Józef Czapski | W powiększeniu
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 30 ก.ย. 2024
- Twórczość Czapskiego to niezliczone portrety, pejzaże, kompozycje kwiatowe, martwe natury, studia postaci. W swojej pracowni przetwarzał najprostsze motywy z życia codziennego, poszukując dramatyzmu i ekspresji poprzez niezwykle sugestywną grę świateł i kontrastowych barw. Choć jego prace oglądać można było na wystawach we Francji, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Brazylii czy Belgii, w Polsce był właściwie nieznany jako malarz, ale również jako eseista i dopiero po roku 1989 możliwe stało się zaprezentowanie jego bogatego dorobku
Pełen odcinek dostępny jest na platformie TVP VOD tu➡️ vod.tvp.pl/vid...
Czapski jest interesującą postacią, ale myślę że przeciętny rodak zapytany kim był Józef Czapski co najwyżej rozdziawi się. Dlatego warto propagować.
Mnóstwo wybitnych osób z tego okresu jest dzisiaj całkowicie zapomnianych.
E, akurat jeśli chodzi o Czapskiego jest naprawdę dużo publikacji, wydarzeń, audycji itp. Ja odkryłam Czapskiego mniej więcej 2 lata temu. Sporo już o nim i jego rzeczy przeczytałam a nadal mam całą półkę książek.
Rozdziawi się ❤
Dziękuję za ten film. Czapski, , myślę że coraz więcej ludzi wie o Czapskim malarzu, a biografia tak bogatą trudną, chyba mało ludzi wie. A warto .
Dziekuje
W Smogulcu jest resztka (marna) dworu Czapskich. Ciekawe - przeżycie miejsca, ale nie architektury czy ogrodu. Zachował się kościół, bramy. Polecam.
Panie profesorze, przecież to nie tylko brak powagi. Jak mogą porozumieć się osoby tak skrajnie różne : zapatrzony w siebie , studiujący swoje miny autor dziwacznych powiastek i wymyślonych dramatów, ironizujący na temat form kultury i form w ogóle, patrzący na świat jako na żródło bodźców i doświadczeń, które umiejętnie trzeba dla siebie wykorzystać, bo na tym polega życie; i ten drugi , dla którego życie to ciągłe poświęcanie siebie, ofiara z siebie na rzecz twórczości, dla innych , dla Polski, dla spraw ważnych ; ten , który chroni się przed wojną za oceanem i ten , który przemierza inny świat w poszukiwaniu zaginionych oficerów . Ale też, jak pokazują to Dzienniki, i Gombrowicz styka się z bytem, doświadcza jakiegoś ważnego wymiaru rzeczywistości, tylko do tego trzeba się długo przedzierać przez te : " poniedziałek - ja, wtorek-ja, środa - ja".
Czapski- slyszałem , że udało mu się uciec bolszewikom z Katynia dzięki wstawiennictwu swoich niemieckich krewnych w ambasadzie w Moskwie. To dobrze, że artysta II wojnę przezył i tworzył dalej. Szkoda tylko , że mniej arystokratyczni koledzy zostali w ZSRR i dostali kulkę w potylicę, ale taki to już jest ten nasz świat, co zrobić.
Hering to przede wszystkim ukochany Czapskiego a nie przyjaciel
Piękne dusze, piękna rozmowa.
"Nie jest dla mas , nie muszą go czytać wszyscy" - przepraszam ,ale co to ma znaczyć ? Nie chodzi o masowość , ani że dla wszystkich. Ale porównajmy choćby "obecność " Gombrowicza, Miłosza, Herberta z "obecnością" Czapskiego, tamtych jest wyraźna, duża, Czapskiego - słaba, niewielka . Oczywiście,że " Na nieludzkiej ziemi" powinno być znane młodzieży licealnej. Oj, panie profesorze. Ma rację Pani Doktor ( młoda , a uczona ! ): to wstyd, że pierwsza biografia pełna powstała za granicą. A ta jedna konferencja na UJ to aż tak wiele. Z Czapskim tak samo jak z Mackiewiczem Józefem. Znani nielicznym.