โสฬสญาณ หรือ ญาณ ๑๖

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 30 ก.ย. 2024
  • เสียงอ่านข้อเขียนของสมณะโพธิรักษ์ ที่เขียนอธิบายรายละเอียดของญาณ ๑๖ ไว้ตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๑๖

ความคิดเห็น • 17

  • @varovarunyoo1720
    @varovarunyoo1720 21 วันที่ผ่านมา

    น้อมกราบพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขออนุโมนาสาธุ สาธุ สาธุ...

  • @สมพรสมพร-ฆ1ซ
    @สมพรสมพร-ฆ1ซ 25 วันที่ผ่านมา

    สาธุครับ

  • @เศกสันงามเผ่า-ณ6ศ
    @เศกสันงามเผ่า-ณ6ศ 2 ปีที่แล้ว

    อาตมาขออนุโมทนาสาธุการมันเป็นปัจจัตตังสำหรับอาตมาได้แจ้งแล้วในตนแต่ใช้เวลานานมากเพราะออกบวชตั้ง7รอบกว่าจะรู้จักขันธ์5จนแยกนาม-รูปออกได้แต่ก็ยังไม่รู้ว่าตนจะเกิดญาณ16จนได้มารู้จักกับคุณตรงเตือนนี่แหล่ะจึงรู้ว่าเป็นญาณเพราะสงสัยมาตลอดจนมารู้ทุกขสัจจ์จึงรู้เหตุและนิโรธและมรรควิธี8ที่ย่นลงเป็น3และ2และย่นลงมาที่ความไม่ประมาทคือสติแต่ยังละบุหรี่ไม่ได้แต่จะพยายามเลิกให้ได้

  • @gar-barn-din
    @gar-barn-din ปีที่แล้ว

    สาธุสาธุสาธุคะ

  • @zeroffth3698
    @zeroffth3698 9 หลายเดือนก่อน

    กราบอนุโมทนาสาธุ

  • @วีระศักดิ์จิตรหาญ

    สาธุ.สาธุ.สาธุครับ.

  • @direksrisombat3951
    @direksrisombat3951 ปีที่แล้ว

    สาธุครับ

  • @PunsakRyu
    @PunsakRyu 2 ปีที่แล้ว

    สาธุอนุโมทามิ

  • @AtapheeThanait
    @AtapheeThanait 3 ปีที่แล้ว

    สาธุอนุโมทามิ

  • @ปรีชาแก้วกฤษฎางคฺ์

    สาธุครับปะ

  • @asdfghhgfdsa5031
    @asdfghhgfdsa5031 3 ปีที่แล้ว

    สาธุ

  • @panjainilkuha9602
    @panjainilkuha9602 3 ปีที่แล้ว

    สาธุ

  • @nouuhal8098
    @nouuhal8098 3 ปีที่แล้ว

    สาธุค่ะ

  • @สง่าหอมอ่อน
    @สง่าหอมอ่อน 2 ปีที่แล้ว

    ❤️❤️❤️❤️

  • @เหลนศิษย์พระป่า
    @เหลนศิษย์พระป่า 2 ปีที่แล้ว

    ขอสอบถามท่านผู้รู้หน่อยครับว่า คนที่ปฎิบัติวิปัสนานั้นจะต้องผ่านญาณทั้ง 16 ขั้นใช่หรือไม่หรือเฉพาะบางท่านตามเฉพาะแนวทางปฎิบัติ ตัวผมเองปฎิบัติมาสักพักยังไม่สักญาณ แต่กุศลธรรมต่างๆก้าวหน้าขึ้นมาก ขอท่านผู้รู้ไขข้อข้องใจให้หน่อยครับ 🙏🙏🙏

    • @adumjur5895
      @adumjur5895 2 ปีที่แล้ว +1

      กดคำว่าโสฬสญาณในยูทูปจะปรากฏคลิปต่างๆของหลายสำนัก
      เข้าไปฟังไปศึกษาให้เข้าใจชัดเจน
      ในระดับสุตะมะยะปัญญา(ปัญญาที่เกิดจากการฟัง)ก่อนเมื่อทรงจำได้ชัดเจนดีแล้ว ตรวจทานตรวจสอบ
      ดีแล้วว่าทรงจำมาไม่ผิดว่าแต่ละสำนัก(ซึ่งหลักๆก็มีสองสายคือสาย
      วัดมหาธาตุกับสายอ.แนบ มหานีรานนท์)ศึกษาทรงจำให้ดี แล้วลองหาโอกาสไต่สวนทวนถามกับอ.ในสาย
      นั้นๆซึ่งนี่จะเป็นจินตามะยะปัญญา
      คือปัญญาที่เกิดจากการพิจารณาด้วยการไต่สวนทวนถามตามความ
      ทรงจำ ซึ่งจะทำให้เราเข้าใจในจุด
      ที่เราพิจารณาแล้วไม่เข้าใจซึ่งมันจะทำให้เราเข้าใจในแนวทางนั้นๆชัดเจน แต่ข้อสำคัญต้องมีใจกว้าง
      อย่ายึดติดในความเห็นของตนมุ่ง
      เอาความรู้ความเข้าใจเป็นหลัก
      เพราะพระธรรมของพระพุทธเจ้านั้น
      ไม่ว่าเบื้องสูงเบื้องกลางเบื้องต่ำล้วนสัมพันธ์กัน หากเรายึดติดในความเห็นของเราๆจะมองไม่เห็นในจุดที่เรามองไม่เห็น ให้เรานึกเสมอว่าเราไม่มีวันเข้าใจพระธรรมของพระพึทธเจ้าได้ทั้งหมด เมื่อเรารู้เราเข้าใจเท่าไหร่
      เราก็พยายามปฏิบัติไปตามนั้น เพราะ
      พระธรรมของพระพุทธเจ้านั้นมีความน่าอัศจรรย์อยู่อย่างคือเมื่อเราสนใจศึกษาไปไม่ยุติลงคือดำเนินจิตไปตามกุศลธรรมอยู่เรื่อยๆเราจะเจอกับผู้รู้ที่มีเมตตาเข้ามาสอนหรือเราได้พบเจอท่านเองแต่ละจุดที่เราติดเราไม่เข้าใจก็อย่าไปใจร้อนค่อยๆปฏิบัติไปตามความเข้าใจที่เรามีและศึกษา
      ไปเรื่อยๆๆด้วยการนำความรู้ที่เราทรงจำมาๆปฏิบัติดูว่าจะเกิดผลอย่างไรนี้คือส่วนที่เรียกว่าภาวนามยปัญญาคือปัญญาที่เกิดจากการอบรม
      บ่มเพาะตนด้วยการปฏิบัติไปตามคำสอนนั้นๆๆ ผมเองเริ่มศึกษามาตั้งแต่เด็กเพราะแม่พาเข้าวัดพาไปฟังธรรม
      ที่วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษ ได้ยินท่านเจ้าคุณเทพสอนกัมมะฐานมันก็ไม่เข้าใจหรอกแต่ก็คิดว่ามันคงดีเพราะแม่พาทำคือพานั่งพาเดินจงกรม มีอยู่วันหนึ่งเป็นวันวิสาขะบูชา
      แม่ผมก็พาเดินจงกรมขวาย่างหนอซ้ายย่างหนอ กว่าจะเดินไปแต่ละก้าวมันช้ามากผมก็คิดขึ้นมาว่าเดินอย่างนี้มันจะไปถึงนิพพานได้อย่างไรหนอ
      กว่าจะเดินไปได้แต่ละก้าวแต่ละก้าว
      ผ่านไปห้าสิบกว่าปีผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านเศร้าผ่านทุกข์มาจนผมหงอกขาวหวนไปนึกถึงความคิดนั้น
      ตอนเด็กๆทีไรผมก็ขำตัวเองทุกที
      การศึกษาในพุทธศาสนาทร่สำคัญคืออย่ายึดติดในสายในสำนักแต่ให้คิดว่าถ้าเป็นธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วเราจะรับฟังจะพิจารณาจะไม่ถือหมู่ถือพวกถือคณะเป็นใหญ่แต่จะถือว่าถ้าเป็นธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วเราจะน้อมรับฟังเสมอ ถ้าปฏิบัติเช่นนี้เราจะเป็นผู้เข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้าได้มากที่สุด การเข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้าจะทำให้ความทุกข์ที่เรายึดถืออยู่ค่อยๆ
      ลดน้อยุอยลงไปตามลำดับซึ่งเราจะไม่เห็นในขณะนั้น แต่ผ่านไปสิบปียี่สิบปีเราจะเห็นคนใหม่ในตัวเราที่มันไม่มีวันกลับไปคิดแบบนั้นเมื่อในวันของสิบยี่สิบที่แล้วอีกเลย