Zerowanie Myślenia - technika, która pomoże Ci zacząć żyć (i podjąć ważną decyzję już teraz)
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 27 มิ.ย. 2023
- Ta jedna technika rozwojowa, pomoże Ci odmienić własne życie. Nie walcz ze swoją przeszłością, a zamiast tego zastanów się, jaką decyzję możesz podjąć już dziś, aby Twoje życie stało się lepsze.
Potrzebujesz wsparcia? Zapisz się na indywidualne konsultacje online:
www.psychologianawynos.pl/kon... - แนวปฏิบัติและการใช้ชีวิต
Potrzebujesz wsparcia? Zapisz się na indywidualne konsultacje online:
www.psychologianawynos.pl/konsultacje-psychologiczne-patryk-wojcik
Z tą wiedzą i rozumem,ktore mam teraz nie podjęłabym większości decyzji w swojej przeszłości.Konsekwencje były opłakane,dlatego zaczełam zmiany ,po koleji od najtrudniejszych i najbardziej radykalnych, i tylko na tym zyskuję."Tamto" zycie bylo tak trudne ,ze jak wspominam przeszłosc ,to nie moge uwierzyc ,ze tak postepowałam i żyłam.
Przychodzą kryzysy,niewiadome,ale kazda proba i trwala zmiana daje tak duza radosc i poczucie wartosci i szacunku do siebie ,ze warto sie odwazyc .
To prawda, trzeba żyć dniem dzisiejszym a nie ciągle na coś czekać , na wakacje, wypłatę , wolne od pracy itp.
Bo skąd wiemy czy będzie to jutro ,
a ,,wczoraj ''i tak nie zmienimy
Dlaczego jestem w takim związku który teraz jest dla mnie trudny i nie sprawia mi satysfakcji?
Bo ten związek trwa od 20 lat i nie było zawsze tak, że było źle. Gorzej dzieje się od dwóch może trzech lat. Mamy dwoje dzieci. 20 lat nie jest czymś co łatwo wyrzucić na śmieci dlatego, że żona zaczęła mieć jakieś pretensje. Dlatego, że zakładam, jesteśmy dorosłymi ludźmi, rozsądnymi, zdolnymi to autorefleksji, świadomymi swoich obowiązków i deklaracji. A skoro tak to potrafimy albo powinniśmy potrafić problemy przepracować czy to sami czy to ze wsparciem fachowca.
Mam wrażenie, że ostatnio namawia się ludzi do zbyt łatwego porzucania całego swojego życia, całej swojej historii pod hasłem, goń swoje szczęście, masz do tego prawo, życie masz tylko jedno. W efekcie ludzie niszczą nie tylko swoje życia, ale też życia wielu osób im bliskich. Rzucają się w nieznane nie zastanawiając się nad konsekwencjami swoich decyzji. Działają pod wpływem emocji i takich sloganów jak to o prawie do szczęścia. Problem w tym, że życie to dzi.ka i mało kto osiągnie prawdziwe szczęście na dłuższy czas. A szanse na to są jeszcze mniejsze jeśli działa się bezmyślnie czy emocjonalnie. I najważniejsze, szczęścia nie da nam coś z zewnątrz, nowa praca, nowe gadżety, nowy partner czy partnerka. Wszystko powszednieje, wszystko się nudzi, wszystko potrafi zabić rutyna i codzienność. Dlatego szczęście trzeba nauczyć się znajdować w codziennych drobiazgach i zbierać je w sercu by pod koniec życia mieć je pełne takich okruchów. Wtedy można umrzeć spełnionym.
Wielkie marzenia, fantazje o podboju świata, sławie... owszem, są tacy którzy to osiągają. Dobrze by było zrobić ankietę wśród nich na temat tego czy są szczęśliwi, jak zmieniło się im rozumienie szczęścia po tym co osiągnęli i czym teraz jest dla nich szczęście.
Żeby pod koniec życia nie okazało się że przez cały nam dany czas goniliśmy za ułudą i mirażem, a prawdziwe szczęście mieliśmy przez cały czas przy sobie tylko go nie rozpoznaliśmy albo nas nie obchodziło. Bo było nijakie, zbyt małe na nasze ambicje, zbyt zwyczajne, takie jakie mogą osiągnąć wszyscy, a my chcieliśmy czegoś wyjątkowego.
I odchodzimy z niczym. Zgorzkniali, smutni i samotni.
Dlatego kolejne 20+ lat będziesz tkwić w tym związku, będąc nieszczęśliwym, by pod koniec życia stwierdzić, że trzeba było się rozstać w tym 2023. Zakładam, że jest Ci tak po prostu wygodnie, żona pewnie gotuje, sprząta i dba o dom.
Poza tym porównujesz szczęście do spełniania marzeń i sławy, a tak naprawdę szczęściem byłoby dla Ciebie życie bez narzekającej partnerki u boku, być może bez pretensji czy kłótni. Nie namawiam do rozstania, ale miej świadomość, że z każdym rokiem będziesz coraz bardziej nieszczęśliwy. Może warto udać się na terapię małżeńską.
Bardzo dziękuję za ten materiał! Oraz za poprzednie! W sferze relacji, pomógł mi Pan być pewną, że podejmuję odpowiednią decyzję! Właśnie kończę 5 letni związek, w którym męczył mnie brak zaangażowania partnera. Gdybym miała jeszcze raz zdecydować się na tę relację, wiedząc jak ona się potoczyła, nie zrobiłabym tego! Dokładnie rok temu powróciliśmy do siebie po półrocznej przerwie. Przez cały ten poprzedni rok przypatrywałam się sobie/ nam i zadawałam sobie pytanie, czy właśnie takiego związku chcę. Dzisiaj doszłam do wniosku, że kategorycznie nie. Pana filmik „ Jak rozpoznać brak zaangażowania w związku” uświadomił mi, że nie mam zbyt wysokich oczekiwań ( o co zaczynałam powoli siebie podejrzewać), tylko jestem w związku z partnerem, który się nie stara, który mnie nie zna, który nie ma dla mnie czasu i ucieka kiedy pojawiają się problemy.
Gdybym zobaczyła ten filmik rok temu, zaoszczędziłabym sobie mnóstwo energii i czasu i dzisiaj byłabym wyleczona z niego i gotowa na dalsze wyzwania.
Jeszcze raz bardzo bardzo dziękuję! Lepiej późno, niż wcale 😊
Bardzo ciekawie pan mówi i konkretne, dobre tematy są na tym kanale.
W sumie zastosowałam to ćwiczenie nawet zanim obejrzałam ten filmik. W zasadzie chodzi tu o wyniesienie lekcji z przeszłości i uczenie się na błędach aby ich nie powtórzyć. Ja kiedyś weszłam w związek z facetem, który mnie bombardował miłością i słodził, dużo czułych słówek wygłaszał o miłości do końca życia, jego okazywanie miłości było czasem wręcz teatralne, co czasem postrzegałam jako nieco nierealne ale to trochę bagatelizował. Jako, że trwało to wiele lat to w końcu w tę bajkę uwierzyłam. Po czym okazało się, że w dużej mierze odrywał przede mną teatr, niektórych rzeczy w ogóle nie mówił, ukrywał niektóre fakty i emocje, nie był ze mną w pewnych aspektach uczciwy, autentyczny i kłamał. Finalnie złożyłam wniosek o rozwód bo przez nieuczciwość straciłam do niego zaufanie. Po paru lata po rozwodzie spotkałam podobnego kogoś kto po paru spotkaniach wyznał mi, że mnie kocha i uwielbia, planował przyszłość, bombardował miłością, czułymi słówkami itp, ale tym razem nie weszłam w to mimo, że wydawał się wręcz idealny (oprócz tego, że miał żonę z którą twierdził , że się rozwodzi choć po 10 miesiącach od mówienia o rozwodzie nadal z nią był. Podobał mi się w każdym aspekcie, natomiast w jednej z ważniejszych rzeczy jaką jest dla mnie uczciwość, zdecydowanie kulał. Przez to bombardowanie miłością, troską, podziwem i uwielbieniem musiałam wielokrotnie robić krok wstecz i patrzeć z dystansu na jego słowa i czyny czy się zgrywają by po raz drugi nie dać się zmanipulować. No i nie weszłam w to bo czułam , że nie jest uczciwy ani z żoną ani ze mną.
Nie podjęłabym decyzji o byciu w związku z narcyzem, który mnie zniszczył. Na szczęście już w tym związku nie jestem, ale trauma i myśli o nim nie dają mi normalnie żyć.
Narcys jest straszny
Niestety nie Ty jedna trafiłaś na Narcyza Mam podobnie jak Ty.
Ja tez. Stawiam siebie na nowo , kiedy on jest w szczęśliwym związku
@@elwiraklinski4257 mój bierze ślub nie długo i też jest podobno szczęśliwa ale trzeba patrzeć na Siebie i iść do celów Swoich
NIKT swiadomie "nie podejmuje decyzji bycia z narcyzem"....w taka relacje niestety sie wchodzi Nie swiadomie. W dziecinstwie juz sie mialo tego narcyza i manipulatora obok siebie, byl brak milosci, ciepla i bezpieczenstwa. U mnie np to byla matka. Dziecko tego nie wie bo kocha swoich rodzicow i bez nich nie przezyje. Uswiadomilam to sobie jak moje 2 malzenstwo lecialo w gruzy a maz zachowywal sie podobnie jak moja matka ! Przed slubem bylo cudownie, bylam na piedestale. Choc dzis widze ze byly pewne rzeczy ktorych nie widzialam. Zaczelo sie PO slubie.
Bardzo pomocne, potrzebne cwiczenie. Naprawde b dziekuje!
to cos fantastysznego czyta pan doktor w moich myslach moj partner maz zupelnie zadzal sie ze mna liczyc boi sie ze wywijajac te same numery straci mne bezpowrotnie a tym samym straci warunki do zycia to wszystko jest mozliwe zabezpteczajac sie finansowo material niesamowity dziekuje slicznie za oswiecrnie mnie i napewno wiecei pacjentow beata
Wedlug mnie to jest naprawdę trudne ćwiczenie, ale bardzo ciekawe. Oczywiście spróbuję 😊 Subskrypcję dodałam 😊
Thanks
Dziękuję za wsparcie :)
Kochani lajkujemy
Ja nie wszedł bym w relacje z dziewczyną chorą na CHAD, wiedziałem od pierwszego dnia, chciałem zbawić świat i zaklinać rzeczywistość.
Na swoje usprawiedliwienie mam tylko tyle, że się zakochałem w niej kiedy była w manii.
Zostawiła męża, rozbiła dzieciom rodzinę. Zarażała optymizmem i pogodą ducha.
Teraz czas na mnie, znowu dostała manii, zostawiła mnie po 7 latach, bez większej przyczyny z wielkiej miłości zaczęła pałać do mnie nienawiścią i być wulgarna. Ciężko mi uwierzyć, że ktoś może tak szybko, tak bardzo się zmienić. Już w niecały tydzień miała nowego kolesia, takiego patusa, że aż się cieszę, że to nikt lepszy niż ja, tylko koleś który mentalnie i intelektualnie nie sięga mi nawet do pięt.
Super film, wiele mi uswiadomił.
Każda nasza decyzja doprowadziła nas do obecnej sytuacji. Do naszego "teraz". Czy teraz jesteśmy szczęśliwi? Jeżeli tak to ja chyba zdecydowałbym się przejść jeszcze raz ten koszmar bo wiedziałbym że doprowadził mnie do obecnej chwili i jakakolwiek zmiana by to skasowała. Moja teraźniejszość byłaby inna, czy lepsza? Nie wiem.
Najgorzej jest z decyzjami których konsekwencji nie da się już zmienić a i samej decyzji nie da podjąć się na nowo, lub zastąpić ją inną-lepszą. Co zrobić w sytuacji kiedy uświadamiamy sobie, że w pewnych ważnych kwestiach, zakres działania mamy ograniczony do minimum?
Dlaczego pan sadzi, ze juz za pozno??
Moze nie:) prosze o telefon .Pozdrawiam- Luiza
Wszystkie 3
Lubię Pana słuchać ale jest za dużo reklam, które mnie zniechęcają
Niestety mam pewne zastrzeżenia do postawienia pytania: "skoro nie podoba ci się [szczególnie praca/związek] i podjąłbyś teraz inną decyzję w tej sferze, to dlaczego dalej w tym tkwisz?". Niewielu ludzi czuje się w samotności jakoś szczególnie dobrze, więc myśl o utracie choć średniej relacji na rzecz samotności, bez trzymania już następnej lepszej może gałęzi, raczej nie nastraja na tyle optymistycznie, by rzucić wszystko i odejść. Z pracą, sferą finansową, JESZCZE bardziej nie rozumiem, ponieważ oczywiście można rzucić każdą pracę, ale nie każdą można potem znaleźć od nowa i się postawić w na tyle lepszej sytuacji, by ten radykalny krok się opłacał - słowo klucz :).
Na papierze, w teorii, wygląda to znacznie lepiej niż w praktyce, choć samo poddawanie pewnych trudności w życiu retrospekcji, czy takiej właśnie analizie, jak najbardziej wydaje się pomocne.