οι στοίχοι είναι του πολύ μεγάλου ποιητή Μάνου Ελευθερίου που έφυγε από κοντά μας τη Κυριακή τα ξημερώματα .Καλο τα ξίδι μεγάλε,θα σε θυμόμαστε πάντα!!!
Μακεδονία κάπου το '89 ..σκοπιά μεσ'την ομίχλη.. κρύο,σκοτάδι με μια φωτογραφία για συντροφιά! Αγαπημένο τραγούδι,φέρνει μνήμες απ'το στρατό και τα τρένα που ταξίδευα! η ερμηνεία της Δημητριάδη η μέγιστη κατά τη γνώμη μου και ένας Θεοδωράκης σε κορυφαίες στιγμές!! Εξαιρετικό το οπτικό υλικό στο βίντεο,θερμοσυγχαίρω!
Μια λύπη τρυφερή και διακριτική συνοδεύει πάντα το τραγούδι αυτό.. αξέχαστο κι αγαπημένο στο χρόνο..νοσταλγικές αναμνήσεις,πίκρες για τα τρένα που έφυγαν και δε θα ξανάρθουν πια,ελπίδες για κείνα που θα'ρθουν μια μέρα.. Ανεπανάληπτη η ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη συγκινεί βαθιά..και οι "δακρυσμένες"εικόνες συνθέτουν μια μοναδική παρέα στο ταξίδι του! Υπέροχη δημιουργία.. καλή εβδομάδα,όμορφες μέρες εύχομαι από καρδιάς..
Η γλύκα ,η νοσταλγία και η θλίψη του τραγουδιού δεν μπορούσαν ν'αποδοθούν καλύτερα .. παρά απο το εξαιρετικό ηχόχρωμα της ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ..!! Εξαιρετικό και αγαπημένο το τραγούδι Χάρη μου ..πανέμορφο ,βελούδινο το δικό σου χάδι ..του χάρισες ένα μεταξένιο πέπλο τυλίγοντάς το με απερίγραπτη ομορφιά ..!!
Καταφέρνεις πάντα να μας μαγεύεις με τις εκπληκτικές δημιουργίες σου αγέρα!! Εκπληκτική η Μαρία Δημητριάδη,λατρεμένη!!! και το βίντεο σου αναδύει όλη την μαγεία του τραγουδιού με τρόπο που προκαλεί δάκρυ και λυτρώνει την ψυχή!!σ'ευχαριστώ για ότι είδα και άκουσα!
Hermosa canción!!...Que conocí cuando estudié algunos semestres de griego moderno en el Centro de Lenguas Extranjeras de la UNAM,en la ciudad de México...hace tanto tiempo y aún recuerdo la letra..hermosa...
Gracias desde Grecia por su tan dulce comentario. Ya se sabe que los latinoamericanos aman muy profundamente la cultura griega. Besos y saludos a la distancia. 🙏🙏🙏🙏🙏😘😘😘
Τραγούδι αγαπημένο που πάντα θ' αγγίζει την καρδιά με τόσους πολλούς και τρυφερους τρόπους.. στη διάρκεια του χρόνου... Πανέμορφη η δημιουργία σου καλέ μου φίλε! Σ' ευχαρισοτύμε για το μαγικό ταξίδι που μοιράστηκες μαζι μας Χάρη!.. ❀☆۞☼.¸¸.•*`*•۞☆۞☼۞☆❀✿❀☆۞☼۞☆۞.¸¸.•*`*•.¸¸.☼☆❀
Πολυαγαπημένο τραγούδι, μεγαλειώδες, μουσικά και στιχουργικά. Σπαραχτική η ερμηνεία αυτή με τη Μαρία Δημητριάδη, συγκινεί..!! Ευχαριστούμε πολύ για την εξαιρετικη παρουσίαση!!
Τραγούδι νοσταλγικό που πάντα φέρνει μια αδιόρατη θλίψη στη καρδιά ..αυτη που νοιώθουμε παντα σε σταθμούς και σε λιμάνια ..τη θλιψη του αποχωρισμού... Πανέμορφο βίντεο !!!********** Καλή σου νύχτα Χάρη μου και καλή σαρακοστή σου εύχομαι απο καρδιάς !!:)
Πριν πολλα χρονια μικρο παιδακι, να το παιζει συνεχεια η μανα μου στο πικαπ. Και να δακρυζει παντα. Γιατι μαμα κλαις? Η αφελης ερωτηση ενος παιδιου. Οταν πια μεγαλωσα δεν εχει υπαρξει ουτε μια φορα που να μην δακρυσα. Και ξαναδακρυζω εδω πια στην Ιρλανδια....Αξεπεραστο. Υπεροχε Μανο, που ημουν τυχερος να σε συναντησω μια φορα σ'αυτην την ζωη....Υπεροχη Μαρια!
Υπέροχο, αγαπημένο τραγούδι, η ερμηνεία της Δημητριάδη μου αρέσει πολύ !! Το παρουσίασες καταπληκτικά Χάρη,!!! Πολλά Μπράβο !!! Πολλούς χαιρετισμούς...!!
Το τραγούδι «Το τρένο φύγει στις οχτώ» είναι από τον κύκλο τραγουδιών « ΤΑ ΛΑΪΚΑ», τα οποία ο Μ. Θεοδωράκης συνέθεσε επάνω σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου τον Μάρτιο του 1968, ευρισκόμενος υπό «επιτήρηση» (κατ΄ οίκον περιορισμό) στην Αθήνα και στο Βραχάτι. Τα ηχογράφησε για πρώτη φορά στη Γερμανία το 1970, με τραγουδιστή τον Γώργο Καπερνάρο και κατόπιν, για δεύτερη φορά, στο Παρίσι το 1971 με την Μαρία Δημητριάδη και τον Αντώνη Καλογιάννη. Μετά τη μεταπολίτευση, τα τραγούδια αυτά ηχογραφήθηκαν και στην Αθήνα, με ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά, με δεύτερη φωνή την Τάνια Τσανακλίδου.
Εμπνευσμένο το βίντεο, αγγελοπουλικό. Αυτός που το ανέβασε ξέρει απο τέχνη. Πέρα απ'αυτό όμως, δεν έχω κανένα πρόβλημα με την Κατερίνη, τις Σέρρες, τη Δράμα, κλπ ούτε με τη θητεία μου εκεί. Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά μερικοούς που μυξοκλαίνε με τη θύμηση της εποχής που φρουρούσαν αυτήν την πατρίδα, το σπίτι μας, τη γη μας, τη γλώσσα μας, τη μοναδική μας ιστορική παράδοση. Ο (καλώς εννοούμενος) πατριωτισμός είναι βασικό ζήτημα προσωπικής αξιοπρέπειας και φιλότιμου, αλλά και αναγκαιότητα επιβίωσης, συλλογικής και ατομικής, υλικής και προπαντός πνευματικής, κάτι που φαίνεται να ξεχνάμε όταν βαφτίζουμε π.χ. τα παιδιά μας ΝΑΤΑΣΣΕΣ, ΤΑΤΙΑΝΕΣ, ΕΒΕΛΙΝΕΣ και δε συμμαζεύεται.
a beautiful music! love this peace and relaxing but filled with emotional music, you always creative wonderful videos and films my dear Haris, Love all your works,,Thanks for all
.Μια φανταστικά υπέροχο βίντεο και μια όμορφη μελωδία, αγαπητός φίλος μου Haris! Μου αρέσει πολύ! Πολλά συγχαρητήρια σε σας και τις επιθυμίες του καλή καρδιά! Έχουν ένα ωραίο βράδυ, αγαπητός φίλος μου! Με ζεστό φιλικό χαιρετισμό Όλγα.
«...Συλλογίσου. Ένα λουλούδι είχε φυτρώσει εκεί μέσα στους σαπρακιασμένους γεώσακους. Και μου φανερώθηκε έτσι ξαφνικά τούτη τη νύχτα που 'ναι γιομάτη θάματα. Απόμεινα να το βλέπω σχεδόν τρομαγμένος. Τ' άγγισα με χτυποκάρδι, όπως αγγίζεις ένα βρέφος στο μάγουλο. Είναι μια παπαρούνα. Μια τόση δα μεγάλη, καλοθρεμμένη παπαρούνα, ανοιγμένη σαν μικρή βελουδένια φούχτα. Αν μπορούσε να τη χαρεί κανένας μέσα στο φως του ήλιου, θα 'βλεπε πως ήταν άλικη, μ' ένα μαύρο σταυρό στην καρδιά, με μια τούφα μαβιές βλεφαρίδες στη μέση. Ένα καλοθρεμμένο λουλούδι, γεμάτο χαρά, χρώματα και γεροσύνη. Το τσουνί του είναι ντούρο και χνουδάτο. Έχει κι ένα κόμπο που δεν άνοιξε ακόμα. Κάθεται κλεισμένος σφιχτά μέσα στην πράσινη φασκιά του και περιμένει την ώρα του. Μα δε θ' αργήσει ν' ανοίξει κι αυτός. Και θα 'ναι δυο λουλούδια τότες! Δυο λουλούδια μέσα στο περιβόλι του θανάτου. Αιστάνουμαι συγκινημένος ξαφνικά ως τα κατάβαθα της ψυχής. Ακουμπώ πάνω στο προπέτασμα σαν να κουράστηκα ξαφνικά πολύ. Από μέσα μου αναβρύζουν δάκρυα απολυτρωτικά. Στέκουμαι έτσι πολλήν ώρα, με το κεφάλι όλο χώματα, ακουμπισμένο στα σαπισμένα σακιά. Ξαφνικά με γεμίζει μια έγνοια, μια ζωηρή ανησυχία πως κάτι μπορεί να πάθει τούτο το λουλούδι, που μ' αυτό μου αποκαλύφθηκε απόψε ο Θεός. Παίρνω τότες στη ράχη ένα γερό τσουβάλι και τ' ακουμπώ με προφύλαξη μπροστά στο λουλούδι. Έτσι λέω θα 'ναι πάλι κρυμμένο για όλους τους άλλους. Χαμογελώ πονηρά. Κατόπι σηκώνουμαι ξανά στα νύχια κι απλώνω το μπράτσο έξω. Ναι. Το άγγισα λοιπόν πάλι! Τρεμουλιάζω από ευτυχία. Νιώθω τα τρυφερά πέταλα στις ρώγες των δαχτύλων. Είναι μια ανεπάντεχη χαρά της αφής. Μέσα στο χέρι μου μυρμιδίζει μια γλυκιά ανατριχίλα. Ανεβαίνει ως τη ράχη. Είναι σαν να πεταλουδίζουν πάνω στην επιδερμίδα τα ματόκλαδα μιας αγαπημένης γυναίκας. Φίλησα τις ρώγες των δαχτύλων μου. Είπα σιγά σιγά: καληνύχτα... καληνύχτα και να 'σαι βλογημένη. Γύρισα γρήγορα στ' αμπρί. Ας μπορούσα να κάμω μια μεγάλη φωταψία... Να κρεμάσω παντού σημαίες και στεφάνια. Άναψα στο λυχνάρι τέσσερα φιτίλια και τώρα πασχίζω να τη χωρέσω εδώ μέσα, μέσα σε μια τόσο μικρή γούβα, μια τόσο μεγάλη χαρά. Η ψυχή μου χορεύει σα μεγάλη πεταλούδα. Χαμογελώ ξαπλωμένος ανάσκελα. Κάτι τραγουδάει μέσα μου. Τ' αφουγκράζομαι. Είναι ένα παιδιάτικο τραγούδι: Φεγγαράκι μου λαμπρό... » Στρατής Μυριβήλης. Το τρένο φεύγει στις οκτώ - Μαρία Δημητριάδη
"Κάποτε μια νύχτα θ΄ ανοίξω τα μεγάλα κλειδιά των τρένων για να περάσουν οι παλιές μέρες οι κλειδούχοι θα ΄χουν πεθάνει, στις ράγιες θα φυτρώνουν μαργαρίτες απ΄τα παιδικά μας πρωινά κανείς δεν έμαθε ποτέ πως έζησα, κουρασμένος από τους τόσους χειμώνες τόσα τρένα που δεν σταμάτησαν πουθενά, τόσα λόγια που δεν ειπώθηκαν, κι αν νικηθήκαμε δεν ήταν απ΄ την τύχη ή τις αντιξοότητες, αλλά απ’ αυτό το πάθος μας για κάτι πιο μακρινό κι ο αγέρας που κλείνει απότομα τις πόρτες και μένουμε πάντοτε έξω " Κι οταν πια φτανουμε τα ανειπωτα η κραυγη της σιωπης μας σπάει το φράγμα του είναι μας.Κι ετσι δημιουργουμε τα καλυτερα ταξιδια ψυχής. Αγερα μου δραπετη όμορφο απογευματάκι και Καλή Σαρακοστή.Μας εκλεισε η βροχη μεσα αλλα ..πηρε η ψυχη τους μελωδικότερους δρομους. :))
Les trains rêvent dans la rosée, au fond des gares .../ Ils rêvent des heures, puis grincent et démarrent ... J' aime ces trains mouillés/ Qui passent dans les champs,/ Ces longs convois de marchandises bruissant,/ Qui pour la pluie ont mis leurs lourds manteaux de bâches,/ Ou qui dorment la nuit entière dans les garages ... Henri Bataille
Tα βαθειά μου Σέβη και μιά βαθειά υπόκλιση στο Ολον της δημιουργείας αυτής , στην ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ , στον αντίστοιχο δίσκο του 1974 , στους Δημιουργούς του τραγουδιού αυτού και όχι μόνο αυτού , και σε εσένα ΧΑΡΗ ...
@@olenafrolova7527 Елена Фролова, конечно очень хороша. Вкупе с Алешиной. Или с Галямовой. Но все же tο τρένο φεύγει στις οκτώ, на музыку Теодоракиса лучше, Марии Димитриади, на мой вкус, никто не исполнил. Но да, Фролова мне очень нравится. Хотя у нее с исполнением все же похуже. А вообще в этом исполнении и видео ряд великолепен. Под настроение Уходит поезд ровно в восемь Тебя увозит в Катерини Ноябрь кончается уж ныне А я не помню то, что в восемь Я не запомню, то, что в восемь Тебя увозит в Катерини Ноябрь, кончающийся ныне.
Πίσω από το θολό και βρεγμένο τζάμι (των αναμνήσεων;;), παρακολουθούμε την πορεία αυτού του τρένου που φεύγει πάντα στις οκτώ αλλά είναι πάντα εδώ.. ..αγαπημένο πολύ αυτό το τραγούδι και χωρίς να γνωρίζω το 'γιατί'.. Η σκηνοθετική σου "ματιά" είναι εξαιρετική..!! Υπέροχη δουλειά!
Bonjour mon Ami C'est toujour un grand plaisir de spectacle et d'écoute tes créations vidéo acompagné de superbes chansons Bravo***** Je te souhaite une tres bonne semaine avec toutes mes amitiés. Chico.♫♫
Αϊντε Και Ντε , Αϊντε Και Nτε, Αϊντε Ντε - Κάψα Καί Σίδερο ... Να Μια Να Δυό , Να Κι άλλη Μιά Να Μια Να Δυό Να Κι Αλλη Μιά , Λοστοί Ξυνάρια Καί Σφυριά , Κι Ο Δυναμίτης Στην Βραχόπετρα , Στα Μάτια Σου Πέτρα Μουγκή - Στα Μάτια Σου Πέτρα Σκληρή , Σπίτι Δεν Έχτισες Εσύ Με Την Δουλειά Σου ΤΗΝ Βαρειά - Χτίστο Λοιπόν Με Την Βαρυά , Να Δυό Να Τρείς - Να Δυό Να Τρείς , Να Κι άλλη Μιά , Να Δυο Να Τρείς Να Κι Άλλη Μιά Κι Ο Κόκκορας Λαλεί Μακρυά ΑΪΝΤΕ ΚΑΙ ΝΤΕ , ΑΪΝΤΕ ΚΑΙ ΝΤΕ , ΑΪΝΤΕ ΚΑΙ ΝΤΕ...
Όταν μεγαλώνεις με τέτοια τραγούδια δεν μπορεί παρά να είσαι συναισθηματικά πλούσιος...
Από έφηβο με έκαιγε αυτό το τραγούδι, μόνο από την αξέχαστη συντρόφισσα Μαρία Δημητριάδη!
οι στοίχοι είναι του πολύ μεγάλου ποιητή Μάνου Ελευθερίου που έφυγε από κοντά μας τη Κυριακή τα ξημερώματα .Καλο τα ξίδι μεγάλε,θα σε θυμόμαστε πάντα!!!
Τι να πρωτοθαυμάσεις τους στίχους , την καταπληκτική φωνή της Μαρίας , την μουσική. ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ, ΘΕΣΠΕΣΙΑ. ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ
Μακεδονία κάπου το '89 ..σκοπιά μεσ'την ομίχλη.. κρύο,σκοτάδι με μια φωτογραφία για συντροφιά! Αγαπημένο τραγούδι,φέρνει μνήμες απ'το στρατό και τα τρένα που ταξίδευα! η ερμηνεία της Δημητριάδη η μέγιστη κατά τη γνώμη μου και ένας Θεοδωράκης σε κορυφαίες στιγμές!! Εξαιρετικό το οπτικό υλικό στο βίντεο,θερμοσυγχαίρω!
Λάρισα, Νοέμβρης του 89, σκοπιά στην 1η Στρατιά παρέα με ένα ραδιόφωνο να λέει οτι η υγρασία στην πόλη της Λάρισας είναι 100%!!!.
Φωναραααααααααααααααααααααα
Τραγουδάρααααα Μίκη. Και φυσικά και οι στίχοι του τεράστιου Μάνου Ελευθερίου.
Poli omorpfi musiki,eimai apo Tourkia alla H Kardia mou einai stin Ellada ❤
Μήπως είσαι καταγωγής Έλληνας????
@@anastasiosterzidis2100 Óchi, Εímai apó tourkia allá zo sti Germanía💗🇹🇷🇩🇪🇬🇷💗
Η αείμνηστη μητέρα μου λεγόταν Άννα💗🇬🇷💗
Μια λύπη τρυφερή και διακριτική συνοδεύει πάντα το τραγούδι αυτό..
αξέχαστο κι αγαπημένο στο χρόνο..νοσταλγικές αναμνήσεις,πίκρες για τα τρένα που έφυγαν και δε θα ξανάρθουν πια,ελπίδες για κείνα που θα'ρθουν μια μέρα..
Ανεπανάληπτη η ερμηνεία της Μαρίας Δημητριάδη συγκινεί βαθιά..και οι "δακρυσμένες"εικόνες συνθέτουν μια μοναδική παρέα στο ταξίδι του!
Υπέροχη δημιουργία..
καλή εβδομάδα,όμορφες μέρες εύχομαι από καρδιάς..
Η γλύκα ,η νοσταλγία και η θλίψη του τραγουδιού δεν μπορούσαν ν'αποδοθούν καλύτερα .. παρά απο το εξαιρετικό ηχόχρωμα της ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ ..!!
Εξαιρετικό και αγαπημένο το τραγούδι Χάρη μου ..πανέμορφο ,βελούδινο το δικό σου χάδι ..του χάρισες ένα μεταξένιο πέπλο τυλίγοντάς το με απερίγραπτη ομορφιά ..!!
Αχ!. τραγουδάκι μου. Πάντα όταν ακούω αυτό το τραγούδι τα μάτια μου βουρκώνουν.
Το τραγούδι που μ αρεσει και με συγκινεί...
Καταφέρνεις πάντα να μας μαγεύεις με τις εκπληκτικές δημιουργίες σου αγέρα!!
Εκπληκτική η Μαρία Δημητριάδη,λατρεμένη!!! και το βίντεο σου αναδύει όλη την μαγεία του τραγουδιού με τρόπο που προκαλεί δάκρυ και λυτρώνει την ψυχή!!σ'ευχαριστώ για ότι είδα και άκουσα!
Hermosa canción!!...Que conocí cuando estudié algunos semestres de griego moderno en el Centro de Lenguas Extranjeras de la UNAM,en la ciudad de México...hace tanto tiempo y aún recuerdo la letra..hermosa...
Gracias desde Grecia por su tan dulce comentario. Ya se sabe que los latinoamericanos aman muy profundamente la cultura griega. Besos y saludos a la distancia. 🙏🙏🙏🙏🙏😘😘😘
Μια ανάμνηση, απο' την σκοπιά στην Κρήτη! Μου θυμίζει αυτό το όμορφο τραγούδι!
Τραγούδι αγαπημένο που πάντα θ' αγγίζει την καρδιά με τόσους πολλούς και τρυφερους τρόπους.. στη διάρκεια του χρόνου...
Πανέμορφη η δημιουργία σου καλέ μου φίλε!
Σ' ευχαρισοτύμε για το μαγικό ταξίδι που μοιράστηκες μαζι μας Χάρη!..
❀☆۞☼.¸¸.•*`*•۞☆۞☼۞☆❀✿❀☆۞☼۞☆۞.¸¸.•*`*•.¸¸.☼☆❀
Πολυαγαπημένο τραγούδι, μεγαλειώδες, μουσικά και στιχουργικά. Σπαραχτική η ερμηνεία αυτή με τη Μαρία Δημητριάδη, συγκινεί..!! Ευχαριστούμε πολύ για την εξαιρετικη παρουσίαση!!
Τραγούδι νοσταλγικό που πάντα φέρνει μια αδιόρατη θλίψη στη καρδιά ..αυτη που νοιώθουμε παντα σε σταθμούς και σε λιμάνια ..τη θλιψη του αποχωρισμού...
Πανέμορφο βίντεο !!!**********
Καλή σου νύχτα Χάρη μου και καλή σαρακοστή σου εύχομαι απο καρδιάς !!:)
Πριν πολλα χρονια μικρο παιδακι, να το παιζει συνεχεια η μανα μου στο πικαπ. Και να δακρυζει παντα. Γιατι μαμα κλαις? Η αφελης ερωτηση ενος παιδιου. Οταν πια μεγαλωσα δεν εχει υπαρξει ουτε μια φορα που να μην δακρυσα. Και ξαναδακρυζω εδω πια στην Ιρλανδια....Αξεπεραστο. Υπεροχε Μανο, που ημουν τυχερος να σε συναντησω μια φορα σ'αυτην την ζωη....Υπεροχη Μαρια!
Etsi einai
Δακρυσα!! Ψυχουλες!!
Και εγω δακρυζω αλλα για αλλον λογο
Η κορυφαία εκτέλεση ......μακράν.....
Υπέροχο, αγαπημένο τραγούδι, η ερμηνεία της Δημητριάδη μου αρέσει πολύ !!
Το παρουσίασες καταπληκτικά Χάρη,!!! Πολλά Μπράβο !!!
Πολλούς χαιρετισμούς...!!
Το τραγούδι «Το τρένο φύγει στις οχτώ» είναι από τον κύκλο τραγουδιών « ΤΑ ΛΑΪΚΑ», τα οποία ο Μ. Θεοδωράκης συνέθεσε επάνω σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου τον Μάρτιο του 1968, ευρισκόμενος υπό «επιτήρηση» (κατ΄ οίκον περιορισμό) στην Αθήνα και στο Βραχάτι. Τα ηχογράφησε για πρώτη φορά στη Γερμανία το 1970, με τραγουδιστή τον Γώργο Καπερνάρο και κατόπιν, για δεύτερη φορά, στο Παρίσι το 1971 με την Μαρία Δημητριάδη και τον Αντώνη Καλογιάννη. Μετά τη μεταπολίτευση, τα τραγούδια αυτά ηχογραφήθηκαν και στην Αθήνα, με ενορχήστρωση και διεύθυνση ορχήστρας από τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά, με δεύτερη φωνή την Τάνια Τσανακλίδου.
Σ'ευχαριστούμε πολύ Χάρη για την όμορφη επιλογή και δημιουργία σου...........καθώς και για το τρυφερό κείμενο του Μυριβήλη που μας χάρισες......!!!!
Εμπνευσμένο το βίντεο, αγγελοπουλικό. Αυτός που το ανέβασε ξέρει απο τέχνη. Πέρα απ'αυτό όμως, δεν έχω κανένα πρόβλημα με την Κατερίνη, τις Σέρρες, τη Δράμα, κλπ ούτε με τη θητεία μου εκεί. Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά μερικοούς που μυξοκλαίνε με τη θύμηση της εποχής που φρουρούσαν αυτήν την πατρίδα, το σπίτι μας, τη γη μας, τη γλώσσα μας, τη μοναδική μας ιστορική παράδοση. Ο (καλώς εννοούμενος) πατριωτισμός είναι βασικό ζήτημα προσωπικής αξιοπρέπειας και φιλότιμου, αλλά και αναγκαιότητα επιβίωσης, συλλογικής και ατομικής, υλικής και προπαντός πνευματικής, κάτι που φαίνεται να ξεχνάμε όταν βαφτίζουμε π.χ. τα παιδιά μας ΝΑΤΑΣΣΕΣ, ΤΑΤΙΑΝΕΣ, ΕΒΕΛΙΝΕΣ και δε συμμαζεύεται.
Αθανατοι!!! 1 ΜΑΡΤΗ ΤΟΥ 23!!! ΝΑ ΜΗ ΞΕΧΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ!!!
...πότε βελούδινη, πότε μεταξένια, πότε δυναμική, πότε λυρική, πότε γλυκιά...
...η πάντα έφηβη Μαρία...
!!
Γλυκές στιγμές !!!!!!!! με το απαλό χαδι της φωνής της
αγαπημένο
a beautiful music! love this peace and relaxing but filled with emotional music, you always creative wonderful videos and films my dear Haris, Love all your works,,Thanks for all
.Μια φανταστικά υπέροχο βίντεο και μια όμορφη μελωδία, αγαπητός φίλος μου Haris! Μου αρέσει πολύ! Πολλά συγχαρητήρια σε σας και τις επιθυμίες του καλή καρδιά! Έχουν ένα ωραίο βράδυ, αγαπητός φίλος μου! Με ζεστό φιλικό χαιρετισμό Όλγα.
«...Συλλογίσου. Ένα λουλούδι είχε φυτρώσει εκεί μέσα στους σαπρακιασμένους γεώσακους. Και μου φανερώθηκε έτσι ξαφνικά τούτη τη νύχτα που 'ναι γιομάτη θάματα. Απόμεινα να το βλέπω σχεδόν τρομαγμένος. Τ' άγγισα με χτυποκάρδι, όπως αγγίζεις ένα βρέφος στο μάγουλο. Είναι μια παπαρούνα. Μια τόση δα μεγάλη, καλοθρεμμένη παπαρούνα, ανοιγμένη σαν μικρή βελουδένια φούχτα. Αν μπορούσε να τη χαρεί κανένας μέσα στο φως του ήλιου, θα 'βλεπε πως ήταν άλικη, μ' ένα μαύρο σταυρό στην καρδιά, με μια τούφα μαβιές βλεφαρίδες στη μέση. Ένα καλοθρεμμένο λουλούδι, γεμάτο χαρά, χρώματα και γεροσύνη. Το τσουνί του είναι ντούρο και χνουδάτο. Έχει κι ένα κόμπο που δεν άνοιξε ακόμα. Κάθεται κλεισμένος σφιχτά μέσα στην πράσινη φασκιά του και περιμένει την ώρα του. Μα δε θ' αργήσει ν' ανοίξει κι αυτός. Και θα 'ναι δυο λουλούδια τότες! Δυο λουλούδια μέσα στο περιβόλι του θανάτου. Αιστάνουμαι συγκινημένος ξαφνικά ως τα κατάβαθα της ψυχής. Ακουμπώ πάνω στο προπέτασμα σαν να κουράστηκα ξαφνικά πολύ.
Από μέσα μου αναβρύζουν δάκρυα απολυτρωτικά. Στέκουμαι έτσι πολλήν ώρα, με το κεφάλι όλο χώματα, ακουμπισμένο στα σαπισμένα σακιά. Ξαφνικά με γεμίζει μια έγνοια, μια ζωηρή ανησυχία πως κάτι μπορεί να πάθει τούτο το λουλούδι, που μ' αυτό μου αποκαλύφθηκε απόψε ο Θεός. Παίρνω τότες στη ράχη ένα γερό τσουβάλι και τ' ακουμπώ με προφύλαξη μπροστά στο λουλούδι. Έτσι λέω θα 'ναι πάλι κρυμμένο για όλους τους άλλους. Χαμογελώ πονηρά. Κατόπι σηκώνουμαι ξανά στα νύχια κι απλώνω το μπράτσο έξω. Ναι. Το άγγισα λοιπόν πάλι! Τρεμουλιάζω από ευτυχία. Νιώθω τα τρυφερά πέταλα στις ρώγες των δαχτύλων. Είναι μια ανεπάντεχη χαρά της αφής. Μέσα στο χέρι μου μυρμιδίζει μια γλυκιά ανατριχίλα. Ανεβαίνει ως τη ράχη. Είναι σαν να πεταλουδίζουν πάνω στην επιδερμίδα τα ματόκλαδα μιας αγαπημένης γυναίκας. Φίλησα τις ρώγες των δαχτύλων μου.
Είπα σιγά σιγά: καληνύχτα... καληνύχτα και να 'σαι βλογημένη.
Γύρισα γρήγορα στ' αμπρί. Ας μπορούσα να κάμω μια μεγάλη φωταψία... Να κρεμάσω παντού σημαίες και στεφάνια. Άναψα στο λυχνάρι τέσσερα φιτίλια και τώρα πασχίζω να τη χωρέσω εδώ μέσα, μέσα σε μια τόσο μικρή γούβα, μια τόσο μεγάλη χαρά. Η ψυχή μου χορεύει σα μεγάλη πεταλούδα. Χαμογελώ ξαπλωμένος ανάσκελα. Κάτι τραγουδάει μέσα μου. Τ' αφουγκράζομαι. Είναι ένα παιδιάτικο τραγούδι: Φεγγαράκι μου λαμπρό... »
Στρατής Μυριβήλης.
Το τρένο φεύγει στις οκτώ - Μαρία Δημητριάδη
Ένας αγέρας so beautiful as always my dear Haris,,, loves to you,,, happy days my sweet friend
Στρατής Μυριβήλης... υπέροχο πεζογράφημα!
Η ερμηνεία της Δημητριάδη είναι φανταστική.
"Κάποτε μια νύχτα θ΄ ανοίξω τα μεγάλα κλειδιά των τρένων για να
περάσουν οι παλιές μέρες οι κλειδούχοι θα ΄χουν πεθάνει, στις ράγιες θα φυτρώνουν μαργαρίτες απ΄τα παιδικά μας πρωινά
κανείς δεν έμαθε ποτέ πως έζησα, κουρασμένος από τους τόσους χειμώνες
τόσα τρένα που δεν σταμάτησαν πουθενά, τόσα λόγια που δεν ειπώθηκαν,
κι αν νικηθήκαμε δεν ήταν απ΄ την τύχη ή τις αντιξοότητες, αλλά απ’ αυτό το πάθος μας για κάτι πιο μακρινό κι ο αγέρας που κλείνει απότομα τις πόρτες και μένουμε πάντοτε έξω " Κι οταν πια φτανουμε τα ανειπωτα η κραυγη της σιωπης μας σπάει το φράγμα του είναι μας.Κι ετσι δημιουργουμε τα καλυτερα ταξιδια ψυχής.
Αγερα μου δραπετη όμορφο απογευματάκι και Καλή Σαρακοστή.Μας εκλεισε η βροχη μεσα αλλα ..πηρε η ψυχη τους μελωδικότερους δρομους. :))
Από τα αγαπημένα μου του Λειβαδίτη ποίημα Ιδανική απάντηση σε αυτό το υπέροχο τραγούδι Εξαιρετικός διάλογος
Les trains rêvent dans la rosée, au fond des gares .../
Ils rêvent des heures, puis grincent et démarrent ...
J' aime ces trains mouillés/
Qui passent dans les champs,/
Ces longs convois de marchandises bruissant,/
Qui pour la pluie ont mis leurs lourds manteaux de bâches,/
Ou qui dorment la nuit entière dans les garages ...
Henri Bataille
Αγαπημένο τραγούδι πανέμορφο βίντεο!!
This is so beautiful... I love this music... Brilliant job.
A dozen stars for you my dear friend.
Have a lovely week. ♥
Tα βαθειά μου Σέβη και μιά βαθειά υπόκλιση στο Ολον της δημιουργείας αυτής , στην ΜΑΡΙΑ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ , στον αντίστοιχο δίσκο του 1974 , στους Δημιουργούς του τραγουδιού αυτού και όχι μόνο αυτού , και σε εσένα ΧΑΡΗ ...
Καλησπέραν Φίλε μου ....!!!!!
Πανέμωρφο τραγούδι άνάβλυσες στόν ίστόν σου ...*********
Πολύ όμωρφη μουσική άπόδωση ...!!!!!!!
Νάσε καλά γιά τό πέρασμα σου.!!!
μπ. *****
Σε ευχαριστώ! Εξαιρετικό! ♫
Και να θυμάσαι ποιος τα ξέρει...
Великолепная мелодия.
th-cam.com/video/nCREzq21LKQ/w-d-xo.html
@@olenafrolova7527 Елена Фролова, конечно очень хороша. Вкупе с Алешиной. Или с Галямовой. Но все же tο τρένο φεύγει στις οκτώ, на музыку Теодоракиса лучше, Марии Димитриади, на мой вкус, никто не исполнил.
Но да, Фролова мне очень нравится. Хотя у нее с исполнением все же похуже.
А вообще в этом исполнении и видео ряд великолепен. Под настроение
Уходит поезд ровно в восемь
Тебя увозит в Катерини
Ноябрь кончается уж ныне
А я не помню то, что в восемь
Я не запомню, то, что в восемь
Тебя увозит в Катерини
Ноябрь, кончающийся ныне.
Πίσω από το θολό και βρεγμένο τζάμι (των αναμνήσεων;;),
παρακολουθούμε την πορεία αυτού του τρένου που φεύγει πάντα στις οκτώ αλλά είναι πάντα εδώ..
..αγαπημένο πολύ αυτό το τραγούδι και χωρίς να γνωρίζω το 'γιατί'..
Η σκηνοθετική σου "ματιά" είναι εξαιρετική..!!
Υπέροχη δουλειά!
Very nice video, big thumb up!
Bonjour mon Ami
C'est toujour un grand plaisir de spectacle et d'écoute tes créations vidéo acompagné de superbes chansons Bravo*****
Je te souhaite une tres bonne semaine avec toutes mes amitiés.
Chico.♫♫
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!
αυτό το τραγούδι θυμίζει ταινία του Αγγελόπουλου. Ωραίο τραγούδι
Very beautiful music and video, my dear friend Haris! Olga...Hugs
Φωναραααααα και τραγουδάρααααα
"..νύχτα δε θα 'ρθει σ' άλλα μέρη.."
_30/5/2014_
:'/.................
nice one Haris !!
Μου αρέσει πολυ αυτό το τραγουδι γιατί......
Για αυτούς που φύλαξαν σκοπιά στην ομίχλη σε Κατερίνη ή στην Λάρισα.
ΣΙΔΗΡΟΛΑΣΤΡΟ 1973
Αϊντε Και Ντε , Αϊντε Και Nτε, Αϊντε Ντε - Κάψα Καί Σίδερο ...
Να Μια Να Δυό , Να Κι άλλη Μιά
Να Μια Να Δυό Να Κι Αλλη Μιά ,
Λοστοί Ξυνάρια Καί Σφυριά , Κι Ο Δυναμίτης Στην Βραχόπετρα ,
Στα Μάτια Σου Πέτρα Μουγκή - Στα Μάτια Σου Πέτρα Σκληρή , Σπίτι Δεν Έχτισες Εσύ
Με Την Δουλειά Σου ΤΗΝ Βαρειά - Χτίστο Λοιπόν Με Την Βαρυά ,
Να Δυό Να Τρείς - Να Δυό Να Τρείς , Να Κι άλλη Μιά ,
Να Δυο Να Τρείς Να Κι Άλλη Μιά
Κι Ο Κόκκορας Λαλεί Μακρυά
ΑΪΝΤΕ ΚΑΙ ΝΤΕ , ΑΪΝΤΕ ΚΑΙ ΝΤΕ , ΑΪΝΤΕ ΚΑΙ ΝΤΕ...
Γιά σου Καρτάση τρόμαξα νά σέ Γνωρείσω ,,,χα..χα..χα..χα.χα......
Μπάμπη γιά μιά στιγμή τά έχασα λέω ποιός είναι ετούτος στό Κανάλη..χα..χα.
Νάσε καλά Φίλε μου...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Πολύ όμωρφο τό ΚΑΝΑΛΗΝ ΣΟΥ..!!!!!
μπ.... *****
Δεν ξέρω αν θα έρθει ξανά. Όνειρο που θυμίζει εσένα που σε είδα στις 8
Poly kalo
Kalo
1975 σκοπιά στη δουράνη σύνορα γιουγκοσλαβία
Υπέροχο όμορφο τραγούδι !! Αποστολή της έκδοσης μου !!! Χαιρετισμούς από τη Φινλανδία.
th-cam.com/video/eoWdqvDqos4/w-d-xo.html
pou einai ewkeino to treno
quién tendrá la romanización de esta canción?...
se le agradecería mucho publicarla por aquí
슬프다 그냥
To treno
To treno egyge
To yrno
* * * * * *
ΔΕΝ ΓΕΡΑΣΕΣ ΔΕ ΕΦΥΓΕΣ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!