ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
น้อมกราบโมทนาสาธุค่ะ
สาธุครับ
ฟังแล้วคิด ไม่ใช่ฟังแล้วเชื่อเลย วิปัสสนาไม่เคยหายไปจากประเทศเรา ไม่งั้นที่ผ่านมาพระอริยเจ้าองค์อื่นท่านจะใช้อะไรเป็นเครื่องบรรลุธรรมกัน มหาสติปัฏฐานเป็นของดีถ้าหากวางอารมณ์ใจให้ถูก แต่มหาสติปัฏฐานไม่ใช่ของที่จะฝึกกันได้ทุกคน ไม่อย่างนั้นพระพุทธเจ้าคงไม่ทรงให้กรรมฐาน40มาเพื่อแก้ทางจริตของแต่ละบุคคล เนื้อแท้ของวิปัสสนาคือปัญญาในเรื่องของขันต์5 ซึ่งมีอยู่ในกรรมฐาน40แล้ว หากมองกันด้วยปัญญาไม่ใช่มองแต่ตำรา สาธุ
สาธุๆ ค่ะ
เคยไดฟังเมื่อครั้งเป็นสามเณร เรียนบาลี นับว่านานมากแล้วครับ และมีดอกาศได้ฟังอีกครั้งทางยูทูป ต้องขออนุโมทนาบุญท่านกรุณาเผยแพร่ครับ
ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมถือเอา.พระพุทธ.พระธรรม.พระสงฆ์.เป็นที่พึ่ง.ที่ระลึกถึง.ด้วยเศียรเกล้า.
สาธุๆๆครับ
ท่านเจ้าคุณโชดก เทศน์ให้เข้าใจง่ายขึ้น อ้างอิงพระไตรปิฎกตลอด สาธุ สาธุ สาธู
สาธุ สาธุ สาธุ ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ
ไพเราะที่สุดชอบใจมากๆ สาธุ
น้อมกราบอนุโมทนาบุญเจ้าค่ะสาธุ💐🙏💐🙏💐🙏
ความตาย คือ ความแน่นอนที่สุด🙏🙏
สาธุ. สาธุ. สาธุ. ธีรภพ พุฒิตรีภูมิ ลูกศิษย์หลวงพ่อเจ้าคุณโชดก ฟังเทศน์ก่อนนอนชื่นใจสุขใจหลับสบาย...
อนุโมทนาสาธุค่ะ
น้อมระลึกถึงพระคุณท่านเจ้าคุณอาจารย์ และขออนุโมทนากับคณะท่านผู้จ้ดทำด้วยครับ.
สาธุๆๆขอให้ได้ดวงตาเห็นธรรมะ
เสียดายท่านมีชีวิตอยู่ในช่วงที่สื่อยังไม่เจริญ หากเป็นปัจจุับันการเผยแผ่ธรรมของท่านคงดีกว่านี้
เรียนจบ ป ธ 9 ท่านเรียนคำใครมาครับสมถะวิปัสสนา พระพุทธเจ้าสอนไว้อย่างนี้หรือครับทำลายคำสอนของพระพุทธเจ้าแท้พระพุทธเจ้าทรงสอน สมถะวิปัสสนา เพื่ออะไร ครับ อย่างนี้มหาชน จะพ้นจาก การ เกิดแก่ ตาย ได้อย่างไร ครับ
สาธุบุญครับ
ฟังทุกวันค่ะสาธุๆ
ท่าน คือ อาจารย์ ของข้าพเจ้านาย สมศักดิ์ มังคลาด
สาธุ ในธรรมที่ท่านแสดงธรรมบรรยาย สาธุ สาธุ สาธุ
เป็นธรรมมะที่ท่านโปรดได้ถูกต้องชัดเจนเหมาะที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน
ท่านเทศสมกับท่านเป็นเจ้าคุณค่ะท่านเก่งและรู้ละเอียดมากๆ
ท่านแสดงธรรมฟังง่าย เข้าใจง่าย สาธุ
น้อมกราบถวายความเคารพบูชาอย่างยิ่ง สาธุ สาธุ สาธุอนโมทามิ❤❤❤❤❤สาธุ
สาธุ🙏
สอนได้ตรงและเข้าใจง่าย สาธุ
ฟังหลายรอบเพราะเราปัญญาน้อย
สาธุ
🙏สาธุๆๆอนุโมทามิ เจ้าค่ะ
น้อมกราบคติธรรมคำสอนเจ้าข้าสาธุ สาธุ สาธุเจ้าข้า
สาธุ ครับ ลงเยอะๆนะครับ
จะชอบสายหนอเข้าสมาธิ์ได้เร็วสาธุๆๆเจ้าค่ะ
อนุโมทามิสา ธุ
กราบสาธุค่ะ
ดุดวงวันอาทิศ
❤
น้อมกราบสาธุ สาธุ สาธุ เจ้าค่ะ
วันไหนๆก็ต้องฟังหลวงปู่เพราะเราเป็นศิษย์.พระครูสัมถะกิตติคุณ.รองเจ้าคณะจังหวัด.จ.น.ฐ.อยู่แล้ว
กราบสาธุ สาธุ สาธุเจ้าค่ะ
สาธุธรรมค่ะ
ขอน้อมกราบ พระคุณเจ้า ด้วยความเคารพนอบน้อมเจ้าค่ะ...ช่วงที่หลวงพ่อจรัญท่านยังอยู่ โยมได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวันก็หลายครั้งเจ้าค่ะ..ที่ไปคือไปเป็นเพื่อนน้องสาวเท่านั้น..โดยส่วนตัวไม่เคยคิดว่าชาตินี้ตัวเองจะได้ไปถึงขั้นวิปัสนากรรมฐานเลย..ไม่เคยมีความรู้ด้วยซ้ำว่า การปฏิบัติธรรมมีกี่อย่าง..น้องพาตรงไปที่วิปัสสนากรรมฐานเลย ทั้งๆที่ ตัวโยมเองยังไม่ได้รู้เหนือรู้ใต้..เพิ่งมาได้นุ่งขาวห่มขาวก็ที่วัดอัมพวันที่แรก หลังจากนั้นก็ยังไม่เคยไปวัดไหนอีกเลย...โยมจะได้ปฏิบัติธรรมก็เฉพาะเวลามาเป็นเพื่อนน้องสาวเท่านั้น..พอมาบ้านโยมก็ไม่ได้ใส่ใจปฏิบัติต่อเลย..พอมาช่วงที่ไปสองหรือสามครั้งล่าสุด ช่วงนั้นหลวงพ่อจรัญยังอยู่เจ้าค่ะ..โยมก็เจอเรื่องอัศจรรย์ในระหว่างนั่งสมาธิ...ถึงแม้จะมาเป็นเพื่อนน้องเฉยๆ..แต่โยมก็เคารพในสิ่งที่ครูบาอาจารย์สอนทุกอย่างเจ้าค่ะ..ท่านสอนให้ปฏิบัติอย่างไรในทุกอริยาบท ก็ปฏิบัติตามนั้น..จิต ไม่มีปรุงแต่งใดๆเลย..เพราะแค่มาเป็นเพื่อนน้องสาว..ไม่ได้ปฏิบัติเพื่อให้รู้เห็นอะไร หรือปฏิบัติเพื่อให้ได้อะไร โยมไม่เคยคิดเลย..คิดแค่ว่า ปฏิบัติตามพระอาจารย์บอกให้จบแต่ละรอบก็พอแล้ว จะได้แผ่เมตตาแล้วอุทิศบุญกุศลจากการปฏิบัติ ตรงนี้ให้ผู้มีพระคุณและผู้ที่ล่วงลับ..ช่วงนี้โยมจะเอาใจใส่มากเจ้าค่ะ..ตั้งใจปฏิบัติเพื่อที่จะได้อุทิศผลบุญเท่านั้น..นี่คือ เจตนา ที่ตั้งใจปฏิบัติเจ้าค่ะ มีแค่นี้เลย...แต่ทุกรอบของการปฏิบัติ เมื่อมีความเจ็บปวดเกิดขึ้นกับกายสังขาร โยมไม่เคย กำหนดปวดหนอ ให้ความเจ็บปวดนั้นหายไปได้เลยสักครั้ง..พระอาจารย์สั่งเเด็ดขาดว่า เจ็บปวดขนาดไหน ก็ห้ามเอาขาลงจากสมาธิ..ถ้ากำหนดปวดหนอไม่หายถ้าจะขาดใจตายก็ให้มันตายคาสมาธิไปเลย อย่าเอาขาลงจนกว่าจะหมดเวลา..เมื่อกำหนดปวดหนอแล้วไม่หาย..โยมก็เลยได้แต่นั่งน้ำตาไหลพรากๆด้วยความเจ็บปวดทุกรอบเจ้าค่ะ...
จนได้มาปฏิบัติที่วัดอีกสองหรือสามครั้งล่าสุดประมาณนี้เจ้าค่ะ..ในขณะที่กำลังเจอความเจ็บปวดเข้าเล่นงาน..กำหนดปวดหนอแล้วไม่หาย ก็นั่งร้องไห้น้ำตาไหลพรากๆอีกเช่นเคย..ในขณะที่หลับตาอยู่ในสมาธิน้ำตาก็ไหลอาบแก้ม..มองเห็นในสมาธิว่ามีอะไรอยู่ตรงนั้น ก็เลยพิจารณาดู เห็นว่าคล้ายๆกันกับซุ้มดอกไม้..จิตก็เลยคิดว่า ลองเข้าไปดู..พอจิตคิดว่าลองเข้าไปดู..ก็ปรากฏว่าตัวเองเข้าไปนั่งสมาธิในนั้นเรียบร้อยแล้ว..สิ่งที่อัศจรรย์ก็คือ ความเจ็บปวดของกายสังขารเมื่อกี้นี้ หายไปโดยอัศจรรย์ ไม่มีหลงเหลือความเจ็บปวดแม้แต่นิดเดียว..ก่อนหน้านี้นั่งร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้ม..พอเข้ามานั่งในนี้มีความรู้สึกเหมือนตัวเองนั่งยิ้มอย่างมีความสุข..เป็นความรู้สึกสงบ นิ่ง สบาย..นิ่งแบบลุ่มลึก เหมือนดำดิ่ง อยู่กับตัวเอง อธิบายไม่ถูกเลยเจ้าค่ะ..ความรู้สึกสงบสุข ล้ำลึก ดำดิ่งแบบนี้จะไม่เคยเจอในชีวิตที่ผ่านมาเลย..อธิบายยากมากเจ้าค่ะ..แต่รู้ว่า ถ้าอยู่ในอารมณ์นี้ก็สามารถนั่งทั้งวัน สองวัน สามวัน ไม่ลุกไปไหนก็ได้ความรู้สึกในตอนนั้นคิดแบบนี้เลยเจ้าค่ะ...ลักษณะที่เจอเหมือนซุ้มดอกไม้นี้..จะเจอเฉพาะ ตอนที่กายสังขารถูกความเจ็บปวดเล่นงานอย่างหนักจนน้ำตานองหน้าเท่านั้นซุ้มดอกไม้นี้จึงจะปรากฏขึ้น..เมื่อทนความเจ็บปวดไม่ได้..คิดจะเข้าไปในนั้น..ก็ได้เข้าไปนั่งเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ..และอยู่ในลักษณะอาการเดียวกันทุกครั้งที่เข้าไปในนั้นเจ้าค่ะ...แต่ต่อมา โยมคิดได้ว่า วิปัสสนากรรมฐานจะต้องตามดูลมหายใจ จะต้องรู้สัมผัสทุกอย่างตามความเป็นจริง แล้วพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นกับกายกับจิตตลอดเวลา..ไม่ใช่มานั่งยิ้มอย่างมีความสุขแต่ไม่ได้พิจารณาอะไรเลย แล้วปัญญาจะเกิดขึ้นมาได้อย่างไร..โยมก็เลยตั้งใจว่า ต่อไป จะไม่เข้าไปในซุ้มดอกไม้นี้อีกแล้ว..เจ็บปวดก็จะอดทนพิจารณาไป ให้สมกับคำว่าวิปัสสนากรรมฐาน สติปัฏฐานสี่ ของหลวงพ่อจรัญเจ้าค่ะ...ที่สงสัยก็คือ ซุ้มดอกไม้นี้เขาผุดขึ้นมาได้อย่างไรเจ้าคะ..แล้วในทางธรรมเรียกสิ่งที่โยมเจอว่าอะไรเจ้าค่ะ...
กราบสาธุ สาธุ สาธุ.เจ้าค่ะ
สาธุ.สาธุ.สาธุ.เจ้าค่ะ
สาธุ
ขออนุโมทนากับผู้เผยแพร่แบ่งปันครับ
สบายใจ
ขออนุโมทนาสาธุ
ด็อกเตอร์จะต้องตายคาคุกกันทุกคน คือ มันสอน 555555555555
น้อมกราบโมทนาสาธุค่ะ
สาธุครับ
ฟังแล้วคิด ไม่ใช่ฟังแล้วเชื่อเลย วิปัสสนาไม่เคยหายไปจากประเทศเรา ไม่งั้นที่ผ่านมาพระอริยเจ้าองค์อื่นท่านจะใช้อะไรเป็นเครื่องบรรลุธรรมกัน มหาสติปัฏฐานเป็นของดีถ้าหากวางอารมณ์ใจให้ถูก แต่มหาสติปัฏฐานไม่ใช่ของที่จะฝึกกันได้ทุกคน ไม่อย่างนั้นพระพุทธเจ้าคงไม่ทรงให้กรรมฐาน40มาเพื่อแก้ทางจริตของแต่ละบุคคล เนื้อแท้ของวิปัสสนาคือปัญญาในเรื่องของขันต์5 ซึ่งมีอยู่ในกรรมฐาน40แล้ว หากมองกันด้วยปัญญาไม่ใช่มองแต่ตำรา สาธุ
สาธุๆ ค่ะ
เคยไดฟังเมื่อครั้งเป็นสามเณร เรียนบาลี นับว่านานมากแล้วครับ และมีดอกาศได้ฟังอีกครั้งทางยูทูป ต้องขออนุโมทนาบุญท่านกรุณาเผยแพร่ครับ
ข้าพระพุทธเจ้าขอน้อมถือเอา.พระพุทธ.พระธรรม.พระสงฆ์.เป็นที่พึ่ง.ที่ระลึกถึง.ด้วยเศียรเกล้า.
สาธุๆๆครับ
ท่านเจ้าคุณโชดก เทศน์ให้เข้าใจง่ายขึ้น อ้างอิงพระไตรปิฎกตลอด สาธุ สาธุ สาธู
สาธุ สาธุ สาธุ ขอให้เจริญในธรรมทุกๆท่านค่ะ
ไพเราะที่สุดชอบใจมากๆ สาธุ
น้อมกราบอนุโมทนาบุญเจ้าค่ะสาธุ💐🙏💐🙏💐🙏
ความตาย คือ ความแน่นอนที่สุด🙏🙏
สาธุ. สาธุ. สาธุ. ธีรภพ พุฒิตรีภูมิ ลูกศิษย์หลวงพ่อเจ้าคุณโชดก ฟังเทศน์ก่อนนอนชื่นใจสุขใจหลับสบาย...
อนุโมทนาสาธุค่ะ
น้อมระลึกถึงพระคุณท่านเจ้าคุณอาจารย์ และขออนุโมทนากับคณะท่านผู้จ้ดทำด้วยครับ.
สาธุๆๆขอให้ได้ดวงตาเห็นธรรมะ
เสียดายท่านมีชีวิตอยู่ในช่วงที่สื่อยังไม่เจริญ หากเป็นปัจจุับันการเผยแผ่ธรรมของท่านคงดีกว่านี้
เรียนจบ ป ธ 9 ท่านเรียนคำใครมาครับ
สมถะ
วิปัสสนา
พระพุทธเจ้าสอนไว้อย่างนี้หรือครับ
ทำลายคำสอนของพระพุทธเจ้าแท้
พระพุทธเจ้าทรงสอน สมถะวิปัสสนา เพื่ออะไร ครับ
อย่างนี้มหาชน จะพ้นจาก การ เกิด
แก่ ตาย ได้อย่างไร ครับ
สาธุบุญครับ
ฟังทุกวันค่ะสาธุๆ
ท่าน คือ อาจารย์ ของ
ข้าพเจ้า
นาย สมศักดิ์ มังคลาด
สาธุ ในธรรมที่ท่านแสดงธรรมบรรยาย สาธุ สาธุ สาธุ
เป็นธรรมมะที่ท่านโปรดได้ถูกต้องชัดเจนเหมาะที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวัน
ท่านเทศสมกับท่านเป็นเจ้าคุณค่ะท่านเก่งและรู้ละเอียดมากๆ
ท่านแสดงธรรมฟังง่าย เข้าใจง่าย สาธุ
น้อมกราบถวายความเคารพบูชาอย่างยิ่ง สาธุ สาธุ สาธุอนโมทามิ❤❤❤❤❤
สาธุ
สาธุ🙏
สอนได้ตรงและเข้าใจง่าย สาธุ
ฟังหลายรอบเพราะเราปัญญาน้อย
สาธุ
🙏สาธุๆๆอนุโมทามิ เจ้าค่ะ
น้อมกราบคติธรรมคำสอนเจ้าข้าสาธุ สาธุ สาธุเจ้าข้า
สาธุ ครับ ลงเยอะๆนะครับ
จะชอบสายหนอเข้าสมาธิ์ได้เร็วสาธุๆๆเจ้าค่ะ
สาธุครับ
อนุโมทามิสา ธุ
สาธุ
กราบสาธุค่ะ
ดุดวงวันอาทิศ
❤
สาธุ
น้อมกราบสาธุ สาธุ สาธุ เจ้าค่ะ
วันไหนๆก็ต้องฟังหลวงปู่เพราะเราเป็นศิษย์.พระครูสัมถะกิตติคุณ.รองเจ้าคณะจังหวัด.จ.น.ฐ.อยู่แล้ว
กราบสาธุ สาธุ สาธุเจ้าค่ะ
สาธุ
สาธุธรรมค่ะ
ขอน้อมกราบ พระคุณเจ้า ด้วยความเคารพนอบน้อมเจ้าค่ะ...
ช่วงที่หลวงพ่อจรัญท่านยังอยู่ โยมได้ไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวันก็หลายครั้งเจ้าค่ะ..ที่ไปคือไปเป็นเพื่อนน้องสาวเท่านั้น..โดยส่วนตัวไม่เคยคิดว่าชาตินี้ตัวเองจะได้ไปถึงขั้นวิปัสนากรรมฐานเลย..ไม่เคยมีความรู้ด้วยซ้ำว่า การปฏิบัติธรรมมีกี่อย่าง..น้องพาตรงไปที่วิปัสสนากรรมฐานเลย ทั้งๆที่ ตัวโยมเองยังไม่ได้รู้เหนือรู้ใต้..เพิ่งมาได้นุ่งขาวห่มขาวก็ที่วัดอัมพวันที่แรก หลังจากนั้นก็ยังไม่เคยไปวัดไหนอีกเลย...
โยมจะได้ปฏิบัติธรรมก็เฉพาะเวลามาเป็นเพื่อนน้องสาวเท่านั้น..พอมาบ้านโยมก็ไม่ได้ใส่ใจปฏิบัติต่อเลย..พอมาช่วงที่ไปสองหรือสามครั้งล่าสุด ช่วงนั้นหลวงพ่อจรัญยังอยู่เจ้าค่ะ..โยมก็เจอเรื่องอัศจรรย์ในระหว่างนั่งสมาธิ...
ถึงแม้จะมาเป็นเพื่อนน้องเฉยๆ..แต่โยมก็เคารพในสิ่งที่ครูบาอาจารย์สอนทุกอย่างเจ้าค่ะ..ท่านสอนให้ปฏิบัติอย่างไรในทุกอริยาบท ก็ปฏิบัติตามนั้น..จิต ไม่มีปรุงแต่งใดๆเลย..เพราะแค่มาเป็นเพื่อนน้องสาว..ไม่ได้ปฏิบัติเพื่อให้รู้เห็นอะไร หรือปฏิบัติเพื่อให้ได้อะไร โยมไม่เคยคิดเลย..คิดแค่ว่า ปฏิบัติตามพระอาจารย์บอกให้จบแต่ละรอบก็พอแล้ว จะได้แผ่เมตตาแล้วอุทิศบุญกุศลจากการปฏิบัติ ตรงนี้ให้ผู้มีพระคุณและผู้ที่ล่วงลับ..ช่วงนี้โยมจะเอาใจใส่มากเจ้าค่ะ..ตั้งใจปฏิบัติเพื่อที่จะได้อุทิศผลบุญเท่านั้น..นี่คือ เจตนา ที่ตั้งใจปฏิบัติเจ้าค่ะ มีแค่นี้เลย...
แต่ทุกรอบของการปฏิบัติ เมื่อมีความเจ็บปวดเกิดขึ้นกับกายสังขาร โยมไม่เคย กำหนดปวดหนอ ให้ความเจ็บปวดนั้นหายไปได้เลยสักครั้ง..พระอาจารย์สั่งเเด็ดขาดว่า เจ็บปวดขนาดไหน ก็ห้ามเอาขาลงจากสมาธิ..ถ้ากำหนดปวดหนอไม่หายถ้าจะขาดใจตายก็ให้มันตายคาสมาธิไปเลย อย่าเอาขาลงจนกว่าจะหมดเวลา..เมื่อกำหนดปวดหนอแล้วไม่หาย..โยมก็เลยได้แต่นั่งน้ำตาไหลพรากๆด้วยความเจ็บปวดทุกรอบเจ้าค่ะ...
จนได้มาปฏิบัติที่วัดอีกสองหรือสามครั้งล่าสุดประมาณนี้เจ้าค่ะ..ในขณะที่กำลังเจอความเจ็บปวดเข้าเล่นงาน..กำหนดปวดหนอแล้วไม่หาย ก็นั่งร้องไห้น้ำตาไหลพรากๆอีกเช่นเคย..ในขณะที่หลับตาอยู่ในสมาธิน้ำตาก็ไหลอาบแก้ม..มองเห็นในสมาธิว่ามีอะไรอยู่ตรงนั้น ก็เลยพิจารณาดู เห็นว่าคล้ายๆกันกับซุ้มดอกไม้..จิตก็เลยคิดว่า ลองเข้าไปดู..พอจิตคิดว่าลองเข้าไปดู..ก็ปรากฏว่าตัวเองเข้าไปนั่งสมาธิในนั้นเรียบร้อยแล้ว..สิ่งที่อัศจรรย์ก็คือ ความเจ็บปวดของกายสังขารเมื่อกี้นี้ หายไปโดยอัศจรรย์ ไม่มีหลงเหลือความเจ็บปวดแม้แต่นิดเดียว..ก่อนหน้านี้นั่งร้องไห้น้ำตาไหลอาบแก้ม..พอเข้ามานั่งในนี้มีความรู้สึกเหมือนตัวเองนั่งยิ้มอย่างมีความสุข..เป็นความรู้สึกสงบ นิ่ง สบาย..นิ่งแบบลุ่มลึก เหมือนดำดิ่ง อยู่กับตัวเอง อธิบายไม่ถูกเลยเจ้าค่ะ..ความรู้สึกสงบสุข ล้ำลึก ดำดิ่งแบบนี้จะไม่เคยเจอในชีวิตที่ผ่านมาเลย..อธิบายยากมากเจ้าค่ะ..แต่รู้ว่า ถ้าอยู่ในอารมณ์นี้ก็สามารถนั่งทั้งวัน สองวัน สามวัน ไม่ลุกไปไหนก็ได้ความรู้สึกในตอนนั้นคิดแบบนี้เลยเจ้าค่ะ...
ลักษณะที่เจอเหมือนซุ้มดอกไม้นี้..จะเจอเฉพาะ ตอนที่กายสังขารถูกความเจ็บปวดเล่นงานอย่างหนักจนน้ำตานองหน้าเท่านั้นซุ้มดอกไม้นี้จึงจะปรากฏขึ้น..เมื่อทนความเจ็บปวดไม่ได้..คิดจะเข้าไปในนั้น..ก็ได้เข้าไปนั่งเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ..และอยู่ในลักษณะอาการเดียวกันทุกครั้งที่เข้าไปในนั้นเจ้าค่ะ...
แต่ต่อมา โยมคิดได้ว่า วิปัสสนากรรมฐานจะต้องตามดูลมหายใจ จะต้องรู้สัมผัสทุกอย่างตามความเป็นจริง แล้วพิจารณาสิ่งที่เกิดขึ้นกับกายกับจิตตลอดเวลา..ไม่ใช่มานั่งยิ้มอย่างมีความสุขแต่ไม่ได้พิจารณาอะไรเลย แล้วปัญญาจะเกิดขึ้นมาได้อย่างไร..โยมก็เลยตั้งใจว่า ต่อไป จะไม่เข้าไปในซุ้มดอกไม้นี้อีกแล้ว..เจ็บปวดก็จะอดทนพิจารณาไป ให้สมกับคำว่าวิปัสสนากรรมฐาน สติปัฏฐานสี่ ของหลวงพ่อจรัญเจ้าค่ะ...
ที่สงสัยก็คือ ซุ้มดอกไม้นี้เขาผุดขึ้นมาได้อย่างไรเจ้าคะ..แล้วในทางธรรมเรียกสิ่งที่โยมเจอว่าอะไรเจ้าค่ะ...
กราบ
สาธุ สาธุ สาธุ.เจ้าค่ะ
สาธุ.สาธุ.สาธุ.เจ้าค่ะ
สาธุ
สาธุ🙏
ขออนุโมทนากับผู้เผยแพร่แบ่งปันครับ
กราบสาธุค่ะ
สบายใจ
ขออนุโมทนาสาธุ
ด็อกเตอร์จะต้องตายคาคุกกันทุกคน คือ มันสอน 555555555555