Ως Ούγγρος ακούω καθημερινά τα τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου. Αυτή η κλασική μουσική είναι γεμάτη ζωή και μεγαλείο, όπως και τα έργα του Βαγγέλη. Αντιμετωπίζει επίσης καλά την κατάθλιψή μου. Δεν έχω πάει ποτέ στην Ελλάδα, αλλά συχνά ονειρεύομαι να πάω στη χώρα όπου γεννιέται τόσο όμορφη τέχνη.
Ως Ούγγρος ακούω καθημερινά τα τραγούδια του Γιάννη Μαρκόπουλου. Αυτή η κλασική μουσική είναι γεμάτη ζωή και μεγαλείο, όπως και τα έργα του Βαγγέλη. Αντιμετωπίζει επίσης καλά την κατάθλιψή μου. Δεν έχω πάει ποτέ στην Ελλάδα, αλλά συχνά ονειρεύομαι να πάω στη χώρα όπου γεννιέται τόσο όμορφη τέχνη.
Στιχοι:
Μοίραι απειρέσιοι, Νυκτός φίλα τέκνα μελαίνης,
κλύτέ μου ευχομένου, πολυώνυμοι, αίτ’ επί λίμνης
ουρανίας, ίνα λευκόν ύδωρ νυχίας υπό θέρμης
ρήγνυται εν σκιερώι λιπαρώι μυχώι ευλίθου άντρου,
ναίουσαι πεπότησθε βροτών επ’ απείρονα γαίαν.
Μοίραι απειρέσιοι, Νυκτός φίλα τέκνα μελαίνης,
κλύτέ μου ευχομένου, πολυώνυμοι, αίτ’ επί λίμνης
ουρανίας, Μοιράων τέλος έλλαβ’ αοιδή, ήν ύφαν’ Ορφεύς.
στα νεα τι να σημενει... :)
H φιλία μεταξύ δύο ανδρών είναι ότι ποιό ιερό και δυνατό!!!
Το σχεση εχει αυτο με το συγκεκριμενο κομματι;
Nice
Τρομπόνι Σπύρος Αλεξανδρατος