Podzielcie się swoimi przemyśleniami na temat ADHD, macie stwierdzone, podejrzewacie? a może myślicie ze inni tak sobie usprawiedliwiają swoje niedoskonałości? Jestem Ciekaw ⬇
Mam stwierdzone, nic nie zmieniło to w moim życiu oprócz comiesięcznych wizyt u psychiatry aby ustalić że 30mg medikinetu wystarczy na dzień, wytłumaczyło to moją podatność na uzależnienia, oraz roztrzepanie w życiu
mam podejrzenie z czego raz sie spoznilem na diagnoze (XDDDD). generalnie raczej pewniaczek, bo prócz głównych objawów jakieś poboczne tiki, zachowania czy nawet koordynacja ruchowa się zgadzają XD ale generalnie jestem jeszcze przed obejrzeniem filmu i chyba wiem co powiesz - często misdiagnozuje sie ADHD ze zwykłym przebodzcowaniem i zaburzeniami uwagi i stąd ta "moda" co nawet ujął parędziesiąt lat temu odkrywca ADHD słowami "ADHD nie istnieje" twierdząc, że psychiatrzy zbyt pochopnie wlepiają te przypadłość. osobiscie lekko irytujące, że tyle osób robi z tego styl życia, bo mi to zaburzenie (o ile je mam) nieco utrudniało funkcjonowanie przez cale zycie.
@@jjeasyy438 Też mam to stwierdzone od chyba 5 roku życia, ale medikinetu już nie biorę. Dlaczego? A no dlatego, że gdy przez 2 lata go brałem to stałem się strasznie cichym dzieckiem, byłem za spokojny. Ten lek jednocześnie leczył moją nadpobudliwość, ale również sprawiał kolejne problemy. Polecam ci to odstawić na tydzień czy dwa (jeśli bierzesz już od conajmniej roku) i sprawdzić jak to na ciebie wpłynie
@error203yt9 a nie biorę w lotto, pobiorę dwa tygodnie przestane na kilka dni, pobiorę trochę po 30 mg trochę po 60mg, badam grunt jak narazie, cichy to nie jestem bo gadam od cholery jak wezmę i muzyka buja jak nigdy, bardziej boje się fakty ajchajmera(nie wiem jak to napisać i nie chce mi się szukać a zrozumiesz napewno)
Ja byłam ostatnio na szkoleniu na temat adhd u dzieci i usłyszałam, że w ostatnich latach orzeczenia wydaje się bardzo na wyrost, bo tak naprawdę te objawy mogą być wynikiem czegoś innego. Widzę to na przykład po samej sobie, kiedy byłam przed uzależnieniem od rolek na social mediach a kiedy po. Wystarczyło odstawienie telefonu na tydzień i nagle wszystkie te objawy viralowo przypisywane adhd ustały - czyli problem z motywacją, długotrwałym skupieniem, pamięcią krótkotrwałą Nie mówię że adhd nie istnieje, ale odnoszę się raczej do istniejącej obecnie mody na romantyzowanie posiadania zaburzeń i autodiagnozy przez internet A cierpią przez to osoby, które rzeczywiście to zaburzenie mają, bo każdy potem wywraca oczami widząc kolejną treść na social mediach co jeszcze jest objawem adhd i zaczyna na to patrzeć jak na wymówki
Dokładnie i jeszcze jest promowany bardzo w podcastach ten psychiatrzyna Jarosław Jóźwiak którym wszystkim poleca leki na metylofenidat jako cudowny dar na probemy, zamiast zbadać najpierw przyczynę problemu. Nazbiera pacjentów, wizyta 400zł i mamy legalnego dilera. W sumie nie tylko on, tak jest u nas medycynie. Zaleczamy objawy zamiast poznać przyczynę i ją usunąć lub zmienić.
jestem ADHD-owcem i nawet mi nie łatwo jest opisać jak działa mój mózg, brakuje nam jako społeczeństwo świadomości na takie tematy, inaczej zawsze będą tworzyć się stereotypy za dzieciaka mi mówiono "nie wyglądasz jakbyś miał adhd" a teraz mi mówią "każdy ma te adhd" "wiesz co chyba sam mam adhd bo się skupić nie mogę" Najgorsze jest to że ludzią się wydaje że to wszystko jest takie oczywiste i logiczne bo obejrzeli jakąś rolkę
Brawo. Zadnego adhd nie ma. Wystarczy wymyślić chorobę, opisać tak by do każdego pasowała I już pieniądz leci do rzeszy pseudolekarzy i firm farmaceutycznych. Tak samo do każdego pasuje depresja, borderlein, wszelkie nerwice, nawet manie, a mogą się one zaostrzyć jak tego nie kontrolujemy, bo w naszym zachowaniu pojawia się wszystko, na tym polega rozwój by odstawiać coś co nas i innych niszczy, a zostawiać dobro.
Ci co nie mają, a się im przepisze lub sami sobie przypisują, też będą cierpieć z takiego obrotu sprawy, ponieważ zaetykietują się i przez to trudniej będzie im odkryć prawdę, a przez to pozbyć się tego 'adhd'...
Ludzie często mylą ekstrawertyków z ADHD a to zupełnie inne rzeczy. ADHD to nadpobudliwość ruchowa i brak koncentracji, ale to nie jest to samo co w przypadku ekstrawertyków, bo w ich przypadku jest to większa socjalizacja i staranie się być w gronie osób, ale nie koniecznie ADHD. Często jest tak, że introwertycy mają ADHD i jest to całkiem normalne. Natomiast autyzm to problem z rozwojem, więc też może przyczyniać się na brak koncentracji, natomiast osoba z autyzmem nie musi mieć ADHD, chociaż w większości przypadków tak jest. Ważne aby nie mylić tych rzeczy, bo inaczej wychodzą takie wykresy jak widać.
U dorosłych z ADHD nadpobudliwość ruchowa występuje rzadziej niż u dzieci. Mówi się, że u dorosłych nadpobudliwość przechodzi z ciała do głowy. Wiec totalnie nietrafiony komentarz
@@yeaveny3629 U dorosłych przejawia się to bardziej w ADD, aczkolwiek znam dorosłych którzy mają podobne objawy ADHD jakie mają dzieci. Po za tym ogólnie dzieci mają większą potrzebę ruchu.
Jeśli ktoś mi będzie mówił, że ADHD czy też ADD, nie istnieje to jak mi wytłumaczy fakt że na odcinku JEDNEGO kilometra, mój mózg potrafi pisać niestworzone scenariusze z mojego życia i przez to mogę dostać ataków depresji lub paniki. To niech mi wytłumaczy, co to do cholery jest i czemu nie mogę się tego pozbyć. 28 lat się męczę i zawszę słyszę tą samą śpiewkę "Już taki jesteś", "Nic z tym nie zrobisz, pogódź się z tym". Cały 2024 rok był pod znakiem tego czemu nie mogę zapomnieć o rzeczach sprzed lat, czemu co chwile rozdrapuje tą samą, bolesną ranę, czemu jak próbuje uczyć się matematyki to dostaje ataków płaczu połączonych z atakami paniki, czemu nie skończyłem szkoły (ktoś powiedziałby że to było lenistwo) lub czemu porzuciłem wszystkie swoje zainteresowania (historia, geografia, rysowanie, modelarstwo, uczenie się języków, lotnictwo) i wróciłem do NADMIERNEGO siedzenia przy komputerze którego nie mogę powstrzymać. Nawet podczas pisania tego komentarza, instynktownie przerzuciłem się na dwie następne karty aby zobaczyć inny filmik. Już nikt mi nie wciśnie że to nie jest ADHD albo niech spróbuje, tylko jak usłyszę te socjologiczne brednie to walne śmiechem. I takie małe przemyślenie na tematy tytułu filmu, moje osobiste i nie musi się zgadzać z innymi bądź też może być błędne. "Dlaczego wszyscy nagle mają ADHD?" Może nie wszyscy ale dopiero teraz zaczęło się to zauważać i o tym mówić, a dlaczego tak jest ?? Bo w poprzednim systemie ustrojowym, PRL czy jak kto woli socjalistycznym/komunistycznym, władza pięknie mówiła o tym że nie ma problemów i wszystko jest w porządku, po 89 pięknie na jaw wyszły zaburzenia i cała masa problemów zdrowotnych, ekonomicznych, finansowych itd.
Mam bardzo podobnie, też tworzyłem scenariusze w głowie które kończyły się płakaniem przez dłuższy czas lub wprowadzały w ataki paniki. To co piszesz mam wrażenie jakbyś mówił o mnie. Poszedłem do psychiatry z tym i dostałem diagnozę: zaburzenia lękowe z napadami lęku panicznego i uogólnione zaburzenia osobowości. Dostałem na to lek pregabalina. W moim przypadku zadziałał on perfekcyjnie, ale na mnie działają tylko dosyć spore dawki, więc efektem ubocznym tego że po wzięciu tabletki czuję się jakbym był po dwóch piwkach, ale dla mnie to w sumie przyjemne XD. Psycholog i psychiatra mówili mi też że widzą u mnie ADHD, ale krucho z hajsem u mnie i nie stać mnie by wydać półtorej koła jednorazowo na diagnozę, ale jest to w przyszłych planach. Polecam ci pójść z tym do psychiatry może ci pomoże tak jak mi. Zanim dostałem ten lek byłem na psychoterapii też mi dużo pomogła, bo nauczyłem się tam rozpoznawać mechanizmy które początkują tą kulę snieżna myśli i przerywać ją kiedy się zaczyna, ale nie zawsze się udawało. Najwięcej zawdzieczam jednak pregabalinie, kiedy jestem na niej wogole nie ma tego zjawiska z nakręcaniem się myśli i tworzeniem scenariuszy. Warto szukać pomocy mordo mam nadzieję że tobie też kiedyś będzie lepiej. Trzymam kciuki za ciebie.
@@K9_ddd Po za tym, to tylko wycinek z mojego życia, które bylo usiane nie tylko overthinking-iem ale tez spontanicznością, wybuchami gniewu, płaczu, nieprzewidywalnością czy właśnie nadpobudliwością ruchową. Mój mózg działa inaczej i to widać plus po 3 tygodniach od napisania tego komentarza dostałem od pani psychiatry tabletki (Methylfenidat 30mg) które działają czyli poprawiaja mi koncentracje i nie robię już niepotrzebnych ruchów rękami. Gdyby nie działały to czułbym się jakbym przedawkował kofeinę. Nie wmówicie mi ze nie mam ADHD, nikt tego nie zrobić.
@Agelatus96 nie chce ci wmówić że nie masz ADHD, nie znam cię i nie wiem jak się zachowujesz ale wiem że wymyślanie w głowie scenariuszy i ciągłe rozkminianie jest spowodowane overthinking'em, i powiem ci że właśnie dla tego powstał ten film bo większość ludzi teraz sobie wmawia że ma ADHD i robią dokładnie to samo co było z depresją
Bardzo merytoryczny odcinek, świetnie podsumowuje fakt, że rosnącą liczba osób zdiagnozowanych to nie wynik trendu, a zmiana kryteriów i możliwości diagnozy. Zostałam zdiagnozowana w tym roku, kolega z pracy z ADHD zasugerował mi bym poszła na diagnozę, bo widzi u mnie wiele swoich cech. Z lekami jest mi naprawdę łatwiej, to jest literalnie niebo a ziemia. Świetny materiał, pozdrowienia :)
Większa świadomość społeczna w kwestii spektrum autyzmu i ADHD. Jeśli chodzi o przypisywanie wszystko opiera się o socjalizacje dziewczynki się maskują ponieważ społeczeństwo je uczy, że mają być ciche i uporządkowane więc trzymają to w sobie. I nie otrzymują one diagnozy, która pomogłaby im w życiu. Jeśli chodzi progi wieku to jest totalna głupota rodzisz się z w spektrum ADHD, autyzmu i umierasz to jest anatomia mózgu dlatego nazywa się to neuroróżnorodnością. Wyrastanie z ADHD to głupota często powtarzana przez ludzi, która pozostawia dorosłych bez opieki. Mam 27lat i dalej mam ADHD XD
Ale to prawda, że w jakiś sposób z adhd się wyrasta. Nie wyrośniesz do końca, ok. Ja mam 29 lat i nadal nie wyrosłem. Ale nasilenie jest niższe, jest mniej tych negatywnych elementów, a nauczyłem się wykorzystywać dobre strony adhd - dzięki zdolności do wpadania w hiperfokus, ucze się szybciej niż inni ludzie i umiałem to wykorzystać do zarabiania dobrych pieniędzy.
Uwiebliam to, że nawet jak nie masz jakiegoś dobrego pomysłu na film, to i tak co wymysłasz i przygotowujesz material wysokiej klasy. Widać, że znasz siłę nawyków. Tak trzymaj. Wesołych świat 💪
Polecam diagnozę u dobrego specjalisty. Jest to wielogodzinny wywiad, który bardzo otwiera głowę. Ja posiadam diagnozę od specjalisty, dzięki niemu tez się dowiedziałam o wielu objawach o których się nie mówi.
Mam diagnozę od specjalisty zajmującego się ADHD a i tak usłyszałam raz od męża, że zrobiłam se papier dla wymówki. Diagnoza rok temu, długo szukałam dobrego lekarza psychiatry, który nie będzie mnie pchał w jeszcze większe dawki SSRI po których chciałam skończyć ze sobą (lekarz na to, że trzeba zwiększać, zwiększać i jeszcze raz zwiększać dawkę leków, które nie były dla mnie dobre). Moja mama ma tak samo- ten sam lek, te samo podejście lekarza do sprawy i te same uczucia (a raczej ich brak) oraz chęć podjęcia się próby. Udało mi się przekonać ją do diagnozy dzięki czemu będzie miała lepiej dobrane leki... O ile w końcu trafi do dobrego lekarza. Moda modą, ale leczenie dużo weryfikuje, jeśli ktoś się załapie na farmakologiczne leczenie.
Moja dziewczyna też tak miała, że ją faszerowali lekami na depresje i cholera wie co jeszcze, a okazało się, że po prostu miała niezdiagnozowane ADHD przez 20kilka lat… Odkąd odstawiła te leki i zainteresowała psychoedukacją, jest jej 100x lepiej.
Ostatnio wybrałam się na diagnozę ADHD. w dzieciństwie miałam widoczne objawy jednak każdy psycholog i psychoterapeuta to olewał. Ostatnio dokopałam się do moich dokumenracji sporządzonych przez psychologów z klas 1-6, okazało się że wszystkie objawy, czyli problemy z koncentracją, ciągle zapominanie, do przesady rozkojarzenie i zbyt kreawyne postrzeganie świata było jednak związane z ADHD, a nie cytując moją neurolog "dziewczynka jest nadpobudliwa". Na dzień dzisiejszy jest to dla mnie bardzo krzywdzące że 15 lat temu kiedy mama chodziła ze mną do specjalistów zostałam zywczajnie olana przez nich, może wiele zmieniło by to z moje życia i wiele problemów jakie doznałam łatwiej było by mi zrozumieć.
Jako osoba będąca na ostatniej prostej do ukończenia diagnozy ADHD (już wiadomo, że je mam, teraz dopracowujemy leczenie i terapię), mogę powiedzieć, że obecnie w Polsce stwierdzone ADHD ma jakieś 2-3% osób. Według światowych statystyk i badań powinno to być kilkanaście procent, a nawet bliżej 20% społeczeństwa. Większość osób ma jednak bardzo niską uciążliwość tej neuroróżnorodności, co sprawia, że nie jest to widoczne, choć wciąż wpływa na ich życie. W związku z tym ADHD jest w Polsce około 10-krotnie niedoszacowane. To taka informacja dla tych, którzy twierdzą, że mamy "epidemię". Nie jest to żadna epidemia - po prostu w końcu zaczęto ludzi diagnozować, dzięki czemu będą mogli nareszcie żyć normalnie. Jeśli coś podejrzewacie i stać Was na wydatek rzędu 1-2 tys. zł na wszystkie badania i diagnozy, to naprawdę polecam. Żyje się znacznie lepiej - niekoniecznie łatwiej, jak niektórzy twierdzą, ale z pewnością "mniej boleśnie" i przyjemniej. To trochę jak chodzenie z zwyrodnieniem kończyny, które jest udręką, a nagle ktoś daje odpowiednią ortezę czy protezę, dzięki czemu można funkcjonować normalniej.
Tylko gdy mówimy o 20% społeczeństwa, to czy ADHD nie jest wtedy zwykłą cechą człowieka? Czy potrzebne jest "diagnozowanie" i "leczenie"? Piszę w cudzysłowach, bo chodzi mi o zasadność tych pojęć - nie diagnozujemy i nie leczymy posiadania niebieskich oczu. Tutaj można powiedzieć, że niebieskie oczy nie utrudniają życia. Okej, podam inny przykład. Bycie czarnoskórym w USA w XX wieku nie było zbyt łatwe - pewne cechy fenotypowe w zależności od miejsca i czasu, społeczeństwa, mogą powodować problemy. Jednak wysuwanie wniosku, że bycie czarnoskórym jest problemem, który najlepiej gdyby dało się naprawić, jest bardzo głupie. Być może część społeczeństwa po prostu nie jest w pełni przystosowana do życia w nowoczesnym społeczeństwie, ale w innych okolicznościach byliby przystosowani dużo lepiej. Problemem nie jest wówczas ADHD, ale społeczeństwo niedostosowane do aż 20% ludzi. Trochę się rozpisałem i nie jestem nawet pewny czy to co mówię ma sens
@@anon2545 Słuszna uwaga. ADHD wywołuje szereg problemów zdrowotnych. Gdyby było to tak proste jak bycie leworęcznym (myślę, że to lepszy przykład niż kolor skóry, ponieważ dotyczy całego społeczeństwa), nie byłoby żadnych problemów. Jednak ADHD to dosłownie inna struktura mózgu - niektóre obszary mają inną objętość niż u przeciętnej osoby oraz inna gospodarka hormonalna. To z kolei powoduje większą podatność na różne choroby, a także utrudnia codzienne funkcjonowanie. Łatwiej jest nauczyć 20% społeczeństwa, jak radzić sobie w cywilizowanym świecie za pomocą terapii CBT, niż zmuszać 80%, aby przestawiło się pod ADHD-owców. Rozkład w tej neuroróżnorodności przypomina krzywą Gaussa. Część osób z ADHD nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować, potrzebuje dużego wsparcia, a ich życie to piekło. Z kolei inni radzą sobie świetnie - to zwykle "ludzie sukcesu," którzy opowiadają, jak ADHD to niemal supermoc - stąd mity o ADHD. Większość jednak potrzebuje wsparcia terapeutycznego, by nauczyć się funkcjonować, a doraźnie lub na stałe włącza się leki, które pozwalają "normalnie" funkcjonować przez kilka godzin, dzięki czemu życie staje się znacznie łatwiejsze. Więc tak, należy diagnozować, chociażby dlatego, by ludzie mieli świadomość, że jeśli o siebie nie zadbają, będą żyli o około kilkanaście lat krócej niż przeciętna osoba z powodu chorób (np. sercowo naczyniowych) współtowarzyszących ADHD. Mam nadzieję, że nie usunęło znowu tego komentarza, i że odpowiedziałem na Twoje pytanie.
@@ThymoRK Dobra, o ile argument z inną budową mózgu do mnie nie przemawia - jeśli dobrze pamiętam leworęczne osoby również mają inną budowę mózgu, o tyle argument o dużo krótszym życiu mnie przekonuje. Przemyślałbym głębiej kwestię przystosowania społeczeństwa do osób z ADHD - 20% to mimo wszystko naprawdę dużo, wystarczająco dużo, żeby reszta społeczeństwa mogła uzyskać z tego jakąś korzyść. Nie mam jednak pomysłu w jaki sposób miałoby się to odbywać. Nie zmienia to faktu, że tak jak napisałeś, łatwiej jest to zrobić w drugą stronę, więc przede wszystkim w ten sposób powinno się to odbywać
@@WiktorLalak Koszt diagnozy ADHD (1-2 tys. zł) wynika z kilku elementów, które mogą się różnić w zależności od placówki i specjalistów. Zazwyczaj obejmuje kilka wizyt u psychiatry (jeśli zależy nam na dobrym specjaliście, w polskich realiach najczęściej prywatnie), podczas których przeprowadzany jest dokładny wywiad medyczny oraz zbierane są szczegółowe informacje na temat funkcjonowania pacjenta w różnych okresach i dziedzinach życia. Koszt jednej wizyty to zazwyczaj ok. 200-400 zł. Podczas tych sesji zwykle wykonuje się testy oceniające funkcje poznawcze, uwagę, impulsywność i inne aspekty związane z ADHD. Najpopularniejsze to testy DIVA lub MOXO. Zazwyczaj wymaga to 2-3 wizyt, w tym jednej z udziałem osoby bliskiej, która pamięta dzieciństwo pacjenta sprzed 12. roku życia - najczęściej jest to rodzic, ale w razie potrzeby może to być starsze rodzeństwo lub bliski krewny. Dodatkowo w procesie diagnostycznym wyklucza się lub diagnozuje choroby, zaburzenia oraz neuroróżnorodności współistniejące, takie jak choroby sercowo-naczyniowe, zaburzenia hormonalne, depresja, borderline, CHAD czy autyzm. W tym celu konieczne mogą być dodatkowe badania, np. badania krwi, EKG czy inne, w zależności od wyników wywiadu medycznego. Jeśli pacjent zdecyduje się na stosowanie leków (co jest dość częstą decyzją, choć czasami są one używane wyłącznie doraźnie w gorsze dni), mogą być konieczne dodatkowe badania, np. neurologiczne. Na końcu dochodzi proces dobierania leków - czasami wymaga to testowania różnych opcji, jeśli początkowo przepisane leki nie są wystarczająco skuteczne. Na szczęście istnieje kilka rodzajów leków, a przypadki, w których żadne z nich nie pomagają, są niezwykle rzadkie.
Bardzo dobry materiał. Moje doświadczenie jest nietypowe, ponieważ u mnie specjalista nie negował ADHD a potwornie wręcz naciągał i wyolbrzymiał to co mu mówiłem. Diagnoza była podzielona na 3 rozmowy z czego jedna to była rozmowa z rodzicami. Miałem wrażenie, że po pierwszej "sesji" już wyrobił sobie zdanie, że mam ADHD a potem wszystko podciągał pod tezę. Mój brak problemów z zapominaniem, spóźnianiem się czy gubieniem rzeczy tłumaczył tym, że na pewno miałem z tym problemy i wyrobiłem sobie techniki, które mi pomogły. Totalna nieprawda. Po rozmowie z rodzicami w opinii znalazła się informacja, że gdy jestem w sklepie muszę do nich dzwonić, bo nie pamiętam co trzeba było kupić. Nawet rodzice po przeczytaniu tego dosłownie powiedzieli: "Co on pie...?". Dużo było innych smaczków. Na przykład uznał za istotne, żeby uwzględnić w opinii, że zapomniałem o wizycie u fryzjera. Nieważne, że tego typu sytuacja zdarzyła mi się tylko raz w życiu. Oczywiście pewne objawy ADHD do mnie pasują, ale jest ich stosunkowo niewiele i mogą mieć bardzo wiele przyczyn, z czego jednymi z najważniejszych jest uzależnienie od telefonu, a także cechy osobowości takie jak bardzo silna neurotyczność i podatność na stres oraz bardzo słaba otwartość i sumienność.
Z tego co wiem mniejsza diagnoza ADHD u dziewczynek wynika z tego że normy od palu lat nie są do nich dostosowywane, podobnie jak w autyzmie bada je się patrzac na kryteria dotyczace chłopców co jest okropnym błedem. U dziewczynek adhd znacznie częściej siedzi w głowie, dziewczynki też są czesto zmuszane do mniejszej aktywności, grzeczności niż chłopcy więc maskują swoje symptomy i są one mniej widoczne, ale równie źle wpływające na życie. Znaczenie czesciej występuję u nich problem z koncentracją niż z nadpobudliwością ruchową.
oj mogłabym się tu na kilka stron rozpisać hahaha ale dowiadując się coraz więcej o nawet najdrobniejszych objawach (typu problemy z utrzymywaniem kontaktu wzrokowego) jestem praktycznie przekonana, że mam adhd. jest to z jednej strony męczące, typu gubienie rzeczy co chwilę i zostawianie ich w przypadkowych miejscach, ale z drugiej mega lubię tą elastyczność i odnajdywanie się w większości środowisk :) a zdiagnozowanie jest giga ważne bo jako dziecko nie przypuszczając że mogę je mieć, będąc postrzegana jako „grzeczna, ułożona dziewczynka” niesamowicie się męczyłam i w pewnym momencie ostatnią deską ratunku pozostała edukacja domowa (i dzięki bogu że ją wybrałam🫶🏻). także diagnoza mega ważna ale samoświadomość też daje bardzo bardzo wiele, bo przestajemy tak siebie obwiniać. i w ogóle też zabawnie i nie wiem od czego to zależy, ale sporo osób z adhd które znam, w tym ja sama (ja jeszcze niezdiagnozowane!) praktycznie nie mamy żadnych social mediów i strasznie nas przebodźcowują więc też ciekawy case hahaha i wesołych świąt dla wszystkich!! osoby z podejrzeniem adhd zerknijcie czy tam nogą pod stołem za mocno nie machacie hahaha
Mam zdiagnozowane ADHD i mam warzenie, że samozwańcze diagnozy są bardzo krzywdzące dla osób z prawdziwym ADHD i czuję, że normalizują to i wprowadzają brak zrozumienia. Spotkałam się już z wieloma tekstami tego typu: "I co? Ja też mam ADHD i jakoś sobie radzę", "Mam tak samo i nie robię z tego sensacji"
Cieszę się, że powstał ten film. Co chwilę widzę, jak ktoś "autodiagnozuje" sobie ADHD. Trochę działa to jak plaga mody, gdyż te zaburzenie ładnie tłumaczy każdy możliwy defekt jak np. rozkojarzenie czy nadpobudliwość, czy natłok myśli, a są to rzeczy, z którymi mierzy się coraz więcej osób na świecie, głównie przez szum informacyjny i wychowywanie się w dobie internetu (choć nie zawsze tylko dlatego). ADHD to coś co łatwo wcisnąć każdemu, jak przepowiednie z tarota lub zodiaku. Jako osoba z ADHD, cieszę się z tego filmu, bo może pomóc odsiać od tego fenomenu osoby, których to nie dotyczy, bo może ich to wplątać w kłopoty. Oraz mam nadzieję, że osoby, które faktycznie mają podstawę do zastanowienia się nad tym, otrzymają prawidłową diagnozę, nie wymuszoną przez trend. Pozdrawiam :)
Jestem ciekawa czy zostałabym obecnie zdiagnozowana jako osoba posiadająca ADHD ucząc się jeszcze w szkole, bo parę objawów cały czas za mną chodziło. Natomiast nauczyłam się im zaradzać na tyle, że byłam piątkową uczennicą i raczej nie zawaliłam ważnego terminu, obowiązku. Z doświadczenia mogę potwierdzić, że jeżeli mam gorszy okres w życiu i mam mniej samo zaparcia by ograniczać korzystanie z telefonu to rozkojarzenie, gubienie przedmiotów, spóźnianie się itd zdecydowanie się nasila.
Jako osoba ze zdiagnozowanym adhd, nienawidzę gdy ludzie się bezpodstawie samodiagnozują. Wspominają że nie mogą się skupić i wiercą się w krześle. Często jest to problem diety, cukrów, kofeiy, a nie rzeczywistego zaburzenia.. Z własnego doświadczenia Zawalałem szkołę przez totlany brak skupienia, potrzebuję tłumaczenia indywidualnego. Od zawsze miałem problem z siedzeniem w miejscu. Miałem samokontrolę by siedzieć, ale był to ból nie do wytrzymania (zarówno psychiczny jak i do pewnego stopnia fizyczny). Nie potrafiłem zapamiętać rzeczy które mnie nie interesująz robiłem wszystko na ostatnią chiwlę, miałem bardzo krótkotrwała pamięć i prawie nigdy nie kończyłem zadań które zaczynałem. Moja mama pamiętała stereotypy adhd, że dzieci z adhd są agresywne, biegają krzyczą itd. Przez co przez dłuższy czas nie chciała mi pomóc, wierząc że lekarz wymyśla. Od zawsze miałem wysoką samoświadomość i kontrolę, lekarze stwierdzili ze jestem kreatywny i barfziej inteligently niż inne dzieci (nie mylić z mądrością prosze 🙏🏻) Całe szczęście po paru rozmowach i innych sprawach, dostałem leki i jestm aktywnie leczony, po 15 latach mam uglę - mogę się uczyć jak normalny człowiek, siedzieć spokojnie, nie odpływać z myślami i żyć bez wielu innych untrudnień :)) Proszę nie samodiagnozujcie się, idźcie do specjalisty. Jeżeli macie adhd, dostaniecie pomoc, jeżeli nie - próbujcie dalej a w końcu znajdziecie rozwiązanie.
Tak strasznie mnie denerwuje jak ludzie w moim otoczeniu mowia " Ej ja mam ADHD bo mam tak jak ty, szybko sie nudze, slabo sie koncentruje" a o JAKICHKOLWIEK badaniach nawet nie myslaly ( dodam, ze tak - mialam badania i nawet mialam te dziwne urzadzenia podpinane do glowy)
Jako ktoś ze zdiagnozowanym ADHD widzę, że to zjawisko jest niestety pewnym problemem dla osób takich jak ja, dlatego że dużo osób twierdzi, że na to cierpi, kiedy ich objawy często nie są aż tak duże jak u osoby z faktycznym zaburzeniem (co oczywiście nie znaczy, że powinny być ignorowane. Nie chcę, żeby ktoś mnie źle zrozumiał). To z kolei sprawia, że ADHD jest coraz mniej postrzegane jako problematyczne i wymagające szczególnej wyrozumiałości. Ludzie mogą na przykład mieć mentalność w stylu "Dużo osób ma takie problemy, a jednak jakoś sobie radzą, więc nie możesz się tym tłumaczyć". Na koniec dodam, że też nie uważam, żeby zaburzenia psychiczne były powodem, żeby nie próbować i się nie starać; albo jakąś ostateczną wymówką, żeby nic nie robić, ale mimo tego osoby, które się z nimi zmagają, mają ciężej w wielu kwestiach, i jest to coś czego nie należy po prostu ignorować. Tak czy inaczej dobry film, dzięki za nagłaśnianie tematu.
Siemka. Bez obejrzenia Czy ten film brzmi mniej więcej tak? Odczuwasz symptomy adhd, zaczynasz myśleć że masz adhd, docierają do ciebie treści o adhd, nie powinieneś zakładać że masz bo algorytm podsunął ci to co chcesz + jest tego przesyt w internecie i możesz mieć fałszywe wrażenie że się zaliczasz, ale no wspominka że oczywiście faktycznie możesz mniec jeśli masz faktycznie xd, jakiś specjalista itp do rozważenie,
Byłem dzieckiem z najbardziej typowymi objawami adhd jakie można sobie wyobrazić, a mimo to nikt mnie wtedy nie zdiagnozował. Dopiero w wieku 27 lat dowiedziałem się, że mam ADHD, dzięki temu, że moja dziewczyna je ma i ona u mnie zauważyła objawy i zaczęliśmy drążyć. Powiem więcej - jestem pewien, że mój ojciec ma ADHD, tylko nigdy się nie zdiagnozuje.
Ja miałam zdiagnozowane ADHD w dzieciństwie (a jestem już koło 30), mój brat też miał i widać po nim bardzo bardzo, że dalej ma. Poza tym, to już bez diagnozy, wiem, że mama ma i dziadek miał. Mamy to w genach więc akurat ja jestem pewna, że mam :D
Od zawsze myslalm ze cos ze mna nie tak XD lecz jak gdy nawet powidzialam rodzica o tym ze chce sprobowac z doagnaza na adhd to powiedzieli mi ze wcale nie jestem hiperaktywna i ze adhd nie istnieje i to tylko wymysl majacy na celu usprawiedliwic przebodzcowanie dzieci od tik toka (problem w tym ze go nie mam nawet). Zawsze lubilam pisac historie swiaty itp, ustalilam ze soba jedna z moich postaci ma adhd wiec postanowilam o tym troche wiecej poczytac... Noi się zaczelo bo okazalo sie ze WSZYSTKIE objawy mnie dotyczą, nawet nie wiedzialam ze jest jakis hype na diagnozowanie sie z adhd no ale jestem dumna z tego ze udalo mi sie dostac diagnoze na ADD
Za dzieciaka miałem problemy z koncentracją, ale nie miałem zdiagnozowanego adhd mimo iż byłem na to badany. Miałem przypisany lek na adhd i rzeczywiście mi nie pomógł tylko byłem przynóżony po nim, więc po miesiącu go odstawiłem.
Bo zamiast szukać problemu w nawykach typu przewijanie rolek tiktoka przez pół dnia albo marnowanie czasu na innych social mediach to łatwiej powiedzieć sobie, że "mam ADHD" daj mi spokój
W podstawówce mialem takiego kolege ktory non stop sie wiercił, biegał, skakał i wszyscy to ignorowali no bo "ADHD ma chlopak taki już jest". Ja ktory z kolei miał spore problemy ze skupieniem, odpływaniem myslami przez brak dopaminy miałem wmawiane że jest tak bo jestem idiotą 🙃
Ja po trzydziestce postanowiłem się zorientować w temacie, i po kontakcie z 4 specjalistami nie dostałem przekonującej dla mnie diagnozy na tak ani na nie. Nie wiem więcej niż po pierwszej autodiagnozie z internetu. Biorę medikinet, psychiatra mi przypisał, ale nie jestem przekonany czy to działa tak jak powinno.
"Mało kto pamięta jak miał 7 lat"😂 ja pamiętam gębę pana doktora który odbierał poród jak się rodziłem. Dziś jest ordynatorem w nowym szpitalu. szpital w którym się urodziłem już nie działa. Wieloletni pustostan, dziś coś chyba planują robić z tym budynkiem bo ogrodzili i ciecia postawili. Nawet mama była w szoku jak ją po latach zaprowadziłem do "miejsca spawnu" zaraz potym jak doktorka rozpoznałem majac już 12lat😂 początkowo nawet nie wiedziałem skąd i co to za wspomnienie dopiero mama jak gościa rozpoznałem na szpitalnym korytarzu powiedziała kto to jest i że to nie możliwe bym pamiętał. I wtedy załapałem o co chodziło. 😅
tez mam w d00pie czy mam czy nie tez pozdrwiam zycze milego dnia wigilii swiat sylwestra imienin wielkanocy bozego ciala swieta niepodleglosci i niedziel handlowych
Dla mnie to niezrozumiale jak mozna miec jednoczesnie ADHD i autyzm. Z tego co czytalem, jedno to wieksze zapotrzebowanie na bodźce a drugie nadwrażliwość.
Jam mam niby ADD ale nic z tym nie zrobiłam tylko zaakceptowałam. Lecz nie wiem czy do końca po mam jedna cechę dotycząca ADHD czyli impulsywność dość mocną…
*Stwierdzone przez psychiatrę jak coś Ale kiedyś byłam u psychologa i on myślał ze mam ADHD bo byłam bardzo zestresowana… Po jednym tylko spotkaniu Uwaga nawet mnie nie zapytał czemu tak się zachowuje Czyli czasem ludzie zbyt pochobnie by oceniali Ja mam to głęboko gdzieś czy mam ADHD czy ADD czy inne wymysły. Miłego dnia wszystkim❤
Ja mam stwierdzone i strasznie mnie denerwują osoby które pytają się co to wogóle jest adhd ja mówie jak u mnie to wygląda i nagle pada słowo klucz (o to chyba ja też mam adhd) tym bardziej jak takie osoby wyobrażają sobie to o czym mówię w inny sposób niby rozumiem bo żeby wiedzieć jak to wygląda 100% trzeba mieć adhd i to widzieć + no dużo osób nie jest świadomym jak taka osoba się czuję i takie tam
Dokładnie takie same mam spostrzeżenia. Za dużo aż ludzi romantyzuje to ZABURZENIE w Internecie, spłycając je do do dosłownie drobnostki. Nikt ci nie pokaże tej chwiejności emocjonalnej, rozpaczy z gówno powodu, ataków złości, histerii wręcz, bycia dla siebie zbyt surowym, masy destruktywnych zachowań i uzależnień, bo to przecież sexy ani klikalne nie jest :))
Ja podejrzewam że moge mieć adhd bo mam wzystkie objawy a do tego mój brat też ostatnio został zdiagnozowany na adhd, ale niestety nie dowiem się czy mam adhd bo moi rodzice mówią że wymyślam i to przez telefon
To tak jak z gwałtami, jest ich więcej bo jest więcej zmiennych zaliczających daną sytuację pod to. Niekiedy są to również głupie i absurdalne zmienne, a czasami słuszne.
99% słuszne, ale ludzie negatywnie reagują ponieważ mogli naruszyć czyjeś granice i dochodzi do błędu poznawczego. I to działa w obie strony kobiety jak i faceci mają granice tego czy chcą być dotykani bez pozwolenia i czy jeśli mówią nie to ktoś faktycznie zachowuję się z tym w porządku.
Że co? Żartujesz sobie? Naprawdę porównujesz ADHD do gwałtów? Zresztą, w obu przypadkach to dobrze. Bo to znaczy że zwiększa się świadomość I tyle. Kiedyś by był gwałt, ofiara mimo szoku i paraliżu musiała się szarpać i krzyczeć i to ona musiała słownie wyrazić brak zgody, teraz całe szczeaxie również osoby które zostały do tego zmuszone ale nie były w stanie zareagować mogą szukać sprawiedliwości, to osoba która cie krzywdzi musi się upewnić ze się na to zgadzasz, a nie rozpić cię i dziwić się że nic nie mówisz...paradoks.
Wkurzają mnie ludzie którzy się samodiognozują imo idź do psychologia czy na terapię i dopiero gdy terapeuta czy psycholog ci powie idź się zdiagnozować to wtedy idź a nie tylko dlatego że sam przypuszczasz że możesz mieć
Nie idź tą drogą młodzieńcze bo jest ślepa. To co nie-ukowcy nazywają ADHD to niepokój miejsca, a on poprzez pewien łańcuszek zaniedbań rodzi acedię czyli smutek, a smutek szuka pocieszenia ( wy powiecie dopaminy bo jest modna, ale to chemia i wiedza w temacie nie pomoże na smutek) i wtedy robi się huśtawka nastrojów co wywołuje dalsze reakcje. Posłuchaj wykładów O. Hiżyckiego , Osiem złych sposobów życia, a wszystko ci się poukłada.
Ciekawi mnie ten komentarz,bo sama mam problem ze "światem" od kiedy tylko pamiętam, kiedy musiałam dopasować się do norm społecznych. I nie jest to brak inteligencji,bo na to nie mogę narzekać,ale brak możliwości kontrolowania emocji i "nadmierne przejmowanie się", nadwrażliwość. Podczas rekolekcji,kiedy byłam już na pierwszej terapii i lekach, postanowiłam pójść do spowiedzi do księdza -psychologa,bo wcześniejsze próby generalnej spowiedzi spełzły na niczym - bardzo dużą wagę przywiązuje do słów i mam tendencję do brania na siebie winy na wszystko,co się tylko da. Podczas prawie godzinnej rozmowy ksiądz uświadomił mi,że to może być coś więcej niż sprawa duchowa,a właśnie fizjologiczna. Czy polecany wykład może wskazać w jakiś sposób,skąd biorą się np.nadwrażliwość na dźwięki, zapachy? U mnie to najczęstszą przyczyną wpadania w panikę. W "kontrolowanych" warunkach (dom) zdarzają mi się o wiele rzadziej. Tak samo problem mam z ludźmi, lubię wśród nich przebywać ale ciągła analiza ich zachowania jest po prostu wykańczająca - nie umiem "instynktownie" reagować na to,co się wokół dzieje, wszystko włącznie z konceptem empatii, przyjaźni, miłości, duchowość są dla mnie jedynie zbiorem zachowań wyuczonych podczas obserwowania innych "bardziej dopasowanych" ludzi. Mam podejrzenie ADHD + spektrum autyzmu, do tego walczę z depresją o braku konkretnej etiologii,nerwicą oraz OCD. Leki pozwalają na tyle funkcjonować,że jestem w stanie cokolwiek robić,bo nie mam tak silnych ataków paniki jak bez nich, a nieraz rodzina chciała wzywać pogotowie😅
to sa takie trendy,kiedys trendem było u nastolatków i osob mlodych CHAD,dwubiegunowka,bipolar, teraz border,asperger no i ADHD czesto razem w pakiecie,jest to tez duzo kombinowania by tylko w pracy dostać większa ulge godzinową czy tez w obowiązkach pracowniczych,wiekszosc osob co sie wrecz afiszuje tymi zaburzeniami i przedstawia niczym swoje cechy osobowosci to typowi krętacze i nóz sie w kieszeni otwiera jak slysze ile osob ma to dzisiaj stwierdzone bo ci wszyscy specjalisci zajebiści rozdaja te orzeczenia na lewo i prawo bo i to nośny temat przynoszacy profity dla nich samych,pojebało ten swiat juz za bardzo,ciekawe co bedzie następnym trendem zaburzeniowym
ADHD to prz budzenie. Depresja też.wszystkie choroby są zbyt inteligentne by zrozumieć. Depresja to normalny stan a wiekrzosc ma inny charakter niż . 😮
Nie ma takiej choroby , jak ADHD .Lekarz , wymyślił tą chorobę i zdiagnozował , przed śmiercią przyznał się , że to tylko ściema .Było to dawno już ogłoszone.!!
Podzielcie się swoimi przemyśleniami na temat ADHD, macie stwierdzone, podejrzewacie? a może myślicie ze inni tak sobie usprawiedliwiają swoje niedoskonałości? Jestem Ciekaw ⬇
Mam stwierdzone, nic nie zmieniło to w moim życiu oprócz comiesięcznych wizyt u psychiatry aby ustalić że 30mg medikinetu wystarczy na dzień, wytłumaczyło to moją podatność na uzależnienia, oraz roztrzepanie w życiu
mam podejrzenie z czego raz sie spoznilem na diagnoze (XDDDD). generalnie raczej pewniaczek, bo prócz głównych objawów jakieś poboczne tiki, zachowania czy nawet koordynacja ruchowa się zgadzają XD ale generalnie jestem jeszcze przed obejrzeniem filmu i chyba wiem co powiesz - często misdiagnozuje sie ADHD ze zwykłym przebodzcowaniem i zaburzeniami uwagi i stąd ta "moda" co nawet ujął parędziesiąt lat temu odkrywca ADHD słowami "ADHD nie istnieje" twierdząc, że psychiatrzy zbyt pochopnie wlepiają te przypadłość. osobiscie lekko irytujące, że tyle osób robi z tego styl życia, bo mi to zaburzenie (o ile je mam) nieco utrudniało funkcjonowanie przez cale zycie.
@Parufkafjut mam bardzo podobnie
@@jjeasyy438 Też mam to stwierdzone od chyba 5 roku życia, ale medikinetu już nie biorę. Dlaczego? A no dlatego, że gdy przez 2 lata go brałem to stałem się strasznie cichym dzieckiem, byłem za spokojny. Ten lek jednocześnie leczył moją nadpobudliwość, ale również sprawiał kolejne problemy. Polecam ci to odstawić na tydzień czy dwa (jeśli bierzesz już od conajmniej roku) i sprawdzić jak to na ciebie wpłynie
@error203yt9 a nie biorę w lotto, pobiorę dwa tygodnie przestane na kilka dni, pobiorę trochę po 30 mg trochę po 60mg, badam grunt jak narazie, cichy to nie jestem bo gadam od cholery jak wezmę i muzyka buja jak nigdy, bardziej boje się fakty ajchajmera(nie wiem jak to napisać i nie chce mi się szukać a zrozumiesz napewno)
Ja byłam ostatnio na szkoleniu na temat adhd u dzieci i usłyszałam, że w ostatnich latach orzeczenia wydaje się bardzo na wyrost, bo tak naprawdę te objawy mogą być wynikiem czegoś innego. Widzę to na przykład po samej sobie, kiedy byłam przed uzależnieniem od rolek na social mediach a kiedy po. Wystarczyło odstawienie telefonu na tydzień i nagle wszystkie te objawy viralowo przypisywane adhd ustały - czyli problem z motywacją, długotrwałym skupieniem, pamięcią krótkotrwałą
Nie mówię że adhd nie istnieje, ale odnoszę się raczej do istniejącej obecnie mody na romantyzowanie posiadania zaburzeń i autodiagnozy przez internet
A cierpią przez to osoby, które rzeczywiście to zaburzenie mają, bo każdy potem wywraca oczami widząc kolejną treść na social mediach co jeszcze jest objawem adhd i zaczyna na to patrzeć jak na wymówki
Dokładnie i jeszcze jest promowany bardzo w podcastach ten psychiatrzyna Jarosław Jóźwiak którym wszystkim poleca leki na metylofenidat jako cudowny dar na probemy, zamiast zbadać najpierw przyczynę problemu. Nazbiera pacjentów, wizyta 400zł i mamy legalnego dilera. W sumie nie tylko on, tak jest u nas medycynie. Zaleczamy objawy zamiast poznać przyczynę i ją usunąć lub zmienić.
jestem ADHD-owcem i nawet mi nie łatwo jest opisać jak działa mój mózg, brakuje nam jako społeczeństwo świadomości na takie tematy, inaczej zawsze będą tworzyć się stereotypy za dzieciaka mi mówiono "nie wyglądasz jakbyś miał adhd" a teraz mi mówią "każdy ma te adhd" "wiesz co chyba sam mam adhd bo się skupić nie mogę"
Najgorsze jest to że ludzią się wydaje że to wszystko jest takie oczywiste i logiczne bo obejrzeli jakąś rolkę
Brawo. Zadnego adhd nie ma. Wystarczy wymyślić chorobę, opisać tak by do każdego pasowała I już pieniądz leci do rzeszy pseudolekarzy i firm farmaceutycznych.
Tak samo do każdego pasuje depresja, borderlein, wszelkie nerwice, nawet manie, a mogą się one zaostrzyć jak tego nie kontrolujemy, bo w naszym zachowaniu pojawia się wszystko, na tym polega rozwój by odstawiać coś co nas i innych niszczy, a zostawiać dobro.
Ci co nie mają, a się im przepisze lub sami sobie przypisują, też będą cierpieć z takiego obrotu sprawy, ponieważ zaetykietują się i przez to trudniej będzie im odkryć prawdę, a przez to pozbyć się tego 'adhd'...
Masz rację [poprzedni komentarz skasował mi algorytm]
Ten temat drażnił mnie od miesięcy, nareszcie algorytm mnie oświecił.
Dziekuję panie Karolu
Ludzie często mylą ekstrawertyków z ADHD a to zupełnie inne rzeczy. ADHD to nadpobudliwość ruchowa i brak koncentracji, ale to nie jest to samo co w przypadku ekstrawertyków, bo w ich przypadku jest to większa socjalizacja i staranie się być w gronie osób, ale nie koniecznie ADHD. Często jest tak, że introwertycy mają ADHD i jest to całkiem normalne. Natomiast autyzm to problem z rozwojem, więc też może przyczyniać się na brak koncentracji, natomiast osoba z autyzmem nie musi mieć ADHD, chociaż w większości przypadków tak jest. Ważne aby nie mylić tych rzeczy, bo inaczej wychodzą takie wykresy jak widać.
Z tego co ja wiem to autyzm nie jest "problemem" w rozwoju a dość skomplikowanym zaburzeniem głównie mającym wpływ na socialne zachowanie "pacjenta"
@minnie6268 "Zaburzenie rozwoju" jeśli musisz. Generalnie mam brata który ma autyzm i ma tak zwany "opóźniony rozwój" czyli inaczej problem z rozwojem
U dorosłych z ADHD nadpobudliwość ruchowa występuje rzadziej niż u dzieci. Mówi się, że u dorosłych nadpobudliwość przechodzi z ciała do głowy. Wiec totalnie nietrafiony komentarz
@@yeaveny3629 U dorosłych przejawia się to bardziej w ADD, aczkolwiek znam dorosłych którzy mają podobne objawy ADHD jakie mają dzieci. Po za tym ogólnie dzieci mają większą potrzebę ruchu.
@AGRSKI O tym przeciez napisalem. Co zupelnie inaczej wybrzmiewa niz Twoj pierwotny komentarz.
Jeśli ktoś mi będzie mówił, że ADHD czy też ADD, nie istnieje to jak mi wytłumaczy fakt że na odcinku JEDNEGO kilometra, mój mózg potrafi pisać niestworzone scenariusze z mojego życia i przez to mogę dostać ataków depresji lub paniki. To niech mi wytłumaczy, co to do cholery jest i czemu nie mogę się tego pozbyć. 28 lat się męczę i zawszę słyszę tą samą śpiewkę "Już taki jesteś", "Nic z tym nie zrobisz, pogódź się z tym". Cały 2024 rok był pod znakiem tego czemu nie mogę zapomnieć o rzeczach sprzed lat, czemu co chwile rozdrapuje tą samą, bolesną ranę, czemu jak próbuje uczyć się matematyki to dostaje ataków płaczu połączonych z atakami paniki, czemu nie skończyłem szkoły (ktoś powiedziałby że to było lenistwo) lub czemu porzuciłem wszystkie swoje zainteresowania (historia, geografia, rysowanie, modelarstwo, uczenie się języków, lotnictwo) i wróciłem do NADMIERNEGO siedzenia przy komputerze którego nie mogę powstrzymać. Nawet podczas pisania tego komentarza, instynktownie przerzuciłem się na dwie następne karty aby zobaczyć inny filmik. Już nikt mi nie wciśnie że to nie jest ADHD albo niech spróbuje, tylko jak usłyszę te socjologiczne brednie to walne śmiechem.
I takie małe przemyślenie na tematy tytułu filmu, moje osobiste i nie musi się zgadzać z innymi bądź też może być błędne. "Dlaczego wszyscy nagle mają ADHD?" Może nie wszyscy ale dopiero teraz zaczęło się to zauważać i o tym mówić, a dlaczego tak jest ?? Bo w poprzednim systemie ustrojowym, PRL czy jak kto woli socjalistycznym/komunistycznym, władza pięknie mówiła o tym że nie ma problemów i wszystko jest w porządku, po 89 pięknie na jaw wyszły zaburzenia i cała masa problemów zdrowotnych, ekonomicznych, finansowych itd.
Mam bardzo podobnie, też tworzyłem scenariusze w głowie które kończyły się płakaniem przez dłuższy czas lub wprowadzały w ataki paniki. To co piszesz mam wrażenie jakbyś mówił o mnie. Poszedłem do psychiatry z tym i dostałem diagnozę: zaburzenia lękowe z napadami lęku panicznego i uogólnione zaburzenia osobowości. Dostałem na to lek pregabalina. W moim przypadku zadziałał on perfekcyjnie, ale na mnie działają tylko dosyć spore dawki, więc efektem ubocznym tego że po wzięciu tabletki czuję się jakbym był po dwóch piwkach, ale dla mnie to w sumie przyjemne XD. Psycholog i psychiatra mówili mi też że widzą u mnie ADHD, ale krucho z hajsem u mnie i nie stać mnie by wydać półtorej koła jednorazowo na diagnozę, ale jest to w przyszłych planach. Polecam ci pójść z tym do psychiatry może ci pomoże tak jak mi. Zanim dostałem ten lek byłem na psychoterapii też mi dużo pomogła, bo nauczyłem się tam rozpoznawać mechanizmy które początkują tą kulę snieżna myśli i przerywać ją kiedy się zaczyna, ale nie zawsze się udawało. Najwięcej zawdzieczam jednak pregabalinie, kiedy jestem na niej wogole nie ma tego zjawiska z nakręcaniem się myśli i tworzeniem scenariuszy. Warto szukać pomocy mordo mam nadzieję że tobie też kiedyś będzie lepiej. Trzymam kciuki za ciebie.
Jeśli piszesz sobie scenariujsze w głowie to nie znaczy że masz ADHD tylko nadmiernie mylisz, tak zwany overthinking
@@K9_ddd Overthinking nie bierze się z powietrza. Gdyby tak było to nie wiem co musiałem wdychać mając te 8-12 lat.
@@K9_ddd Po za tym, to tylko wycinek z mojego życia, które bylo usiane nie tylko overthinking-iem ale tez spontanicznością, wybuchami gniewu, płaczu, nieprzewidywalnością czy właśnie nadpobudliwością ruchową. Mój mózg działa inaczej i to widać plus po 3 tygodniach od napisania tego komentarza dostałem od pani psychiatry tabletki (Methylfenidat 30mg) które działają czyli poprawiaja mi koncentracje i nie robię już niepotrzebnych ruchów rękami. Gdyby nie działały to czułbym się jakbym przedawkował kofeinę. Nie wmówicie mi ze nie mam ADHD, nikt tego nie zrobić.
@Agelatus96 nie chce ci wmówić że nie masz ADHD, nie znam cię i nie wiem jak się zachowujesz ale wiem że wymyślanie w głowie scenariuszy i ciągłe rozkminianie jest spowodowane overthinking'em, i powiem ci że właśnie dla tego powstał ten film bo większość ludzi teraz sobie wmawia że ma ADHD i robią dokładnie to samo co było z depresją
Bardzo merytoryczny odcinek, świetnie podsumowuje fakt, że rosnącą liczba osób zdiagnozowanych to nie wynik trendu, a zmiana kryteriów i możliwości diagnozy.
Zostałam zdiagnozowana w tym roku, kolega z pracy z ADHD zasugerował mi bym poszła na diagnozę, bo widzi u mnie wiele swoich cech. Z lekami jest mi naprawdę łatwiej, to jest literalnie niebo a ziemia.
Świetny materiał, pozdrowienia :)
Większa świadomość społeczna w kwestii spektrum autyzmu i ADHD.
Jeśli chodzi o przypisywanie wszystko opiera się o socjalizacje dziewczynki się maskują ponieważ społeczeństwo je uczy, że mają być ciche i uporządkowane więc trzymają to w sobie.
I nie otrzymują one diagnozy, która pomogłaby im w życiu.
Jeśli chodzi progi wieku to jest totalna głupota rodzisz się z w spektrum ADHD, autyzmu i umierasz to jest anatomia mózgu dlatego nazywa się to neuroróżnorodnością.
Wyrastanie z ADHD to głupota często powtarzana przez ludzi, która pozostawia dorosłych bez opieki.
Mam 27lat i dalej mam ADHD XD
Ale to prawda, że w jakiś sposób z adhd się wyrasta. Nie wyrośniesz do końca, ok. Ja mam 29 lat i nadal nie wyrosłem. Ale nasilenie jest niższe, jest mniej tych negatywnych elementów, a nauczyłem się wykorzystywać dobre strony adhd - dzięki zdolności do wpadania w hiperfokus, ucze się szybciej niż inni ludzie i umiałem to wykorzystać do zarabiania dobrych pieniędzy.
Uwiebliam to, że nawet jak nie masz jakiegoś dobrego pomysłu na film, to i tak co wymysłasz i przygotowujesz material wysokiej klasy. Widać, że znasz siłę nawyków. Tak trzymaj. Wesołych świat 💪
Poruszyłeś w odcinku super temat. Szukałam od jakiegoś czasu odpowiedzi dokładnie na to pytanie i nakierowałeś mnie teraz na dalszy research. Dzięki!!
Polecam diagnozę u dobrego specjalisty. Jest to wielogodzinny wywiad, który bardzo otwiera głowę. Ja posiadam diagnozę od specjalisty, dzięki niemu tez się dowiedziałam o wielu objawach o których się nie mówi.
Mam diagnozę od specjalisty zajmującego się ADHD a i tak usłyszałam raz od męża, że zrobiłam se papier dla wymówki.
Diagnoza rok temu, długo szukałam dobrego lekarza psychiatry, który nie będzie mnie pchał w jeszcze większe dawki SSRI po których chciałam skończyć ze sobą (lekarz na to, że trzeba zwiększać, zwiększać i jeszcze raz zwiększać dawkę leków, które nie były dla mnie dobre). Moja mama ma tak samo- ten sam lek, te samo podejście lekarza do sprawy i te same uczucia (a raczej ich brak) oraz chęć podjęcia się próby. Udało mi się przekonać ją do diagnozy dzięki czemu będzie miała lepiej dobrane leki... O ile w końcu trafi do dobrego lekarza.
Moda modą, ale leczenie dużo weryfikuje, jeśli ktoś się załapie na farmakologiczne leczenie.
Moja dziewczyna też tak miała, że ją faszerowali lekami na depresje i cholera wie co jeszcze, a okazało się, że po prostu miała niezdiagnozowane ADHD przez 20kilka lat… Odkąd odstawiła te leki i zainteresowała psychoedukacją, jest jej 100x lepiej.
Mordo życzę ci kariery, zajebiście się ciebie słucha! Cieszę się ze mi wyskoczyłeś na głównej
Ostatnio wybrałam się na diagnozę ADHD. w dzieciństwie miałam widoczne objawy jednak każdy psycholog i psychoterapeuta to olewał. Ostatnio dokopałam się do moich dokumenracji sporządzonych przez psychologów z klas 1-6, okazało się że wszystkie objawy, czyli problemy z koncentracją, ciągle zapominanie, do przesady rozkojarzenie i zbyt kreawyne postrzeganie świata było jednak związane z ADHD, a nie cytując moją neurolog "dziewczynka jest nadpobudliwa". Na dzień dzisiejszy jest to dla mnie bardzo krzywdzące że 15 lat temu kiedy mama chodziła ze mną do specjalistów zostałam zywczajnie olana przez nich, może wiele zmieniło by to z moje życia i wiele problemów jakie doznałam łatwiej było by mi zrozumieć.
Jako osoba będąca na ostatniej prostej do ukończenia diagnozy ADHD (już wiadomo, że je mam, teraz dopracowujemy leczenie i terapię), mogę powiedzieć, że obecnie w Polsce stwierdzone ADHD ma jakieś 2-3% osób. Według światowych statystyk i badań powinno to być kilkanaście procent, a nawet bliżej 20% społeczeństwa. Większość osób ma jednak bardzo niską uciążliwość tej neuroróżnorodności, co sprawia, że nie jest to widoczne, choć wciąż wpływa na ich życie. W związku z tym ADHD jest w Polsce około 10-krotnie niedoszacowane.
To taka informacja dla tych, którzy twierdzą, że mamy "epidemię". Nie jest to żadna epidemia - po prostu w końcu zaczęto ludzi diagnozować, dzięki czemu będą mogli nareszcie żyć normalnie.
Jeśli coś podejrzewacie i stać Was na wydatek rzędu 1-2 tys. zł na wszystkie badania i diagnozy, to naprawdę polecam. Żyje się znacznie lepiej - niekoniecznie łatwiej, jak niektórzy twierdzą, ale z pewnością "mniej boleśnie" i przyjemniej. To trochę jak chodzenie z zwyrodnieniem kończyny, które jest udręką, a nagle ktoś daje odpowiednią ortezę czy protezę, dzięki czemu można funkcjonować normalniej.
Tylko gdy mówimy o 20% społeczeństwa, to czy ADHD nie jest wtedy zwykłą cechą człowieka? Czy potrzebne jest "diagnozowanie" i "leczenie"? Piszę w cudzysłowach, bo chodzi mi o zasadność tych pojęć - nie diagnozujemy i nie leczymy posiadania niebieskich oczu. Tutaj można powiedzieć, że niebieskie oczy nie utrudniają życia. Okej, podam inny przykład. Bycie czarnoskórym w USA w XX wieku nie było zbyt łatwe - pewne cechy fenotypowe w zależności od miejsca i czasu, społeczeństwa, mogą powodować problemy. Jednak wysuwanie wniosku, że bycie czarnoskórym jest problemem, który najlepiej gdyby dało się naprawić, jest bardzo głupie. Być może część społeczeństwa po prostu nie jest w pełni przystosowana do życia w nowoczesnym społeczeństwie, ale w innych okolicznościach byliby przystosowani dużo lepiej. Problemem nie jest wówczas ADHD, ale społeczeństwo niedostosowane do aż 20% ludzi. Trochę się rozpisałem i nie jestem nawet pewny czy to co mówię ma sens
@@anon2545 Słuszna uwaga. ADHD wywołuje szereg problemów zdrowotnych. Gdyby było to tak proste jak bycie leworęcznym (myślę, że to lepszy przykład niż kolor skóry, ponieważ dotyczy całego społeczeństwa), nie byłoby żadnych problemów. Jednak ADHD to dosłownie inna struktura mózgu - niektóre obszary mają inną objętość niż u przeciętnej osoby oraz inna gospodarka hormonalna. To z kolei powoduje większą podatność na różne choroby, a także utrudnia codzienne funkcjonowanie. Łatwiej jest nauczyć 20% społeczeństwa, jak radzić sobie w cywilizowanym świecie za pomocą terapii CBT, niż zmuszać 80%, aby przestawiło się pod ADHD-owców.
Rozkład w tej neuroróżnorodności przypomina krzywą Gaussa. Część osób z ADHD nie jest w stanie samodzielnie funkcjonować, potrzebuje dużego wsparcia, a ich życie to piekło. Z kolei inni radzą sobie świetnie - to zwykle "ludzie sukcesu," którzy opowiadają, jak ADHD to niemal supermoc - stąd mity o ADHD. Większość jednak potrzebuje wsparcia terapeutycznego, by nauczyć się funkcjonować, a doraźnie lub na stałe włącza się leki, które pozwalają "normalnie" funkcjonować przez kilka godzin, dzięki czemu życie staje się znacznie łatwiejsze. Więc tak, należy diagnozować, chociażby dlatego, by ludzie mieli świadomość, że jeśli o siebie nie zadbają, będą żyli o około kilkanaście lat krócej niż przeciętna osoba z powodu chorób (np. sercowo naczyniowych) współtowarzyszących ADHD. Mam nadzieję, że nie usunęło znowu tego komentarza, i że odpowiedziałem na Twoje pytanie.
@@ThymoRK Dobra, o ile argument z inną budową mózgu do mnie nie przemawia - jeśli dobrze pamiętam leworęczne osoby również mają inną budowę mózgu, o tyle argument o dużo krótszym życiu mnie przekonuje. Przemyślałbym głębiej kwestię przystosowania społeczeństwa do osób z ADHD - 20% to mimo wszystko naprawdę dużo, wystarczająco dużo, żeby reszta społeczeństwa mogła uzyskać z tego jakąś korzyść. Nie mam jednak pomysłu w jaki sposób miałoby się to odbywać. Nie zmienia to faktu, że tak jak napisałeś, łatwiej jest to zrobić w drugą stronę, więc przede wszystkim w ten sposób powinno się to odbywać
Jakie badania wykonuje się w diagnozowaniu ADHD? Jestem ciekaw skąd to 1-2K
@@WiktorLalak Koszt diagnozy ADHD (1-2 tys. zł) wynika z kilku elementów, które mogą się różnić w zależności od placówki i specjalistów. Zazwyczaj obejmuje kilka wizyt u psychiatry (jeśli zależy nam na dobrym specjaliście, w polskich realiach najczęściej prywatnie), podczas których przeprowadzany jest dokładny wywiad medyczny oraz zbierane są szczegółowe informacje na temat funkcjonowania pacjenta w różnych okresach i dziedzinach życia. Koszt jednej wizyty to zazwyczaj ok. 200-400 zł.
Podczas tych sesji zwykle wykonuje się testy oceniające funkcje poznawcze, uwagę, impulsywność i inne aspekty związane z ADHD. Najpopularniejsze to testy DIVA lub MOXO. Zazwyczaj wymaga to 2-3 wizyt, w tym jednej z udziałem osoby bliskiej, która pamięta dzieciństwo pacjenta sprzed 12. roku życia - najczęściej jest to rodzic, ale w razie potrzeby może to być starsze rodzeństwo lub bliski krewny.
Dodatkowo w procesie diagnostycznym wyklucza się lub diagnozuje choroby, zaburzenia oraz neuroróżnorodności współistniejące, takie jak choroby sercowo-naczyniowe, zaburzenia hormonalne, depresja, borderline, CHAD czy autyzm. W tym celu konieczne mogą być dodatkowe badania, np. badania krwi, EKG czy inne, w zależności od wyników wywiadu medycznego.
Jeśli pacjent zdecyduje się na stosowanie leków (co jest dość częstą decyzją, choć czasami są one używane wyłącznie doraźnie w gorsze dni), mogą być konieczne dodatkowe badania, np. neurologiczne. Na końcu dochodzi proces dobierania leków - czasami wymaga to testowania różnych opcji, jeśli początkowo przepisane leki nie są wystarczająco skuteczne. Na szczęście istnieje kilka rodzajów leków, a przypadki, w których żadne z nich nie pomagają, są niezwykle rzadkie.
Bardzo ciekawy film❤❤❤
Bardzo dobry materiał. Moje doświadczenie jest nietypowe, ponieważ u mnie specjalista nie negował ADHD a potwornie wręcz naciągał i wyolbrzymiał to co mu mówiłem. Diagnoza była podzielona na 3 rozmowy z czego jedna to była rozmowa z rodzicami. Miałem wrażenie, że po pierwszej "sesji" już wyrobił sobie zdanie, że mam ADHD a potem wszystko podciągał pod tezę. Mój brak problemów z zapominaniem, spóźnianiem się czy gubieniem rzeczy tłumaczył tym, że na pewno miałem z tym problemy i wyrobiłem sobie techniki, które mi pomogły. Totalna nieprawda. Po rozmowie z rodzicami w opinii znalazła się informacja, że gdy jestem w sklepie muszę do nich dzwonić, bo nie pamiętam co trzeba było kupić. Nawet rodzice po przeczytaniu tego dosłownie powiedzieli: "Co on pie...?". Dużo było innych smaczków. Na przykład uznał za istotne, żeby uwzględnić w opinii, że zapomniałem o wizycie u fryzjera. Nieważne, że tego typu sytuacja zdarzyła mi się tylko raz w życiu. Oczywiście pewne objawy ADHD do mnie pasują, ale jest ich stosunkowo niewiele i mogą mieć bardzo wiele przyczyn, z czego jednymi z najważniejszych jest uzależnienie od telefonu, a także cechy osobowości takie jak bardzo silna neurotyczność i podatność na stres oraz bardzo słaba otwartość i sumienność.
Wesołych Świąt! ✨🎄
Z tego co wiem mniejsza diagnoza ADHD u dziewczynek wynika z tego że normy od palu lat nie są do nich dostosowywane, podobnie jak w autyzmie bada je się patrzac na kryteria dotyczace chłopców co jest okropnym błedem. U dziewczynek adhd znacznie częściej siedzi w głowie, dziewczynki też są czesto zmuszane do mniejszej aktywności, grzeczności niż chłopcy więc maskują swoje symptomy i są one mniej widoczne, ale równie źle wpływające na życie. Znaczenie czesciej występuję u nich problem z koncentracją niż z nadpobudliwością ruchową.
oj mogłabym się tu na kilka stron rozpisać hahaha ale dowiadując się coraz więcej o nawet najdrobniejszych objawach (typu problemy z utrzymywaniem kontaktu wzrokowego) jestem praktycznie przekonana, że mam adhd. jest to z jednej strony męczące, typu gubienie rzeczy co chwilę i zostawianie ich w przypadkowych miejscach, ale z drugiej mega lubię tą elastyczność i odnajdywanie się w większości środowisk :) a zdiagnozowanie jest giga ważne bo jako dziecko nie przypuszczając że mogę je mieć, będąc postrzegana jako „grzeczna, ułożona dziewczynka” niesamowicie się męczyłam i w pewnym momencie ostatnią deską ratunku pozostała edukacja domowa (i dzięki bogu że ją wybrałam🫶🏻). także diagnoza mega ważna ale samoświadomość też daje bardzo bardzo wiele, bo przestajemy tak siebie obwiniać.
i w ogóle też zabawnie i nie wiem od czego to zależy, ale sporo osób z adhd które znam, w tym ja sama (ja jeszcze niezdiagnozowane!) praktycznie nie mamy żadnych social mediów i strasznie nas przebodźcowują więc też ciekawy case hahaha
i wesołych świąt dla wszystkich!! osoby z podejrzeniem adhd zerknijcie czy tam nogą pod stołem za mocno nie machacie hahaha
Mam zdiagnozowane ADHD i mam warzenie, że samozwańcze diagnozy są bardzo krzywdzące dla osób z prawdziwym ADHD i czuję, że normalizują to i wprowadzają brak zrozumienia. Spotkałam się już z wieloma tekstami tego typu: "I co? Ja też mam ADHD i jakoś sobie radzę", "Mam tak samo i nie robię z tego sensacji"
Cieszę się, że powstał ten film. Co chwilę widzę, jak ktoś "autodiagnozuje" sobie ADHD. Trochę działa to jak plaga mody, gdyż te zaburzenie ładnie tłumaczy każdy możliwy defekt jak np. rozkojarzenie czy nadpobudliwość, czy natłok myśli, a są to rzeczy, z którymi mierzy się coraz więcej osób na świecie, głównie przez szum informacyjny i wychowywanie się w dobie internetu (choć nie zawsze tylko dlatego). ADHD to coś co łatwo wcisnąć każdemu, jak przepowiednie z tarota lub zodiaku. Jako osoba z ADHD, cieszę się z tego filmu, bo może pomóc odsiać od tego fenomenu osoby, których to nie dotyczy, bo może ich to wplątać w kłopoty. Oraz mam nadzieję, że osoby, które faktycznie mają podstawę do zastanowienia się nad tym, otrzymają prawidłową diagnozę, nie wymuszoną przez trend. Pozdrawiam :)
Jestem ciekawa czy zostałabym obecnie zdiagnozowana jako osoba posiadająca ADHD ucząc się jeszcze w szkole, bo parę objawów cały czas za mną chodziło. Natomiast nauczyłam się im zaradzać na tyle, że byłam piątkową uczennicą i raczej nie zawaliłam ważnego terminu, obowiązku. Z doświadczenia mogę potwierdzić, że jeżeli mam gorszy okres w życiu i mam mniej samo zaparcia by ograniczać korzystanie z telefonu to rozkojarzenie, gubienie przedmiotów, spóźnianie się itd zdecydowanie się nasila.
Super materiał!!!
Jako osoba ze zdiagnozowanym adhd, nienawidzę gdy ludzie się bezpodstawie samodiagnozują.
Wspominają że nie mogą się skupić i wiercą się w krześle.
Często jest to problem diety, cukrów, kofeiy, a nie rzeczywistego zaburzenia..
Z własnego doświadczenia
Zawalałem szkołę przez totlany brak skupienia, potrzebuję tłumaczenia indywidualnego. Od zawsze miałem problem z siedzeniem w miejscu. Miałem samokontrolę by siedzieć, ale był to ból nie do wytrzymania (zarówno psychiczny jak i do pewnego stopnia fizyczny). Nie potrafiłem zapamiętać rzeczy które mnie nie interesująz robiłem wszystko na ostatnią chiwlę, miałem bardzo krótkotrwała pamięć i prawie nigdy nie kończyłem zadań które zaczynałem.
Moja mama pamiętała stereotypy adhd, że dzieci z adhd są agresywne, biegają krzyczą itd. Przez co przez dłuższy czas nie chciała mi pomóc, wierząc że lekarz wymyśla. Od zawsze miałem wysoką samoświadomość i kontrolę, lekarze stwierdzili ze jestem kreatywny i barfziej inteligently niż inne dzieci (nie mylić z mądrością prosze 🙏🏻)
Całe szczęście po paru rozmowach i innych sprawach, dostałem leki i jestm aktywnie leczony, po 15 latach mam uglę - mogę się uczyć jak normalny człowiek, siedzieć spokojnie, nie odpływać z myślami i żyć bez wielu innych untrudnień :))
Proszę nie samodiagnozujcie się, idźcie do specjalisty. Jeżeli macie adhd, dostaniecie pomoc, jeżeli nie - próbujcie dalej a w końcu znajdziecie rozwiązanie.
Jakie leki dostaleś ?
Tak strasznie mnie denerwuje jak ludzie w moim otoczeniu mowia " Ej ja mam ADHD bo mam tak jak ty, szybko sie nudze, slabo sie koncentruje" a o JAKICHKOLWIEK badaniach nawet nie myslaly ( dodam, ze tak - mialam badania i nawet mialam te dziwne urzadzenia podpinane do glowy)
Wesołych świąt
Jako ktoś ze zdiagnozowanym ADHD widzę, że to zjawisko jest niestety pewnym problemem dla osób takich jak ja, dlatego że dużo osób twierdzi, że na to cierpi, kiedy ich objawy często nie są aż tak duże jak u osoby z faktycznym zaburzeniem (co oczywiście nie znaczy, że powinny być ignorowane. Nie chcę, żeby ktoś mnie źle zrozumiał). To z kolei sprawia, że ADHD jest coraz mniej postrzegane jako problematyczne i wymagające szczególnej wyrozumiałości. Ludzie mogą na przykład mieć mentalność w stylu "Dużo osób ma takie problemy, a jednak jakoś sobie radzą, więc nie możesz się tym tłumaczyć". Na koniec dodam, że też nie uważam, żeby zaburzenia psychiczne były powodem, żeby nie próbować i się nie starać; albo jakąś ostateczną wymówką, żeby nic nie robić, ale mimo tego osoby, które się z nimi zmagają, mają ciężej w wielu kwestiach, i jest to coś czego nie należy po prostu ignorować.
Tak czy inaczej dobry film, dzięki za nagłaśnianie tematu.
Siemka. Bez obejrzenia
Czy ten film brzmi mniej więcej tak?
Odczuwasz symptomy adhd, zaczynasz myśleć że masz adhd, docierają do ciebie treści o adhd, nie powinieneś zakładać że masz bo algorytm podsunął ci to co chcesz + jest tego przesyt w internecie i możesz mieć fałszywe wrażenie że się zaliczasz, ale no wspominka że oczywiście faktycznie możesz mniec jeśli masz faktycznie xd, jakiś specjalista itp do rozważenie,
Kto ze zgrzytu?
Byłem dzieckiem z najbardziej typowymi objawami adhd jakie można sobie wyobrazić, a mimo to nikt mnie wtedy nie zdiagnozował. Dopiero w wieku 27 lat dowiedziałem się, że mam ADHD, dzięki temu, że moja dziewczyna je ma i ona u mnie zauważyła objawy i zaczęliśmy drążyć.
Powiem więcej - jestem pewien, że mój ojciec ma ADHD, tylko nigdy się nie zdiagnozuje.
3:08 Ale wspomnienia wróciły 😂 Najlepsza "bajka" xD
Zeke i Luther
Ja miałam zdiagnozowane ADHD w dzieciństwie (a jestem już koło 30), mój brat też miał i widać po nim bardzo bardzo, że dalej ma. Poza tym, to już bez diagnozy, wiem, że mama ma i dziadek miał. Mamy to w genach więc akurat ja jestem pewna, że mam :D
Od zawsze myslalm ze cos ze mna nie tak XD lecz jak gdy nawet powidzialam rodzica o tym ze chce sprobowac z doagnaza na adhd to powiedzieli mi ze wcale nie jestem hiperaktywna i ze adhd nie istnieje i to tylko wymysl majacy na celu usprawiedliwic przebodzcowanie dzieci od tik toka (problem w tym ze go nie mam nawet). Zawsze lubilam pisac historie swiaty itp, ustalilam ze soba jedna z moich postaci ma adhd wiec postanowilam o tym troche wiecej poczytac... Noi się zaczelo bo okazalo sie ze WSZYSTKIE objawy mnie dotyczą, nawet nie wiedzialam ze jest jakis hype na diagnozowanie sie z adhd no ale jestem dumna z tego ze udalo mi sie dostac diagnoze na ADD
Za dzieciaka miałem problemy z koncentracją, ale nie miałem zdiagnozowanego adhd mimo iż byłem na to badany. Miałem przypisany lek na adhd i rzeczywiście mi nie pomógł tylko byłem przynóżony po nim, więc po miesiącu go odstawiłem.
Bo zamiast szukać problemu w nawykach typu przewijanie rolek tiktoka przez pół dnia albo marnowanie czasu na innych social mediach to łatwiej powiedzieć sobie, że "mam ADHD" daj mi spokój
W podstawówce mialem takiego kolege ktory non stop sie wiercił, biegał, skakał i wszyscy to ignorowali no bo "ADHD ma chlopak taki już jest". Ja ktory z kolei miał spore problemy ze skupieniem, odpływaniem myslami przez brak dopaminy miałem wmawiane że jest tak bo jestem idiotą 🙃
Bardzo spoko kanał.
Ja po trzydziestce postanowiłem się zorientować w temacie, i po kontakcie z 4 specjalistami nie dostałem przekonującej dla mnie diagnozy na tak ani na nie. Nie wiem więcej niż po pierwszej autodiagnozie z internetu. Biorę medikinet, psychiatra mi przypisał, ale nie jestem przekonany czy to działa tak jak powinno.
"Mało kto pamięta jak miał 7 lat"😂 ja pamiętam gębę pana doktora który odbierał poród jak się rodziłem. Dziś jest ordynatorem w nowym szpitalu. szpital w którym się urodziłem już nie działa. Wieloletni pustostan, dziś coś chyba planują robić z tym budynkiem bo ogrodzili i ciecia postawili. Nawet mama była w szoku jak ją po latach zaprowadziłem do "miejsca spawnu" zaraz potym jak doktorka rozpoznałem majac już 12lat😂 początkowo nawet nie wiedziałem skąd i co to za wspomnienie dopiero mama jak gościa rozpoznałem na szpitalnym korytarzu powiedziała kto to jest i że to nie możliwe bym pamiętał. I wtedy załapałem o co chodziło. 😅
No w tych czasach ludzie lubią sobie wmawiać różne choroby, a nie wszyscy są hipochondrykami
zostalam zdiagnozowana ze spektrum autyzmu i ADHD majac 14 lat
rozszerzenie definicji i brak wychowania
Adhd u doroslych wyglada inaczej i nie trzeba miec problemow z koncentracja zeby to miec
a jak mam hdmi to co to oznacza??? boje się czy nie może się to przerodzić w VGA albo display port :I
Ludzie myla objawy przebodzcowania i uzaleznienia od telefonu z adhd
Mam przeciwieństwo adhd przez chorobę, samo adhd dobrze przepracowane moim zdaniem jest bardzo na plus. Pozdro
a ja mam w d00pie, czy mam adhd, czy nie, pozdrawiam
tez mam w d00pie czy mam czy nie
tez pozdrwiam
zycze milego dnia wigilii swiat sylwestra imienin wielkanocy bozego ciala swieta niepodleglosci i niedziel handlowych
Ale inni nie mają
Dla mnie to niezrozumiale jak mozna miec jednoczesnie ADHD i autyzm. Z tego co czytalem, jedno to wieksze zapotrzebowanie na bodźce a drugie nadwrażliwość.
Generalnie jest coraz więcej osób z wszelkiego rodzajami zaburxeń
ja po sobie uważam że adhd jest częścią charakteru
Wg DSM 5 nie ma ADD to jest ADHD, które jest nisko energetyczne
gdy machasz tak rękoma to irytujące
Dzieki, teraz sie skupiam na tym i mnie irytuje xd
Jam mam niby ADD ale nic z tym nie zrobiłam tylko zaakceptowałam.
Lecz nie wiem czy do końca po mam jedna cechę dotycząca ADHD czyli impulsywność dość mocną…
*Stwierdzone przez psychiatrę jak coś
Ale kiedyś byłam u psychologa i on myślał ze mam ADHD bo byłam bardzo zestresowana…
Po jednym tylko spotkaniu
Uwaga nawet mnie nie zapytał czemu tak się zachowuje
Czyli czasem ludzie zbyt pochobnie by oceniali
Ja mam to głęboko gdzieś czy mam ADHD czy ADD czy inne wymysły.
Miłego dnia wszystkim❤
ADD jest to spektrum ADHD tylko ze zmniejszona lub bez nadpobudliwości ruchowej i impulsywność mocna jest przy ADHD
Jak miałem 5/6 lat to mi zdiagnozowali adhd
Ja mam stwierdzone i strasznie mnie denerwują osoby które pytają się co to wogóle jest adhd ja mówie jak u mnie to wygląda i nagle pada słowo klucz (o to chyba ja też mam adhd) tym bardziej jak takie osoby wyobrażają sobie to o czym mówię w inny sposób niby rozumiem bo żeby wiedzieć jak to wygląda 100% trzeba mieć adhd i to widzieć + no dużo osób nie jest świadomym jak taka osoba się czuję i takie tam
Ja mam wrażenie ze teraz jest "modne" mieć ADHD, ludzie nawet nie zdaja sobie sprawy jak bardzo to utrudnia codzienne życie
Dokładnie takie same mam spostrzeżenia. Za dużo aż ludzi romantyzuje to ZABURZENIE w Internecie, spłycając je do do dosłownie drobnostki. Nikt ci nie pokaże tej chwiejności emocjonalnej, rozpaczy z gówno powodu, ataków złości, histerii wręcz, bycia dla siebie zbyt surowym, masy destruktywnych zachowań i uzależnień, bo to przecież sexy ani klikalne nie jest :))
ja nie mam adhd, ale mam jakies rozpraszacze dziwne i brak skupirnia sie itd(mowia ze mam autyzm)(jedyne co mam to zycie)
Kto z Grzytu?
Ciekawostka: Medikinet (leki na adhd) mają Amfetaminę która podnosi tą dopaminę.
medikinet nie ma amfetaminy
@@hash444 Ma bo sprawdzałem
to nie sprawdzaj plotek pozdro
W leku Medikinet substancją czynną jest metylofenidat
Istnieje lek na ADHD z amfetaminą i jest to Adderal, jednak nie jest stosowany w Polsce.
Medikinet nie ma amfetaminy Boże ludzie naprawdę w to wieżą ze jak jakiś lek na ADHD ma amfetaminę to wszystkie ją zawierają
Ja podejrzewam że moge mieć adhd bo mam wzystkie objawy a do tego mój brat też ostatnio został zdiagnozowany na adhd, ale niestety nie dowiem się czy mam adhd bo moi rodzice mówią że wymyślam i to przez telefon
Myślałem, że po tym jak odkrywca tej "przypadłości" przyznał się, że to wszystko wymyślił, moda na ADHD minęła. A tu taka niespodzianka...
Śmieszny jesteś jeśli zmiany w mózgu nazywasz modą.
To tak jak z gwałtami, jest ich więcej bo jest więcej zmiennych zaliczających daną sytuację pod to. Niekiedy są to również głupie i absurdalne zmienne, a czasami słuszne.
99% słuszne, ale ludzie negatywnie reagują ponieważ mogli naruszyć czyjeś granice i dochodzi do błędu poznawczego.
I to działa w obie strony kobiety jak i faceci mają granice tego czy chcą być dotykani bez pozwolenia i czy jeśli mówią nie to ktoś faktycznie zachowuję się z tym w porządku.
Że co? Żartujesz sobie? Naprawdę porównujesz ADHD do gwałtów? Zresztą, w obu przypadkach to dobrze. Bo to znaczy że zwiększa się świadomość I tyle. Kiedyś by był gwałt, ofiara mimo szoku i paraliżu musiała się szarpać i krzyczeć i to ona musiała słownie wyrazić brak zgody, teraz całe szczeaxie również osoby które zostały do tego zmuszone ale nie były w stanie zareagować mogą szukać sprawiedliwości, to osoba która cie krzywdzi musi się upewnić ze się na to zgadzasz, a nie rozpić cię i dziwić się że nic nie mówisz...paradoks.
Wkurzają mnie ludzie którzy się samodiognozują imo idź do psychologia czy na terapię i dopiero gdy terapeuta czy psycholog ci powie idź się zdiagnozować to wtedy idź a nie tylko dlatego że sam przypuszczasz że możesz mieć
ja bym zrobił test na adh hd ale jest wymóg żeby nie palić marychy przez 3 miesiące a więc w moim przypadku jest to niemożliwe nigdy się nie dowiem ;)
prosze nie mowic okres czasu bo psuje mi to wydzwiek filmu
🤓☝️
@kunegunda6 dokładnie tak XD
Ale brat ma czoło bez urazu
Dziękuję stary 😎
akurat mam potwierdzone ADHD >.>
Nie wszyscy
To było uogólnienie
O Zeke i Luther
oooo taak xD
o jakim tyle ? 5:34
Kto teraz ma słowo "wyewoluować" w głowie? xd
proszę czy możesz się streszczać? Dzięki stary! Wesołych świąt!
ja mam zdiagnozowane adhd😭
ja mam FHD albo WQHD
Mi wybijali z głowy ADD i Autyzm przy pomocy kawałka uszczelki szyby od fiata 126P, ewentualnie kabla od prodiża jak uszczelki nie było pod ręką.
Nie idź tą drogą młodzieńcze bo jest ślepa. To co nie-ukowcy nazywają ADHD to niepokój miejsca, a on poprzez pewien łańcuszek zaniedbań rodzi acedię czyli smutek, a smutek szuka pocieszenia ( wy powiecie dopaminy bo jest modna, ale to chemia i wiedza w temacie nie pomoże na smutek) i wtedy robi się huśtawka nastrojów co wywołuje dalsze reakcje.
Posłuchaj wykładów O. Hiżyckiego , Osiem złych sposobów życia, a wszystko ci się poukłada.
Ciekawi mnie ten komentarz,bo sama mam problem ze "światem" od kiedy tylko pamiętam, kiedy musiałam dopasować się do norm społecznych. I nie jest to brak inteligencji,bo na to nie mogę narzekać,ale brak możliwości kontrolowania emocji i "nadmierne przejmowanie się", nadwrażliwość. Podczas rekolekcji,kiedy byłam już na pierwszej terapii i lekach, postanowiłam pójść do spowiedzi do księdza -psychologa,bo wcześniejsze próby generalnej spowiedzi spełzły na niczym - bardzo dużą wagę przywiązuje do słów i mam tendencję do brania na siebie winy na wszystko,co się tylko da. Podczas prawie godzinnej rozmowy ksiądz uświadomił mi,że to może być coś więcej niż sprawa duchowa,a właśnie fizjologiczna. Czy polecany wykład może wskazać w jakiś sposób,skąd biorą się np.nadwrażliwość na dźwięki, zapachy? U mnie to najczęstszą przyczyną wpadania w panikę. W "kontrolowanych" warunkach (dom) zdarzają mi się o wiele rzadziej. Tak samo problem mam z ludźmi, lubię wśród nich przebywać ale ciągła analiza ich zachowania jest po prostu wykańczająca - nie umiem "instynktownie" reagować na to,co się wokół dzieje, wszystko włącznie z konceptem empatii, przyjaźni, miłości, duchowość są dla mnie jedynie zbiorem zachowań wyuczonych podczas obserwowania innych "bardziej dopasowanych" ludzi. Mam podejrzenie ADHD + spektrum autyzmu, do tego walczę z depresją o braku konkretnej etiologii,nerwicą oraz OCD. Leki pozwalają na tyle funkcjonować,że jestem w stanie cokolwiek robić,bo nie mam tak silnych ataków paniki jak bez nich, a nieraz rodzina chciała wzywać pogotowie😅
o fake agc talk
to sa takie trendy,kiedys trendem było u nastolatków i osob mlodych CHAD,dwubiegunowka,bipolar, teraz border,asperger no i ADHD czesto razem w pakiecie,jest to tez duzo kombinowania by tylko w pracy dostać większa ulge godzinową czy tez w obowiązkach pracowniczych,wiekszosc osob co sie wrecz afiszuje tymi zaburzeniami i przedstawia niczym swoje cechy osobowosci to typowi krętacze i nóz sie w kieszeni otwiera jak slysze ile osob ma to dzisiaj stwierdzone bo ci wszyscy specjalisci zajebiści rozdaja te orzeczenia na lewo i prawo bo i to nośny temat przynoszacy profity dla nich samych,pojebało ten swiat juz za bardzo,ciekawe co bedzie następnym trendem zaburzeniowym
Poprostu jest większa świadomość plus problem poszerza się przez przebodzcowanie social mediami, bardzo ignorancki komentarz.
cześć i czołem
Cały film na podwójnym przyspieszeniu i dalej za wolno xD. Jest 01:02
ADHD MDMA
ADHD to prz budzenie.
Depresja też.wszystkie choroby są zbyt inteligentne by zrozumieć.
Depresja to normalny stan a wiekrzosc ma inny charakter niż .
😮
Broń energii skierowanej, broń psychotroniczna, patenty
To przez uzależnienie od internetu
Młodzież od 2010 do teraz "2025" to Pokolenie ADHD change my mind.
Nie ma takiej choroby , jak ADHD .Lekarz , wymyślił tą chorobę i zdiagnozował , przed śmiercią przyznał się , że to tylko ściema .Było to dawno już ogłoszone.!!
😂😂😂
Zalecam nie słuchać plotek i trochę poczytać. Wiedza nie boli
Masz rację nie ma takiej choroby jak ADHD, bo ADHD nie jest chorobą. Głupota też nie jest chorobą, ale jednak istnieje jak widać 😊
już po tych spacjach poznałam jakie stanowisko będzie przedstawiał ten komentarz
Nie zesraj się