Podsumowanie czytelnicze kwietnia 📚 WRAP UP

[@tomeksocha3440]

Komentarz dla zasięgów ❤❤❤❤

[@justynadzust]

Ależ mnie zaiteresowałaś "Ślepowidzeniem"! Brzmi fantastycznie, chyba spróbuję do niego podejść 🤩

[@8Worldwide8]

Zdecydowanie czuję się przekonana do przeczytania Ślepowidzenia! :D

[@magdalenapr6232]

Gadaj, gadaj..miło Cie słuchać:)

[@jakubskonieczny5750]

Podzielam Twój entuzjazm związany ze Ślepowidzeniem, to również jedna z moich ulubionych książek :) Chociaż ciągle zapominam wiele z tego co się tam działo oprócz takich mocno zapadających scen (jak te świetliki, czy próba kontaktu gdy podejrzewają że to chiński pokój)
Echopraksja chyba raczej rozczarowuje, a przynajmniej jest coś o Ziemi :) ogólnie muszę przeczytać ją ponownie bo przyznaję niewiele z niej zrozumiałem, to nie było takie "wow" jak przy Ślepowidzeniu.
Skoro jesteś po lekturze polecam short film na youtube Blindsight, animacja, kilka minut raptem. Wygląda pięknie. Ludzie się mega podjarali tym i wszyscy krzyczą aby ktoś wyłożyć pieniądze na ekranizację w tym stylu właśnie. Byłoby super gdyby jakaś wytwórnia lub choćby Netflix to chwycili. Byłby to mega hit, bo motywy są mroczne i wciągające. Nawet science-talk by tam grało.

[@Bookmenka]

Oj tak, bardzo chciałabym zobaczyć ekranizację 😍

[@AnetaZ.]

Cieszę się z polecajki bo akurat kupiłam nastoletniej córce na imieniny majowe Legendy i Latte:)Powinna się spodobać.

[@tcechowski]

Nigdy nie czytalem Slepowidzenia, ale powiem, ze mocno mnie skusilas:)

[@BeataMichalska-gg4vz]

Miło się słucha ❤

[@Zielony_Ork]

Dla mnie Slepowidzenie to ogromny zawód. Książka przegadana, fabuła jest tak naprawdę bardzo prosta ukryta w przemądrzałych rozmowach przez które autor daje nam swój pogląd na świat i robi to dość nieudolnie.

[@Bookmenka]

Tak, ta książka ma swoich fanów i antyfanów :D

[@bladlogiczny7711]

Pod koniec kwietnia także przeczytałem "Po drugiej stronie różdżki". Zwykle nie czytam biografii lub autobiografii z wyjątkiem (auto)biografii niektórych naukowców, bo ciekawi mnie jak dochodziło do niektórych odkryć lub wynalazków. Ta jednak jest świetna, a autor pisze z niezwykłą szczerością. Przeczytałem z fascynacją w kilkanaście godzin, dopiero pod koniec zrobiło się trochę smutno. Książka warta przeczytania i pozwala zrozumieć jakie koszty sławy ponoszą aktorzy, ale także ich bliscy, a jest to zwykle wysoka cena. Trochę szkoda mi Toma, ale mam nadzieję, że dojdzie do normy. Zachęciłaś mnie do przeczytania "Ślepowidzenia". Wielkie dzięki.

[@leniwieczytam37]

W kwietniu przeczytałam trzy książki, w tym dwa komiksy. Nie jest to ekscytujący wynik, ale i tak cieszę się, że udało mi się przeczytać coś w poprzednim miesiącu ;)

[@Bookmenka]

Super!

[@rudyboblin]

Pytanie: skąd miłość do Sci-Fi, liczb, excela, analizy itd? Jest to dla mnie niezwykle interesujące :D

[@bahamonde415]

Najlepszą wiadomością roku są Ryfterzy w zapowiedziach Vesper - wreszcie uzupełnię braki na półce. Oby jeszcze sobie przypomnieli o opowiadaniach!
A jeśli już jesteśmy przy tych skojarzeniach pierwszego kontaktu - może czas na Chianga? 😁

[@Bookmenka]

Mam Chianga na Kindlu, ale ciągle nie umiem się za niego zabrać :D

[@bahamonde415]

@@Bookmenka mnie zachęcił właśnie film 😊

[@Olka_Psycholka]

namówiłaś mnie na "Ognisty deszcz", tylko szkoda, że nie jest już dostępny w sklepach 😅 no cóż, będę musiała polować na olx na jakiś egzemplarz nie za miliony 🙈

[@pi_kawka]

Ja spróbowałam się ze "Ślepowidzeniem" parę lat temu, ale mnie pokonało kompletnie😅Chętnie bym się zmierzyła z tą historią jeszcze kiedyś, ale to chyba jeszcze nie ten moment🥴😵‍💫

[@Dzwoneczek94]

Uwielbiam Ojca Chrzestnego być może Miasto Jadeitu będzie dla mnie. Mam Ślepowidzenie i nadal boję się czytać. Jestem nie wprawiona w s-f.

[@Bookmenka]

Oj, w takim razie polecałabym zacząć z czymś lżejszym z sci-fi, a Ślepowidzenie zostawić na deser :D

[@WeglowySzowinista]

Fajnie, że "Ślepowidzenie" wciąż dobrze się trzyma. Dla mnie "Echopraksja" to trochę sidequel, nie kontynuacja. Ale też świetna książka. W kwietniu skończyłem powtórkę "Rozgwiazdy" wciąż cholernie ciężka, może powinienem też powtórzyć Ślepowidzenie... Póki co jednak łaśnie skończyłem powtórkę "Hyperiona", żeby móc preczytać "Upadek Hyperiona". Nie zrobiłem tego tych 6-7 lat temu bo się obraziłem na finał tego pierwszego (a drugiego nie miałem pod ręką).

[@Bookmenka]

Na mnie wszystkie 4 tomy Hyperiona grzecznie czekają :D

[@GwiazdaSmierciZUlicyCzerskiej]

Z tego jak relacjonujesz ten Jadeit, to bardziej "Diuna", bo tam też chodzi o przyprawę.

[@djfantastyka]

Co do książek z filmiku
Legendy i Latte - nie wiem, czy nie zacznę jutro, bo potrzebuję chwili odpoczynku od cyklu Beniamin Ashwood, gdzie wznowiłem czytanie go od czwartego tomu i zostało mi 150 stron drugiego, ale względem chęci kończy mi się paliwo i potrzebuję chwili oddechu, by finałowy szósty tom mnie... No nie męczył 😅 Więc może się Legendy przydadzą jako reset i też są najkrótsze z nieprzeczytanych książek na mojej półce 😉
Miasto Jadeitu - kupione, ale jeszcze nie przeczytane 🙃 Mam dobre przeczucia, ale klimaty mafijne... W życiu ojca chrzestnego nie oglądałem, więc nie wiem czy będzie oczarowanie czy rozczarowanie 😉
Ten... No poradnik czarodzieja od Sandersona - wychodzi na to, że pewnie też przeczytam "Bo w końcu to Sanderson", ale po tym, jak średnio się polubiłem z Warkocz ze Szmaragdowego Morza, nie wiem, czy te sekretne projekty będą mi odpowiadać poziomem przyjemności, do którego zdążył mnie przyzwyczaić autor 😅
Ja w kwietniu przeczytałem całych Straceńców Madsa Voortena i mi się podobało, bo mniej przyjemne od ekipy Kociołka, ale otrzymałem tam trochę emocji, których nie doświadczyłem w tym drugim cyklu 🙃 Co prawda trzeci tom był dla mnie zbyt prosto rozwiązany finał, ale ogólnie na plus 🙂 I może to niecodzienna opina, ale po prequelach oraz trylogii moją ulubioną postacią jest Elinaare, a nie Mads czy Gwaine 😅 Trochę to zaskakujące, bo zazwyczaj w przypadku postaci kobiecych mogę liczyć najwyżej na to, że mnie nie zirytują 🙃 Mam wrażenie, że autorom na ogół łatwiej stworzyć sympatyczną postać męską 😉
Jeszcze taki dodatkowy plusik to przyjaźń Madsa oraz Elinaare... No rzadki przykład zdrowej przyjaźni damsko-męskiej, która nie przeradza się później w romans 🙂
Oprócz tego Tygiel dusz ok, bo bohater prawie niczym się nie wyróżnia z charakteru i typowy ze swoją zwyczajnością, gdzie oczywiście z czymś będzie "wyjątkowo dobry". Postacie drugoplanowe robią robotę i pozwalają nie skupiać się na tym, że kreacja głównego bohatera trochę mdła i ogólnie środkowa część książki o dziwo bardzo przyjemna, więc miłe zaskoczenie 🙂 Pierwsza z trzech "niepewnych" książek, do których za każdym razem muszę zregenerować sobie pasek zdrowia 😅 Czekają jeszcze Ta która stała się słońcem oraz Ziemia winowajców 😉
Jeszcze póki pamiętam, to w święta Kociołek świąteczny przeczytany i Koszyczek dla doli był ok. Spełnił swoją funkcję i co prawda czytany nie w te święta chyba, ale przynajmniej koszyczek się zgadza 🙃
Ostatnia to Łzy diabła i... Liczyłem tylko, że ta powieść mnie nie "skrzywdzi", a tu dostałem najlepszą książkę z polskiej fantastyki w tym roku 😅 Mimo śladowej ilości fantastyki i skupieniu na wojnie (czego ogólnie niezbyt lubię) fabuła była bardzo nieprzewidywalna względem, w jakie rejony będzie skręcać. Zwłaszcza tyczy się to dwóch zagadek bohaterów określanych jako Znajda oraz Więzień, których prawdziwe tożsamości prawie do końca są tajemnicą 😉 A największym plusem są relacje dwóch głównych bohaterów - Izaata oraz Znajdy - z postaciami spotykanymi na swojej drodze i jakoś dawno nie miałem sytuacji, by los tak sporej liczby postaci mnie obchodził tak... No jednostkowo 😉
Jak na zamkniętą historię na ponad 800 stron największe pozytywne zaskoczenie tego roku i obok Wampirzego cesarstwa jedna z dwóch "wyjątkowych" książek przeczytanych w tym roku, których strasznie mi brakuje 😅 Zazwyczaj czytam "tylko" solidne 😉
W każdym razie, kwiecień czytelniczo udany, bo żadna książka nie zawiodła oraz trafiłem w końcu na wyjątkową książkę po prawie 4 miesiącach oczekiwania... Bo Wampirze cesarstwo było pierwszą książką przeczytaną w tym roku 🙃

[@Bookmenka]

Ja do Madsa Vorteena nie umiem się przekonać, 1 tom jeszcze ok, ale 2 mnie już totalnie odbił. Zdecydowanie podzielam opinię, że seria jest mniej przyjemna od Kociołkowch przygód :D

[@djfantastyka]

@@Bookmenka mi ogólnie się podobało, ale nie mogłem pozbyć się wrażenia, że gdybym nie zaczął od prequeli, to większość postaci miałbym gdzieś 😅 Choćby Gwaine (ten elf) w prequelach fajny i tam go było bardzo dużo, a w trylogii śladowe ilości...bez prequeli byłby mi obojętny. Więc pomogło mi zaczęcie od początku historii 🙂

[@Kamilla-xl3kn]

Gdzie udało Pani się dorwać "Ognisty deszcz"?

[@Bookmenka]

Dawno temu na promocji w świecie ksiażki za (nie do uwierzenia teraz) 15zł :)

[@Ikargonczy]

W kwietniu przeczytałem:
- Kłamca 2 - jakoś mi ten autor nie pasuje, druga część trochę lepsza od pierwszej, akcja idzie sprawnie ale postacie nie przekonują mnie do siebie 2,5/5
- Świat burz t.10 - traktuję tę serię trochę jak Harrego Harrisona cykl Bill, bohater Galaktyki. Prześmiewczo a jednocześnie na poważnie, główna postać to szowinistyczny, prosty chłopak z amerykańskiej wsi wrzucony w wielką politykę i różne konflikty zbrojne z których, najczęściej przypadkiem, wychodzi obronną ręką. Jak dla mnie niezła zabawa i odstresowanie od poważnego życia 4/5
- Przewodnik po zbrodni według grzecznej dziewczynki - to ciekawy kryminał, bohaterką jest siedemnastolatka która pisząc pracę szkolną-reportaż śledczy, odkrywa nowe wątki dawno zamkniętej sprawy. Mamy tu treści smsów i notatki z serwisów społecznościowych, wpisy z komputerowego pamiętnika, nieodpowiedzialne zachowania głównej postaci, wątki narkotyków i wykorzystania seksualnego. Całość nieźle zmieszana i podana w atrakcyjny sposób. Warto przeczytać. 4,5/5
- Legendy i Latte - spokojna fantasy która nie porywa szybkością akcji. Na końcu umieszczono dodatkowe opowiadanie w którym jest akcja, pomysł i z przyjemnością się je czyta. Jeśli autor wyda kolejne książki w stylu tego opowiadania będę jego fanem i przymrużę oko na tragicznie opracowaną ekonomię tego świata. Opowiadanie podwyższa moją ocenę na 4/5
- Artemis - chylę czoło przed autorem i jego wyobraźnią. Dopracowane szczegóły tego jak zachowują się materiały i gazy na Księżycu. Szybka akcja, niezłe pomysły. Polubiłem spawanie :) daję 4,5/5
- Grzeczna dziewczynka, zepsuta krew - druga część historii kryminalnej. Ciekawe ale nie pozbawione wad pierwszego tomu. Trochę słabsza kontynuacja. 4/5
- Taniec złodziei - fantasy z romansem w dalekim tle. Czasem się zżymałem na zachowanie głównych bohaterów. Można przeczytać ale nic specjalnego. 3/5
- Pamięć zwana Imperium - sf z wątkiem kulturowym. Dałbym tróję ale świat nieżle opracowany co podwyższa ocenę. 3,5/5

[@adela1779]

A kiedy skończysz Drogę Królów? 😃 Ja właśnie kończę Słowa Światłości i są jeszcze lepsze 🥰

[@Bookmenka]

Skończona! :D

[@grzegorzsobczak9002]

Im więcej o Sandersonie... Tym mniej mam ochotę po niego sięgnąć.
Czy Alastair Reynolds męczy skomplikowanym językiem? Osobiście jestem jego twórczością zachwycony. Czytając te powieści WRESZCIE mam poczucie że autor traktuje poważnie czytelnika. Nie tworzy bzdurnych, nielogicznych sytuacji tylko po to by spuentować je "zabawną dykteryjką". Nie wciska bezcelowo popularnych ideii tylko po to by były itd itd. Natomiast wyjątkowo "męczącą" książką, pomimo ciekawego konceptu, jest prosto napisana trylogia "Pustka" Petera Hamiltona. Co takiego czyni ją taką? Autor zarzuca nas megatonami niepotrzebnych, kompletnie zbędnych informacji/ozdobników które tak skutecznie potrafią rozwodnić główną narrację że po przeczytaniu kilkuset stron nie wiemy o czym czytamy. Czy o rozszerzającej się w przestrzeni kosmicznej tytułowej Pustce, czy o kanapce z tuńczykiem, pomidorami i majonezem jedzonej w przydrożnym barze obwieszonym zdjęciami sympatycznego wąsatego jegomościa ubranego w biały, nieco zniszczony garnitur z wyraźnymi plamami po keczupie z plantacji na południe od....

[@jakubskonieczny5750]

Ja tam uwielbiam wydarzenia rozgrywające się w Pustce, czułem się niezwykle immersyjnie :)

[@patrykspaek8344]

Oj jak strasznie się męczyłem ze "Ślepowidzeniem", większość opinii o tej książce jest iście różnorodna, od zachwytów po mocną krytykę, a dla mnie jak to zwykle bywa "prawda leży po środku". Ciekawy pomysł, ciężko się czyta, nie wszystko da się zrozumieć a koniec no cóż jednym się spodoba innym nie. Wolę coś jak "Problem Trzech Ciał', na luzie "Marsjanin" czy naszą polską "Głębię".