wiedziałam o co chodzi, bo dziadkowie już nie pili w czasie, gdy byłam dzieckiem. Niby normalna rodzina. W dorosłym wieku dowiedziałam się, że dziadkowie pili, bili i zaniedbywali swoje dzieci. Nie połączyłem faktów i w wieku 30 lat zastanawiałam się co z moją rodziną jest nie tak? Skąd moje zaburzenia lękowe, napady paniki, przecież miałam normalną rodzinę?! Skąd depresja mojego brata?! Czego tak bardzo boi się moja matka, czemu rodzice są tacy nieprzewidywalni, bezradni i lękowi? Czytałam parę miesięcy temu książkę pt. Toksyczni rodzice i tam był rozdział o uzależnieniu od alkoholu, pomyślałam, że ominę, bo przecież u nas nie było tego problemu, ale zaczęłam czytać i oczy mi się robiły coraz większe! Wszystko się zgadzało, jakby autorzy opisywali moją rodzinę, wszystko - z wyjątkiem alkoholu! Ale zachowania, wzorce, nieprzewidywalność bezradność,, traktowanie życia itd. Szok! Proponuję więc nowy skrót - DDDDA Dorosłe Dzieci Dorosłych Dzieci Alkoholików. 🙃 Pozdrawiam!
Tak, dokładnie o to chodzi, można mieć dysfunkcyjny dom bez kropli akoholu.
Prawie po każdym podcaście mam ochotę napisać "Aj lowju Niedźwiedzka" 💚 A dziś szczególnie! ☺️ Pani Marto, ogromne podziękowania za to czym się Pani dzieli z nami w tak przystępny sposób pomimo często dużej wagi tematu. Serdeczności 🌹
Słucham ten sam podcast już kolejny raz. Dzisiaj już nie powstrzymałam łez. Musze coś z tym zrobić. Dziękuję !
W moim domu nie było żadnych uzależnień. Ale w wieku 25 lat zorientowałam się, że coś jest nie tak. Poszłam na terapię grupową dla DDA i okazało się, że mam wszystkie symptomy, z którymi przyszli ludzie mający pijących rodziców... Mój dziadek był alkoholikiem.
Wow! Ten odcinek dał mi popalić. Pochodzę z bardzo dysfunkcyjnego domu: ojciec pijak (niepracujący), przemoc fizyczna i psychiczna wobec matki (ojciec) i wobec dzieci (oboje rodziców). Oboje pochodzą z takich samych dysfunkcyjnych rodzin z dokładnie taka sama kalka jak opisałem. Z wielu symptomów opisanych w odcinku rozpoznaje u siebie trudności w odczuwaniu empatii, jestem typowym 'control freak' (moja partnerka często się wkurza o to, mając oczywiscie racje), próbuje to zmienić ale tempem ślimaka chyba, wydaje mi sie ze jestem typem raczej wysoko funkcjonującym, wydaje mi się że radzę sobie w życiu nie najgorzej, jestem raczej pozytywnym facetem ale moja ciemna strona wychodzi od czasu do czasu na wierzch, daje jej upust poprzez granie w kapelach, nie uzywam zadnych substancji, do rozładowania wewnętrznych napięć używam sportu, dawno temu zdecydowałem o nie zakładaniu rodziny, jestem raczej nieufny wobec ludzi ale jak już 'otworzę drzwi' to przywiązuje się jak pies (a moze jak kot?). Z ojcem nie mam kontaktu od 16 roku życia, z matka jak najbardziej tak-całkiem niedawno przy okazji jakiejś wymiany sms napisala mi ze mnie kocha (pierwszy i jedyny raz w życiu), potrzebowałem 3 dni zeby to jakos przerobic...Zmiażdżył mnie fragment o 20 letnim rozwoju systemu emocjonalnego i fizycznej konstrukcji tegoż oraz fragment o sporcie. Coraz bardziej dojrzewam o decyzji o podjęciu terapii...Mam 44lata...Trafilem na Twoj kanal zaledwie kilka dni temu a dowiedzialem sie o sobie bardzo wiele. Dzięki i pozdrawiam.
czy poszłeś na terapie ?
Za kazdym razem jestem zachwycona pani zdjeciem i cala oprawa tych podcastow i teraz ta peruka.... i mina zawsze pasujaca do tego o czym pani mowi....gratuluje tego pomyslu, oczywiscie takze tresci sa zawsze interesujace....i ten glos,nawet nie znajduje slowa,zeby go okreslic, ale sluchalabym go bez przerwy......jestem z tej "normalnej" rodziny,ale lepiej moge zrozumiec i wspolczuc innym, ktorzy nie mieli tego szczescia...........czekam na kolejne podcasty.....
Ależ dobry odcinek ❤️ zostanie ze mną na długo
Bardzo dziękuję za to nowe i odkrywcze dla mnie spojrzenie na DDA...
Cudo, oby więcej takich treści, robi mi Pani porządek w głowie
❤ Dziękuję po stokroć! Podałam dalej (ja dziecko z dysfunkcyjnej rodziny i nieletnia matka), nawet swoim dorosłym dzieciom, z przeprosinami że zbabrałam Im życie wiążąc się z Ich ojcem. I za to, że długo nie potrafiłam odejść. Dopiero ucieczka na emigrację wyrwała nas z tego całego bagna. Ale nie wszystkie fotografie sprzed lat wyblakły…
Dziękuję za wartościowy materiał i za podpowiedź z tą książką "Dom w butelce"
Dziekuje za podkast, poprosze o kilka nastepnych z wariantami jak sobie i innym pomoc
Będzie za tydzien podkast o losach bohaterów książki Dom w Butelce, ale nie będzie akcji pomocowej, bo to by było groźne i bezskuteczne. Trzeba iść na terapię i tyle, tutaj żaden podkast nie pomoże.
Dziękuję za wstęp i czekam na ciąg dalszy 🙏
Grubo jak na zbliżającą się listopadoze 😉Czuję niedosyt i mam nadzieję na ciąg dalszy.
słowa dwa - chapeau bas!!!
Szopen to pewnie by pił Szopena:) Bardzo Pani dziękuję za ten i inne nagrania 💓
Smutne to... Szkoda, że Rodzice tak nam pomieszali nasze istnienie... nie w tym kierunku, co odpowiedzialność rodzica głosi czystym sercem
Super kontent. Pozdrawiam serdecznie 🙏
o tym ze jestem DDA zdałam sobie sprawę w wieku ponad 40 lat gdy po rozpadzie długoletniego związku trafiłam na psychoterapię. Wtedy nie padło tam słowo DDA - sama do tego doszłam. Tak, mój partner tez był uzależniony choć nie tak jak jeden z moich rodziców od alkoholu ale od hazardu, notorycznego kłamstwa.
❤️🌹Pozdrawiam i dziękuję :)
Bardzo potrzebny komentarz. Dzięki.
Doskonały wykład;))
Dziękuję ❤️
Dziękuję.
Dziękuję
Dlaczego mówi pani o narkotykach i alkoholu albo, co dla mnie jest tym bardziej dziwne, o substancjach psychoaktywnych i alkoholu, tak jakby alkohol nie był narkotykiem i nie był substancją psychoaktywną? Używając takiego języka wzmacnia pani fałszywy przekaz o tym, że alkohol jest czymś innym. Proszę mówić po prostu o substancjach psychoaktywnych. To tak jakby mówić słodycze i cukierki. Wychodzi wtedy na to, że cukierki to nie są słodyczne, tylko stanowią jakaś osobną kategorię, poza słodyczami, co oczywiście także byłoby nieprawidłowe.
Czekałam na ten temat 😁
Jeszcze za tydzien będzie o tym
@@MartaNiedzwiecka tak, aż zatarłam rączki słysząc tą informację 😁 oczywiście jak co tydzień w sobotę odpalę przy kawce. Jako 5 latka zostałam sama z ojcem alkoholikiem. Sporo już za mną. Cała masa doświadczeń, ale im bardziej jestem siebie świadoma - tym skuteczniej się nad tym pracuje. Pani Marto, te podcasty bardzo mi pomagają w "dostrzeganiu" siebie i innych, w sensie brania pod uwagę że nie ma tak, że czarne albo białe, bo kolorów jest moc na np. moim płutnie. Nie żebym się ze wszystkim identyfikowała, bo wtedy z sobie wym wyszła - ot dużo rzetelnej wiedzy, informacji przekazanej w moich wibracjach. Taki sos sweet chilli - jak ktoś lubi, to nie lubi bo lubi, tylko się smakiem zachwyca i łączy z innymi potrawami nieraz w zaskakujący dla siebie i innych sposób.
Pozdrawiam cieplutko i czekam na sobotę 😁
@@fanaberia2729 Pozdrawiam ciepło :)
Ale mocny odcinek.
"Dom w butelce" prawie przeczytany, wiec czekam z niecierpliwością na rozmowę. Dziękuję za dzisiejszy podcast, jak zwykle bezbłędny🙏❤
0
A jak już jesteśmy zahaczamy o uzależnienia, to czy można się uzależnić od podcastu "O zmierzchu"? Zauważam u siebie pewne objawy...
Nie można :)))
Omg 😍 thanks 😍😍
Majstersztyk.
Jak radzić sobie jako partner takiej osoby? Czy jest podcast o tym?
Czy będzie coś o syndromie DDD?
❤️
Super odcinek jak zwykle :) mam pytanie. Temat dotyczy mnie bardzo mocno, właściwie to ciągle przeżywam szok, że mnie dotyczy, mimo, że jestem książkowym przykładem skrajnego zaniedbania. Pani podkast dodatkowo również z przytupem uświadomił, że problem jest gigantyczny. Że nad zmianą pracuje się latami. Chodzę na terapię już prawie rok i biorę leki od psychiatry. Czy można robić coś więcej, żeby z tego wyjść? Obecnie jest bardzo ciężko, ale czy "wystarczy" stosować się do rozmów z terapeutą i coś zmieniać kroczkami małymi w bieżącym życiu?
Zastanawiam się czy możliwe jest , żeby kiedyś moja rzeczywistość wyglądała inaczej. Obecnie jak odkrywam wszystko w sobie to jakby matrix mi się ukazywał. Co można więcej robić jak już wiemy, że jest grubo i ciężko?
Iść przez proces, powoli, cierpliwie, z uwagą dla siebie i wyrozumiałością dla siebie. Można potem żyć. W miarę dobrze czasami.
mam ten sam problem - to znaczy, nie wiem co mam zrobić żeby to przepracować ale staram się myślę, ze trzeba dać czasowi czas Życzę siły I MOCNO PRZYTULAM
Trafne pytanie. Wysyłam dużo ciepełka w Pani stronę ❤️
Dziękuję Pani Marcie za te ciężkie wywody i patronom i matronkom. Dzięki nim mogę słuchać tych materiałów.
Powiem co u mnie pomogło: notatki z sesji terapeutycznych tzn. o czym była rozmowa, jakie wnioski, jakie uczucia się pojawiły, jakie wspomnienia. Zapisywałam też wspomnienia, które się odblokowały, nazywałam je, odczarowywałam i zapisywałam (np. Pisałam: rodzice zawsze mi mówili, ze w wieku 3 lat uciekłam z domu, całe życie się tego wstydziłam, a na terapii odkryłam, że wcale nie uciekłam, ale mnie nie pilnowali i się zgubiłam, powinni byli wezwać policję,a tego nie zrobili itd.). Wartościowe kanały na YT np. Niedzwiecka, Ocal siebie, Selfmastery (tylko nie żadne Pawlikowskie, Maya Ori i tym podobne, bo sobie kuku można zrobić). Książki np. Bradshaw, Branden 5 filarów, Forward Toksyczni rodzice…
@Patrycja Boś poczytaj sobie na spokojnie na czym polega terapia pracy z ciałem metodą Lowena. I być może poczujesz czy chciałabyś spróbować właśnie takiej pracy. Ona pomaga w bezpiecznych warunkach terapeutycznych "odmrozić"/ uwolnić ciało z traum, które pozapisywane są w nim przez lata a których czasami umysł podczas terapii mówionej nie potrafi przepracować. Wszystkiego dobrego ☺️🌹
💔
👍
Polecam,, BIG RED BOOK"
Akurat wczoraj syn 15lat wrocil pod wpływem % ,najprawdopodobniej bo oczywiście do niczego się nie przyzna i jak mam rozmawiać żeby mu pomóc ...
Może ktoś polecić jakąś książkę,podcast żeby wiedzieć jak podejsc do tego problemu bo nie nam pojęcia...
A jaki jest problem?
Oprócz tego, że używki degradują mózg oczywiście.
@@pucia200 Pani tak na poważnie....bo jak tak to raczej mamy inny podejście w piciu alkoholu przez 15 latka i nie porozmawiamy sobie...Miłego wieczoru życzę.
@@rafaijoannaromaniuk3846 właśnie tego byłam ciekawa :)
Dziękuję za odpowiedź.
a do czego ma sie przyzanac, jak pobzyka ma tez sie przyzanawac, czy bedziesz dumna z niego ze wlasnie mial sexy moment ale wnioskuje ze nie a moze ona tez miala fajny sex :) i nie patrz przez pryzmat siebie i swoich doswiadczen , po co ta cala odpowiedzalnosc moze trzeba porozmawaic a to nie jest latwe, zacznij pierwsza pogadaj z nim, bez zarzutow, chyba ze nie wiesz jak zaczac a to jest juz twoj problem
koncze analize ktora jest dobra a pisac mi sie juz nie chce :)
i ty masz swemu synowi jakos pomagac :) jak juz moge powiedziec ze ty masz problemy, a najlepsza ksiazka to czysta lub czyste kartki papieru gdzie zapiszesz jak sie czujesz co sie zdarzylo u ciebie i u twoich bliskich nie zawsze konieczne i potrzebne mozna odrzucic i wrocisz do tego po tygodniu , 13 dniach czy 234 dniach, wybor nalezy do ciebie
pamietajmy umieramy nie musimy o tym myslec ale fajnie byc szczesliwym i nie utrudniajmy tego innym i to jest ostatni wpis na tym podkascie i mam nadzieje ze ostatnie wogole na youtubie gdzie gada sie o traumach
i nie zgadzam sie z Niedzwiecka mozna sie wyleczyc samemu jest trudno moze trudniej nz ...... lecz da sie
@@kriskupiec4361 chciałabym Cie choć trochę zrozumieć ale chyba na innych falach działamy..................................
Odcinek mega ważny i wszystko TAK, ale ja w innej sprawie. Kocham Niedźwiedzka, ale te płatności za webinar to jest jakiś żart....serio nie dało by się jakiegoś prostszego sposobu na to ogarnąć
Ale się przestraszyłam tego zdjęcia
Tak miało być :)
Jaki piękny narcyz.