Piekny wykład Panie Profesorze taka myśl naszła mnie czy wardle Zenona obiekty bedące w ruchu czyli dzis można powiedzieć ( relatywne) nie łamia zasady nie sprzeczności. Jeśli ten co sie porusza podaje inna predkość mijania obiektu od tego ktory sie nie porusza. To powstają dwa różnie odbierane poglądy (dychotomia)czyli nie można potwierdzić kto miał rację bez przestrzeni absolutnej nie podlegającej zmianie w szybkim tempie. To znaczyč może że myślenie jest nie możliwe ponieważ jeżeli podlegamy złudnemu sensualizmowi oral relatywizmowi to myślenie koniecznie trzeba zanegować tak z jednej jak I drugiej strony. Istnieje tylko wariabilizm z biernymi obserwatorami
Z tego co pamiętam Platon we w miarę okrężny sposób podważył dualizm bytu i niebytu. Coś różnego od bytu, ale nie jego przeczenie, które jest niebytem - przypadłość bytu która nie bytuje samoczynnie - jest ale tylko zależnie i w odniesieniu do bytującego bytu :)
Własności bytu odkryte rozumowo przez Parmenidesa pasują idealnie do opisu Boga, może za wyjątkiem tego, że nie ma nic poza tym jednym bytem. Czy można powiedzieć, że Parmenides jako pierwszy na drodze rozumowej doszedł do poznania Boga?
Wielkie dzięki Panie Profesorze ! 🤲
Dziękuję za ciekawy wykład
Świetna seria - trzeba ją rozpropagować
Świetny wykład!
Piekny wykład Panie Profesorze taka myśl naszła mnie czy wardle Zenona obiekty bedące w ruchu czyli dzis można powiedzieć ( relatywne) nie łamia zasady nie sprzeczności. Jeśli ten co sie porusza podaje inna predkość mijania obiektu od tego ktory sie nie porusza. To powstają dwa różnie odbierane poglądy (dychotomia)czyli nie można potwierdzić kto miał rację bez przestrzeni absolutnej nie podlegającej zmianie w szybkim tempie. To znaczyč może że myślenie jest nie możliwe ponieważ jeżeli podlegamy złudnemu sensualizmowi oral relatywizmowi to myślenie koniecznie trzeba zanegować tak z jednej jak I drugiej strony. Istnieje tylko wariabilizm z biernymi obserwatorami
Z tego co pamiętam Platon we w miarę okrężny sposób podważył dualizm bytu i niebytu.
Coś różnego od bytu, ale nie jego przeczenie, które jest niebytem - przypadłość bytu która nie bytuje samoczynnie - jest ale tylko zależnie i w odniesieniu do bytującego bytu :)
Własności bytu odkryte rozumowo przez Parmenidesa pasują idealnie do opisu Boga, może za wyjątkiem tego, że nie ma nic poza tym jednym bytem. Czy można powiedzieć, że Parmenides jako pierwszy na drodze rozumowej doszedł do poznania Boga?