ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
น้อมกราบพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขออนุโมนาสาธุ สาธุ สาธุ...
สาธุครับ
อาตมาขออนุโมทนาสาธุการมันเป็นปัจจัตตังสำหรับอาตมาได้แจ้งแล้วในตนแต่ใช้เวลานานมากเพราะออกบวชตั้ง7รอบกว่าจะรู้จักขันธ์5จนแยกนาม-รูปออกได้แต่ก็ยังไม่รู้ว่าตนจะเกิดญาณ16จนได้มารู้จักกับคุณตรงเตือนนี่แหล่ะจึงรู้ว่าเป็นญาณเพราะสงสัยมาตลอดจนมารู้ทุกขสัจจ์จึงรู้เหตุและนิโรธและมรรควิธี8ที่ย่นลงเป็น3และ2และย่นลงมาที่ความไม่ประมาทคือสติแต่ยังละบุหรี่ไม่ได้แต่จะพยายามเลิกให้ได้
สาธุสาธุสาธุคะ
กราบอนุโมทนาสาธุ
สาธุ.สาธุ.สาธุครับ.
สาธุอนุโมทามิ
สาธุครับปะ
สาธุ
สาธุค่ะ
❤️❤️❤️❤️
ขอสอบถามท่านผู้รู้หน่อยครับว่า คนที่ปฎิบัติวิปัสนานั้นจะต้องผ่านญาณทั้ง 16 ขั้นใช่หรือไม่หรือเฉพาะบางท่านตามเฉพาะแนวทางปฎิบัติ ตัวผมเองปฎิบัติมาสักพักยังไม่สักญาณ แต่กุศลธรรมต่างๆก้าวหน้าขึ้นมาก ขอท่านผู้รู้ไขข้อข้องใจให้หน่อยครับ 🙏🙏🙏
กดคำว่าโสฬสญาณในยูทูปจะปรากฏคลิปต่างๆของหลายสำนักเข้าไปฟังไปศึกษาให้เข้าใจชัดเจนในระดับสุตะมะยะปัญญา(ปัญญาที่เกิดจากการฟัง)ก่อนเมื่อทรงจำได้ชัดเจนดีแล้ว ตรวจทานตรวจสอบดีแล้วว่าทรงจำมาไม่ผิดว่าแต่ละสำนัก(ซึ่งหลักๆก็มีสองสายคือสายวัดมหาธาตุกับสายอ.แนบ มหานีรานนท์)ศึกษาทรงจำให้ดี แล้วลองหาโอกาสไต่สวนทวนถามกับอ.ในสายนั้นๆซึ่งนี่จะเป็นจินตามะยะปัญญาคือปัญญาที่เกิดจากการพิจารณาด้วยการไต่สวนทวนถามตามความทรงจำ ซึ่งจะทำให้เราเข้าใจในจุดที่เราพิจารณาแล้วไม่เข้าใจซึ่งมันจะทำให้เราเข้าใจในแนวทางนั้นๆชัดเจน แต่ข้อสำคัญต้องมีใจกว้างอย่ายึดติดในความเห็นของตนมุ่งเอาความรู้ความเข้าใจเป็นหลักเพราะพระธรรมของพระพุทธเจ้านั้นไม่ว่าเบื้องสูงเบื้องกลางเบื้องต่ำล้วนสัมพันธ์กัน หากเรายึดติดในความเห็นของเราๆจะมองไม่เห็นในจุดที่เรามองไม่เห็น ให้เรานึกเสมอว่าเราไม่มีวันเข้าใจพระธรรมของพระพึทธเจ้าได้ทั้งหมด เมื่อเรารู้เราเข้าใจเท่าไหร่เราก็พยายามปฏิบัติไปตามนั้น เพราะพระธรรมของพระพุทธเจ้านั้นมีความน่าอัศจรรย์อยู่อย่างคือเมื่อเราสนใจศึกษาไปไม่ยุติลงคือดำเนินจิตไปตามกุศลธรรมอยู่เรื่อยๆเราจะเจอกับผู้รู้ที่มีเมตตาเข้ามาสอนหรือเราได้พบเจอท่านเองแต่ละจุดที่เราติดเราไม่เข้าใจก็อย่าไปใจร้อนค่อยๆปฏิบัติไปตามความเข้าใจที่เรามีและศึกษาไปเรื่อยๆๆด้วยการนำความรู้ที่เราทรงจำมาๆปฏิบัติดูว่าจะเกิดผลอย่างไรนี้คือส่วนที่เรียกว่าภาวนามยปัญญาคือปัญญาที่เกิดจากการอบรมบ่มเพาะตนด้วยการปฏิบัติไปตามคำสอนนั้นๆๆ ผมเองเริ่มศึกษามาตั้งแต่เด็กเพราะแม่พาเข้าวัดพาไปฟังธรรมที่วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษ ได้ยินท่านเจ้าคุณเทพสอนกัมมะฐานมันก็ไม่เข้าใจหรอกแต่ก็คิดว่ามันคงดีเพราะแม่พาทำคือพานั่งพาเดินจงกรม มีอยู่วันหนึ่งเป็นวันวิสาขะบูชาแม่ผมก็พาเดินจงกรมขวาย่างหนอซ้ายย่างหนอ กว่าจะเดินไปแต่ละก้าวมันช้ามากผมก็คิดขึ้นมาว่าเดินอย่างนี้มันจะไปถึงนิพพานได้อย่างไรหนอกว่าจะเดินไปได้แต่ละก้าวแต่ละก้าวผ่านไปห้าสิบกว่าปีผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านเศร้าผ่านทุกข์มาจนผมหงอกขาวหวนไปนึกถึงความคิดนั้นตอนเด็กๆทีไรผมก็ขำตัวเองทุกทีการศึกษาในพุทธศาสนาทร่สำคัญคืออย่ายึดติดในสายในสำนักแต่ให้คิดว่าถ้าเป็นธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วเราจะรับฟังจะพิจารณาจะไม่ถือหมู่ถือพวกถือคณะเป็นใหญ่แต่จะถือว่าถ้าเป็นธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วเราจะน้อมรับฟังเสมอ ถ้าปฏิบัติเช่นนี้เราจะเป็นผู้เข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้าได้มากที่สุด การเข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้าจะทำให้ความทุกข์ที่เรายึดถืออยู่ค่อยๆลดน้อยุอยลงไปตามลำดับซึ่งเราจะไม่เห็นในขณะนั้น แต่ผ่านไปสิบปียี่สิบปีเราจะเห็นคนใหม่ในตัวเราที่มันไม่มีวันกลับไปคิดแบบนั้นเมื่อในวันของสิบยี่สิบที่แล้วอีกเลย
น้อมกราบพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ขออนุโมนาสาธุ สาธุ สาธุ...
สาธุครับ
อาตมาขออนุโมทนาสาธุการมันเป็นปัจจัตตังสำหรับอาตมาได้แจ้งแล้วในตนแต่ใช้เวลานานมากเพราะออกบวชตั้ง7รอบกว่าจะรู้จักขันธ์5จนแยกนาม-รูปออกได้แต่ก็ยังไม่รู้ว่าตนจะเกิดญาณ16จนได้มารู้จักกับคุณตรงเตือนนี่แหล่ะจึงรู้ว่าเป็นญาณเพราะสงสัยมาตลอดจนมารู้ทุกขสัจจ์จึงรู้เหตุและนิโรธและมรรควิธี8ที่ย่นลงเป็น3และ2และย่นลงมาที่ความไม่ประมาทคือสติแต่ยังละบุหรี่ไม่ได้แต่จะพยายามเลิกให้ได้
สาธุสาธุสาธุคะ
กราบอนุโมทนาสาธุ
สาธุ.สาธุ.สาธุครับ.
สาธุครับ
สาธุอนุโมทามิ
สาธุอนุโมทามิ
สาธุครับปะ
สาธุ
สาธุ
สาธุค่ะ
❤️❤️❤️❤️
ขอสอบถามท่านผู้รู้หน่อยครับว่า คนที่ปฎิบัติวิปัสนานั้นจะต้องผ่านญาณทั้ง 16 ขั้นใช่หรือไม่หรือเฉพาะบางท่านตามเฉพาะแนวทางปฎิบัติ ตัวผมเองปฎิบัติมาสักพักยังไม่สักญาณ แต่กุศลธรรมต่างๆก้าวหน้าขึ้นมาก ขอท่านผู้รู้ไขข้อข้องใจให้หน่อยครับ 🙏🙏🙏
กดคำว่าโสฬสญาณในยูทูปจะปรากฏคลิปต่างๆของหลายสำนัก
เข้าไปฟังไปศึกษาให้เข้าใจชัดเจน
ในระดับสุตะมะยะปัญญา(ปัญญาที่เกิดจากการฟัง)ก่อนเมื่อทรงจำได้ชัดเจนดีแล้ว ตรวจทานตรวจสอบ
ดีแล้วว่าทรงจำมาไม่ผิดว่าแต่ละสำนัก(ซึ่งหลักๆก็มีสองสายคือสาย
วัดมหาธาตุกับสายอ.แนบ มหานีรานนท์)ศึกษาทรงจำให้ดี แล้วลองหาโอกาสไต่สวนทวนถามกับอ.ในสาย
นั้นๆซึ่งนี่จะเป็นจินตามะยะปัญญา
คือปัญญาที่เกิดจากการพิจารณาด้วยการไต่สวนทวนถามตามความ
ทรงจำ ซึ่งจะทำให้เราเข้าใจในจุด
ที่เราพิจารณาแล้วไม่เข้าใจซึ่งมันจะทำให้เราเข้าใจในแนวทางนั้นๆชัดเจน แต่ข้อสำคัญต้องมีใจกว้าง
อย่ายึดติดในความเห็นของตนมุ่ง
เอาความรู้ความเข้าใจเป็นหลัก
เพราะพระธรรมของพระพุทธเจ้านั้น
ไม่ว่าเบื้องสูงเบื้องกลางเบื้องต่ำล้วนสัมพันธ์กัน หากเรายึดติดในความเห็นของเราๆจะมองไม่เห็นในจุดที่เรามองไม่เห็น ให้เรานึกเสมอว่าเราไม่มีวันเข้าใจพระธรรมของพระพึทธเจ้าได้ทั้งหมด เมื่อเรารู้เราเข้าใจเท่าไหร่
เราก็พยายามปฏิบัติไปตามนั้น เพราะ
พระธรรมของพระพุทธเจ้านั้นมีความน่าอัศจรรย์อยู่อย่างคือเมื่อเราสนใจศึกษาไปไม่ยุติลงคือดำเนินจิตไปตามกุศลธรรมอยู่เรื่อยๆเราจะเจอกับผู้รู้ที่มีเมตตาเข้ามาสอนหรือเราได้พบเจอท่านเองแต่ละจุดที่เราติดเราไม่เข้าใจก็อย่าไปใจร้อนค่อยๆปฏิบัติไปตามความเข้าใจที่เรามีและศึกษา
ไปเรื่อยๆๆด้วยการนำความรู้ที่เราทรงจำมาๆปฏิบัติดูว่าจะเกิดผลอย่างไรนี้คือส่วนที่เรียกว่าภาวนามยปัญญาคือปัญญาที่เกิดจากการอบรม
บ่มเพาะตนด้วยการปฏิบัติไปตามคำสอนนั้นๆๆ ผมเองเริ่มศึกษามาตั้งแต่เด็กเพราะแม่พาเข้าวัดพาไปฟังธรรม
ที่วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษ ได้ยินท่านเจ้าคุณเทพสอนกัมมะฐานมันก็ไม่เข้าใจหรอกแต่ก็คิดว่ามันคงดีเพราะแม่พาทำคือพานั่งพาเดินจงกรม มีอยู่วันหนึ่งเป็นวันวิสาขะบูชา
แม่ผมก็พาเดินจงกรมขวาย่างหนอซ้ายย่างหนอ กว่าจะเดินไปแต่ละก้าวมันช้ามากผมก็คิดขึ้นมาว่าเดินอย่างนี้มันจะไปถึงนิพพานได้อย่างไรหนอ
กว่าจะเดินไปได้แต่ละก้าวแต่ละก้าว
ผ่านไปห้าสิบกว่าปีผ่านร้อนผ่านหนาวผ่านเศร้าผ่านทุกข์มาจนผมหงอกขาวหวนไปนึกถึงความคิดนั้น
ตอนเด็กๆทีไรผมก็ขำตัวเองทุกที
การศึกษาในพุทธศาสนาทร่สำคัญคืออย่ายึดติดในสายในสำนักแต่ให้คิดว่าถ้าเป็นธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วเราจะรับฟังจะพิจารณาจะไม่ถือหมู่ถือพวกถือคณะเป็นใหญ่แต่จะถือว่าถ้าเป็นธรรมของพระพุทธเจ้าแล้วเราจะน้อมรับฟังเสมอ ถ้าปฏิบัติเช่นนี้เราจะเป็นผู้เข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้าได้มากที่สุด การเข้าใจในคำสอนของพระพุทธเจ้าจะทำให้ความทุกข์ที่เรายึดถืออยู่ค่อยๆ
ลดน้อยุอยลงไปตามลำดับซึ่งเราจะไม่เห็นในขณะนั้น แต่ผ่านไปสิบปียี่สิบปีเราจะเห็นคนใหม่ในตัวเราที่มันไม่มีวันกลับไปคิดแบบนั้นเมื่อในวันของสิบยี่สิบที่แล้วอีกเลย