Eh rany, nadal stoi ta książka u mnie na półce i czeka... Mam takie nieodparte wrażenie że niespecjalnie mi się spodoba, ale kto wie, może się zaskoczę 🤔
Dzięki za merytoryczną recenzję pozbawioną argumentu "kupiłem bo Marcin powiedział" i tanich zachwytów :) zwracasz uwagę na ważne dla mnie elementy, a to dla mnie wartość dodana. Trzymam kciuki za powodzenie kanału i za nie schodzenie z obranego kursu 🤞👍
Moja ocena, to 7/10 - książka dobra, fajnie się czyta ale obarczona wadami, o których wspomniałeś. Myślę, że wynikają one z faktu, że to jest bardzo "nowoczesne" w sposobie pisania fantasy, niektórzy nazywają je nawet "turbo-fantasy", czyli szybka akcja, dużo zwrotów, mało opisów, brak skupienia na bohaterach i świecie. W efekcie dostajemy bardzo uproszczoną powieść, która w moim odczuciu bardziej przynależy do gatunku przygodowo-awanturniczego niż stricte fantasy, do którego trafia przez magię. To czego mi brakuje, to właśnie rozbudowanego świata i złożonych bohaterów, które to rzeczy są podstawowymi fundamentami dobrego fantasy. Skupienie na akcji powoduje wciąganie czytelnika ale imo jest to najprostszy sposób, który tuszuje braki w warsztacie. Od siebie do wad dodałbym także drętwe dialogi i beznadziejne opisy "batalistyczne". Podsumowując - "systemu nie niszczy", doopy nie urywa, ale trylogię przeczytam z przyjemnością, jako przerywnik pomiędzy naprawdę dobrymi i "poważnymi" rzeczami (btw właśnie zacząłem Ostrze Abercrombiego). W gruncie rzeczy jest to młodzieżówka, taka 14-19.
Mnie się ta książka bardzo podobała. Fabuła, tempo i świat. Z drugiej strony zgadzam się z twoją opinią co do postaci, chociaż mi najbardziej przeszkadzała nie nijakość tylko, jak dla mnie, to że wszystkie były takie same. Nie jestem w stanie powiedzieć cech wyróżniających, każda była dosłownie taka sama... Ale i tak przeczytałam ją w ciągu kilku dni :)
Czytałem na początku wakacji i mnie również nie zachwyciło. Bohaterowie byli tacy średni. Davian mnie irytował, a najciekawszy był wątek Ashy. Caeden ma potencjał. Spodziewałem się lektury wspaniałej, a dostałem dobrą i trochę się zawiodłem.
Dobrze wiedzieć, że również jesteś osobą stawiającą na postacie a nie na fabułę. Mam podobnie. Uświadomiłam to sobie po przeczytaniu wiedźmina, który był dla mnie świetny (tak samo serial) ale głównie w momentach, gdy bohaterowie mieli ze sobą interakcje. Również uważam, że fabuła może być mega ale przy słabych postaciach - nie porwie mnie. Z chęcią sprawdzę twoje polecajki.
W większości się zgadzam, ale na pewno nie z tym że osoba która nie czyta fantasy nie musi się bać tej książki. Był w niej taki misz masz i ciągłe zwroty akcji, że człowiek się gubił. Kiedy wydawało sie, że wszystko się wyjaśni, autor dokładał kolejnych rzeczy i była to taka piętrząca się sterta informacji... Myślałam, że tylko ja mam problem w połapaniem się co i jak, ale czytałam sporo takich opini. Ja nie czytam dużo tego gatunku i nie zauważyłam schematów, ale przeszkadzało mi to, że bohaterowie są plascy, nijacy, a podobne imiona, które mi się mieszały sprawiały że ktoś o kim była mowa mógł być 3 innymi osobami, bo wszyscy są praktycznie tacy sami. Wiem, że nic nie wiem. No może nie do końca, ale był momentami taki natłok informacji, że ciężko się to czytało. W kolejnych częściach jest słowniczek i spis postaci, co dużo ułatwia, bo łatwo jest się pogubić, gdy imiona postaci różni jedna czy dwie litery..
jeżeli w pierwszej części było dużo zwrotów akcji, to w następnych częściach jest tego jeszcze więcej (pętla w pętli w pętli) - w pewnym momencie to już staje się męczące, a zgadzam się, że fabuła jest tu najmocniejszą stroną książki. I relacja trójka głównych bohaterów a czwarty - jakoś nie do końca wiarygodna. I robi się krwawo.
Właśnie zacząłem czytać, dlatego ze smutkiem muszę przyznać, że nie chcę tego słuchać, żeby nie spoilerować sobie książki. Ale uderzyło mnie jedno po przeczytaniu 100 stron. Wszystko dzieje się tak nagle, tak nienaturalnie szybko. Z jednej strony nie lubię za długich narracji, ale z drugiej, podoba mi się stopniowanie napięcia i zwroty akcji, które są następstwem kilku wcześniejszych czynników. Natomiast tutaj, na początku jest jeden zwrot akcji, który pojawia się tak jakby znikąd. Poza tym co mi się nie podoba, to duża ilość zagadkowych określeń i terminów już na wstępie. Pytanie do ciebie: czytasz po angielsku, czy po polsku?
Co sądzisz o uzyskaniu mocy przez głównego bohatera, a raczej jej błyskawicznego nauczenia, czy sposób wytłumaczenia tego procesu do ciebie trafia?Spoiler: * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * Żeby wiadome było o co mi chodzi hah o moment, w którym Davian trafia w przeszłość. Osobiście uważam w sposób podobny do ciebie pod względem postaci, ale moim zdaniem nauczyciel Daviana jest najlepszą postacią w tym tomie. Tajemniczy, enigmatyczny, zagmatwany, kłamliwy, i sprytny. Moje ulubione cechy u bohatera.
Uważam, że nie jest to najlepiej przeprowadzony power up, ale z drugiej strony nie przeszkadza mi to jakoś bardzo. Czytałem już kilka serii, w których bohaterowie w pięć sekund pozyskiwali moc, która pomagała im poradzić sobie z zagrożeniem, więc tu tragedii nie ma. Co do nauczyciela Daviana, zgadzam się, że wyróżniał się wśród innych postaci drugoplanowych :D
@@ksiazkowebajdurzenie5272 To prawda mogło być gorzej, na przykład przemiana ze strony na stronę, z tutaj jednak oryginalnie zostało wyjaśnione. Nauczyciel Deviana pojawia się w drugim tomie, tak z ciekawości? Często ciekawe, wątki zostają w przyszłych tomach porzucone, mam nadzieję, że tutaj to nie ma miejsca hah.
@@kingkinder8501 Wolę nie mówić zbyt wiele, więc powiem tylko, że po tych dwóch tomach Islington wydaje mi się osobą, która bardzo wyraźnie wie do czego dąży i raczej nie będzie porzucała wątków ;)
SPOILER Wiem , że minęło sporo czasu Ale muszę się wypowiedzieć, bo właśnie skończyłam czytać 1 tom. Z tego co zrozumiałam Davian posiada większe ,,naturalne" skłonności do władania tą energia, poprzez wydarzenie z przeszłości, więc prędkość z jaką się uczył dla mnie ma sens. Mimo to uważam że jednak ze zbyt wielką łatwością przebył rozpadlinę w drodze powrotnej
![SAFEPLANET - ดาวเคราะห์ [ THE PLANET ]](http://i.ytimg.com/vi/4X1XL3I_k3c/mqdefault.jpg)
Właśnie czytam i czekam na wątek podróży w czasie 😀
Eh rany, nadal stoi ta książka u mnie na półce i czeka... Mam takie nieodparte wrażenie że niespecjalnie mi się spodoba, ale kto wie, może się zaskoczę 🤔
Oby, może teraz jak spodziewasz się mniej, to odczucia będą lepsze! :D
Dzięki za merytoryczną recenzję pozbawioną argumentu "kupiłem bo Marcin powiedział" i tanich zachwytów :) zwracasz uwagę na ważne dla mnie elementy, a to dla mnie wartość dodana. Trzymam kciuki za powodzenie kanału i za nie schodzenie z obranego kursu 🤞👍
Dla zasięgu
Dzięki za recenzję. Raczej nie przeczytam i skupię się na topce, którą zaproponowałeś.
Moja ocena, to 7/10 - książka dobra, fajnie się czyta ale obarczona wadami, o których wspomniałeś. Myślę, że wynikają one z faktu, że to jest bardzo "nowoczesne" w sposobie pisania fantasy, niektórzy nazywają je nawet "turbo-fantasy", czyli szybka akcja, dużo zwrotów, mało opisów, brak skupienia na bohaterach i świecie. W efekcie dostajemy bardzo uproszczoną powieść, która w moim odczuciu bardziej przynależy do gatunku przygodowo-awanturniczego niż stricte fantasy, do którego trafia przez magię. To czego mi brakuje, to właśnie rozbudowanego świata i złożonych bohaterów, które to rzeczy są podstawowymi fundamentami dobrego fantasy. Skupienie na akcji powoduje wciąganie czytelnika ale imo jest to najprostszy sposób, który tuszuje braki w warsztacie. Od siebie do wad dodałbym także drętwe dialogi i beznadziejne opisy "batalistyczne". Podsumowując - "systemu nie niszczy", doopy nie urywa, ale trylogię przeczytam z przyjemnością, jako przerywnik pomiędzy naprawdę dobrymi i "poważnymi" rzeczami (btw właśnie zacząłem Ostrze Abercrombiego). W gruncie rzeczy jest to młodzieżówka, taka 14-19.
Mnie się ta książka bardzo podobała. Fabuła, tempo i świat. Z drugiej strony zgadzam się z twoją opinią co do postaci, chociaż mi najbardziej przeszkadzała nie nijakość tylko, jak dla mnie, to że wszystkie były takie same. Nie jestem w stanie powiedzieć cech wyróżniających, każda była dosłownie taka sama... Ale i tak przeczytałam ją w ciągu kilku dni :)
Czytałem na początku wakacji i mnie również nie zachwyciło. Bohaterowie byli tacy średni. Davian mnie irytował, a najciekawszy był wątek Ashy. Caeden ma potencjał. Spodziewałem się lektury wspaniałej, a dostałem dobrą i trochę się zawiodłem.
Dobrze wiedzieć, że również jesteś osobą stawiającą na postacie a nie na fabułę. Mam podobnie. Uświadomiłam to sobie po przeczytaniu wiedźmina, który był dla mnie świetny (tak samo serial) ale głównie w momentach, gdy bohaterowie mieli ze sobą interakcje. Również uważam, że fabuła może być mega ale przy słabych postaciach - nie porwie mnie.
Z chęcią sprawdzę twoje polecajki.
Fajny materiał!
Dzisiaj skończyłem i też nie jestem zachwycony. Dla mnie za bardzo młodzieżowo jest 😅
Nieźle. Lubię to.
W większości się zgadzam, ale na pewno nie z tym że osoba która nie czyta fantasy nie musi się bać tej książki. Był w niej taki misz masz i ciągłe zwroty akcji, że człowiek się gubił. Kiedy wydawało sie, że wszystko się wyjaśni, autor dokładał kolejnych rzeczy i była to taka piętrząca się sterta informacji... Myślałam, że tylko ja mam problem w połapaniem się co i jak, ale czytałam sporo takich opini. Ja nie czytam dużo tego gatunku i nie zauważyłam schematów, ale przeszkadzało mi to, że bohaterowie są plascy, nijacy, a podobne imiona, które mi się mieszały sprawiały że ktoś o kim była mowa mógł być 3 innymi osobami, bo wszyscy są praktycznie tacy sami. Wiem, że nic nie wiem. No może nie do końca, ale był momentami taki natłok informacji, że ciężko się to czytało. W kolejnych częściach jest słowniczek i spis postaci, co dużo ułatwia, bo łatwo jest się pogubić, gdy imiona postaci różni jedna czy dwie litery..
jeżeli w pierwszej części było dużo zwrotów akcji, to w następnych częściach jest tego jeszcze więcej (pętla w pętli w pętli) - w pewnym momencie to już staje się męczące, a zgadzam się, że fabuła jest tu najmocniejszą stroną książki. I relacja trójka głównych bohaterów a czwarty - jakoś nie do końca wiarygodna. I robi się krwawo.
Właśnie zacząłem czytać, dlatego ze smutkiem muszę przyznać, że nie chcę tego słuchać, żeby nie spoilerować sobie książki. Ale uderzyło mnie jedno po przeczytaniu 100 stron. Wszystko dzieje się tak nagle, tak nienaturalnie szybko. Z jednej strony nie lubię za długich narracji, ale z drugiej, podoba mi się stopniowanie napięcia i zwroty akcji, które są następstwem kilku wcześniejszych czynników. Natomiast tutaj, na początku jest jeden zwrot akcji, który pojawia się tak jakby znikąd. Poza tym co mi się nie podoba, to duża ilość zagadkowych określeń i terminów już na wstępie. Pytanie do ciebie: czytasz po angielsku, czy po polsku?
Miałem podobne odczucia. Co do pytania, to czytam w 99% po polsku.
Co sądzisz o uzyskaniu mocy przez głównego bohatera, a raczej jej błyskawicznego nauczenia, czy sposób wytłumaczenia tego procesu do ciebie trafia?Spoiler:
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
Żeby wiadome było o co mi chodzi hah o moment, w którym Davian trafia w przeszłość. Osobiście uważam w sposób podobny do ciebie pod względem postaci, ale moim zdaniem nauczyciel Daviana jest najlepszą postacią w tym tomie. Tajemniczy, enigmatyczny, zagmatwany, kłamliwy, i sprytny. Moje ulubione cechy u bohatera.
Uważam, że nie jest to najlepiej przeprowadzony power up, ale z drugiej strony nie przeszkadza mi to jakoś bardzo. Czytałem już kilka serii, w których bohaterowie w pięć sekund pozyskiwali moc, która pomagała im poradzić sobie z zagrożeniem, więc tu tragedii nie ma. Co do nauczyciela Daviana, zgadzam się, że wyróżniał się wśród innych postaci drugoplanowych :D
@@ksiazkowebajdurzenie5272 To prawda mogło być gorzej, na przykład przemiana ze strony na stronę, z tutaj jednak oryginalnie zostało wyjaśnione. Nauczyciel Deviana pojawia się w drugim tomie, tak z ciekawości? Często ciekawe, wątki zostają w przyszłych tomach porzucone, mam nadzieję, że tutaj to nie ma miejsca hah.
@@kingkinder8501 Wolę nie mówić zbyt wiele, więc powiem tylko, że po tych dwóch tomach Islington wydaje mi się osobą, która bardzo wyraźnie wie do czego dąży i raczej nie będzie porzucała wątków ;)
@@ksiazkowebajdurzenie5272 Super dobrze wiedzieć
SPOILER
Wiem , że minęło sporo czasu
Ale muszę się wypowiedzieć, bo właśnie skończyłam czytać 1 tom.
Z tego co zrozumiałam Davian posiada większe ,,naturalne" skłonności do władania tą energia, poprzez wydarzenie z przeszłości, więc prędkość z jaką się uczył dla mnie ma sens. Mimo to uważam że jednak ze zbyt wielką łatwością przebył rozpadlinę w drodze powrotnej
Zaczekaj na tom 2. Wszystko zmienia ;)
Na to liczę!
Robisz wrażenie obeznanego z fantasy , co w takim razie polecasz oprócz klasyki
Na moim kanale jest filmik z moim top 10 serii fantasy. Tam na pewno znajdziesz coś dla siebie. :D