Toksyczna odpowiedzialność
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 16 ส.ค. 2023
- Toksyczna odpowiedzialność
Transkrypcja tekstu: jaroslawgibas.com/?p=4580
Wersja audio: / jv6rq
Zapraszam do lektury moich książek wydanych przez wydawnictwo Tathata:
www.fundacjahs.org/sklep/
Zapraszam do lektury moich książek wydanych przez wydawnictwo Helion:
sensus.pl/autorzy/jaroslaw-gi...
Oferta moich szkoleń video:
akademiahs.fundacjahs.org/cou...
Oferta moich otwartych szkoleń i warsztatów:
Warsztat autoterapia: jaroslawgibas.com/warsztat-au...
Akademia terapii transpersonalnej: jaroslawgibas.com/att/
Realizacja video mini-wykładów jest możliwa dzięki środkom i zasobom Fundacji Hinc Sapientia www.fundacjahs.org. Jeśli uważasz, że publikowane tutaj mini-wykłady są przydatne i warto kontynuować ich produkcję to możesz ją wesprzeć darowizną na cele statutowe fundacji!
Dziękuję:-)
Jarosław Gibas
Mama mnie tak wyręczała, potem ja tak wszystkich wyręczałam. Teraz ograniczam się do krótkiego: "Pomóc?" choć mam ogromną ochotę rzucić się na pomoc bez pytania 😁 Życia mi zabraknie, żeby się pozbyć wszystkich toksycznych zachowań 🙄
Dobrze, że są te mini wykłady. Bardzo pomocne.
Znam to, aż za dobrze! Tylko ja byłam tą osobą "wyręczaną" , co dało opłakane skutki w moim życiu, ale i życiu osób wyręczających. To tak jakby: przeżyję życie za Ciebie, bo ty sobie nie radzisz ( relacna rodzic -dziecko) Pozdrawiam serdecznie 💚
Dla mnie zrozumienie, że relacje ratownicze opierają się na schemacie rodzic-dziecko było wyzwalające. Miałam dość powtarzania rodzinnych wzorców i kiedy w końcu je dostrzegałam, to finalnie przyczyniło się to do zakończenia kilku relacji. Okazało się, że jedynym ich spoiwem było pomaganie i wysłuchiwanie przeze mnie narzekań drugiej strony. Ale przecież nikt mi nie kazał tego robić :) W nowych relacjach na początku dziwiłam się, że może być tak "lekko" i "prosto".
Niestety jak obserwuje w otoczeniu,wielu rodziców tak się zachowuje. I rosną później biedne, zagubione dzieciaki, które przy byle problemie załamują się. Dziękuję za inspirujący wykład. Pozdrawiam
Dziękuję, uświadomił mi Pan ważny aspekt mojego postępowania 🙈😰może jeszcze nie jest za późno na zmianę 👍😊pozdrawiam serdecznie❣️
Ja w dzieciństwie często byłem "ofiarą" takiego zachowania i uznałbym je raczej za toksyczne pompowanie własnego ego, niemające nic wspólnego z odpowiedzialnością. Odczuwałem to raczej jako próbę pokazania lepszości, udowodnienia mi, że toksyk zrobi za mnie coś znacznie lepiej, podejmie lepszą decyzję, itd. Czułem to bardziej jako próbę dowalenia mi, a nie rozładowania własnego napięcia.
Jak ja to znam, mój ojciec całe życie mi pokazywał że nie potrafię czegoś zrobić tak dobrze jak on, że muszę się jeszcze dużo uczyć. Dopiero od niedawna przejrzałam na oczy i zobaczyłam jak on mało potrafi, jak jest nieporadny a mimo wszystko nie ma w nim ani krzty niepewności i samokrytyki, którą mnie zawsze karmił.
Daj, ja to zrobię " - ile razy słyszymy podobne słowa i ile razy sami je wypowiadamy. Czy jest ktoś wolny od toksycznej odpowiedzialności? Podejrzewam, że każdy ją uprawia na własnym gruncie. Matka w stosunku do dziecka, mąż do żony i żona do męża, koleżanka do koleżanki. Czasem nie mogę się powstrzymać od tej reakcji, czasem wychodzę z pomieszczenia, żeby nie patrzeć, bo mnie trafia, czasem sama daję się wyręczać, gdy coś wydaje się przekraczaś moje możliwości. jak z tym walczyć/ jakieś podpowiedzi> Co zrobić, żeby nie być idealną teściową i z białą rękawiczką nie szukać kurzu?
Najbardziej cenię w Pańskich filmach to, iż nie tylko klarownie opisuje Pan dany problem czy zjawisko, ale przede wszystkim to, że dodatkowo pokazuje Pan, jak być uważnym na siebie samego i innych oraz daje podpowiedzi, jak pracować nad danym obszarem. Niezmiennie dziękuję za to 🙂
Pozdrawiam serdecznie, K
Pięknie powiedziane.👍
@@ewazajac3103 dziękuję i pozdrawiam 🙂
Dzięki za kolejny ciekawy wykład.👍👍👍
Dziękuję za wykład. 😊😊😊😊😊
Witam.Pozwolę sobie wtrącić, że przedstawiony materiał to ewidentna komponenta osobowości anankastycznej. Takie osoby przejmują wszelkie obowiązki i pracę od innych z obawy przed tym, że owa praca nie zostanie wykonana dość dobrze, czy starannie. Wynika to oczywiście ze specyfiki takiej osobowości, a nie z jej nadopiekuńczości. Pozdrawiam.
@@paulinaburzynska3937 Dzięki za wyłapanie błędu, rozpędziłem się za bardzo👍
@@paulinaburzynska3937 Witam. Fenomen nadmiernego kontrolowania siebie i innych w osobowości anankastycznej nie wynika z potrzeby władczości, a jest jedynie obawą że coś zostanie zrobione nie dość dobrze. Takie przejawy osobowości mają swój rodowód we wczesnym dzieciństwie, kiedy to sami musieliśmy przejmować i szukać zastępczych form zaopiekowania i czułości(figura przywiązania,opiekun był mało responsywny lub występował zupełny brak opieki) Stąd nasze przekonanie że jak my sami nie zadbamy o siebie i innych, to nikt równie dobrze tego zadania nie wykona. Poczytaj o anankastycznej osobowości i deficytach wczesnodziecięcych relacji z opiekunami, a zrozumisz o czym piszę. Pozdrawiam.
Ja juz dawno temu pogodziłam sie z tym ze zawsze znajdzie sie ktos kto zna sie lepiej na tym co ja chce zrobić. Mam taki zabawny sposob bycia ze wielu ludzi chce mi pomagać vo myślą ze ja nie wiem co robie . Zaakceptowałam to, zaufałam sobie i poszłam dalej. Mam także takie doświadczenie że mężczyźni są lepsi w uczeniu mnie czegokolwiek, kobiety są bardziej oceniające . Ale to tylko moje doświadczenia Nie od dziś wiadomo że ambitna kobieta chce zrobić wszystko sama , bardzo źle ocenia kobiety które ustalają z mężem co należę do ich obowiązków ,nie obchodzi ich cały świat i mają wiej energii . Natomiast bardzo ambitne kobiety bardzo źle oceniają takie podejście, brakuje tu zrozumienia i otwartości , to słowo w ogóle jest powtarzane przez ludzi bezmyślnie.
Dziękuję😊
"MECHANIZM CZAPKOWANIA BLIŹNICH" - taki tytuł powinien mieć kolejny film.
A ja powiem tak..wszystko w nadmiarze jest toksyczne :))
Idealnie o mojim koledze z pracy.
dziękuję 🥀
Bardzo ciekawy wykład
Można wykorzystać osobę toksycznie odpowiedzialną do własnych celów np. zawodowych. Robi za Ciebie rzeczy które potrafisz ale Ci się nie chce lub spokojnie możesz nauczyć się czegoś nowego i wiesz że sobie poradzisz ale nie masz teraz chęci a "frajer" aż się rwie. Wystarczy być samoświadomym. Więc ja bym tak nie uciekał !
Ojojoj... No to mi Pan poleciał z tematem.. Tego odcina muszę się nauczyć na pamięć zdanie po zdaniu! Jestem dorosłym dzieckiem Dorosłych Dzieci Alkoholików i kimś na kogo i w szkole i w pracy zrzucano wszystko co się dało i jestem tak szybka w unikaniu problemów, że nikt nie jest mnie w stanie na czymkolwiek złapać.. Ale jestem kim jestem tj wpojono mi ogromne poczucie odpowiedzialności za wszystko co mnie otacza.. Przy czym spotkałam kogoś kilkanascie lat temu kto najwyraźniej zna te mechanizmy o których w tym filmie Pan mówil i od zawsze słyszę od niej owe "nie pomagaj" które nie do końca rozumiałam.. Tyle, że ta osoba skrajnie nie pomaga wyrywając komu może ziemię spod stóp i chociaż wiem ile mnie samą to nauczyło czuję ogromny dyskomfort.. Z poczucia żalu już się prawie wyleczylam.. Prawie nauczyłam swoją wątrobę gniewu chociaż ona nigdy nie była do tego skóra bo jestem tak cierpliwą i spokojną osobą że mało kto że mną wytrzymuje przez to... Ludzie pitrzebuja dziś silnych interakcji i się przy mnie poprostu szybko nudzą a ja nie umiem inaczej.. Straszny to odcinek i przemieliło mnie myślowo gorzej niż kiedykolwiek u Pana za co dziękuję 😅
Ubierz się bo mi zimno😂 Nauczę Cię bo nie umiem. 😊
😂🤣😂🤣
Bardzo trafnie.👍👍👍
Ubierz się bo mi zimno "
@@whatsyourstory81 można „ubrać się” dla kogoś ale nie za kogoś 🤷♂️😁
@@whatsyourstory81 ja mam literalnie taką koleżankę. Obie jesteśmy po czterdziestce, a zimą podczas każdego spotkania ona mnie strofuje, że nie noszę czapki, a przecież jest tak zimno, ze ona ma całe uszy czerwone.... 😅
No niestety cała ja...ale od dzieciństwa byłam bardziej dorosła i odpowiedzialna od swoich rodziców i teraz te "wory"muszę dźwigać😣i próbować ich się pozbyć
Ja też.
Znakomity odcinek. Nasze mamy, babcie, starsze siostry, starsi bracia, społecznicy, politycy, święci kościołów .....Ciekawe, że wiekszość tych osób uważa się za dobre itd. Tymczasem robią szkodę samym sobie a niszczą innych myśląc, że tak poowno być. A może tajemnica tkwi w przyzwoleniu, które im dano ...
Dziękuję bardzo.
Kłaniam się nisko.
Witam. Bardzo ciekawy odcinek i az pozostawia niedosyt na zakończenie. Czekam na kolejny odcinek lub uzupełnienie w komentarzach jak z tym sobie radzić u samego siebie i u innych:)
👍👍👍
Tak mam 😂 uświadomione i zauważane już.
Chyba każdy tego doświadczył 😅 pozdrawiam
Znam to
Ja odkryłam z czasem taki problem wyręczania mnie we własnym mężu. Okropność... czuję bezradność..😢
Wydaje mi się że to słowo " toksyczne" powinniśmy wyrzucić z naszego słownictwa...bo bardzo nie pasuje do relacji międzyludzkich... Poza tym takie pouczanie innych lub nadmierna troska wynika z tego że my w tym momencie troszczymy się tylko o siebie... "Zausz czapkę " bo jak się przeziębisz będę miała problem... "Chodź zrobię to za Ciebie..." bo mnie to denerwuje...a ja chce mieć spokój...itd...
My troszcząc się o innych, tak naprawdę troszczymy się tylko o nas samych...
To tak jak z umieraniem... rozpaczamy po stracie bliskiej osoby, bo zostaliśmy sami i będziemy tęsknić... niekiedy mamy wyrzuty sumienia... płaczemy nad sobą...
to prawda
No ale „toksyczne” istnieje i tak zostało nazwane dla odróżnienia od innych czy nawet uzdrawiających. Każdy „lek” ma skutki uboczne każda trucizna w odpowiedniej proporcji może być lekiem. Tak jak Jarosław mówi błogosławionym efektem ubocznym jest świadomość i ciągła jej aktualizacja. Toksyczny nie musi znaczyć śmiertelny może być naprowadzający mimo że mogą być inne przyjemniejsze formy zdobywania świadomości.
To jakn
narcystyczne matki całe życie obarczają swoje dzieci
Jak z tym pracować jeśli jestem nadodpowiedzialna?
hm, zająć się sobą, ważnymi sprawami dla siebie? Wtedy zabraknie czasu, siły i chęci aby zajmować się całym światem (?) 🤷🏻♀️
👍👍👍