Ölüm Korkusu | Ölüm Korkusunu Hafifletmenin Yolları
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 14 ม.ค. 2025
- Ölüm korkusu, evrensel bir korkudur. Çünkü kendini korumak temel bir içgüdüdür. Bu bölümde ölüm korkusuyla tipik başa çıkma şekillerimizden, ölüm korkusunu hafifletme yollarından, ölümün aslında ne kadar güçlü bir "uyan" çağrısı olabileceğinden bahsettim.
🛎️ TH-cam kanalımıza abone olmak için:
bit.ly/ZeynepS...
#zeynepselvili #yas #ölümkorkusu
Zeynep Selvili sosyal medya hesapları:
🔸Instagram: / z.zeynepselvili
🔸X: / zeynepselvili
🔸Facebook: / selvilizeynep
🔸Web sitesi: www.zeynepselv...
Ölüm Korkusu | Ölüm Korkusunu Hafifletmenin Yolları - isimli videomuzu izledikten sonra beğenmeyi ve kanalımıza abone olmayı unutmayın.
**
Zeynep Selvili resmi TH-cam sayfasıdır.
The official TH-cam channel of Zeynep Selvili.
Uzman Psikolog Zeynep Selvili'den hayata, insana, insan psikolojisine dair yorumlar, eleştiriler, hikayeler...
YASAL UYARI: Zeynep Selvili'nin TH-cam kanalındaki tüm videolar kişileri bilgilendirmek amacıyla hazırlanmış olup, sağlık hizmeti vermemektedir. Videolarda işlenen konular ziyaretçileri bilgilendirmek amacıyla hazırlanmıştır. Tıbbi bilgi yerine geçmez, tanı ve tedavi amacıyla kullanılmamalıdır. Videoların bu yönde kullanımından doğacak tüm sorumluluk ziyaretçiye aittir. Herhangi bir sağlık sorunu olanlar egzersizleri uygulamadan önce muhakkak doktorlarına başvurmalıdır. Ehli olmayan kişilerin buradaki bilgilerden yararlanarak uygulayacakları girişimlerin sonuçlarından videoların sahibi sorumlu değildir.
Anlattıklarınız, her bir kelimeniz o kadar içime dokunuyor ki. 4 ay önce ani bir ölümle babamı kaybettim. Her geçen gün karmakarışık hissediyorum, hissettiklerimi tanımlayamıyorum, sanki buna mecalim bile yokmuş gibi. Onu çok özlüyorum.. Ama sizi dinlemek bana umut ışığı oluyor, hislerime tercüman oluyorsunuz. Lütfen anlatmaya, aktarmaya, paylaşmaya devam edin, bana çok iyi geliyorsunuz.
Tüm sevgimi ve içten enerjimi gönderiyorum🤍
Ölüm benim için kendimi bildim bileli çok korkttuğum bir durum olmuştu. Zaman zaman çok küçük yaşlarda dahi - çevremde yakınen bir ölüm deneyimi olmamasına rağmen - sevdiklerimi kaybettiğimi düşünüp ağlardım. Yetişkin yaşıma geldiğimde bu durumu çok düşündüm sonunda ben annemin karnındayken babasının yasını tutan annemin duygularından kaynaklı olduğuna kendi içimde kanaat getirdim. Covid döneminde elimde can veren çok sayıda hastam oldu. Benim için çok sarsıcı olan bu deneyimlerin üzerine geçtiğimiz yıl babamın kaybıyla dumura uğradım. Onu her hatırladığımda tekrardan kaybettiğimi derinden hissedip başa dönüyorum. Ölüm, fanilik, hayat üzerine ciddi muhasebelerimin olduğu bu dönemde paylaşımlarımınız çok kıymetli. Lütfen devam edin. Bir arkadaşımla, bir ablamla, sohbet ettiğimi hissediyorum. İyilik dolu sesiniz ve kalbinizle yanı başımızda olduğunuz için çok teşekkür ederim.
@@berrabilgin4348 nasıl oldunuz
@@berrabilgin4348 nasılsınız
@@berrabilgin4348 nasıl oldunuz
@@berrabilgin4348 nasıl oldunuz
33 yaşındayım yaklaşık 15 yaşından beri ölüm korkusunu yoğun şekilde hissediyorum. Kelimelerle anlatılmayacak kadar büyük bir korku hissettiriyor. Tanrı var mı yok mu bir fikrim yok. Ölüm anı ve sonrasındaki bilinmezlik çok korkunç.
@DerdestTertemiz-sg9tp tam olarak düşündüğüm şey benim de bu kardeşim. Çoğu insan sırf içindeki boşluğu doldurabilmek, yalnız kalmamak ve topluma uyum sağlamak amacıyla çocuk yapıyor. Sonrası ise bir ömür boyunca varoluş sıkıntısı çekip kapitalist sisteme köle olan robot gibi yaşamak zorunda olan insanlar sürüsü.
Bende aynıyım.çok kötüyüm
Sana tek demek istedigim içtenlikle söylüyorum var ve sana kanıtlarım ve ve hatta o kadar varki ben kaç kere karşılık aldım allah kendini gösterse imtihanın ne anlamı var bi düşün o zaman kendini gösterse herkes ibadetten başını kaldırmaz herkes cennete gider
@@R.R.A..... Nasılsınız bende çok kötüyüm
@@gizemcagdas9644 nasıl oldunuz bende çok kötüyüm düşünmekten kafayı yicem
yas sürecinde olup, kendini yalnız hisseden kim varsa. (kaybı önemli değil. ölüm, ayrılık, bambaşka şeyler) yalnız değiliz. sarılıyorum. değerli konuşmanız için çok teşekkürler. terapi süreci ilerleyen birisi olarak gelişimime baktığımda bu süreçte terapistimle birlikte sadece sizi yan yana koyabiliyorum. çok teşekkürler. devamı için sabırsızlanıyorum.♥️
ölümden korkmuyor da olsam tamamını dinledim, sesiniz ne guzel.. tabii ki söyledikleriniz de. gecen sene depremden sonra cok zor zamanlar icindeyken aniden karsıma cıktıgınız icin sanslı hissediyorum. hala gecmis degil ama en azından bazı seylerin gecmeyecegini anladım. cevremin aksine yasımın, hislerimin normal oldugunu anlattıgınız icin tesekkür ederim. yaptıgınız seyi yapmaya, guzel seylerden konusmaya devam edin lutfen ♥️🫂
çok teşekkür ederim. çok kıymetli bu yazdıklarınız.
çok teşekkür ederim. çok kıymetli bu yazdıklarınız.
Dingin, sakin bir şekilde ne kadar guzel yerlere değindiniz Zeynep hanım. Ölüm ancak bu kadar olgunlukla anlaşılabilir ve anlatılabilirdi. Devamini sabırsızlıkla bekliyorum 😇💖
Allah razı olsun,çok teşekkür ederim
inananlar için;Allah son nefeste imandan,Kur'an'dan ayırmasın.Güzel bir son,
hüsn-ü hatime inşallah.
İnanlar için diye cümlenize başlamanız ne kadar incelik ve hoşgörü göstergesi 😊 Bazı insanlar o kadar kaba ve yargılayıcı bir tavır içinde ki. Özellikle sosyal medyada sanki herkes inanmak müslüman olmak zorundaymis gibi yargı dağıtıyorlar. Bu durum inanmayanlar adına beni çok rahatsız ediyor. Oysa keşke hoşgörü içinde yaşayabilsek, hayatlarımızla, davranışlarımizla diğerlerine örnek olabilsek dünya ne güzel bir yer haline gelirdi. Neyseki az da olsa böyle düşünenler var, saygıyla selamlıyorum 🙏🏻😊
Ölüm hak ayrılık olmasaydı 😊 güzel sohbet için teşekkürler
ben de teşekkür ederim.
"Andolsun, siz ölümle karşılaşmadan önce onu temenni ediyordunuz. İşte onu gördünüz, ama bakıp duruyorsunuz." 3:143
Algoritma beyin kanamasıyla ilgili araştırmalarım sonucu bana bu videoyu önermiş. Ölümden korkmuyorum gibi büyük laflar etmeden önce hep bu ayet gelir aklıma.
sonra da peygamberimize ithaf edilen bu rivayet;
"Ey Allahım! Hayat hayırlıysa hayatta kalmamı ölüm hayırlıysa ölümümü nasip et!"
Ölüm temasını çok farklı bir yerden ele almışsınız. Şifa oldu, çok teşekkürler.
Paragraf paragraf övmek istiyorum şuan sizi. O kadar mutlu oluyorumki sizin paylaşımlarınıza siz anlatın biz dinleyelim hep böyle olur mu🥹 Çok seviyorum sizi iyiki varsınız her kelimeniz şifa gibi🥰 Ben siz böyle videolar çekmezken de ne zaman içim sıkılsa şefkate ihtiyaç hissetsem pembe fili düşünmeyi başa sarıp okurdum iyi hissederdim şimdi sizin paylaşımlarınızı heyecanla takip ediyorum. Öyle güzel biryerden konuşuyorsunuzki samimiyetiniz sıcacıkk hissediliyor. Önce kendimize şefkatle bakmayı öğrettiniz bize şimdi de her faninin içten içe en büyük korkusu olan ölümle bizi yakın tutmaya davet ediyorsunuz🥲 Yanınızdayım takipteyim sizinleyim yolunuz açık olsun 🩷🌼
dedem vefat ettiğinde, o gece boyunca öleceğimi düşünerek uyuyamadım ölümden korktum. daha sonrasında geçtiğini düşündüm ve haftalar sonra hastalandım, ateşlendim vesaire. ateşim 40 lara çıktığında halüsinasyon görerek öldüğümü, mezara girdiğimi gördüm. ama şu an yaklaşık 3ay geçti ve daha iyiyim🫶🏻
Nasıl oldunuz
nasılsınız su an
bir gün öleceğiz ve hiç kimse birşey yapamayacak. Lisede öğretmenimi kaybettiğimde babamla uyumaya başlamıştım. Geceleri uyanıp ölecek gibi hissediyordum. Babamı uyandırsam da bişey yapamayacak olması gerçeği çok çaresizceydi. Babam beni korumak için herseyi yapar belki ama ölümden koruyamaz. Ölmekten korkanlar da öldüler bide mesela. Rahmetli ananemin ölmeden önce dısarıyı izlerken ‘su dünyanın güzelliğine bak’ dediğini unutamıyorum. 90 küsür yasındaydı ama ölmek istemiyordu. Ölümün en acı yüzü istemeden de olsa gitmek
Önce spotify’dan dinledim şimdi de izlemeye geldim ❤️🩹
teşekkür ederim♥️
Ben ölümle kafayı bozmuş bulunuyorum. Ölmek,toprak altına girmek,hesap vakti bılınmezlik, vs derken kafayı yıyecek gibi oluyorum. Asla ölmek istemiyorum fakat her anımda ya şimdi ölürsem diye gecirıyorum. Ayrıca sevdıklerımın basına bırsey gelecek dıye de cok korkuyorum. Ölümü kabullenemiyorum. Bunun bılıncaltında yatan bir acıklaması varmıdır acaba?
Geçti mi? Ya da son durum nedir Aynı haldeyim ve delirmeme ramak kaldı
@@lbuseboz.42 hayır gecmedı bende cıkmazdayım
@@duygub1772merhaba.bende bu hastalığa yakalandım
Nasıl oldunuz bende aynıyım ve düşünmekten kafayı yicem
@@lbuseboz.42nasıl oldunuz bende düşünmekten kafayı yicem
Teşekkürler...
Oleyyy sonunda geldi ❤️❤️❤️
bir gün öleceğiz ve hiç kimse birşey yapamayacak. Lisede öğretmenimi kaybettiğimde babamla uyumaya başlamıştım. Geceleri uyanıp ölecek gibi hissediyordum. Babamı uyandırsam da bişey yapamayacak olması gerçeği çok çaresizceydi. Babam beni korumak için herseyi yapar belki ama ölümden koruyamaz. Ölmekten korkanlar da öldüler bide mesela. Rahmetli ananemin ölmeden önce dısarıyı izlerken ‘su dünyanın güzelliğine bak’ dediğini unutamıyorum. 90 küsür yasındaydı ama ölmek istemiyordu. Ölümün en acı yüzü istemeden de olsa gitmek sanırım. bu dünyada var olamadan varlıgını gösteremeden , sevmeden , sevilmeden , birşeyleri başaramadan gitmek istemiyorum. Benim gidişim başkalarının imtihanı olmasın. Herkes kalıcak ve sen gidiceksin olması da haksızlık gibi geliyor. Ay öyle işte ya. Sürekli birileriyle bunu konusup içlerini karartmak istemiyorum. O yüzden buraya yazdım
Ölüm düşüncesi benim de içimi ürpertir.Ama özellikle üzgün veya moralim bozuk olduğunda ölümü düşündüğümde içim ferahlar.Çünkü bence bu dünyanın mutluluğu bile buruk.Hiçbirşey tatminkar edici değil.Bu dünyamı Allahın istediği gibi iyi bir kişi olarak geçirmeye çalışıyor ve sonsuz mutluluk için dua ediyorum.Bu şekilde ölüm korkusunu hafifletiyorum.
@@fani8076 nasıl oldunuz
Sandığının aksine ölüm sonrası koca bir hiçlikse?
Kısa videolardan sonra sonunda kavuştuk Zeynep hanım. Sizi dinlemek büyük zevk… 🌻🌸💖
eksik olmayın.
iyi ki varsınız 🫂
İyi ki varsın❤
Çok teşekkür ederim.
17 yasindayim bir aydan fazladır her gece ağlıyorum. Ailemle bir anı yaşarken, onlara bakarken öleceklerini düşünüp anı kendime zehir etmem yetmiyormuş gibi kendi ölümümü de düşünüyorum. Küçüklükten beri bundan korkmuşumdur, 8 9 yaşlarımda yakınlarımın vefatını düşünüp ağlardım. Sonralarda geçti bu. 16 yaşıma kadar hiç kaybım olmadı. 16 yaşımda anneannemi kaybettim ve bu durum beni fazla etkilemese de annemi çok etkiliyordu ve zor zamanlardan geçiyordu. Üzüldüğüm tek durum annemin kendini her gün harab etmesiydi yine dünya toz pembeydi benim için ardından 17 yaşımda bir gün önce yanımdan geçen pek de samimi olmadığım okuldan bir çocuğun suda boğularak can vermiş halini çıkarılırken görmem beni darma duman etti. Bu durum beni etkilemişti bundan sonra farkettim ki ölüm gerçekmiş ve bizi de bulabiliyormuş. Okullar kapanınca kendi başıma kaldım ve bu hâl çığ gibi büyüdü her dakikamı bunu düşünerek yaşıyorum. Ailem, evebeyinlerim, kardeşlerim ve yaşayamadigim hayatim benim için çok önemli delirmek üzereyim yardıma ihtiyacım var ne yapacağımı bilmiyorum
Canım bende böyle diyim istersen senle konuşabiliriz bende yirmi yaşında bir kızım geçen sene bu durumu bende yaşadım konuşursak belki rahatlarsin
@@elsaa979 çok iyi olur siz nasıl atlattınız?
@@lbuseboz.42 ben babamı kaybettim ani bir kalp kriziyle sonra başladı bende sürekli kalp krizi geçirip öleceğimi düşündüm çünkü ölümü çok uzakta hiç yokmuş gibi yaşıyordum babamdan sonra çok yakın olduğunu fark ettim ölüm birden odak noktam oldu sonra ölümden sonrayı anlatılan korkunç şeyleri azabı falan aylemi yarıda bırakacağımı falan düşünüp çok daralıyorum bian bile aklımdan çıkmıyordu sürekli öleceğimi düşünüyordum geleceğe dair pilan yapamıyordum sürekli öleceğimi düşünüyordum aklımdan bian bile çıkmıyordu hep ölümümü düşünüyordum işte ölen insan hiseder diyorlardı acaba hisediyormuyuum diye düşünüyordum çok sıkıntıya geliyordum sonra üniye gittim biraz daha iyi oldum bir yıl geçti şimdi azaldı çok şükür kendimi dine verdim hep namaz kıldım hep dua ettim Allahim hayallerimi yaşat diye sürekli dua ettim çünkü nasip olmayan şey duaya düşmez derler eğer Allah nasip edecekse.dua ettiri diye sürekli dua ettim Allah yöneldim ve toparladım biraz daha ama ara ara yine geliyor bana kalbim acıyor arada kalp krizi geçireceğimi sanıyorum biyere gitsem arabayla kaza yapmaktan korkuyorum ama eskiye göre çok azladi ve rahatadim
@@lbuseboz.42 canım bende ani bir şekilde babamı kalp kriziyle kaybettim sonra başladı bende ölüm korkusu babam dan önce ölümün bu kadar yakın olduğunun farkında bile değildim babamdan sonra fark ettim ki ölüm var ve bu beni çok yordu çok düşündürdü sürekli öleceğimi düşmemeye başladım işte ölen insan hiseder derler ya ben de öyle düşündüm hisediyormuyuum diye çok kötü oldum hayatım zindan oldu sonra dine yöneldim çok dua ettim biraz rahatladım tam bir yıl oldu
@@lbuseboz.42 sana tavsiyem dine yönel Allah'a çok dua et hafifler
Gerçekten etkiliyici bir video olmuş teşekkürler 🙏❣️
Huzur buluyorum,dinlerken yalniz olmadığımı hissediyorum ve kayıp yasayan arkadaşlarımla paylasiyorum..iykisiniz Zeynep Hanim❤
Hayatımda yeni ölen hiçkimse yok sadece düşündükçe hatırladıkça bir gün yok olacak gibi hissetmek endişe yaratıyor.Videonuz cidden bi nebze yeni şeyler kattı biraz da rahatlattı.Nietche nin sözünü de haklı buldum.Ölüm korkusu bence de bu dünyayı yaşadım diyip tatmin olduğumuz olgun hissettiğimiz zamanda azalır.Ama bence burada da bir tezatlık var aslında.Bu hayatı yaşamış insanlar ölümü kucaklıyor, yaşayamamış insanlar ölmekten korkuyor.Tam tersi olması gerekmez mi?Bu hayatı yaşayamamış insan ölmekten niye korkuyor ki zaten yaşamamış.Yaşamış insansa bu kadar güzel bi yaşam sürdükten sonra bunları bırakıp nereye gidiyorum diye korkması gerekir sanki.Bazı şeyler mantığa çok sığmıyor galiba.Neyse... Umarım bütün insanlar pişmanlıklarının az olduğu ölmekten korkmadığı ve hayatının her anının farkında yaşadığı bi yaşam sürer.Herkese şimdiden rest in peace💀
@@boraerturk2766 nasıl
Nasıl oldunuz hayla düşünüyo musunuz
@@SılaSarı-s6z hayır hayatın akıcılığına kaptırdım gittim düsünmüyorum
@@boraerturk2766nasıl düşünmeyi bıraktınız
ben de gecenlerde ilk defs ölüm üzerine ciddi düşündüm ve istemeden farkındalık oluşturdum sanırım, bu düşünceninde sürekli takıntı olmasından da korkuyor ve hayatımın böyle huzursuz geçmesinden korkuyorum sanırım ama burada çoğu insanın bu şekilde benimle aynı düşüncelere sahip olup sonrasında normale döndüklerini görünce içim ferahladı teşekkür ederim. Sanki önceden pandemiden önce özellikle her şeyi daha korkusuz ve kaygısızca adım atardım. Şimdi sanırım yaşım ilerlediği ve büyüdüğüm için o deli cesareti yok düşünmeden bir şeyler yapma
Tam aksine kurtulmak hayatı çok anlamsız kılıyor. Delirtmeyecek düzeyde her gün bunu hissedebilsek keşke. Ne sigara içeriz, ne de sağlıksız besleniriz. Haddinden fazla bastırmak zaten dünyayı çekilmez hale getiriyor. Bu korku,büyük bir nimet bence
Bayildimmmmm❤
Bu aralar bende çok yaşıyorum
Çok etkili bir konuşma…Hay’dan,Huy’a…….Azrail geldiği vakit biz çoktan gitmiş olacağız
İyi hoşta zaten bu yüzden korkuyoruz ölümden.. Yani hiç var olmasaydık bu yaşadığımız hayat bize verilmeseydi korkmazdık.. Bir çocuğa ilk defa çikolatayı tattırırsan bir daha vermezsen çocuk sürekli ister.. Halbuki çocuğa hiç çikolata tattırmazsak nerden bilecek tadını? Hayatta böyle, hayat denen olguyu bize tattırıldıktan sonra onun elimizden alınacağını bilmek bizi korkutuyor... Belki doğmadan önce sorun değil ama doğduktan sonra öleceğini bilmek büyük bir külfet, yüzleşmesi imkansız bir korku.. Çünkü doğmadan önce kaybedecek bir şeyimiz yoktu ailemiz yoktu biz yoktuk.. Şimdi ise kaybedeceğimiz pek çok şeye sahibiz ve yaşadığımız sürece korkmaya da devam edeceğiz bunları kaybetmekten.. Ölüm korkusunu yenmek adına verilen her teselli züğürt tesellisinden ibaret benim gözümde.. Ölüm konusunda bizi teselli edecek bir şey varsa o da herkesin öleceği gerçeğidir.. Gerisi züğürt tesellisidir..
Aslında temel korku hiçlik korkusu. Hiçlik korkusunun nedeni yaratıcının olup olmadığına ilişkin soruya verilen samimi cevapta saklı. Kuran bunu "Görmedin mi? Allah nasıl bir misal verdi. Güzel bir söz, kökü (yerde) sabit, dalları gökte olan güzel bir ağaç gibidir."(İbrahim/24) şeklinde cevaplıyor.
Doğru cevapları bulmak için doğru düzlemede düşünmek, bunun içinde sorularla cevap aramak gerekir. Tanrı kavramından amaçlanan nedir? Yaratıcılık değil mi?Sözde ateist bir kişiye "sen nasıl var oldun" diye sorulduğunda vereceği cevap "Doğa"'dır.Aslında adına Tanrı demese de "yaratma fiili" açısından ateistin tanrısı "Doğa"'dır.Aslında ateizm post modern putçuluktur.Eskiden insanlar aya,güneşe,yıldızları yaratma fiilini yapan varlık olarak tanımlıyordu günümüzde bu kavramın yerini , evrene ilişkin farkındalığın artması nedeniyle,"evren,doğa" aldı.Eski insanlar yaratıcı fiilini oluşturan nesneyi bilinçli bir varlık olarak görürken günümüzde ateistler, çok zeki(!) insan oldukları için, "Bilinçli insanı bilinçsiz doğanın" var ettiğine iman(!) ederler.Temel argümanları evrenin "bilinçsiz ve ezeli olduğu" iddiasıdır.
Günümüzde evrenin beyin gibi “Sinir Ağlarıyla” örülü olduğu bilinmektedir.Yani Evrenin de zekası olabilir,biz de bizim bünyemizde yaşayan canlılar gibi canlı evren içerisinde yaşayan canlı olma olasılığımız yüksektir.Big bang teorisi ve entropi yasası gereğince evreninde ezeli olamayacağı hususu ortadadır.
Sonsuzluk nedir?Madde mantığı ile baktığımızda evrenin de bir boyutu olması gerekir.Bilim insanları evreni şişen bir balon olarak tanımlıyor.Bu durumunda "insan mantığına göre" o balonun(!) dışında da bir şeyler olmalı!Sonsuzluğa(!)kadar.Sonsuzluk nereye(!)kadar gidiyor!İki taraflı cevabı olmayan soru!Temel sorun insanın yaşamı ve yaşam kaynağını zaman ve mekanla sınırlı maddeden oluştuğunu varsayması.Maddeyi aşan,sonsuzluğun sahibi,bir iradenin olduğu fikri iyi bir tefekkürle anlaşılabilecek bir şeydir.Benim tanımlamam ile ateistin tanrısı doğa,beden arzularını,kendsini,herhangi bir ideolojiyi,tuttuğu takımı,çocuklarını,eşini,parasını v.s.ilahlaştıranların tanrısı da nefsidir."Deniz manzaralı mezarlık isteyecek kadar" zeki(!) varlık olan insan gerçek ilah olan Allah yerine yalancı ilahlar koyarak Allah'ı örter,erteler ve insanda var olan bilincin bunların sahte olduğunu bilmesi,farketmesi nedeniyle sorunlar yaşar.Kendini değişik oyuncaklarla mutlu etmeye çalışır ancak çoğu zaman bunu başaramaz.Mutluluğun kaynağı gerçek anlamda Allah'ı bilmektir.Anlayabilen,iradesini ortaya koyabilen için...
❤❤
🧿❤️🥰
🫂